Τρίτη 12 Απριλίου 2011

1909.ΟΙ ΚΛΕΦΤΕΣ ΣΤΟ ΓΟΥΔΙ
---------------------------------

Και ο ευρών αμοιφθήσεται!
-Απωλέσθη;
-Μάλιστα. Απωλέσθησαν τα ολίγα υπόλοιπα της εμπιστοσύνης που είχαμε στην κρατική μηχανή. Αλάδωτη, σκουριασμένη, ασυντήρητη κακοδουλεμένη, με ανίκανους μηχανικούς ,πώς να την εμπιστευτείς; Τη μια εξαγγελία μια άλλη την άλλη εκ διαμέτρου αντίθετη διαδέχεται. Ότι λέγεται την μια ημέρα τη επομένη αναιρείται χωρίς καν να κάνουν τον κόπο να το διαψεύσουν ή να αιτιολογίσουν την αναίρεση
Δεν θα γίνουν άλλες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις. Πόσες φορές το ακούσαμε και πόσες φορές δεν τις πετσοκόψανε.
Καταντήσαμε να μας περιγελούν οι Τούρκοι, ότι θα ζητιανεύουμε –θα απλώσουμε μαντήλι- είπε ο Αντιμεμέτης της κυβέρνησης των Μεμέτηδων και θα κλαψουρίζουμε ,ότι προαιρείστε να συχωρεθούν τα πεθαμένα σας. Και το λένε ποιοι; Αυτοί που χρωστάνε 16 φορές τον προϋπολογισμό του κράτους αλλά δεν τους πειράζει κανείς και τους δανείζουν κι όλας .
Απωλέσθη η εμπιστοσύνη στα λόγια του Υπουργού οικονομικών. Ούτε οι δικοί του δεν τον εμπιστεύονται πια. Εξ οικείων τα βέλη .Άλλα λέγαμε χτες , άλλα λέμε σήμερα –τον κάρφωσε η κυρία Παπανδρέου. Η Βάσω όχι η χήρα του Ανδρέα. Άλλη αυτή. Πως να κατεβούμε στον λαό και τι να του πούμε;
Το σκεφτόμαστε να πάμε σε συγκέντρωση –ειπώθηκε στη κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ .Θα μας πάρουν με τα γιαούρτια –λένε άλλοι που το πάθημα του κ Πάγκαλου –αλλά και το γιουχάισμα του κ Καστανίδη προ ημερών ,έγινε φόβος και τρόμος για όλους. Το γιαούρτι – όσο κι αν είμαστε αντίθετοι με τέτοιες συμπεριφορές-έγινε σύμβολο δημόσιας κατακραυγής. Αλλοίμονο!!!
Δεν θα κάνουμε άλλες περικοπές – λέει ο κ Παπακωνσταντίνου. «Βρέστε μου έναν λόγο για τον οποίον πρέπει να τον πιστέψουμε» λέει ο Φανούρης στη γερουσία του καφενέ «Άσπρα έλεγε μαύρα εφάρμοζε .Ποιός τον εμπιστεύεται; Δε θα κάνουμε οριζόντιες περικοπές αλλά κάθετες. Τι θα πει αυτό; Εγώ τη μόνη κάθετη που ξέρω είναι μία χειρονομία κι αυτή δε γράφεται γιατί είναι άσεμνη»
Θριαμβολογεί η Νέα Δημοκρατία ότι κλείνει η ψαλίδα και δεν σκέφτεται ότι απωλέσθη η εμπιστοσύνη που είχαμε στο πολιτικό μας σύστημα μέρος του οποίου είναι κι αυτή. Πατώνουν στις δημοσκοπίσεις και η πολιτική και οι πολιτικοί .85% δεν εμπιστεύονται κανέναν. Ποιός θα μας σώσει ρωτά η δημοσκόπιση. Κανένας είναι η απάντηση !
