Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2010

ΦΘΟΡΑ

Η φθορά ,
έλεγε και ξανάλεγε.
Η φθορά.

Μετρούσε το χρόνο στα ξεφτίδια
που κάθε τόσο ψαλίδιζε
για να μη φαίνονται τα ξηλώματα.

Την τελευταία φορά στο νοσοκομείο
κρατούσε σφιχτά την άκρη
μη τραβήξει κανείς το νήμα
και ξηλωθεί η ύπαρξή του όλη.

Δεν είχε προσέξει ότι πίσω του
κάποιος κρατούσε την άλλη άκρη
και ξήλωνε αργά μεθοδικά
και επίμονα.