Εκλησιολογος για το Σαββατο 29-9-12

ΚΑΘ ΟΔΟΝ



Ο ΓΥΑΛΙΝΟΣ ΤΕΝΤΖΕΡΗΣ



Ήρθαν και μας ξεσήκωσαν ντε και καλά να φάμε έξω, επάνω που ετοιμαζόμαστε να τσιμπήσουμε κάτι πρόχειρο, μια και οι γιατροί επιμένουν πως το βράδι πρέπει να τρως κάτι ελαφρό. Άσε που λένε ότι πρέπει να τρως κατά τις 7 ή 8 το απόγευμα για να κοιμηθείς και να μη δεις εφιάλτες στον ύπνο σου, όπως ο Τρύφων που σηκώθηκε –διηγείται- κάθιδρος στις 3 τα μεσάνυχτα, με εφιάλτες. Είδε λέει ότι είχε έρθει η ΣΔΟΕ και του ζητούσε αναδρομικά, το επίδομα αναπηρίας που έπαιρνε από δεκαετίας ,λόγω του ότι είχε χτυπήσει στο γόνατο κάνοντας σκι στα Καλάβρυτα. Το πως κατάφερε και έβγαλε επίδομα αναπηρίας για ένα χτύπημα στο γόνατο, είναι από εκείνα που λέμε: απίστευτα και όμως…ελληνικά!!!

Χώρια που μας έλεγε και κορόιδα: ξυπνήστε βρε στην Ελλάδα ζούμε.

Άλλο το θέμα μας όμως. Καθίστε να φτιάξω στα πεταχτά μια μακαρονάδα είπε η γυναίκα μου. Έχουν μείνει και κάτι σουτζουκάκια σμυρνέικα από το μεσημέρι –συνταγή της μακαρίτισσας- να γλύφεις τα δάχτυλά σου, θα φτιάξουμε και μια σαλάτα και θα περάσουμε

-Όχι –όχι επέμεναν. Θα φάμε έξω. Έξω τρώει όλος ο καλός κόσμος τα Σαββατόβραδο –είπε και η κυρία Σοφρωνίου του Σοφρώνη του μεσίτη.

Αυτό το τελευταίο ήταν η χαριστική βολή. Σκέψου δηλαδή όλος ο «καλός κόσμος» να τρώει έξω κι` εμείς να τρώμε σπίτι. Ντροπή μας!!! Έτσι παρά τις αντιρρήσεις μας, πήγαμε να φάμε στον «Γυάλινο τέντζερη» που φημίζετε, είπαν, για το καλό φαγητό του.

Να πω την αλήθεια ποτέ μου δε συμπάθησα αυτά τα ξεπορτίσματα, όπου πας να φας και κατά κανόνα γυρίζεις με το στομάχι χαλασμένο από κάτι κατασκευάσματα που και μόνο να τα σκεφτείς σε πιάνει αναγούλα. Χώρια που όταν δεις τον λογαριασμό δύσκολα αποφεύγεις το εγκεφαλικό.

Μισό αιώνα πριν στα τότε εστιατόρια είχαν μακαρόνια με κιμά, πατάτες ραγού, κοτόπουλο με μπάμιες και βέβαια είχαν φασολάδα, φακές , ρεβύθια και μπακαλάο πλακί ή σαβόρο. Ποιός είχε φανταστεί ότι θα ερχότανε εποχή που θα μαγειρεύανε κοτόπουλο με χυμό φραγκοστάφυλα και φέτα μανταρίνι ,ή μπριζόλες με σάλτσα πορτοκάλι.

Τι θα πάρετε για πρώτο ρώτησε ο σεφ.

Τι να το κάνουμε το πρώτο ρώτησα αφελώς, αλλά ο μεν …σεφ με κοίταξε με ύφος σα να μου έλεγε, από πού κατέβηκες βρε, από τα Γκράβαρα; η δε κυρία μου με σκούντησε προφανώς για να μη μιλάω και γίνουμε ρεζίλη.

Μα φαγητό χωρίς πρώτο πιάτο να στρώσουμε το στομάχι μας – είπε και η ξαδέρφη μου, καθόσον κοσμογυρισμένη. Μέχρι και στο Ντουμπάι έχει πάει για Πάσχα. Αν είναι δυνατόν δηλαδή να χαρείς χριστιανικό και δη ελληνικό Πάσχα στο ρεστωράν κάποιου Μουσουλμανικού ξενοδοχείου!!!

Εν πάσει περιπτώσει να μη μακρηγορώ έφεραν ένα σωρό τυροπιτάκια, σαγανάκια, κολοκυθοκορφάδες με σταφίδα , αγγούρι βουτηγμένο σε μουστάρδα και πιπεριές γεμιστές με σαρδέλα και ένα σωρό άλλα πράγματα, που γεμίσανε ολόκληρο το τραπέζι.

Μα αν φάμε όλα αυτά θα χορτάσουμε και δεν θα φάμε φαγητό-ψιθύρισα, αλλά η κυρία Πέπη (διάβαζε Σπυριδούλα ) του χασάπη του Λαοκόοντα, μου εξήγησε ότι αυτά δεν τα τρώνε, αλλά απλώς κάτι τσιμπάνε και μετά τρώνε το κυρίως πιάτο (Το ότι αυτά τα χρεώνουν ακριβότερα από το κυρίως φαγητό, δεν το λένε)!!!

Φυσικά εμείς τα φάγαμε μέχρι τελευταίας μπουκιάς (προσωπικά έφαγα τα τυροπιτάκια γιατί τα άλλα δεν τρωγότανε )και όταν έφερε το κυρίως πιάτο δεν το άγγιξε κανείς γιατί ήδη είχαμε χορτάσει. Η κυρία Σοφρωνίου μάλιστα ζήτησε και της τα βάλανε σε ένα αλουμινόχαρτο για να τα δώσει στο σκύλο της.

Σιγά που θα τα δώσει στον σκύλο- είπε η δική μου που την ξέρει καλά. Θα τα φάνε οι ίδιοι αύριο τα μεσημέρι, ξέρω τι σου λέω.

Θα αναρωτιέστε βέβαια τι πληρώσαμε.

Α όχι, αυτό δεν θα σας το πω, για να πάτε να φάτε και να πληρώσετε και σεις : Το μόνο που θα σας πω είναι ότι ο Λαοκόων βγαίνοντας έριξε κάτι ξεγυρισμένες βλαστήμιες της κυρίας Πέπης που παρά λίγο να βγούν οι γείτονες στα παράθυρα!

-Δεν πειράζει είπε η γυναίκα μου. Τουλάχιστον γλιτώσαμε τα σουτζουκάκια μας και θα τα χαρούμε εμείς, αντί να τα χορτάσουν άλλοι.

Συμφώνησα. Κάτι είναι κι αυτό !

