tag:blogger.com,1999:blog-54229447716600742302024-02-20T11:17:29.148+02:00fileasstiv-indzeyan
Χρονογραφήματα-επιφυλλίδες-άρθραstivhttp://www.blogger.com/profile/04469162935321403478noreply@blogger.comBlogger657125tag:blogger.com,1999:blog-5422944771660074230.post-30915425801878701342020-03-10T10:46:00.002+02:002020-03-10T10:46:17.814+02:00ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΓΝΩΜΗ<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;"> <span style="font-size: small;">
ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΊΔΙ<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ζόρικα
τα πράγματα. Χτες σημειώθηκαν οι πρώτες απουσίες στην πρωινή συνέλευση<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>των καφενόβιων. Ο κορωνοϊός δυσκόλεψε κάποιες
παρουσίες<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>διότι όχι περί του φόβου που
λέει ο Τόλιας αλλά ένεκα που όποιος φυλάει τα ρούχα του –λένε-έχει τα μισά. Ο
Νιόνιος ακόμη χειρότερα. Μη σηκωθείς από το κρεβάτι<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τον έβαλε καραντίνα η κυρία Νικολέτα η οποία
του έβαλε θερμόμετρο. 37,3 .<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
-Να φέρουμε το γιατρό-ρώτησε
την μεγάλη της κόρη. Εκείνη συμβουλεύτηκε την πρώτη της εξαδέλφη η οποία
συνδέεται μα τον κύριο<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Χρήστο του οποίου
ο αδελφός έχει κουμπάρο έναν νοσηλευτή και ως<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>εκ τούτου γνωρίζει τα καθέκαστα περί του ιού.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ο άνθρωπος ρώτησε την κυρία προϊσταμένη του
τμήματος νεογνών του νοσοκομείου η οποία γνωμάτευσε « ότι επί του παρόντος δεν
ανησυχούμε αλλά να ανέβη η πυρετός καλό είναι να απομονωθεί<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>εντός οικίας και να θερμομετριέται κάθε δέκα
λεπτά. Αν δείτε ότι έφτασε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>37,5 καλό
είναι να φωνάξετε ένα γιατρό»<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
- Εγώ λέω, καλύτερα να φωνάξουμε
την κυρία Νίκη τη συμβολαιογράφο –είπε ο Περικλής-ο μεγαλύτερος γιός της
οικογένειας. Δεν ξέρεις τι μας βρίσκει κάλιο γαϊδουρόδενε παρά γαϊδουρογύρευε.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Στον τροπικό του πανικού η Ελλάδα με
επίκεντρο τον Κορωνοϊό και παρά του ότι<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>αρμόδιοι και αναρμόδιοι επιμένουν ψυχραιμία. Δηλαδή<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>εξηγεί και ο κύριος Λουκάς<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>συνταξιούχος αυτοκινητιστής αφήστε να σας
πάνε πρώτα στο νοσοκομείο και αν διαπιστωθεί ότι πράγματι είναι ιός βλέποντας
και κάνοντας. Εμένα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τα μάτια μου έχουν
δει και έχουν δει <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Η
μόνιμη συζήτηση στην καφενόβια συντροφιά (όπου ο κάθε Έλληνες έχει γίνει <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ιατρικός <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αναλυτής ) <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>είναι αυτή η αβεβαιότητα της αυριανής ημέρας .<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ακούγαμε για ληστείες, φόνους, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τρομοκρατία τώρα έχουμε τις φοβίες μας και <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>για την υγεία όχι μόνο τη δική μας αλλά και
του διπλανού μας με τον οποίο χαιρετιόμαστε καθημερινά. Ο πανικός της κάθε
είδησης που επισημαίνει έναν κίνδυνο<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Τι είναι ο πανικός, ρώτησε η αφέλεια κάποιου.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ο Μπαμπινιώτης στο λεξικό του προσδιορίζει
τον πανικό ως «Ο έντονος φόβος που παραλύει τη λογική και οδηγεί κάποιον σε κατάσταση
εκτός ελέγχου ενδεχομένως και σε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>παράλογες
αντιδράσεις»<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>«Πηδήστε καλέ μητέρα-είχε πει στην πεθερά του
ο Κώστα Μπούκας <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και την πήγε στην άκρη
της βεράντας στον έκτο όροφο. Κάνει σεισμό χανόμαστε. Πηδήστε να… σωθείτε!!!»<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Πήδησε-ρωτάμε γελώντας.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Μπα που τέτοια τύχη!!!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Φυσικά δεν είναι ο <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μόνος <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πανικός,
που εισέβαλε ξαφνικά στη ζωή μας και <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κάνει να χάνεις το έδαφος κάτω από τα πόδια
σου.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Υπάρχει ο πανικός<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>της ηλικίας που σε πιάνει όταν προσπαθείς επί
κλίνης να<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αποδείξεις τον<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ανδρισμό σου και τα …αρμόδια όργανα
χτυπάνε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>καμπανάκι : Κι αν παρήλθον οι
χρόνοι εκείνοι …! Και σα να μη φτάνει αυτό έχεις απόκοντα και την άλλη που σε
καρφώνει : Να πάμε σε γιατρό Κωστάκη μου να σε εξετάσει. Εγώ η καψερή κάνω ότι
μπορώ αλλά μία - δύο <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πόσο άλλο να
περιμένω. Κοντεύει να ξημερώσει και το ξενυχτήσαμε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>άδικα!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ένας
ακόμη πανικός ήταν εκείνος που πάθαμε όλοι νεόνυμφοι την πρώτη ημέρα μετά τον
γάμο που αντί για καλημέρα που ,σου έβαλε τις<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>φωνές :<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>- «Που πας χρυσέ μου; Πάλι για καφέ με τους
φίλους σου;»<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Είναι
η ώρα που διαπιστώνεις ότι έχασες την ελευθερία σου <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και θα σου χρειάζεται υπηρεσιακό<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>σημείωμα<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>για «δίωρη μετά δημοσίων θεαμάτων» που λέγαμε στο στρατό. Μην ακούτε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αυτούς που λένε ότι έσκισαν τη γάτα. Αυτοί το
κάνουν σαν τον άνθρωπο που περνά από ένα δάσος τη νύχτα και τραγουδάει για να
δίνει κουράγιο στον εαυτό του Αλλά ότι και να πούμε αυτά είναι αστεία πράγματα
μπροστά στην υγεία.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ψυχραιμία λένε όλοι, όμως κατά βάθος και όλοι
έχουμε μια μικρή<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δόση πανικού ή έστω
προβληματισμού. Διότι…άστο καλύτερα να μην το πούμε. Ο Θεός να βάλλει το χέρι
του !!!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Σταύρος
Ιντζεγιαννης<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />stivhttp://www.blogger.com/profile/04469162935321403478noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5422944771660074230.post-90509466619004669992019-06-17T11:28:00.004+03:002019-06-17T11:28:50.817+03:00ΠΑΛΑΙΌΤΕΡΑ ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ <br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 18pt;"> <span style="font-size: small;">
ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΕΥΘΕΙΑ<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Η εκλογική αντιπαράθεση αυτές τις ημέρες, με
τη βουλή να βρίσκεται στου κακού τη σκάλα, σηματοδότησε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τον θάνατο των ιδεολογιών. Δεξιός- αριστερός
τέρμα . Θα τρίζουν τα κόκαλα των μεγάλων της πολιτικής μας ζωής που κόσμησαν
στην εποχή τους<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>το βήμα της βουλής.
Παπανδρέου, Κανελλόπουλος , Καραμανλής, Ηλιού, Κύρκος, Φλωράκης και τόσοι άλλοι
που βάλανε τη σφραγίδα τους στη Δημοκρατική μας ζωή και τίμησαν εαυτούς και
αντιπάλους με το λόγο τους και τη βουλευτική ευπρέπεια που τους<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>διέκρινε.<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Τα
επιχειρήματά τους στηριζόταν<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στη
διαφορετική αντίληψη που είχαν για τις<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>ατομικές ελευθερίες, την κατοχύρωση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, την
πρόοδο της χώρας, την<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>παιδεία, τη
γλώσσα, την υγεία, την κοινωνική ασφάλιση και κυρίως την ασφάλεια του πολίτη.
Εκείνο που λέγαμε « όταν<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>χτυπήσουν
ξημερώματα την πόρτα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>σου θα είναι ο
γαλατάς και όχι η αστυνομία» <o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Υπήρχαν
φυσικά και οι αντιφρονούντες και οι ντουντούκες και οι σημαίες και τα πανό.
Αλλά όταν υπερέβαιναν τη νόμιμη τάξη, πρώτη η βουλή τα καταδίκαζε, σύσσωμη,
αδιαφορώντας το δεξιός – αριστερός. Υπήρχε « το νόμιμος ή παράνομος ».<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Υπήρχε ο
σεβασμός της αντίθετης<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ιδέας που την
πολεμούσαν στη<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>βουλή με επιχειρήματα.
