Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ
ΑΡΧΙΜΗΝΙΑ ΚΙ ΑΡΧΙΧΡΟΝΙΑ

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά κι αρχή καλός μας χρόνος.
Πήγε ο Μητσάρας και πήρε δώρο της γυναίκας του -λόγω επειδή η ημέρα- στη λαϊκή και της πήρε μια ομπρέλα κινέζικη πολύχρωμη 5 ευρώ -μετά θήκης μάλιστα-διότι τι άλλο μπορείς να πάρεις στη γυναίκα σου, μετά από 40 χρόνια αδιατάρακτου γάμου (βίον ευτυχή και ανθόσπαρτον που λένε) ε ; Πήρε βέβαια και της Φυλίτσας –ένα βραχιολάκι με πετρούλες 375 ευρώ , ένεκα που η Φυλίτσα ετών 33 να τη βλέπεις και να της τραγουδάς «ήρθες σαν την άνοιξη μέσα στο χειμώνα» και να σε κοιτάζει όλο σορόπι από πολίτικο καταϊφι « Μητσάρα ποιόν αγαπώ εγώ; Εσένα .Αλλά εκείνο το βραχιολάκι που μου έταξες; Πότε θα μου το περάσεις στο χέρι να σε χαϊδεύω και να γαργαλιέσαι; Όταν είναι για τη γυναίκα σου της παίρνεις δώρα πανάκριβα»
- Έλα ντε !
Και όλα καλά και ωραία –Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά - αλλά ο Μητσάρας αφηρημένος ένεκα που στα 80 του για αλλού ξεκινάει κι άλλού βρίσκεται, πήγε σπίτι πέταξε το παλτό στην πολυθρόνα να προλάβει στην τουαλέτα -το οποίον ο προστάτης, αν έχετε ιδέα τι σημαίνει και πόσο σε σφίγγει-αλλά πήρε το παλτό ή κυρά-Ζωή να το κρεμάσει και… «μπα τι είναι ετούτο δω που φουσκώνει στη τσέπη» είδε το κουτί βελούδινο γκρενά , είδε το βραχιόλι γυαλιστερό να σου κόβεται η ανάσα και σου λέει ο Μίμης μου με ερωτεύτηκε από την αρχή όχι περί δια το πονηρόν αλλά ο άνθρωπος στα 80 του το χάνει τελείως κι εντελώς.
Τη συνέχεια τη φαντάζεστε; Ε , όχι μη μου πείτε. Δε τη φαντάζεστε!
Διότι ο μεν Μητσάρας στον κόσμο του, ούτε που θυμότανε περί δώρα και κουτιά και βραχιόλια αλλά η κυρά- Ζωή του εμφανίστηκε στην κρεβατοκάμαρα με ροζ μπέιμπι ντολ –σούπερ σέξυ- και του χαϊδολογιότανε :Μ αγαπάς βασιλικέ , σ` αγαπώ γαρουφαλιά!
Και τι απέγινε ρε- τον ρωτάμε που μας το διηγείται μια κλαίγοντας τα 350 ευρώ και μια γελώντας στη θύμηση της κυρά Ζωής με μπέιμι ντολ στα 77 της
–Τι έγινε ρε . λέγε
- Τι να γίνει βρε ; Γίνεται; Δε γίνεται!!!
Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά κι αρχή καλός μας χρόνος
Θέμα των ημερών, το δώρο. Όχι εκείνο που μας έκοψε ο Παπακωνσταντίνου ή ο Πρωθυπουργός ή η Τρόικα ή… «ομού μαζί και οι τρεις !!!» που ο Θεός να τους έχει καλά κι εμάς όπως- όπως , αλλά εκείνο που είχαμε μάθει τον καιρό εκείνον τον παλιό ! Ένα μπιζού, μια γούνα, ένα μπρασελέ. Ένα ζευγάρι σκουλαρίκια
Βλέπετε είναι κι ο Ουγκώ που επιμένει πως τα μικρά δώρα μεγαλώνουν τις φιλίες (σ.σ. Τα ακριβά μεγαλώνουν τους έρωτες και τα πανάκριβα καταργούν τις ηλικίες !!!)
Τα δώρα λοιπόν. Όπως θα λέγαμε η αγάπη, ο έρωτας ή όπως θα λέγαμε η υποχρέωση ή όπως θα λέγαμε η αναγκαστική συμβίωση. Είναι και τα βαφτιστήρια, άλλος μπελάς αυτός .Το Πάσχα ξεμπερδεύεις με μια λαμπάδα αλλά τα Χριστούγεννα πας για παπούτσια !!! Εν κατακλείδι που λέμε-δε γλιτώνεις από τον μπελά, πιο σωστά από το έξοδο. Και δεν είναι μόνο αυτό. Είναι και η σκοτούρα να διαλέξεις, να βρεις τι θα ικανοποιήσει τον άλλον. Μόνο για τον παππού, είναι εύκολο, ένα αισθησιακό cd που θα τον αναζωογονήσει και θα σας ευγνωμονεί και η γιαγιά «Μπα παιδάκι μου να είσαι καλά, μου όρμηξε ο παππούς στα 90 του»
Κι ας λέει ο Όσκαρ Γουάιλντ πως τα δώρα δεν πρέπει να έχουν χρησιμότητα.- τα χρήσιμα τα αγοράζουμε και μόνοι μας. Εν Ελλάδι -την σήμερον ημέραν που λένε- καλό είναι να καλύπτουν και κάποια ανάγκη. Ειδικά τώρα που καθώς φαίνεται θα πούμε το ψωμί- ψωμάκι και το δεκάευρο περιουσία
Βέβαια πάντα υπάρχει κίνδυνος να πάθουμε κι εμείς τα ίδια από τους άλλους. Πέρυσι, πήρα τρία ζευγάρια παντόφλες, τέσσερις σκούφους για τα… χιόνια και ένα κουτί…(που δε γράφεται) άχρηστα για τη ηλικία μου και έγραφε μάλιστα με μεγάλα γράμματα ΑΙΣΙΟΝ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΕΣ ΤΟ ΝΕΟΝ ΈΤΟΣ !!!
ΣΤΑΥΡΟΣ ΙΝΤΖΕΓΙΆΝΝΗΣ

Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2010

το διαβασα και το βρήκα έξοχο.απολαύστετο

Γιατί σκύλο και όχι σύζυγο:
1. Όσο πιο πολύ αργήσεις να γυρίσεις σπίτι, τόσο πιο ενθουσιασμένος είναι ο
> σκύλος όταν σε βλέπει.
>
> 2. Τα σκυλιά δεν παρεξηγιούνται αν τα φωνάξεις με το όνομα άλλου σκύλου.
>
3. Στα σκυλιά αρέσει να αφήνεις πεταμένα πράγματα στο πάτωμα.
>
4 Οι γονείς του σκύλου δεν έρχονται ποτέ επίσκεψη.
> 5. Τα σκυλιά συμφωνούν ότι για να τα κάνεις να καταλάβουν τι λες πρέπει να
> τους υψώσεις την φωνή.
>
6. Δεν χρειάζεται ποτέ να περιμένεις τον σκύλο σου για να
> βγεις έξω. Είναι έτοιμος 24 ώρες το 24ωρο.
>
7. Τα σκυλιά νομίζουν ότι έχει πλάκα όταν είσαι μεθυσμένος.
>
> 8. Στα σκυλιά αρέσει το κυνήγι και το ψάρεμα.
>
9. Ο σκύλος δεν πρόκειται ποτέ να σε ξυπνήσει μες στη νύχτα για να σε
> ρωτήσει, "Αν πέθαινα, θα έπαιρνες άλλο σκύλο?"
>
10. Αν το σκυλί σου γεννήσει, απλά βάζεις μία αγγελία στην εφημερίδα και τα
> δίνεις.
> 11. Ο σκύλος θα σε αφήσει να του βάλεις κολάρο με καρφιά, χωρίς να σε
> χαρακτηρίσει ως διεστραμμένο.
>
12. Αν ο σκύλος σου μυρίσει επάνω σου την μυρωδιά άλλου σκύλου, δεν
> τρελαίνεται. Απλώς του φαίνεται ενδιαφέρον.
>
13. Στα σκυλιά αρέσει να κάνουν βόλτες στην καρότσα του φορτηγού.
>
> Και το καλύτερο από όλα:
>
>14. Αν ο σκύλος σου φύγει, δεν παίρνει τα μισά σου υπάρχοντα.
>
>
>
>
>
>
>
>

Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010

Εν κατακλείδι
ΕΚ ΓΥΝΑΙΚΟΣ ΕΡΡΥΗ…

-«Ω γύναι ,ως άρα δια γυναικός ερρύη τα φαύλα»
-«Αλλά και δια γυναικός πηγάζει τα κρείττονα»
Στα γυμνασιακά μας χρόνια, μαθαίναμε ότι αυτός ο καυτός διάλογος, διημείφθη μεταξύ του Θεόφιλου και της Εικασσίας- της γνωστής μας Κασσιανής-όταν ο Αυτοκράτορας επρόκειτο να διαλέξει γυναίκα, να μη μείνει ο θρόνος χωρίς διάδοχο.
Ωστόσο νεότερες μελέτες έγκυρων ιστορικών και πολιτικών αναλυτών, επιμένουν ότι ο διάλογος , έγινε, όταν ο Σαμαράς πληροφορήθηκε πως η Ντόρα φτιάχνει κόμμα και την έκραξε λέγοντας «εκ γυναικός ερρύη τα φαύλα» όποτε και η Ντόρα αναγγέλλοντας τη «Δημοκρατική Συμμαχία» του την έχωσε καρφί «αλλά και εκ γυναικός πηγάζει τα κρείττονα» Σιγά δηλαδή μη του τη χάριζε!!!
Η ιστορία βέβαια έρχεται από μακριά. Από την εποχή της Δημιουργίας οπότε ο Πανάγαθος έκανε το σφάλμα να φτιάξει τη γυναίκα και μάλιστα από την πλευρά του άντρα, γι` αυτό και λέμε για τον απατημένο σύζυγο, κοιμάται από το ίδιο πλευρό. Δηλαδή δεν ξέρει τι του γίνεται. Θα μου πείτε « Κάνει λάθος ο Θεός;»
Όχι βέβαια. Ο Θεός είναι αλάθητος, αλλά θέλησε να δοκιμάσει μια …παραλλαγή της Δημιουργίας, η οποία όμως δεν του βγήκε, απόδειξη ότι τους έδιωξε αμέσως από τoν Παράδεισο. Βρήκε μια ασήμαντη αφορμή, ότι τάχα μου, έφαγαν τον απαγορευμένο καρπό ( θεόγυμνοι τριγύριζαν, τι περίμενε) και τους εξωπέταξε κλωτσιδόν. «Άντε να μου χαθείτε χαϊβάνια» λες και ήτανε σπουδαίο πράγμα, ένα μήλο, δυο δαγκωσιές όλες κι όλες. Νάτανε καρπούζι τουλάχιστον από εκείνα τα 15 κιλών που τρως μια ολόκληρη εβδομάδα να έλεγα. Ένα τοσοδουλάκι μήλο, δυο χαψιές( που λέμε στην Ήπειρο) τι ψυχή είχε.
Από τότε ήταν που η γυναίκα, σα να μην έφτανε που χάσαμε εξ αιτίας της τον Παράδεισο, μας έβγαλε και γλώσσα, «Και εκ γυναικός πηγάζει τα κρείττονα»
Το δεύτερο…ημιχρόνιο άρχισε όταν οι γυναίκες οργανώθηκαν σε γυναικείο κίνημα. Η φεμινιστική επανάσταση αν έχετε ακουστά που άρχισε από την Αμερική και επεξετάθη στην Ευρώπη .Πιο σωστά από την «Επιστημονική Ένωση Γυναικών» στο Μίλτενμπουργκ της Ολλανδίας το 1792..Εν συνεχεία οργανώθηκε το πρώτο γυναικείο συνέδριο στην Νέα Υόρκη το 1848 και από εκεί στην απεργία πείνας που έκαναν οι Σουφραζέτες ( από τη Γαλλική λέξη suffrage=δικαίωμα)στην Αγγλία. Μέχρι που και στη φαλοκρατούμενη -πάππου προς πάππου- Ελλάδα, το 1952 εξελέγη η πρώτη βουλευτίνα η κ. Ελένη Σκούρα και η πρώτη Υπουργός η κ. Λίνα Τσαλδάρη, οπότε και ο μακαρίτης ο πατέρας μου είπε το περίφημο «Να μου το θυμηθείτε, σηκώθηκαν τα πόδια και θα βαρέσουν το κεφάλι» Λες και ήτανε μάντης!!!
Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι και φτάσαμε στην εποχή όπου-μετά τη Θάτσερ της Αγγλίας και την καγκελάρα τη Μαρκέλα της Γερμανίας (τρίζουν τα κόκαλα του Νίτσε)–και τόσες και τόσες πρωθυπουργίνες και υπουργίνες ανά τον κόσμον μέχρι και στην Τουρκία της διαβόητης Ανατολής είχανε την Τανσού… Τσουλί -ή κάπως έτσι- που να βρεις άκρη.
Αφού και ο Χριστάρας καυχιέται ότι: «Εγώ κάνω κουμάντο στο σπίτι μου και κάνω ..ότι θέλει η γυναίκα μου»!!!
Και κάπως έτσι, φτάσαμε να έχουμε κι εδώ αρχηγό κόμματος την κυρία Ντόρα και όχι μόνο
Κι όχι βέβαια πως η κ Ντόρα δεν αξίζει, κάθε άλλο, αλλά σκέψου δηλαδή να στέκονται κλαρίνο μπροστά της άντρες βουλευτές και αν θελήσει κάποιος να μιλήσει να της ζητάει την άδεια: Επιτρέπετε ;
- «θα σου πω εγώ τι θα πεις και πότε θα μιλήσεις»
Πώς να μη το θυμηθώ ! Φέρανε αρχιλοχία γυναίκα στο λόχο, μια νεαρούλα και ο Βαγγέλας ο οδηγός του βυτιοφόρου, ένας βαρύμαγκας Πειραιώτης ,βγήκε στην αναφορά: «αιτούμαι να μετατεθώ σε άλλο λόχο».
-Γιατί παιδί μου- ρώτησε ο λοχαγός
Διότι δε γίνεται εγώ ο Βαγγέλας με μια οκά μουστάκι και δυο χούφτες αρ….να κάθομαι προσοχή και να λέω διατάξτε σε μια γυναίκα. Με πιάνεις κυρ λοχαγέ ;
Πώς να προκόψει κόμμα με τέτοιες συνθήκες στην Ελλάδα, έστω κι αν αυτή είναι η κ. Θεοδώρα, Ντόρα, Μητσοτάκη, Μπακογιάννη, Κούβελου

Σταύρος Ιντζεγιάννης
sindzeyan@yahoo.gr
H ΕΠΟΜΕΝΗ ΤΗΣ ΕΠΟΜΕΝΗΣ

Ένα διάλειμμα οι εκλογές για άλλους φωτεινό και προσοδοφόρο (ελπίζω δηλαδή, όχι τίποτε άλλο αλλά ποιος ακούει τη σύζυγο μετά – πέταξες τα λεφτά για κέφι σου κι εγώ όταν σου λέω να μου πάρεις εκείνο το μονόπετρο όλο δεν έχουμε και δε βγαίνουμε και έχουμε το μνημόνιο τώρα και κουραφέξαλα, δηλαδή τι είναι η Παπαπέτρου καλλίτερη που τά`χει διπλά, τριπλά και τα δείχνει ακόμα και στη λαϊκή τρομάρα της) και για κάποιους άλλους που δεν εξελέγησαν σκοτεινό και τρισάθλιο. Χώρια τα έξοδα .Να βλαστημάς από ψηφοφόρο μέχρι συνδυασμό !
Διότι καλά αν βγεις Δήμαρχος, τέλος πάντων, κάτι πάει κι έρχεται. Πρώτος στην Εκκλησία με τους γαλονάδες, απόκοντα και η κυρία Δημάρχου με τη γούνα της –καλημέρα κυρία Δημάρχου, τα σέβη μου κυρία Δημάρχου, τι κάνει η μητέρα σας κυρία Δημάρχου, τι κάνουν τα παιδιά – αλλά να χαλάσεις λεφτά για να εκλεγείς Δημοτικός σύμβουλος , με συγχωρείτε αλλά δε νομίζω ότι λέει κάτι, ανάλογα βέβαια και με τα λεφτά που χάλασες Ποιος δίνει σημασία πια στους συμβούλους του Δήμου ή του Διαμερίσματος, ακόμη χειρότερα. Εκεί κι αν είναι πια. Διότι έτσι που φρόντισε η σοσιαλαμανία να απομυθοποιήσει θώκους και πρόσωπα ποιος λογαριάζει συμβούλους;
Θυμάμαι κάποια χρόνια πριν που στην επέτειο της 25ης Μαρτίου τίγκα η Μητρόπολη από γαλόνια με τα παράσημά τους και τα ξίφη , μπροστά οι υπουργού τέως και νυν, βουλευτές ωσαύτως τέως και νυν έρχεται κάποιος Δημοτικός Σύμβουλος ασθμαίνον (λόγια λέξη ε;), ψάχνει κάπου να προωθηθεί στις πρώτες θέσεις και «ποιος είσθε ;» ρωτάει η επί των τελετών-«Είμαι Διαμερισματικός –εξηγεί.» Δηλαδή-απορεί η αστυνομικίνα.
«Διαμερισματικός σύμβουλος» της το κάνει λιανά. Που είναι η θέση μου;
-Μια στιγμή, να ρωτήσω.
Ρωτάει την κυρία με τα χρυσά στην επωμίδα «Είναι, λέει διαμερισματικός σύμβουλος. Που να τον βάλλω»;
Συμβουλεύεται αυτή το πλάνο. «Στείλ`τον στο παγκάρι»
Ω βαβαί παπαί ιαταταί. Οποία καταφρόνηση !!!
Ξεφύγαμε από το θέμα όμως. Έλεγα ότι η επομένη της επομένης των εκλογών, μας ξαναβρίσκει στη συνηθισμένη ρουτίνα μας. Πως το λέει ο Καβάφης « και καταντάει το σήμερα να μοιάζει με το χθες..»
Τα ίδια Παντελάκι μου, τα ίδια Παντελή μου –λέει ο λαός με την αχτύπητη σοφία του.
Ο συνηθισμένος πρωινός καφές με τη σύζυγος .Να μη ξεχάσεις να πληρώσεις τη ΔΕΗ και την ασφάλεια του αυτοκινήτου. Να μη μου πεις πάλι ότι το ξέχασες- όταν είναι να πας για καφέ με τη σουρλουλού , που αν την πιάσω καμιά φορά θα την ξεμαλλιάσω-νομίζεις ότι δεν τα μαθαίνω ε; και να πας από την κλινική να δεις τη μητέρα μου. Όταν σου έφτιαχνε τα κεφτεδάκια ήταν καλή; Αν ήταν για τη μάνα σου θα πήγαινες.
-Μα η δική μου αγάπη μου είναι πεθαμένη 10 χρόνια τώρα.
-Ας μη πέθαινε. Εγώ φταίω; Και που είσαι, να κατεβάσεις τα
σκουπίδια. Δεν είναι δουλειά της γυναίκας αυτή. Εγώ το μεσημέρι θα αργήσω γιατί θα πάω στη μοδίστρα μου και μετά θα πιούμε ένα ουζάκι με την γνωστή παρέα. Σου έχω αφήσει φαγητό, να το ζεστάνεις να φας, να μη λες ότι δε σε προσέχω. Ενώ εσύ…»
Και να `χεις και το φοιτητριάκι απέναντι να τα ακούει και να σου τραγουδάει: Αγάπες και λουλούδια ζωή παραμυθένια!
Ξέρετε πως μπορεί να ξεχωρίσετε έναν παντρεμένο από έναν ανύπαντρο ;
Το πρωί οι παντρεμένοι κατεβαίνουν με το κεφάλι σκυμένο μουρμουρίζοντας :Άπονη ζωή μας πότισες φαρμάκι μας αρνήθηκες…»
Ενώ οι ανύπαντροι κατεβαίνουν με το κεφάλι ψηλά χαμογελαστοί : Θα ζήσω ελεύθερο πουλί κι όχι κορόιδο στο κλουβί…»
Π)αρ όλ` αυτά η ζωή συνεχίζεται. Ανοίγεις το πρωί την τηλεόραση και σου κάνει την καρδιά περιβόλι: θα απολύσουν 10 χιλιάδες από τις ΔΕΚΟ. Θα μειώσουν μισθούς και συντάξεις, κόβονται τα επιδόματα ακόμη και στους πολύτεκνους, συγχωνεύονται νοσοκομεία ,μειώνονται 40% οι μισθοί στις ΔΕΚΟ, ληστεία στο Κερατσίνι, κλείνουν σούπερ μάρκετ, και το μόνο που διευρύνεται είναι το μπάχαλο που λέγεται Ελληνικό κράτος. Ο μόνος αισιόδοξος είναι ο Πρωθυπουργός.
Α ναι ξέχασα. Και η Ντόρα φτιάχνει κόμμα. Ευτυχώς , είναι το μόνο που μας έλειπε . Πως το λέγανε: Ουκ εα με καθεύδειν….!!!
Καλημέρα σας καλή εβδομάδα κι ας είναι και των παθών!!!
Σταύρος Ιντζεγιάννης

Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010

ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ !!!

