Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2017

ΚΑΘ ΟΔΟΝ

                                               ΚΑΘ ΟΔΟΝ

    ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΗ ΔΕΥΤΕΡΑ

    Κύριε –κύριε επίβλεψον εξ ουρανού και ίδε…!
   Τι έχουμε πάθει; Πήραμε  τη ζωή μας λάθος κι αλλάξαμε ζωή-που γράφει ο ποιητής.
    Πως γίναμε έτσι; Κι όμως σωστά μας είχαν μεγαλώσει οι γονείς μας. Κάναμε την προσευχή μας το πρωί: «Πάτερ ημών ο εν τοις Ουρανοίς αγιασθήτω το όνομά σου…» και πάντα το
 βράδυ  πριν κατακλιθούμε: « Καταξίωσον Κύριε εν τη εσπέρα ταύτη αναμαρτήτους φυλαχθείναι ημάς» ! Το μεσημέρι ο πατέρας στερεότυπα έλεγε κάνοντας το σταυρό του.; «Ευχαριστούμε Κύριε για το πλούσιο τραπέζι που μας αξίωσες» Εννοείτε ότι αυτό το πλούσιο τραπέζι ήταν μόνο ένα πιάτο ρεβύθια βρασμένα και λίγα χόρτα  που είχε μαζέψει η θεία Χρυσώ από ένα κήπο πιο πέρα. Υπερπλούσιο, έλεγε ο συγχωρεμένος, άλλοι δεν έχουν ούτε αυτό!!!
  Είχαμε φόβο Θεού!
   Τι πάθαμε και τα ξεχάσαμε όλα  αυτά. Βιαστικά σηκωνόμαστε το πρωί-«πω  πω άργησα!» κάνομε, αν ! κάνουμε  το σταυρό μας πολλές φορές μηχανικά και στην εξώπορτα αντί για σταυρό το ψαλτήρι της συμβίας: Μη ξεχάσεις εκεί που μπλέκεις με τους φίλους σου να πάρεις ψωμί, πατάτες, ρύζι και τα μακαρόνια  να είναι Μίσκο –που φώναζε ο καλόγερος του Ακάκιου!!! 
   Διαλυμένο το μεσημεριάτικο τραπέζι. Άλλη ώρα εμείς, πολλές φορές στο πόδι διότι…διότι…διότι να προλάβω το λεωφορείο ή περιμένει η αδερφή μου ή ετούτο  ή το άλλο. Τα παιδιά ακόμη χειρότερα. Σχεδόν δεν τα βλέπουμε. Σχολείο, φροντιστήριο, καράτε ο μεγάλος, μετά αγγλικά η κόρη λογιστικά η άλλη… όλοι κάτι έχουν ,κάπου πάνε. Κάπως φεύγουν!
 -Κάντε και κανένα  σταυρό βρε- φωνάζω.
 -Αφού πάω την Κυριακή στην εκκλησία-απαντάει.
 Ο άλλος είναι απασχολημένος με το κινητό!!!Δεν ευκαιρούμε ούτε να μιλήσουμε σαν οικογένεια. Να βρούμε ένα τρόπο επαφής. Που να βρεις άκρη!
   -Οικογένεια; Τι είναι αυτό; Αλλιώς τη ξέραμε. Άλλο εννοούσαμε όταν λέγαμε πατέρας, μητέρα, παιδιά, παππούς θείος. Ο Χριστός .Η Παναγία. Οι Άγιοι, σε κάθε βήμα μας σκέπη και κραταίωμα!
