Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ
ΑΡΧΙΜΗΝΙΑ ΚΙ ΑΡΧΙΧΡΟΝΙΑ

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά κι αρχή καλός μας χρόνος.
Πήγε ο Μητσάρας και πήρε δώρο της γυναίκας του -λόγω επειδή η ημέρα- στη λαϊκή και της πήρε μια ομπρέλα κινέζικη πολύχρωμη 5 ευρώ -μετά θήκης μάλιστα-διότι τι άλλο μπορείς να πάρεις στη γυναίκα σου, μετά από 40 χρόνια αδιατάρακτου γάμου (βίον ευτυχή και ανθόσπαρτον που λένε) ε ; Πήρε βέβαια και της Φυλίτσας –ένα βραχιολάκι με πετρούλες 375 ευρώ , ένεκα που η Φυλίτσα ετών 33 να τη βλέπεις και να της τραγουδάς «ήρθες σαν την άνοιξη μέσα στο χειμώνα» και να σε κοιτάζει όλο σορόπι από πολίτικο καταϊφι « Μητσάρα ποιόν αγαπώ εγώ; Εσένα .Αλλά εκείνο το βραχιολάκι που μου έταξες; Πότε θα μου το περάσεις στο χέρι να σε χαϊδεύω και να γαργαλιέσαι; Όταν είναι για τη γυναίκα σου της παίρνεις δώρα πανάκριβα»
- Έλα ντε !
Και όλα καλά και ωραία –Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά - αλλά ο Μητσάρας αφηρημένος ένεκα που στα 80 του για αλλού ξεκινάει κι άλλού βρίσκεται, πήγε σπίτι πέταξε το παλτό στην πολυθρόνα να προλάβει στην τουαλέτα -το οποίον ο προστάτης, αν έχετε ιδέα τι σημαίνει και πόσο σε σφίγγει-αλλά πήρε το παλτό ή κυρά-Ζωή να το κρεμάσει και… «μπα τι είναι ετούτο δω που φουσκώνει στη τσέπη» είδε το κουτί βελούδινο γκρενά , είδε το βραχιόλι γυαλιστερό να σου κόβεται η ανάσα και σου λέει ο Μίμης μου με ερωτεύτηκε από την αρχή όχι περί δια το πονηρόν αλλά ο άνθρωπος στα 80 του το χάνει τελείως κι εντελώς.
Τη συνέχεια τη φαντάζεστε; Ε , όχι μη μου πείτε. Δε τη φαντάζεστε!
Διότι ο μεν Μητσάρας στον κόσμο του, ούτε που θυμότανε περί δώρα και κουτιά και βραχιόλια αλλά η κυρά- Ζωή του εμφανίστηκε στην κρεβατοκάμαρα με ροζ μπέιμπι ντολ –σούπερ σέξυ- και του χαϊδολογιότανε :Μ αγαπάς βασιλικέ , σ` αγαπώ γαρουφαλιά!
Και τι απέγινε ρε- τον ρωτάμε που μας το διηγείται μια κλαίγοντας τα 350 ευρώ και μια γελώντας στη θύμηση της κυρά Ζωής με μπέιμι ντολ στα 77 της
–Τι έγινε ρε . λέγε
- Τι να γίνει βρε ; Γίνεται; Δε γίνεται!!!
Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά κι αρχή καλός μας χρόνος
Θέμα των ημερών, το δώρο. Όχι εκείνο που μας έκοψε ο Παπακωνσταντίνου ή ο Πρωθυπουργός ή η Τρόικα ή… «ομού μαζί και οι τρεις !!!» που ο Θεός να τους έχει καλά κι εμάς όπως- όπως , αλλά εκείνο που είχαμε μάθει τον καιρό εκείνον τον παλιό ! Ένα μπιζού, μια γούνα, ένα μπρασελέ. Ένα ζευγάρι σκουλαρίκια
Βλέπετε είναι κι ο Ουγκώ που επιμένει πως τα μικρά δώρα μεγαλώνουν τις φιλίες (σ.σ. Τα ακριβά μεγαλώνουν τους έρωτες και τα πανάκριβα καταργούν τις ηλικίες !!!)
Τα δώρα λοιπόν. Όπως θα λέγαμε η αγάπη, ο έρωτας ή όπως θα λέγαμε η υποχρέωση ή όπως θα λέγαμε η αναγκαστική συμβίωση. Είναι και τα βαφτιστήρια, άλλος μπελάς αυτός .Το Πάσχα ξεμπερδεύεις με μια λαμπάδα αλλά τα Χριστούγεννα πας για παπούτσια !!! Εν κατακλείδι που λέμε-δε γλιτώνεις από τον μπελά, πιο σωστά από το έξοδο. Και δεν είναι μόνο αυτό. Είναι και η σκοτούρα να διαλέξεις, να βρεις τι θα ικανοποιήσει τον άλλον. Μόνο για τον παππού, είναι εύκολο, ένα αισθησιακό cd που θα τον αναζωογονήσει και θα σας ευγνωμονεί και η γιαγιά «Μπα παιδάκι μου να είσαι καλά, μου όρμηξε ο παππούς στα 90 του»
Κι ας λέει ο Όσκαρ Γουάιλντ πως τα δώρα δεν πρέπει να έχουν χρησιμότητα.- τα χρήσιμα τα αγοράζουμε και μόνοι μας. Εν Ελλάδι -την σήμερον ημέραν που λένε- καλό είναι να καλύπτουν και κάποια ανάγκη. Ειδικά τώρα που καθώς φαίνεται θα πούμε το ψωμί- ψωμάκι και το δεκάευρο περιουσία
Βέβαια πάντα υπάρχει κίνδυνος να πάθουμε κι εμείς τα ίδια από τους άλλους. Πέρυσι, πήρα τρία ζευγάρια παντόφλες, τέσσερις σκούφους για τα… χιόνια και ένα κουτί…(που δε γράφεται) άχρηστα για τη ηλικία μου και έγραφε μάλιστα με μεγάλα γράμματα ΑΙΣΙΟΝ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΕΣ ΤΟ ΝΕΟΝ ΈΤΟΣ !!!
ΣΤΑΥΡΟΣ ΙΝΤΖΕΓΙΆΝΝΗΣ