Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012

εκκλησιολογος 4/11/12




ΚΑΘ ΟΔΟΝ



Η ΥΓΕΙΑ ΣΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ



Κύριε των δυνάμεων μεθ ημών γενού!

Σταυροκοπιέται η θεία Λέλα :Κύριος ποιμένει με και ουδέν με υστερήσει !!!

Πρωί- πρωί, τι σ` έπιασε καλή μου τι ρωτάω, καθώς στρώνεται με τα 110 κιλά της, βαριά στο σώμα αλλά πεταλούδα στην ψυχή της.

-Πάρε μου την πίεση πρώτα – λέει γιατί θα πάθω εγκεφαλικό. Δεν ακούς ειδήσεις ; Δε φτάνει που μας ταϊζουν γενόσημα , είναι που διπλασιάζεται και η συμμέτοχή .Ούτε στο γιατρό πια δε μπορεί να πας, Δε θα πεθάνουμε από ασιτία, αλλά από στέρηση φαρμάκων.

Δεν έχει άδικο η καλή μου. Συμφωνούμε και υπερθεματίζουμε. Δε ζούμε – κι ούτε ποτέ να φτάσουμε- στο 1942 που οι άνθρωποι πεθαίνανε στους δρόμους από πείνα. Λίγο πολύ μια φέτα ψωμί, ένα πιάτο φαγητό όλοι το βρίσκουν. Η εκκλησία πρώτη και καλύτερη κάνει ότι μπορεί. Με τα συσσίτια της με τα λογίς – λογίς βοηθήματα που παρέχει από το υστέρημα των πιστών της κι αυτή. Ό,τι εποιήσατε ενί τούτων των αδερφών μου των ελαχίστων εμοί εποιήσατε. Ευλογημένος ο λόγος Του.

Σήμερα σε πρώτη ζήτηση το φάρμακο. Δέχομαι να τα στερηθώ όλα. Να φάω ψωμί 5 ημερών. Να κυκλοφορήσω με μπαλωμένο παντελόνι , με τρύπια παπούτσια όπως το 1940 που βάζαμε χαρτόνι από μέσα γιατί πολλές φορές δεν είχαμε να βάλουμε σόλες. Δέχομαι , να κουρεύομαι μια φορά στους τρεις μήνες ή να τρώω κρέας μια φορά το μήνα ή και αργότερα. Να στερηθώ μια εκδρομή , ευχαρίστως .Άλλωστε ποιος ήξερε Παρίσι ή Πράγα ή Ρώμη πριν αρχίσει η τράπεζα να μας παίρνει στα βαθιά μεσάνυχτα και να μας κάνει πλύση εγκεφάλου. Με ένα τηλεφώνημα σας δίνουμε 3 χιλιάδες ευρώ να πάτε διακοπές . να δείτε τα εφτά θαύματα του κόσμου. Να ανεβείτε στη ρόδα του Πράτερ ή στον Πύργο του Άιφελ.

- Ναι βέβαια, καλά είναι να δεις το κολοσαίο στη Ρώμη ή τον πήλινο στρατό της Κίνας ,ποιος λέει όχι, αλλά γυρίζοντας θα βλέπεις κάθε βράδι στον ύπνο σου την Εθνική Τράπεζα ή την Άλφα Μπανκ να σου



θυμίζει ότι καθυστέρησες τρεις δόσεις και θα σου βγάλουν το σπίτι σε πλειστηριασμό.

Δέχομαι – δευτερολογεί ο Θείος ο Αγαμέμνων, να στερηθώ ακόμη και το αυτοκίνητο , ακόμη και το κινητό τηλέφωνο και το ουζάκι που πίνουμε κάθε Σάββατο με την παρέα-ένα γιατί δε βγαίνουμε για δεύτερο-ή μια μπυρίτσα μια φορά τον μήνα σε μια έξοδο με τους κουμπάρους μας. Αλλά …

Αλλά μη μου στερείς κύριε το φάρμακο. Διότι κάνω χωρίς καλαμαράκια ή μπριζόλες ή με ένα και μοναδικό πουκάμισο, αλλά χωρίς το φάρμακο για την πίεση δεν κάνω. Ούτε χωρίς το ντεφόρ ή το εξελόν για την άνοια που παίρνει η θεία Χριστίνα ή το Χ , το Ψ για την καρδιά ή για το συκώτι ,το εγκεφαλικό ή τα αρθριτικά, τη χοληστερίνη, το ουρικό οξύ. Χωρίς το φαγητό ή τη διασκέδαση κάνεις. Χωρίς το φάρμακό σου δε κάνεις. Και δεν έχεις δικαίωμα όποιος κι αν είσαι να μου το στερήσεις, διότι δεν έχω να το πληρώσω έτσι που με αναγκάζεις. Αυξάνεται η συμμετοχή λένε στο φαρμακείο ή στο γιατρό. Μια κουβέντα είναι αυτή κι αφορά τη θεωρεία της οικονομίας. Αλλά το πως θα τα πληρώσουμε είναι μια πραγματικότητα που την αντιμετωπίζουμε καθημερινά

Στερησέ μου τα πάντα αλλά μη μου στερείς τη υγεία μου.

Βέβαια φταίμε. Είναι γεγονός ότι γύρω στο `80 είχαμε γεμίσει τα σπίτια κολώνιες και φρου- φρου κι αρώματα από τα φαρμακεία όπου γράφαμε φάρμακα και παίρναμε βαφή για τα μαλλιά ή αφρόλουτρα .Κανείς μας δε σκεφτότανε ότι μια μέρα θα μας ζητήσουν τον λογαριασμό. Σήμερα μας κακοφαίνεται, αλλά όπως και να έχει το πράγμα, δε γίνεται να τιμωρείς την αφροσύνη μου χτυπώντας με εκεί που φτωχοί και πλούσιοι το χρειαζόμαστε. Το φάρμακο.

Τιμωρείστε μας-ναι. Αλλά όχι με την υγεία μας στο απόσπασμα!!!

ΣΤΑΥΡΟΣ ΙΝΤΖΕΓΙΑΝΝΗς



Υ.Γ : Ο Σταύρος Ιντζεγιάννης παρουσιαζει κάθε Δευτέρα βράδι μετά τις 10.30΄ στο κανάλι της εκκλησίας «Λύχνος» την εκπομπή ΤΕΡΙΡΕΜ με θρησκευτικά ιστορικά και κοινωνικά θέματα.






























































Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012

σχολιάζοντας το Σχήμα ΡΕΦΕΝΕ που παρουσιαζει ΑΡΚΑ


ΤΟ ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΣΧΉΜΑ ΡΕΦΕΝΕ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΓΟΡΑ.