    Δε λες δόξα τω Θεώ-προσπαθεί να με συνεφέρει-ο ξάδερφος που δε σου αντιμιλάνε ποτέ, που δε σου γυρίζουν την πλάτη, που κοιμούντε ακόμη σπίτι. Που δε σου ήρθαν ποτέ μεταμεσάνυχτα! Που δε σου είπε ο Κωστάκης- 18 χρονών-πατέρα έχεις  ένα τσιγάρο;
  Για κοίταξε εμένα που με ζηλεύεις διότι όλα τα παιδιά μου είναι επιστήμονες. Ναι δόξα τω Θεώ επιστήμονες, αλλά εγώ με την Θεώνη –τη γυναίκα του, είμαστε μόνοι. Ο ένας γιατρός την Αγγλία. Η άλλη προγραμματιστής πληροφορικής πήρε διδακτορικό κι ετοιμάζεται για το Πανεπιστήμιο της Ουψάλα, ίσως  παντρευτεί τον καθηγητής της-λέει!!!  Η μικρή –τρόπος του λέγειν μικρή-πιανίστα στο Παρίσι!
   Τι να έρθουμε να κάνουμε στην Ελλάδα πατέρα-λένε. Μας βρίσκεις δουλειά ή θα ζούμε με το χαρτζιλίκι  σου. Τουλάχιστον εδώ δουλεύουμε. Ζούμε. Να είσαι υπερήφανος γιατί δε σε ντροπιάζουμε.
  -Ναι. Δε με ντροπιάζουνε- λέει ο ξάδερφος-αλλά προχτές που είμαστε κατάκοιτοι και οι δύο, δεν είχαμε ποιος να πάει στο φαρμακείο να μας πάρει μια ασπιρίνη αδερφέ. Σκέψου αν ήταν - ο Θεός να μη το δώσει-κάτι σοβαρότερο. Μια ανάγκη να μας πάει κάποιος στο νοσοκομείο. Τουλάχιστον εσύ τα έχεις δίπλα σου. Να λες Δόξα τω Θεώ!
  Τι πάθαμε; Πως γίναμε έτσι; Σωστά είχαμε μεγαλώσει. Με φόβο Κυρίου. Μεγάλοι άντρες πια κοιτάγαμε το ρολόι –πω  πω άργησα 10 η ώρα θα φωνάζει πάλι η μάνα: «Δε σκέφτεστε τον πατέρα σας , εκεί που… ξενυχτάτε » Ήταν 10 και τέταρτο!!!Πάει χάλασε ο κόσμος-γκρίνιαζε!
Σκέψου δηλαδή να ζούσε σήμερα και  έβλεπε την μικρή να γυρίζει από τα …λογιστικά! Στη 1 ή  στις 2 τα μεσάνυχτα. Θα πάθαινε εγκεφαλικό.
   -Μα είναι καρναβάλι –λέει.
 -Ναι καρναβάλι με τον κόσμο στην ουρά να περιμένει ένα πιάτο στα συσσίτια της Αρχιεπισκοπής !
  Τέτοιες μέρες μέσα σ` αυτό το αλλοπρόσαλλο περιβάλλον που βιώνουμε  με τις χαζοχαρούμενες εξαλλοσύνες των νεαρών από τη μια μεριά και από την άλλη τις κραυγές της απόγνωσης, από κάθε πλευρά, ζητώντας διέξοδο στα αδιέξοδα  που βιώνουμε, νοιώθω περισσότερο από κάθε άλλη φορά την ανάγκη  να γονατίσω στην ησυχία  μιας εκκλησίας  «επί την ηλίου δύσιν» και να προσευχηθώ για «φως το ιλαρόν  Αγίας δόξης» που τόσο μας χρειάζεται σαν μια  ελάχιστη προετοιμασία για την εβδομάδα των Χαιρετισμών στη Θεοτόκο  που αρχίζουν, μεθαύριο από τη «Καθαρή Δευτέρα» που μας έρχεται.
Σταύρος Ιντζεγιαννης