Ούτε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ο Παπανδρέου, ούτε ο Καραμανλής, ο
Κανελλόπουλος, ή ο Φλωράκης κούνησαν τον δάχτυλο στον<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>απέναντί τους. Ούτε διανοήθηκαν τον ενικό ή
το « σας έχω…»<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Αυτά που
συμβαίνουν<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>σήμερα στο κοινοβούλιο<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μόνο με τη ρήση του Κικέρωνα μπορεί να<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ερμηνευθούν : Ο </span></em><em><span lang="EN-US" style="font-style: normal;">tempora</span></em><em><span lang="EN-US" style="font-style: normal;"> </span></em><em><span lang="EN-US" style="font-style: normal;">o</span></em><em><span lang="EN-US" style="font-style: normal;"> </span></em><em><span lang="EN-US" style="font-style: normal;">mores</span></em><em><span style="font-style: normal;"> !<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Διαφωνεί ο
Χρηστάρας, Δεν πέθαναν- λέει- οι ιδεολογίες<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>πεθάνανε οι άνθρωποι που τις υπηρετούσαν και τις υπερασπιζότανε,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>χωρίς να μεταπηδούν<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>από τη μία παράταξη-στην άλλη, ανταλλάσοντας
την πολιτική τους αξιοπρέπειά για ένα Υπουργείο ή κάποιο άλλο αξίωμα,
θυμίζοντας σε παράφραση τον τραγικό Ριχάρδο<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Γ<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>«Την πολιτική μου<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>εντιμότητα<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>για ένα Υπουργείο !»<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ζωηρή η συζήτηση στον πρωινό καφενέ.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Συμφωνούμε… διαφωνώντας . Ναι λέει και ο
Μένιος . Συμφωνώ. Όμως είτε βρίζονται , είτε ξεσκίζονται, εμένα με<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ενδιαφέρει</span></em> να μη μου κόψουν τη σύνταξη και να μην απολυθεί η Χρυσάνθη από<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τη δουλειά της .Από εκεί και πέρα θες ο Τσίπρας
, θες ο Μητσοτάκης<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>με κόφτει να με
γλιτώσουν από το χαράτσι που δε βγαίνω να πληρώσω για το κεραμίδι που ίδρωσα να
το φτιάξω κι ακόμη το πληρώνω στην Τράπεζα <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ή τα φάρμακα που τα μισά<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>συνταγογραφούνται<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και τα άλλα μισά όχι και πληρώνω .Με
ενδιαφέρει να βρίσκω κρεβάτι<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στο
νοσοκομείο και να ξέρω ότι θα πάρω τη σύνταξή μου σωστή, αφού πληρώνω
αδιαμαρτύρητα και φόρους και …εφόρους!!! Να ξέρει ο Δημητράκης μου αν θα δώσει
εξετάσεις για το πανεπιστήμιο ή όχι και η Μαρία μου<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αν το πτυχίο θα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>της χρησιμεύσει σε κάτι ή θα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>το κρεμάσουμε στο σαλόνι μια και στο <span lang="EN-US">S</span>.Μ<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δεν ψωνίζεις
με αντίγραφο του μεταπτυχιακού, άλλα με<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>λεφτά.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ο κόσμος βαρέθηκε. Απηύδησε. Αδιαφορεί: «Των
οικιών υμών εμπιπραμένων υμείς άδετε » λέγανε οι αρχαίοι. Σοφός ο λόγος<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ο
Ερντογάν απειλεί να κάνει γεώτρηση… έξω από την Αθήνα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και η περίφημη Ε.Ε όλο λόγια και ψηφίσματα
αλλά δε στέλνει και ένα καράβι να τον σταματήσει.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Κι εμείς; Κοκορομαχούμε για το τι έκανε ο
πατέρας του ενός και η παππούς του άλλου.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ναι ο κόσμος βαρέθηκε να τους ακούει. Δεν
είναι μόνο ότι έχει τρομάξει. Είναι και το ότι μένει ζαλισμένος κι ανίκανος ν`
αντιδράσει. Άβουλος και μοιραίος αντάμα για να θυμηθούμε τον Βάρναλη ,
προσμένει ένα θαύμα.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Οι
ιδεολογίες πέθαναν οριστικά. Τα κόμματα ξέφτισαν. Οι συζητήσεις στον καφενέ
επικεντρώνονται όχι στο ποιος θα βγει αλλά στο ποιος θα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>εξασφαλίσει τη σύνταξη ή το πολυτεκνικό
επίδομα ή μια θέση <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>…πτυχιούχου
οδοκαθαριστή στον Δήμο. Αλίμονό μας!!!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Σταύρος Ιντζεγιάννης<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;">ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΛΥΣΕΙΣ
ΚΑΙ ΑΝΑΛΉΣΕΙΣ<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Με σταματάει στο δρόμο σιινάμενη κουνάμενη
σα βάρκα σε φουσκοθαλασσια και μου χαμογελάει γλυκά που γίνομαι λιώμα <o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>- Ξέρετε
είμαι αδελφή του μπατζανάκη της<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ξαδέρφης
της κουμπάρα σας. Ξέρετε έχω μεγάλα σχέδια για τον τόπο.Θαμς ψηφίσετε;<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;">-Σίγουρα !<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>11 εκατομμύρια<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Έλληνες μαζί με τους μετανάστες , νόμιμους ή λαθραίους ,χαζοβιόληδες ή
σοβαρούς , βλάκες ή ατσίδες , μωρά ή ξεμωραμένούς, γυναίκες ή γυναικωτοί , τουτέστιν
τοιούτοι<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>, παντρεμένοι, ανύπαντροι<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κι ακόμα 11 εκατομμύρια μαζί με τους
πολιτικούς και τους ψηφοφόρους αλλά και αυτούς που δεν έχουν ακόμα δικαίωμα
ψήφου, είτε διότι βρίσκονται στη θερμοκοιτίδα του μαιευτηρίου ή στην εντατική
του νοσοκομείου ή κατοικοεδρεύουν στο Δαφνί και <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>με τους κομματικούς που συνήθως, τρέχουν στις
κομματικές συγκεντρώσεις ως<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>σφουγκοκωλάριοι και λένε ότι θα ψηφίσουν <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δαγκωτό <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τον αρχηγό, ασχέτως αν ψηφίζουν άλλον ή αν <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ο αρχηγός είναι χαζός ή πανέξυπνος, ανίκανος ή
ικανός και μαζί μ` αυτούς και κάποιοι ψηφοφόροι <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>νηφάλιοι που θες από οικογενειακή παράδοση,
θες από ψύχραιμη αξιολόγηση ανήκουν σε μια πολιτική παράταξη ή μεταπηδούν
ανάλογα με το συμφέρον- όχι του τόπου βέβαια- αλλά το ατομικό τους .<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Τέλος
πάντων 11 εκατομμύρια Έλληνες από τους οποίους μόνο 9,5 εκατομμύρια έχουν
δικαίωμα ψήφου, τις τελευταίες ημέρες<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>έχουμε γίνει όλοι υπεύθυνοι αναλυτές. Και δεν υπάρχει ούτε ένας <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>που να μη κάνει τον πολιτικά ενήμερο περί του
τι και πως και γιατί μπορεί να πάρει την αυτοδυναμία το ένα ή το άλλο κόμμα και
να εκλέξει Δήμαρχο ή ευρωβουλευτές (Εδώ που τα λέμε, η ευρωβουλή έχει… ψωμί γι
αυτό πολεμάνε) <o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;">ή να ξαναπάμε για εκλογές Δημάρχου <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και από ποιόν εξαρτάται η πρωτιά ή ο… πάτος
!!! <o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>- Δεν
υπάρχει σου λέω αυτοδυναμία , σου το λέω εγώ και σημείωσέ το…<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Δεν ξέρεις
τι λες πετάγεται από το διπλανό τραπέζι αυτόκλητος συνομιλητής ο άλλος .Δώσε
βάση να σου εξηγήσω.<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>- Τρίτη
παράμετρος ο Νώντας από την άλλη πλευρά του τραπεζιού. Φέρε ένα χαρτί… <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>να σου βάλλω κάτω τα νούμερα. Αρίστο- φωνάζει
τον καφετζή-φέρε ρε συ ένα χαρτί και ένα μολύβι.<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Παρατάει
τους καφέδες ο καφετζής και έρχεται να προσθέσει κι αυτός τη δική του ανάλυση
περί του τάδε ή του δείνα κόμματος : Τι να το κάνεις το χαρτί και το μολύβι
χριστιανέ μου Εδώ είναι κουκιά μετρημένα : Δύο τινά θα συμβούν ή βγάζεις με την
πρώτη Δήμαρχο ή πάνε ξανά την άλλη Κυριακή για …παραβάν. <o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Όσοι άνθρωποι τόσες γνώμες και τόσες
αναλύσεις. <o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 7.5pt;">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Θα
βγει ο… σου το υπογράφω εγώ.<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 7.5pt;">
<em><span style="font-style: normal;">-Δηλαδή τι είσαι εσύ η Πυθία ;
.Εδώ τα νούμερα ..δες να σου τα κάνω λιανά να δεις …<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 7.5pt;">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Και να από την αρχή ξανά, τόσο επί τόσο, μείον
τόσο δια του αριθμού των εδρών, επί το γινόμενο των ψήφων, επί του αριθμού του
πηλίκου<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>των υπολοίπων<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και πάει κορδόνι…<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 7.5pt;">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Βέβαια υπάρχουν και οι επαγγελματίες
αναλυτές που βάζουν τα νούμερα των δημοσκοπήσεων στο τραπέζι προσπαθώντας με
τον επιστημονικό τους τρόπο να πιθανολογήσουν το αποτέλεσμα και το αποτέλεσμα
του… αποτελέσματος διότι δεν είναι μόνο το τι γίνεται την ημέρα των εκλογών
αλλά<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και τι θα γίνει αν …δεν υπάρξει
αυτοδυναμία..<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 7.5pt;">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Φυσικά ακόμα και εκεί υπάρχουν συμπάθειες και αντιπάθειες. Η
πολυδιαφημισμένη γλώσσα των αριθμών δεν είναι καθόλου αντικειμενική κι ας λένε.
Οτιδήποτε εξαρτάται από την ερμηνεία που δίνει ο άνθρωπος,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>παίρνει μια υποκειμενική χροιά και ενώ τα
νούμερα είναι τα ίδια, τα αποτελέσματα<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>της …διαιρέσεως επί του γινομένου + τον αριθμό των μικρών πλην των
μετεχόντων αλλά μη εκλεγομένων, μεταφερόμενα και με<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τη συναλλαγή των τελευταίων δια την
τετραγωνική ρίζα (!) των εδρών δίνει…<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 11.25pt;">
<em><span style="font-style: normal;">-Τι δίνει ρε Νώντα ;<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 11.25pt;">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>- Δίνει καραφάκια δύο με μεζέ<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 11.25pt;">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Στ Ιντζεγιάννης<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΕΝ
ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΑΙΤΗΣΕΙΣ –ΑΠΑΙΤΗΣΕΙς <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Αγαπητέ<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Δήμαρχε. Έγραψα προχτές<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>συγχαρητήρια
για την εκλογή σου που φυσικά δε θα τα διάβασες και λογικό. Ο φόρτος του
προεκλογικού αγώνα δεν αφήνει<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>καιρό για
τέτοια. Επανέρχομαι λοιπόν, μια και τώρα πια έχεις ονοματεπώνυμο και τα
συγχαρητήρια έχουν άλλη βαρύτητα.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Έγραφα πως επιτυχία σου είναι η φροντίδα για
τις γειτονιές Εύγε. Είναι γεγονός ότι ήταν παρατημένες από χρόνια και ήταν
καιρός να καταλάβουμε ότι και εκεί ζουν άνθρωποι με τις ίδιες ανάγκες και
μάλιστα περισσότερες, δεδομένων των οικονομικών συνθήκων που πιέζουν
περισσότερο τις εργατικές<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>συνοικίες. Όσο
για τις παιδικές χαρές που θριαμβολογεί γνωστός μου δημοτικός<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>σύμβουλος –ναι. Αλλά πια μάνα ευκαιρεί να
πάει τα παιδιά στην παιδική χαρά, που τρέχει η ταλαίπωρη από το πρωί ως το
βράδυ στο «μεροκάματο του τρόμου» για να θυμηθούμε το γνωστό φιλμ. Το βλέπω
στην πλατεία Αγίας Λαύρας (μένουμε εκεί δίπλα) όπου σπάνια να δεις κάποιο παιδί
να παίζει. Αλλά και τα παιδιά ούτε κούνιες ή τσουλήθρες. Παίζουν με το «πλαίη
στέσιον»<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ή με το κινητό της μαμάς. Η
φιλοσοφία της παιδικής χαράς δεν καταργήθηκε , αλλά περνάει και αυτή την κρίση
της .Ποιός φταίει ; Εμείς; Ίσως. Και ο<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>γείτονας όμως.<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><o:p></o:p></b></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Ο Λάκης έχει τάμπλετ γιατί να μην έχω κι
εγώ. Είναι μόλις 5 ετών. Βαφτιστήρα μου<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">!!!</b><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>.Για δοκιμάστε να τους πείτε παραμύθια. Παππού
τώρα βλέπουμε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ταινία. Παραμύθι; Τώρα και
πίσω. Άλλαξαν οι καιροί Δήμαρχε. Μόνοι τους ;Τους αλλάξαμε εμείς; Ποιος ξέρει! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ας μη κολλήσουμε εκεί.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Το κέντρο είναι παραμελημένο. Και δεν
αναφέρομαι στη πλατεία Γεωργίου όπου το νερό στα σιντριβάνια βρωμάει πράσινο σα
χολή. Αναφέρομαι στους δρόμου που δεν είναι ούτε για πεζούς ούτε για αυτοκίνητα
(Ποδήλατο ; ας μη το ρίξουμε στην πλάκα! Και με το μηχανάκι κινδυνεύεις από
τους λάκκους) αλλά και στα πεζοδρόμια<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>ακόμη χειρότερα. Και δεν είναι το κακό μάτι<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>που σκόνταψες κι έπεσες. Είναι που οι πλάκες
είναι ξεκολλημένες. Οι κάδοι είναι χαλασμένοι και τους κρατάνε ανοιχτούς μ`
αυτή τη ζέστη και βρωμάνε. Ποιός φταίει ;Σίγουρα κι εμείς που πετάμε τα
σκουπίδια να βάλουμε καλαθιά όπως στο μπάσκετ!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Δεν ξέρω για ποιο λόγο οι Νεοέλληνες μισούμε
τα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αγάλματα. Αλλά και να ασπρίζουμε το
μάρμαρο με ασβέστη(ασβέστη στο μαρμαρο;)<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>για να σβήσουμε τα « γκράφιτι » που καθημερινά γράφουν κάποιοι ανεγκέφαλοι
με την ανοχή του Δήμου-μη μου διαμαρτυρηθείς- πάει πολύ. Είναι το μνημείο μας.
