Πέμπτη 5 Απριλίου 2012

ΚΑΘ ΟΔΟΝ
ΠΑΣΧΑ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ

« Και αναβαίνων ο Ιησούς εις Ιεροσόλυμα παρέλαβε τους δώδεκα μαθητάς κατ` ιδίαν εν τη οδώ και είπεν αυτοίς; Ιδού αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα »
Που θα πάτε το Πάσχα –ρώτησε η κυρία που φιλοξενούσε την απογευματινή ανία μας, με ένα φλιτζάνι τσάι και λίγα μπισκότα – είναι νηστίσιμα είπε-ξέροντας ότι όλοι νηστεύαμε.
-Που θα πάτε λοιπόν για Πάσχα φέτος;
Το που είναι μια κουβέντα είπε κάποιος από τη συντροφιά. Το πως είναι το ζήτημα
Τη μια περικοπή μια άλλη χειρότερη διαδέχεται. Το να πας ακόμη και στο πατρικό στο χωριό, κατάντησε ένα έξοδο δυσβάσταχτο. Και μόνο να σκεφτείς μετακίνηση είναι θέμα πολύπλοκων υπολογισμών. Δεν πας άλλωστε με τα χέρια αδειανά κι ας είναι ακόμη και στου αδερφού σου. :Καλημέρα ήρθαμε να φάμε…δωρεάν!
-Πόσο μάλλον να πας στο πεθεροχώρι σου-είπε κλείνοντας με σημασία το μάτι ο κύριος Χαράλαμπος.
- Η γυναίκα του αναψοκοκκίνησε : Αν δεν πεις τις κακίες σου δε γίνεται.
Πέστα Χαράλαμπε αλάλαξε η παρέα εν χορώ.
Άλλο που δεν ήθελε ο φίλος.
Η ιστορία ήταν απλή είπε γελώντας , μια και η ομήγυρη επέμενε να το γλεντήσει..
Πέρυσι -είπε- η ερίτιμος σύζυγός μου επέμενε. «Θα πάμε στη μαμά , στην Άνω Καλεντίνη όπου θα περάσουμε δέκα μέρες χωρίς να ξοδέψουμε δεκάρα, χώρια και η χαρά που θα της δώσουμε ύστερα από τόσα χρόνια που έχουμε να πάμε στο χωριό»
Για να πω την πάσαν αλήθεια –διηγήθηκε γελώντας ο Χαράλαμπος- η πρόταση δε μου άρεσε και τόσο δεδομένου ότι με τα κουνιάδια μου δε συμφωνούμε ούτε στα πολιτικά ούτε στα …κληρονομικά. Αλλιώς μου τα είχαν πει , αλλιώς μου τα δώσανε μετά τα στέφανα. Τέλος πάντων.
Ωστόσο εκείνο το « χωρίς να ξοδέψουμε δεκάρα»ήταν δελεαστικό. Σε μια εποχή που τα πράγματα έχουν σφίξει – και θα σφίξουν μέχρις ασφυξίας καθώς λένε μετά τον Ιούνιο που θα ξανάρθει η τρόικα-το να κάνεις διακοπές χωρίς έξοδα είναι ότι καλύτερο. Άλλωστε. Το να αφήσεις τη χαρά της Ελληνικής Πασχαλιάς –της μοναδικής αυτής ειρηνικής γιορτής που μόνο στην Ελληνική ύπαιθρο νοιώθεις- για να κάνεις ανάσταση σε ένα Αυστριακό ξενοδοχείο είναι έγκλημα.
Η ιστορία λοιπόν - άρχισε δυο εβδομάδες πριν την αναχώρηση μας. Πρέπει κάτι να πάρουμε της μαμάς -είπε η γυναίκα μου. Δεν μπορούμε να πάμε με τα χέρια αδειανά.