Σταυρος Ιντζεγιαννης

ΕΦΗΜΕΡ. ΓΝΩΜΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 24-9-12

Εν κατακλειδι

VIAGRA 150 mg



Προχθές παραλίγο να χάσουμε τον Φώντα και μη κάτι γιατρουδάκια που τώρα έχουν βγει στο επάγγελμα και το παίζουν ακόμη λόγω τιμής θα του ψέλναμε το άμωμοι εν οδώ!

- Θα τον πάρω να επιμένει ο μαύρος καβαλάρης

-Δεν θα τον πάρεις να επιμένουν οι γιατροί!

- Βρε θα τον πάρω-επιμονή κι ο Χάρος

-Να πας να …(Είπανε κάποιες λέξεις που δεν γράφονται) και τελικά τον σώσανε και γλιτώσαμε και μεις τα στεφάνια που στοιχίζουν κι αυτά!!!

Και την μεν κηδεία τη γλίτωσε ο τύπος, αλλά το διαζύγιο δεν θα το γλίτωνε αν δεν έπεφτε στη μέση η κόρη του να τους συμβιβάσει (σοβαρευτείτε θα γίνουμε ρεζίλη) με 1575 ευρώ όσο δηλαδή στοίχισε το βραχιόλι της κυρίας Δωροθέας συν τα σκουλαρίκια της κόρης που ήθελε κι αυτή τα…μεσιτικά της!!!

Η ιστορία όπως απεκαλύφθει και παρά τρίχα να γίνει βούκινο στις εφημερίδες, είναι απλά μια ανθρώπινη ιστορία όπου δύο άνθρωποι αυτή ετών 26 κι αυτός ετών 78 προσπάθησαν (μάλλον πεθύμησαν, διότι η προσπάθεια έμεινε στη μέση) να συνευρεθούν σε κεντρικό ξενοδοχείο. Μισός αιώνας και κάτι…ψιλά διαφορά.

Με απλά λόγια, κάπου την ψώνισε ο φίλος, την πήγε στο ξενοδοχείο, αλλά επειδή δεν ένοιωθε και τόσο…σίγουρος, πήρε κι ένα Viagra των 100 mg Έλα όμως που πάλι δεν…και πήρε κι άλλο ένα τον 50 mg και αντί για το ερωτικό κρεβάτι βρέθηκες στο κρεβάτι της εντατικής στο Ρίο!

Ο αθεόφοβος, μου παραπονέθηκε που πήγα να τον δω : Δεν είναι που έφτασα στο παρά πέντε να τα τινάξω, είναι που δεν πρόλαβα και να…!!!

Είναι βέβαια αποδεδειγμένο ότι δύο από τα μεγαλύτερα προβλήματα της εποχής μας είναι η καρδιοπάθεια και το σεξ. Ένα τρίτο πρόβλημα είναι η στενή σχέση ανάμεσα σ` αυτά τα δύο. Πολύ περισσότερο που οι γιατροί διαφωνούν μεταξύ τους .

Καθημερινή η αναφορά στις εφημερίδες, πότε για το ένα , πότε για το άλλο. Συχνότερα για τις αλληλοεπιδράσεις τους. Ουδέν καλόν αμιγές κακού. Δύσκολο να βρεις άκρη και να δηλώσεις ποιο από τα δύο δέχεσαι να απαρνηθείς.

Οι μισοί γιατροί υποστηρίζουν ότι το σεξ φθείρει την υγεία. Οι άλλοι γιατροί υποστηρίζουν το σύνθημα Σεξ σώζει ζωές.

Βέβαια έτσι κι αλλιώς πας στον ουρανό. Στην περίπτωση του σεξ όμως ,πας στον έβδομο(έτσι λένε , δεν παίρνω όρκο) ενώ στην καρδιοπάθεια σκέτη πας στο …υπόγειο!!!

Κοινό σημείο αναφοράς ανάμεσα στην καρδιά και στο έρωτα είναι ότι και ο γιατρός και η φιλενάδα στοιχίζουν πανάκριβα. Η διαφορά τους είναι ότι με τον γιατρό ταλαιπωρείσαι ενώ με τη φίλη σου ευχαριστείσαι

Φυσικά τα πάντα εξαρτώνται από το είδος του σεξ. Διότι άλλο το νόμιμο σεξ και άλλο το παράνομο. Και για μεν το παράνομο δεν υπάρχει αριθμός ενώ με το νόμιμο υπάρχει ένας και μόνο. Σύζυγος. Αν και δεν

είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν, ότι στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει νόμιμο σεξ. Ο έρωτας στην περίπτωση των συζύγων είναι, απλώς κάτι σαν… ερωτική γυμναστική!!!

Οι υπέρμαχοι της θεωρίας ότι το σεξ βοηθάει την καρδιοπάθεια, στηρίζονται στο ότι προκαλεί υπεραιμίες , αυξάνει τις ταχυπαλμίες και ανεβάζει την πίεση. Οι αισιόδοξοι αντίθετα υποστηρίζουν ότι το σεξ φιλτράρει το αίμα και προπονεί την καρδιά στις μεγάλες ταχύτητες. Δηλονότι οι πρώτοι θεωρούν ότι καταστρέφει τις βαλβίδες ενώ οι αντίθετοι λένε ότι αναπτερώνει τις ελπίδες..

Ο μεγάλος κίνδυνος κατά τους γιατρούς βρίσκεται ανάμεσα στην πέμπτη και την έκτη δεκαετία οπότε και η καρδιά και το σεξ παίρνουν τη κατηφόρα. Αν περάσετε τα εξήντα μη φοβάστε έτσι κι αλλιώς γλιτώσατε κι απ τα δύο, αλλά το ερώτημα παραμένει. Βοηθάει ή βλάπτει το σεξ την καρδιά.

Η στήλη μόνο μια συμβουλή μπορεί να σας δώσε. Δοκιμάστε. Αν δείτε ότι έχετε προβλήματα φωνάξτε ή τον γιατρό ή ένα φίλο σας .Μια βοήθεια στην κατάλληλη στιγμή είναι πάντα σωτήρια. Άλλωστε γι` αυτό υπάρχουν οι φίλοι. Έχετε τίποτε καλύτερο να προτείνετε;



Σταυρος Ιντζεγιάννης

εκκλησιολόγος 24-9-12

ΚΑΘ ΟΔΌΝ

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ



Και προσκαλεσάμενος τον όχλον, συν τοις μαθηταίς αυτού, είπεν αυτοίς: ’Οστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθήτω μοι .Κεφ η , στιχ 34

---------------------------------

Κύριε μου βάζεις δύσκολα. Πως ν` αρνηθώ όλα αυτά που τόσα χρόνια στερήθηκα να τ` αποκτήσω.

-Ξυπόλυτος εγώ ανέβηκα τον Γολγοθά.

-Ναι Κύριε έχεις δίκιο. Αλλά ξεκίνησα φτωχός και κουράστηκα, πάλεψα, παιδεύτηκα, στερήθηκα, ίδρωσα να τα αποκτήσω να τα χαρώ. Απόκαμα. Θέλω ανταμοιβή την άνεση ,την καλοπέραση. Θέλω να απολαύσω τη ζωή μου.

- Εγώ μόνον ένα χιτώνα είχα.