Καλώς ή κακώς αυτό είναι. Αλλά να απλώνουμε σχοινιά από το<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κεφάλι της Δόξας στα παρακείμενα πεύκα και να
κρεμάμε με μανταλάκια δίκην μπουγάδας τα όσα πουλάμε,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ε,<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>πάει πολύ. Η Δόξα είναι για μας –κάτι σαν τον<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>«άγνωστο στρατιώτη» της Αθήνας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Το κέντρο της πόλης είναι η βιτρίνα μας .Αυτή
θα δει ο ξένος. Αυτή φωτογραφίζει ο περαστικός.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Θα μπορούσα να γράφω επί μήνες Και για τα
λεωφορεία του αστικού ΚΤΕΛ που μερικά τους είναι με τρία σκαλοπάτια από την
εποχή του Καποδίστρια και χρειάστηκε να σπρώχνουν την κυρία από… πίσω για να
την ανεβάσουν (πρόσεξε ανάγωγε που βάζεις τα χέρια σου –πώς να σε ανεβάσω κυρά
μου-κυρά μου να πεις τη γυναίκα σου - τη γυναίκα μου κυρά μου τη λέω ) και για
τους<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>σηματοδότες που μια λειτουργούν και
μια όχι αλλά δεν είναι μόνο του Δήμου υποχρεώσεις .Πολλοί οι φταίχτες Που να
βρεις άκρη. Τα ξέρεις καλύτερα από εμένα. Μόνο που δεν έχεις το πλεονέκτημα που
έχουν οι πολιτικοί λέγοντας ότι βρήκαν καμένη γη. Αν κάηκε έφταιγες<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>εσύ .Πρόσεχε να μη καρβουνιάσει. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Τελικά δεν πιστεύω ότι οι πραιτωριανοί του
Δήμου θα σου το δώσουν να με διαβάσεις. Πολύ θα μου πήγαινε τέτοια τιμή. Από τη
μεριά μου πάντως, σε βεβαιώ με<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ειλικρινή
αγάπη.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Σταύρος Ιντζεγι<span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;">ΕΝ
ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ 26/5/2019<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="font-family: "Times New Roman", serif;">Αγαπητέ Δήμαρχε μας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Καλημέρα. Καλή εβδομάδα και καλορίζικος.
Συγχαρητήρια. Να μας ζήσεις.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Θα
πρόσεξες ίσως ή μάλλον θα σου είπανε, διότι που καιρός να διαβάσεις εμένα. Θα
σου είπανε λοιπόν ότι γράφω Δήμαρχέ ΜΑΣ. Μια λεξούλα το ΜΑΣ αλλά με τεράστια
σημασία. Διότι δεν παίζει ρόλο αν είσαι Αριστερός, Δεξιός,κομματικός ή
υπερκομματικός, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πουριτανός ή χαμηλών
τόνων. Ούτε έχει σημασία πια τι είπατε ο ένας<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>για τον άλλον στον προεκλογικό σας αγώνα. Αυτά ανήκουν στο παρελθόν.
Σημασία έχει ότι από σήμερα είσαι ο Δήμαρχος ΟΛΩΝ ΜΑΣ, των Πατρινών. Και των
Αριστερών και των Δεξιών και των έτσι και των αλλιώς και <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>των θηλυκών και των αρσενικών και των κυριλέ
και των ντεκαντάν και των ενεργεία ή συνταξιούχων. Δήμαρχος<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Πατρέων από τη μία άκρη ως την άλλη. Κι αυτών
που σε ψήφισαν κι αυτών που σου αρνήθηκαν την ψήφο. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Αγαπητέ Δήμαρχέ μας λοιπόν. Στην προεκλογική
εκστρατεία είναι γεγονός ότι τάζετε πολλά. Σύνηθες. Ιδιαίτερα σε έναν τόπο που
η μιζέρια μας αναγκάζει να πιστεύουμε ακόμα και τα πιο απίθανα να συμβούν και
εξακολουθούμε να είμαστε εύπιστοι<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>από
τον καιρό που ο Ψευτοθόδωρος πούλησε την Ομόνοια στον αγαθό Μενιδιάτη<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>για οικόπεδο. Αυτοί είμαστε λοιπόν. Και
πρώτος εγώ. Ούτε λόγος ούτε ψόγος λοιπόν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Μέχρι χθες λοιπόν μιλάγατε εσείς. Από σήμερα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>όμως τον
λόγο τον έχω εγώ. Ο δημότης. Και δε το λέω σαν παράκληση. Το λέω σαν απαίτηση.
Απαίτηση όχι του ψηφοφόρου αλλά του δημότη που δικαιούται να απαιτεί από τον
Δήμαρχό του.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Απαίτηση μου λοιπόν είναι να ζω σε μια πόλη
καθαρή από άκρου σε άκρο μέχρι τις πέρα γειτονιές όπου και εκεί ζούνε άνθρωποι.
Άνθρωποι με τις ίδιες ανάγκες που έχουμε όσοι ζούμε στο κέντρο και χρειάζονται
και δρόμους<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>χωρίς λακκούβες και
πεζοδρόμια <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και κάδους<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>καθαρούς που να πλένονται και όχι να
βρωμάνε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>(σ` αυτό θα μου πεις ότι
φταίμε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κι εμείς οι δημότες, το
αναγνωρίζω, αλλά δεν είναι<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>του σήμερα !)
.Και χρειάζονται και ασφάλεια όπως τη χρειάζομαι κι εγώ. Να ξέρω ότι το παιδί
μου <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>που πήγε στο περίπτερο θα γυρίσει.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Φυσικά μαζί με τη φροντίδα της γειτονιάς
χρειάζεται και φροντίδα για το κέντρο. Το γνωρίζεις καλύτερα από εμένα, ότι το
κέντρο είναι η βιτρίνα μιας πόλης. Αυτό θα πρωτοδεί ο ξένος και κακά τα ψέματα
έχουμε ανάγκη από τον τουρισμό. Αυτό το μεγάλο μείον της Πάτρας η οποία όμως
έχει όλα εκείνα που θέλει να δει ο τουρίστας<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Έχουμε
τον Άγιο Ανδρέα και τις πανέμορφες εκκλησίες μας για τους θρησκευόμενους.
Έχουμε το κάστρο ( θα μπορούσε να γίνει επισκέψιμο με ένα ωραιότατο ανθώνα μέσα)
έχουμε το Αρχαίο ή Ρωμαϊκό Ωδείο (όπως και να το πεις ). Έχουμε ένα σπουδαίο
αρχαιολογικό μουσείο για τους αρχαιολάτρεις. Έχουμε τα ωραιότατα σκαλάκια της
Αγίου Νικολάου –που σπεύδουν να τα φωτογραφίσουν όλοι οι ξένοι-και την
ανεκμετάλλευτη παλαιά πόλη. Την Άνω Πόλη που κρατά στοιχεία από την πρώιμη
παρουσία της Πάτρας. Να ανεβεί ο ξένος τα σκαλιά αλλά τι να δει ; Δε φτάνει το
ηλιοβασίλεμα (όταν πρωτοπήγα στη Κέρκυρα με στείλανε ντε και καλά<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στο κανόνι να δω το ηλιοβασίλεμα) είπε κανείς
–ούτε εγώ-σε έναν ξένο τράβα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στο
Δασύλλιο να δεις τον απέραντο Πατραϊκό να δοξολογεί τον Δημιουργό την ώρα που
ματώνει τον ασύνορο ορίζοντα στη Δύση. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Μπορούσα
να γράψω κι άλλα πολλά. Αλλά πρώτον οι περί εσέ μπορεί να μη σου τα δείξουν και
δεύτερο το πιο σπουδαίο, ο αρχισυντάκτης θα <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μου κόψει τη στήλη αν υπερβώ τον χώρο.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Θα τα γράψω όμως την επόμενη Δευτέρα γιατί
και από οικογενειακή αγωγή<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και από<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>προσωπική φιλοσοφία έμαθα να τιμώ τον Θώκο
και το πρόσωπο που τον ενσαρκώνει. Εν προκειμένω Εσένα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"> Σταύρος Ιντζεγιάννης<span style="font-size: 18pt;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />stivhttp://www.blogger.com/profile/04469162935321403478noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5422944771660074230.post-81857759100827786562019-06-16T21:33:00.000+03:002019-06-16T21:33:00.485+03:00ΚΑΘ ΟΔΟΝ ΠΑΛΑΙΌΤΕΡΑ<br />
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="tab-stops: 138.0pt;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 16.0pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></div>
<br />
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"> ΚΑΘ ΟΔΟΝ<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"> ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΒΑΙΩΝ <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"> Ιδού αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"> Με προβληματίζει αυτή η οδοιπορία προς Ιεροσόλυμα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;">Επί οναρίου καθήμενος ο Κύριος . Αυτός ο πρώτος ως ο έσχατος. Αυτός που στήριξε την Καινή Διαθήκη, στα ακατάλυτα θεμέλια της αγάπης και της συγνώμης.«Ηκούσατε-είπε-ότι ερρέθη οφθαλμόν αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος. Εγώ δε λέγω υμίν μη αντιστήναι τω πονηρώ, αλλ` όστις σε ραπίσει επί τη δεξιά σιαγόνα στρέψον αυτώ και την άλλην»!<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNoSpacing" style="tab-stops: 138.0pt;">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif;">-Μα Κύριε πως μπορ </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif;">όνα στρέψον αυτώ και την άλλην»!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="tab-stops: 138.0pt;">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;">
</span>-Μα Κύριε πως μπορώ. Με έβλαψε, με αδίκησε, με έκλεψε, με συκοφάντησε !<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="tab-stops: 138.0pt;">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν-είπε-απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον
σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μι. Αυτή είναι η ανάβαση<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>προς Ιεροσόλυμα!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>" Ο Δε πλείστος όχλος - μας λέγει ο
Ματθαίος - έστρωναν εαυτών τα ιμάτια εν τη οδώ. Άλλοι δε έκοπτον κλάδους από
των δένδρων και έστρωναν. Οι δε όχλοι οι προάγοντες και ακολουθούντες έκραζον
λέγοντες: Ωσαννά. Ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>«Ευφράνθητι Ιερουσαλήμ και πανηγυρίσατε οι
αγαπώντες Σιών. Ο Βασιλεύς γαρ εις τους αιώνας <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Κύριος των Δυνάμεων, ήλθε»<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ένας Θρίαμβος αλλιώτικος. ΄Όλοι τρέχουν να
τον δουν, να τον προϋπαντήσουν, να τον πλησιάσουν, ει δυνατόν να τον αγγίξουν
να</span> τον ακούσουν. Να τον ακούσουν να
διδάσκει Αυτός ο μη διδαχθείς!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Σπρώχνονται. Διαγκωνίζονται. Σηκώνονται
στις μύτες των ποδιών, ανεβαίνουν σε πέτρες. σηκώνουν τα μικρά τους να τον
δουν: Ίδε ο <span style="font-family: "Times New Roman", serif;">Βασιλεύς.