Συμφώνησα πάραυτα. Να της πάρουμε ένα προσευχητάριο – πρότεινα γιατί στην ηλικία της το μόνο που της χρειάζεται είναι να προσεύχεται για τη σωτηρία της ψυχής της.
-Θα της πάρουμε ένα φόρεμα. Της το έχω υποσχεθεί από τότε που μας έστειλε την κολοκυθόπιτα.
-Που όμως δεν τη φάγαμε, γιατί μέχρι να έρθει από την Άνω Καλεντίνη είχε χαλάσει.
-Δεν έχει σημασία. Η χειρονομία μετράει. Θα πάρουμε και ένα πουκάμισο του μπαμπά που σου έστειλε 2 κιλά κάστανα το ξέχασες; Θα πάρω και ένα μαγιό στην αδερφή μου.
-Τι να το κάνει το μαγιό στο βουνό-απόρησα. Που θα κάνει
μπάνιο ;Στον…νεραύλακα ;
-Μη γίνεσαι αγενής- απάντησε. Πηγαίνουν στην κρέμαση του νερόμυλου και φοράνε τα μαγιό.
-Έχεις πνεύμα οικονομίας- συμφώνησα, αλλά κάτι άρχισε να με ανησυχεί. Διότι κάτι τα σώβρακα του κουνιάδου, τη μπλούζα της γυναίκας του, το κομπολόι του αγροφύλακα, το κάλυμμα για την Αγία Τράπεζα που το είχε τάξει στον παπα-Τότομο και μια μπλούζα της πρεσβυτέρας πιάναμε νούμερο τετραψήφιο !!!
Η χαριστική βολή όμως ήρθε δυο μέρες πριν ξεκινήσουμε. Ο Σωτηράκης – τηλεφώνησε η κουμπάρα μας – το βαφτιστήρι σου δεν ξέρεις τι χαρές έκανε που έμαθε ότι θα μας έρθετε. Θέλει λέει να του φέρεις ένα ζευγάρι σπορτέξ Αντίτας με αερόσολα. Τα περιμένει πως και πως.
Όταν έκανα λογαριασμό είδα ότι με τα λεφτά αυτά θα είχαμε πάει όχι πέντε ,αλλά δέκα μέρες τον γύρω της Ευρώπης με όλα τα έξοδα πληρωμένα και σε ξενοδοχείο τεσσάρων αστέρων

Στ.Ιντζεγιάννης

Σ.Σ. Έτσι για την ιστορία, τα Αντίτας με αερόσολα έχουν 175 Ευρώ !!!
Άντε και καλό Πάσχα στο…χωριό! Σ.Ι
Εν κατακλειδι
ΤΙ ΓΙΟΡΤΆΖΟΥΜΕ ΤΗΝ 25Η ΜΑΡΤΙΟΥ
(Έκθεσις του Στ. Ιντζεγιάννη μαθητού της Α οχταταξίου)
Εν Πάτραις τη 26 Μαρτίου 1950


Στις 25 Μαρτίου γιορτάζουμε την εθνική εθνεγερσία του έθνους. Την ημέρα αυτή δηλαδή το 1821 λίγο μετά την παρέλαση ή πριν τη δοξολογία δε θυμάμαι ακριβώς οι Τούρκοι πολιόρκησαν την Πάτρα που την διοικούσε ένας Γερμανός και τους κυνήγησε μέσα στο κάστρο και από εκεί στα Καλάβρυτα όπου ύψωσε τη σημαία με το λάβαρο της Ωραίας Πύλης στο κοντάρι της. Έτσι μαζεύτηκαν στο βουνό όλοι οι καπεταναίοι με τα καράβια τους κι ορκίστηκαν να διώξουν τους Τούρκους στην κόκκινη μηλιά. Μετά από αυτό πήγαν στην Αγία Λαύρα όπου ορκίστηκαν στο ιερό λάβαρο της σημαίας του ευαγγελίου να πεθάνουν όλοι μαζί με το ευαγγέλιο ανά χείρας και το όπλο παραπόδα αφού υπερασπιστούν την τιμή της γυναίκας τους και των παιδιών τους. που κινδύνευαν από τον Ομέρ Βρυώνη ο οποίος ήθελε να καταλάβει την πλατεία Γεωργίου, η οποία λέγετε έτσι διότι εκεί πρέπει να πολέμησε ο βασιλέας Γεώργιος μετά που διώξανε τους Τουρκαλβανούς .