-Κύριε έχω μια περιουσία που κόπιασα να τη δημιουργήσω. Μπορεί και να αδίκησα κάποιους-ναι, μπορεί και να παρανόμησα, μπορεί και να αδιαφόρησα για το σωστό, μπορεί να παράβλεψα το ηθικό, μπορεί να ντύθηκα την αμαρτία, να βουτήχτηκα στο ψέμα, να μη βοήθησα τη χήρα ή το ορφανό, αλλά αυτός ο κόσμος είναι σκληρός, ανελέητος. Άρπαγας ακόμη κι ο αδελφός σου. Αχάριστα ακόμη και τα παιδιά σου. Δολοπλόκοι οι σύντροφοί σου. Ιδιοτελείς και οι φίλοι σου. Απατηλές και οι αγάπες σου. Καχύποπτος βαδίζεις στο δρόμο σου. Αν δεν πατήσεις πάνω σε άλλους δεν επιβιώνεις. Ίδρωσα. Λοιδορήθηκα. Χλευάστηκα, αλλά τα μάζεψα. Τ` απολαμβάνω. Τα λεφτά μου. Το ακριβό μου ρολόι, τη χρυσή μου καδένα, τις καταθέσεις μου στην τράπεζα. Τα σπίτια μου, το εξοχικό μου. Το ακριβό μου αμάξι. Τα ωραία μου διπλά – τριπλά ρούχα. Απολαμβάνω τα ταξίδια μου Τη ζέστη μου τον χειμώνα, τη δροσιά μου το κατακαλόκαιρο. Μια περιουσία όλα αυτά. Η ζωή μου. Μου λες να τ` απαρνηθώ. Πως; Γιατί; Δεν είναι εύκολο.

- Ούτε ο δρόμος στη βασιλεία των ουρανών είναι εύκολος. Πολύ μεγάλη η ανηφόρα. Χωρίς ίσκιο να ξαποστάσεις. Χωρίς στέγη να φυλαχτείς απ` τ` ανεμόβροχο και σε κάθε γωνιά κι ένας Ιούδας. Σε κάθε δρόμο κι ένας Πιλάτος. Παντού σταυροί που πρέπει να κουβαλήσεις μέχρι επάνω στο Γολγοθά και δεν είναι σίγουρο αν θα βρεθεί ένας Σίμωνας να σε βοηθήσει. Μια Μαγδαληνή να σκουπίσει τον ιδρώτα σου.

- Κύριε έχω τις συνήθειές μου. Τους φίλους μου. Τις αγάπες μου.

Τα βιβλία μου, τα κατάστιχά μου. Μου ζητάς να τα απαρνηθώ όλα; Μου ζητάς να μην πάρω τίποτα από όλα αυτά συντροφιά μου. Έστω τις αναμνήσεις μου από κάποια γιορτινά βράδια. Κάποια ανέφελα ξημερώματα. Μερικά ρομαντικά δειλινά. Μου ζητάς ν`αρνηθώ μια ολόκληρη ζωή γιατί είναι έωλη. Γιατί είναι εφήμερη. Γιατί είναι χωρίς θεμέλια. Μου ζητάς να μην πάρω τίποτε μαζί μου και να μπω στην οδοιπορία σου χορταίνοντας από το όραμά σου. Ξεδιψώντας από τα λόγια σου.

-Δε γίνεται αλλιώς. Πολλά και μεγάλα βάρη κουβαλάς. Ανηφορικό το μονοπάτι. Δε μπορείς έτσι καλομαθημένος στο εφήμερο και το ψεύτικο, έτσι ζεστός, έτσι φορτωμένος με τα χρυσαφικά και τη χορτάτη σου κοιλιά και το ωραίο σου αμάξι να μ` ακολουθήσεις. Βαρύ το φορτίο σου. Γυμνός από συνήθειες, από φίλους από περιουσίες ,από γήινες αναμνήσεις και από αγάπες, από όλα αυτά που τόσα χρόνια κόπιασες να φορτωθείς, θα μ` ακολουθήσεις.

Έλα μαζί μου. Άλλος ο δρόμος ο δικός μου. Μπορεί στενός, ανηφορικός, δύσβατος, πέτρινο το μονοπάτι, αγκυλώνουν τα χόρτα και τα ξεράγκαθα. Και οι παγίδες αναρίθμητες. Και οι πειρασμοί ατελείωτοι και οι εχθροί σε κάθε γωνία. Και οι νηστείες και οι προσευχές, και οι στερήσεις πολλές. Κι ούτε σκίαστρα , ούτε αποκούμπι, ούτε δροσερές νεροπηγές. Πολλά τα εμπόδια. Και οι ληστές και οι άνομοι και οι κάποιοι που χλευάζουν και οι άλλοι που φραγγελώνουν και οι αχάριστοι που σε πικραίνουν και οι βλάσφημοι που σε αγανακτούν. Όμως ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΔΡΟΜΟΣ που οδηγεί σε ξέφωτο. Οδηγεί στο φως .Οδηγεί στη ζωή την αιώνια, όπου δεν υπάρχει πλούσιος ή πένης. Όπου δεν υπάρχει ο δυνατός και ο άδικος. Όπου δεν υπάρχει ο ζηλωτής ή ο συκοφάντης . Η ΖΩΗ ΠΟΥ ΣΟΥ ΥΠΌΧΟΜΑΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΟΥΤΟΥ.

Έλα μαζί μου γιατί τι ωφελήσει άνθρωπον εάν τον κόσμον όλον κερδίσει την δε ψυχή αυτού ζημιωθεί;

Είσαι αδύνατος –λες. Στηρίξου επάνω μου και θα νοιώσεις δυνατός. Έλα μαζί μου, γιατί ο πιστεύων εις εμέ καν αποθάνει ζήσεται.

Σταύρος Ιντζεγιάννης

ΓΝΩΜΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 17-9-12

Εν κατακλείδι

ΚΕΦΑΛΟΚΕΙΔΩΜΑ



Τα κεφάλια μέσα ! Ούτε τον διάβολο να δεις ούτε τον σταυρό σου να κάνεις.: Σοφός ο λόγος του λαού. Κλειδώσανε τα μέτρα αλλά… έπιασα έναν κλέφτη τον αφήνω δε μ` αφήνει!!!

-Πασά μου είπε ο φουκαράς ο ανατολίτης, έκανα όπως μου είπες. Άφησα τον γάιδαρό μου νηστικό 10 μέρες και τώρα δεν τρώει πια.

-Είδες μπρε. Δε στα` λεγα εγώ τα πάντα είναι συνήθεια.

- Ναι πολυχρονεμένε μου, αλλά… απάνω που συνήθιζε να μη τρώει μου ψόφησε!!!