Ακόμα χειρότερα η ερώτηση για τους αρχηγούς των κομμάτων. Ποιόν εμπιστεύεστε για πρωθυπουργό; Όλοι μαζί, σούμα, δεν πιάνουν ούτε το 50%. των ψηφοφόρων .Κάτω από το 25% οι πρώτοι.
Οι κλέφτες στο Γουδί – φωνάζανε πριν έναν αιώνα ακριβώς.1909.
Τα αίτια μέχρι σήμερα , παραμένουν τα ίδια. Η αδυναμία να εφαρμοσθούν οι νόμοι .Ψηφίζονται και δεν εφαρμόζονται .Μοιάζει να μην τους υπολογίζει κανείς .Δημιουργούνται επιτροπές για να ελέγχουν τις άλλες που υπάρχουν και διορίζονται αδιάφθοροι για να προσέχουν τους άλλους αδιάφθορους που έχουν κιόλας διαφθαρεί από τους ήδη διεφθαρμένους.
. Η συναλλαγή των πολιτικών κομμάτων, η οικονομική δυσπραγία από την κακώς εφαρμοζόμενη και άδικη φορολογία που επιβαρύνει ιδίως τις λαϊκές τάξεις και στραγγαλίζει την ανάπτυξη. Η κακή απονομή της δικαιοσύνης που δεν έχει στείλει έως τώρα κανέναν κλέφτη του δημοσίου χρήματος στη φυλακή- κι ας υπάρχουν ομολογημένες περιπτώσεις - Η έλλειψη δημοσίας ασφάλειας. Διπλοκλειδωνόμαστε στα σπίτια μας και σε λίγο θα ζητάμε και το παρασύνθημα για να ανοίξουμε. Και ακόμα χειρότερο. Η έλλειψη στοιχειώδους ευθιξίας από μέρους αποτυχημένων Υπουργών.
Χώρια που ακούμε πως ήρθε η Τρόικα και χάνουμε τον ύπνο μας. Εκατό χρόνια ακριβώς από το κίνημα στο Γουδί και όσο κι αν είμαστε - ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΑΝΤΙΟΝ του κάθε είδους κινήματος--τα αίτια που οδήγησαν στο κίνημα όπως τα περιγράφουν, παραμένουν τα ίδια..
Να ξαναθυμηθούμε το σύνθημα; Οι κλέφτες στο Γουδί φωνάζανε τότε. Στη φυλακή λέμε τώρα εμείς, πιο επιεικείς, αλλά ποιος να στείλει ποιόν. Κόρακας ,κοράκου μάτι…λέει ο λαός
Απωλέσθη η εμπιστοσύνη του λαού στο πολιτικό μας σύστημα και στους πολιτικούς συλλήβδην ένθεν κακείθεν. Παρακαλείται ο ευρών να την προσκομίσει στον εξοχώτατο πρόεδρο της Δημοκρατίας και αμοιφθήσεται!!!
Σταύρος Ιντζεγιάννης

ι
Καθ οδόν
ΑΠΕΡΓΙΑΚΑ

Έξη μέρες να απεργείς και την εβδόμη… να αναπαύεσαι !!!
Συγχωρήστε μου την αλλαγή θεματολογίας αλλά…η γειτονιά γέμισε ποντικούς. Αρουραίους που πανηγυρίζουν την απεργία των οδοκαθαριστών η οποία μια εβδομάδα τώρα γέμισε την πόλη σκουπίδια προς ευωχίαν και αγαλλίαση των τρωκτικών αλλά και των πάσης φύσεως ζωϋφίων.
Ζούμε με κατάκλειστα παράθυρα και τα παντζούρια ακόμη-λέει η κυρία Θεώνη, δεδομένου ότι ο κάδος των σκουπιδιών, βρίσκεται κάτω ακριβώς από το παράθυρό της .Σωρός. Βουνό. Ακόμη και το πεζοδρόμιο που δεν μπορείς πια να περάσεις ,αναγκασμένος εκ των πραγμάτων να κατεβείς στο οδόστρωμα με κίνδυνο να σε χτυπήσει κάποιο από τα τροχοφόρα ή πιο πολύ τα μηχανάκια που περνούν σύρριζα στο πεζοδρόμιο.