   

γνωμη


                                                  ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ
    13η  ΣΥΝΤΑΞΗ

   Χαράς ευαγγέλια ,Πετάει ο γάιδαρος ; Πετάει !Μάλιστα πετάει.  Άρα είχα δίκιο που έλεγα ότι « τα αδύνατα παρά τοις ανθρώποις δυνατά παρά τω ΣΥΡΙΖΑ» Το ακούσατε, το άκουσα, το άκουσε όλη η Ελλάδα και το καταγράψαμε και το κομποδέσαμε μάλιστα  για να είμαστε σίγουροι και  ζητωκραυγάσαμε.
   Θα δοθεί η 13η σύνταξη ανήγγειλε με  διάγγελμά του ο κ. Πρωθυπουργός  τηρώντας την υπόσχεση που είχε δώσει έστω με μικρή – δύο ετών- καθυστέρηση «λόγω επειδή» η οικονομία μας ήταν …ανοικονόμητη. Όθεν ζητωκραυγάζω, ενθουσιάζομαι, χειροκροτώ και πηδάω (μη πάει ο νους σας στο σεξουαλικό. Αυτό ξεχάστέ το, είναι μια πονεμένη ιστορία) Πηδάω δηλαδή χοροπηδάω από τη χαρά μου. Όσοι πιστοί προσέλθετε!
    Μαθαίνω μάλιστα ότι  ήτανε προσωπική διαταγή του κ Τσίπρα, παρά τις αντιρρήσεις του κ Τσακαλώτου, ο οποίος του τράβηξε το μανίκι :Αρχηγέ πρόσεξε τι λες, δε βγαίνουμε.
 - Σιωπή  εσύ του είπε ο Αλέξης δεν ξέρεις από πολιτική Το ζητούμενο είναι όχι να βγούμε στα λεφτά αλλά… στους ψήφους!
   Βέβαια η παροιμία λέει « Αγίου κερί και μικρού παιδιού καλούδι μη τάξεις γιατί θα πρέπει να το ξεπληρώσεις». Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία που δεν ισχύει στην πολιτική όπου από αρχαιοτάτων χρόνων, άλλα υπόσχεσαι  άλλα εννοείς και άλλα κάνεις τελικά ή δεν τα κάνεις καθόλου!!!
   Κατόπιν τούτου, δικαιολογούμαι να χαίρω  εγκαρδίως, πρώτον διότι είμαι στη λίστα των δικαιούχων ονομαστικώς μάλιστα και από τους πρώτους και δεύτερον διότι επί τέλους θα πάρω μερικές  σοκολατίτσες στα εγγόνια μου, λόγω των ημερών, θα πάρω και δυο ζευγάρια κάλτσες δώρο στις κόρες μου. Άντε και ένα κυλοτάκι δώρο της Αριστέας μου (Πουλάνε στη λαϊκή της Πέμπτης 1 ευρώ τη μία τα μεγάλα μεγέθη  φάρδος αεροδρομίου)  και θέλω δε θέλω, θα πάρω και το δαχτυλίδι που ζητάει η… Φιφίκα (καλά άλλο να σας λέω και άλλο να τη βλέπεις ) και η οποία απειλεί αν δε φέρεις το δαχτυλίδι  να μη ξανάρθεις . «Τι είναι – λέει - 100 ευρώ  για σένα που παίρνεις 427 ευρώ σύνταξη. Θα σου περισσέψουν και άλλες 327 να περάσεις με την οικογένεια το μήνα» Σωστόν !!!
   Αν τα συνοψίσετε όλα αυτά και προσθέσετε τον αγώνα, τη σκληρή διαπραγμάτευση, την αγωνία του Τσακαλώτου, τα ξενύχτια και τα ταξίδια πήγαιν-έλα  θα δείτε ότι έχω δίκιο που αποφάσισα να ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ δαγκωτό .Και αν μάλιστα καταργήσει και τον ΕΝΦΙΑ (δεν τον αφήνει ο Μοσκοβισί αλλιώς θα το είχε κάνει προ πολλού) τότε τον κάνω εικόνισμα και τον ανακηρύσσω πρωθυπουργό ισοβίως μέχρι την άνοιξη του 2017!
   Βέβαια όλα αυτά για να γίνουν πραγματικότητα, χρειάζεται  να αρθούμε –σημειώνουν οι κυβερνητικοί παράγοντες-όλοι οι Έλληνες στο ύψος των περιστάσεων και να βοηθήσουμε  αγόγγυστα και χωρίς αντιρρήσεις την κυβέρνηση  να εφαρμόσει  το πρόγραμμα των περικοπών συντάξεων,  επιδομάτων, αφορολογήτου, ανεργίας, αυξήσεως του Φ.Π.Α, υπερφορολόγισης πάντων και πασών  αποδεχόμενοι το δόγμα ότι υπεράνω  «Πατρός  τε και μητρός και των προγόνων απάντων… κυβέρνηση». Είναι ο μόνος τρόπος  να δούμε τα οφέλη της πρώτης φοράς αριστεράς!!!
      Η αλήθεια είναι ότι το διάγγελμα του πρωθυπουργού ενεργοποίησε τα ανακλαστικά της αντιπολίτευσης ,που αναρωτιέται  από προχτές. Βρε μπας και το λέει αλήθεια ή μας κάμει πλάκα .Διότι είναι γεγονός ότι η στροφή ΣΥΡΙΖΑ έφερε τα πάνω-κάτω σε μια εποχή που το Δ.Ν.Τ επικρέμαται σα δαμόκλειος σπάθη και που οι  Ευρωπαίοι  εταίροι μας βρίσκονται ενώπιον των προβλημάτων που δημιούργησε το αρνητικό  δημοψήφισμα στην Ιταλία.
   Από τη μια μεριά αναγγέλλονται ή δεν διαψεύδονται οι φήμες  για περαιτέρω περικοπές σε μισθούς και συντάξεις  και από την άλλη η κυβέρνηση προαναγγέλλει  παροχές. Πως γίνεται, αναρωτιούνται  οι αναλυτές να τάζονται παροχές  σε μια εποχή που η  οικονομία δε δικαιολογεί τέτοια ανοίγματα, καθώς οι αριθμοί πιέζουν και τα ποσοστά αντιστέκονται .Άρα η πολιτική στροφή του κ Τσίπρα ή προϊδεάζει επερχόμενες εκλογές με τη λογική εγώ δίνω σήμερα και ελάτε εσείς αύριο να βγάλετε τα κάστανα από τη φωτιά ή σου δίνω σήμερα αυτά, που θα σουπάρω αύριο, ώστε κερδίζοντας χρόνο σε κάθε περίπτωση να είμαστε χορτάτοι και οι δύο.
 Σταύρος Ιντζεγιαννης
  