Σε οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων επιμένει η τρόικα προβάλλοντας δικαιολογία τον λόγο του εκκλησιαστή : Ουκ έστιν πλούσιος ή πένης, συνταξιούχος ή εργάτης, δικαστής ή κατηγορούμενος, ένστολος, ρασοφόρος ή λαϊκός. Τι είδους χριστιανοί είστε εσείς –μας ζητάει και τα ρέστα ο Τόμσεν. Δεν έχετε ακούσει ότι πιο εύκολα περνάει το παλαμάρι από την τρύπα της βελόνας παρά ο πλούσιος στη βασιλεία των ουρανών. Την κόλαση προτιμάτε ή τον παράδεισο;

Σε αγανάκτηση το Πανελλήνιο. Τη μία περικοπή διαδέχεται μια άλλη, καθώς οι δανειστές μας ενδιαφέρονται να πάρουν τα δανεικά τους όσο γίνεται γρηγορότερα με σίγουρες εγγυήσεις και με τον μεγαλύτερο τόκο ξεχνώντας τα πόσα κι αυτοί μας χρωστάνε. Λίγο ακόμη και θα μας ζητήσουν να βάλουμε εγγύηση τη γυναίκα μας, γιατί τα παιδιά μας τα έχουμε ήδη καταχρεώσει.

Όταν ο Κλεομένης ο βασιλεύς της Σπάρτης, ζήτησε όπλα από τον Πτολεμαίο τον Γ (227 πΧ) για να πολεμήσει την Αχαϊκή Συμπολιτεία, εκείνος του ζήτησε για εγγύηση να του στείλει στην Αίγυπτο τη μητέρα του την Κρατησίκλεια και το παιδί του. Η ιστορία επαναλαμβάνεται

στις μέρες με καρμπόν!

Το περίεργο είναι ότι μαζί με μας, αγανακτεί και η τρόικα Δε βλέπετε τους Κινέζους- ρωτούν. Παγκόσμια δύναμη. Έχουν κατακτήσει την αγορά δουλεύοντας για μια κούπα ρύζι… 8 ημέρες την εβδομάδα. Κοιμούνται στο πάτωμα, αλλά τα κινέζικα προϊόντα σπάνε ρεκόρ εξαγωγών και ζήτησης και η Κίνα υπερδιπλασιάζει τον πληθυσμό της . Αν δεν περνούσαν καλά θα γεννοβολάγανε συνεχώς; Όλες οι Ευρωπαϊκές χώρες πηγαίνουν τα εργοστάσιά τους στην Κίνα στο Χογκ Κόγκ ,την Ταϋλάνδη, τη Σρί Λάνκα. Τι άλλην χρεία μαρτυρίας θέλετε. Γιατί δεν παραδειγματίζεστε να γεμίσετε επενδύσεις; «Δε συμφέρει να διώξουμε την Ελλάδα» είπε προχθές ο πρόεδρος των Γερμανών βιομηχάνων. Στο μισό το ημερομίσθιο, Καταργείται η εργοδοτική εισφορά. Όποιον θέλεις κρατάς όποιον θέλεις απολύεις, στο μηδέν οι αποζημιώσεις των απολυμένων και το ωράριο κατά βούληση του εργοδότη. Ένα τσιγάρο δρόμο η Ελλάδα γιατί να πηγαίνουμε μακρύτερα;

Συνεδριάσεις επί συνεδριάσεων, σύμβουλοι, παρασύμβουλοι. Ειδικοί και ανίδεοι (μάλλον περισσότεροι οι τελευταίοι, μας έπηξε στο Χάρβαρτ ο Γιωργάκης) Χαρτοφύλακες, κομπιουτεράκια, λογαριασμοί επί λογαριασμών. Τόσο επί τόσο δε βγαίνετε κόφτε κι άλλο.

Εκτός από την τρόικα του εξωτερικού όμως έχουμε και την τρόικα του εσωτερικού. Οι εκπρόσωποι της μεσοαστικής τάξης που ανήκουν στην νεφελώδη πολιτική συνομοταξία της μέσης οδού. Από εντός δεξιά έως εντός αριστερά. Τα άκρα τα έχουν αναλάβει άλλοι. Μολύβια, στυλό, υπολογιστές, καταστάσεις, κατάλογοι, υπηρεσίες, μονιμότητες, εποχικοί, συμβασιούχοι αορίστου ή ορισμένου χρόνου, ένστολοι, ποδεμένοι και ξυπόλυτοι , υπαλληλίσκοι και μεγαλόσχημοι ( διαγράφεται η λέξη, γιατί τους μεγαλόσχημους δεν τους πειράζει κανείς ανήκουν στο απυρόβλητο του κατεστημένου ή πιο σωστά είναι οι ίδιοι το κατεστημένο) αξιολογητές και αξιολογούμενοι, κρατικοδίαιτοι και καρεκλοκένταυροι, φτωχοδιάβολοι και σφουγγοκωλάριοι, κομματόσκυλα και κεφεκουβαλητές μαζί με συγγενείς και φίλους βρίσκονται ξαφνικά κατηγορούμενοι ή κατήγοροι υπό την απειλή μιας γομολάστιχας που φραπ διαγράφει μισθούς και συντάξεις, όχι μόνο μιας γενιάς τυφλών που βλέπουν, αναπήρων που χορεύουν ζεϊμπέκικο και δημοσίων υπαλλήλων που εμφανίζονται στη υπηρεσία τους κάθε 30 του μηνός για να πάρουν τον μισθό, αλλά και εκείνων που τίμια αγωνίζονται και δικαιούνται. Βλέπετε ότι και εδώ εφαρμόζεται η λαϊκή σοφία :«μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά». Γνωστόν γαρ ότι «ο νόμος είναι σαν τον ιστό της αράχνης. Οι μκρές μύγες πιάνονται, οι μεγάλες το σχίζουν και φεύγουν» όπως έλεγε ο Ανάχαρσις - Σκύθης ηγεμόνας τον 6ον αιώνα. πΧ

Το σύμβολο της νέας τροϊκανής εποχής είναι οι τέσσερις πράξεις της αριθμητικής :Πρόσθεση περικοπών, αφαίρεση κεκτημένων, πολλαπλασιασμός φόρων και διαίρεση του κοινωνικού ιστού. Μ άλλα λόγια σωστό κεφαλοκλείδωμα.

Σταύρος ιντζεγιάννης

ΓΝΩΜΗ ΤΗς ΔΕΥΤΕΡΑΣ 10-9-12

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΊΔΙ

ΤΡΙΠΟΝΤΟ



Πολλά γαρ τα δεινά κ` ουδέν ανθρώπου δεινότερον πέλει – Κρέων Αντιγόνη !

-----------

Στο δημαρχείο του Σάο Πάολο της Βραζιλίας έγινε ο πρώτος γάμος μεταξύ τριών προσώπων. Ένας άνδρας με δύο γυναίκες.

Χαρά στο κουράγιο του. Εμείς εδώ δεν τα βγάζουμε πέρα με μία και αυτός πήρε δύο μαζί.