Καλημέρα σας – λέει και μου κόβει τα ύπατα. Διότι δεν είναι συνηθισμένο , να ανοίγεις πρωί ώρα 9 την πόρτα και να βλέπεις μία …μοντέλα(!) με ένα χαμόγελο τριών αρχαγγέλων και με ένα ντεκολτέ να κοιτάς και να θυμάσαι το γνωστό “Εάν ο οφθαλμός σου ο δεξιός σε σκανδαλίζει – έκβαλε αυτόν”
Μια κουβέντα είναι Πανάγαθε, διότι αν με σκανδαλίσει εν συνεχεία και ο αριστερός τι γίνεται; Να μείνω αόματος;
Ξέρετε – λέει είμαι από την εταιρεία ….και κάνουμε δημοσκόπηση με συνεντεύξεις. Σας έχουμε επιλέξει διότι ασχολείσθε με τον σχολιασμό της καθημερινότητας Μπορώ να καθίσω;
Κατατσακίζομαι να της προσφέρω κάθισμα. Δεν σου τυχαίνει κάθε ημέρα να ξυπνάς και να σου έρχεται να τραγουδήσεις ήρθες σαν την άνοιξη μέσα στο χειμώνα.
- Καρέκλα , πολυθρόνα, καναπέ που σας βολεύει: Μήπως στην αγκαλιά μου; (αυτό δεν το λέω βέβαια αλλά το σκέφτομαι )
Ευχαριστώ λέει είστε πολύ ευγενικός και επάνω που κάθετε και σταυροποδιάζεται παθαίνω ταράκουλο διότι τι να λέμε τώρα. Όταν ήμουν νέος – έλεγε ο Ροϊδης έτρεμα μη μου πούνε όχι. Τώρα που « μπήκα» στα χρόνια τρέμω μη μου πούνε ναι!!!
- Τι να σας προσφέρω; Καφέ;
-Ο καφές τελείωσε-φωνάζει η γυναίκα μου από μέσα.
Κουνάει το κεφάλι της με σημασία .Σα να λέει κατάλαβα !
-Να σας προσφέρω ένα γλυκό, ένα κέικ, σαμπάνια, τον ουρανό με τ` άστρα ;
- Αχ καλέ τι ωραία που τα λέτε -κάνει και σκάει ένα γελάκι με δυο λακκάκια στα μάγουλα, που με απογειώνει ( Από της γης εις την σελήνην που έγραφε ο Ιούλιος Βερν)
Βγάζει τέλος πάντων κάτι κόλες με τετραγωνάκια και μου εξηγεί : Υπάρχουν τρεις απαντήσεις. Ναι- όχι - δεν ξέρω δεν απαντώ! Οι απαντήσεις σας θα μείνουν ανώνυμες και θα πάρετε και υπογεγραμμένο αντίτυπο.
Πως θα είναι ανώνυμες λέω αφού εσείς ξέρετε ποιος είμαι κι εγώ δεν ξέρω ποια είσθε εσείς
Ω με συγχωρείτε, μου λέει, λέγομαι …και μου δίνει το χεράκι της .
Ένα βελούδινο χεράκι –Αχ!-αφράτο σαν… μωρουδίστικος πωπός !!!
Για να πω την πάσαν αλήθεια δεν έχω και πολύ εμπιστοσύνη σ` αυτού του είδους τις δημοσκοπήσεις.
Χρόνια πριν σε μια άλλη δημοσκόπηση παρατηρούσα ότι ενώ έλεγα « ναι» σημείωνε στο τετραγωνάκι όχι!!!
Όταν του το παρατήρησα (ένας νεαρός ήτανε) δικαιολογήθηκε ότι έκανε …λάθος! Τέλος πάντων
Ερώτηση : Πόσων ετών είσθε;
Απάντηση : Δεν ξέρω, δεν απαντώ !
-Δεν ξέρετε πόσο είσθε ;
-Δηλαδή… ξέρω πόσο είμαι, αλλά δε θέλω να το θυμάμαι !
Ερώτηση : Έχετε γυναίκα
Απάντηση : Όχι . Είμαι παντρεμένος.
Με κοιτάει με απορία. Αφού είστε παντρεμένος γιατί λέτε ότι δεν έχετε γυναίκα.
Διότι άλλο γυναίκα , άλλο σύζυγος. Γυναίκα μπορεί να είναι μια όποια. Φίλη, αδελφή, γυναίκα του διπλανού σου ή μια Αλβανίδα ή Ρωσίδα από εκείνες που τις παίρνεις στο σπίτι να σου μαγειρεύουν και στο τέλος σε κάνουν με τα …κρεμμυδάκια. Ενώ σύζυγος είναι μία και μόνη. Αυτή που παντρεύτηκες. Το λέει και η λέξη. Συ-ζυγός. Δηλαδή εις ζυγόν!
Κουνάει το κεφάλι –σαν να λέει « που έπεσα»ν αλλά ωστόσο συνεχίζει τις ερωτήσεις. Έχετε παιδιά;
-Παιδιά όχι. Μόνο δύο κόρες.
-Παρατάει το μολύβι και με αγριοκοιτάζει: Δηλαδή τα κορίτσια δεν είναι παιδιά;
Θυμήθηκα τον πεθερό μου. Όταν γεννήθηκε και η δεύτερη κόρη μου, με πλησίασε αγριεμένος : «Πάλι κορίτσι ;Σου είπα να προσέχεις. Που είχες το νου σου». Και σαν να μην έφτανε αυτό μου άρπαξε από το χέρι το φιλοδώρημα που ήμουν έτοιμος να δώσω στη νοσοκόμο που μου ανήγγειλε το νέο. «Όταν είναι κορίτσι δε δίνουν πουρμπουάρ. Να μαζέψεις τα χέρια σου. Να σε δω μεθαύριο που θα δώσεις και προίκα » .
Μια τελευταία ερώτηση – λέει .Τι θα ψηφίσετε;
Εκείνη τη στιγμή ανοίγει η πόρτα της κρεβατοκάμαρας και η γυναίκα μου, μου βάζει τις φωνές: Μην απαντάς. Θα …σκεφθούμε
Κατάλαβα -λέει η κοπέλα και σημειώνει. Δεν ξέρει, δεν απαντάει, θα ρωτήσει τη… γυναίκα του!!!
Στ.ΙΝΤΖΕΓΙΑΝΝΗΣ

Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010

σχολιαζοντας ποίηση

ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΑ -
Ποίηση Γιώργου .Λ. Μαργαρίτη

30 ποιήματα γραμμένα σε πρώτο πρόσωπο, έκδοση 2010, αποτελούν την πρώτη δημόσια και ενδιαφέρουσα ποιητική παρουσία του Γιώργου .Λ. Μαργαρίτη που κυκλοφόρησε πριν λίγο καιρό θυμίζοντας μας την ξεχασμένη από καιρό νιότη μας –αυτή που η νέα γενιά θητεύει όπως κι εμείς κάποτε-στους ερωτικούς ουρανούς μέσα από ρομαντικές ,ονειρικές εξάρσεις που απογειώνουν, ερμηνεύοντας κατά τον πιο απόλυτο τρόπο το διαχρονικά αναπαλλοτρίωτο «…ανίκατε μάχαν…» και μεταφέροντας συνειρμικά τον αναγνώστη στο αρχαίο χορικό του Σοφοκλή, σε μια ολότελα διαφορετική, προσωπική έκφραση, του Μαργαρίτη:
«Έρωτα ατίθασε/ανέμελε κι ελευθέριε/αιχμαλωτίζεις τις ψυχές/που ψάχνουν/το χαμένο μισό τους /και τυφλώνεις /με τα βέλη σου/τα μάτια/των άλλων όντων –Σελ38
Τονίζω το δημόσια παρουσία, γιατί η προσεγμένη ποιητική έκφραση –ιδιαίτερα στην αισθητική του ήχου των λεκτικών συζεύξεων-προϋποθέτει μια θητεία στον ποιητικό λόγο –είτε σαν ανάγνωση είτε σαν γραφή -άσχετα αν αυτή δεν έχει παρουσιαστεί στο ευρύτερο κοινό .(Ας μη ξεχνάμε πόσα συρτάρια έχουμε γεμίσει όλοι με ποιήματα ή διηγήματα πριν εμφανιστούμε δημόσια) έτσι ώστε να μη μπορεί πλέον να μιλήσει κανείς για πρωτολειακή ποίηση αλλά για μια παρουσία η οποία έχει ήδη αρχίσει την οδοιπορία της προς την ωριμότητα.!
Προσωπικός ό τόνος ,αποτελεί ένα λυρικό ξέσπασμα, μια εκ βαθέων κραυγή « τύλιξες τα όνειρα με τα μαλλιά σου κι έγινες ήλιος που ζεσταίνει την καρδιά μου»-σελ 21- που δοξολογεί τον έρωτα μ` ένα γλωσσικό θησαυρό, προσεκτικά επιλεγμένων ποιητικών εκφράσεων σηματοδοτώντας μια βαθύτατα αισθηματική φύση ικανή να μετουσιώσει τη σαρκική ένωση σε πνευματική μέθεξη του γήινου με το θείο.
Eξουσιαστική η παρουσία της σαρκικής συνεύρεσης, η οποία αποκτά είτε σαν επιθυμία είτε σαν πραγμάτωση - μια ιδανική μορφή ερωτικής τελετουργίας μακριά από κάθε χαμηλόθωρη σκέψη.
« Ταξίδεψέ με έρωτα στου ήλιου
τα φωτεινά μονοπάτια
που καρτερούν
το τέλειο να δώσουν
στους οδοιπόρους της αγάπης
κι εσύ θεά μου
δώσε μου το πέπλο της νύχτας
να σκεπαστώ απόψε μ` άστρα
και το κορμί μου
να πλημμυρίσει
πάθος- σελ 13-
Ελεύθερος ο στίχος κρατά ωστόσο μιαν εσωτερική αρμονία σε ένα άδηλο εκ πρώτης όψεως αλλά υπαρκτό μέτρο που βοηθά τη ποιητική ροή έτσι που να διαβάζεται άνετα και ευχάριστα αλλά το σπουδαιότερο ανακαλώντας –συναρπάζοντας θα έλεγα-σε χρόνους νεανικών-ιδανικών- ερώτων .
Αχ έρωτα/ που είσαι;
Πως αναδύεσαι / στη μέση του πελάγους; Πως γίνεσαι νησί/ πλεούμενο καράβι» -σελ 17.
Ξαναγίνεσαι νέος-νεαρός πιο σωστά-διαβάζοντας- και αναπολώντας-τον Γιώργο Μαργαρίτη στην ποιητική του έξαρση :
Του έρωτα την άμαξα οδήγησες
σε πολιτείες μακρινές
παραβιάζοντας τα σύνορα
των κραυγαλέων ανεπιθύμητων
αρνήσεων του λογικού των άλλων. Σελ 40 Σαν άλλη Έλλη-
Βέβαια η κριτική αποτίμηση περιμένει την ποιητική συνέχεια για να δικαιωθεί ότι ο Γιώργος Μαργαρίτης θα πάρει τη θέση του στον ποιητικό κύκλο της γενιάς του.
Σταύρος Ιντζεγιάννης
Mail : sindzeyan@yahoo.gr
Blog : fileas-stiv.blogspot.com

Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ
ΦΑΓΟΠΟΤΙ

Στις ακρίβειας τον καιρό επαντρεύτηκα κι εγώ …!
Ένα εκατομμύριο Έλληνες βρίσκονται κάτω από τα όρια της φτώχειας λένε οι στατιστικές και τα άλλα οχτώ εκατομμύρια βρίσκονται στο μεταίχμιο βίου και αβίωτου, Κι ενώ το καθημερινό πρόβλημα του Έλληνα είναι το πώς θα φέρει γύρα τα πράγματα ώστε να μην πει το ψωμί – ψωμάκι, τα κανάλια συναγωνίζονται στους διαγωνισμούς μαγειρικής με πανάκριβα και εξωτικά εν πολλοίς φαγητά ,λες και μας έχει πιάσει μανία να συζητάμε για σχοινί στο σπίτι του κρεμασμένου
Πως το λέει η παροιμία: Εμείς φαϊ εμείς πιοτί δεν είχαμε ραπανάκια για τη όρεξη . Εδώ κάθε πρωί ξυπνάς με την αγωνία τι θα φάμε σήμερα και τι περικοπές ακόμα θα κάνει ο κ Παπανδρέου και αυτοί κάθονται και κάνουν διαγωνισμό μαγειρικής.
-Έβαλες πολύ αλάτι –λέει ο χοντρός.
-Μπα εμένα μου φαίνεται λίγο –λέει ο άλλος με τα τατουάζ. Εμένα μου φαίνεται το χαβιάρι λειψό- λέει ο τρίτος που φαίνεται η μάνα του τον τάιζε χαβιάρι με αστακό κάθε πρωί και ξέρει τις λεπτές διαφορές στη γεύση, ανάμεσα στο χαβιάρι Ρωσίας και το χαβιάρι Ιαπωνίας.
Βέβαια το θέαμα πουλάει αλλιώς δε θα το κάνανε σήριαλ αλλά και λίγο συγκράτηση δε θα έκανε κακό .Αλλά το θέμα δεν είναι τι πουλάς αλλά και τι αναγκάζεις τον άλλον να αγοράσει .Όταν βλέπεις ανθρώπους να ψάχνουν στα σκουπίδια το να προσφέρεις θέαμα το τραπέζι του Λούκουλου μοιάζει πρόκληση. Σα να λες κοιτάξτε βρε πεινάλες πως τρώει ο κόσμος. Πτωχοί-που έλεγε και η αξέχαστη μαντάμ Σουσού του μακαρίτη Δ Ψαθά.
Μπριζόλα με μαρμελάδα μανταρίνι πασπαλισμένη με γαλάζιο μπρικ(!) από την Αϊτή και μαϊντανό Χαβάης γαρνιρισμένη με φράουλες Ισπανίας.
Πόσο έχει το κοκκινιστό με σάλτσα –ρώτησε ο Καραγκιόζης τον μάγειρα.
-15 ευρώ
-Και η σάλτσα ;
-Η σάλτσα είναι δωρεάν.
-Μου βάζεις μια μερίδα σάλτσα
Επίτηδες το κάνουν – λέει η θεία Κούλα, για να χορτάσουν οπτικά ότι δεν μπορούν να απολαύσουν γευστικά .Δεν έχεις ακούσει που λένε «Φάτε μάτια ψάρια και κοιλιά περίδρομο» Ήθελα να ξέρω στο σπίτι τους έτσι τρώνε; Δαμάσκηνα γεμιστά με συκωτάκια μέσα σε ψαρόσουπα ;
Αυτοί που φτιάχνουν τα τηλεοπτικά προγράμματα σκέφτονται τι προσφέρουν ή η λογική τους είναι μια που δεν μπορείς να τα φας τουλάχιστον χόρτασε την πείνα σου βλέποντας!!!
Δεν είναι η μόνη περίπτωση που οι υποτιθέμενοι ειδικοί αποδεικνύονται ανεγκέφαλοι. Χρόνια πριν οδηγώντας για Αθήνα στις 7 το πρωί ανοίγω το ραδιόφωνο για συντροφιά και ακούω : Ο χάρος βγήκε παγανιά!!! Τους διαολοστέλνεις ή όχι ;
Τα βλέπεις και σκέφτεσαι το κολλητήρι που έλεγε του Μπάρμπα -Γιώργου : Είπε ο πατέρα μου θα φάμε θα πιούμε και νηστικοί θα κοιμηθούμε !!!
Σταύρος Ιντζεγιάννης

Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010

ΣΟΛΩΜΟΣ ΓΡΗΓΟΡΗΣ
Ιατρός –τ.Υπουργός

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

ΔΙΑΚΙΔΕΙΟΣ ΣΧΟΛΗ ΛΑΟΥ


Το Σάββατο 30 Οκτωβρίου και ώρα 7 μ.μ θα πραγματοποιηθεί η επίσημη
έναρξη των εργασιών της Σχολής περιόδου 2010-2011
Θα προηγηθεί ο αγιασμός από τον Σεβ. Μητροπολίτη Πατρών κ.Χρυσοστομο και θα ακολουθήσει ομιλία από τον γιατρό τ. Υπουργό
κ. Γρηγόρη Σολωμό με θέμα
« Το έπος του `40.Κορυφαίο γεγονός της σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας»

Παρακαλούμε για την παρουσία σας.
Με τιμή το Διοικητικό Συμβούλιο

Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010

Το απόλυτο εγχειρίδιο
Για να κάνεις μια γυναίκα ευτυχισμένη, χρειάζεται μόνο να είσαι:

1. φίλος
2. σύντροφος
3. ερωμένος
4. αδερφός
5. πατέρας
6. δάσκαλος
7. εκπαιδευτής
8. μάγειρας
9. ξυλουργός
10. υδραυλικός
11. μηχανικός
12. διακοσμητής
13. σεξολόγος
14. γυναικολόγος / μαιευτήρας
15. ψυχολόγος
16. ψυχίατρος
17. θεραπευτής
18. ριψοκίνδυνος
19. οργανωτικός
20. καλός πατέρας
21. πολύ καθαρός
22. συμπαθητικός
23. αθλητικός
24. στοργικός
25. προσεκτικός
26. ιπποτικός
27. έξυπνος
28. ζωηρός
29. δημιουργικός
30. γλυκός
31. δυνατός
32. συγκαταβατικός
33. ανεκτικός
34. προσεκτικός
35. φιλόδοξος
36. ικανός
37. τολμηρός
38. αποφασιστικός
39. εμπιστευτικός
40. παθιασμένος
41. περιποιητικός
42. κάποιος που να λατρεύει το shopping
43. κάποιος που δε δημιουργεί και πολλά πολλά προβλήματα
44. πολύ πλούσιος
45. να μην είναι βάρος
46. κάποιος που δε θα κοιτάει τις άλλες

Παράλληλα θα πρέπει να προσέχει να :
47. να μην είναι ζηλιάρης αλλά ούτε και αδιάφορος
48. να τα πηγαίνει καλά με την οικογένειά της αλλά να μην αφιερώνει
περισσότερο χρόνο στους συγγενείς απ ότι σε εκείνη
49. να της δίνει \"χώρο\" αλλά να δείχνει και ανήσυχος για το που
ήταν
και που πάει

Επίσης είναι πολύ σημαντικό :
50. να μην ξεχνά ΠΟΤΕ τις ημερομηνίες :
-των επετείων (γάμου, γνωριμίας, κλπ)
-της γιορτής
-των γενεθλίων (τα δικά της και της μητέρας της)
-τις περιόδους της

Δυστυχώς, ακόμα και αν ακολουθήσετε πιστά τις παραπάνω οδηγίες, αυτό δεν
σας εξασφαλίζει το 100% της ευτυχίας σας, γιατί εκείνη θα μπορούσε να
νιώσει καταπιεσμένη από μία ζωή αποπνικτικά τέλεια και να το σκάσει με
τον πρώτο -λεβεντομάγκα-bohem-μεθύστακα-σεσημασμένο-bon viveur- που θα
συναντήσει......
Ίσως για αυτό το λόγο ο Θεός (μεγάλη η χάρη Του!!) είπε στον Αδάμ :
«Αγάπα την γυναίκα σου» και όχι «Κατάλαβε την».

