Εν κατακλείδι
ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΟ ΠΕΘΕΡΟΧΩΡΙ
Αγανακτισμένος έρχεται στην πρωινή καφετέρια, ο Μηνάς, γυρίζοντας από τις διακοπές του, και παραγγέλλει διπλό καφέ βλαστημώντας όλο το σόι- της γυναίκας του βέβαια !!!
Το ότι η ζωή μας-λέει- είναι γεμάτη μύθους δεν είναι κάτι καινούργιο. Ζούμε στον ψευδαιμονισμό μιας αυταπάτης έως ότου η ζωή, μας προσγειώσει ανώμαλα. Οι διακοπές είναι ένας μύθος και τίποτε παραπάνω .Δεν αναφέρομαι στο ότι πολλές φορές πηγαίνοντας να ξεκουραστείς γυρίζεις κατάκοπος. Αυτό είναι μια άλλη ιστορία, που αφορά κυρίως τους δημοσίους υπαλλήλους οι οποίοι γυρίζουν στο γραφείο για να …ξεκουραστούν. Τουλάχιστον έτσι διατείνονται μερικοί φίλοι.
Με 400 ευρώ επίδομα διακοπών, εγώ και η γυναίκα μου-λέει- (ένεκα που ο κ. Παπανδρέου έχασε τα σχέδια και τα λεφτά που είχε για να σώσει την Ελλάδα) δεν μπορούμε να πάμε 5 μέρες Βιέννη- Πράγα -Βουδαπέστη που προγραμματίζαμε. Θα πάμε- είπε η γυναίκα μου- στη μαμά μου, στα Τζουμέρκα όπου θα περάσουμε δέκα μέρες χωρίς να ξοδέψουμε δεκάρα
Για να πω την αλήθεια η πρόταση δε μου άρεσε και τόσο δεδομένου ότι με τα κουνιάδια μου δε συμφωνούμε ούτε στα πολιτικά ούτε στα …κληρονομικά. Ωστόσο εκείνο το « χωρίς να ξοδέψουμε δεκάρα»ήταν δελεαστικό. Σε μια εποχή που τα πράγματα έχουν σφίξει – και θα σφίξουν μέχρις ασφυξίας καθώς λένε μετά το καλοκαίρι που θα τελειώσουν τα μπάνια του λαού -το να κάνεις διακοπές, χωρίς έξοδα , είναι ότι καλύτερο. Άλλωστε το να πας στη Βιέννη είναι απόλαυση, αλλά εξαρτάται με ποια πας. Γιατί άλλο να πας με τη γυναίκα σου κι άλλο με τη…γραμματέα σου!!! Νομίζω δηλαδή, δεν ξέρω, αλλά …φαντάζομαι!
Η ιστορία- διότι περί ιστορίας πρόκειται και όχι για …ανέκδοτο- άρχισε δυο εβδομάδες πριν την αναχώρηση.
- Πρέπει κάτι να πάρουμε της μαμάς -είπε η γυναίκα μου. Δεν μπορούμε να πάμε με τα χέρια αδειανά.
- Συμφώνησα πάραυτα. Να της πάρουμε ένα προσευχητάριο – να προσεύχεται για τη σωτηρία της ψυχής της.
-Θα της πάρουμε ένα φόρεμα . Της το έχω υποσχεθεί από τότε που μας έστειλε την κολοκυθόπιτα.
-Που όμως δεν τη φάγαμε γιατί μέχρι να έρθει, είχε χαλάσει.
-Δεν έχει σημασία. Η χειρονομία μετράει. Θα πάρουμε και ένα πουκάμισο του μπαμπά. Ξέρεις πόσο σε αγαπάει.
-Ναι… δε λέω όχι , αλλά το δεντροπερίβολο που μου είχε τάξει στον κάμπο, μου το `φαγε
- Θα πάρω και ένα μαγιό στην αδερφή μου.
-Τι να το κάνει το μαγιό στο βουνό-απόρησα. Που θα κάνει μπάνιο; Στο…νεραύλακα ;
-Μη γίνεσαι αγενής- απάντησε. Φοράνε τα μαγιό και πηγαίνουν στην κρέμαση του νερόμυλου. Έτσι κάνουν και οι άλλες. Στο κάτω- κάτω αν δεν της αρέσει θα το κρατήσω εγώ και θα της πάρω κάτι άλλο
-Έχεις πνεύμα οικονομίας- συμφώνησα, αλλά κάτι άρχισε να με ανησυχεί. Διότι με τα σώβρακα του κουνιάδου, τη μπλούζα της γυναίκας του, το κολιέ της ξαδέρφης της, το κομπολόι του αγροφύλακα – είναι τέταρτος ξάδερφός της- θα είχαμε δει τη Βουδαπέστη ολόκληρη και τα τρία τέταρτα της Πράγας. Με το κάλυμμα για την Αγία Τράπεζα που το είχε τάξει στον παπα-Τότομο-μεταξωτό χρυσοκέντητο- και ένα μπλού τζιν της παπαδιάς- δε μαυροντύνονται όπως παλαιά οι πρεσβυτέρες-ξεπερνούσαμε και τα έξοδα της Βιέννης .