« Έβαλα αγγελία ότι ζητώ γυναίκα και πήρα 200 γράμματα από κάποιους που μου πρόσφεραν …τη δική τους !!!»Gky du Vert Άγγλος δικαστής

Φυσικά αυτού του είδους η… τριάρα δεν πρόκειται περί γάμου – για να μην εξευτελίζουμε τις λέξεις –αλλά περί συμβολαίου επικυρωμένου ως γάμος, όπου τρία πρόσωπα αποφασίζουν να συγκατοικούν και να μοιράζονται τράπεζαν και κλίνην.

Σχετικά με την κλίνη, δε λέει το συμβόλαιο, αν θα κοιμούνται και οι τρεις μαζί( μπράβοοοο..) η θα εναλλάσσονται Δευτέρα- Τετάρτη –Παρασκευή η μια και τις υπόλοιπες η άλλη. Τις Κυριακές όλοι μαζί λόγω εορτασίμου ή ίσως οι δύο γυναίκες μόνες τους για να ξεκουράζεται κομμάτι ο…ευτυχής θνητός!!!

Κατά τη Χριστιανική Ορθοδοξία ο γάμος επιτρέπεται μεταξύ ενός ανδρός και μιας γυναίκας και θεωρείται ένα από τα μυστήρια της εκκλησίας η οποία μάλιστα εύχεται «Δως αυτοίς καλλιτεκνίαν όμόνοιαν ψυχών και σωμάτων» και επί πλέον αφορίζει «Ους Θεός συνέζευξεν άνθρωπος μη χωριζέτω» Το ότι πολλοί συζούν για τέσσερα χρόνια και παντρεύονται για να χωρίσουν στους τέσσερις μήνες εξηγεί γιατί ο γάμος από κοινωνικής πλευράς θεωρείται … μυστήριο!!!

Στην Μωαμεθανική θρησκεία, ο άνδρας μπορεί να πάρει 3 γυναίκες και 30 παλακίδες αν και οι πασάδες είχαν περισσότερες στο χαρέμι τους όπου οι παχουλές κατά τα Ανατολίτικα γούστα ήταν για τις καθημερινές ενώ η ευνοουμένη του Χαλίφη ήταν για τις Κυριακές. Για τις επίσημες μέρες είχαν τα …γιουσουφάκια. Για την περίοδο του ραμαζανιού -αυστηρή νηστεία για το Ισλάμ –κοιμώντανε με τις αδύνατες-ξερακιανές και τις λιπόσαρκες –νηστίσιμες κατά μίαν έννοια.!!! Πάντως αυτό εξηγεί γιατί οι Ανατολίτες τρώνε συνέχεια μπακλαβάδες και καταϊφια τα οποία θεωρούνται κάτι σαν τα αναβολικά που περνούν οι αθλητές για μεγάλες επιδόσεις,

.( σ.σ :Μη βιαστείτε να βγάλετε εισιτήριο γιατί δεν ξέρω αν ισχύει ακόμη, έχω χρόνια να πάω!!!)

Ο γάμος των τριών που έρχεται ύστερα από την (αλί και τρισαλί μας ) γενίκευση η οποία επέρχεται σιγά –σιγά στον γάμο των ομοφυλόφιλων, στηρίζεται κατά την εξήγησή τους στο γνωστό «Αλλήλοις τα βάρη βαστάζεσθε» δηλονότι ότι τα έξοδα θα μοιράζονται δια τρία (και η απόλαυση βεβαίως- βεβαιώς)!!! Το έχει πει και ο Αλέξανδρος Δουμάς : Τα βάρη του γάμου είναι τόσο βαριά που συχνά χρειάζονται τρεις για να κουβαλήσουν.

Φυσικά οι απόψεις για τον γάμο διίστανται. Ο Τσώρτσιλ επέμενε ότι πολλοί γάμοι υπήρξαν δυστυχισμένοι, γιατί ο σύζυγος δειπνούσε μάλλον με τη γυναίκα του, παρά με τη γραμματέα του.

Μισογύνης ο Νίτσε επιμένει ότι ο επιτυχημένος γάμος είναι ανάμεσα σε ένα κουφό και μία τυφλή.

Ωστόσο αυτός ο γάμος μεταξύ τριών προσώπων- που σήμερα το θεωρούμε φαιδρότατο και το καλαμπουρίζουμε- παρ όλο που οδηγεί σε αρχέγονες κοινωνίες πριν η Χριστιανική ηθική βάλλει μια τάξη και οδηγήσει την κοινωνία από τον δρόμο της ηδονής στον δρόμο της τεκνοποίησης και της ευγονικής, αποτελεί μια νέα απειλή για την κοινωνία (όπως την εννοούμε εμείς) εισάγοντας καινά δαιμόνια. Κατά τον ίδιο χαζοχαρούμενο τρόπο αντιμετωπίσαμε και τον γάμο των ομοφυλόφιλων που εξαπλώνεται όμως σαν μάστιγα. Η οικονομική κρίση που μαστίζει την ανθρωπότητα ίσως οδηγήσει σε λάθος και επικίνδυνους δρόμους.

Φυσικά από την πλευρά των γυναικών τα πράγματα είναι διαφορετικά. Συχνά το ρεμπέτικο τραγούδι εξέφραζε μια πραγματικότητα. Εγώ θα πάρω δυο έναν γέρο κι ένα νιο. Ο γέρος στη δουλειά και ο νιος στην αγκαλιά κι ακόμη μια γυναίκα δύο άντρες κομπολόι δίχως χάντρες.

Ανάμεσα σ` αυτές τις απόψεις υπάρχει η άποψη της Ellyn Mustard μιας χαζοβιόλας «Δεν βλέπω γιατί να κάνω έναν άνδρα δυστυχισμένο, όταν μπορώ να κάνω πολλούς ευτυχισμένους» και οδικός μας ο Καβάφης: Ο παντρεμένος ζει σαν σκύλος και πεθαίνει σαν άνθρωπος, Ο ανύπαντρος ζει σαν άνθρωπος και πεθαίνει σαν σκύλος» Διαλέγετε και πράξτε αναλόγως .Καλή εβδομάδα.

Σταυρος Ιντζεγιαννης

ΠΑΡΑΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ

ΟΙ ΠΑΡΑΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ


( ένας συμβολισμός και μια αλήθεια)



Τις τελευταίες ημέρες παρακολουθώντας τους Παραολυμπιακούς του Λονδίνου μου γεννήθηκε μια αισιοδοξία για το αύριο που τόσο μας προβληματίζει, μας τρομάζει πιο σωστά, καθώς βρισκόμαστε στη μέγγενη μιας αδίστακτης καπιταλιστικής οικονομικής –κοινωνικής –πολιτισμικής τρομοκρατίας, η οποία με τον μανδύα του νεοφιλελευθερισμού, εξυπηρετεί τα συμφέροντα μιας δήθεν παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας στην πραγματικότητα τα συμφέροντα ενός διατραπεζικού συστήματος με δυσδιάκριτα συμφέροντα .

Βλέπω αυτά τα Ελληνόπουλα, που δεν έχουν τη δική μας αρτιμέλεια, μερικά χωρίς μάτια, χωρίς πόδια ,χωρίς χέρια , με τεχνητά μέλη που κέρδισαν χρυσά μετάλλια ή ήρθαν δεύτεροι –τρίτοι δεν έχει σημασία. Εκείνο που μετράει είναι η αγωνιστική διάθεση και η διάκριση.