Δικαίωμα του εργαζομένου η απεργία –ποιος έχει αντίρρηση;-αλλά εξ ίσου δικαίωμα έχει και η υπόλοιπη πόλη να ζει αν μη τι άλλο σε συνθήκες –αν υπάρχουν και τέτοιες –υγιεινής διαβίωσης. Φταίει ο Δήμος –λένε οι οδοκαθαριστές. Φταίνε οι οδοκαθαριστές –λέει ο Δήμος. Ποιός έκανε το αυγό ; Η κότα ή το αυγό την κότα;
-Δεν ξέρω – λέει ο φίλος μου ο Σαράντης ,αλλά το βέβαιο είναι ότι ή το αυγό κυλήσει ή η πέτρα το αυγό θα σπάσει – δηλαδή εμείς οι δημότες, στην περίπτωσή μας
Είναι δικαίωμα του εργαζομένου να παίζει με την υγεία μας επειδή ο Δήμος καταργεί υπερωρίες ή δεν τους δίνει αυξήσεις ή δεν ξέρω ποιο άλλο αιτούμενο; Διότι το πρόβλημα δεν είναι το ποιος έχει δίκιο, αλλά το ποιος έχει το δικαίωμα να πατάει επάνω μας ή να παίζει με την υγεία μιας ολόκληρης πόλης, της οποίας μέρος της είναι και αυτοί και τα παιδιά τους που κινδυνεύουν το ίδιο με όλους τους άλλους.
-Το γινάτι βγάζει μάτι – λέγανε παλαιά.
-Το « να καθίσουν και να τα βρούνε » όπως λέμε συχνά σε τέτοιες περιπτώσεις –είναι καλό σαν φιλολογικό αιτούμενο αλλά σαν πραγματικότητα βρίσκεται στο….«έως εδώ και μη παρέκει» Είναι τέτοιο το είδος της υπηρεσία που προσφέρουν –επ` αμοιβή φυσικά –που όσο κι αν είναι ανθυγιεινή ,δεν τους δίνει το δικαίωμα ,όσο κι αν έχουν δίκιο, να απεργούν εις βάρος της δημόσιας υγείας .Ανθυγιεινή η υπηρεσία τους, ναι, αλλά είναι αυτό στο οποίο βρέθηκαν και πρέπει να το βλέπουν όχι μόνο σαν ατομική διεκδίκηση αλλά και σαν –από την άλλη πλευρά –διεκδίκηση της πόλης η οποία αυτές τις ημέρες κινδυνεύει σοβαρά.
Άλλωστε στο σημείο που βρίσκεται η οικονομία στις μέρες μας, θέλουμε δε θέλουμε, όλοι θα υποστούμε τις συνέπειες. Το φαντάζεστε τι θα γινότανε αν όλοι οι δημόσιοι και οι συμβασιούχοι και οι ιδιωτικοί υπάλληλοι και οι εργαζόμενοι που αυτές τις ημέρες βλέπουν την αμοιβή της εργασίας του να μειούται συνεχώς - ενώ ταυτόχρονα τα τρόφιμα και η ζωή γενικά ακριβαίνει-αν κατεβάζανε τα ρολά;
Είναι το είδος της υπηρεσίας που προσφέρουν που δεν τους επιτρέπει να τραβήξουν παραπέρα το σχοινί. Να μαζέψουν τα σκουπίδια και να βρουν άλλον τρόπο διεκδίκησης των αιτημάτων τους που μπορεί- δεν αποκλειεται- και να έχουν δίκιο. Δεν είμαστε εμείς οι κριτές, ούτε οι επικριτές. Εμείς είμαστε απλώς οι υποφέροντες .Και όχι μόνο εμείς , αλλά και οι δικές τους οι οικογένειες.. Δεν παίζεις με τη υγεία μιας ολόκληρης πόλης επειδή αντιδικείς με τον Δήμο .Και φυσικά ή παραίνεση δεν είναι μόνο προς τη πλευρά των εργαζομένων. Έχει και ο Δήμος εν προκειμένω τις ευθύνες του – και τεράστιες μάλιστα- διότι δεν φροντίζει να βρει τρόπους να λυθεί το πρόβλημα. Δε γίνεται να κινδυνεύει η υγεία της πόλης, με το να αφήνουμε να λυθεί η διαφορά με βάση την αγανάκτηση του κόσμου που ήδη έχει αρχίσει να γίνεται καζάνι που βράζει!!!