Ευλογημένος ο ερχόμενος "<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Άνδρες που εγκατέλειψαν τα εργαστήρια, δούλοι
που αψήφησαν τον αφέντη τους, παλλακίδες που αδιαφόρησαν για τις συνέπειες,
αγρότες που εγκατέλειψαν τα χωράφια τους, νοικοκυρές που αδιαφόρησαν για το
φαγητό τους, μικρά που ξέφυγαν από την επιτήρηση των γονιών τους, μαθαίνοντας
ότι έρχεται ο αναστήσας τον Λάζαρον τετραήμερον νεκρόν. « Εξέλθετε έθνη. Εξέλθετε
λαοί και θεάσασθε τον Βασιλέα των ουρανών καθήμενον επί πώλου όνου»<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Με προβληματίζει αυτή η οδοιπορία<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Επί
οναρίου καθήμενος ο «των αγγέλων βασιλεύς» και πίσω του όλοι εμείς. Εμείς που
στρώνουμε δάφνες για να περάσει, εμείς που κραυγάζουμε ωσαννά ευλογημένος ο
ερχόμενος. Ναι<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ευλογημένος ο ερχόμενος,
αλλά<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>είμαστε εμείς οι ίδιοι που<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πέντε μέρες μετά θα πλέξουμε το ακάνθινο
στεφάνι και θα φορέσουμε «ψευδή πορφυράν στον περιβάλλοντα τον Ουρανόν εν
νεφέλαις» και θα τον ειρωνευθούμε. Οά… οά ο βασιλεύς των Ιουδαίων.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Τίνα θέλετε απολύσω-ρώτησε ο Πιλάτος. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;">-
Βαραβάν… Βαραβάν βεβαίως. !<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ιδού
αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα! Δεν είναι μια οποιαδήποτε<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>οδοιπορία. Δεν είναι<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>σωματική συμπόρευση μόνο. Είναι πνευματική
μέθεξη.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Είναι τάχα ;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Με προβληματίζει αυτή η διαχρονική οδοιπορία
προς Ιεροσόλυμα. Δύο χιλιάδες χρόνια<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>πεζοπορούμε μαζί σου Κύριε. Μπαίνουμε στις εκκλησίες Σου, ανάβουμε κερί,
ασπαζόμαστε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τις Άγιες Εικόνες απαγγέλλουμε
μεγαλόφωνα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>το σύμβολο της πίστεως, «Ακούμε
ορθοί» το Ιερό Ευαγγέλιο και κάνουμε το σταυρό μας «Πάτερ ημών ο εν τοις
Ουρανοίς» Ευφραίνεται η ακοή και η ψυχή μας έως τα βάθη της<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>από τους λόγους σου: «Μακάριοι οι ειρηνοποιοί
, μακάριοι οι ελεήμονες, μακάριοι οι πραείς, μακάριοι οι πεινώντες και διψώντες
την δικαιοσύνην ότι αυτοί χορτασθήσονται» Παίρνουμε το αντίδωρο από τα χέρια
του ιερέως με την ευχή του και μετά; <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="tab-stops: 138.0pt;">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Μετά βγαίνοντας από τον Ναό με το αντίδωρο
ακόμη στο στόμα θυμόμαστε τον οφειλέτη των 20 ευρώ<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ή τον άλλον <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>που ζητά φορτικά να του επιστρέψουμε το χρέος
μας με τον υπέρογκο τόκο ή που άστοχα μίλησε σε βάρος μας και ζητάμε την κεφαλή
του επί πίνακι. Ξεχνάμε ξαφνικά και το Αγαπάτε αλλήλους και το ειρήνη την εμοί
δίδωμι υμίν που μόλις πριν λίγο ακούσαμε, κάνοντας μάλιστα διπλά -τριπλά το
σταυρό μας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="tab-stops: 138.0pt;">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Ξαφνικά όλη αυτή η πνευματική αναβάπτιση, στην κολυμβήθρα του ελέους
Σου, αυτή η ψυχοσωματική οδοιπορία μαζί<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>σου Κύριε προς τη πνευματική Ιερουσαλήμ έχει χαθεί και ξεστρατίζουμε στους
παράδρομους της γήινής μας υπόστασης.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="tab-stops: 138.0pt;">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Μικροί <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ιούδες σε προδίδουμε-τι
τάχα διαφέρουμε από αυτόν ;-για τόσο ευτελές τίμημα όσο και τα τριάκοντα
αργύρια :Την τιμή του τετιμημένου !<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="tab-stops: 138.0pt;">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Με προβληματίζει αυτή η πνευματική πεζοπορία
ακολουθώντας Σε διαχρονικά. </span>Σκέφτομαι <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πόσο δίκιο είχες που
οργίστηκες.<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Λαός μου τι εποίησα σοι και τι μοι
ανταπέδωκας; Αντί του μάνα χολήν. Αντί του ύδατος όξος. Αντί του αγαπάν με Σταυρώ
με προσηλώσατε. Ουκέτι στέγω λοιπόν. Καλέσω μου τα έθνη κακείνα με δοξάσουσι
συν τω Πατρί και τω Πνεύματι. Καγώ δωρήσομαι αυτοίς ζωήν αιώνιον!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Σταυρος
Ιντζεγιαν<i style="mso-bidi-font-style: normal;">ν</i>ης<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="tab-stops: 138.0pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>ΚΑΘ ΟΔΌΝ<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ο ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΟΣ<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΧΡΙΣΤΟΣ<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ήταν μια πολυκαιρινή ζωγραφιά που η
συγγενική φροντίδα με τόση αγάπη και στοργή<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>κατόρθωσε να φυλάξει μέχρι<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πριν
λίγα χρόνια, οπότε στη δίνη κάποιων μετακομίσεων, άλλοτε από πόλη σε πόλη κι
άλλοτε από σπίτι σε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>σπίτι, χάθηκε
άγνωστο πως. ακολουθώντας την μοίρα των κειμηλίων. Κάπως έτσι χάθηκε σε κάποια
μετακόμιση και η φωτογραφία του παππού, που την θυμάμαι ωστόσο, να καμαρώνει
μέσα στη μεγάλη οβάλ κορνίζα της με τις<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>μουστάκες του και τη χρυσή καδένα του ρολογιού στο γιλέκο σημάδι
απαραίτητο του άρχοντα. Ήταν μόδα τα παλιά χρόνια αυτές οι προγονικές
φωτογραφίες να <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
στολίζουν σε θέση περίοπτο
το σαλόνι του σπιτιού. Στην πρώτη μετακόμιση ο παππούς έχασε τη θέση<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στο σαλόνι και πήγε στο καθιστικό, γιατί η
νέα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αισθητική, ήθελε το σαλόνι με έργα
–ρεπροντουξιόν να εξηγούμεθα- κάποιου μεγάλου ζωγράφου. Στη θέση του παππού
μπήκε μια μεταξοτυπία. Η κηδεία<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>του
κόμητος <span lang="EN-US">O</span>ργκάθ του Γκρέκο, που είχε αγοράσει σε κάποια
δημοπρασία ή μάνα μου. Η δεύτερη μετακόμιση του<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>παππού ήταν στην κρεβατοκάμαρα των γονιών μου. Η τρίτη και τελευταία,
ήταν, όταν η οικονομική κρίση, μας στρίμωξε<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>σε ένα δυαράκι και ο παππούς τυλίχθηκε ευλαβικά σε ένα σεντόνι και πήγε
στο πατάρι!!!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Αυτή τη ζωγραφιά, με τον χαμογελαστό Χριστό,
είχε καταφέρει να γλιτώσει από τη λαίλαπα της Μικρασιατικής καταστροφής, με
μυθιστορηματικό μάλιστα τρόπο, η θεία και<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>ο τρόπος αυτής της σωτηρίας, ήταν για χρόνια το αγαπημένο μου
παραμύθι.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Μαζί με τα εικονίσματα, που κατάφερε,
κρυμμένα,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>άλλα –τα μικρότερα-στον κόρφο
της και άλλα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στις πλούσιες δίπλες της
φούστας της, μπόρεσε και τα έφερε στη προσφυγιά μαζί της. Και είναι περίεργο
για μας, που τα ΄χουμε –φευ- ισοπεδώσει όλα, πως οι άνθρωποι εκείνοι, την ώρα
της θύελλας που χανόταν θαρρείς το σύμπαν και αλλόφρονες έτρεχαν στην παραλία
να σωθούν, άλλο δεν σκέφτηκαν να<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>σώσουν
παρά τα Άγια Εικονίσματα να μη τα πάρουν οι αλλόθρησκοι και τα μολύνουν. Το
διαβάζουμε άλλωστε στο θρήνο της Πόλης. «Μον κάντε λόγο στη Φραγκιά να στείλει
τρία καράβια, το `να να πάρει το σταυρό και τα άλλο το Βαγγέλιο, το τρίτο το
καλλίτερο την Άγια τράπεζά μας, μη μας την πάρουν τα σκυλιά και μας τη`νε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μολύνουν!!!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Και μ` όλο που δεν ήταν εικόνισμα,
καθαγιασμένο ολόκληρο σαραντάμερο στο ιερό βήμα του Ναού, όπως ήταν το συνήθειο
εκείνα τα χρόνια, όμως είχε τη θέση της στο οικογενειακό μας εικονοστάσι. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Τη φέρνω πάντα τέτοιες μέρες στο νου μου
Μεγάλο Σάββατο πρωί ,καθώς ακούω τις καμπάνες<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>σε μια έκρηξη διθυραμβικής χαράς,<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>να σημαίνουν την Πρώτη Ανάσταση. Είναι ακριβώς η στιγμή που προσπάθησε να
ιστορίσει,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ο άγνωστος λαϊκός ζωγράφος,
βάζοντας<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>την απλοϊκή του τεχνοτροπία, να
ζωντανέψει στο μουσαμά την ωραιότερη πράξη στο θείο δράμα, όπως η φαντασία του
τη σκηνοθετούσε!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Χρόνια και χρόνια, από τα πολύ μικράτα
μου, βλέποντάς τη στο πατρικό μας σπίτι, απόκτησε μια<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δική της θέση στη μνήμη μου και η ωραία σκηνή
της Αναστάσεως<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ταυτίσθηκε με<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τη<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>ζωγραφιά. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Αριστερά στο βάθος,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μέσα σε σκούρο φόντο, τρεις Ρωμαίοι
στρατιώτες, πεσμένοι ο ένας πάνω στον άλλον, με μάτια ορθάνοιχτα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>από απορία και φόβο, μπροστά στο θαύμα της
Ανάστασης<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Δεξιά, στο φως του πρωινού,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>η Μαρία η Μαγδαληνή και η άλλη Μαρία, έχουν
γονατίσει με τα χέρια απλωμένα, σα να θέλουν ν` αγγίξουν τον Κύριο. Ένα
υπέρκοσμο φως λούζει τα πρόσωπά τους και έχουν δάκρυα χαράς<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στα μάτια τους. Κι εκεί στη μέση της<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ζωγραφιάς, είσαι εσύ ω Κύριε, μέσα σε μια <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
εκτυφλωτική λάμψη, με το
ένα πόδι να πατάει πάνω στον αποκεκυλισμένο λίθο<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και το άλλο στο χείλος του τάφου σε μια
κίνηση προς τα άνω.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Έχει το ένα χέρι σε σημάδι ευλογίας<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και στο άλλο κρατάει το λάβαρο της νίκης της
Ζωής, πάνω στον Θάνατο.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Κι είναι ό,τι ακριβώς<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>περισσότερο μου εντυπώθηκε στη μνήμη, αυτός ο
χαμογελαστός Χριστός, που δεν έχει καμία σχέση με τις<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αυστηρές<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>βυζαντινές μορφές, τις<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>γεμάτες
περισυλλογή<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και μυστήριο. Και είναι αυτό
το χαμόγελο, το γεμάτο φως ,το γεμάτο αγάπη, το γεμάτο ευλογία, ό,τι πιο ζωηρό,
ό,τι πιο έντονο χαρακτηρίζει αυτές<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τις
στιγμές,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>του ανοιξιάτικου πρωινού, καθώς
οι καμπάνες σημαίνουν την πρώτη Ανάσταση.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Σταύρος
Ιντζεγιάννης<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Καθ οδόν</span></em><em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΑΣΧΑ.</span></em><em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Xριστός<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Ανέστη αδελφοί. Χόρευε νυν και αγάλου Σιών, Σύ δε αγνή τέρπου Θεοτόκε εν
τη εγέρσγη του τόκου Σου.</span></em><em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Μετά το Πάσχα και τη χαρά της Ανάστασης με
το τέλος<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>της Διακαινησίμου και την
Κυριακή του Αποστόλου Θωμά ο οποίος με τη ψηλάφησή του επιβεβαίωσε για τους
δύσπιστους την κατά σάρκαν ανάσταση του Κυρίου,<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>η ζωή<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ξαναμπαίνει στη ρουτίνα της
καθημερινότητας. Ένα σύντομο διάλειμμα με το μήνυμα της Ανάστασης να γεμίζει
τις καρδιές με την ελπίδα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>της αιώνιας<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ζωής στη βασιλεία των ουρανών. Ήδη όλα
ξαναβρίσκουν τον γνώριμο<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ρυθμό τους με
κυρίαρχο το άγχος το βιοποριστικό που μας προσγειώνει<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στην απτή πραγματικότητα. </span></em><em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Η τρομερότερη εντολή που δόθηκε στον
άνθρωπο.-λένε – είναι να τρώει το ψωμί του με τον ιδρώτα του προσώπου του.