Δείτε τον συμβολισμό. Η ανάπηρη – μεταφορικά- Ελλάδα κερδίζει και διακρίνεται, Γιατί έχει ψυχή και μ` αυτή ξεπερνά τις αντιξοότητες .

Ανήκω στη γενιά που πρόλαβε την κατοχή. Μια ανάπηρη (μεταφορικά και κυριολεκτικά) και τότε Ελλάδα η οποία επέζησε. Και επέζησε όχι μόνο με τον εξωτερικό εχθρό να προσπαθεί –όπως και τώρα-να την εκμηδενίσει, να την αφανίσει, αλλά και τον εσωτερικό .Εννοώ τον εμφύλιο που μας γέμισε κι αυτός αναπηρίες σωματικές και ψυχικά τραύματα που μέχρι σήμερα ακόμη ζούμε τον πολιτικό τους απόηχο.

Και πάλι το ίδιο και τώρα, μια και πάλι έναν ιδιότυπο εμφύλιο βιώνουμε, από την άποψη ότι μια κάστα διεφθαρμένων ηγετών και παρατρεχάμενων –το σύστημα καθώς αφελώς ή ηλιθίως αφορίζουμε- εκμεταλλεύονται, όλους μας, βγάζοντας δισεκατομμύρια τα κέρδη της διαφθοράς ή της φοροδιαφυγής ή του ξεπλύματος μαύρου χρήματος ή όποιας άλλης παρανομίας, που γεννά πόλεμο ενάντια σε όλους εμάς που άβουλοι και μοιραίοι αντάμα προσμένουμε …ένα θάμα.

« Κι αν είναι κι έρθουνε χρόνια δίσεχτα/ πέσουν καιροί οργισμένοι/ κι όσα πουλιά μισέψουνε, σκιασμένα κι όσα δέντρα/ για τίποτ` άλλο δε φελούν παρά για μετερίζια/ μη φοβηθείς το χαλασμό. Φωτιά τσεκούρι τράβα….» λέει ο Παλαμάς στους «Πατέρες»

Είναι προφανής ο συμβολισμός που ζούμε αυτές τις ημέρες καθώς η τραυματισμένη Ελλάδα –η ανάπηρη Ελλάδα-κερδίζει χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια διδάσκοντας έτσι πως και πάλι θα τα καταφέρουμε σε πείσμα της ιδιότυπης οικονομικής κατοχής που ζούμε και θα αισθανθούμε να ξαναφυτρώνουν τα φτερά τα πρωτινά μας τα μεγάλα!!!

Γνώμη της Δευτέρας

Εν κατακλείδι


ΡΑΧΑΤΙ



Και νέες απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων ζητάει η τρόικα! Αμάν πια κι αυτοί. Ιδρώσαμε να δημιουργήσουμε θέσεις να βολευτούν οι ημέτεροι και θα ξαναϊδρώσουμε να τους πείσουμε ότι πρέπει να φύγουν … γιατί το φαγοπότι τέλειωσε.

150.000 δημόσιοι υπάλληλοι πρέπει να απολυθούν μέχρι το 2015 που σημαίνει ότι τη δουλειά αυτών που θα λείπουν θα κληθούν να την αναπληρώσουν οι άλλοι που θα μείνουν.

Διαμαρτύρεται εν ιερά αγανακτήσει ο κ. Θεμιστοκλής. ο οποίος επιμένει ότι με την απόφαση αυτή, αλλά και με το ότι σε 5 συνταξιούχους θα προσλαμβάνεται ένας, σημαίνει ότι οι εναπομείναντες σε κάθε υπηρεσία θα κληθούν να δουλεύουν διπλάσια από ότι δουλεύουν μέχρι σήμερα.

Μεταξύ καφέ και τσιγάρου η συζήτηση κυλάει στο αστείο. Διότι αν τα πάρουμε στα σοβαρά, τα όσα απίθανα για την ελληνική πραγματικότητα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό, θα πάθουμε εγκεφαλικό.

Στο στόχαστρο ο κ. Θεμιστοκλής, ο οποίος υπεραμύνεται του να μείνουν ως έχουν τα πράγματα ,διότι λέει –δεν το λέει δηλαδή φανερά αλλά το υπονοεί- αν ήταν να δουλεύει οχτάωρο χωρίς να σηκώνει κεφάλι και με κομμένα επιδόματα και δώρα και υπερωρίες και εκτός έδρας δεν θα ξεσήκωνε πεζούς καβαλαρέους να διοριστεί στο δημόσιο.

Το ρεζουμέ είναι να μη φας τη ζωή σου δουλεύοντας αφού άλλωστε είναι γνωστό ότι μόνο τα ρολόγια και τα κορόιδα δουλεύουν. Οι υπόλοιποι εφαρμόζουν τη Θεία επιταγή. «Ιδέτε τα πετεινά του ουρανού ουδέ σπείρουν , ουδέ θερίζουν…» και όμως ζούνε.

Το ότι η εργασία είναι αμφιλεγόμενο αγαθό, φαίνεται και από το ότι ο Απόστολος Παύλος εκφράζει εκ διαμέτρου αντίθετη από του Κυρίου άποψη. « Ο μη εργαζόμενος μηδέ εσθιέτω »!Ενώ ο Θεός αφόρισε « με τον ιδρώτα του προσώπου σου φαγείν τον άρτον σου » Τώρα αν κατακουρασμένος – ξεθεωμένος όλη μέρα εργασία κούραση κι ορθοστασία πάει μπουκιά κάτω είναι άλλου παπά βαγγέλιο.

Το θέμα είναι να τη βρεις κι από τα δύσκολα να βγεις, που έλεγε παλιά ένα τραγούδι.. Να μπορείς δηλαδή να την έχεις έτσι στρωμένη τη …μηχανή ώστε να χορταίνεις χωρίς να ξεπατώνεσαι δουλεύοντας από όρθρου βαθέως μέχρι της νυκτός επελθούσης. Διότι αν είναι για μια μπουκιά ψωμί να σου βγει η πίστη ανάποδα, άστο να λείπει.

Θα μου πείτε πόσοι είναι αυτοί που την έχουν βολέψει κατά το καταστατικό της τεμπελιάς : Αν μπορείς να κάθεσαι μη στέκεις όρθιος κι αν μπορείς να είσαι ξαπλωμένος μην κάθεσαι, ξαπλώσου!

Άσε που είναι γνωστό ότι όσο θέλεις δούλευε , όσο θέλει θα σου δώσει. Όσοι δουλεύουν, για τους κληρονόμους δουλεύουν. Οι Εβραίοι που παίζουν την οικονομία στα πέντε δάχτυλα λένε « Η πρώτη γενιά στερείται για να μαζέψει, η δεύτερη συντηρεί με το ζόρι ,φιλοτιμίας ένεκεν και η τρίτη σκορπά»

-Και ο μέσος όρος; Η οδός της γκαμήλας: Το παν μέτρον άριστον;

Συνήθως δεν υπάρχει μέτρον Ο βιοπορισμός είναι σαν το πιθάρι των Δαναϊδων. Δεν τελειώνουν ποτέ οι ανάγκες του ανθρώπου και οι απαιτήσεις της οικογένειας.