ΑΡΚΑΣ



Η θεατρικοποίηση τμημάτων από τα άλμπουμ του Αρκά, που παρουσιάζει αυτές τις ημέρες με ιδιαίτερη επιτυχία στο θέατρο ΑΓΟΡΑ το σχήμα ΡΕΦΕΝΕ και συγκεκριμένα από τις ¨χαμηλές πτήσεις¨, τη ¨ζωή μετά¨ και τον ¨Καστράτο¨, ξανάφερε τη συζήτηση γύρω από τον δημιουργό της ιδιόρρυθμης αλλά και αξιαγάπητης σειράς των κόμικς .

Τελικά ποιος είναι αυτός ο γνωστός άγνωστος Αρκάς ; Αυτός ο σαρκάζων και αυτοσαρκαζόμενος, αυτός ο καθρέφτης μέσα στον καθρέφτη, που επιχειρεί να δει πίσω από τη φαινομενική όψη των πραγμάτων και μέσα από μια αφαιρετική λεκτική και εικαστική γελοιογραφική απεικόνιση των καταστάσεων ,να αποκωδικοποιήσει τον εσώτερο εαυτό μας. και να απαντήσει σε ερωτήματα σαν εκείνα που ρωτάγαμε στα λευκώματα του παλιού καιρού «Αν δεν είσθε ότι είσθε τι θα θέλατε να είσθε» –που τόσο λιτά αλλά και σαρκαστικά επιτυχημένα ζωντάνεψε ο Κατερίνα Λειβαδά.(Χαμηλές πτήσεις –σπούργος) Ή ακόμη ερωτήματα όπως ;Παράδεισος- Κόλαση-Άγγελος –Διάβολος; Υπάρχουν-πιστεύω , αδιαφορώ ή φοβάμαι; Τι είμαι επι τέλους ; Που θα πάω; Ερωτήματα που πίσω από το χιούμορ του Αρκά κρύβουν την ανθρώπινη αγωνία μας

Γελάμε- ναι. Εντυπωσιαζόμαστε, επαναλαμβάνουμε τις ατάκες του ΑΡΚΑ, αιφνιδιαζόμαστε από τις ανατροπές του αλλά μέσα από τα επάλληλα είδωλα του καθρέφτη, στο υποσυνείδητο λειτουργεί αυτόματα το ερώτημα. Τι από όλα αυτά είμαι εγώ, καθώς σε κάθε έναν από τους τυποποιημένους ήρωες του Αρκά υπάρχει ένα κομμάτι από τον εσώτερο και καλά κρυμμένο εαυτό μας .

Κι αυτό ίσως είναι η επιτυχία της σειράς μαζί και η δυσκολία να στήσεις στη σκηνή και να προσωποποιήσεις αισθήματα, κρατώντας την αφαιρετική γραμμή του Αρκά αλλά και τον αιφνιδιασμό της κατάφασης μέσα από την άρνηση που αποτελεί το ιδιάζον του δημιουργού.

Ο Αρκάς απομυθοποιεί τη σοβαροφάνεια των αισθημάτων και δημιουργεί τη φιλοσοφία των δικών του κόμικς που λειτουργούν ως ένα εξομολογητήριο χωρίς παραβάν.

Ο ανικανοποίητος σεξιτής εαυτός μας βρίσκει μια ιδανική ερμηνεύτρια στη Σίσυ Ζαπάντη. Τη Λουκριτία. Χαδιάρα ναζιάρα και ακόρεστη μπροστά σε ένα πολύμορφα ευνουχισμένο Καστράτο, τον Πάνο Γεωργαντόπουλο . Τον σύγχρονο άνθρωπο της ελληνικής μας πραγματικότητας, ευνουχισμένο οικονομικά- επαγγελματικά- οικογενειακά – αισθηματικά ή ακόμη και πολιτικά.

Είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις και να ονομάσεις όλους τους συντελεστές κι αυτό γιατί ο καθένας τους ερμηνεύει πολλούς ρόλους. Η σκηνοθεσία ( Γιάννης Γεωργακάκης) καταφερε να περάσουν, από τη μία σκηνή στην άλλη, χωρίς να φανεί το χάσμα, δίνοντας συνάμα την ευκαιρία σε νέους ανθρώπους- ερασιτέχνες στα όρια του επαγγελματία ηθοποιού- την ευκαιρία μιας δόκιμης παρουσίας σε διαφορετικούς ρόλους ταυτόχρονα. ΟΛΟΙ, ΜΑ ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ, ενσωματώθηκαν, δέθηκαν, πίστεψαν στο ρόλο τους και δημιούργησαν μια παράσταση απολαυστική μαζί και πρωτότυπη όπου χωρίς να αντιγράψουν το σκίτσο, με τη στάση, το ύφος, την κίνηση, έδωσαν και το εικαστικό μέρος, ζωντανεύοντας αγαπημένους ήρωες. Σε λιτή, ολότελα αφαιρετική σκηνοθετική και σκηνογραφική γραμμή έδωσαν τον ΑΡΚΑ όπως τον ξέρουμε .Με τις ατάκες του, τις ανατροπές του και τους λεκτικούς του ακροβατισμούς, ανάμεσα στο ευτράπελο και το σοβαρό .Στο αθώο και το πονηρό , μαζί και το φιλοσοφημένο. Μια σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα όπου η άρνηση, η αντιφατικότητα, ο εγωκεντρισμός, ο καιροσκοπισμός και η παρανομία έχουν γίνει μέρος της ζωής μας.

Θα χάσετε μια μοναδική απόλαυση αν δεν το δείτε.

Σταύρος Ιντζεγιάννης.













ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΚΛΗΣΙΟΛΟΓΟΣ 27-10-12

Αφιερωμα στην 28η οκτωβριου 1940


(Από τη συλλογή διηγημάτων ‘’Γράμματα στη Μαίρη’’)



ΕΙΣ ΜΝΗΜΌΣΥΝΟΝ ΑΙΩΝΙΟΝ



Η Γιαννιώ η Σούκα έβρασε το ασπρόσταρο για τα κόλλυβα , τα ανακάτεψε με τα κανελλογαρύφαλα και την τριμμένη φρυγανιά και τα άπλωσε πάνω στο μεγάλο πιάτο το «καλό» της που το φύλαγε για παρόμοιες περιπτώσεις ύστερα τα σκέπασε με ζάχαρι άχνη και αφού σχημάτισε ένα σταυρό έγραψε από κάτω με σταφίδα .ΜΙΧΑΛΗΣ-ΚΩΣΤΑΣ-ΜΗΤΣΟΣ . Τα σκέπασε με μια άσπρη πετσέτα να τα έχει έτοιμα το πρωί που θ` ανέβαινε με τον παπά στο ύψωμα 1η Νοέμβρη για το καθιερωμένο τρισάγιο που έκανε κάθε 1η Νοέμβρη πάνω στη Γκραμπάλα .