Πώς να κάνεις ευτυχισμένο ένα άντρα:
1. να του κάθεσαι
2. να μην του τη σπάς
( πηγή -newsbeest)

Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010

ΔΙΑΒΑΣΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΑΝ

Αυγά από κότες κολεγίου και όχι αλανιάρες. Το κοτέτσι τους έχει τηλεόραση – κλιματισμό-τηλέφωνο κ.τλ. Η ερωτική τους σχέση με τον κόκορα ελέγχεται απολύτως. Ο κόκορας κάνει κάθε εβδομάδα τεστ για aids.(Eκ της διευθύνσεως)


Υπάρχουν τρεις σοβαροί λόγοι για να γίνεται δάσκαλος : Ιουνιος- Ιούλιος-Αύγουστος
ΣΟΦΑ ΛΟΓΙΑ

1)ΓΕΝΝΑΙΩΝ ΑΝΔΡΩΝ
ΚΑΝΑΡΗΣ : Όταν μετά από πολλά χρόνια ο πρέσβυς της Ρωσίας τον ρώτησε σχετικά με την ανατίναξη της φρεγάτας του Καρά – Αλή στην επανάσταση του `21 «Μα πως το κάνατε ;» απάντησε.
Ήμουνα νέος και αποφασισμένος Κρατούσα στο ένα χέρι το εικόνισμα του Αϊ-Νικόλα και στο άλλο το μπουρλότο. Πλησίασα τη φρεγάτα και είπα μέσα μου : Σήμερα Κωσταντή θα πεθάνεις για την πατρίδα !!!
2 ΛΟΓΙΑ ΑΠΑΤΕΩΝΩΝ
ΜΕΡΚΕΛ : Αγαπητοί συμπατριώτες Γερμανοί βοηθώντας την Ελλάδα βοηθάμε την ίδια μας την πατρίδα. Εκεί είναι ο ΟΤΕ μας. Εκεί είναι το Ελευθέριος Βενιζέλος .Εκεί είναι η ΔΕΗ μας .Η Αττική οδός μας .Η Alpha bank μας. Η Καρφούρ ,η Lidl , η Σίμενς και τόσα άλλα συμφέροντά μας !!!

Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010

ΝΕΟΛΟΓΙΑΣΜΟΙ.
Από την ηλεκτρονική εφημερίδα «Έρευνα» Αιγίου που εκδίδει και διευθύνει ο δημοσιογράφος – συγγραφέας Ανδρέας Φλογεράς
( info@ereyna-aigio.gr)
----------------
Λαδιάρης, πιασάκιας, πιάσμαν, είναι κάποιες καινούργιες λέξεις που μπήκαν στη γλώσσα μας .Είναι από την αργκό, λόγια της πιάτσας, από παιδιά της μισοφώτιστης παρόδου, των διαδρόμων και των κομματικών διαδρομών μέσα στα Υπουργεία και τις κεντρικές υπηρεσίες .Είναι και ο… ματάκιας , ο βλεπέος, ο δύστυχος της σεξουαλικής διαστροφής. Είναι και ο καρφής, ο καταδότης, ο σπιούνος .Είναι και ο νεκράς προκειμένου για τον εργολάβο κηδειών αλλά και για τον νεκροθάφτη. Ο λαός επινοεί όρους με τη δική του αίσθηση και λογική που έχουν καθιερωθεί και συνεννοούνται οι άνθρωποι μια χαρά μεταξύ τους. Σιγά-σιγά οι όροι αυτοί μπαίνουν στη γλώσσα επίσημα και η γραμματική τους εντάσσει ως νεολογισμούς

Σάββατο 16 Οκτωβρίου 2010

Dr.ΣΠΥΡΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΑΚΗΣ
Ροταριανός –Paul Hrris Fellow
Γενικός Αρχίατρος ε.α

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Ο τ. πρόεδρος του Ροταριανού ομίλου Πάτρας και Paul Harris Fellow Γενικός αρχίατρος ε.α
ΣΑΣ ΠΡΟΣΚΑΛΕΙ ΣΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ
στην πανηγυρική διομιλική συνεστίαση των Ροταριανών ομίλων της Πάτρας για τον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου, 70ης επετείου του θρυλικού ΟΧΙ
ΔΕΥΤΕΡΑ 25 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
ξενοδοχειον Αστήρ ωρα 9 μμ
ΘΕΜΑ ; Το υγειονομικό Σώμα σε έναν σύγχρονο πόλεμο-διακομιδές

Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2010

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΌ ΣΤΑΘΜΌ
-ALTER-


Στη μεσημεριάτικη εκπομπή του Αλτερ -12/10/2010- όπου κάποιοι τηλεκριτικοί σχολίαζαν τις πρωινές εκπομπές (μερικές από αυτές εκ…πομπές) κάποια τηλεκριτικός εφημερίδας ή περιοδικού (δε συγκράτησα το όνομά της γιατί το είπαν στην αρχή και δε φανταζόμουν τη συνέχεια ) είπε κρίνοντας ,το καταπληκτικό … « για example..» προφανώς εννοώντας για παράδειγμα .αλλά θέλοντας να κάνει επίδειξη γλωσσομάθειας !!!
Βεβαίως όλοι μας χρησιμοποιούμε ξένες λέξεις- Γαλλικές ή Αγγλικές συνηθέστερα, λόγω τεχνολογίας, αν και πολλές από αυτές είναι δάνεια από την Ελληνική- στη ρύμη του λόγου μας ή στα γραπτά μας και δεν είναι κακό φυσικά, αρκεί να τις χρησιμοποιούμε σωστά και βεβαίως να έχουν καταχωρηθεί στο διεθνές λεξιλόγιο. π.χ Λέμε φαξ (ελληνικά τηλεομοιότυπο), λέμε σι ντι λέμε ιντερνέτ (υπάρχει το πολύ ωραιότερο διαδίκτυο) , λέμε Τι Βι και συχνά –αν και διαφωνώ -Ο.Κ. και πολλά άλλα που ο συγχρωτισμός με την Ευρώπη και ο κοσμοπολιτισμός μας , μας έχει επιβάλλει !
Αλλά στα καλά καθούμενα ή μάλλον στα στρωτά λεγόμενα να πετάξεις έτσι ξεκάρφωτα το «για…example» Έλεος !
Ακόμη κι αν ήθελε να κάνει επίδειξη της Γαλλομάθειάς της ας έλεγε τουλάχιστον “ par` example” που είναι σωστή μετάφραση του «για παράδειγμα» δεδομένου ότι ούτε στα Ελληνικά ούτε στα Γαλλικά χρησιμοποιείται «το παράδειγμα» έτσι ξεκάρφωτο .Λέμε «Παράδειγμα των όσων ανέφερα» ή π.χ ή παραδείγματος χάρη και οι Γάλλοι “par` example”
Σκέψου δηλαδή να σου κάνει και κριτική !!!Και είναι και τηλεκριτικός …τρομάρα της!!!
Σταύρος Ιντζεγιάννης
Δημοσιογράφος –λογοτέχνης
Επειδή δεν υπάρχει τρόπος να τιμωρούνται οι μωρίες και οι περιφρονούντες την ωραία ελληνική μας γλώσσα το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να το αναρτήσω στο διαδίκτυο fileas-stiv.blogspot.com.
Με τιμή Σ.Ι

Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010

Ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ !!!

Κι απάνω που πίναμε ήσυχοι τον καφέ μας και ζαχαρώναμε και τη καινούργια σερβιτόρα, τι του ήρθε του Λεωνίδα, να ρωτήσει τον Στελάρα, ο οποίος ως συνταξιούχος βοηθός ιεροψάλτη και καντηλανάφτης κατά περίπτωση, θεωρείται ο πλέον μορφωμένος της παρέας- ποιος ήταν ο Καλλικράτης που ακούμε συνέχεια να λένε.
Το οποίον παίδες- λέει από όσο θυμάμαι, καθ` όσον το συμβάν στη γειτονιά μεταξύ Αγίας Φωτεινής και Αγίας Αικατερίνης –βοήθειά μας οι Άγιες Δυνάμεις- ο Καλλικράτης ήταν μπαταζανάκης του Κώστα του γιαπιτζή που συγγένευε με τον Χρηστάρα τον άντρα της Θάλειας του περιπτερά –του πρώτου ξάδερφου της Ζωής του Τίριγκα του θυρωρού, ο οποίος είχε παντρευτεί σε δεύτερο γάμο τη κουμπαρα του και θεωρήθηκε γρουσουζιά ένεκα το λάδι που είχε βάλλει και σου λέει η θρησκεία αυτά δεν είναι σωστά. Γι` αυτό άλλωστε και μετά από τρία χρόνια χώρισαν– το είχε δει και η γιαγιά η Σουλτάνα στον καφέ .«Σε τρία τέρμινα σε βλέπω να παίρνεις δρόμο από τα προσφυγικά για την Αθήνα κατά Κοκκινιά μεριά» Και να δεις που βγήκε .
Ο Καλλικράτης λοιπόν, ήταν αυτός που παρά τρίχα να σφάξει τον κουρέα τον Αρσένη –τον αδερφό του Μηνά του γκαβού-ο οποίος ήταν η πέτρα του σκανδάλου. Το οποίον δώστε βάσει .
Ο Καλλικράτης τον καιρό που ήταν ολίγον έγκυος η Φωφώ, η γυναίκα του, είχε αγωνία, για το αν θα βγει αρσενικό καθ ΄όσον ντροπή αυτός
1,65 μέτρα άντρας να κάνει θηλυκό, άσε που κάθε βράδυ έβλεπε τον μακαρίτη τον πατέρα του τον Ευτέρπη –θεός σ`χωρες την ψυχούλα του- που του φώναζε, πρόσεξε μωρέ, να κάνεις αρσενικό να μου βγάλεις το .όνομα, να μη χαθεί η δυναστεία των Παπαχατζηαλμπάνογλου που ήταν λέει στο Αϊβαλί πριν την καταστροφή του `22 οι φημισμένοι κοντραμπατζήδες ( κοντραμπατζής ο λαθρέμπορος ).
Αρσενικό σίγουρα, του `λεγε του Καλλικράτη ο Αρσένης ο κουρέας -επισκευάζονται ομπρέλες -βάζονται βδέλες και ετοιμάζονται ματζούνια δια πάσαν νόσον και πάσαν ανομίαν. Αρσενικό σίγουρα σου λέω δε βλέπεις την κοιλιά της που είναι σουβλερή. Να σκίσω το δίπλωμά μου
-Σίγουρα βρε Αρσένη – ρώταγε ο Καλλικράτης;
-Σίγουρα, αλλά για περισσότερη σιγουριά θα σου φτιάσω μια αλοιφή και θα αλείψουμε τη κοιλιά της μόλις μπει στον έκτο μήνα και από εκεί και πέρα το αρσενικό το έχεις στα χέρια σου κι όλας, να το βγάλεις Ευτέρπη να ησυχάσει κι ο μακαρίτης στον τάφο του .
Έφτιαξε και την αλοιφή –πήρε και τέσσερα τάλαρα-.Διότι « δεν είναι εύκολα αυτά καθ` όσον πρέπει να μείνει τρία βράδια σε σταυροδρόμι με φεγγαράδα και μετά να την ακουμπίσεις σε πρωτογέννητο αρσενικό μέχρι το πολύ δυο χρονών και έτρεχα σε όλα τα προσφυγικά να βρω παιδί αλλά τσιμουδιά, να μη το μάθει άλλος κανείς, γιατί πρέπει να πάει αμίλητο μέχρι τη έγκυο».
Και όλα καλά, έσκασε τα τάλαρα ο δόλιος ο Καλλικράτης και επάνω που γέννησε η Φωφώ βγαίνει η νοσοκόμα και του λέει «κορίτσι να σου ζήσει η πριγκίπισσα»
Κορίτσι; Βουτάει μια μαχαίρα ο Καλλικράτης να σφάξει τη Φωφώ –τι θα πω μωρή στον πατέρα μου που θα ρωτάει το βράδι στον ύπνο μου-αλλά κάποιος τον συμβούλεψε, αντί για τη Φωφώ, να σφάξει τον Αρσένη που δεν του έφτιαξε καλά την αλοιφή . Και νάτος ο Καλλικράτης να ψάχνει σ` όλα τα προσφυγικά , σώνει και καλά σφάξει τον Αρσένη αλλά που, εκείνος κρυμμένος ολόκληρη εβδομάδα στα Ταμπάχανα στης πρώτης ξαδέρφης του. Χαμός Κι απάνω που ορμάμε να καρπαζώσουμε τον Στελάρα πετιέται από το διπλανό τραπέζι ο κυρ Ανέστης συνταξιούχος δάσκαλος και μας εξηγεί τέλος πάντων.
Ο Καλλικράτης ήτο ο αρχιτέκτων οποίος μαζί με τον Ικτίνο έχτισαν τον Παρθενώνα ( άρχισε το 448 και τελείωσε το 438 πΧ) κατ` εντολή του Περικλή . Και μάλιστα Ο Καλλικράτης είχε αναλάβει τη χωροταξία γι αυτό και οι αλλαγές στην Αυτοδιοίκηση πήραν το όνομά του. Ήταν φίλοι του Φειδία ο οποίος διακόσμησε τις μετώπες του Παρθενώνα και έφτιαξε το χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία για το οποίο κατηγορήθηκε ότι έβαλε λειψό το χρυσάφι στα γένια και τα σανδάλια του Θεού.
Αυτά για την ιστορία του αρχαίου Καλλικράτη. Όσο για τον Καλλικράτη των προσφυγικών παρά τρίχα να αυτοκτονήσει όταν έκανε την τρίτη κόρη του συνέχεια αλλά γλίτωσε γιατί αυτή τη φορά του έφτιαξε τη σωστή αλοιφή η γριά κοτέτσαινα και βγήκε ο Ευτέρπης Παπαχατζηαλπάνογλου ο νεώτερος και σώθηκε το σόι των κοντραμπατζήδων του Αϊβαλί
Σταύρος Ιντζεγιάννης

Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2010

ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΚΟΣΜΟ
ΚΑΛΟ ΧΕΙΜΩΝΑ

Από Αύγουστο χειμώνα και από Μάρτη καλοκαίρι –λέγανε αν και τώρα τελευταία δεν ξέρεις πότε είναι χειμώνας και πότε ζέστη. Παλιά βλέπαμε τους τουρίστες να κρατάνε καλοκαιριάτικα ομπρέλες και γελάγαμε. Τώρα κι εδώ οι εποχές συρικνώθηκαν σε δύο. Ζέστη –από 30ο και πάνω .Κρύο από 10ο και κάτω.
Θα φτιάξω ένα κουστούμι εποχικό – άκουγες. Αυτό τελείωσε. Η καλοκαιρινό ή χειμωνιάτικο δεν έχει ενδιάμεσο.
Καλό χειμώνα λοιπόν αν και δεν άρχισαν τα πρωτοβρόχια κλαι η θερμοκρασία βαστάει στο 30ο και βάλε.
Καιρό είχαμε να τα πούμε .Και μεσολάβησαν γιορτές και πανηγύρια κυρίως στις ακρογιαλιές όπου εκτός από του γιαλού τα βοτσαλάκια όπου παίζουν ως γνωστός δυο καβουράκια είχαν κατέβει και κάτι καβουρομάνες να τις βλέπεις και να σταυροκοπείσαι: Απόστρεψον τους οφθαλμούς Σου από των αμαρτιών μου! Διότι όλα εν σοφία εποίησε ο Ύψιστος αλλά μερικά τα παράκανε ωραία . Και μάλιστα αυτό ήταν η αιτία που το πήρε η Εύα επάνω της και σου λέει θα κάτσω εδώ να μαραζώνω τα νιάτα μου παρέα με τον Αδάμ και με τον όφι. Έξω είναι η ζωή και το …`σκασε. Ας λένε ότι τάχα μου την έδιωξε. Μπορεί αλλά δεν το πιστεύω. Εκτός πια κι αν σκανδαλίστηκε που δε φόραγε τίποτε και το πήρε ανάποδα: Κυρά μου ρίξε ένα ρούχο επάνω σου!!!
Από εκεί ξεκίνησε και η διένεξη του Θεού με τον διάβολο. Διότι ο Θεός έπλασε τη γυναίκα γυμνή και ο διάβολος την έντυσε. Σήμερα που ο Θεός προσπαθεί να τη ντύσει -ντροπή σου κυρά μου –ο Διάβολος τη γδύνει .Σκέψου δηλαδή ακόμη και ο διάβολος άλλαξε γούστα.
Μοιάζει με ανέκδοτο αλλά συνέβη προχτές σε φιλικό σπίτι όπου μας είχαν καλέσει για φαγητό.
Μελιστάλαχτος ο οικοδεσπότης : Αγάπη μου θα σερβίρεις ; Καρδιά μου θα μας φτιάξεις και ένα καφέ ; Γλυκιά μου θα μας φέρεις το επιδόρπιο ; Χαρά μου θα μας βάλλεις λίγη μουσική ;και τέλος πάντων όλο στο σορόπι με τη γυναίκα του, να το ακούς και να απορείς. Με σκουντάει και η δική μου :Είδες πως φέρεται ο κόσμος στη γυναίκα του όχι σαν και `σένα φέρε μου , κάνε μου, λες και μιλάς στον υπηρέτη σου.
Την ώρα που φεύγαμε τον πήρα παράμερα : Τι σε έπιασε και ήσουνα όλο σορόπι με τη γυναίκα σου βρε ηλίθιε.
-Όχι μωρέ δεν είναι αυτό που νομίζεις.Είχα ξεχάσει πως τη λένε !!!
Είχε δίκιο ο Καζανόβας .Τον ρώτησαν πια γυναίκα είναι η καλλίτερη και είπε : Του αλλουνού !!!