Βέβαια<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δεν ακολουθούν όλοι τον κανόνα
Είναι και μερικοί -<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και όχι μόνο στις
μέρες που ζούμε αλλά διαχρονικά αν κοιτάξει κανείς την ιστορία- <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>οι οποίοι θησαυρίζουν με τον ιδρώτα του
προσώπου των άλλων. Κάποιοι οι οποίοι τρώνε όχι μόνο το ψωμί τους αλλά και το
ψωμί των άλλων </span></em><em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>καλοπερνώντας καθώς εκμεταλλεύονται τον κόπο
τους. Ο πολύς λαός .ο χύδην όχλος καθώς λένε<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>περιφρονητικά, όλο αυτό το μυρμηγκολόι –, όλοι αυτοί που αρχίζουμε τη
μέρα μας με το Πάτερ ημών… δως ημίν σήμερον και ξαπλώνουμε κατάκοποι το βράδι
κάνοντας τον σταυρό μας. Ευχαριστούμεν Κύριε<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>για την ημέρα που ζήσαμε, προσπαθούμε να κυκλοφορήσουμε με οδηγό
τις<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>εντολές Του </span></em><em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Έκτη ημέρα ήδη σήμερα μετά το<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Πάσχα και η ζωή ξαναβρήκε τον γνώριμο ρυθμό
της. Μια μέρα σαν χθες σαν προχθές, ίσως και σαν αύριο. </span></em><em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Πεζοί και αυτοκίνητα που στριμώχνονται στα
πεζοδρόμια και στην άσφαλτο μεταφέροντας τον μόχθο , την αγωνία, την προσπάθεια
της επιβίωσης<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>σε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ένα ασταμάτητο κυνηγητό<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>της ώρας που φεύγει , του χρόνου που χάνεται
αφαιρώντας από τον νόμιμο μερίδιο του καθενός μας το μερίδιο της μέρας αλλά και
της ευτυχίας που του αναλογεί.</span></em><em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Λέμε-άλλοι αναστενάζοντας με ανακούφιση,
άλλοι αναθεματίζοντας<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>την ατυχία τους-τη
φάγαμε κι αυτή τη μέρα.</span></em><em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Πόσο
αστείοι είμαστε. Χαιρόμαστε γιατί κάναμε ήδη, ένα βήμα– πιο κοντά-προς το
αναπόφευκτο τέλος..</span></em><em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Στεκόμαστε υπομονετικά με<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τον φίλο μου στη διασταύρωση της Ερμού με την
Κορίνθου,πειθαρχώντας στον σηματοδότη .</span></em><em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Πράσινο-
κίτρινο- κόκκινο.</span></em><em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Επιτρέπεται-
απαγορεύεται!</span></em><em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Προχωρείτε- σταθείτε-ξανά προχωρείτε.</span></em><em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Η<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>ζωή η ίδια με τις άνωθεν εντολές που κανονίζουν το ναι και το όχι.</span></em><em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Κάποιοι περιμένουν υπομονετικά.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Κάποιοι άλλοι τολμούν. Περνούν με το
κόκκινο. Βιάζονται.. Η ώρα βιάζεται. Η ζωή βιάζεται. Βιάζονται να κουβαλήσουν
τις μικροχαρές<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και τις μικρολύπες μιας
χαμοζωής που διαβαίνει σημειώνοντας<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στο
βιβλίο ημερομηνίες γέννησης<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και
ημερομηνίες θανάτου. </span></em><em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Εγενήθη την…απεβίωσε την..!</span></em><em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ήλθον είδον και…απήλθον.</span></em><em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ήλθον είδον και ενίκησα –τον διορθώνω
θυμίζοντας του, τον Ιούλιο Καίσαρα που ανήγγειλε στη σύγκλητο στη Ρώμη τη νίκη
του εναντίον του βασιλιά του Πόντου Φαρνάκη το 47π Χ με αυτή τη λακωνικά<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>έκφραση(Veni,Vidi, Vici) !</span></em><em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Νίκησα; Λάθος με επαναφέρει στην πεζή
πραγματικότητα η απαισιοδοξία του. Δεν υπάρχει νικητής. Στην πραγματικότητα
είμαστε όλοι νικημένοι. Νικημένοι από τη στιγμή που γεννιόμαστε. Κάποιες
πρόσκαιρες νίκες , κάποιες ψευδαισθήσεις χαράς,<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>κάποια ασυγνέφιαστα δειλινά δεν είναι παρά μικρές ανάπαυλες στον δρόμο
για τον Γολγοθά. </span></em><em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Έχω
τις αντιρρήσεις μου. Μακάριοι όσοι πιστεύουν στην Ανάσταση και στον μισθό τον
πολύ τον εν τοις ουρανοίς . Μακάριοι όσοι άκουσαν τη διδαχή του και τον
ακολούθησαν-τον ακολουθούν-στον ανήφορο που οδηγεί στην αιώνιο ζωή. Μακάριοι
όσοι δεν παρασύρθηκαν από τις σειρήνες που τον καλούσαν στην έωλη, στην απατηλή
λεωφόρο μιας εύκολης μα ωστόσο ψευδεπίγραφης ευτυχίας που δεν βγάζει παρά στο
χάος και τον όλεθρο.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Μακάριοι όσοι δε δείλιασαν,
δεν κουράστηκαν, δε φοβήθηκαν, δεν παραδόθηκαν. </span></em><em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Μακάριοι, φίλε καλέ, όσοι <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>άκουσαν την επί του όρους ομιλία Του. </span></em><em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Παρηγοριά στον βιοποριστικό άγχος της ημέρας
στέκει ο λόγος του. Ο λόγος του που<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>μοιάζει ένα φωτεινό χαμόγελο, μια παιδική φωνούλα, ένα λιόχαρο πρωινό ή
μια σιωπηλή ώρα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-εκείνη η
ευλογημένη<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ώρα που ζεις<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>καμιά φορά σε ένα εσπερινό ταπεινό `ξωκκλήση-όταν
οι Άγιοι ξεφεύγοντας από τις αγιογραφίες τους,<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>κάθονται στα στασίδια και σιγοψέλνουν μουρμουριστά κοντάκια και
εξαποστηλάρια και δοξαστικά.</span></em><em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Πώς να μην προσευχηθεί .:Η ελπίς μου<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ο Πατηρ, καταφυγή μου ο Υιός σκέπη μου το
πνεύμα το Άγιον. Τριάς<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Αγία<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δόξα σοι.</span></em><em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Σταυρος Ιντζεγιαννης</span></em><em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></em><em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></em><em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Καθ οδόν<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;">
</span>ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΑΣΧΑ.<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Xριστός<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ανέστη αδελφοί. Χόρευε
νυν και αγάλου Σιών, Σύ δε αγνή τέρπου Θεοτόκε εν τη εγέρσγη του τόκου Σου.<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Μετά
το Πάσχα και τη χαρά της Ανάστασης με το τέλος<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>της Διακαινησίμου και την Κυριακή του Αποστόλου Θωμά ο οποίος με τη
ψηλάφησή του επιβεβαίωσε για τους δύσπιστους την κατά σάρκαν ανάσταση του
Κυρίου,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>η ζωή<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ξαναμπαίνει στη ρουτίνα της καθημερινότητας.
Ένα σύντομο διάλειμμα με το μήνυμα της Ανάστασης να γεμίζει τις καρδιές με την
ελπίδα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>της αιώνιας<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ζωής στη βασιλεία των ουρανών. Ήδη όλα
ξαναβρίσκουν τον γνώριμο<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ρυθμό τους με
κυρίαρχο το άγχος το βιοποριστικό που μας προσγειώνει<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στην απτή πραγματικότητα. <o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Η
τρομερότερη εντολή που δόθηκε στον άνθρωπο.-λένε – είναι να τρώει το ψωμί του
με τον ιδρώτα του προσώπου του. Βέβαια<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>δεν ακολουθούν όλοι τον κανόνα Είναι και μερικοί -<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και όχι μόνο στις μέρες που ζούμε αλλά
διαχρονικά αν κοιτάξει κανείς την ιστορία- <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>οι οποίοι θησαυρίζουν με τον ιδρώτα του
προσώπου των άλλων. Κάποιοι οι οποίοι τρώνε όχι μόνο το ψωμί τους αλλά και το
ψωμί των άλλων <o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>καλοπερνώντας καθώς εκμεταλλεύονται τον κόπο
τους. Ο πολύς λαός .ο χύδην όχλος καθώς λένε<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>περιφρονητικά, όλο αυτό το μυρμηγκολόι –, όλοι αυτοί που αρχίζουμε τη
μέρα μας με το Πάτερ ημών… δως ημίν σήμερον και ξαπλώνουμε κατάκοποι το βράδι
κάνοντας τον σταυρό μας. Ευχαριστούμεν Κύριε<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>για την ημέρα που ζήσαμε, προσπαθούμε να κυκλοφορήσουμε με οδηγό
τις<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>εντολές Του <o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Έκτη ημέρα ήδη σήμερα μετά το<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Πάσχα
και η ζωή ξαναβρήκε τον γνώριμο ρυθμό της. Μια μέρα σαν χθες σαν προχθές, ίσως
και σαν αύριο. <o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Πεζοί και αυτοκίνητα που στριμώχνονται στα πεζοδρόμια και στην άσφαλτο
μεταφέροντας τον μόχθο , την αγωνία, την προσπάθεια της επιβίωσης<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>σε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ένα
ασταμάτητο κυνηγητό<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>της ώρας που φεύγει
, του χρόνου που χάνεται αφαιρώντας από τον νόμιμο μερίδιο του καθενός μας το
μερίδιο της μέρας αλλά και της ευτυχίας που του αναλογεί.<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Λέμε-άλλοι αναστενάζοντας με ανακούφιση, άλλοι αναθεματίζοντας<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>την ατυχία τους-τη φάγαμε κι αυτή τη μέρα.<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Πόσο αστείοι είμαστε. Χαιρόμαστε γιατί
κάναμε ήδη, ένα βήμα– πιο κοντά-προς το αναπόφευκτο τέλος..<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Στεκόμαστε υπομονετικά με<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τον
φίλο μου στη διασταύρωση της Ερμού με την Κορίνθου,πειθαρχώντας στον σηματοδότη
.<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Πράσινο- κίτρινο- κόκκινο.<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Επιτρέπεται- απαγορεύεται!<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Προχωρείτε- σταθείτε-ξανά προχωρείτε.<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Η<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ζωή η ίδια με τις άνωθεν εντολές που
κανονίζουν το ναι και το όχι.<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Κάποιοι περιμένουν υπομονετικά.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Κάποιοι άλλοι τολμούν. Περνούν με το
κόκκινο. Βιάζονται.. Η ώρα βιάζεται. Η ζωή βιάζεται. Βιάζονται να κουβαλήσουν
τις μικροχαρές<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και τις μικρολύπες μιας
χαμοζωής που διαβαίνει σημειώνοντας<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στο
βιβλίο ημερομηνίες γέννησης<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και
ημερομηνίες θανάτου. <o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Εγενήθη την…απεβίωσε την..!<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ήλθον
είδον και…απήλθον.<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Ήλθον είδον και ενίκησα –τον διορθώνω θυμίζοντας του, τον Ιούλιο Καίσαρα
που ανήγγειλε στη σύγκλητο στη Ρώμη τη νίκη του εναντίον του βασιλιά του Πόντου
Φαρνάκη το 47π Χ με αυτή τη λακωνικά<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>έκφραση(Veni,Vidi, Vici) !<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Νίκησα;
Λάθος με επαναφέρει στην πεζή πραγματικότητα η απαισιοδοξία του. Δεν υπάρχει
νικητής. Στην πραγματικότητα είμαστε όλοι νικημένοι. Νικημένοι από τη στιγμή
που γεννιόμαστε. Κάποιες πρόσκαιρες νίκες , κάποιες ψευδαισθήσεις χαράς,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κάποια ασυγνέφιαστα δειλινά δεν είναι παρά
μικρές ανάπαυλες στον δρόμο για τον Γολγοθά. <o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Έχω τις αντιρρήσεις μου. Μακάριοι όσοι
πιστεύουν στην Ανάσταση και στον μισθό τον πολύ τον εν τοις ουρανοίς . Μακάριοι
όσοι άκουσαν τη διδαχή του και τον ακολούθησαν-τον ακολουθούν-στον ανήφορο που
οδηγεί στην αιώνιο ζωή. Μακάριοι όσοι δεν παρασύρθηκαν από τις σειρήνες που τον
καλούσαν στην έωλη, στην απατηλή λεωφόρο μιας εύκολης μα ωστόσο ψευδεπίγραφης
ευτυχίας που δεν βγάζει παρά στο χάος και τον όλεθρο.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Μακάριοι όσοι δε δείλιασαν, δεν κουράστηκαν,
δε φοβήθηκαν, δεν παραδόθηκαν. <o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Μακάριοι, φίλε καλέ, όσοι <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>άκουσαν
την επί του όρους ομιλία Του. <o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Παρηγοριά στον βιοποριστικό άγχος της ημέρας στέκει ο λόγος του. Ο λόγος
του που<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μοιάζει ένα φωτεινό χαμόγελο,
μια παιδική φωνούλα, ένα λιόχαρο πρωινό ή μια σιωπηλή ώρα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-εκείνη η ευλογημένη<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ώρα που ζεις<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>καμιά φορά σε ένα εσπερινό ταπεινό `ξωκκλήση-όταν οι Άγιοι ξεφεύγοντας
από τις αγιογραφίες τους,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κάθονται στα
στασίδια και σιγοψέλνουν μουρμουριστά κοντάκια και εξαποστηλάρια και δοξαστικά.<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Πώς
να μην προσευχηθεί .:Η ελπίς μου<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ο