Κάπου εκεί ήταν που χτύπησε την πόρτα ο γέροντας « άνοιξε. Γιαννιώ εγώ είμαι»

Ξαφνιάστηκε η γρια-Σούκαινα .Έσκυψε η γριά να του φιλήσειτο χέρι, «Την ευλογία σου δέσποτα. Πως από δω»

Κάθησε ο παπάς , έφαγε το γλυκό καρυδάκι που τον φίλεψε με κρύο νερό και χάιδεψε αμήχανα τα γένια του : Ξέρεις Γιανιώ το πρωί στο ύψωμα θα `χουμε παρέα. Έχουμε ξένους που ήρθαν για τον ίδιο λόγο κι αυτοί.

Σαν τι ξένους -δεν της καλοφάνηκε της γριάς- που πάντα μόνη με τον παπά ανέβαινε την ανηφόρα,. Τό` χε τάμα ,ν` ανεβαίνει στην κορφή της Γκραμπάλας, να κάνει τρισάγιο στα δυο μονάκριβά της αγόρια που σκοτώθηκαν μαζί την ίδια στιγμή την 1η Νοέμβρη του `40 σε μια αντεπίθεση του στρατού μας καθώς τρεις φορές το είχαν πάρει οι Ιταλοί και τρεις φορές το ξαναπήραμε. Ο Μιχάλης ο μεγαλύτερος κι ο Κώστας ο μικρότερος που `τρεξε να βοηθήσει τον μεγαλύτερο που είχε τραυματιστεί θανάσιμα.

-Βάστα μωρέ έφτασα. Αέρα- αέρα!

Γάζωνε το ιταλικό μυδράλιο και τον θέρισε κι αυτόν την ώρα που`σκυβε πάνω στον αδελφό του.

Τους βρήκαν μετά πεσμένους τον έναν πάνω στον άλλον

Λωλάθηκε ο πατέρας τους ο μπαρμπα –Μήτσος σάλεψαν ολότελα τα μυαλά του κι όταν μπήκαν οι Ιταλοί στο χωριό με την οπισθοχώρηση του στρατού μας ύστερα από έξη μήνες, νικηφόρου πολέμου που φτάσανε τον στρατό μας μέχρι το Τεπελένι κι όταν τους συγκέντρωσαν οι Ιταλοί στο προαύλιο της εκκλησίας όρμησε πάνω στον Ιταλό λοχαγό και πριν προλάβει κάποιος να τον σταματήσει τον έσφαξε σαν κοτόπουλο μ` ένα καλοστροχισμένο δίστομο μαχαίρι. Φραπ, μία κι εξω

Όρμισαν βέβαια επάνω του οι καραμπινιέροι και τον κατακρεούργησαν εκεί δα. Άλλος με τη λόγχη, άλλος με τον υποκόπανο. άλλοι με κλωτσιές.

-Πάει κι αυτός έσκουξε η Σούκαινα που τις σάλεψαν κι αυτής τα μυαλά. Εις μνήμην αιώνιον. Οι δυό μας τώρα χάροντα. Όποιος φάει τον άλλον.

Της παραστάθηκε όλο το χωρίο, κάποιοι συγγενείς και ο παπάς με τη θρησκεία ώσπου με τον καιρό σιγά – σιγά αν δεν πέρασε ο πόνος ωστόσο καταλάγιασε κι έγινε ένα ατέλειωτο μοιρολόγι με κόλλυβα και τρισάγια που την παρηγορούσαν μέχρι να πάει κι αυτή να τους συναντήσει καθώς ήλπιζε στον ουρανό.

Από τότε κάθε πρώτη του Νοέμβρη ανέβαινε με τον παπά Γιώργη τη φοβερή Γκραμπάλα κι έκανε τρισάγιο τους τρεις αρσενικούς της ζωής της,

Εις αιώνιον μνήμην του Μιχαήλ του Δημητρίου του Κωνσταντίνου διάβαζε ο παπάς.

Θα λες του Μιχάλη, του Μήτσου, του Κώστα του είπε η Σούκαινα.Έτσι τους λέγανε κι έτσι τους γράφουν τα κόλλυβα.

Και να ξαφνικά που φάνηκαν και οι Ιταλοί να θέλουν κι αυτοί να κλάψουν, ν ακουμπίσουν στο χώμα που έπεσε και το δικό τους παιδί.

Το μονάκριβο τους.

Αγρίεψε η γριά, Μη τολμήσεις και τους φέρεις απάνω γέροντα, θα τους σφάξω σαν τα ζωντανά μου. Μα την αλήθεια σου λέω. Μάρτυς μου ο Θεός

- Καλά – καλά θα `ρθω μόνος μου, πάσχισε να την καθησυχάσει

Ώρα 9 το πρωί, πάνω στην κορφή, την ώρα που η Γιαννιώ είχε στήσει σε ένα αγκωνάρι τα κόλυβα η μικρή συνοδεία στάθηκε σε κάποια απόσταση. Ο παπάς, ο πρόεδρος του χωριού, ένας Έλληνας ιταλομαθής και μαζί τους ένα ηλικιωμένο ζευγάρι Ιταλών. Ο στρατηγός και η κόμισα Αλμπέρτο ντε Φέρμι.

Φρύαξε η γριά. Πίσω θεοκερατάδες μου σκοτώσατε τα παιδιά. Πίσω μωρέ. Αέρα.

Άρπαξε δυο κοφτερά λιθάρια κι ετοιμάστηκε να χυμήξει.

-Μη για τ`όνομα του θεού -έκανε το σταυρό του ο παπάς,

Η μαυροφορεμένη ψιλόλιγνη κυρία δίστασε για λίγο και μετά βγήκε μπροστά. Προχώρησε αργά- αργά μέχρι τη Γιαννιώ που οπισθοχωρούσε πάντα με τα λιθάρια στα χέρια.

Στάθηκε μπρος της κι ολομεμιάς πήρε τα χέρια της που κρατάγανε τα λιθάρια και της τα φίλησε. Τά` χασε η Γιαννιώ. Έμεινε για λίγο άλαλη κι κι ύστερα με τα χέρια που κράταγαν ακόμη τις πέτρες αγκάλιασε την ξένη κι άρχισαν να κλαίνε αντάμα..

Έπαιρνε να μεσημεριάσει όταν κατέβηκαν στο χωριό. Ο παπά Γιώργης προθυμοποιήθηκε να τους κάνει το τραπέζι αλλά η ξένη αρνήθηκε ευγενικά.. Εγώ θα μείνω το μεσημέρι στο σπίτι της κυρίας Σούκα. Έχουμε πολλά να πουμε.

Μα δεν ξέρετε Ελληνικά -Δε χρειάζεται είπε χαμογελώντας θλιμμένα μέσα από τα δακρυά της η Ιταλίδα, Οι μανάδες έχουν τη δική τους γλώσσα. Και συνενοούνται.

Κούνησε η Γιαννιώ το κεφάλι και πήρε την ξένη από το χέρι

-Έλα είπε θα σου δείξω τις φωτογραφίες των παιδιών μου και συ του δικού σου . Τι άλλο χρειάζεται να πούμε; Άνοιξε την πόρτα του σπιτιού της και φίλεψε την ξένη γλυκό καρυδάκι με κρύο νερό. Εις μνημόσυνον αιώνιον όπως έλεγε ο παπά Γιώργης.