Α. ναι .Το ξέρατε; Την τελευταία Κυριακή του Αυγούστου γιορτάζεται η ημέρα « κατά του γάμου » Ούτε εγώ το ήξερα να ψάλλω η ζωή εν τάφω. Λέει ο ένας φίλος στον άλλον . «Η γυναίκα μου είναι άγγελος.»
Τυχερέ του απαντάει η δική μου ζει ακόμη !!!
Και το τελευταίο Ρώτησαν τον Σοπενάουερ –διάσημο μισογύνη-τι γνώμη έχει για τον γάμο.
Καλός είναι ο γάμος με τα λουλούδια , τις ευχές, τα δώρα , αλλά όλα αυτά βαστάνε μια ημέρα και στο τέλος σου μένει …η γυναίκα !!!
Τι λέγαμε στην αρχή. Καλό χειμώνα !
Σταύρος ιντζεγιάννης
ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΣΑΡΌΛΑΣ

«Μη σπαταλάτε άσκοπα το χρόνο σας ; Ξεχάστε κατσαρόλες, τηγάνια, ταψιά .Μαγειρεύουμε εμείς, για σας .Ένα τηλεφώνημα και είμαστε σπίτι σας. Τηλ ….»
Η διαφήμιση στην είσοδο της πολυκατοικίας, τετρασέλιδη με ότι φαγητά βάζει ο νους .Από παραδοσιακά μέχρι μοντέρνα(!) και από πατάτες με κρέας μέχρι γιουβαρλάκια ή εσκαλώπ με σως τατάρ. Ακόμη και …πατσά!!!.
Θεέ και Κύριε αγανάκτησε η θεία Κλειώ. Τι άλλο θα δούμε πια. Καταργήσαμε το παραδοσιακό σαλόνι που ανοίγαμε τις γιορτές να δεχθούμε κόσμο, καταργήσαμε το ευλογημένο μεσημεριανό τραπέζι – τη συνέλευση της οικογένειας -γιατί δε μας βολεύουν πια οι ώρες - άντε να καταργήσουμε και την κουζίνα , να δούμε τι θα μείνει από αυτό που παλιά ονομάζαμε οικογένεια. Ο ένας έρχεται, ο άλλος φεύγει – καλημέρα – καληνύχτα- ότι θέλουμε, το λέμε στο κινητό μέσα από το λεωφορείο ή στο γραφείο και στο τέλος, το σπίτι θα είναι μόνο μια κρεβατοκάμαρα και ένα δωμάτιο για την τηλεόραση . Αμφιβάλω αν τα εγγόνια μας θα έχουν κουζίνα .Ακόμα και τον πρωινό καφέ τον πίνουν έξω
Θυμήθηκα την κυρία απέναντι μας που πριν χρόνια, όταν εμφανίστηκαν τα τηλεφωνικά φαγητά- πίτσες , μακαρονάδα στην αρχή- καυχιότανε ότι δεν κάθεται να μαγειρεύει: Ένα τηλεφώνημα καλέ και είναι όλα στο τραπέζι.
- Και γιατί δεν πάτε καλύτερα να φάτε και έξω, να γλιτώσετε και το πλύσιμο του τραπεζομάντιλου – είχε νευριάσει η Θεία Κλειώ.
Η αλήθεια είναι, ότι χαιρετίστηκε από τους εργένηδες που τρώγανε στα μαγέρικα ( διάσημο του Νικολάρα στην Αγίου Νικολάου όπου τρώγανε όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι) σαν λύση. Και είναι αν το σκεφθεί κανείς. Αντί να φας έξω, κάθεσαι στο σπίτι σου Δεν ξέρω αν τρως φθηνότερα ή καλύτερα, αλλά οπωσδήποτε πιο άνετα. Πλένεσαι σαν άνθρωπος, βάζεις τις παντόφλες σου να ξεκουράσεις τα πόδια σου και τρως κατά πως σε βολεύει. Θες με μαχαιροπίρουνο, θες με τα χέρια σου, γλύφοντας κάθε τόσο και τα δάχτυλά σου αν τύχει και σου αρέσει.
Άσε που μπορείς να καλέσεις και το φοιτητριάκι από δίπλα για παρέα
« Ξέρετε δεν μπορώ να τρώω μόνος. Δεν πάει κάτω, Δεν έρχεστε να φάμε μαζί;»
Γεμάτη ευκολίες για το κάθε τι η εποχή μας. Με τα καλά και τα κακά της. Αλλά να αντικαταστήσουμε το φαγητό της οικογένειας; Να μην απολαύσεις εκείνη την μοναδική όσφρηση του ψητού ή το στιφάδο ή το αυγολέμονο στη σπιτίσια κουζίνα; Να αυτοκαταργήσεις τη χαρά της συζυγικής σπεσιαλιτέ που αν μάλιστα έχει και λίγο μεράκι, με το μαγείρεμα, μπορεί να σου δώσει την αίσθηση- με τη γυναικεία πονηριά -ότι μαγειρεύει αποκλειστικά για σένα και να σε σκλαβώσει.
Το διηγείται φίλος. Είχε φάει έξω με …«παρέα» τον άμπακα και γυρίζοντας το βράδι ακούει την Ερμιόνη του. «Που είσαι χριστιανέ μου και σε περιμένω τόσες ώρες , έφτιασα το φρικασέ που σου αρέσει και το έχω ζεστάνει δυο φορές. Άντε πλύνε τα χέρια σου και έλα γρήγορα να φάμε»
-Και τι έκανες –ρωτάμε.
-Τι να`κανα; Έφαγα όχι μόνο την τεράστια πιατέλα που έβαλε μπροστά μου, αλλά θέλοντας να εξιλεωθώ για το ξεπόρτισμα, της είπα ότι ήταν θεσπέσιο και πριν προλάβω να αποσώσω την κουβέντα μου έφερε και δεύτερο πιάτο . Ξαγρύπνησα όλη τη νύχτα με μαλόξ
( Πάντως για την ιστορία, η γυναίκα του, διηγήθηκε στη δική μου την άλλη μέρα «Κατάλαβα ότι έφαγε έξω , τον ξέρω τη μουρντάρης είναι και για να τον εκδικηθώ, τον έβαλα να φάει δυο πιάτα και όλη τη νύχτα στριφογύριζε άγρυπνος από το στομάχι του. Να βάλλει μυαλό άλλη φορά»
Στα μυστικά της συζυγικής αρμονίας η κουζίνα. Η σχέση του αντρόγυνου ,περνάει μέσα απ` την κουζίνα – έλεγε η συχωρεμένη η μάνα.
Μάλλον μέσα από την κρεβατοκάμαρα - είπε γελώντας ο πατέρας- για να την πειράξει.
Καλέ Νίκο τι λόγια είναι αυτά –τον έκοψε αυστηρή η γιαγιά από την πολυθρόνα της. Πρόσεχε σ` ακούνε τα παιδιά
Τα παιδιά είμαστε 30 -32 χρονών, παντρεμένοι!!!
Ότι και να πούμε όμως το έτοιμο φαγητό μπαίνει στη ζωή μας .Οι δρόμοι έχουν γεμίσει μηχανάκια που πηγαινοφέρνουν φαγητά .Πολύ φοβάμαι ότι μετά από κάμποσα χρόνια τα παιδιά δε θα ξέρουν τι είναι τηγάνι και τι κατσαρόλα. Σήμερα απλώς παρακολουθούμε τον αργό θάνατό της.
Σταύρος Ιντζεγιάννης

Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ
ΧΡΗΜΑ Ω ΧΡΗΜΑ !

Δύο Έλληνες, λένε οι ειδήσεις στο διαδίκτυο, βρίσκονται ανάμεσα στους πλουσιότερους του πλανήτη.
Χαράς στα μπρόκολα! Εγώ ξέρω 7 εκατομμύρια Έλληνες που βρίσκονται στα όρια της φτώχειας ενώ άλλο 1,5 βρίσκεται κάτω κι από το όριο. Διότι εδώ που τα λέμε το πρόβλημα δεν είναι πως κυκλοφορεί ο πλουσιότερος αλλά πως επιβιώνει ο φτωχότερος .Βλέπετε τον πλούτο πολλοί εμίσησαν αλλά και δεν τον απαρνήθηκε κανείς. Απόδειξη πως υπάρχουν ένα σωρό βουλευτές που πήγαν στο κοινοβούλιο για να σώσουν εμάς και όπως αποδεικνύεται σώζουν μόνο τον εαυτό τους .Μερικοί μάλιστα κάνουν συλλογή διαμερισμάτων όπως άλλοι συλλέγουν γραμματόσημα !!!
Κατάρα εις τον Μαμωνά –ναι, αλλά με γεμάτη την τσέπη. Δεν είναι άλλωστε η μόνη περίπτωση που η θεωρία είναι εφαρμόσιμη όταν αφορά τους άλλους . Με τις δικές μας πενταροδεκάρες ποιος ασχολείται ;
Λένε πολλοί πως το χρήμα, αποκτάται δύσκολα, αλλά σπαταλάται εύκολα Από την άποψη αυτή, δε βρίσκω ότι αξίζει να κοπιάσει κανείς, για κάτι που τόσο εύκολα μπορεί να χάσει. Το να είσαι πλούσιος είναι σίγουρα μια ευχάριστη κατάσταση, πόσοι και πόσοι όμως δεν έχασαν την υγεία τους, στην προσπάθεια να αποκτήσουν την περιουσία τους; Τελικά ισχύει αυτό που λένε, άλλοι μαζεύουν και άλλοι τα απολαμβάνουν. Οι Εβραίοι άλλωστε έχουν μια θεωρία: Η μια γενιά μαζεύει, η δεύτερη συντηρεί και η τρίτη τα σκορπά
Δουλεύουμε για τους κληρονόμους μας, είχε πει ο μεγαλοτραπεζίτης και δισεκατομμυριούχος Ρότσιλτ που δεν φημίζοντανε και για απλοχέρης, δεδομένου ότι ο πλούτος είναι συνώνυμος με τη τσιγκουνιά !!!
Οι φτωχοί μάλιστα, οχυρώνονται πίσω από την παροιμία, όσο θέλεις δούλευε , όσο θέλει θα σου δώσει. Υπάρχει ακόμα η άποψη, πως τα πολλά λεφτά υπάρχουν μόνο τρεις τρόποι, να τα αποκτήσεις χωρίς να πας στον τάφο μια ώρα γρηγορότερα. Ή από κληρονομιά ή από λαχείο ή από κομπίνα . Ο τέταρτος τρόπος είναι να διαθέτεις μυαλό κοφτερό αλλά να είσαι ανελέητος για τους γύρω σου. Δηλαδή να πατάς επί πτωμάτων, για να μην πατήσουν οι άλλοι στο δικό σου
Βέβαια ζούμε σε μια εποχή που το κύριο χαρακτηριστικό της είναι η ταχύτητα. Δεν είναι λίγες οι περιουσίες που αποκτήθηκαν με ταχύτατο ρυθμό, αλλά είναι και πολλές – πάρα πολλές - που χάθηκαν εν μια νυκτί. Πόσοι και πόσοι δεν ρισκάρισαν τα πάντα σε μια ζαριά; Εννοώ σε μια επένδυση. Εκείνο που κυκλοφορεί είναι η φήμη των επιτυχημένων, τους αποτυχημένους τους θάβει η ανωνυμία ή η φυλακή.
Όπως και να `χουν τα πράγματα, το να είσαι στον κατάλογο των πλουσιότερων της γης, είναι ένας τίτλος . Δείχνει δύναμη. Μήπως είχε άδικο ο Τσιτσάνης : Η δύναμη στον άνθρωπο είναι το πορτοφόλι. Άλλωστε αν το καλοσκεφθείτε κρύβει και κάποια σοφία μέσα του. Αυτό που λένε οι Κινέζοι: Τρία πράγματα πρέπει να σκέφτεσαι περισσότερο πώς να μην τα χάσεις παρά πως θα τα αποκτήσεις .Την υγεία, το χρήμα και την ωραία γυναίκα Ειδικότερα δε για την τελευταία .Γιατί ενώ η υγεία σου και τα λεφτά σου ενδιαφέρουν αποκλειστικά …τους κληρονόμους σου, η ωραία γυναίκα ενδιαφέρει και τους φίλους σου. Λίγο είναι ; Δεν έχετε ακούσει που λένε- Θεέ μου φύλαγέ με από τους φίλους μου, γιατί από τους εχθρούς μου μπορώ να φυλαχτώ και μόνος μου.
Το συμπέρασμα είναι, πως πρέπει να είμαστε υπερήφανοι που δυο συμπατριώτες μας βρίσκονται στον κατάλογο των πλουσιοτέρων της γης.
Γιατί φαντάζομαι αυτό δείχνει πως η ράτσα μας είναι πανέξυπνη. Απόδειξη πως στην Ελλάδα υπάρχουν 500 χιλιάδες πλούσιοι (σε Ελληνικά μέτρα βέβαια) Το ότι υπάρχουν και 9,5 εκατομμύρια κακομοίρηδες είναι μια άλλη ιστορία.
Εσείς σε ποια κατηγορία ανήκετε;
Σταύρος Ιντζεγιάννης
sindzeyan@yahho.gr
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ 1927
(Παρουσίαση στο «Πάτρα Παλλάς» 27/9/2010
καλεσμένος του Ιατρικού Συλλόγου Πατρών)
-------------------------------------------------------------