  
   .





Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2017

ΓΝΩΜΗ

                                                            ΕΝ ΚΤΑΚΛΕΙΔΙ  
        ΓΕΙΑ ΣΑΣ…ΦΙΛΟΙ
   
   Ήλθε , είδε και… απήλθε. Συμπέρασμα : Ώδινεν  όρος και έτεκεν μυν που λέγανε οι σοφοί  παππούδες μας . Σε απλά  ελληνικά,πολύς χαμός για το τίποτε!
   Ήλθε ο κ .Ομπάμα, του ετοιμάσαμε παρά  λίγο ρωμαϊκό θρίαμβο, στρώσαμε κόκκινα χαλιά, τον υποδεχτήκαμε με τιμές και φανφάρες, τσολιάδες, ταρατατζούμ, έφερε και δική του λιμουζίνα  μάλιστα, γιατί δεν εμπιστεύονται  τις δικές μας (σκέφτηκαν πως λόγω οικονομίας μπορεί να είναι ασυντήρητες) ακινητοποιήσαμε το σύμπαν, ήρθαν και καμιά πεντακοσαριά σωματοφύλακες  με σκυλιά και όργανα  (μέχρι και ακτίνες Χ είχαν μαζί τους)   και ψάξανε το έδαφος σπιθαμή – σπιθαμή και τέλος πάντων ο άνθρωπος κατέβηκε γελαστός,  χαρούμενος , ευχάριστος και  επικοινωνιακός. Λες και είχε να πληρώσει τίποτε, όλα τζάμπα, γιατί να μην είναι χαρούμενος; Ούτε ΕΜΦΙΑ πληρώνει στον Λευκό  Οίκο, ούτε τον μισθό του περικόπτουν κάθε τρεις και λίγο, δωρεάν τρώει, δωρεάν κοιμάται, όλα καλά. Ας μη πλήρωνα κι εγώ να δεις χαρές που θά`κανα.
   Και πάνω στην πρόποση μας μίλησε  για την Ελληνική Δημοκρατία που ναι μεν γεννήθηκε εδώ, (αλλά έμπλεξε κάπου μεταξύ Βρυξελών- Βερολίνου-Ουάσιγκτον)  και πια εμείς από τη χαρά μας, στους έβδομους ουρανούς. Ιδιαίτερα όταν έκανε πρόποση ελληνικά.
  -Γεια σας… φίλοι..Αλλά μετά που ήπιε το κρασάκι του, όταν έφτασε στο δια ταύτα, μας την έριξε: Σωστό είναι να βοηθήσουν όλοι είπε, αλλά και σεις να κάνετε μεταρρυθμίσεις και άλλα τέτοια ωραία, τα οποία όμως  τα είπε αγγλικά κι όποιος κατάλαβε- κατάλαβε!.
  Αυτό το « μεταρρυθμιστείτε »που  έχει γίνει καραμέλα στο στόμα  όλων των δανειστών, μου θύμισε  έναν Αισώπιο μύθο : Ό παπαγάλος έμαθε να λέει « καλημέρα ». Είναι σοφός, είπαν τα άλλα πουλιά. Ξέρει τα πάντα, ξέρει Ελληνικά και μείνανε με το στόμα ανοιχτό. Κι όταν άρχισε η περίοδος του κυνηγιού και κινδυνεύανε, κάνανε συνέλευση και φώναξαν τον παπαγάλο που ήτανε σοφός, να τους πει πως να σωθούνε. Κι ο παπαγάλος ήρθε κορδωτός περήφανος με συνοδεία μεγάλη και παραμέρισαν τα άλλα πουλιά για να περάσει και τον καθίσανε σε θρόνο.