Σταυρος Ιντζεγιαννης





























































































































































ΓΝΩΜΗ 22/10/2012

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ


ΤΗΣ…ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ



Χαράς ευαγγέλια. Τα μέτρα κλειδώσανε. Δηλαδή όχι ακριβώς, αλλά κλειδώνουν, θα… κλειδώσουν .Μπορεί αύριο, μεθαύριο, σε μια εβδομάδα, σε ένα δεκαπενθήμερο ή σε τρία τέρμινα !

Η τρόικα πήρε με τα μνημόνια, τώρα ζητάει και πανωπροίκι. Όπως λέγεται κόβονται οι μισθοί, τα επιδόματα, τα γονικά, τα προγονικά, οι μητρότητες ,το διπλό κρεβάτι ( άντε, άντε, τι το κάναμε ,να γεννάτε κάθε χρόνο και να πληρώνουν οι Γερμανοί φορολογούμενοι τα...(διαγράφεται μία λέξη ως άσεμνη), τα δώρα, οι άδειες, το «να πάω προς νερού μου κύριε προϊστάμενε» , οι τριετίες, οι πολυετίες, οι αποζημιώσεις, οι έξοδοι, είσοδοι, ο αέρας. το βήξιμο, το γκούχου-γκούχου, το αέρισμα (ούτως ειπείν επί το κομψότερον ) το «ναι μεν αλλά», το ρέψιμο, η ευκοιλιότητα (ξοδεύεται πολύ χαρτί υγείας πώς να σας φτάσουν τα λεφτά που παίρνετε- λένε ), το νίψιμο κάθε μέρα (Άκου εκεί σπατάλη!!!), το ξέπλυμα (εκτός αν πρόκειται για μαύρο χρήμα) καθώς και το «δως ημίν σήμερον» της προσευχής. Διότι λένε τι προσεύχεσθε «δως» αφού αυτό ακριβώς προσπαθούμε να κόψουμε. Να προσεύχεσθε «Πάρε»

-Μήπως θέλετε να κόψουμε και το λαιμό μας;

-Μακάρι. Διότι έτσι θα λυνόντανε το πρόβλημα με την υγεία, τα νοσοκομεία, τα φάρμακα και τα ασφαλιστικά ταμεία. Τι τους χρειάζεστε τους αρρώστους; Οι Σπαρτιάτες που τους πετάγανε στον Καιάδα- λέει ο Τόμσεν.

-Πες μου μια φράση από την Καινή Διαθήκη Τακούλη-ρωτάει η δασκάλα.

-Και απελθών ο Ιούδας απήγξατο.

-Μπράβο παιδί μου. Πες μου και σύ Μπόμπο άλλη μία

-Πορεύου και συ και ποίει ομοίως.

Κουνάει το κεφάλι της η θεία Χρυσάφω. Ήρθε ο καιρός να σφίξουμε το ζωνάρι μας. Να ξαναθυμηθούμε την ψωροκώσταινα. Τότε που δεν ξέραμε τα ροκφόρ και τα έμενταλ και τα γκούντα και τα λογίς –λογίς τυριά και τα ζαμπόν, τα μπρίκ ,τις μαγιονέζες και τα καβούρια Ρώσικα ή φτερό καρχαρία.

Τρώγαμε μόνο φέτα και κεφαλοτύρι για τρίψιμο. Οι πλούσιοι και κασέρι, τίποτε άλλο. Ψωμί ελιές, χαλβάς, κρεμύδι και ντομάτα σπυραλατιστή ή σαρδέλες παστές..

Το λάδι στη σαλάτα με το δάχτυλο, ίσα που να στάξει, καθόσον «Αρσινόη είπαμε οικονομία. Δεν είμαστε ο Ωνάσης για να το τρώμε με το κουτάλι»

-Χριστιανέ μου πως κάνεις έτσι. Με τι θα τηγανίσω τον γάβρο, με νερό;

Εμείς τα παιδιά, περιμέναμε Πάσχα ή Χριστούγεννα να μας πάρουν καινούργια παπούτσια, τα οποία θα φοράγαμε αποκλειστικά στην εκκλησία ή σε οικογενειακή επίσκεψη στο σόι. Χώρια που στα παπούτσια, μας βάζανε στη μύτη ένα πεταλάκι, επειδή κλωτσάγαμε τη μπάλα ή τα τενεκεδόκουτα στο δρόμο.

Κρέας κάθε δεκαπέντε οι πλούσιοι. Οι φτωχοί μία φορά το μήνα και αραιότερα. Καιρός να ξαναφάμε μπακάλο , φασολάδα, φακές, ρεβύθια χυλωμένα ή τραχανά και χοντρομπίγουλη με σκουράντζο καψαλισμένο με εφημερίδα ,να τρώει η μάνα και του παιδιού να μη δίνει. Το πρωί μας ταϊζανε κουρκούτι που ήταν και δυναμωτικό και φάρμακο για το στομάχι, Αντί για τόστ που δίνουν τώρα στα παιδιά, μας δίνανε μια φέτα ψωμί με λάδι και ζάχαρι.

Ντρέπομαι είπε μια κυρία της συντροφιάς, να πω ότι έχουμε μια αποθήκη παπούτσια των παιδιών, τα οποία δεν έχουν φορεθεί παρά μόνο πέντε ή έξη φορές και τα εγκαταλείψανε, ολοκαίνουργα.

- Ε, να μη λέμε μόνο για τα παιδιά. Το ίδιο κάνεις κι εσύ αγάπη μου, την κάρφωσε ο κυρ`Αποστόλης.

Έχετε δίκιο είπε ο συνταξιούχος καθηγητής. Κάποτε είχα δύο παντελόνια και θεωρούσα τον εαυτό μου πλούσιο, γιατί εκτός από το καθημερινό είχα και ένα Κυριακάτικο. Σήμερα έχω δέκα και λέω δεν έχω τι να φορέσω. Το ίδιο και με τα πουκάμισα. Ακόμη χειροτέρα με τις κάλτσες, που η μάνα τις μαντάριζε, βάζοντας μέσα ένα ξύλινο αυγό. Σήμερα με την παραμικρή τρύπα τις πετάμε.

Αυτό είναι ακριβώς το θέμα μας είπε ο συνήθως λιγόλογος πρεσβύτης της παρέας. Να απλώνετε τα πόδια σας όσο φτάνει το πάπλωμά σας -λέγανε οι πατεράδες μας. Εμείς ξεπεράσαμε ή πιο σωστά αδιαφορήσαμε για το μέτρο. Μαγευτήκαμε από τις σειρήνες μιας δήθεν καλοπέρασης με δανεικά, που μας οδήγησαν στο σημερινό αδιέξοδο. Και όσο μαγευτικό ήταν το απατηλό ταξίδι στους κόσμους μιας οικονομικής χίμαιρας τόσο οδυνηρή είναι η επιστροφή. Αναγκαστική προσγείωση.