Δυσκολέψαμε μόνοι μας τη ζωή μας καθώς αυτοπαγιδευτήκαμε στο δόκανο της καταναλωτικής κοινωνίας που θέλει τον άνθρωπο σκλάβο στον ρυθμό μιας ανακυκλούμενης και αναγεννώμενης ευμάρειας. Μιας υποτιθέμενης άνετης ζωής που ωστόσο δεν είναι παρά ένας επιπλέον δεσμός καθώς η μία ανάγκη γεννά μιαν άλλη. Ένας ατέρμωνας όπου το περιττό, το περισσευούμενο, το άχρηστο, πολλές φορές η επίδειξη, ο νεοπλουτισμός ακόμη και η μίμηση προβάλλονται σαν απαραίτητα, ίσως για να δικαιώσουν τον Όσκαρ Γουάιλντ που παραδοξολογώντας έχει πει «πέστε μου να στερηθώ τα απαραίτητα μη μου λέτε να στερηθώ τα περιττά» Ένας νέος κανόνας της σύγχρονης νεοελληνικής ζωής, που στηρίζεται –φευ- στον αλόγιστο δανεισμό από τις τράπεζες

Η αληθινές ανάγκες είναι ελάχιστές. Όλα τα άλλα δεν είναι παρά μια φούσκα, που καθώς φαίνεται ήρθα η ώρα να σκάσει

Και φτάσαμε στη σημερινή δικτατορική επιβολή, μιας τραγικής πραγματικότητας, όπου καταντήσαμε να παρακαλάμε να μας βάλουν μυαλό αυτοί που από μας πήρανε φώτιση ενώ εμείς εξακολουθούμε να παραμένουμε χαζοχαρούμενοι οπαδοί του Σουρή :

Αράζω μες τον καφενέ χωρίς καϋμούς και φούρια γελώντας που δουλεύουνε οι άλλοι σαν γαϊδούρια

Σταυρος Ιντζεγιαννης

Συνεντευξη στον Ελπιδοφορο Ιντζέμπελη 1-9-12

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΜΑΧΗΤΗΣ της Άρτας το Σάββατο 1-9-12


Συνέντευξη του συγγραφέα Σταύρου Ιντζεγιάννη

στον Ελπιδοφόρο Ιντζέμπελη

1Ποια ήταν η αφορμή για να γραφεί η συλλογή των διηγημάτων «Τάγκο, Ένα βήμα μπροστά, δυο βήματα πίσω», εκδόσεις Ίδιον;

Απάντηση : Υπάρχουν μερικές καταστάσεις –πρόσωπα, στιγμές, εικόνες, ακούσματα, αναγνώσεις ,φιλίες, αντιπάθειες, έχθρες-που χωρίς ίσως να το θέλουμε εγκαθίστανται στο υποσυνειδησιακό μας χώρο και σιγά-σιγά γίνονται κομμάτι της ζωής μας. Κάποτε σε στιγμές απρόσμενες ζητούν το μερίδιό τους σε μια δημοσιότητα. Σε εγκαλούν που δεν τους επέτρεψες μιαν υπόκλιση μπροστά στο κοινό. Μια τέτοια εκπλήρωση χρέους στη νεότητα μας και στη γενέθλια γη- κυρίως-είναι και το ΤΑΓΚΟ.

2)Τα διηγήματά σας διακρίνονται από αγάπη, τρυφερότητα και το κυριότερο νοσταλγία για το χθες. Μήπως το χθες ήταν καλύτερο από το σήμερα;

Απάντηση: Από γενική θεώρηση υπάρχουν τα θετικά και τα αρνητικά. Το χθες ήταν χειρότερο από την άποψη ότι δεν είχαμε τις ανέσεις και τις ευκολίες που μας παρέχει η τεχνολογία και οι νέες αντιλήψεις για την κοινωνική ζωή, την υγεία, την παιδεία και την εν γένει διαβίωση. Από την άλλη ήταν καλλίτερο γιατί είμαστε νέοι και ξεκινούσαμε ενθουσιώδεις Δον Κιχώτες να κονταροχτυπηθούμε με τους ανεμομύλους του βιοπορισμού και της ζωής.

3)Σε δύο ιστορίες οι ήρωές σας είναι Τούρκοι. Τον πρώτο τον αντιμετωπίζετε με αγάπη και στον δεύτερο τονίζετε την πονηριά του. Ποια είναι η σημερινή εικόνα για τον γείτονα , έχει αλλάξει από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα;

Απάντηση Πράγματι υπάρχει ένα αγεφύρωτο ποτάμι από αίμα που χωρίζει Αρμένηδες – Τούρκους. Το μίσος ζει μέσα μας. Μας τρέφει και το τρέφουμε. Όμως εμείς δεν παύουμε να είμαστε άνθρωποι που πόνεσαν και δε θα ήθελαν σε τελευταία ανάλυση να πονέσουμε και τους άλλους. Ο Ναζωραίος κήρυξε τη συγνώμη από το σταυρό του. Αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα στον Μωάμεθ και σε μας.» Εξ άλλου διαχρονικά τα γεγονότα -σφαγές ,Μικρασιατική καταστροφή, Κύπρος- συναινούν στο ότι οι Τούρκοι κατά βάθος έχουν μείνει οι βάρβαροι απόγονοι των προτόγωνων νομαδικών φυλών που ήρθαν στη σημερινή Τουρκία το1071 από την κεντρική Ασία.

4) Γνωρίζω ότι γεννηθήκατε και μεγαλώσατε στην Άρτα. Πώς ήταν τότε η Άρτα;

Αλήθεια πιστεύω ότι ήταν μια ειδυλλιακή πολιτειούλα 10-15 χιλιάδων. Με την ενδοχώρα της να ξεπερνούσε τι 25000, αλλά με έντονη πνευματική κίνηση και η οποία ζούσε από τον κάμπο της και το ορεινό της στοιχείο. Το αστυφιλικό ρεύμα μετά τον πόλεμο άλλαξε την πόλη και νομίζω ότι μάλλον χειροτέρεψε τα πράγματα Ίσως έχω άδικο μια και δεν μπορώ να βγάλω από μέσα μου, τον αστό!!! Ωστόσο φίλοι που ζουν στην Άρτα επιμένουν ότι και σήμερα υπάρχει ζωηρή αστική –κοινωνική- πνευματική κίνηση .Κι αυτό είναι το θετικό.