 -Κυρ` παπαγάλε εσύ που είσαι σοφός πες μας πως θα σωθούμε.
  Κι ο παπαγάλος σηκώθηκε, έβηξε, ξερόβηξε και είπε και ξανάπε το μόνο που ήξερε… καλημέρα !!!
  Βέβαια κάθε ομοιότητα με ανάλογες περιπτώσεις όπως λ.χ  με το μεταρρυθμιστείτε που μας είπε ο μετ` ολίγον συνταξιούχος
( που σημαίνει ότι δεν του περνάει πια τίποτε) κ Πρόεδρος των Η Π Α Μπαράκ Ομπάμα είναι απλώς μία σατανική σύμπτωση.
     Αλλού είναι η δική μου  διαμαρτυρία –κι ας μη το έχετε καταλάβει-λέω δηλαδή εκεί στις προπόσεις, που μίλησε  για Θουκυδίδη  και Περικλή και για Κράτος και τη Δημοκρατία και είπε και το περίφημο  «Γειά σας», που κοντεύουμε να   το κάνουμε εθνικό μας σύμβολο, πως δε βρέθηκε κάποιος να του θυμίσει, πως εκτός από αυτούς που ανέφερε,  είχαμε και κάποιον Δημοσθένη,  ο οποίος δημηγορώντας όταν κινδύνευε η Αθήνα από τον Φίλιππο, είπε στον Α` Ολυνθιακό του «Δει δε χρημάτων και άνευ τούτων ουδέν έστι γενέσθαι των δεόντων» Που σημαίνει, καλά όλα αυτά, αλλά… με το χρέος τι γίνεται κύριε Πρόεδρε;
  Διότι μεταρρυθμισθείτε  στη γλώσσα της Ε.Ε και του Δ,ΝΤ σημαίνει κόφτε .Κόψαμε τις συντάξεις , κόψαμε  τα επιδόματα, κόψαμε τους μισθούς τι άλλο να κόψουμε :
    -Το λαιμό σας!!!!
    Δεν ξέρω φυσικά τι ωφέλησε όλη αυτή παράτα .Υποψιάζομαι πως όλα γίνανε γιατί  ο λαός ανέκαθεν ζητούσε « άρτον και θεάματα» και μια που δεν έχουν να μας δώσουν άρτον, μας φλόμωσαν στο θέαμα. Και μεταξύ μας ήταν θέαμα. Ειδικά στην Ακρόπολη.!
  Πάντως  στη Γερμανία  ούτε που του δώσανε σημασία, εκτός από τη φιλί με τη Μερκέλ, που τον πήρε αγκαζέ και φάγανε, είπαν οι ειδήσεις, σε κάποιο γερμανικό εστιατόριο λουκάνικα με χόρτα βραστά. Ούτε προπόσεις , ούτε παράτες. ούτε που κλείσανε τους δρόμους. Σεμνά και ταπεινά… και με τα χέρια έξω από τις τσέπες, διότι οι τσέπες τους έχουν καβούρια και δαγκώνουν. Όσο για το χρέος,  τσιμουδιά. Ούτε καν το συζητήσανε.
 Γειά σας …φίλοι
                            Σταύρος  Ιντζεγιαννης