-Κι αν δεν ανοίξει το αλεξίπτωτο;

Σταυρος Ιντζεγιαννης



































































Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΌΓΟΣ 13/10/12


ΚΑΘ ΟΔΟΝ

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ… ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ



Άναψε ο γιαλός και κάηκαν τα ψάρια – λέει ο λαός. Η συζήτηση πήρε ψηλούς τόνους και γύρω από τη φιλολογούσα συντροφιά της καφετέριας μαζεύτηκε κόσμος .

Θέμα τα επεισόδια στο θέατρο «χυτήριο» στην Αθήνα, όπου μια θεατρική ομάδα ανέβαζε ένα έργο που διακωμωδούσε στις προεκτάσεις του τη ζωή και το έργο του Χριστού.

Η συνέχεια είναι γνωστή. Επενέβη η «Χρυσή Αυγή», προκλήθηκαν επεισόδια και το θέμα που συζητήθηκε στην ολομέλεια της καφετέριας ήταν η ελευθερία του λόγου και της έκφρασης. Όχι τα επεισόδια, για τα οποία είμαστε αντίθετοι, χώρια από το ότι φέρανε και το αντίθετο αποτέλεσμα. Ερέθισαν την περιέργεια και διαφήμισαν ανέξοδα την παράσταση.

Καταργείται η ελευθερία του λόγου, υποστήριξε η μία πλευρά. Άλλο ελευθερία , άλλο ασυδοσία απάντησε η άλλη.

Διότι άλλο είμαι ελεύθερος να λέω ότι θέλω και άλλο είμαι ελεύθερος μέχρι εκεί που δεν προσβάλω τον άλλον ή που δεν προσβάλω τα ιερά και τα όσια του απέναντί μου.

-Υπάρχουν όρια που δεν μπορεί να τα υπερβαίνει κανείς; ή ο συγγραφέας είναι ελεύθερος να χλευάζει , με το πρόσχημα της ελευθερίας του λόγου και της σκέψης ;

Φυσικά ευθύς εξ αρχής έγινε η διευκρίνιση, ότι κανείς μας δε συμφωνεί με ακραίες ενέργειες. ,είτε αυτές προέρχονται από τα δεξιά είτε ανήκουν στα αριστερά. Και πιο πολύ είπε ο απόστρατός στρατηγός είμαστε κατά της βίας απ` όπου κι αν προέρχεται και για όποιο λόγο. Απαραίτητη η διευκρίνιση.

Η ελευθερία του λόγου λοιπόν το θέμα. Υπάρχει ή όχι; Και ποια είναι ; από αρχίζει και ως που φτάνει. Υπάρχουν όρια ή είναι απολύτως ελεύθερος να λέει κανείς ότι του κατέβει, χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν;

Συλογάται καλύτερα , όποιος ελεύθερα συλογάται. Ρήγας Φεραίος.

-Ναι- είπε ο Θωμάς το μειράκιον της παρέας. Συλογάται, αλλά και είναι ελεύθερος να εκφράζεται ; Δηλαδή μπορεί εγώ εν ονόματι της ελευθερίας του λόγου να σας βρίσω τη μάνα και τον πατέρα;

Τη μάνα μου όχι είπε γελώντας ο Νώντας. Για τον πατέρα μου τι να σου πω, άντρας είναι ας καθαρίσει για πάρτη του. Αλλά η μάνα μου όλα κι όλα.

Γελάσαμε βέβαια, αλλά η κουβέντα μπήκε σε άλλη διάσταση. Δε βρίζεις ατιμωρητί τη μάνα ή την οικογένεια γατί τη θεωρείς ιερή. Και τον Χριστό, τη Θεοτόκο, τη θρησκεία του άλλου; Δεν τη θεωρείς

Ιερή; Μπορείς ανενόχλητα να τη βρίζεις ή να τη διακωμωδείς ;

Τι θα έλεγε ο συγγραφέας του έργου αν κάποιος από την πλατεία εν ονόματι της ελευθερίας του λόγου και της έκφρασης του έβριζε τη γυναίκα του ;

Δεν θα οργίζετο; Ενδεχομένως και να χειροδικούσε ή να τον παρέπεμπε στη δικαιοσύνη επί εξυβρίσει;

Και γιατί εφ όσον δε δέχομαι να μου βρίσουν τη μάνα θα πρέπει να μείνω αδιάφορος όταν μου βρίζουν τη θρησκεία που όλοι μας ασχέτως σε τι πιστεύουμε θεωρούμε το ιερότερο και μη διαφιλονικούμενο ;

Να το ξαναπούμε όλα αυτά δεν έχουν σχέση με τις ενέργειες και τη συμπλοκή έξω από το θέατρο. Απλώς αυτά ήταν η αφορμή, για να καθορίσουμε τι ακριβώς θεωρούμε ελευθερία του λόγου και ποια είναι αν υπάρχουν ή όχι τα όριά της.

Κάπου διάβαζα μια σκέψη του Λακορνταίρ.(Ανρί Λακορνταίρ ; Γάλλος ιερωμένος, δημοσιογράφος, πολιτικός και ακτιβιστής) Η ελευθερία είναι το δικαίωμα να κάνεις ότι δεν βλάπτει τον άλλον -και κατά προέκταση συμπληρώνω εγώ- ότι δεν προσβάλει τα ιερά και τα όσια του άλλου.

Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε μια ανοχή σε ότι αφορά τη διακωμώδηση ή και την ύβρη ακόμη των ιερών προσώπων και συμβόλων. Βρίζουμε ανενόχλητα-ή χλευάζουμε ότι ιερό και όσιο με πρόσχημα την ελευθερία του λόγου και βλέπουμε σε εφημερίδες-περιοδικά- θέατρο-κινηματογράφο – ραδιόφωνο ή σε ομιλίες να διασύρονται τα ιερά σύμβολα όπως ο σταυρός ( η θρησκεία) ή η σημαία( η πατρίδα)

Όσο αντίθετοι είμαστε με κάθε βιαιότητα, αλλά τόσο το ίδιο μας βρίσκει αντιθέτους και η ασυδοσία του λόγου. «Το να σκέφτεται κανείς ελεύθερα είναι ωραίο. Το να σκέφτεται σωστά είναι ωραιότερο»(Επιγραφή στο Πανεπιστήμιο της Ουψάλα-Σουηδία).

- Τελικά που καταλήξατε ρωτάει η κόρη μου

- Ψηφίσαμε ομόφωνα ,ναι στην ελευθερία του λόγου αλλά όχι και στην ασυδοσία του. Ναι στον λόγο όχι στον…παράλογο!!!

Σταύρος Ιντζεγιαννης

Υ.γ : Ο Σταύρος Ιντζεγιάννης παρουσιάζει κάθε Δευτέρα περίπου στις 11 παρά τέταρτο το βράδι στο κανάλι ΛΫΧΝΟΣ την εκπομπή ΤΕΡΙΡΕΜ.

Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2012

γνωμη 1-10-2012




                                                  ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ
ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΦΥΛΟ

  Όντας ο θεός έφτιαξε το Ληξούρι
    και τς άλλους τόπους –
    είπε ας κάτσω να ξεκουραστώ
    κι έφτιαξε και τς ανθρώπους
                       Λασκαράτος

   Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Εν αρχή ην ο Θεός, ο οποίος  ζούσε στον ουρανό, έχοντας τον θρόνο του στα γαλάζια σύγνεφα, περιστοιχιζόμενος  από τις στρατιές των αγγέλων και τις λεγεώνες των Σεραφείμ και των Χερουβίμ, σε μια πλάση με αρμονία και τάξη.
   Επειδή όμως έπληττε στην πλήρη και αδιαφιλονίκητη μονοκρατία του, σκέφτηκε ότι κάτι έπρεπε να κάνει για να σπάσει τη μονοτονία .
  Έτσι έφτιαξε τη μέρα και τη νύχτα. Αλλά τα πράγματα και πάλι δεν άλλαξαν. Η νύχτα διαδέχονταν τη ημέρα και η μέρα τη νύχτα σε μια αδιατάραχτη αρμονία και επειδή η ανία – ανία σκέφτηκε να φτιάξει τον άνθρωπο και τα ζώα.
  Αλλά και πάλι η κατάσταση δεν πήρε άλλη τροπή. Ο Αδάμ  ζούσε αρμονικά  με τα ζώα καθόσον ζώον  κι αυτός από τότε μέχρι σήμερα-και δεν δέχομαι επ αυτού καμία αντίρρηση-κι ούτε σκύλος κι ούτε καυγάς .
  Πλήττοντας θανάσιμα ο Πάναγαθος , αφού έξυσε επανειλημένα το πάνσοφο κεφάλι του σκέφτηκε να φτιάξει τη γυναίκα μ` όλο που ήξερε σαν Θεός που ήτανε τι μεγάλο ρίσκο έπαιρνε.
  Νάτη λοιπόν και η Εύα στη Δημιουργία. Αλλά και πάλι τι θαρρείς. Μέλι γάλα ο Αδάμ μα τη Εύα. Γκρινιάζανε βέβαια το πρωί ποιος θα αρμέξει την κατσίκα  ή ποιος θα φτιάξει το στιφάδο αλλά το βράδι που πλάγιαζαν δίπλα- δίπλα  και αγκαλιαζόντανε για να ζεσταθούν που έκανε κρύο, ήταν και θεόγδυτοι βλέπεις (δεν είχαν εφευρεθεί ακόμη οι πιτζάμες ) τη βρίσκανε !!!
  Αυτή τη φορά ο Πάνσοφος  θεός Πήρε άλλα μέτρα
   Προίκισε τον Αδάμ με τις εφτά θεϊκές αρετές.: Υπομονή, υπακοή καλοσύνη, τιμιότητα, σεμνότητα, εγκράτεια  και…βαρύ χέρι!
   Εν συνεχεία προίκισε τη Εύα με τα εφτά θανάσιμα αμαρτήματα  Ήτοι :Απληστία, αλαζονεία, θρασύτητα, λαγνεία, ακολασία,  λαιμαργία και…μεγάλη γλώσσα!
   Αυτή τη φορά είναι γεγονός ότι το πείραμα πέτυχε. Ο παράδεισος γέμισε φωνές και φασαρία. Διότι ο Αδάμ  ως έχων βαρύ χέρι  της έριχνε κάθε τόσο της Εύας ένα βρωμόξυλο, αλλά κι εκείνη δεν πήγαινε πίσω, διότι έτσι και άνοιγε τη γλώσσα  της, τον έλουζε πατόκορφα,  χώρια που τον απατούσε και με τον όφι- λαγνεία  και ακολασία ε;-Τώρα αν ήταν βόας ή πύθων ή κροταλίας δεν το λέει η …αποκάλυψη κι ούτε και έχει σημασία. Νομίζω!
  Στην αρχή φαίνεται ότι το διασκέδαζε και ο Θεός ,είχε χαβαλέ η υπόθεση. Όταν έβλεπε ότι το παρακάνανε έριχνε έναν κατακλυσμό και τα πράγματα μπαίνανε σε σειρά, γιατί οι άνθρωποι βλέπανε ότι πάνω από αυτούς υπήρχε ένα μάτι που έβλεπε τα πάντα και μια κυρίαρχη δύναμη  που δε σήκωνε αστεία. Κάποτε όμως το παρατραβήξανε  φαίνεται το σχοινί άσε που άρχισαν να διαμαρτύρονται και τα άλλα ζώα
 Σού λέει ζώα είμαστε κι εμείς αλλά τέτοια χαϊβάνια σαν τους ανθρώπους δεν έχουν ξαναϋπάρξει στη Δημιουργία, τι τους θέλουμε εδώ μέσα,
  Έτσι αναγκάστηκε ο καλός Θεός να τους διώξει από τον Παράδεισο και βρήκε βέβαια την  ησυχία του αυτός, αλλά έγινε μαλλιά κουβάρια ο κόσμος εδώ κάτω. Αρσενικοί και θηλυκοί αρπάχτηκαν και αρπάζονται συνεχώς για το πάνω χέρι – κάτω χέρι τίνος είναι το πιο πάνω κι έτσι έγινε και ο κόσμος χωρίστηκε σε δύο στρατόπεδα.
   Δυο φύλα που μαζί δεν κάνουν και χώρια δεν μπορούν. Ενώ έχουν φτιαχτεί για να συμπληρώνουν ο  ένας τον άλλον εντούτοις διαρκώς βρίσκονται σε αμάχη προσπαθώντας να αποκτήσουν τη μεγαλύτερη δύναμη και να εξουσιάσουν το ένα το άλλο. Και σαν να μην έφτανε αυτό άρχισαν να χαλάνε τη σειρά και να πηγαίνουν οι άντρες με τους άντρες ,οι γυναίκες με τις γυναίκες και άστα να πάνε κατά διαβόλου. Και εκεί πάνω ήταν που ο Παναγαθος και Πάνσοφος Θεός σου ΄λέει  αφού το θέλετε έτσι ας φτιάξω μια  αντρογύναικα που δε θα είναι ούτε άντρας αλλά ούτε και με γυναίκα θα μοιάζει και έφτιαξε την Λαγκάρντ και τη Μέρκελ  που μας κουνάνε  το δάχτυλο σαν να λένε εδώ σας έχουμε  