5)Μέσα από τα διηγήματα βγαίνουν τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων που περιγράφετε. Βιοπαλαιστές , αλλά τίμιοι. Αν κάνουμε μια σύγκριση με το σήμερα ποια εποχή θα προτιμούσατε περισσότερο , την εποχή της εφηβείας σας ή της ωρίμανσής σας;

. Απάντηση: Με την εφηβεία συμβαίνει το εξής καθοριστικό. Ξεχνάμε όποια αναποδιά, τις δυσκολίες ,η τη μιζέρια που περάσαμε και μένουν μόνο οι ευχάριστες στιγμές η ανεμελιά, οι τρέλες και κυρίως οι πρώτες αγάπες Το θεωρώ βασικό αυτό, γιατί αυτές εγκατέστησαν μέσα μας μια τρυφερότητα κι ένα ρομαντισμό. Μας μάθανε την ωραία όψη της ζωής, πριν μάθουμε και το άλλο το σκληρό της, μερικές φορές απάνθρωπο, πρόσωπό της. Σήμερα μας δένει η οικογένεια που δημιουργήσαμε και η βιοποριστική μας κατάσταση. Ωστόσο από καθαρά φιλολογική άποψη ναι η εφηβεία αλλά όχι με το μυαλό του σήμερα-καθώς θέλουν πολλοί-αλλά με το μυαλό του τότε για να ξανακάνουμε τις ίδιες αποκοτιές και τις ίδιες τρέλες!!!

6) Στο διήγημα «Τάγκο» αναφέρεστε και στην μητέρα σας που ήταν, όπως γράφετε , χοροδιδάσκαλος. Ποια ήταν η σχέση τότε των Αρτινών με το χορό ;

Απάντηση: Α! τι μου θύμησες τώρα !!! Να διορθώσω. Η μητέρα μου δεν ήταν χοροδιδάσκαλος, απλώς ήξερε ευρωπαϊκούς χορούς από το Γαλλικό κολέγιο της Σμύρνης . Όμως η Άρτα είχε Ωδείο και ο διευθυντής του ο Μάρκος ο Τζιμόπουλος-αν θυμάμαι καλά το όνομά του- έκανε και χρέη χοροδιδασκάλου, διηύθυνε δε και τη μπάντα του Σκουφά . Οι Αρτινοί ορεσίβιοι και καμπίσιοι χορεύανε δημοτικούς χορούς κυρίως τσάμικο και καλαματιανό έχοντας τους στο Ελληνικό D.N τους

7) Οι αναμνήσεις σας είναι από την Άρτα, τα Γιάννενα και την Πάτρα. Μένετε όμως πολλά χρόνια στην Πάτρα. Με τι ασχοληθήκατε και ποια ήταν η εργασία σας στην Πάτρα;

8) 8) Είσαστε χρόνια δημοσιογράφος και κριτικός. Μπορείτε να μας αναφέρετε τις δραστηριότητές σας;

Απαντηση: Μετά από κάποιες σπουδές στην τότε ΑΣΟΕ που δεν προχώρησαν για οικονομικούς λόγους ασχολήθηκα με την εμπορία καφέ και κάποιες εισαγωγές . Από το 1975 άρχισα να γράφω την καθημερινή πρωτοσέλιδη επιφυλλίδα-χρονο -γράφημα για 35 χρόνια (Μετρώ πάνω από 3000 χρονογραφήματα –επιφυλλίδες). Σήμερα συνεχίζω στην εφημερίδα ΓΝΩΜΗ της Δευτέρας στην Πάτρα πάντα. Παράλληλα έχοντας σπουδάσει εικαστικά άρχισα να ασχολούμαι με την κριτική της εικαστικής κίνησης στην Πάτρα κρατώντας ακόμη στήλη βιβλιοκρισίας σε διάφορες εφημερίδες στην Πάτρα κι αλλού καθώς και στήλη της κοινωνικής ζωής της πόλης. Είχα κατά καιρούς προσωπικές τηλεοπτικές εκπομπές σε όλα τα κανάλια σχεδόν της Πάτρας σήμερα έχω την προσωπική μου εκπομπή στον «Λύχνο» με τίτλο «Τεριρέμ» κάθε Δευτέρα. Έχω κάνει πλήθος διαλέξεων για ιστορικά και κοινωνικά θέματα στην Πάτρα. Πύργο. Αίγιο, ακόμη και στην Άρτα καλεσμένος από τον Σκουφά ,δύο φορές αν θυμάμαι καλά

Έχω στο ενεργητικό μου(!) δεκατέσσερα βιβλία μεταξύ των οποίων τρεις ποιητικές συλλογές-μυθιστόρημα , χρονογραφήματα ,οδοιπορικά .μελέτες και άλλα. Αυτά τα λίγα.

9)Έχετε ένα πολύπλευρο έργο με μυθιστορήματα , διηγήματα, χρονογραφήματα, ποίηση και οδοιπορικά ,κριτικές. Είσαστε ευχαριστημένος από την πορεία σας στα Ελληνικά Γράμματα;

Απάντηση. Ποιος μπορεί να μιλήσει για τον εαυτό του: Ωστόσο Όχι. Το να είσαι ευχαριστημένος από τον εαυτό σου σημαίνει ή ότι δεν έχεις γνώθι σ` αυτόν ή ότι δεν προσπαθείς για κάτι περισσότερο –καλλίτερο. Μόνη μου δικαιολογία: Τόσο μπορούσα –τόσο έκανα. Άλλωστε η ζωή είναι μπροστά .Είναι ;;!!!

10) Αρθρογραφείτε στις εφημερίδες της Άρτας αλλά και δημοσιεύετε στο περιοδικό «Σκουφάς». Αυτό δεν φανερώνει και την αγάπη σας στην Άρτα;

Απάντηση. Έχω ήδη απαντήσει. Η Άρτα περιέργως είναι το καλλίτερο κομμάτι της ζωής μου. Κι αν κάποια ανάγκη το καλούσε να φύγω σε άλλη πόλη πάλι στην Άρτα θα ξαναγύριζα.

11) Τι θα απευθύνατε στους αναγνώστες μας;

Ψυχραιμία. Περνάμε δύσκολους καιρούς αλλά η τύχη της Ελλάδας είναι πάντα στα χέρια μας Όσοι προλάβαμε την κατοχή ξέρουμε ότι είναι μια μπόρα που θα την αντέξουμε κι αυτή. Στον Προφήτη ο Παλαμάς λέει «και μη έχοντας πιο κάτω άλλο σκαλί να κατρακυλήσης στου κακού τη σκάλα…κτ.λ. Αν είμαστε στο τελευταίο σκαλί, θα ξαναφυτρώσουν τα φτερά μας τα πρωτινά και τα μεγάλα





























8) Είσαστε χρόνια δημοσιογράφος και κριτικός. Μπορείτε να μας αναφέρετε τις δραστηριότητές σας;

10) Αρθρογραφείτε στις εφημερίδες της Άρτας αλλά και δημοσιεύετε στο περιοδικό «Σκουφάς». Αυτό δεν φανερώνει και την αγάπη σας στην Άρτα;

11) Τι θα απευθύνατε στους αναγνώστες μας;



Οι απαντήσεις να είναι χίλιες λέξεις.