Ζητείται λύση εδώ και τώρα γιατί φωνή λαού οργή Θεού να μη το ξεχνάμε !
Σταύρος Ιντζεγιάννης

Σάββατο 9 Απριλίου 2011

ΔΗΛΩ ΥΠΕΥΘΥΝΩΣ ΟΤΙ…

4-4-2011
Παίδες ευαγείς εν τη καμίνω! Ande portas οι δηλώσεις για την εφορία, οι οποίες γίνονται πάντα τον Απρίλη, επειδή είναι ο μήνας που λέμε ψέματα, αλλά υπογράφουμε υπευθύνως ότι είναι αλήθεια : -Μα τον Άγιο- δηλώ ότι !!!
- Σα λίγα βάλαμε –λέω του λογιστή.
- Έλα μωρέ, έτσι κι αλλιώς αυτοί θα τα διπλασιάσουν!!!
Δηλώσεις υπάρχουν πολλών ειδών εκ των οποίων οι σπουδαιότερες ήτανε οι δηλώσεις εθνικοφροσύνης της πάλαι ποτέ ηρωικής εποχής: Υπευθύνως δηλώ ότι αποκηρύσσω μετά βδελυγμίας τον κομουνισμό και να μου κοπεί η γλώσσα αν ζητωκραυγάσω για το σφυροδρέπανο-και οι οποίες αφορούσαν τον απλό λαό, τον αγνό, τον ανιδιοτελή, τον πραγματικά ιδεολόγο που ήταν πρόθυμος να πέσει στη φωτιά για το κόμμα. Το κόμμα που αποτελούσε γι` αυτόν θρησκεία και γι` αυτό δεν υπέγραψε ποτέ δήλωση μετανοίας, προτιμώντας το ξύλο και την εξορία ,την ίδια στιγμή που κάποιοι μεγαλόσχημοι ,υπέγραφαν, δήθεν για να μείνουν ελεύθεροι, να διευθύνουν τον αγώνα –όπως έλεγε, ο αλήστου μνήμης, καθοδηγητής μου
Οι δεύτερες σε σοβαρότητα δηλώσεις , είναι οι
δηλώσεις της εφορίας Τόσα έβγαλα, τόσα έκρυψα , τόσα περισσεύουν, τόσα λέει να γράψουμε ο λογιστής μου, κόβω κι εγώ κάτι και τα υπόλοιπα τα δηλώνουμε με το χέρι στην καρδιά και το μυαλό… στην τσέπη, Προσθέτει , πολλαπλασιάζει, διαιρεί, αφαιρεί ο υπολογιστής της εφορίας -εκπαιδευμένος στο εγκρίνουμε και επαυξάνουμε- και αφού υπολογίσει όσα θέλει, σου στέλνει το εκκαθαριστικό σε μακρόστενο φάκελο με την ένδειξη επείγον μη και καθυστερήσεις .Αν είναι να σου –δώσει, πράγμα απίθανο για τις ημέρες μας, το αναβάλλει για το προσεχές μέλλον.