Η χαριστική βολή, όμως, ήρθε δυο μέρες πριν ξεκινήσουμε. Ο Σωτηράκης – τηλεφώνησε η κουμπάρα μας – το βαφτιστήρι σου δεν ξέρεις τι χαρές έκανε που έμαθε ότι θα έρθετε. Θέλει, λέει, να του φέρεις ένα ζευγάρι σπορτέξ Αντίτας με αερόσολα και ένα κινητό από αυτά που έχουν μέσα και ιντερνέτ. Τα περιμένει πως και πως.
Όταν έκανα λογαριασμό, είδα ότι με τα λεφτά αυτά, θα είχαμε πάει όχι πέντε ,αλλά δέκα μέρες τον γύρω της Ευρώπης με όλα τα έξοδα πληρωμένα και σε ξενοδοχείο τεσσάρων αστέρων, έστω και με τη …γυναίκα μου. Ψυχή έχει κι αυτή. Άλλωστε δεν είναι και λίγο να σε κρατάει αγκαζέ πάνω στον πύργο του Άιφελ και να χαϊδεύεται. Αγάπη μου κοίταξε τι ωραίο που είναι το Παρίσι. Τη… σπρώχνεις ή όχι ;
Στ.Ιντζεγιάννης
ΓΝΩΜΗ-26/7/2010
Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010
Παρασκευή 16 Ιουλίου 2010
EΙΔΟΠΟΙΗΣΗ
Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΙΝΤΖΕΓΙΑΝΝΗΣ ΕΙΔΟΠΟΙΕΊ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΟΥ ΌΤΙ ΑΠΌ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 19/7/2010 ΘΑ ΤΟΝ ΒΡΊΣΚΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΓΝΩΜΗ"ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ-ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΠΑΝΤΑ -ΣΤΑΥΡΟΣ
Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010
δημοσιευθηκε εφημερίδα "Γνώμη"
ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ
ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ
Στον αστερισμό των εκπτώσεων ζει η Ελλάδα από προχτές. Γεμάτες οι βιτρίνες από 30 μέχρι και 50% εκπτώσεις σε μια προσπάθεια να αυξήσουν τον τζίρο και να καβαντζάρουν την οικονομική στενότητα του νεοέλληνα που ξαφνικά είδε μισθούς και συντάξεις να ψαλιδίζονται χωρίς περίσκεψη, χωρίς αιδώ-που έγραφε ο Καβάφης.
Η των απελπισμένων μόνη ελπίς- λέει φίλος μου έμπορος. Με τις εκπτώσεις δε βγαίνουμε αλλά και χωρίς αυτές …μπαίνουμε μέσα .Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα!!!
Με τέσσερις υπερμεγέθεις τσάντες η κυρία Πηνελόπη αγκομαχεί να τις κουβαλήσει.
-Ψωνίσατε-ρωτάω.
-Ε ναι. Είπα να πάρω δυο ζευγάρια κάλτσες του Αναστάση μου μια που έχουν εκπτώσεις ,αλλά μετά σκέφτηκα ότι καλοκαίρι τώρα κυκλοφορεί ξεκάλτσωτος και επ ευκαιρία πήρα κάτι δικό μου.
Α ρε φουκαρά Αναστάση. Ούτε ένα ζευγάρι κάλτσες. Είχε δίκιο ο Θεόφιλος « Εκ γυναικός ερρύει τα φαύλα» άλλο αν την πάτησε κι αυτός με τη Θεοδώρα!
Μου διαμαρτύρεται η θεία Χαρίκλεια :Βρε αν δεν είμαστε εμείς πηγαίνατε χαμένοι. Έτσι και σας πιάσει πονοκέφαλος αρχίζετε τις κλάψες: Χαρίκλεια, ασπιρίνη γρήγορα. Χαρίκλεια, το θερμόμετρο – πεθαίνω. Χαρίκλεια κομπρέσσες !
Δεν έχει άδικο, στο κάτω – κάτω γιατί παντρεύεται ο άνθρωπος; Να `χει μια γυναίκα να τον κανακεύει. Σήκω πασά μου, σήκω Δερβίση μου.
-Σήκω μετά τα εβδομήντα ; καλά κρασιά που έλεγε ο θείος ο Πελοπίδας.
Πήγε η καψερή η κυρά -Θεκλα στα 71 της στο δικαστή και παραπονέθηκε. Έχουμε τρεις μήνες να κάνουμε σεξ.