Αυτού υπήρξε και ένας Δεσπότης Γερμανός, ο οποίος όμως ήταν των παλαιών Πατρών δηλαδή ήταν στην Πάτρα της παλιάς εποχής πριν έρθει ο Χριστός στην Πάτρα και δεν παίζει ρόλο γιατί εμείς γιορτάζουμε την Πάτρα μετά Χριστόν. Τώρα τι δουλειά είχε Γερμανός Δεσπότης στην Πάτρα, δεν ξέρω, θα σας γελάσω. Σίγουρα υπάρχει κάποιο λάθος γιατί το βιβλίο τα λέει μπερδεμένα .Λέει για παράδειγμα ότι οι Έλληνες βαράγανε τους Τούρκους.. Αν είναι δυνατόν μια χούφτα άνθρωποι να τα βάλανε με ολόκληρη αυτοκρατορία.
Πάντως οι Πατρινοί ζητήσανε ενισχύσεις και ήρθε ο Μάρκο Μπότσαρης από το Σούλι που βρίσκεται λίγο πιο δίπλα από τον Γλαύκο μαζί με τη ηρωική Δέσπω και τον Κίτσο Τζαβέλα στο Σαραβάλι, μαζί με τον Κολοκοτρώνη και βάλανε μπαρούτι στα θεμέλια της πόλης για να τινάξουν το κάστρο στον αέρα, αλλά πρόλαβαν ο Ιταλοί που ήρθαν από την Ιταλία και βομβάρδισαν την Πάτρα αεροπορικώς, μάλλον με αεροπλάνα φαντάζομαι κι εκεί έγινε ένα μπέρδεμα διότι αμέσως μετά οι Τούρκοι που ήταν έτοιμοι να παραδοθούν το αναβάλανε γιατί αρπάχτηκαν οι δικοί μας μεταξύ τους για το ποιος θα είναι ο πρωτοκαπετάνιος. Κατόπιν αυτού ο Κολοκοτρώνης αποσύρθηκε και ήρθε αντιπροσωπεία από τη Καλαμάτα η οποία επέμενε πως πρέπει πρώτα να παραδοθεί η Καλαμάτα στον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη και τον Κολοκοτρώνη και μετά να γίνει η έπαρση της σημαίας στα Καλάβρυτα και μετά αργότερα όταν θα ελευθερωνότανε η Ελλάδα, μπορούσαν με την ησυχία τους να γίνει η ορκωμοσία στη πλατεία Αγίου Γεωργίου και να ορκιστούν όπως γίνεται κάθε χρόνο. Γι` αυτό καθυστέρησε η απελευθέρωση της Πάτρας 7 ολόκληρα χρόνια μέχρι το 1828.
Αυτό είναι που γιορτάζουνε το 1821.
Ο μαθητής Στ Ιντζεγιάννης
Από κάτω ο καθηγητής είχε γράψει για τον πατέρα μου Σας έχω πει και άλλοτε πως ο γιος σας δεν τα παίρνει τα γράμματα. Στείλτε τον να μάθει τέχνη. Σιγά που θα του το `δειχνα εγώ
Θα νομίζετε ότι κατόπιν αυτού ήταν που καθυστέρησα να βγάλω το γυμνάσιο. Όχι η αιτία ήταν που με απέβαλαν για άλλο λόγο.
Στην παρέλαση με είχαν βάλλει τελευταίο διότι ήμουν κοντός και δεν ήθελα να πάω. Ψήλωσα αργότερα. Μην είσαι κουτός μου είπε ο πατέρας μου και με συμβούλεψε τι να κάνω.