Γνωμη 8-10-2012


                                                        ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ    
  ΓΙΑΤΡΕ ΜΟΥ ΒΟΗΘΕΙΑ

   -Γιατρέ μου  ευχαριστώ. Το φάρμακο που δώσατε  στην πεθερά μου απεδείχθη μοναδικό .
   -Α, ναι; Και πως  είναι η ασθενής μας ;
   -Την κηδέψαμε προχθές!!!
 ---------------------------
  Απεργούν τα φαρμακεία. Απεργούν οι γιατροί. Τα μόνα που δεν απεργούν είναι η κρίση και οι αρρώστιες.
  Στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας οι ασφαλισμένοι που γίνονται μπαλάκι μεταξύ υπουργείου και  φαρμακείων. Αυξάνεται και η συμμέτοχή των ασφαλισμένων στα φάρμακά τους . Ευτυχώς που τα έξοδα της κηδείας παραμένουν σταθερά
   Απολιτική η στήλη, αρκείτε να ρωτάει το φαρμακοποιό, πότε ανοίγει και πότε απεργεί. Άλλωστε είτε η πέτρα ,είτε το αυγό κυλήσει, ο ασφαλισμένος θα πληρώσει που είναι και ο μόνος  ο οποίος δε φταίει,. Ίσως και ο μόνος που δεν πήρε μέρος στο μεγάλο φαγοπότι!!!
   Ευτυχώς δεν απεργούν η γειτόνισσα, ο μανάβης και η συμπεθέρα που εκδίδουν αβέρτα συνταγές οι οποίες αρχίζουν  με βότανα και τελειώνουν με έμπλαστρα και ξεματιάσματα .
 -Κυρά Λίτσα πως πάει ο παππούς;
  -Πάει… στον αγύριστο. Τά ΄φησε όλα στη Βουλγάρα που τον περιποιείτο.
   25 εκατομ συνταγές  χορηγούν ετησίως οι 12.5 χιλιάδες γιατροί του ΙΚΑ για τα 11,5 χιλιάδες φαρμακεία .Ο  έστιν ο κάθε δικαιούχος περίθαλψης  παίρνει με το τσουβάλι  φάρμακα , ενέσεις , χάπια κλύσματα υπόθετα τσιρότα και στο τέλος  γλιτώνει από την αρρώστια και πάει από γαστρορραγία ή καταντάει να έχει εξάρτηση από τα χάπια. Ενίοτε και από το γιατρό
  -Άστα Χριστίνα μου πάω σε έναν ψυχίατρο κούκλο. Να φανταστείς ότι κλείνω τα μάτια και με γδύνει ως τα μέσα- μέσα μου .
  Καταντήσαμε  να έχουμε στα σπίτια μας ένα ντουλάπι φάρμακα , χώρια από αυτά που πετάμε είτε γιατί έληξε η ημερομηνία είτε γιατί έληξε…ο ασθενής .Συλλυπητήρια!!!
   Είναι γνωστό άλλωστε ότι η φήμη των γιατρών κυκλοφορεί στα σαλόνια, τα έργα τους στα νεκροταφεία. Γαίαν έχεις ελαφράν, μακαρίτη μου!!!
      Παλαιά είχαμε ασπιρίνη, οινόπνευμα και  θερμόμετρο. Σήμερα έχουμε πιεσόμετρο και μηχανάκι να μετράμε κάθε πρωί την πίεση και  το σάκχαρο.  Ωστόσο ο καλύτερος γιατρός της οικογένειας ήταν η γιαγιά που με τη πείρα της αλλά και με την αγάπη της-εκείνα τα άγια τα χέρια της που όταν σε χάιδευαν σε θεράπευαν αμέσως-γιάτρευαν έναν σωρό αρρώστιες για τις οποίες τρέχουμε με το παραμικρό : γιατρέ μου ο μπούλης βήχει.
  -Φενεργκάν
  Η γιαγιά μας ξάπλωνε μπρούμητα, τύλιγε σε ένα πιρούνι βαμβάκι, το βούταγε στο οινόπνευμα και με το κερί από το καντήλι της Παναγιάς μας έριχνε βεντούζες. Μετά μας έκανε μια γερή εντριβή και το πρωί : «Σήκω γρήγορα τεμπέλη μου να πας σχολείο»
  Όταν το είπα του γιατρού, στο σπίτι που τρώγαμε, έβαλε τα γέλια, αλλά πίσω από την πλάτη του, η πεθερά του, έκανε μια γκριμάτσα σαν να έλεγε «κακομοίρη μου γελάς, αλλά τα παιδιά σου με τέτοια σου τα μεγάλωσα εγώ»!!!
  Από την εποχή των αντιβιοτικών που έσωσαν κόσμο και κοσμάκη –το σωστό να λέγεται-θεραπεύουμε το συνάχι ή τον πονόλαιμο αλλά καταστρέφουμε το στομάχι μας που το γεμίζουμε ανεξέλεγκτα από ένα σωρό χάπια.
  -Γιατρέ μου κάθε βράδι βλέπω στον ύπνο μου ποντίκια που παίζουν ποδόσφαιρο.
 -Δεν είναι τίποτε σπουδαίο. Θα σας γράψω μερικά χάπια να τα πάρετε το βράδι και δεν θα τα ξαναδείτε.
  -Γιατρέ μου, γίνεται να τα πάρω από αύριο το βράδι, γιατί σήμερα παίζουν τελικό;
   Προπολεμικά- όταν οι γιατροί δεν ξέρανε τι έχεις , λέγανε μαλάρια και ξεμπερδεύανε. Η ελονοσία θέριζε.
  Μας ήταν άγνωστος –στη σημερινή του έκταση- ο καρκίνος, τα εγκεφαλικά, οι καρδιοπάθειeς ( Αν πέθαινες ξαφνικά ,λέγανε του ήρθε κόλπος) κι ακόμη το στρες ή το AIDS και τα τροχαία που σήμερα ξεκληρίζουν ολόκληρα  χωριά κάθε χρόνο.
 Την εποχή εκείνη θέριζε ο τύφος και οι επιδημίες. Η φυματίωση ήταν το σήμα κατατεθέν του ρομαντισμού.
  Σήμερα όταν δεν ξέρουνε τι έχεις σου λένε αλεργία και ο ένας γιατρός σε στέλνει στον άλλον από συναδερφική αλληλεγγύη. Υπέρηχοι, αξονικές, κωλονοσκόπιση (ωχ) συνταγές επί συνταγών και…λεφτά να έχεις να πληρώνεις, εκτός αν πάσχεις από αμνησία
 -Γιατρέ μου πάσχω από φοβερή αμνησία. Ξεχνώ αμέσως .Τι με συμβουλεύετε;
  -Να με πληρώσετε προκαταβολικά !!!
 
                      Σταύρος Ιντζεγιάννης


  


ΓΝΩΜΗ 15-10-2012

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ


ΟΙ ΛΙΣΤΕΣ…ΤΩΝ ΛΗΣΤΩΝ



Στην επικαιρότητα η λίστες. Η πρώτη είδηση το πρωί και η τελευταία το βράδι. Πάντρεψε η Μυρτώ την κόρη της και όπως όλες οι μανάδες την πήρε τηλέφωνο δυο μέρες μετά να μάθει.