Πατηρ, καταφυγή μου ο Υιός σκέπη μου το πνεύμα το Άγιον. Τριάς<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Αγία<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>δόξα σοι.<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Σταυρος Ιντζεγιαννης<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-style: normal; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></em></div>
<br />stivhttp://www.blogger.com/profile/04469162935321403478noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5422944771660074230.post-37432806466742822222019-06-16T20:15:00.004+03:002019-06-16T20:15:28.084+03:00ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ ΠΑΛΑΙΑ 6 / 5 / 18<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;"> </span> ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;">
</span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>….ΞΩΛΑΜΠΡΑ<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Κυριακή του Θωμά χτες. Αργίες και
ξεπορτίσματα τέρμα. Καιρός να πάτε στο γραφείο να… ξεκουρασθείτε!!! Οι
συνταξιούχοι ούτε κρύο ούτε ζέστη. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι πόσο έχει
ο μήνας .Αργεί να πληρωθούμε, Αρσινόη,<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>με οικονομία το χαρτί υγείας ,ακρίβυνε κι αυτό. Καλά κάνανε παλαιά που κόβανε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>την εφημερίδα τετράγωνα <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κομματάκια<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>και τα περνάγανε στο καρφί. Διάβαζες κιόλας όταν είχες δυσκοιλιότητα. Σε
ένα τέτοια χαρτί καθισμένος στην τουαλέτα –διηγείται φίλος-διάβασε ότι γίνεται
διαγωνισμός για μια δημόσια υπηρεσία και έδωσε εξετάσεις –πέτυχε και έφτασε στο
βαθμό του διευθυντή απ` όπου πήρε σύνταξη<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Του
απίστου χθες. Για να κυριολεκτούμε του δύσπιστου! <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Γιορτή των παντρεμένων παλαιού τύπου γιατί
οι νέοι<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τώρα με το παραμικρό<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>παίρνουν το καπελάκι τους και πάνε
σφυρίζοντας. «Θα ζήσω ελεύθερο πουλί…» <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Άλλη σειρά η παλιά .Η γυναίκα καθότανε σπίτι
και περίμενε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πιστή Πηνελόπη πότε θα
γυρίσει ο… Οδυσσέας της από το… συμβούλιο «Δύσκολη μέρα σήμερα αγάπη μου, να
φανταστείς είχαμε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>συμβούλιο με τον κ
Γενικό μέχρι αργά τη νύχτα»<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>- Σε καταλαβαίνω καρδιά μου. Ήταν και η
κυρία<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>του Γενικού εκεί ; Γιατί
βλέπω<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κάτι κοκκινάδια στο πουκάμισό σου
!!!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Σήμερα
τα νέα ζευγάρια ζουν αλλιώς .Ο άντρας βοηθάει στις δουλειές του σπιτιού,
αλλάζει τις πάνες του μωρού, απλώνει <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τα
ρούχα στο σύρμα. Μερικοί σιδερώνουν κιόλας. Σκέτη ξεφτίλα δηλαδή, αλλά. «Όπως
έστρωσες κοιμάσαι» λέει η παροιμία. Και επειδή ενός κακού <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μύρια έπονται, η γυναίκα άρχισε να έχει κι
αυτή… «συμβούλια μέχρι αργά τη νύχτα» γιατί βρέθηκε μέσα σε ένα σωρό πειρασμούς
και όχι μόνο, αλλά έκανε και συγκρίσεις .<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>« Για κοίτα ο Ανέστης, κύριος . Χουβαρντάς,
περιποιημένος , με χρυσό ρολόι και με ΒΜΒ και μου φέρνει και κουλούρι κάθε
πρωί, άσε πια το «τι ωραία τα μαλλιά σας κυρία<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Ελπίδα και τι ωραίο άρωμα φοράτε», ενώ ο Χρηστάκης μου δε μου έφερε ούτε
ένα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τριαντάφυλλο στην επέτειο του γάμου
μας. Από εκεί και πέρα την απιστία του άντρα ακολούθησε κατά γράμμα και η
απιστία της γυναίκας.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Μία σου –μία μου. Είναι γνωστή
άλλωστε η ιστορία που συντάραξε την Πάτρα τη δεκαετία<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>του 80.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Γνωστός
μεγαλέμπορος που το παίζανε με τη γυναίκα του σούπερ μοντέρνοι και
υπερκοσμικοί<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>έστειλε ένα φαξ στη
γυναίκα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>του<br />
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span> Αγαπημένη μου Λέλα ( άλλο το
πραγματικό της όνομα)<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Καταλαβαίνεις<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>βέβαια, όπως λέγαμε και προχτές, ότι καθώς έγινες 65 ετών δεν μπορείς
πια να μου ικανοποιήσεις κάποιες ανάγκες μου, παρά την καλή σου θέληση. Δε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>σε κατηγορώ φυσικά .Είμαι πολύ ευχαριστημένος
αλλά…είναι ζήτημα ηλικίας. Γι αυτό δε θα με παρεξηγήσεις αν περάσω το απόγευμά
μου με τη Βίβιαν, τη γραμματέα μου, που είναι 26 χρονών στο Μιραμάρε στη
Σκαφιδιά.. Άλλωστε μοντέρνοι άνθρωποι είμαστε. Μην πανικοβάλλεσαι όμως, θα
γυρίσω νωρίς το βράδι. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Όταν ο -πολύ
γνωστός -έμπορος <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>επέστρεψε σπίτι, βρήκε
την παρακάτω επιστολή στην τραπεζαρία:<br />
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Αγαπημένε μου Κώστα ( άλλο το όνομά του)<br />
Έλαβα το φαξ και σε ευχαριστώ για την ειλικρίνειά σου. Θα ήθελα με αυτή
την ευκαιρία να σου υπενθυμίσω ότι και εσύ <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>είσαι 74 ετών. Ταυτόχρονα θα ήθελα να σε
ενημερώσω ότι την ώρα που το διαβάζεις αυτό, θα είμαι στο ξενοδοχείο «Λόγγος
μπιτς», του Αιγίου με τον Λάκη που μου κάνει μασάζ στο ινστιτούτο αδυνατίσματος
και <span lang="EN-US">o</span> οποίος, όπως και η γραμματέας σου, είναι κι αυτός 22
ετών. Σαν επιτυχημένος επιχειρηματίας και με τις εξαιρετικές σου γνώσεις στα μαθηματικά,
θα καταλάβεις ότι είμαστε στην ίδια κατάσταση, αν και με μία μικρή διαφορά: Ενώ
το 74 <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δε χωράει στο 26, αντίθετα το 22
χωράει πολλές φορές στο 65 .Για τον λόγο αυτό δεν θα επιστρέψω πριν το αυριανό
μεσημεριανό.<span style="color: #333333;"> Σ` αγαπώ – η γυναικούλα σου</span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-right: 37.3pt;">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-right: 37.3pt;">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Στ.Ιντζεγιάννης<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-right: 37.3pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />stivhttp://www.blogger.com/profile/04469162935321403478noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5422944771660074230.post-4009611397305980772019-06-16T20:13:00.005+03:002019-06-16T20:13:35.784+03:00ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ -ΠΑΛΑΙΑ<br />
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-size: 18.0pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΕΝ
</span>ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ !!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Σπάνια
να πέρασε καρναβάλι τόσο αδιάφορα που να <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ξεχάστηκε από την άλλη μέρα μ` αυτό τόσο
γρήγορα λες και το… βαρεθήκαμε. Όλα κλειστήκανε στο θαυμάσιο ελεγείο της
επόμενης ημέρας που έγραψε ο Δημ. Αβραμίδης στη στήλη του στη ΓΝΩΜΗ 12 / 3.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Το καρναβάλι <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>όμως για την Πάτρα δεν είναι- δεν πρέπει να
είναι-μια εκδήλωση που να περάσει τόσο γρήγορα ασχολίαστη<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Πέτυχε είπανε.. Πέτυχε λέω κι εγώ… αλλά. Ο δαίμονας
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μου τραβάει τ` αφτί κι επιμένει: Αλλά!!!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Η Πάτρα για μια κόμη φορά, έβαλε <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τη σφραγίδα της στο καρναβαλικό «λίμπρο ντ
όρο» που την έχει καθιερώσει πρωτεύουσα του Καρναβαλιού. Οι<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>χιλιάδες των επισκεπτών το επιβεβαίωσαν.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Από οικονομικής πλευράς πετύχαμε. Έπεσε χρήμα
και <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>διαφημίστηκε και η πόλη ως
«κατεντράλ ντε καφέ» Η Ρήγα Φεραίου είχε απ` όλα. Χορό, τραγούδι, ξεφάντωμα,
πήδημα, εμφάνιση και εξαφάνιση. Το πραγματικό μπουρμπούλι ήταν εκεί !<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Πέτυχε και σαν οργάνωση ; Μάλλον ναι. Η
τροχαία πήρε άριστα. Η αστυνομία δικαίωσε τη ρήση της κ. Γεροβασίλη που είπε
ότι όλα βαίνουν καλώς. Ένστολο άριστα με τόνο.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Καλά
τα πήγε και ο Δήμος. Και άρματα έφτιαξε και κόσμο-έβγαλε στον δρόμο και με τους
επισήμους στην εξέδρα να χειροκροτούν – έρχονται και εκλογές γαρ-και
συνεντεύξεις δώσανε οι άνθρωποι και η συμπολίτευση έκανε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>το κομμάτι της και η αντιπολίτευση, έκανε κι
αυτή την αντιπολίτευσή της<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και όλα καλά
και<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ωραία και άρα ;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Άρα ο δαίμονας μέσα μου επιμένει :Ωραία
…αλλά!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Αλλά μου εξηγεί <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>το καρναβάλι έχει χάσει την ουσία του. Την
Πατρινή του ουσία. Το καρναβάλι στέγνωσε!!!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Πετυχαίνει – το γράφουμε παραπάνω-οικονομικά.
Πετυχαίνει<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>διαφημιστικά, προβάλλεται,
ακούγεται .Αλλά !<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Αλλά είναι στεγνό από σάτιρα, από χιούμορ,
από πνεύμα. Του λείπει εκείνο το περίφημο «Αττικόν άλλας» που λέγαμε οι παλαιοί
των ημερών. Του λείπει το μπριλάντε χιούμορ ( δεν ξέρω πως γράφεται
Γαλλικά<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>γιατί<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>8 τάξεις συνέχεια 12 μου βάζανε ).Εκείνο το
σπιρτόζο το ανάλαφρο που όμως δαγκώνει. Το σπουδαιότερο μετράει, ζυγίζει,
κρίνει και κατακρίνει ή επιβραβεύει. Και μερικές φορές<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>σπάει και κόκαλα!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Δεν είμαστε το Ρίο της Βραζιλίας με εκείνες
τις θεοτσίτσιδες -Παναγιά μου!- που τις κοιτάς να κουνιούνται σαν βάρκα γιαλό
και μετά βλέπεις δίπλα σου το στεφανάκι σου με τα 112 κιλά της- και σού `ρχεται
να αυτοκτονήσεις.!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ούτε είμαστε στη Βενετία με του Δόγηδες και
τους Μάγιστρους και τις κοντέσες με τις πουδραρισμένες<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>περούκες Εμείς είμαστε Έλληνες. Φτωχοδιάβολοι
μεν , πνευματώδεις δε! Ψοφάμε για διακωμώδηση. Για καλαμπούρι και κριτική. Και
δεν κάνουμε διάκριση. Κυβέρνηση, αντιπολίτευση, πολιτική και <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πολιτικοί. «Όρμα του, του <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τάδε και του δείνα, του προβεβλημένου και του
κηφήνα» !!!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Τι είναι ή μάλλον τι ήτανε το καρναβάλι;
Ευκαιρία να τους τα ψάλλουμε. Παλαιά δεν υπήρχαν πολιτικοί ή εξουσία –ακόμη
χειρότερα- <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>που να μην έτρεμε τον
καρνάβαλο της Πάτρας. Πετάγαμε τη σκούφια μας να κρίνουμε τον τάδε και τον
δείνα κι ας κάναμε κι εμείς τα ίδια αν μας δινότανε η<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ευκαιρία. Έχουμε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στο αίμα μας τη σάτιρα. Αιώνιοι Σουρήδες όλοι
μας.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Τι γίνεται σήμερα; Ποταμός από χιλιάδες
νεαρούς που τρέχουν πάνω κάτω γελάνε, χορεύουν πηδάνε –χοροπηδάνε εννοώ μην το
πάρετε αλλιώς-και ξεφαντώνουν. Ζουν το καρναβάλι – ναι. Εμείς οι άλλοι βλέπουμε
δυο τρία άρματα στην αρχή και μετά σκυλοβαριόμαστε. Κάποτε γελούσαμε, γιατί η
σάτιρα έβγαζε για λογαριασμό μας τα απωθημένα μας ενάντια στη εξουσία ή τους
άρχοντες ή τη πλουτοκρατία ( έτσι Δήμαρχε; ).<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Σήμερα ή είσαι κορυβαντιών εντός παρελάσεως
ή είσαι απέξω και<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>σκυλοβαρυέσαι.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Το καρναβάλι είναι μόνο για αυτούς που
συμμετέχουν στη παρέλαση και το γλεντάνε.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Άρα το καρναβάλι έγινε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μια εμπορική γιορτή <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αλλά έχασε<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>το αληθινό καρναβαλικό της<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>το
πνεύμα .Το αλατοπίπερο. Και με …μπαρδόν δηλαδή<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Σταύρος Ιντζεγιαννης<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-size: 18.0pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<br />stivhttp://www.blogger.com/profile/04469162935321403478noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5422944771660074230.post-19612304467004491422019-06-16T19:00:00.001+03:002019-06-16T19:00:06.139+03:00ΚΑΘ ΟΔΟΝ ΠΑΛΑΙΆ 18 /3 /18<br />
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-size: 16pt;"> <span style="font-size: small;">
ΚΑΘ ΟΔΟΝ</span></span> <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΜΟΥ<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>- Γιαγιά θα<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>μας πεις το παραμύθι;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Δεν<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>υπάρχει πια η γιαγιά μου. Ήρθε ένα βράδυ την ώρα που κοιμότανε, ο
Αρχάγγελος, άπλωσε τις μεγάλες του φτερούγες και την πήρε απαλά-απαλά, μη την
ξυπνήσει, μαζί του. Και πάει η αγαθή μου η γριούλα. Όμως τέτοιες μέρες σα να
έρχεται από κάπου μακριά η φωνή της και μου λέει το παραμύθι που με μεγάλωσε.