Παραφύλαξα λοιπόν και την ώρα που κοντεύαμε να περάσουμε μπρος από τους επισήμους καθυστέρησα το βήμα μου και βρέθηκα διμοιρίτης
στην επόμενη τάξη μπροστά από τον κανονικό διμοιρίτη. Κάτι να πήγε να πει ο γυμναστής, αλλά είχαμε φτάσει μπροστά στην εξέδρα με τον δεσπότη και τον Υπουργό και δε γινόταν να με τραβήξει. Σήκωσα το χέρι ψηλά οδηγός προς παρέλασιν – κεφαλή δεξιά και παρήλασα διμοιρίτης μπροστά από τον διμοιρίτη καμαρωτός και με χειροκρότησαν κιόλας.
Αυτό ήταν που καθυστέρησα μερικά χρόνια αλλά πάντως σε πείσμα όλων έβγαλα το οχτατάξιο κι αυτό είναι που μετράει
Στ. Ιντζεγιαννης
ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ
ΓΙΑΤΡΟΙ ΚΑΙ…ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΟΙ !

Μαύρη μαυρίλα πλάκωσε μαύρη σαν καλιακούδα .Δεν είναι να ανοίξεις τηλεόραση και παθαίνεις εγκεφαλικό. .Γι αυτό λέω να το ρίξουμε έξω σήμερα να το καλαμπουρίσουμε λίγο, ν` ανοίξει η καρδιά μας.
Οδοντίατρος εβίασε πελάτισσά του
- Πού; Ποιός; Στην Πάτρα;
- Όχι βρε. Αμέσως για κουτσομπολιό. Γίνονται τέτοια εδώ; Μικρή η κοινωνία μας , μια σταλιά τόπος η Πάτρα και μόνο να το σκεφτείς, θα σου κρεμάσουνε κουδούνια. Άγιοι εξ ανάγκης οι δικοί μας. Από το διαδίκτυο η είδηση κάνει θραύση στα πικάντικα του world news.Στο Ουινσκόνσιν των Η.Π.Α η αμαρτία.
Να πω την αλήθεια τον καταλαβαίνω τον γιατρό. Ανθρώπινο γαρ το σκανδαλίζεσθε. Μικρές αδυναμίες της ηλικίας. 60 αυτός.20 αυτή. Γέρος γάτος τρυφερά ποντίκια. Ύπαγε οπίσω μου σατανά.
-Δεν είμαστε από πέτρα κύριε πρόεδρε. Αίμα έχουμε μέσα μας. Βράζει ακόμη και στα 60.Τα `θελε κι αυτή. Αν δεν κουνήσει η σκύλα την ουρά της έλεγε η γιαγιά
Δύσκολο επάγγελμα ο γιατρός. Κι ας λέτε. Διότι μπορεί να έρχεται η …κυρά- Διονυσία και να σιχαίνεσαι να τη δεις-η θειά μου η Αμερσούδα τρία βρακιά φορεί-αλλά έρχονται και κάτι μανούλια που τα βλέπεις και σε πιάνει ταράκουλο. Ένας κορίτσαρος ,σωστός γενίτσαρος που έλεγε το τραγούδι.
-Με πονάει το δοντάκι μου γιατρέ
-Γδυθείτε να σας εξετάσω.
20 χρονών ο πειρασμός-λέει η είδηση- με ένα βαθύ ντεκολτέ κι ένα στήθος αλά Σοφία Λώρεν όταν έπαιζε το «ψωμί έρωτας και φαντασία» με τον Βιτόριο ντε Σίκα Άντε τώρα να μη τρέμει το χέρι σου και να εξετάζεις το δόντι χωρίς να σου γλιστρήσει η λαβίδα στην άβυσσο του στήθους.