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ-ΔΕΥΤΕΡΑΣ
     ΓΕΝΑΡΗΣ 2017

     Μαύρη ειν` η νύχτα στα βουνά / στους κάμπους πέφτει χιόνι / φόροι, μειώσεις και περικοπές / ο ελλην τουρτουρίζει και παγώνει.
    Τους πέτυχα μπροστά στην τηλεόραση την ώρα που έδειχνε τη Βόρεια Ελλάδα πνιγμένη στο χιόνι. Σα να  είμαστε στη Σιβηρία –είπε ο φίλος μου. Τέτοιες εικόνες  δε θυμάμαι να τις έχω δει άλλοτε. Ακούγαμε για αποκλεισμό περιοχών, αλλά   τέτοιες εικόνες μου μοιάζουν πρωτοφανείς. Οι άνθρωποι εκεί πάνω υποφέρουν. Και όχι μόνο αυτοί-συμπλήρωσε η γυναίκα του. Για σκέψου τους πρόσφυγες μέσα στις σκηνές. Το ακόμη χειρότερο του… χειρότερου. Θεέ μου βοήθησέ τους-έκανε τον σταυρό της. Από ποιόν άλλον να περιμένουν; Από  εμάς που συμπονούμε  μέσα από τη ζέστη μας ; Αν πεις για τους φίλους μας στην Ευρώπη νομοσχέδιο ετοιμάζεται στη Γερμανική βουλή,  για τον επαναπατρισμό των μεταναστών στην Ελλάδα. Τι το περίεργο θα πείτε .Ξεχνάτε τον Αυστριακό υπουργό εξωτερικών που είχε πει «Πετάχτε τους στη Θάλασσα !!!»
  Πάντως σα θέαμα είναι μοναδικό είπε ο καλός μου φίλος, δείχνοντας το χιονισμένο τοπίο.  Ναι ωραίο θέαμα, είπε η κόρη του. Αλλά, άλλο να το βλέπεις μέσα από τη ζέστη του σπιτιού σου και άλλο να το ζεις. Άλλο να υποφέρεις τον χειμώνα  έξω από το σπίτι σου. Για ρωτήστε  αυτούς που ζουν αυτή την… «ομορφιά» καθώς τη λες!!!
   χαιρόμαστε καταστάσεις που για άλλους κρύβουν  απελπισία και μύριους όσους κινδύνους, περιμένοντας με την ψυχή στο στόμα και με το «Παναγιά μου βοήθα μας» μια σωτηρία .Και δεν είναι μόνο η προσωπική τους  ασφάλεια, Είναι και το βιός. Καταστραφήκαμε  -μου τηλεφώνησε-από την Παραμυθιά ο κουμπάρος μου. Δεν έμενε τίποτε. Παγώσανε τα πάντα. Πως θα τα βγάλουμε πέρα; Ήταν στραβό το κλίμα-λέει η λαϊκή σοφία-το `φαγε και το ζώο κι αποστράβωσε. Στη λαϊκή προχτές οι παραγωγοί σε απόγνωση,μπροστά στις άδειες  πάγκες τους
    Ασφαλισμένοι στη ζέστη του σπιτιού μας όσο και να θέλουμε δε μπορούμε να μπούμε στη θέση των ανθρώπων που εκεί πάνω στη Βόρεια Ελλάδα βρίσκονται στο έλεος του χιονιά που δεν είναι μόνο μια απειλή για τους ίδιους αλλά και για την περιουσία τους
Θυμάμαι το ωραίο ποίημα  του Καρυωτάκη.
  « Έξω πέφτει αδιάκοπα και πυκνό το χιόνι. / κρύα και κατασκότεινη κι αγριωπή η νυχτιά. Είναι η στέγη ολόλευκη, γέρνουν άσπροι κλώνοι / μες το τζάκι  απόμερα ξεψυχά η φωτιά»
 Γυρίζω χωρίς να το θέλω-μα και πώς να το ξεχάσω;-το χρόνο πίσω. Τετάρτη Δημοτικού. Μας είχε βάλλει η δασκάλα να γράψουμε έκθεση :Το χιόνι !
  Μην είσαι κουτός είπε ο πατέρας μου. Άνοιξε μια εγκυκλοπαίδεια και θα βρεις κάτι να το αντιγράψεις Ποιος θα  το καταλάβει ; 
  Έξυπνη η ιδέα βρήκα ένα σωρό ποιήματα για το χιόνι. Αντέγραψα δύο μεγαλούτσικα και τα πήγα καμαρωτός στο σχολείο.Έλα όμως που  η δασκάλα το κατάλαβε αμέσως.
  - Μόνος σου τα έγραψες Σταυρούλη;
  -Μάλιστα Κυρία.
  Τότε θα πάρεις μηδενικό για την έκθεση που είναι ξένη και θα μείνεις και τιμωρία  σε όλα τα διαλείμματα για να μάθεις να μη λες ψέματα.
  Από τότε φρόντιζα  όχι να μη λέω ψέματα-αυτό δεν κόβετε εύκολα !-αλλά να τα κρύβω καλύτερα!!!
 « Κρυώνω είπα χτες του γιατρού».
 Έβαλε τα γέλια: Ε, είναι και τα χρόνια βλέπεις  που δε βοηθάνε. Τι περιμένεις .Πάλι καλά να λες!
 Άκου κουβέντα που βρήκε να μου πει!!!
                           Σταύρος Ιντζεγιαννης















 
                                
   .
                     








gnvmh