Κλείνω τότε τα μάτια και ζωντανεύει η εικόνα της.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Καθόταν δίπλα στο τζάκι κι εμείς γύρω της,
περιμέναμε ν` ακούσουμε το παραμύθι της κι ας το είχαμε ακούσει τόσες και τόσες
φορές, που πια το ξέραμε. Όμως άλλο να την ακούς με εκείνη την ωραία <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κοντράλτα φωνή της που θαρρείς ερχότανε από
μακριά. Από τα χρόνια της δικής της γιαγιάς.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Σταματούσε το πλέξιμο, που όσο τη θυμάμαι έπλεκε πουλόβερ και κασκόλ, να
τα φοράμε να νοιώθουμε τη ζεστασιά των χεριών και της αγκαλιάς της στο παιδικό
μας κορμάκι.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Συνδαύλιζε τα ξύλα με τη μασιά για να βγάλουν
σπίθες κι όπως γέμιζε το δωμάτιο μ` εκείνη τη χρυσή βροχή σα πυροτέχνημα,
άρχιζε <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>το παραμύθι. Το παραμύθι των
παιδικών μου χρόνων.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-
Ήταν μια μέρα σαν κι αυτή παιδιά μου. 25 Μάρτη. Εκεί που καθόταν μόνη της η
Μαρία, ξάφνου ήρθε σταλμένος από τον ουρανό, ο καπετάν Γαβρίλης.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Γιαγιά, ο Αρχάγγγελος Γαβριήλ, γράφει το
βιβλίο.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>- Το ίδιο είναι παιδιά μου. Ο Αρχάγγελος είναι
ο καπετάνιος των Ουρανίων Δυνάμεων. Αφού το ξέρετε το `χουμε πει τόσες φορές.
Και κράταγε που λέτε ένα κρίνο, σύμβολο της αγνότητας και της το έδωσε
λέγοντας: Χαίρε Κεχαριτωμένη ο Κύριος μετά Σου.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Και η
Μαρία γιαγιά δε φοβήθηκε;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Και βέβαια φοβήθηκε. Και πολύ μάλιστα.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Εσύ, της είπε ο Αρχάγγελος, θα γεννήσεις τον
σωτήρα του κόσμου, που θα τον εξαγνίσει από το προπατορικό αμάρτημα.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Μα
πως γίνεται να γεννήσω, αφού δεν έχω γνωρίσει άντρα, τόλμησε να ρωτήσει η
Μαρία;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Αυτό
είναι το θέλημα του Θεού, απάντησε η Γαβριήλ και εξαφανίστηκε<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Και μετά γιαγιά;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Μετά
παιδιά μου, η Μαρία γονάτισε , ύψωσε τα χέρια της στον Ουρανό και είπε: Κύριε
όπως προστάζεις. Ας γίνει το θέλημά Σου .<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Και η επανάσταση μετά γιαγιάκα, πως άρχισε.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Α. Αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Σταματούσε η
γιαγιά για λίγο,έπινε μια στάλα από κρασί της και συνδαύλιζε ξανά τη φωτιά να
γεμίσει ο τόπος χρυσή βροχή από τις<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>σπίθες, κοίταζε ένα γύρω να δει να την προσέχουμε και άρχιζε να
ξετυλίγει ξανά το κουβάρι με το παραμύθι. Το παραμύθι μου.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>- Είδε λέει ο καπετάν Θοδωρής <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Κολοκοτρώνης στο ύπνο του την πατρίδα
αλυσοδεμένη, ντυμένη με<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ματωμένα
κουρέλια και τα χέρια αλυσοδεμένα. Για κοίτα πως είμαι – του είπε και συ
κοιμάσαι;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Και λοιπόν γιαγιά ;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Έτρεξε
κατέβασε από το εικονοστάσι το Άγιο εικόνισμα της Παναγιάς , έβαλε δίπλα της
και το εικόνισμα της Ελλάδας κι απέ γονάτισε μπροστά τους και είπε: Προστάξετε
με τι να κάνω.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Να λευτερώσεις την Ελλάδα του είπαν. Κι
απάνω σ` αυτό ο Καπετάν Κολοκοτρώνης ζώστηκε το γιαταγάνι του ,ανέβηκε στην
κορφή του βουνού κι από εκεί φώναξε. Ε ωρέ <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αδέρφια Έλληνες. Ακούστε τι πρόσταξαν η
Παναγιά και η Πατρίδα. Να λευτερώσουμε την Ελλάδα ωρέ. Μαζευτείτε γρήγορα να
ορμήσουμε, γιατί είναι θέλημα Θεού να σπάσουμε τις αλυσίδες και να ζήσουμε
λεύτεροι «Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και
φυλακή»<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Κι
αμέσως έτρεξαν όλοι, άνδρες, γυναίκες, παιδιά, οπλισμένοι με ότι εύρισκαν
μπροστά τους, όπλα, αξίνες, κασμάδες κι ανέβηκαν στην Άγια Λαύρα όπου ο
Δεσπότης της Πάτρας τους όρκισε στο δίκιο του αγώνα και τα παλικάρια φώναξαν με
μια φωνή ορκιζόμαστε «Λευτεριά η θάνατος».<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Και
μετά γιαγιάκα;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Την
καλή μου τη γιαγιούλα την είχε πάρει ο ύπνος και το παραμύθι έμεινε ατέλειωτο.
Η φωτά είχε σβήσει κι εμείς ξαφνικά είχαμε μεγαλώσει.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Δεν υπάρχει πια η γιαγιά, καιρό που
κοιμήθηκε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στην αγκαλιά του Αρχάγγελου.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Όμως κάθε τέτοια εποχή, συνδαυλίζοντας τα
ξύλα στο τζάκι, καθώς το δωμάτιο γεμίζει χρυσή φεγγοβολή, νομίζω πως βλέπω <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τη γιαγιά, να συνεχίζει το παραμύθι –το
παραμύθι μου-που δεν πρόφτασε να τελειώσει. Μια φορά κι ένα καιρό 25 Μάρτη. Ο
Ευαγγελισμός της Θεοτόκου και της Ελλάδας.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Σταύρος
Ιντζεγιάννης<span style="font-size: 16pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<br />stivhttp://www.blogger.com/profile/04469162935321403478noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5422944771660074230.post-620758782533417062019-06-16T18:58:00.000+03:002019-06-16T18:58:04.948+03:00ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ ΠΑΛΑΙΑ<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 18pt;"> <span style="font-size: small;">
ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΑ<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΓΑΜΩΤΟ<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>ΜΟΥ<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Τον
τελευταίο καιρό, όπως ήταν επόμενο, καθώς πλησιάζουμε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>προς τις εκλογές, την επικαιρότητα κλέβουν οι
δημοσκοπήσεις που ανεβοκατεβάζουν υποψηφίους και κόμματα.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Το πρωί προηγείται με διψήφιο
η Ν.Δ ενώ προς το μεσημέρι η ψαλίδα φαίνεται να κλείνει σε μονοψήφιο νούμερο
και το απόγευμα όταν σκάει η βόμβα του κ. Κουρουπλή που φωτογραφίζεται με τον
Σεβασμιότατο Αιγιαλείας η διαφορά χτυπάει κόκκινο με τα νούμερα να ανεβαίνουν <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στα ύψη. Έγκλημα να είχε κάνει ο άνθρωπος δε
θα τον στήνανε έτσι στον τοίχο αν και είναι γνωστό ότι στα κόμματα όπως και
στις επαναστάσεις και σε κάθε κίνημα, η φαγωμάρα δεν είναι με τους αντιπάλους
αλλά μεταξύ τους<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Αγανακτεί ο κ. Τρύφων <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>υποστηρικτής του κ .Κουρουπλή ως βέρος
Αγρινιώτης: Τόσο καιρό που φωτογραφιζότανε αγκαλιά ο Αλέξης με τον<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Πάνο (γνωστόν για τις ακροδεξιές του απόψεις)
και όλο αγκαλίτσες<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και φιλάκια και σε
ψηφίζω , με<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ψηφίζεις , ψηφιζόμαστε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κι οι δυο, δεν πείραζε κανέναν, τώρα τους
πείραξε η φωτογραφία του Κουρουπλή ο οποίος στα κάτω – κάτω όπως εξηγούν <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και οι<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>σωματοφύλακές του πήγε να εξομολογηθεί και να πάρει ευλογία Κυρίου :
Δέσποτα ήμαρτον εις τον Ουρανόν και ενώπιον σου, μη κοιτάς που είμαι με τον
Σύριζα, μέσα μου κάνω<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τον σταυρό μου
μέχρι που φιλάω και το χέρι του Αμβρόσιου. Τι άλλην χρείαν μαρτυρίας ζητάς<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Διαμαρτύρεται καθώς ακούσαμε στις ειδήσεις ο
Σκουρλέτης: Πας<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>που πας άνθρωπέ μου είναι
ανάγκη να βγάλεις και φωτογραφία να μας ξεφωνίζουν!!!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Δηλαδή
αν καταλάβατε, σου λέει ο κ. Κουρουπλής, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>βουλιάζει που βουλιάζει η βάρκα μη χαθούμε αύτανδροι.