Δύσκολη η θέση του τελευταίου ομιλητή καθώς τα περισσότερα -ίσως όλα –έχουν ειπωθεί, πολύ περισσότερο που προηγήθηκαν οι άριστοι του λόγου. Θα προσπαθήσω ωστόσο να αποφύγω κατά το δυνατόν τις επαναλήψεις και με όσο γίνεται συντομία -σεβόμενος τον χρόνο σας –να πω αν όχι κάτι καινούργιο, αλλά τουλάχιστον κάτι διαφορετικό.
O μεγάλος Άγγλος ιστορικός Άρνολτ Τόινμπυ έχει πει πως ο καλύτερος τρόπος να γνωρίσεις το σήμερα είναι να μελετήσεις το χτες. Από αυτή την άποψη η μελέτη των πρακτικών που παρουσιάζουμε σήμερα αποτελεί ένα χρήσιμο εργαλείο για να γνωρίσουμε την πορεία του τόπου και της Ελληνικής κοινωνίας όχι μόνο σε ότι αφορά την υγεία αλλά γενικότερα ,
Από την πλευρά μου θα ήθελα να σας παρουσιάσω τα πρακτικά του ιατρικού συνεδρίου το 1927 σε μια συγκριτική θεώρηση του χτες με το σήμερα στον ιατρικό και στην προέκτασή στον κοινωνικό και
εκπολιτιστικό τομέα. Την ατμόσφαιρα , τα ήθη, την πρόοδο, τις φοβίες, τα ταμπού και την αντιμετώπιση τους στο σύγχρονο κόσμο μας.
Αιτία της επιλογής μου αυτής, είναι το ότι στον πρόλογο του βιβλίου που παρουσιάζουμε , ο καθηγητής και πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Πατρών κ. Σιαμπλής υπογραμμίζει : «Τα ιατρικά συνέδρια είχαν τριπλό ρόλο κάλυπταν θέματα με επιστημονικό, κοινωνικό και εκπολιτιστικό χαρακτήρα » Κι αυτό είναι ένα ερέθισμα για σχολιασμό.
Είναι γνωστός ο έρωτας – ο μανικός έρωτας θα έλεγα –του γιατρού -παραλείπω όλους τους άλλους τίτλους-κ Χρήστου Φραγκίδη με την ιστορία .Η ευρυμάθειά του αλλά και το πάθος του να σκύβει στις πηγές για να ανακαλύψει το πώς και το γιατί και το πότε και από ποιόν.
Και το θεωρώ ευτύχημα που αυτό το πάθος του, συνάντησε την επιστημονική κατάρτιση και τη συγγραφική έφεση της φιλολόγου κ. Φωτεινής Τζουανοπούλου- Πολίτη διότι η συνεργασία τους απέδωσε υπό μορφήν ενός καλαισθήτου βιβλίου, τα πρακτικά του ιατρικού Συνεδρίου το 1927 , ταξινομημένα κατά τρόπο που ακόμη και ένας άσχετος περί τα ιατρικά όπως εγώ, να τα διαβάζουμε, υπό τύπον ενδιαφέροντος αναγνώσματος.
Τα πρακτικά αυτά ερανίστηκαν όπως αναφέρεται από δύο κύριες πηγές Η μία είναι ο Νεολόγος Πατρών της εποχής και η άλλη είναι το Ιατρικό περιοδικό « Ιατρική πρόοδος » Δευτερευόντως υπάρχει και η εφημερίς Τηλέγραφος Πατρών.
Το συνέδριο το 2ο πανελλαδικά, το 1ο έγινε στη Θεσσαλονίκη τον Οκτώβρη του 1926- συνεκλήθη στις αίθουσες του Ερμή όπως σημειώνεται στη σελ 11 «εν αιθούση ευρυτάτη, από πάσης απόψεως πολυτελή, ανταξίαν δια την αξιοπρέπειαν των ιατρών
Από τη παράγραφο αυτή, πιστοποιείται η θέση του γιατρού στην κοινωνία της εποχής . Μιας εποχής που περί πολλού ποιείται η αξιοπρέπεια του γιατρού και που πολλοί σηκώνονται όρθιοι , για να χαιρετήσουν τον γιατρό που περνάει .Άλλη εποχή άλλα ήθη και άλλοι άνθρωποι , πιθανόν και άλλοι γιατροί με την έννοια ότι υπήρχε, ο οικογενειακός γιατρός ο οποίος ήτο κάτι σαν το επίτιμο μέλος της οικογένειας, ήξερε τα πάντα γι αυτή και όχι λίγες φορές λειτουργούσε και σαν εξομολόγος της. Να μια πρώτη διαφορά του χτες με το σήμερα που δεν υπάρχει πια ο οικογενειακός γιατρός και ο συναισθηματικός δεσμός που έδενε τον γιατρό με το ασθενή του έχει μεταλλαχθεί σε καθαρά επαγγελματική σχέση
Μια δεύτερη παρατήρηση.
Το ότι το 2ο συνέδριο έγινε στην Πάτρα δείχνει τη σπουδαιότητα που είχε η πόλη, στο ιατρικό επίπεδο της εποχής και τη θέση της ως τρίτη πόλη της Ελλάδος, θέση που πιστεύω ότι κατέχει επαξίως και σήμερα και ,όχι μόνο γιατί υπάρχει το Ιατρικό Πανεπιστήμιο, αλλά γιατί το ιατρικό δυναμικό της είναι από τα καλύτερα της χώρας.
Στο συνέδριο το οποίο τίμησαν με την παρουσία τους αντιπρόσωποι της κυβέρνησης και αι αρχαί της πόλεως –στον αγιασμό άλλωστε χοροστάτησε ο Μητροπολίτης Πατρών Σεβ. Αντώνιος – παρέστησαν όπως αναφέρεται 146 σύνεδροι. Ήτοι 6 καθηγητές και 3 υφηγητές Πανεπιστημίου. 62 γιατροί από τη Πάτρα και 75 από άλλες περιφέρειες των οποίων και αναφέρονται τα ονόματα . Εντύπωση κάνει ότι αναφέρεται ιδιαίτερα ότι παρέστησαν και τρεις γυναίκες ιατροί εκ των οποίων μάλιστα η γυναικολόγος Λιλή Κέντρου μίλησε για τη αυτοαιματοθεραπεία εις παραμητρίτιδας
Το σημειώνω διότι είναι χαρακτηριστικό της εποχής. Πρόκειται για το 1927 όπου τα φαλοκρατικά γονίδια του Έλληνα δεν επιδεχόντανε εύκολα γυναικείες παρουσίες . Σήμερα η γυναικεία παρουσία στην ιατρική είναι κάτι περισσότερο από αισθητή και ίσως μετά από 50 χρόνια θα λένε ότι μεταξύ των συνέδρων υπήρχαν και τρεις άνδρες γιατροί.(Θεός φυλάξει !!!) Σημεία των καιρών και τους πως πορεύεται η κοινωνία.
Διαβάζουμε ότι - το πρόγραμμα καταρτίστηκε θαυμασίως και Ευρωπαϊκότατα - από τον γεν Αρχίατρο Κων. Τσάλτα ο οποίος πρωτοτυπήσας εγκατέστησεν αρτίως λειτουργούν Γραφείον Τύπου. Και ευτυχώς, γιατί έτσι διασώθηκαν τα πρακτικά τα οποία παρουσιάζουμε σήμερα ,αλλά και διότι φανερώνεται ο ρόλος του Τύπου στα κοινωνικά και επιστημονικά δρώμενα διαχρονικά
Συνολικά πραγματοποιήθηκαν 10 συνεδριάσεις ήτοι 4 πρωινές και 6 απογευματινές και εξεδόθησαν τέσσερα ψηφίσματα μέσα στα οποία περιλαμβάνεται και μια πρόταση που αφορά τους βουλευτές .Και το υπογραμμίζω διότι δείχνει το « φαιρ πλέυ »της πολιτικής στο κύλημα των 80 χρόνων που πέρασαν Διαβάζουμε :« Ο Ιατρικός Σύλλογος των Πατρών υποχρεούται εντός 10 ημερών να υποβάλλει ταύτα( τα πορίσματα δηλαδή του συνεδρίου) εις το Υπουργείον και στους ιατρικούς συλλόγους της χώρας ώστε να απαιτήσωσι ( οι ιατρικοί σύλλογοι) παρά των βουλευτών της περιφέρειάς των όπως μεριμνήσουν προς ψήφισιν εν τη βουλή σχετικού διατάγματος .Παντός δε βουλευτού όστις ήθελε αδιαφορήσει ή καταψηφίσει εις την βουλή τον νόμον θέλει καταπολεμηθεί η εν τω νομώ υποψήφιό της του κατά τας εκλογάς υφ όλων των μελλών του ιατρικού συλλόγου.
Όπως αντιλαμβάνεστε μια απειλή καραμπινάτη
Η θεματολογία του συνεδρίου περιελάμβανεν.
Περί φυματιώσεως.
Περί αιμοσφαιρινικού πυρετού
Περί ελονοσίας
Θέματα εσωτερικής παθολογίας
Περί του τραχώματος
Περί χρονίας σκωληκοειδίτιδος Για την οποία μάλιστα ο Κ Μακρυκώστας – Αθηνών ανέφερε ότι δεν υπάρχει τέτοια νόσος και ασκόπως χειρουργούν οι γιατροί. Άλλος κόλαφος χαρακτηριστικός κι αυτός της εποχής για την άσκοπη χειρουργική. Σήμερα δεν ακούμε για σκωληκοειδίτιδα αλλά για άσκοπη χειρουργική γίνεται κατά καιρούς λόγος στην τηλεόραση ή στον τύπο.
Και περί εχινοκοκκιάσεως εν Ελλάδι που και γι αυτή υπάρχουν ενδιαφέρουσε προτάσεις σχετικά με τον τρόπο που θα έπρεπε να λειτουργούν τα σφαγεία και με την ελεύθερη κυκλοφορία των αδέσποτων σκυλιών .Τότε που δέναν τα σκυλιά με τα …λουκάνικα που λέει το τραγούδι αν υπήρξε ποτέ η εποχή αυτή. Δεν είχε ο κόσμος να φάει. Σήμερα τα ταϊζουμε κροκέτες και τα αποφάγια τα τρώνε κάποιοι δυστυχισμένοι μετανάστες.…………….
Ακόμη το συνέδριο ησχολήθη με προβλήματα επαγγελματικά των ιατρών
Ιδιαιτέρως ενδιαφέρει αυτό που αναφέρεται στην έναρξη του συνεδρίου΄.
Ανεφέρθη επίσης ότι « Εις το συγκροτηθέν εν Παρισίοις συνέδριον απεφασίσθη όπως η ενοποίησης της ιατρικής ονοματολογίας γίνει εις την Ελληνικήν
Αυτό και μόνο αρκεί για να κατανοήσει κανείς τον ρόλο που διαδραματίζει η Ιατρική ως εκπολιτιστικό όργανο καθώς μέσω της ενοποίησης των όρων της στην Ελληνικήν εξακτινώνει τη γλώσσα μας εις τα πέρατα της οικουμένης. Κι ας μη ξεχνάμε ότι η γλώσσα μας αποτελεί ένα σημαντικό μέρος της προίκας με την οποία μπήκαμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Κυρίες και κύριοι αναφέρθηκα σε διαφορές και ομοιότητες στα 80 χρόνια που πέρασαν.
Πράγματι – όπως συνάγεται από τα πρακτικά- κάθε εποχή είχε τις φοβίες της .Είχε τον μπαμπούλα της.
Το 1927 είχαμε τη φυματίωση –το χτικιό που έλεγε ο κόσμος. Την κακιά αρρώστια που λέγανε. Σήμερα έχουμε τον καρκίνο που πάλι ονομάζουμε κακιά αρρώστια. Και περιέργως και για τις δύο οι γιατροί κι τότε και σήμερα συνιστούν το ίδιο φάρμακο : Την πρόληψη
Μόνο που το 1927 είχαμε 76% αγράμματους και δικαιολογείτο η άγνοια ενώ σήμερα υπάρχει η ίδια εν πολλοίς αδιαφορία με το 97% του πληθυσμού με γνώσεις κατ ελάχιστον πρώτης γυμνασίου ή έστω έκτης δημοτικού. Έλεος !
Το ότι το ενδιαφέρον του συνεδρίου επικεντρώθηκε στην φυματίωση συνάγεται και εκ του γεγονότος ότι έγιναν 2 εισηγήσεις και 9 ανακοινώσεις ενώ μακρότατες υπήρξαν και οι συζητήσεις. για μια αρρώστια από την οποία πέθαιναν όπως αναφέρεται στα πρακτικά 20.000 κατ έτος- σε μια Ελλάδα των 6,200 τότε (απογράφη του 1928)-και υπήρχαν και 200.χιλιάδες εν ενεργεία φυματικοί οι οποίοι κυκλοφορούσαν και συγχρωτίζονταν με το οικογενειακό ή κοινωνικό περιβάλλον χωρίς καμία προφύλαξη μολύνοντας όπως αναφέρεται (σελ 37)και τους υγιείς
Εξ άλλου για την φυματίωση υπήρξαν ρηξικέλευθες προτάσεις τόσο του γιατρού Λαμπρινόπουλου ( εκ Πύργου ) όσον και του Κ Τσινούκα ( εξ Αιγίου) η οποία μάλιστα είναι η πλέον εκτενής και ενδιαφέρουσα .
Κατάργηση των αντιφυματικών ιατρείων που μόνο ένα 10% προσφέρουν.
Να χρησιμοποιηθούν τα ορεινά εγκαταλειμμένα μοναστήρια ως διαμονές φυματιώντων.
#Να καθιερωθεί πρωτεύον μάθημα το μάθημα της υγιεινής ιδιαίτερα στο σχολεία θηλέων. Διότι η γυναίκα εκ της φύσεώς της είναι παιδαγωγός αλλά και η τρυφερή συμπαραστάτης των ασθενών.
#Να εγκρίνεται από την πολεοδομία η υγιεινότητα της ανεγειρόμενης οικοδομής.
#Να επισκευασθούν τα παλαιά σπίτια ώστε να είναι πιο υγιεινά.
Να γίνεται απολύμανση των σπιτιών στα οποία πέθανε φυματικός. Να δηλώνονται οι φυματικοί.
#Υπήρξαν μάλιστα δύο παρατηρήσεις που αξίζει να τις προσέξουμε διότι χαρτογραφούν τον πνευματικό και σωματικό τύπο του πληθυσμού.
Γ. Λαμπρινόπουλος Πυργος : Υποστηρίζομεν ότι οι κάτοικοι των ορεινών τόπων είναι προικισμένοι με απαράμιλλον ενεργητικότητα και έχουν προορισμό να χρησιμοποιούνται ως εκλεκτά φυτώρια δια να ανανεώνονται και βελτιώνονται οι εκφυλιζόμενοι ατυχώς κάτοικοι των μεγαλουπόλεων Και δια τούτο παρατηρείται ότι προέρχονται από τα ορεινά διαμερίσματα κατά το πλείστον οι διαπρέποντες εις τας τέχνας , τας επιστήμας, την βιομηχανίαν, το εμπόριον»
Διαβάζουμε στη σελ. 44 Να τονίσομεν τον σοβαρόν κίνδυνον που διατρέχουν οι κάτοικοι των ορεινών διαμερισμάτων από την χρησιμοποίησιν των οικιών των δια την νοσηλείαν των φυματικών οι οποίοι καταφεύγουν εις αυτά .και παρακάτω. Επεκράτησεν ώστε οι ιατροί να συνιστώμεν ,την μετάβασιν των πασχόντων από φθίσιν εις τα ορεινά χωριά χωρίς να εξετάζομεν που θα καταφύγουν προς διαμονήν εφ όσον μας είναι γνωστόν ότι δεν υπάρχουν θεραπευτήρια.
Κι ακόμη να μοιρασθούν στα παιδιά ατομικά πτυελοδοχεία. Είναι βλέπετε η εποχή που φτύνουν χάμω και στα λεωφορεία μέχρι και το 1950 υπήρχε η πινακίδα που έγραφε μη πτύεται επί του δαπέδου.
Να υπογραμμίσω δε ότι κανόνας υγιεινής για τα παιδιά ήτο να παραθερίζουν 15 μέρες στη θάλασσα και 15 μέρες στο βουνό
Ζωηρές επίσης συζητήσεις υπήρξαν περί ελονοσίας –μάστιγα και αυτή της εποχής- όπου έγινε 1 εισήγηση αλλά και 9 ανακοινώσεις εκτεταμένη συζήτηση και αναφέρθηκε θνησιμότης 38% πράγμα που δείχνει τη σοβαρότητα της ελονοσίας στην Ελλάδα.
Από όσο θυμάμαι λίγο πριν τον πόλεμο όταν δεν ήξεραν τι είχες λέγανε ελονοσία –μαλάρια-και σου δίνανε κινίνο. Εκείνα τα περίφημα ροζ σακχαρόπηκτα. Ασθένεια από την οποία χαρτογραφείται εν μέρει η κατάσταση του πληθυσμού στον τομέα της υγείας .Μετά τον πόλεμο ψέκασαν με αεροπλάνα τα αποξηραμένα έλη με Ντι τι τι και χειροκροτούσαμε που γλιτώσαμε από την ελονοσία μη ξέροντας τι φάρμακο ή φαρμάκι θα έτρωγε η γενιά μας στα επόμενα χρόνια.
Στις ομοιότητες ή της διαφορές με το γε νυν έχων της εποχής είναι και αυτό που προλογικά αναφέρει ο κ Χρήστος Φραγκίδης
«Ο αναγνώστης θα διαπιστώσει ότι προβλήματα όπως η πληθώρα των ιατρών η εκπαίδευση και η μετεκπαίδευσή τους , ο τρόπος άσκησης του ιατρικού επαγγέλματος , η φορολογία ,και το ταμείο συντάξεως εξακολουθούν ακόμη και σήμερα να είναι επίκαιρα ταλανίζοντας και προβληματίζοντας το ιατρικό κόσμο της χώρας με τον ίδιο η παρόμοιο τρόπο

Πράγματι το συνέδριο ασχολήθηκε ιδιαίτερα στον τομέα των επαγγελματικών προβλημάτων των ιατρών.
Πληθώρα ιατρών. Έγινε εισήγηση να εισάγονται κάθε χρόνο το πολύ 80 – 100 φοιτητές. Ακόμη και να κλείσει για μερικά χρόνια η ιατρική σχολή .Σήμερα 80 χρόνια μετά υπάρχουν λένε γιατροί άνεργοι.
Παρ όλα αυτά όλοι οι γονείς κάνουν τα πάντα για να πάνε τα παιδιά τους στην ιατρική σχολή
Το πρόβλημα της αναδρομικής εγγραφής φοιτητών-δεδομένου ότι πολλοί είχαν επί χρόνια στρατευθεί απασχόλησε το συνέδριο καθώς επίσης το πρόβλημα της αγυρτείας .Δηλαδή αυτών που κάνανε τον γιατρό χωρίς να είναι. Οι κομπογιανίτες τουτέστιν. Στην Πάτρα υπήρχε η γριά κοτέτσαινα που γιάτρευε το κακό σπυρί με ξόρκια. έκοβε τη χρυσή και ακινητοποιούσε τα σπασμένα χέρια αντί για γύψο με το περίφημο κουρασάνι Την τσάπα όπως την έλεγαν ή το μπλάστρη. ( για την ιστορία το κουρασάνι ήταν ένα μίγμα από ασπράδι αυγού, ασβέστη, τριμμένη πέτρα και αιγόμαλλο και είναι αυτό το μίγμα με το οποίο στερέωσαν τις πέτρες στο ιστορικό γεφύρι της Άρτας το 1602 )
Υπάρχει όμως μια παρατήρηση που έκανε ο καθηγητής Μενέλαος Σακόραφος που αξίζει να προσέξουμε σε αναγωγή με το σήμερα.
Ελέχθη ότι για το χαμηλό επίπεδο των ιατρών φταίει η πλημελλής εκπαίδευσή τους και ο καθηγητής Σακόραφος απαντά : Πολιτευτής με απείλησε πως αν δεν περάσω κάποιον φοιτητή θα με απολύσει από το Πανεπιστήμιο.
Δεν πιστεύω ότι και σήμερα γίνεται αυτό στη ιατρική σχολή αλλά φίλος καθηγητής άλλης σχολής διηγείται πως από τα βουλευτικά γραφεία συχνά υπάρχει η παράκληση για κάποιον φοιτητή
Υπάρχει ακόμη μια διαμαρτυρία ότι ορισμένοι φαρμακοποιοί δίνουν ιατρικές συμβουλές καθώς επίσης ζητείται η κατάργηση των επί μισθώ προσλαμβανομένων ιατρών σε νομικά πρόσωπα. Επίσης οι στρατιωτικοί γιατροί να μην ασκούν παραλλήλως και ιδιωτικήν ιατρικήν. Να καταργηθούν τα συνοικιακά ιατρεία και οι άρρωστοι να προσέρχονται εις τας κλινικάς του Πανεπιστημίου και να καθιερωθεί βιβλιάριον απορίας για να τους παρέχεται δωρεάν περίθαλψη και άλλα οπωσδήποτε δευτερεύοντα θέματα
Κυρίες και κύριοι.
Τελειώνοντας θέλω να υπογραμμίσω ότι απόλαυσα την ανάγνωση των πρακτικών γιατί πέρα από όλα τα άλλα απόλαυσα την ωραία ελληνική γλώσσα του 1927. Μια γλώσσα μελωδική, λυρικότατη ,πανέμορφη, με μια νοηματική πληρότητα και σαφήνεια ,με μια ουσιαστική περιγραφή του αντικειμένου και είναι κι αυτό μια τελευταία αντιδιαστολή του χτες με το σήμερα. Το σήμερα που εκχυδαϊσαμε τον λόγο και δολοφονούμε καθημερινά ασύστολα –χωρίς λύπη και χωρίς αιδώ την ωραιότερη γλώσσα του ανθρωπίνου πνεύματος .Τη γλώσσα μας.
Κυρίες και κύριοι όπως λέγει και ο Περικλής στο επιτάφιο :Είρηται και εμοί λόγω κατά τον νόμον όσων είχον πρόσφορα.
Σας ευχαριστώ που με ανεχθήκατε.
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΙ
ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΒΑΤΉΡΙΟ
( Γιάννη Γεωργακάκη- θέατρο Ρεφενέ)


Αρχίζοντας σαν ένα εύθυμο παιγνίδι παρέας του Πατρινού καρναβαλιού ,το ερασιτεχνικό σχήμα ΡΕΦΕΝΕ , εξελίχθηκε σε μια δόκιμη θεατρική σκηνή, κρατώντας πάντα από το αρχικό σχήμα αυτό τον ωραίο δεσμό που χρόνια τώρα, κρατάει ανέκοπος δίνοντας παραδείγματα δημιουργικότητας και ενεργητικής προσήλωσης ,σ` αυτό που η ιδρυτική ομάδα καθόρισε ως πνεύμα συνεργασίας και ισοτιμίας .
Από τα πρώτα δείγματα, θυμίζω όσα πρόχειρα θυμάμαι (Τζίτζικες-Μπουρμπούλι – Τυπάδες-Γιαννούλα η κουλουρού- Τα πούπουλα) που ερμήνευαν όχι μόνο θεατρικά αλλά και κοινωνικά το αστείρευτο χιούμορ του σχήματος ΡΕΦΕΝΕ, πάντα σαν ένα δρώμενο με προεκτάσεις στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Ωστόσο το σχήμα μεταλλάχθηκε σε μια σοβαρή και αξιοπρόσεκτη θεατρική κίνηση που δε δίστασε τελευταία, να ξανοιχθεί σε διλλήματα και προβληματισμούς και να δώσει δείγματα της σοβαρής θεατρικής τους παρουσίας. Ερασιτέχνες με στόφα επαγγελματία και με την τόλμη να αναμετρηθούν στο σοβαρό θέατρο σύγχρονης σκέψης .
Ήδη εγκαταλείποντας την κωμωδία που υπήρξε το στάδιο της διδασκαλίας και της προετοιμασίας τους για τα μεγάλα ταξίδια που επιχειρούν, μετά το « ποιος σκότωσε τον Γουίλιαμ » παρουσιάζουν από προχτές στα πλαίσια των εκδηλώσεων Φιλό-ξενος- πόλις ( χορηγός και η ΓΝΩΜΗ) το έργο του Γιάννη Γεωργακάκη « χωρίς διαβατήριο ».
Μια περιήγηση από τον μύθο στη ιστορία, αρθρωτό πάνω στην ιδέα της μετανάστευσης ή πιο σωστά του κοσμοπλιτισμού που άρχισε από την αρπαγή της Ευρώπης –από τον Δία-ταύρο-την ίδρυση της Εφτάπυλης Θήβας από τον Κάδμο και της εξέλιξής της μέσα από τις αντιπαλότητας και τις κοσμοκρατορικές κινήσεις αλλά και τις θαλασσοκρατικές εξερευνήσεις ηγετών που δημιούργησαν ή αιματοκύλησαν τον κόσμο φανερά ή με τον μανδύα του απελευθερωτή ,δημιουργώντας τον εκ των πραγμάτων νέο ανθρώπινο είδος καταναγκασμού και δουλεμπορίου σε μερικές περιπτώσεις -τη μετανάστευση !
Από τον αμφιλεγόμενο –αλλά και διπλωματικά αινιγματικό Αλκιβιάδη –στον κοσμοκράτορα Καίσαρα στον θαλασσοπόρο Κολόμβο και από εκεί στον Ναπολέοντα και στον ανθρωποσφαγέα Χιτλερ για να καταλήξει στον- με τον δικό του δήθεν ειρηνικό τρόπο-συνεπιβήτορα του Ιρακ με τον Μπους , Τόνι Μπλερ στη μεταναστευτική τραγωδία της εποχής μας
Ο Γιάννης Γεωργακάκης επιχείρησε ένα άθλο . Έβγαλε το σχήμα ΡΕΦΕΝΕ από την ελαφρά σκηνή και τον έριξε σε μια δύσκολη θεατρική παρουσία .Κατάφερε συγγραφικά να συνθέσει το μύθο με την ιστορία σε ένα ανθρωποκεντρικό σενάριο όπου μύθος και ιστορία συνεργάζονται επί ίσοις όροις με κεντρικό πρόσωπο τον μάντη Τειρεσία που προμαντεύει τη σύγχρονη τραγωδία του μετανάστη κοσμοπολίτη σε μια Ευρώπη που προοδεύει σπαρασσόμενη από τον ίδιο της τον σωβινιστικό κοσμοπολιτισμό.
Επίπονη αλλά επιτυχημένη εργασία που στηρίχθηκε σε αδιαμφισβήτητα ντοκουμέντα και ιστορικές έρευνες σχετικά με τον ρόλο των πρωταγωνιστών της ιστορίας στα 2.500 χρόνια .
Ωστόσο το έργο δε θα μπορούσε θεατρικά να σταθεί χωρίς τη δημιουργική σκηνοθετική γραμμή του Μιλτιάδη Παπλά και με την άριστη μουσική επιλογή (Γεωργακάκης)
Ωραία τα κουστούμια κράτησαν τη κεντρική ιδέα του διαχρονικού ανθρώπου (Γιώργος Λογαράς) και φυσικά η έμπειροι πλέον και αγαπητοί στο θεατρόφιλο κοινό των ΡΕΦΕΝΕ Κατερινα Λειβαδά ( από την κωμωδία στο δράμα με επιτυχημένο άλμα) Τειρεσίας και ο πάντα πειστικός – ουσιαστικός, Βαγγέλης Μιχάλης –Κάδμος. Μαζί τους και ο επίσης από χρόνια δοκιμασμένος σε όλα τα είδη Χρήστος Αβραντινής ,χωρίς να σημαίνει ότι και οι άλλοι υστέρησαν. Αρκεί να σκεφθούμε ότι δεν πρόκειται πια για κωμωδία όπου τα κάποια λάθη χάνονται στο γέλιο και την εύθυμη διάθεση του ηθοποιού αλλά και του θεατή και όπου επιτρέπονται κάποιες αυθόρμητες παρεμβάσεις. Εξ άλλου η οργανωτική ικανότητα της Αλανιάδη είναι γνωστή πια σε τέτοια εγχειρήματα.
Ο χορός κινήθηκε στο κλίμα της διαχρονικής παρουσίας του άριστα και έδωσε μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα τραγωδίας και δεν μπορεί να πει κανείς ότι υστέρησε κάποιος αν λάβει υπ` όψιν του το δύσκολο έργο και τις δυσκολίες που παρουσιάζει για ερασιτέχνες ένα τέτοιο εγχείρημα.
Σταύρος Ιντζεγιάννης

Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010

εν κατακλειδι

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ

Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ (1898-1975)

« Το δάνειον δεν πρέπει να το στοχάζεσθε πολλά μεγάλην ευεργασίαν και εις αυτόν τον διάβολον ήθελαν μετά χαράς δανείσει αργύρια αν ο διάβολος είχε να τους ασφαλίσει με ενέχυρα » -Αδαμάντιος Κοραής

Πρέπει να ομολογηθεί ότι ο Χαρίλαος Τρικούπης αν και χαρακτηρίσθηκε ως φορομπήχτης ( φόροι επί του πετρελαίου, καπνού, οινοπνευματωδών) υπήρξε όντως μεταρρυθμιστής .ΕΜΕΙΩΣΕ τους βουλευτάς σε 150. Θέσπισε ως εκλογική περιφέρεια τον νομό αντί της επαρχίας. Αναμόρφωσε την σχολή Ευελπίδων , συνέχισε τη διάνοιξη της διώρυγος της Κορίνθου και την κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής από Πειραιά σε Βόρειο Ελλάδα. Καθόρισε τη μονιμότητα των Δημοσίων Υπαλλήλων ( Κάθε κόμμα απέλυε τους προηγούμενους και έβαζε τους δικούς του). Διέλυσε τις παρακρατικές οργανώσεις .Παρήγγειλε στη Γαλλία τα θωρηκτά Ψαρά, Ύδρα, Σπέτσες που εξασφάλισαν την υπεροπλία στο Αιγαίο και ΑΡΝΗΘΗΚΕ στις πιστώτριες δυνάμεις τον έλεγχον των οικονομικών του κράτους .Αυτό καθώς και η αγανάκτηση λόγω των φόρων και η ομολογία της πτώχευσης, οδήγησαν στην πτώση του στις εκλογές του 1895.
Η κυβέρνηση Δηλιγιάννη ( κι αυτός αρνήθηκε στην αρχή τον έλεγχο των δανειστών) βρέθηκε στη δίνη της διένεξης Βρετανίας – Γερμανίας και οδηγήθηκε στον πόλεμο του 1897 ( 5 Απριλίου) και στην ταπεινωτική ήττα με την οποία υποχρεωθήκαμε να καταβάλουμε αποζημίωση στην Τουρκία 4 εκατομ τουρκικές λίρες και χάσαμε τα εδάφη βορείως της Λαρίσης. Παρά ταύτα κερδίσαμε την Κρήτη όπου παρά την τυπική εποπτεία του Σουλτάνου διορίσθηκε ύπατος Αρμοστής ο Πρίγκηψ Γεώργιος.
Έτσι αρχίζει ξανά ο εξωτερικός δανεισμός και δημιουργείται η Δ.Ο.Ε ( Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος) που εισπράττει τους φόρους από το αλάτι ,πετρέλαιο, τράπουλες , τσιγαρόχαρτο, σπίρτα, και σμυρίδα. Είναι το… μνημόνιο του 1898 που θα καταργηθεί το 1978, δηλαδή ύστερα από 80 ολόκληρα χρόνια !!!
Αυτή ήταν μια από τις αιτίες που οδήγησαν σε μαρασμό τη ελληνική οικονομία ( κάθε σύγκριση με τη σημερινή πραγματικότητα είναι απλώς …σύμπτωση !!!)
Τη περίοδο από 1902 έως τον Μάρτιο του 1914 συνομολογήθηκαν 4 νέα Δάνεια για τις ανάγκες των πολέμων 12-13, την ενσωμάτωση των νέων χωρών και την εξυπηρετήση των ήδη υπαρχόντων χρεών , συνολικά 521 εκατομ χρυσών φράγκων. Παρά την ήττα όμως στη Μ. Ασία η πτώχευση αποφεύγεται προσωρινά καθώς ο Πρωτοπαπαδάκης κάνει εσωτερικό αναγκαστικό δάνειο και κόβει στη μέση το χαρτονόμισμα. Στην αποφυγή της πτώχευσης συμβάλλει και το προσφυγικό δάνειο υπό την αιγίδα της Κ.Τ.Ε (Κοινωνία των Εθνών)
Η πτώχευση επέρχεται μοιραία το 1932 οπότε η Ελλάδα χρωστάει στο εξωτερικό 2,863 Δις χρυσά φράγκα !!!
Ο Σπύρος Μαρκεζίνης θα κάνει το 1952 τον τελικό διακανονισμό όλων των προπολεμικών χρεών της Ελλάδος .Η πρωτοφανής ανάπτυξη ( 1952-1965) και η συγκράτηση των δημοσίων δαπανών συμμάζεψαν κατά 97 % τα δημόσια οικονομικά και οι τελικές πληρωμές εκείνων των δανείων ολοκληρώθηκαν μόλις το 1967 λίγο πριν τη δικτατορία.
Από το 1924 έως το 1931 συνομολογήθηκαν άλλα 9 εξωτερικά δάνεια 992 εκατομ φραγκων από την Αγγλία και τις ΗΠΑ κατά το 1/3 και τα υπόλοιπα από διάφορες ευρωπαϊκές χώρες .
Συνολικά από το 1824 έως το 1932 είχαμε δανεισθεί 2,2 Δις χρυσά φράγκα και είχαμε αποσβέσει 2.38 Δις δηλαδή 183 περισσότερα από ότι είχαμε δανεισθεί και πάλι χρωστούσαμε 2 .863 Δις χρυσά (Έκθεση Βαρβαρέσου). Σήμερα χρωστάμε περίπου 300 Δις !!!
Από το 1932 - τέταρτη πτώχευση - μέχρι το 1945 δε θα υπάρξει δανεισμός και θα παγώσει και η εξυπηρέτηση των χρεών λόγω του πολέμου.
Την περίοδο από το 1946- 1966 λόγω του εμφυλίου οι υψηλές στρατιωτικές δαπάνες ,φθάνουν το συνολικό 27,5 % των εξόδων και θα
αποτελέσουν το άγχος των 18 ελληνικών κυβερνήσεων που θα προχωρήσουν σε 8 υποτιμήσεις Κατά μέσο όρο κάθε 5,5 μήνες άλλη κυβέρνηση και μαζί άλλη υποτίμηση.
Μέχρι το 1955 η Ελλάδα πήρε τρία εξωτερικά δάνεια 145 εκατμ δολαρίων και στη συνέχεια έως το 1967 άλλα 406 ,4 εκατομ δολάρια κυρίως από τις ΗΠΑ, Γερμανία Αγγλία .Για την εξυπηρέτηση αυτών των δανείων η Ελλάδα κατέβαλε το 128% των όσων είχε πάρει.
Την περίοδο της Δικτατορίας συνομολογήθηκαν 19 δάνεια εργοληπτικών, κυρίως, εταιρειών, με εγγύηση του Δημοσίου που θεωρούνται δάνεια.
Με τη μεταπολίτευση αρχίζει άλλος χορός δανείων αλλά η στήλη αρνείται να συνεχίσει γιατί όλα μπλέκουν με την πολιτική των ημερών μας και ο λαός λέει «όποιος φυλάει τα ρούχα του έχει τα μισά» Έχει γούστο δηλαδή να χάσουμε και τα υπόλοιπα. Στη δικτατορία του μνημονίου ζούμε δε ξέρεις τι σου ξημερώνει. Ψέματα ;
Σταυρος Ιντζεγιάννης

Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου 2010

εν κατακλειδι

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ

Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ (1898-1975)

« Το δάνειον δεν πρέπει να το στοχάζεσθε πολλά μεγάλην ευεργασίαν και εις αυτόν τον διάβολον ήθελαν μετά χαράς δανείσει αργύρια αν ο διάβολος είχε να τους ασφαλίσει με ενέχυρα » -Αδαμάντιος Κοραής

Πρέπει να ομολογηθεί ότι ο Χαρίλαος Τρικούπης αν και χαρακτηρίσθηκε ως φορομπήχτης ( φόροι επί του πετρελαίου, καπνού, οινοπνευματωδών) υπήρξε όντως μεταρρυθμιστής .ΕΜΕΙΩΣΕ τους βουλευτάς σε 150. Θέσπισε ως εκλογική περιφέρεια τον νομό αντί της επαρχίας. Αναμόρφωσε την σχολή Ευελπίδων , συνέχισε τη διάνοιξη της διώρυγος της Κορίνθου και την κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής από Πειραιά σε Βόρειο Ελλάδα. Καθόρισε τη μονιμότητα των Δημοσίων Υπαλλήλων ( Κάθε κόμμα απέλυε τους προηγούμενους και έβαζε τους δικούς του). Διέλυσε τις παρακρατικές οργανώσεις .Παρήγγειλε στη Γαλλία τα θωρηκτά Ψαρά, Ύδρα, Σπέτσες που εξασφάλισαν την υπεροπλία στο Αιγαίο και ΑΡΝΗΘΗΚΕ στις πιστώτριες δυνάμεις τον έλεγχον των οικονομικών του κράτους .Αυτό καθώς και η αγανάκτηση λόγω των φόρων και η ομολογία της πτώχευσης, οδήγησαν στην πτώση του στις εκλογές του 1895.
Η κυβέρνηση Δηλιγιάννη ( κι αυτός αρνήθηκε στην αρχή τον έλεγχο των δανειστών) βρέθηκε στη δίνη της διένεξης Βρετανίας – Γερμανίας και οδηγήθηκε στον πόλεμο του 1897 ( 5 Απριλίου) και στην ταπεινωτική ήττα με την οποία υποχρεωθήκαμε να καταβάλουμε αποζημίωση στην Τουρκία 4 εκατομ τουρκικές λίρες και χάσαμε τα εδάφη βορείως της Λαρίσης. Παρά ταύτα κερδίσαμε την Κρήτη όπου παρά την τυπική εποπτεία του Σουλτάνου διορίσθηκε ύπατος Αρμοστής ο Πρίγκηψ Γεώργιος.
Έτσι αρχίζει ξανά ο εξωτερικός δανεισμός και δημιουργείται η Δ.Ο.Ε ( Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος) που εισπράττει τους φόρους από το αλάτι ,πετρέλαιο, τράπουλες , τσιγαρόχαρτο, σπίρτα, και σμυρίδα. Είναι το… μνημόνιο του 1898 που θα καταργηθεί το 1978, δηλαδή ύστερα από 80 ολόκληρα χρόνια !!!
Αυτή ήταν μια από τις αιτίες που οδήγησαν σε μαρασμό τη ελληνική οικονομία ( κάθε σύγκριση με τη σημερινή πραγματικότητα είναι απλώς …σύμπτωση !!!)
Τη περίοδο από 1902 έως τον Μάρτιο του 1914 συνομολογήθηκαν 4 νέα Δάνεια για τις ανάγκες των πολέμων 12-13, την ενσωμάτωση των νέων χωρών και την εξυπηρετήση των ήδη υπαρχόντων χρεών , συνολικά 521 εκατομ χρυσών φράγκων. Παρά την ήττα όμως στη Μ. Ασία η πτώχευση αποφεύγεται προσωρινά καθώς ο Πρωτοπαπαδάκης κάνει εσωτερικό αναγκαστικό δάνειο και κόβει στη μέση το χαρτονόμισμα. Στην αποφυγή της πτώχευσης συμβάλλει και το προσφυγικό δάνειο υπό την αιγίδα της Κ.Τ.Ε (Κοινωνία των Εθνών)
Η πτώχευση επέρχεται μοιραία το 1932 οπότε η Ελλάδα χρωστάει στο εξωτερικό 2,863 Δις χρυσά φράγκα !!!
Ο Σπύρος Μαρκεζίνης θα κάνει το 1952 τον τελικό διακανονισμό όλων των προπολεμικών χρεών της Ελλάδος .Η πρωτοφανής ανάπτυξη ( 1952-1965) και η συγκράτηση των δημοσίων δαπανών συμμάζεψαν κατά 97 % τα δημόσια οικονομικά και οι τελικές πληρωμές εκείνων των δανείων ολοκληρώθηκαν μόλις το 1967 λίγο πριν τη δικτατορία.
Από το 1924 έως το 1931 συνομολογήθηκαν άλλα 9 εξωτερικά δάνεια 992 εκατομ φραγκων από την Αγγλία και τις ΗΠΑ κατά το 1/3 και τα υπόλοιπα από διάφορες ευρωπαϊκές χώρες .
Συνολικά από το 1824 έως το 1932 είχαμε δανεισθεί 2,2 Δις χρυσά φράγκα και είχαμε αποσβέσει 2.38 Δις δηλαδή 183 περισσότερα από ότι είχαμε δανεισθεί και πάλι χρωστούσαμε 2 .863 Δις χρυσά (Έκθεση Βαρβαρέσου). Σήμερα χρωστάμε περίπου 300 Δις !!!
Από το 1932 - τέταρτη πτώχευση - μέχρι το 1945 δε θα υπάρξει δανεισμός και θα παγώσει και η εξυπηρέτηση των χρεών λόγω του πολέμου.
Την περίοδο από το 1946- 1966 λόγω του εμφυλίου οι υψηλές στρατιωτικές δαπάνες ,φθάνουν το συνολικό 27,5 % των εξόδων και θα
αποτελέσουν το άγχος των 18 ελληνικών κυβερνήσεων που θα προχωρήσουν σε 8 υποτιμήσεις Κατά μέσο όρο κάθε 5,5 μήνες άλλη κυβέρνηση και μαζί άλλη υποτίμηση.
Μέχρι το 1955 η Ελλάδα πήρε τρία εξωτερικά δάνεια 145 εκατμ δολαρίων και στη συνέχεια έως το 1967 άλλα 406 ,4 εκατομ δολάρια κυρίως από τις ΗΠΑ, Γερμανία Αγγλία .Για την εξυπηρέτηση αυτών των δανείων η Ελλάδα κατέβαλε το 128% των όσων είχε πάρει.
Την περίοδο της Δικτατορίας συνομολογήθηκαν 19 δάνεια εργοληπτικών, κυρίως, εταιρειών, με εγγύηση του Δημοσίου που θεωρούνται δάνεια.
Με τη μεταπολίτευση αρχίζει άλλος χορός δανείων αλλά η στήλη αρνείται να συνεχίσει γιατί όλα μπλέκουν με την πολιτική των ημερών μας και ο λαός λέει «όποιος φυλάει τα ρούχα του έχει τα μισά» Έχει γούστο δηλαδή να χάσουμε και τα υπόλοιπα. Στη δικτατορία του μνημονίου ζούμε δε ξέρεις τι σου ξημερώνει. Ψέματα ;
Σταυρος Ιντζεγιάννης

Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ
ΔΑΝΕΙΚΑ …ΚΙ ΑΓΥΡΙΣΤΑ

Μας αρέσει ή όχι ζούμε κάτω από την πίεση του περίφημου μνημονίου με το οποίο το Δ.Ν.Τ και οι Ευρωπαίοι εταίροι μας προσπαθούν όχι βέβαια να συμμορφώσουν το οικονομικό χάος που έχει απαξιώσει την πολιτική ζωή της Ελλάδος , αλλά να εξασφαλίσουν τα λεφτά που μας δανείζουν με το αζημίωτο, όπως παλαιά με την αλίστου μνήμης Δ.Ο.Ε-( Δηλαδή την είσπραξη εκ μέρους των δανειστών μας των φόρων από τα σπίρτα, τράπουλες ,τσιγαρόχαρτο, αλάτι, πετρέλαιο σμυρίδα Νάξου)
Αξίζει για την επικαιρότητα, να κάνουμε μια αναδρομή στα δάνεια που πήρε η Ελλάδα από την εποχή της ανεξαρτησίας και τα οποία εγκλώβισαν από τότε, την οικονομική μας ζωή. Το πώς τα καταφέρνουμε κάθε φορά να επιζούμε είναι μια άλλη ιστορία. Απόγονοι του Καραγκιόζη είμαστε .Αλίμονο να μη τα καταφέρναμε.
Το πρώτο δάνειο της ανεξαρτησίας το πήραμε το 1824 το οποίο είχε ονομαστική αξία 800.000 στερλίνες από τις οποίες έφτασαν στα χέρια μας μόνο 308.000 και πολεμοφόδια 11.900 στερλίνες.
Αναλαμβάνοντας το 1825 ο Ζαϊμης στο ταμείο υπήρχαν μόνο 16 γρόσια ούτε μία λίρα . Από τότε !!!
Το δεύτερο δάνειο το 1825 είχε ονομαστική αξία 2.000.000 από τις οποίες έφτασαν στα χέρια μας μόλις 529.000 καθώς από το αρχικό ποσό κρατήθηκαν διάφορα ποσά για τόκους – έξοδα- μεσιτικά( και μίζες βέβαια. Αμφιβάλλετε;) και εξόφληση μέρους προηγουμένου δανείου (Πηγή : Τάσος Ηλιαδάκης)
Από τις υπόλοιπες 529.000 εστάλησαν στην Αμερική 156.000 για να κατασκευαστούν δύο ατμοκίνητες φρεγάτες και 126.000 στην Αγγλία για 6 ατμοκίνητα πλοία. Ακόμη ποσό 137.000 για μισθοδοσία του ναυάρχου Κόχραν (με το αζημίωτο ο ναύαρχος ε;)και υπόλοιπο 190.000 για τον εμφύλιο σπαραγμό που μας έδερνε από τότε, την ώρα που ο Ιμπραήμ έφτανε ανενόχλητος στην Πελοπόννησο και εμείς βγάζαμε τα μάτια μας.
Οι ιστορικοί, μάλιστα, θεωρούν ότι το δάνειο, ήταν ένα από τα αίτια για τον εμφύλιο ,γιατί κάθε κόμμα σπαταλούσε υπέρ αυτού σε εξαγορά βουλευτών –ψηφοφόρων-διορισμούς και μισθοδοσία κυρίως στρατιωτικών σε σημείο ώστε να έχει η Ελλάδα 12.000 αξιωματικούς και υπαξιωματικούς για 20.000 στρατιώτες. Λέγεται ότι ο Γκούρας δήλωνε μισθοδοσία 12.000 στρατιωτών ενώ είχε μόνο.3.000 !!!(πηγή Παπατσώνης)
Από αυτό και η λαϊκή ρήση : Ο καπετάν ένας !
Για να σωθεί ο Μεσολόγγι δεν απομείνανε παρά μόνο 20.000.(Παπαρηγόπουλος)