Οι δηλώσεις αυτές αφορούν όλους τους Έλληνες αλλά από όσα ακούγονται καθημερινά κανείς από τους έχοντες και κατέχοντες δεν τις παίρνει στα σοβαρά.
Βέβαια υπάρχουν και οι δηλώσεις των πολιτικών αρχηγών που όμως δεν προσμετρούνται αφ ενός διότι είναι προφορικές και υπάγονται στα έπεα πτερόεντα και αφ ετέρου διότι αυτοί άλλα λένε , άλλα εννοούν και άλλα κάνουν.
Υπάρχουν ακόμη οι δηλώσεις της κυβέρνησης :Θα πατάξουμε τη φοροδιαφυγή – για πες αλεύρι !Υπάρχουν οι δηλώσεις για τα αυθαίρετα (αν το δηλώσεις θα το σώσεις )κι ακόμα οι δηλώσεις του υπουργείου οικονομικών -δε θα παρθούν άλλα μέτρα αλλά όπως λέει κι ο Παπακωνσταντίνου θα γίνουν διορθωτικές παρεμβάσεις που σημαίνει περιμένετε και θα δείτε τι σας… περιμένει.
Η τρίτη σε σοβαρότητα περίπτωση δηλώσεως ήταν της γυναίκας του Φώντα ( η ιστορία είναι αληθινή ,απλώς αλλάζουν τα ονόματα) που σε στιγμές ευφορίας και κρασοκατάνυξης του υπέγραψε υπό τύπον αστειότητος δήλωση ότι : Υπευθύνως δηλώ ότι επιτρέπω στον άντρα μου να ξενοτρώει ,να ξενοκοιμάται και να μπαινοβγαίνει όπου θέλει. Διότι όπως έλεγε «νόμιζε» ότι είχε το γάιδαρό της δεμένο.
Στο αστείο η ιστορία την έδειχνε κι όλας η δική σου ότι να τι του υπέγραψα, ώσπου ο Φώντας, αντί να το σκίσει το χαρτί όταν ξεμέθυσαν, το δίπλωσε καλά – καλά και το φύλαξε για…ώρα ανάγκης.
-Είναι δική σας η υπογραφή – ρώτησε ο πρόεδρος την ενάγουσα που ζητούσε το δίκιο της στο δικαστήριο.
-Μάλιστα κύριε πρόεδρε.
-Ώστε του επιτρέπατε να ξενοτρώει
-Αστεία κάναμε κύριε πρόεδρε.
Έσκυψε η πάρεδρος και ψιθύρισε πίσω από τα χαρτιά στον πρόεδρο: Αστεία με τα… σώβρακα γίνονται; Η ιστορία αληθινή -1952 ή 54, εν Πάτραις μάλιστα-τότε που ακόμη ο πανθομολογουμένως εραστής με γκαραντί Αντρέας, δεν είχε ακόμη αποποινικοποιήσει τη μοιχεία και τους μοιχούς τους πηγαίνανε τυλιγμένους με το σεντόνι στο αυτόφωρο.
Εμοίχευσα ιδού το έγκλημά μου!
Έλα εδώ εσύ φώναξε ο πρόεδρος τον κατηγορούμενο. Δε διάβασες ποτέ την έκτη εντολή, ου μοιχεύσεις .
-Την ξέρω κύριε πρόεδρε, αλλά έχω άδεια με την υπογραφή της . Ιδού –ανέμισε το χαρτί .Το γράφει καθαρά: Επιτρέπω κ.τ.λ. Χαμός στην αίθουσα. Όρμησε η κυρία να του το αρπάξει, αλλά ο τύπος έβαλε τα γέλια. Έχω και φωτοαντίγραφο επικυρωμένο για το γνήσιο της υπογραφής –εκάγχασε.
Συμπέρασμα : έλεγαν οι πατεράδες μας- την υπογραφή σου και άλλα τινά να προσέχεις που τα βάζεις και τι δηλώνεις .Αλλά ποιος τους άκουγε
Σταύρος Ιντζεγιάννης