-Για πες μου ; καλά;

-Ου, που να στα λέω μάνα. Η πρώτη φροντίς το πρωί και η τελευταία το βράδι !!!

Οι λίστες λοιπόν. Υπάρχουν; Χάθηκαν; Βρέθηκαν; Τις πήραν; Τις έκρυψαν; Τις επεξεργάστηκαν; Τις μαγείρεψαν; Και ποιός, που, πότε σε ποιο συρτάρι, ποιου υπουργείου ή ποιού γραφείου και από ποιόν; Και πως δηλαδή τόσον καιρό δεν τις φανερώνανε και γιατί τις φανερώσανε τώρα στη γενική αναμπουμπούλα. Δόλος, αμέλεια, αδιαφορία ή σκοπιμότητα ;

Πρώτο θέμα στις εφημερίδες, στην τηλεόραση, στα πολιτικά γραφεία στο διαδίκτυο, στο twitter ή στο face book, στα καφενεία ακόμη και στη τηλεφωνική ενημέρωση της κυρά -Ντίνας του χασάπη (πωλούνται αρνιά ορεινά ντόπια… Σκοπίων) με την περιπτερού τη Γεωργία του Ανέστη του γκαβού(ξεκλειδώνονται πόρτες νομίμως και παρανόμως):Τά`μαθες τα νέα είναι ανακατεμένος και ο …που παρά λίγο να τον ψήφιζα, που να μου κοβότανε το χέρι!

Λίστες ων ουκ έστιν αριθμός ή προέλευση ή προορισμός , κρυφές, φανερές ,ή απόρρητες , επίσημες ή ανεπίσημες που να βρεις άκρη. Κάθε μέρα μια καινούργια λίστα μπαίνει στη ζωή μας.

Σε πρώτη επικαιρότητα βέβαια η λίστα Λαγκάρντ, η οποία ξεκίνησε από Δ.Ν.Τ και μέσω Ελβετίας, Σουηδίας, Βρυξελών ,Φιλανδίας, Βερολίνου (μπορεί και Αυστραλίας , όλα είναι πιθανά ) κατέληξε μέσω Γαλλίας στην Ελλάδα όπου και καταχωνιάστηκε μουλωχτά σε κάποιο συρτάρι στα αζήτητα !

Υπάρχει ακόμη η λίστα των πολιτικών, που άγνωστο πόσοι είναι.32.42 52 ή 102 που έβγαλαν τα λεφτά τους –νόμιμα ή παράνομα-σε κάποια τράπεζα της Ελβετίας και επιστρατεύουν διεθνώς πεζούς καβαλαρέους μη δοθεί στη δημοσιότητα. Υπάρχει ακόμη η λίστα των ελευθέρων επαγγελματιών (δικηγόροι, γιατροί, τραγουδιστές, σόυ γούμεν, ποδοσφαιριστές , ηθοποιοί, καραγκιοζοπαίχτες, χρηματιστές , μέχρι και κάποιοι Ρομά της λαϊκής αγοράς ,δεν αποκλείεται ακόμη και ζητιάνοι ,ναι σου λέω) που έστειλαν τα λεφτά τους σε κάποια τράπεζα στη Τζαμάικα ή στις Παρθένους Νήσους ή στη Βόρνεο που είναι λένε ο τραπεζικός παράδεισος της παρανομίας.

Υπάρχει η λίστα των φοροφυγάδων που έχουν καταθέσεις χιλιάδων και μερικοί εκατομμυρίων (εκεί να δεις λεφτά) την ίδια ώρα που δηλώνουν εισόδημα 95 ή 55 ή 25 ευρώ. Κάποιος δήλωνε εισόδημα 10 (μάλιστα δέκα) ευρώ το χρόνο .Αθάνατε Έλληνα δεν παίζεσαι με τίποτε.

Υπάρχει η λίστα αυτών που δεν πλήρωναν την εισφορά τους στα ασφαλιστικά ταμεία, αλλά είχαν δωρεάν περίθαλψη ,όλα κι όλα και διαμαρτύρονται κι από πάνω, γιατί το όριο συνταξιοδότησης από 65 πάει στα 67.

Υπάρχει ακόμη η λίστα αυτών που πήραν τις μίζες ή η λίστα με τα ονόματα των «Οφ Σορ»εταιρειών και η λίστα των μαρτύρων που καλούνται –όλο και νέοι εμπλεκόμενοι- καθημερινά και δε βρίσκεται άκρη, καθώς νέα ονόματα, νέοι μάρτυρες, νέοι υψηλά ιστάμενοι και νέο φαγοπότι αποκαλύπτεται. Όλοι τους της Χάι Σοσάετυ που σε Ελληνική μετάφραση σημαίνει «ο εκλεκτός παλιόκοσμος!!!

Και βέβαια δεν σταματάμε εδώ .Διότι υπάρχει και η λίστα του Υπουργείου με τα φάρμακα που πρέπει να γράφονται σε γενόσημα διότι –λέει- τα αυθεντικά στοιχίζουν ακριβά και αφού έτσι κι αλλιώς υπάρχει θάνατος και το κορμί θα λιώσει, τι με τα πραγματικά τι με τα μεταλλαγμένα, θα πεθάνετε που θα πεθάνετε, τουλάχιστον μη στοιχίζετε και στην πατρίδα. Τιμιότερον και αγιότερον πατρίς να μη ξεχνάμε!!!

-Γιατρέ μου τώρα τελευταία η καρδιά μου χτυπάει ακανόνιστα.

-Μην ανησυχείτε, σε λίγο θα σταματήσει εντελώς !!!

Άσε που υπάρχει και η λίστα με τα φάρμακα που πρέπει να γράψουμε το πολύ μέχρι αύριο γιατί ξαναρχίζουν οι απεργίες γιατρών –φαρμακοποιών και νοσοκόμων !!!

Βέβαια υπάρχει και η λίστα της οικογενειακής μας ζωής κάθε πρωί: Χριστόφορε μη ξεχάσεις βιάγκρα για σένα και και μπέιμπυ λίνο έξτρα-έξτρα λαρζ για τον παππού.

- Μόνο ; Τη λίστα γάμου που τη βάζεις κι έχουμε τρεις αυτόν τον καιρό. Μανία κι αυτοί να παντρευτούνε δεν ρωτάνε τους παντρεμένους!!!

Μου φαίνεται πως έχει δίκιο ο Νώντας, που είναι και ο γραμματιζούμενος της παρέας, Πρέπει να ξαναγράψουμε τους γραμματικούς κανόνες.. Ονομαστική πληθυντικού οι λίστες –γενική των…ληστών !!!

Έχετε αντίρρηση ;

ΣΤΑΥΡΟς ΙΝΤΖΕΓΙΑΝΝΗΣ

Υγ : ο Σταύρος Ιντζεγιάννης παρουσιάζει κάθε Δευτέρα βράδι στο κανάλι ΛΥΧΝΟΣ την εκπομπή ΤΕΡΙΡΕΜ ώρα 10,30 με 11 περίπου