Είναι η εποχή που η Ελλάδα ονομάσθηκε… Ψωροκώσταινα !!!
Δεν είναι απίθανο ότι και η ναυμαχία του Ναυαρίνου τον Οκτώβρη του 1827 που η επανάσταση φαινότανε να καταρρέει, δεν έγινε από φιλελληνισμό και μόνο, αλλά γιατί με τη διάλυση του Ελληνικού κράτους οι Αγγλογάλλοι θα χάνανε τα λεφτά που μας είχαν δανείσει (Γι αυτό λέμε, ότι και σήμερα, δεν συμφέρει να μας αφήσουν να βουλιάξουμε. Μας κρατάνε για το δικό τους συμφέρον)
Επί Όθωνος οι τρεις Μ. Δυνάμεις εγγυήθηκαν 60 εκατομ. Γαλ. Φράγκα σε τρεις δόσεις από τις οποίες πήραμε μόνο τις δύο τα 40.Τα υπόλοιπα ουδέποτε δόθηκαν Αλλά και από τα 40.εκατ. τα μισά κρατηθήκαν από τους δανειστές για προεξόφληση τόκων –μεσιτικά – (κάποιοι πήραν και τo… δώρο τους) και το υπόλοιπο σπαταλήθηκε σε μισθοδοσίες και έξοδα των Βαυαρών. Είχαμε να ταϊσουμε κι αυτούς βάσει…μνημονίου όπως γίνεται καλή ώρα με τη Τρόικα τώρα που κάθονται τρων και πίνουν και τη φτώχεια φοβερίζουν. Θα πείτε ότι αυτοί είναι μόνο τρεις.. Αμ δε. Υπάρχουν γύρω τους ένα σωρό στελέχοι τραπεζών και σύμβουλοι… πολυφαγάδες !
Τελικά στο τέλος της Οθωνικής περιόδου χρωστούσαμε τριπλάσια από εκείνα που είχαμε πάρει. Είμαστε …ατσίδες!
Επί Τρικούπη συνήφθησαν εφτά δάνεια με ληστρικούς όρους έως την τραγική ομολογία του :Κύριοι δυστυχώς επτωχεύσαμεν.( Για την ιστορία η ακριβής φράση ήταν : Κύριοι αδυνατούμε να εκπληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας )
Από εκεί και πέρα πήραμε κατά σειρά το 1879, 60 εκατ. Γαλλικά φράγκα – Το 1881, 120 εκατ .-το 1884, 100 εκατ.-το 1887, 135 εκατ.- το 1889, 155 εκατ. και το 1890, 89 εκτ. για την κατασκευή του σιδηροδρόμου Πειραιά – Λάρισας .Τα περισσότερα από την τράπεζα Κων/πολεως του Ανδρέα Συγγρού ο οποίος ήλεγχε και τις εταιρείες που είχαν αναλάβει τα έργα και με επιτόκια που εκυμαίνοντο μεταξύ 5,5% -8,5% !!!
Όπως έλεγε ο συγχωρεμένος , κανείς δε σε δανείζει αν δεν έχει συμφέρον να το κάνει .Ψέματα ;
Πάντως από το συνολικό ποσό των 643 εκατ. Χρυσών Γαλ φράγκων θα εισπράξαμε μόνο τα 443 εκατ. ενώ για τοκοχρεωλύσια καταβλήθηκαν 455 εκατ. Δηλαδή περισσότερα από αυτά που πήραμε.
Μοιραία η χρεοκοπία. Η ιστορία όμως τραβάει πολύ μακριά .
Γι αυτό την άλλη Δευτέρα η συνέχεια
Σταύρος Ιντζεγιαννης

Τρίτη 17 Αυγούστου 2010

Από τον Σταύρο Ιντζεγιάννη
Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΗΣ…ΚΡΙΤΙΚΗΣ !

Ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε εδώ στην επαρχία, όσοι ασχολούμαστε με την κριτική ή έστω τον σχολιασμό λογοτεχνικών κειμένων ή και παρουσίαση βιβλίων -συνηθέστερα ποιητικών συλλογών μια και όλοι οι Έλληνες γράφουν ποίηση !!!-είναι ο μικρός, στενός κοινωνικός κύκλος . Συγγένειες ,γνωριμίες, κοινωνικοί δεσμοί, ακόμη και συμφέροντα , γιατί όχι;
«Θα παρακαλούσα να μου σχολιάσετε στη στήλη σας τη συλλογή μου» –γράφει και με θερμή αφιέρωση μάλιστα –φίλη της γυναίκας μου.
Να τη σχολιάσω; Πώς να τολμήσω να της γράψω ότι είναι για …πέταμα!!!
Θα μου κόψει την καλημέρα και η γυναίκα μου.
Χώρια που είναι στη μέση και εκείνη η αφιέρωση που λίγο ακόμη και θα σε κάνει να πιστέψεις ότι είσαι ό.. Σπύρος Μελάς ή ο Άλκης Θρύλος.
«Δε μου γράψατε δυο λόγια για το μυθιστόρημα της κόρης μου »μου παραποιείται ο τμηματάρχης της αδελφής μου και μαζί κι αυτή που με πιέζει: Γράψε δυο λόγια , τον έχω ανάγκη.
Είναι και η τρυφερή γνωριμία της …γνωριμίας! « Δε σου άρεσαν τα ποιήματά μου ; Γιατί δε μου γράφεις μια κριτική»
Να γράψω ότι έχει του κόσμου τις ασυνταξίες και τους παιδαριώδεις στίχους που θυμίζουν τα στιχάκια πίσω από τα ημερολόγια ;
Γελάτε ; Μάλλον !
Αλλά είναι πρόβλημα. Συναντιόμαστε κάθε μέρα .Πίνουμε καφέ. Κερνάνε – κερνάμε. Πως να τους εξηγήσεις ότι δε φτάνει να διαθέτεις χίλια ή δυο χιλιάδες ευρώ για να τυπώσεις μια συλλογή ή 3000 για ένα μυθιστόρημα αλλά δεν αρκεί .Πρέπει να ξέρεις και να γράφεις –στοιχειωδώς έστω.
Πάθημά μου προ καιρού. Η φωνή στο τηλέφωνο μου χάλασε τη μεσημεριάτικη σιέστα: Ο κύριος…;
-Ο ίδιος .Εσείς ;
-Διάβασα το σχόλιό σας για τη νουβέλα της Ε.Μ. Για όνομα του Θεού .Τη διαβάσατε ή τα γράψατε έτσι από υποχρέωση. Πέταξα 15 ευρώ. Ντροπή σας !!!
Πώς να του εξηγήσω ότι η κυρία είναι μεν αδιάβαστη –έχει μείνει στις εκθέσεις τις πρώτης λυκείου…αλλά είναι…ναι, πως να το πω, αμαρτία !
Θα πείτε -και σωστά –ότι γράφεις δυο λόγια σε μια καρτ ντε βιζίτ «Ευχαριστώ για την τιμητική αφιέρωση είναι πράγματι αξιόλογη και σας συγχαίρω. Συνεχίστε έχετε μέλλον»
Αμ δε. Παρουσιάζοντας ένα μυθιστόρημα στα φιλολογικά βραδινά στη Πάτρα ο παρουσιαστής το ξεφούρνισε ( προφανώς για να καλύψει και τη δική του αμηχανία) « Όπως γράφει και ο Σ.Ι …κ.τ .λ -πρόσθεσε και μερικά δικά του που δεν τα είχα γράψει στο σημείωμα που είχα στείλει-και …ξεμπέρδεψε αυτός, αλλά εξετέθην εγώ!
Το ερώτημα είναι .Υπάρχει κριτική (εννοώ εδώ στον μικρό κύκλο της επαρχίας)ή όλοι λειτουργούμε με τα κατά συνθήκην ψεύδη του Μαξ Νορντάου ;
Δε νομίζετε ότι είναι πρόβλημα που αξίζει να συζητηθεί;
Σταύρος Ιντζεγιάννης
Πάτρα
sindzeyan@yahoo.gr . blog. Fileas-stiv.blogspot.com


Δημοσιεύθηκε στη «Πνευματική ζωή» Τευχος 193 Ιούλιος – Αυγουστος 2010

Πέμπτη 12 Αυγούστου 2010

EN ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ
ΕΡΩΤΙΚΗ ΑΝΟΡΕΞΙΑ

Εφτά στις δέκα Ελληνίδες δηλώνουν ερωτική ανορεξία.( Aσκητής -Ελευθεροτυπία- δημοσκόπιση 26/7/2010) αιτία η οικονομική κρίση, η επαγγελματική ανασφάλεια, η αβεβαιότητα της αυριανής ημέρας και γενικά όλη αυτή η πολιτική και κοινωνική αναστάτωση στην οποία ζει η Ελλάδα τον τελευταίο καιρό.
« Σάκη πάρ` τα χέρια σου, δεν έχω όρεξη. Εδώ ο κόσμος χάνεται κι εσένα το μυαλό… κατ` απ` το πάπλωμα» !
Η οικονομική ανασφάλεια λέει ο κ. Ασκητής επιδρά στη σεξουαλική ζωή της γυναίκας και την κάνει ανοργασμική.
Και να δεις που τα έλεγα εγώ – λέει η θεία Χαρίκλεια. Αυτή η ιστορία με το Δ.Ν.Τ δε θα μας βγει σε καλό.
Σκέψου δηλαδή, απασχολεί ακόμη και τη θεία, στα 72 της !!!
Συμφωνεί και η ανηψιά της η Ευτέρπη. « Εδώ δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει αύριο. Ακούς για απολύσεις, λένε για 20 χιλιάδες συμβασιούχους, άλλοι για 40, άλλοι για 80 και να έχω και τον Μηνά να μου θέλει ντε και καλά αγκαλίτσες και φιλάκια Πως το λένε ;Εμείς φαϊ, εμείς πιοτί δεν είχαμε , ραπανάκια για την .όρεξη . Τον στέλνεις να κοιμηθεί στον καναπέ ή όχι ;
Συμφωνεί και η γειτόνισσά μας η κυρία Ευλαμπίου: Εγώ δεν μπορώ να πάρω τα πόδια μου κι αυτός θέλει και να τα…σηκώσω. Άσε με έχω τις …μέρες μου!!!
Δημοσκοπήσεις, δείχνουν ότι οι Ελληνίδες ,άλλοτε από τις πιο θερμές γυναίκες- μίξη από Ανατολίτικο πάθος και Μεσογειακό ταπεραμέντο-με ιδιαίτερα ανεπτυγμένη λίμπιντο -ασυναγώνιστες στον έρωτα, έχουν επηρεαστεί από την εν γένει οικονομική δυσπραγία, σε σημείο που να έχουν χάσει την οργασμική τους ικανότητα.
Απολύσεις , μετατάξεις, μειώσεις μισθών, κατάργηση επιδομάτων ,ακρίβεια στην αγορά, ασάφεια οικονομικών μέτρων, απεργίες, διαδηλώσεις και ελεγκτές να σου μετράνε τις μπουκιές, όλα αυτά που χαρακτηρίζουν την σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα, επιδρούν στην ερωτική τους διάθεση. Χώρια ο φόβος για το χειρότερο της αυριανής ημέρας. Κοιμάσαι εργαζόμενος και ξυπνάς άνεργος. Ουδέποτε η Ελλάδα έζησε τέτοια χαώδη κατάσταση. Ζούμε την οικονομική δικτατορία του Δ.Ν.Τ.
Με μαυρισμένο μάτι έρχεται ο Κωστάκης στην πρωινή συνέλευση της καφετέριας.
-Τι συνέβη βρε;
Ξεροκαταπίνει, αλλά δε γίνεται να αποφύγει την ανάκριση. «Χτες το βράδι –λέει-αναπάντεχα όπως κοιμώμουν η Νίτσα μου κοπάνισε μια γροθιά που παραλίγο να μου βγάλει το μάτι»
-Γιατί;
- Άκου… ν` ακούσεις !Είχε εφιάλτες η γυναίκα. Έβλεπε ότι την πηδούσε η τρόικα. Και όσο ήταν ο Λοβέρδος δε μίλαγε- μπορεί και να το ευχαριστιότανε , ωραίος ο Υπουργός- αλλά μετά πλάκωσε όλο το Δ.Ν.Τ νουμεράδα και μάλιστα – λέει- εκείνος ο Δανός που τον βλέπουμε στην Τ.V όλο με το σακάκι στον ώμο, ήθελε και… !
-Α τον ανώμαλο!!!
Και εκεί επάνω- στον εφιάλτη της - προσπαθώντας να ξεφύγει, άρχισε η Νίτσα τις γροθιές που πήραν ευτυχώς μόνο το ένα μάτι του δόλιου του Κωστάκη
Γελάμε , του ανοίγουμε πλάκα, αλλά η ιστορία δεν είναι για γέλια. Όσο μας πηδάνε στον ύπνο- κομμάτια να γίνει-είναι κι εκείνη η…πεντάμορφη (!!!) υπουργός οικονομικών της Γαλλίας που έχει τρελάνει τον Παπακωνσταντίνου στα φιλιά -αλλά μας έχουν στριμώξει και μας αλλάζουν τα φώτα και στον ξύπνιο ,παρά φύσιν και κατ εξακολούθησιν!!!
Μου διαμαρτύρεται καλή μου φίλη :Πως να έχεις το νου σου στον έρωτα, όταν χάνεις το έδαφος κάτω από τα πόδια σου. Φόροι επί φόρων, δάνεια, πιστωτικές, ασφάλειες, τράπεζες, λογαριασμοί επί λογαριασμών σου παίρνουν και την τελευταία δεκάρα από την τσέπη και σου ζητούν να τους χειροκροτήσεις κι από πάνω ως… σωτήρες !!!
Μη μας κατηγορείτε-λέει- για ερωτικά ανόρεχτες. Απλώς μέσα σε όλη αυτή τη αναστάτωση χάνουμε τον δρόμο. Μας καταργούν την επαφή, το δέσιμο, τη λαχτάρα του ενός για τον άλλον. Έχουμε γίνει ξένοι. Ξένοι στο ίδιο σπίτι , στο ίδιο κρεβάτι .Πως να κάνεις έρωτα με έναν ξένο ;
Έλα ντε !!!
Σταύρος Ιντζεγιάννης
s

Κυριακή 8 Αυγούστου 2010

εν κατακλειδι

ΨΥΧΗ ΜΟΥ Η ΕΛΛΑΔΑ !

Αύγουστε καλέ μου μήνα, να `σουν δυο φορές το χρόνο !
Δεκαπενταύγουστος .Το Πάσχα του καλοκαιριού. Η κατ` εξοχήν ερμηνεία της ψυχοσύνθεσης του Έλληνα που τρέχει ν` ανάψει το αγιοκέρι του στη Μεγαλόχαρη, μητέρα του Θεού αλλά και της Ελλάδας, ψάλλοντας. Διάσωσον από κινδύνων τους δούλους σου Θεοτόκε ότι πάντες μετά Χριστόν, εις Σε καταφεύγομεν ως άρρηκτον τείχος και προστασία. ….
Και μετά ξεχύνεται στις παραλίες αγκαλιά με τη παρανομία του: Ωπα-ώπα η καρδιά μου η σορόπα ή σκαρφαλώνει στα βουνά ν` ανακαλύψει τις ρίζες του σε κάποιο κατσικοχώρι.
-Μπα γιε μ` πως έγινε κι μας θυμ`θήκαταν
Ψυχή μου η Ελλάδα !
Το δημόσιο κλειστό λόγω διακοπών. Τα μαγαζιά κλειστά λόγω αναδουλειάς. Οι παραλίες γεμάτες λόγω ζέστης.
- Που θα με πας- που θα με πας ;
-Όπου γουστάρεις κι αγαπάς !
Η μισή Ελλάδα στου γιαλού τα βοτσαλάκια, όπου εκτός από τα δυο καβουράκια κάθονται και κάτι καβουρομάνες.Ax!
Η άλλη μισή στα πατρικά της .Ψηλά στην Κωστηλάτα στα κρύα τα νερά !Δεκαπέντε μέρες θάλασσα , δεκαπέντε μέρες στο βουνό, ήταν η συμβουλή υγείας των γιατρών πριν μισό αιώνα. Σήμερα σε φλομώνουν στα χάπια. Για τη πίεση, για το ζάχαρο, για τη χοληστερίνη, για τον προστάτη, για την καρδιά, για τα νεφρά και…και
-Και βιάγκρα παππού!!!
Κάτι λέει η τηλεόραση για την τρίτη δόση του δανείου
Κλείσε το πανάθεμά σε μου βάζει τις φωνές. Άσε να χαρούμε τις διακοπές. Από Σεπτέμβρη βλέπουμε .Άλλωστε μια ζωή ο Έλληνας, ζεμανφουτίστας, άφηνε τα προβλήματά του για την επομένη. Δεν κολώσαμε στην κατοχή θα κολώσουμε τώρα. Ο Θεός είναι μεγάλος !!!
Το διηγείτο ο συχωρεμένος. Βούλιαζε λέει το καράβι και προσπαθούσαν να σωθούν με τις βάρκες. Καπετάνιε φώναζε ο ύπαρχος , μη κατεβάζεις άλλους ,δε χωράει η βάρκα.
Ο Θεός είναι μεγάλος έλεγε ο καπετάνιος και κατέβαζε κι άλλους.
Μωρέ ο Θεός είναι μεγάλος, αλλά… η βάρκα είναι μικρή.
Ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε
Βουλιάζουμε - βουλιάζουμε βοήθεια !!!
Φίσκα η παραλίες όπου νέες, γριές, μπεμπέκες επιδεικνύουν από ολόσωμα μέχρι φύλλο συκής.
Συκής ; Λεμονιάς δε λες καλλίτερα. Γραμματόσημο!!!
Σκουπίζει και ξανασκουπίζει τα γυαλιά του ο παππούς. Πρέπει να πάω στον γιατρό, σα να μου θολώνει λίγο το αριστερό.
Α ρε παππού. Εγώ ν` ο μαύρος γέρασα και συ θέλεις παιχνίδια
Ξαπλωμένες δίπλα – δίπλα, γιαγιά, μαμά, κόρη, εγγονή.
Φάλαινες αλλά και χέλια . Συλφίδες αλλά και «Μις κυταρίτιδες» Σιλουέτες για πασσαρέλα, αλλά και κάτι άλλες με …πορτ μπαγκάζ !!!
Η πάσα Ελλάς απολαμβάνει το καλοκαίρι της, γράφοντας στα παλιά της παπούτσια τρόικες και Ευρώπες.
Τι γνώμη έχετε για τους ελεγκτές – με ρωτάει.
Άσε ρε κύριε , ώρα που τη βρήκες. Κοίτα γύρω σου. Η ζωή λιάζεται, ακκίζεται, ερωτεύεται, απολαμβάνει τη λίγη ξεγνοιασιά της , προσπαθεί να ξεφύγει από τη μέγγενη του άγχους να ξεχάσει και να ξεχαστεί. Για θυμήσου τον εκκλησιαστή: άφρον – άφρον !
Τι θα του πεις .είχα το νου μου στα νέα οικονομικά μέτρα,..
- Βρε ηλίθιε, θα σου πει, η Ελλάδα δεν αλλάζει με τίποτε. Μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει και ξανά προς τις μίζες τραβά, τραβά , τραβά !!!
Βερναδέικα μπιτς. Αδιαχώρητο. Σκέψου και να μη μας είχαν κόψει το επίδομα.
Στα διπλανό τραπέζι μια υπερμεγέθης κοιλίτσα , με φαλακρίτσα, με μυωπικά γυαλιά, απολαμβάνει το ουζάκι της διαβάζοντας το χρηματιστήριο, ενώ δίπλα του η νεαρά ύπαρξη των 30 άντε 35 ανοίξεων ανταλλάσσει νοήματα με κάποιον νεαρό.
Της κάνει νόημα :Έλα -Απαντά με το ίδιο τρόπο : Δεν μπορώ , βλέπει !
-Κόρη του ;
- Σιγά, μη σ` ακούσει. Γυναίκα του. Γέρος γάτος τρυφερά ποντίκια. Τα αντίθετα έλκονται . Σιγά μη παντρευότανε καμιά εξηντάρα σαν κι αυτόν. Με τον παρά μου και τη…νεαρά μου!
Λίγα μέτρα πιο κει στη θάλασσα ένα ζευγαράκι απολαμβάνει τα μακροβούτια του : Και μας έλεγε το κύμα το φιλί δεν είναι κρίμα!!!
Γκαρσόν δυο ούζα με μεζέ… νηστίσιμο!
Είναι και νηστεία βλέπετε !!!
Σταύρος Ιντζεγιάννης

Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ

Εν κατακλείδι
ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΟ ΠΕΘΕΡΟΧΩΡΙ

Αγανακτισμένος έρχεται στην πρωινή καφετέρια, ο Μηνάς, γυρίζοντας από τις διακοπές του, και παραγγέλλει διπλό καφέ βλαστημώντας όλο το σόι- της γυναίκας του βέβαια !!!
Το ότι η ζωή μας-λέει- είναι γεμάτη μύθους δεν είναι κάτι καινούργιο. Ζούμε στον ψευδαιμονισμό μιας αυταπάτης έως ότου η ζωή, μας προσγειώσει ανώμαλα. Οι διακοπές είναι ένας μύθος και τίποτε παραπάνω .Δεν αναφέρομαι στο ότι πολλές φορές πηγαίνοντας να ξεκουραστείς γυρίζεις κατάκοπος. Αυτό είναι μια άλλη ιστορία, που αφορά κυρίως τους δημοσίους υπαλλήλους οι οποίοι γυρίζουν στο γραφείο για να …ξεκουραστούν. Τουλάχιστον έτσι διατείνονται μερικοί φίλοι.
Με 400 ευρώ επίδομα διακοπών, εγώ και η γυναίκα μου-λέει- (ένεκα που ο κ. Παπανδρέου έχασε τα σχέδια και τα λεφτά που είχε για να σώσει την Ελλάδα) δεν μπορούμε να πάμε 5 μέρες Βιέννη- Πράγα -Βουδαπέστη που προγραμματίζαμε. Θα πάμε- είπε η γυναίκα μου- στη μαμά μου, στα Τζουμέρκα όπου θα περάσουμε δέκα μέρες χωρίς να ξοδέψουμε δεκάρα
Για να πω την αλήθεια η πρόταση δε μου άρεσε και τόσο δεδομένου ότι με τα κουνιάδια μου δε συμφωνούμε ούτε στα πολιτικά ούτε στα …κληρονομικά. Ωστόσο εκείνο το « χωρίς να ξοδέψουμε δεκάρα»ήταν δελεαστικό. Σε μια εποχή που τα πράγματα έχουν σφίξει – και θα σφίξουν μέχρις ασφυξίας καθώς λένε μετά το καλοκαίρι που θα τελειώσουν τα μπάνια του λαού -το να κάνεις διακοπές, χωρίς έξοδα , είναι ότι καλύτερο. Άλλωστε το να πας στη Βιέννη είναι απόλαυση, αλλά εξαρτάται με ποια πας. Γιατί άλλο να πας με τη γυναίκα σου κι άλλο με τη…γραμματέα σου!!! Νομίζω δηλαδή, δεν ξέρω, αλλά …φαντάζομαι!
Η ιστορία- διότι περί ιστορίας πρόκειται και όχι για …ανέκδοτο- άρχισε δυο εβδομάδες πριν την αναχώρηση.
- Πρέπει κάτι να πάρουμε της μαμάς -είπε η γυναίκα μου. Δεν μπορούμε να πάμε με τα χέρια αδειανά.
- Συμφώνησα πάραυτα. Να της πάρουμε ένα προσευχητάριο – να προσεύχεται για τη σωτηρία της ψυχής της.
-Θα της πάρουμε ένα φόρεμα . Της το έχω υποσχεθεί από τότε που μας έστειλε την κολοκυθόπιτα.
-Που όμως δεν τη φάγαμε γιατί μέχρι να έρθει, είχε χαλάσει.
-Δεν έχει σημασία. Η χειρονομία μετράει. Θα πάρουμε και ένα πουκάμισο του μπαμπά. Ξέρεις πόσο σε αγαπάει.
-Ναι… δε λέω όχι , αλλά το δεντροπερίβολο που μου είχε τάξει στον κάμπο, μου το `φαγε
- Θα πάρω και ένα μαγιό στην αδερφή μου.
-Τι να το κάνει το μαγιό στο βουνό-απόρησα. Που θα κάνει μπάνιο; Στο…νεραύλακα ;
-Μη γίνεσαι αγενής- απάντησε. Φοράνε τα μαγιό και πηγαίνουν στην κρέμαση του νερόμυλου. Έτσι κάνουν και οι άλλες. Στο κάτω- κάτω αν δεν της αρέσει θα το κρατήσω εγώ και θα της πάρω κάτι άλλο
-Έχεις πνεύμα οικονομίας- συμφώνησα, αλλά κάτι άρχισε να με ανησυχεί. Διότι με τα σώβρακα του κουνιάδου, τη μπλούζα της γυναίκας του, το κολιέ της ξαδέρφης της, το κομπολόι του αγροφύλακα – είναι τέταρτος ξάδερφός της- θα είχαμε δει τη Βουδαπέστη ολόκληρη και τα τρία τέταρτα της Πράγας. Με το κάλυμμα για την Αγία Τράπεζα που το είχε τάξει στον παπα-Τότομο-μεταξωτό χρυσοκέντητο- και ένα μπλού τζιν της παπαδιάς- δε μαυροντύνονται όπως παλαιά οι πρεσβυτέρες-ξεπερνούσαμε και τα έξοδα της Βιέννης .
Η χαριστική βολή, όμως, ήρθε δυο μέρες πριν ξεκινήσουμε. Ο Σωτηράκης – τηλεφώνησε η κουμπάρα μας – το βαφτιστήρι σου δεν ξέρεις τι χαρές έκανε που έμαθε ότι θα έρθετε. Θέλει, λέει, να του φέρεις ένα ζευγάρι σπορτέξ Αντίτας με αερόσολα και ένα κινητό από αυτά που έχουν μέσα και ιντερνέτ. Τα περιμένει πως και πως.
Όταν έκανα λογαριασμό, είδα ότι με τα λεφτά αυτά, θα είχαμε πάει όχι πέντε ,αλλά δέκα μέρες τον γύρω της Ευρώπης με όλα τα έξοδα πληρωμένα και σε ξενοδοχείο τεσσάρων αστέρων, έστω και με τη …γυναίκα μου. Ψυχή έχει κι αυτή. Άλλωστε δεν είναι και λίγο να σε κρατάει αγκαζέ πάνω στον πύργο του Άιφελ και να χαϊδεύεται. Αγάπη μου κοίταξε τι ωραίο που είναι το Παρίσι. Τη… σπρώχνεις ή όχι ;
Στ.Ιντζεγιάννης

ΓΝΩΜΗ-26/7/2010

Παρασκευή 16 Ιουλίου 2010

EΙΔΟΠΟΙΗΣΗ

Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΙΝΤΖΕΓΙΑΝΝΗΣ ΕΙΔΟΠΟΙΕΊ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΟΥ ΌΤΙ ΑΠΌ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 19/7/2010 ΘΑ ΤΟΝ ΒΡΊΣΚΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΓΝΩΜΗ"ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ-ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΠΑΝΤΑ -ΣΤΑΥΡΟΣ

Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010

δημοσιευθηκε εφημερίδα "Γνώμη"

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ

ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ

Στον αστερισμό των εκπτώσεων ζει η Ελλάδα από προχτές. Γεμάτες οι βιτρίνες από 30 μέχρι και 50% εκπτώσεις σε μια προσπάθεια να αυξήσουν τον τζίρο και να καβαντζάρουν την οικονομική στενότητα του νεοέλληνα που ξαφνικά είδε μισθούς και συντάξεις να ψαλιδίζονται χωρίς περίσκεψη, χωρίς αιδώ-που έγραφε ο Καβάφης.
Η των απελπισμένων μόνη ελπίς- λέει φίλος μου έμπορος. Με τις εκπτώσεις δε βγαίνουμε αλλά και χωρίς αυτές …μπαίνουμε μέσα .Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα!!!
Με τέσσερις υπερμεγέθεις τσάντες η κυρία Πηνελόπη αγκομαχεί να τις κουβαλήσει.
-Ψωνίσατε-ρωτάω.
-Ε ναι. Είπα να πάρω δυο ζευγάρια κάλτσες του Αναστάση μου μια που έχουν εκπτώσεις ,αλλά μετά σκέφτηκα ότι καλοκαίρι τώρα κυκλοφορεί ξεκάλτσωτος και επ ευκαιρία πήρα κάτι δικό μου.
Α ρε φουκαρά Αναστάση. Ούτε ένα ζευγάρι κάλτσες. Είχε δίκιο ο Θεόφιλος « Εκ γυναικός ερρύει τα φαύλα» άλλο αν την πάτησε κι αυτός με τη Θεοδώρα!
Μου διαμαρτύρεται η θεία Χαρίκλεια :Βρε αν δεν είμαστε εμείς πηγαίνατε χαμένοι. Έτσι και σας πιάσει πονοκέφαλος αρχίζετε τις κλάψες: Χαρίκλεια, ασπιρίνη γρήγορα. Χαρίκλεια, το θερμόμετρο – πεθαίνω. Χαρίκλεια κομπρέσσες !
Δεν έχει άδικο, στο κάτω – κάτω γιατί παντρεύεται ο άνθρωπος; Να `χει μια γυναίκα να τον κανακεύει. Σήκω πασά μου, σήκω Δερβίση μου.
-Σήκω μετά τα εβδομήντα ; καλά κρασιά που έλεγε ο θείος ο Πελοπίδας.
Πήγε η καψερή η κυρά -Θεκλα στα 71 της στο δικαστή και παραπονέθηκε. Έχουμε τρεις μήνες να κάνουμε σεξ.
Την είδε ο δικαστής σταφιδιασμένη ,είδε και τον Βαγγέλα φρέσκον- φρέσκον στα 77 του και κούνησε το κεφάλι του με κατανόηση. Ωστόσο ένεκα το καθήκον ρώτησε γελώντας κάτω από τα μουστάκια του
-Γιατί βρε ζευζέκη δεν πλαγιάζεις με τη γυναίκα σου
-Διότι έχω το νου μου στο εκκαθαριστικό της εφορίας –κύριε πρόεδρε απολογήθηκε ο τύπος. Που μυαλό για έρωτες τώρα και πίσω
-Ψέματα- ψέματα, πετάχτηκε η κουμπάρα του – μια σαρανταπεντάρα να κολάζει Άγιο. Ούτε που τον νοιάζει καθόλου η εφορία , εμένα να ρωτήσετε !!!
Υπεράσπιση να σου πετύχει ε;
Ωστόσο ο μακαρίτης ο πατέρας μου έλεγε. Πρόσεχε παιδί μου. Με τις γυναίκες δεν τα βγάζεις πέρα με τα λόγια .Γι αυτό να κάνεις τον άγριο ακόμα και όταν έχεις …άδικο. Αλλοίμονο αν σου πάρει τον αέρα!
Εσύ έτσι έκανες –τον ρώτησα μια φορά από τις πολλές που μου έκανε κατήχηση περί γάμου και γυναικών , ξέροντας ότι η μάνα είχε τον τελευταίο λόγο στο σπίτι, αν και τον σεβότανε στο έπακρο τον πατέρα, όπως όλες οι γυναίκες της παλιάς εποχής.
Έβαλε τα γέλια. Μη κοιτάς εμένα, βρε. Ξέρεις ότι εγώ είμαι ο αφέντης του σπιτιού και κάνω… ότι θέλει !!!
Όπως και να `χει, σε συναγερμό ο γυναικόκοσμος, έστω κι αν οι εκπτώσεις δεν έχουν πια τη σημασία που είχανε εδώ και μισόν αιώνα, καθώς όλο τον χρόνο η πτώση του τζίρου από τη μια μεριά , τα πολυκαταστήματα και οι λαϊκές αγορές ή τα Κινέζικα από την άλλη έχουν αναγκάσει τους παραδοσιακούς εμπόρους να κάνουν προσφορές ή άλλου είδους συνδυασμούς, για να προσελκύσουν πελάτες.
Πριν κάμποσα χρόνια μια στατιστική του Εμπορικού Επιμελητηρίου Αθηνών υπογράμμιζε πως αν μαντρώναμε όλες τις γυναίκες της Ελλάδος από 1 έτους έως 99 για ένα 15θήμερο σε ένα στρατόπεδο ώστε να μη ζητήσουν ή αγοράσουν τίποτε, τα μισά εμπορικά της Ελλάδος θα είχανε κλείσει !
Υπερβολές θα πείτε. Και όμως είναι αλήθεια Μη ξεχνάτε ότι … «γι αυτές δουλεύουμε γι αυτές ιδρωκοπάμε».
-Αναστάση μου- είπε η Πηνελόπη τα τσιγάρα ακριβύνανε δε συμφέρει να καπνίζουμε και οι δύο. Αποφάσισα να το… κόψεις από αύριο!!!
Είναι κι αυτό μια έκπτωση για να μη διαταραχθεί η συζυγική ευτυχία
Σταύρος Ιντζεγιάννης
sindzeyan@ yahooy.gr

Τετάρτη 30 Ιουνίου 2010

ΚΛΗΤΗΡΙΟ

Θεέ μου
Παγωμένες οι πολυθρόνες του χρόνου,
δε ζεσταίνουν πια τα κορμιά μας
Ξέφτισαν τα ημερολόγια φύλλο το φύλλο
κι ούτε καταλάβαμε
πως νύχτωνε η κάθε μέρα
και το φθινόπωρο ερήμωνε τον κήπο.

Μόνο τα βήματα το ίδιο ρυθμικά
ν` ανεβαίνουν τη σκάλα

και συ να μετράς
σε ποια πόρτα θα επιδώσουν την κλήση.

« Τέλος χρόνου κύριε.
Παρακαλείσθε όπως προσέλθετε κ.τ.λ..
εν ουρανοίς

Τρίτη 29 Ιουνίου 2010

Τετάρτη 23 Ιουνίου 2010

+ΕΛΟΝΤΙ ΕΙΠΕΙΝ
ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Και ξαφνικά με έπιασαν τα κλάματα. Ο Εθνικός Κήρυκας ανέστειλε την έκδοσή του.
Ένοιωσα σαν κάποιος να μου αφαιρούσε ένα κομμάτι από τη ζωή μου.
Τριάντα και παραπάνω χρόνια μόνιμα στη πρώτη σελίδα στην αρχή , στη δεύτερη μετά που άλλαξε σχήμα σχεδόν ταυτισμένος με την εφημερίδα που έμοιαζε κάτι σαν ναρκωτικό μου.
Κάθε δευτέρα με την έγνοια να είσαι επίκαιρός , να μην επαναλαμβάνεσαι , να είσαι περιεκτικός και διδακτικός συνάμα καθώς το θέλει το χρονογράφημα είναι μια έγνοια. Μια έγνοια που άρχιζε από την Παρασκευή και κράταγε έως την Κυριακή το μεσημέρι οπόταν έπρεπε να στείλω το χειρόγραφο – με φαξ στην αρχή, με e-mail,μετά που γνώρισα τα αγαθά της τεχνολογίας-και από εκεί και πέρα Δευτέρα που άρχιζαν τα τηλέφωνα γνωστών και φίλων και αναγνωστών.
Καλά τα λες -Ωραίο το σημερινό-καλά γελάσαμε-που τα βρίσκεις !
Αλλά και οι κριτικές : Δεν είναι έτσι- έχεις άδικο- άντε ρε ,μάθε πρώτα τα καθέκαστα και μετά γράφτα.
Και άλλοι : Αυτό δεν το είπε ο Κολοκοτρώνης αλλά ο …Βεληγκέγκας ή στην ναυμαχία του Τραφάλγκαρ από τη μεριά των Γάλλων ήταν ο Ντε Βιλνέβ και όχι ο Ντε Μπρι.
Και ακόμη κάποιοι άλλοι φανατικοί της στήλης : Το έβγαλα φωτοαντίγραφα και το έστειλα στο Δήμαρχο και στον νομάρχη ήξ στους βουλευτές.
Σε διαβάζει η γυναίκα μου και λέει να μη σε δει στα μάτια της γιατί χάθηκες που τα βάζεις όλο με τις γυναίκες
Να θυμηθώ ακόμη –το καλλίτερο βραβείο της ζωής μου ως χρονογράφου-εκείνο το πρωινό που σταμάτησε το απορριμματοφόρο και μου φώναξαν: Να `σαι καλά μας έφτιαξες το κέφι πρωί- πρωί Δευτέρα και σταματήσαμε τον καυγά που είχαμε αρχίσει.
Όλα αυτά είναι μια ζωή. Μια ζωή που πέρασε χέρι – χέρι με τον Εθνικό Κήρυκα .Με τις καλές ημέρες και με τις δύσκολες. Η εφημερίδα που έλεγε τα σύκα – σύκα χωρίς να νοιάζεται για τις κομματικές συμπάθειες ή αντιπάθειες που θα δημιουργούσε. Με εκείνο το αίσθημα ευθύνης που στάθηκε πυξίδα πλεύσης στον πολιτικό – κοινωνικό –πολιτιστικό τομέα.
Μπορεί και να έφταιξε κι όλας μια και στον τόπο μας ο αδέσμευτος τύπος δεν προκόβει !!!
Τα κόμματα εξουσιάζουν πάνω από όλα τη ζωή μας.
Ο Εθνικός Κήρυκας αναστέλλει την έκδοσή του !
Ώρα 7 πρωινή που με πήρε τακτικός αναγνώστης απορώντας .Τι έγινε κ. Ιντζεγιάννη. Τι συνέβη με την εφημερίδα;
-Δε σας καταλαβαίνω είπα- ποιος στο τηλέφωνο.
Δεν έχει σημασία είμαι ο…..Η εφημερίδα ανέστειλε την έκδοσή της.
Έτρεξα στο περίπτερο και μου ήρθε ο κεραυνός κατακέφαλα. ¨ενοιωσα να μου φεύγει το έδαφος κάτω από τα πόδια.