Την είδε ο δικαστής σταφιδιασμένη ,είδε και τον Βαγγέλα φρέσκον- φρέσκον στα 77 του και κούνησε το κεφάλι του με κατανόηση. Ωστόσο ένεκα το καθήκον ρώτησε γελώντας κάτω από τα μουστάκια του
-Γιατί βρε ζευζέκη δεν πλαγιάζεις με τη γυναίκα σου
-Διότι έχω το νου μου στο εκκαθαριστικό της εφορίας –κύριε πρόεδρε απολογήθηκε ο τύπος. Που μυαλό για έρωτες τώρα και πίσω
-Ψέματα- ψέματα, πετάχτηκε η κουμπάρα του – μια σαρανταπεντάρα να κολάζει Άγιο. Ούτε που τον νοιάζει καθόλου η εφορία , εμένα να ρωτήσετε !!!
Υπεράσπιση να σου πετύχει ε;
Ωστόσο ο μακαρίτης ο πατέρας μου έλεγε. Πρόσεχε παιδί μου. Με τις γυναίκες δεν τα βγάζεις πέρα με τα λόγια .Γι αυτό να κάνεις τον άγριο ακόμα και όταν έχεις …άδικο. Αλλοίμονο αν σου πάρει τον αέρα!
Εσύ έτσι έκανες –τον ρώτησα μια φορά από τις πολλές που μου έκανε κατήχηση περί γάμου και γυναικών , ξέροντας ότι η μάνα είχε τον τελευταίο λόγο στο σπίτι, αν και τον σεβότανε στο έπακρο τον πατέρα, όπως όλες οι γυναίκες της παλιάς εποχής.
Έβαλε τα γέλια. Μη κοιτάς εμένα, βρε. Ξέρεις ότι εγώ είμαι ο αφέντης του σπιτιού και κάνω… ότι θέλει !!!
Όπως και να `χει, σε συναγερμό ο γυναικόκοσμος, έστω κι αν οι εκπτώσεις δεν έχουν πια τη σημασία που είχανε εδώ και μισόν αιώνα, καθώς όλο τον χρόνο η πτώση του τζίρου από τη μια μεριά , τα πολυκαταστήματα και οι λαϊκές αγορές ή τα Κινέζικα από την άλλη έχουν αναγκάσει τους παραδοσιακούς εμπόρους να κάνουν προσφορές ή άλλου είδους συνδυασμούς, για να προσελκύσουν πελάτες.
Πριν κάμποσα χρόνια μια στατιστική του Εμπορικού Επιμελητηρίου Αθηνών υπογράμμιζε πως αν μαντρώναμε όλες τις γυναίκες της Ελλάδος από 1 έτους έως 99 για ένα 15θήμερο σε ένα στρατόπεδο ώστε να μη ζητήσουν ή αγοράσουν τίποτε, τα μισά εμπορικά της Ελλάδος θα είχανε κλείσει !
Υπερβολές θα πείτε. Και όμως είναι αλήθεια Μη ξεχνάτε ότι … «γι αυτές δουλεύουμε γι αυτές ιδρωκοπάμε».
-Αναστάση μου- είπε η Πηνελόπη τα τσιγάρα ακριβύνανε δε συμφέρει να καπνίζουμε και οι δύο. Αποφάσισα να το… κόψεις από αύριο!!!
Είναι κι αυτό μια έκπτωση για να μη διαταραχθεί η συζυγική ευτυχία
Σταύρος Ιντζεγιάννης
sindzeyan@ yahooy.gr
ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ
Στον αστερισμό των εκπτώσεων ζει η Ελλάδα από προχτές. Γεμάτες οι βιτρίνες από 30 μέχρι και 50% εκπτώσεις σε μια προσπάθεια να αυξήσουν τον τζίρο και να καβαντζάρουν την οικονομική στενότητα του νεοέλληνα που ξαφνικά είδε μισθούς και συντάξεις να ψαλιδίζονται χωρίς περίσκεψη, χωρίς αιδώ-που έγραφε ο Καβάφης.
Η των απελπισμένων μόνη ελπίς- λέει φίλος μου έμπορος. Με τις εκπτώσεις δε βγαίνουμε αλλά και χωρίς αυτές …μπαίνουμε μέσα .Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα!!!
Με τέσσερις υπερμεγέθεις τσάντες η κυρία Πηνελόπη αγκομαχεί να τις κουβαλήσει.
-Ψωνίσατε-ρωτάω.
-Ε ναι. Είπα να πάρω δυο ζευγάρια κάλτσες του Αναστάση μου μια που έχουν εκπτώσεις ,αλλά μετά σκέφτηκα ότι καλοκαίρι τώρα κυκλοφορεί ξεκάλτσωτος και επ ευκαιρία πήρα κάτι δικό μου.