-Μου έπεσε το εργαλείο μου, εκεί μέσα, μπορώ να το πάρω;
Είναι βέβαια και η παροιμία που επιμένει με το στόμα άρα μάρα με τα χέρια κουλαμάρα, αλλά έχει και τον αντίλογό της. Όποιος ντρέπεται πολλά στερεύεται. Κι επειδή ο γιατρός δεν ήθελε να στερηθεί τίποτε άπλωσε τη χερούκλα του.
-Μα γιατρέ μου το δόντι μου πονάει
-Σιωπή. Τα πάντα ξεκινάνε από το στήθος. Μην ανησυχείτε θα το τακτοποιήσω αμέσως!
Υπάρχουν άτυχες ειδικότητες, υπάρχουν και τυχερές. Με το καλημέρα ο παθολόγος «γδυθείτε παρακαλώ»Τι να πει ο οδοντίατρος. ή ο οφθαλμίατρος ή ο ωρυλά; Ντυμένη έρχεται, ντυμένη την εξετάζεις, ντυμένη φεύγει. Όλο κι όλο ότι γεννήσει η φαντασία σου, τίποτε παραπάνω!
Στην αντίπερα όχθη αυτές οι… «παρελθούσης χρήσεως» που επιμένουν να γδύνονται ακόμα και στον…μικροβιολόγο.
-Να σηκώσω τη φούστα μου γιατρέ;
-Μη προς Θεού. Το μανίκι σας εννοούσα, για να σας πάρω αίμα !
Ανοίξτε –έλεγα εγώ εννοώντας το στόμα της, τα πόδια της άνοιγε αυτή-διηγείται φίλος οδοντίατρος ο όποιος μου διηγήθηκε περιστατικό να τραβάς τα μαλλιά σου.
Πήγε η γυναίκα να βγάλει το δόντι της αλλά μόλις είδε την οδοντάγρα έβαλε τις φωνές : Γιατρέ μου δεν αντέχω τον πόνο , προτιμώ να κάνω ένα παιδί παρά να βγάλω ένα δόντι. Οπότε ο οδοντίατρος ρώτησε : Για μια στιγμή να καταλάβω. Τι ακριβώς θέλετε από μένα. Να σας βγάλω το δόντι ή να σας κάνω ένα παιδί;
Σε δύσκολή θέση και ο Ασκληπιάδης μας στην Αμερική. Όπου συνέβη το…συμβάν. Κοιτάς τα δόντια , να μη κοιτάξεις και παρακάτω; Αν σε όλα υπάρχει νόμος εις τα μάτια όχι όμως.
-Τι…βλέπω δεσποινίς;
-Τι βλέπετε γιατρέ μου; Έντρομη η κοπελίτσα φαντάστηκε αρρώστιες αγιάτρευτες .Άλλωστε το μυαλό του αρρώστου πάντα στο κακό πάει. Μασέλες από τώρα; Όμως άλλο φαντάστηκε αυτή και αλλού το πήγαινε ο γιατρός. Και για να γίνει σαφέστερος της έδειξε το ενδιαφέρον του για τα… δόντια της εμπράκτως.
Την αγκάλιασε και άρχισε να τη φιλά και να τη θωπεύει – λέει το κατηγορητήριο, όπως το μεταδίδει η είδηση.
Ακούσαντες, σκεφθέντες, ιδόντες και το θύμα με τα σέα και τα μέα της όλα έξω, ένοχος απεφάνθη η έδρα η οποία απετελείτο από κάτι γερομπαμπαλήδες.
Διαμαρτύρεται η στήλη. Αθώος ο γιατρός. Άνθρωποι είμαστε .Τι να σου κάνουμε κύριε εισαγγελεύ αφού ακόμη και η προσευχή το παραδέχεται και το εξορκίζει. Μη εισενέγκεις ημάς εις πειρασμόν –το λέει ξεκάθαρα. Λες να μη ξέρει το ευαγγέλιο τι λέει;
Σταύρος Ιντζεγιάννης