Α ρε φουκαρά Αναστάση. Ούτε ένα ζευγάρι κάλτσες. Είχε δίκιο ο Θεόφιλος « Εκ γυναικός ερρύει τα φαύλα» άλλο αν την πάτησε κι αυτός με τη Θεοδώρα!
Μου διαμαρτύρεται η θεία Χαρίκλεια :Βρε αν δεν είμαστε εμείς πηγαίνατε χαμένοι. Έτσι και σας πιάσει πονοκέφαλος αρχίζετε τις κλάψες: Χαρίκλεια, ασπιρίνη γρήγορα. Χαρίκλεια, το θερμόμετρο – πεθαίνω. Χαρίκλεια κομπρέσσες !
Δεν έχει άδικο, στο κάτω – κάτω γιατί παντρεύεται ο άνθρωπος; Να `χει μια γυναίκα να τον κανακεύει. Σήκω πασά μου, σήκω Δερβίση μου.
-Σήκω μετά τα εβδομήντα ; καλά κρασιά που έλεγε ο θείος ο Πελοπίδας.
Πήγε η καψερή η κυρά -Θεκλα στα 71 της στο δικαστή και παραπονέθηκε. Έχουμε τρεις μήνες να κάνουμε σεξ.
Την είδε ο δικαστής σταφιδιασμένη ,είδε και τον Βαγγέλα φρέσκον- φρέσκον στα 77 του και κούνησε το κεφάλι του με κατανόηση. Ωστόσο ένεκα το καθήκον ρώτησε γελώντας κάτω από τα μουστάκια του
-Γιατί βρε ζευζέκη δεν πλαγιάζεις με τη γυναίκα σου
-Διότι έχω το νου μου στο εκκαθαριστικό της εφορίας –κύριε πρόεδρε απολογήθηκε ο τύπος. Που μυαλό για έρωτες τώρα και πίσω
-Ψέματα- ψέματα, πετάχτηκε η κουμπάρα του – μια σαρανταπεντάρα να κολάζει Άγιο. Ούτε που τον νοιάζει καθόλου η εφορία , εμένα να ρωτήσετε !!!
Υπεράσπιση να σου πετύχει ε;
Ωστόσο ο μακαρίτης ο πατέρας μου έλεγε. Πρόσεχε παιδί μου. Με τις γυναίκες δεν τα βγάζεις πέρα με τα λόγια .Γι αυτό να κάνεις τον άγριο ακόμα και όταν έχεις …άδικο. Αλλοίμονο αν σου πάρει τον αέρα!
Εσύ έτσι έκανες –τον ρώτησα μια φορά από τις πολλές που μου έκανε κατήχηση περί γάμου και γυναικών , ξέροντας ότι η μάνα είχε τον τελευταίο λόγο στο σπίτι, αν και τον σεβότανε στο έπακρο τον πατέρα, όπως όλες οι γυναίκες της παλιάς εποχής.
Έβαλε τα γέλια. Μη κοιτάς εμένα, βρε. Ξέρεις ότι εγώ είμαι ο αφέντης του σπιτιού και κάνω… ότι θέλει !!!
Όπως και να `χει, σε συναγερμό ο γυναικόκοσμος, έστω κι αν οι εκπτώσεις δεν έχουν πια τη σημασία που είχανε εδώ και μισόν αιώνα, καθώς όλο τον χρόνο η πτώση του τζίρου από τη μια μεριά , τα πολυκαταστήματα και οι λαϊκές αγορές ή τα Κινέζικα από την άλλη έχουν αναγκάσει τους παραδοσιακούς εμπόρους να κάνουν προσφορές ή άλλου είδους συνδυασμούς, για να προσελκύσουν πελάτες.
Πριν κάμποσα χρόνια μια στατιστική του Εμπορικού Επιμελητηρίου Αθηνών υπογράμμιζε πως αν μαντρώναμε όλες τις γυναίκες της Ελλάδος από 1 έτους έως 99 για ένα 15θήμερο σε ένα στρατόπεδο ώστε να μη ζητήσουν ή αγοράσουν τίποτε, τα μισά εμπορικά της Ελλάδος θα είχανε κλείσει !
Υπερβολές θα πείτε. Και όμως είναι αλήθεια Μη ξεχνάτε ότι … «γι αυτές δουλεύουμε γι αυτές ιδρωκοπάμε».
-Αναστάση μου- είπε η Πηνελόπη τα τσιγάρα ακριβύνανε δε συμφέρει να καπνίζουμε και οι δύο. Αποφάσισα να το… κόψεις από αύριο!!!
Είναι κι αυτό μια έκπτωση για να μη διαταραχθεί η συζυγική ευτυχία
Σταύρος Ιντζεγιάννης
sindzeyan@ yahooy.gr
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)