Άσε να τα έχουμε καλά και με τις επουράνιες δυνάμεις<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δεν ξέρεις τι γίνεται. Εδώ ακούγεται ότι και
ο Γαβρόγλου κουβεντιάζει με τον Αρχιεπίσκοπο, ενώ εγώ φωτογραφίζομαι με<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>απλό Δεσπότη. Που είναι το κακό;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Το πράγμα δε θα είχε σημασία αν οι ίδιοι οι
σύντροφοί του <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δεν το κάνανε θέμα
αποδεικνύοντας με αυτή τη διαμαρτυρία το ρόλο που παίζει η θρησκεία στην ζωή
του ανθρώπου και κυρίως στην πολιτική. Και μη κοιτάτε που τάχα καμώνονται τον
άθεο και δεν ορκίζονται στο ευαγγέλιο. Μέσα τους τάζουν κεριά σαν το μπόι τους,
αν μπούνε στη βουλή.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Κατόπιν αυτού και επειδή ζούμε στον
αστερισμό των δημοσκοπήσεων η <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στήλη
αποφάσισε να κάνει τη δική της δημοσκόπηση προκειμένου να διαλευκανθεί το ζήτημα
.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;">
</span>ΕΡΩΤΗΣΗ :Τι ρόλο παίζει η θρησκεία στην πολιτική και στη ζωή μας ;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Οι
απαντήσεις των ανδρών ήταν διαμετρικά αντίθετες από των γυναικών. Όλοι
συμφώνησαν πως η θρησκεία είναι απαραίτητη με μια διαφορά. Σε δείγμα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>50 ανδρών οι 44 απάντησαν ότι θα προτιμούσαν
να είναι Μουσουλμάνοι διότι ως γνωστόν ο Μωάμεθ επιτρέπει 3 γυναίκες και 30
παλακίδες.( Σημ : Αυτοί μάλλον βλέπουν τα Τούρκικα σήριαλ)<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Αντίθετα<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>σε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δείγμα 30 γυναικών,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>όλες απάντησαν ότι προτιμούν τον Χριστιανισμό
διότι ισχυροποίησε τον θεσμό της οικογένειας, απαγόρευσε τα ξεπορτίσματα του
συζύγου, ενώ συγχωρεί με την εξομολόγηση κάποιο τυχαίο (!!!)παραστράτημα της
γυναίκας με<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>έναν φίλο που της πρόσφερε
ένα κόσμημα <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ή ένα ερωτόλογο, δηλαδή όλα
αυτά που ξεχνάει ο σύζυγος από την επομένη του γάμου.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Εξ άλλου σε δείγμα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>50 ανδρών<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>ετέθη η ερώτηση : Απατάτε τη γυναίκα σας; Οι 39 απάντησαν<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>απεριόριστες φορές .Οι 6 αρκετές ,οι 3
μερικές φορές και ο παππούς ορκίστηκε: Μετά τα 88 καμία!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Στην
ίδια <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ερώτηση σε δείγμα 30 γυναικών και
οι 30 απάντησαν ;Ούτε μία φορά. Αλλά όταν τους<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>ζητήθηκε να ορκιστούν αρνήθηκαν κατηγορηματικά . Μόνο μια ορκίστηκε «στη
ζωή του<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Βασιλάκη μου» και<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τραγική σύμπτωση τον κηδέψαμε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>προχτές !!!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Πάντως στην ερώτηση .ΤΙ ΜΕΣΟΛΑΒΕΙ ΑΝΑΜΕΣΑ στην
θρησκεία και την πολιτική , όλοι απάντησαν. Μια φωτογραφία με τον Δεσπότη!!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Σταύρος Ιντζεγιαννης<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />stivhttp://www.blogger.com/profile/04469162935321403478noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5422944771660074230.post-28973800334759274732019-06-16T18:52:00.006+03:002019-06-16T18:52:59.255+03:00ΚΑΘ ΟΔΟΝ ΠΑΛΙΑ 14 / 3 / 18<br />
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
ΚΑΘ ΟΔΟΝ<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΠΑΝΟΣΙΟΛΟΓΙΏΤΑΤΟς<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>π. ΙΕΡΟΘΕΟΣ ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΣ<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον και
ηγαλίασεν το πνεύμα μου<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>επί τω Θεώ τω
Σωτήρη μου.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ιερή
μέρα η περασμένη Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως όπου σύσσωμος ο θρησκευόμενος
λαός των Πατρών, έσπευσε να προσκυνήσει το Τίμιο Ξύλο, που καθαγίασε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>με τον σταυρικό του μαρτύριο ο Κύριος και
ευλογεί με την παρουσία του από εβδομάδος την πόλη του πρωτοκλήτου των Αποστόλων
Ανδρέου .Μια μέρα που λάμπρυνε ακόμη περισσότερο η χειροτονία<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στον δεύτερο βαθμό της ιεροσύνης του τ.
Διακόνου και νυν Αρχιμανδρίτου π. Ιεροθέου<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Ανδρουτσοπούλου.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Καθώς έβλεπα αυτό τον λαό να πλημμυρίζει τον
μεγάλο Ναό<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>θυμήθηκα παλαιά έναν γέροντα
παπά που τριγυρνούσε στα μαγαζιά<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>ζητώντας βοήθεια για να κτίσει την εκκλησία του χωριού του στην
Αιτωλοακαρνανία.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Κι άλλη εκκλησία γέροντα –του είπα;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="margin-left: 3.0pt;">
-Τέκνο
μου, μου απάντησε, όσες εκκλησίες κι αν χτίσουμε, πάλι λίγες θα είναι για να
χωρέσουν όλο αυτό τον κόσμο, που<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δοξάζει
τον Κύριο και περιμένει τη βοήθειά του <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Χαίρεται
και αγάλλεται η ψυχή του ανθρώπου, βλέποντας <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>την Πατραϊκή εκκλησία, να πλαισιώνεται από νέους
ιερείς, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>επιστημονικής και θεολογικής κατάρτισης
κληρικούς, που εκτός από το υψηλό<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>εκκλησιαστικό τους φρόνημα και το πανθομολογούμενο ήθος τους, είναι σε
θέση να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των καιρών και να σταθούν φάροι
φωτεινοί-οδοδείκτες ακλόνητοι, στην πορεία του χριστεπώνυμου πληρώματος. Μια
εποχή που δυστυχώς με πρωτεργάτη και πειρασμικό διδάσκαλο και καθοδηγητή την
τηλεόραση και τα λογής μέσα που<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>ονομάζουμε «Μέσα Κοινωνικής<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Δικτύωσης» υποθάλπουν και διαφημίζουν τις λογής αιρέσεις.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Με συγκινεί η φοβερή στιγμή στης χειροτονίας
στον Β! βαθμό, όταν το πλήθος αντιφωνεί από τα βάθη της ψυχής του στην κλήση του
Μητροπολίτη: Άξιος – Άξιος !<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Σεμνός, ταπεινός-όπως υπήρξε και ως διάκονος-
διαβεβαίωσε με θερμούς ευχαριστήριους λόγους τον Σεβασμιότατο και του
συλλειτουργούς του αλλά και τους πνευματικούς του<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>διδασκάλους για το ιερό πάθος που τον οδήγησε
στην Μάνδρα του Κυρίου από τη νεότητα του.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Λόγια ευγνωμοσύνης προς τον ευεργέτη Θεό και
το άπειρο έλεος<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Αυτού που τον αξίωσε στο
νέο <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>λειτούργημα του Αρχιμανδρίτη, από το
οποίο καλείται πλέον να υπηρετήσει, την εκκλησία, με την διακαεί ελπίδα να
αξιωθεί το «Ευ δούλε Αγαθέ επί πολλών ης πιστός επί πολλών σε καταστήσω» την
φοβερή ώρα της κρίσεως .<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Καθώς έβλεπα τον νέο Αρχιμανδρίτη να
στέκεται εν φόβω Κυρίου και τρέμων μπροστά στα νέες ευθύνες που καλείται να επωμισθεί,
σκέφθηκα τη ρήση του Κυρίου δια στόματος Ιερεμία: «Μεγαλυνώ και μεθύσω την
ψυχήν των ιερέων»<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Παλαιός φίλος –μακαριστός<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>από χρόνια-μου είχε εξηγήσει συζητώντας
ακριβώς αυτή τη στιγμή της χειροτονίας του.«Ιερός φόβος, φόβος μεγάλος, είχε
καταλάβει εκείνη τη στιγμή την ψυχή μου καθώς αναλογιζόμουνα το άπειρο έλεος
Αυτού που μου χάριζε το σωτήριο αξίωμα να σταθώ μπροστά στο θυσιαστήριό του , αλλά
και πόθος ιερός να φανώ αντάξιος του ελέους του και να τον υπηρετήσω κατά τρόπο
που να<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δοξάζει<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κάθε στιγμή το μεγαλείο του εις του αιώνας»<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Γνωστός<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>για τους χαμηλό του ύφος, τους σώφρονες λόγους και τον τεκμηριωμένο του
λόγο στις ομιλίες του με τη<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>θεολογική του
κατάρτιση και το επικοινωνιακό<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>χάρισμα,
έχοντα την πάνδημο, έξωθεν “αρίστην μαρτυρίαν» όλα αυτά τα χρόνια που υπηρετεί
την Δόξαν Κυρίου στη συνοδεία του ηγουμένου της<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Μονής Γηροκομείο, πατρός Συμεών, αλλά και στη γραμματεία του Επισκοπείου
, ο<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>νυν Πανοσιολογιώτατος Ιερόθεος
αξιώθηκε την ουσία του λόγου που δόνησε τον μεγάλο Ναό με όλο εκείνο το πλήθος
που αναφωνούσε Άξιος-Άξιος .<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Εξ άλλου το ότι η χειροτονία του τελέσθηκε
στην ημέρα της Σταυροπροσκυνήσεως αποτελεί ένα ακόμη σημείο<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ευαρέσκειας και επουρανίου συγκατάβασης στον
νέο Αρχιμανδρίτη.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Βλέποντάς τον να προσεύχεται την ώρα της χειροτονίας
του θυμήθηκα τον ωραίο και τόσο χαρακτηριστικό ψαλμό: «Εισάκουσαν ο Θεός
της<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δεήσεώς μου πρόσχες τη προσευχή μου.
Από τον περάτων της γης προς Σε εκέκραξα εν τω ακηδιάσαι την καρδίαν μου. Εν
πέτρα ύψωσάς με, οδηγησάς με. …Ότι εγεννήθης ελπίς μου, πύργος ισχύος από
προσώπου εχθρού». <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Η στήλη ενώνει τη φωνή της στη φωνή του
πλήθους. Άξιος-Άξιος! <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Σταύρος
Ιντζεγιάννης<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<br />stivhttp://www.blogger.com/profile/04469162935321403478noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5422944771660074230.post-29798472097884409802019-06-15T19:06:00.000+03:002019-06-15T19:06:06.375+03:00εΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ ΠΑΛΑΙΑ<br />
<div class="MsoNoSpacing">
ΒΑΡΑΤΕ ΒΙΟΛΙΤΖΉΔΕς<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Αχός βαρύς ακούγεται πολλά
ντουφέκι και πέφτουν: Τουφεκάτε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κι
όποιον πάρουν τα σκάγια. Στο έσχατο σημείο του ευτελισμού<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ο πολιτικός μας βίος. Διαμαρτύρεται ο
πολιτικοποιημένος της συντροφιάς «Κύριοι δεν είναι όλοι οι ίδιοι - λέγω» Εσύ
καλά κάνεις και… λέγεις, αλλά :Κολιός και κολιός από το ίδιο βαρέλι, η σοφία
του λαού -λέγει. Διότι<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αυτή ακριβώς τη
στιγμή που χρειαζόμαστε εθνική ομοψυχία, εμείς το «παίζουμε πάνω χέρι κάτω χέρι
τίνος είναι το πιο πάνω»!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Του Ζάεφ παίδες. Διότι έχει καταφέρει –παρά
το εκτόπισμα του κ Κοτζιά- να μας κολλήσει με την πλάτη στο πάτωμα Αν όχι
ακριβώς, αλλά… «ακριβώς περίπου» που λέει και ο Αρίστος ο καφετζής.!!!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Από τη μια μεριά η Αμερική από την άλλη η
τέως… «Γκραν Μπριτάνια» επιμένουν «συμβιβαστείτε γιατί δε μας παίρνει η ώρα .Ο
Πούτιν κατεβαίνει στα Βαλκάνια<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και
πρέπει να μπείτε στο ΝΑΤΟ να εξασφαλίσουμε τα σύνορά μας » . Πιέζει ο ένας από
εδώ, ο άλλος από εκεί στο τέλος θα μας βγάλουν το λάδι. Κι εμείς ;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Εμείς οι τρεις στον καφενέ τσιγάρο πρέφα και
καφέ. Πέρα βρέχει. Μη μου χαλάς τα γούστα μου και πάρε μου τα… ούλα!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Διαμαρτύρονται οι δεξιοί ,
φωνάζουν οι αριστεροί(αν υπάρχουν τέτοιοι διότι στην εποχή μας επαληθεύθηκε ο
Νίτσε ή κάποιος άλλος δε θυμάμαι καλά) : Ο θάνατος των ιδεολογιών είχε γράψει
σε ανύποπτο χρόνο. Στο ίδιο καζάνι βράζουμε όλοι το μόνο που μας χωρίζει είναι
η καρέκλα του Πρωθυπουργού, του Υπουργού.<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Και το… πορτοφόλι μας !!!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Την
ίδια ώρα οι Σκοπιανοί τα βρήκαν μεταξύ τους και « δεν αλλάζει το Σύνταγμα» –
λέγουν κι αυτοί,<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Και τώρα;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Εδώ σε θέλω κάβουρα! Διότι στη
διαπραγμάτευση δεν παίζει ρόλο ποιος που πότε και γιατί τα κονόμησε –ΑΝ τα
κονόμησε-λέγω. Τι τους νοιάζει τους σκοπιανούς το «κάποιος κάπου κάποτε τα
τσέπωσε –ΑΝ –ξαναλέγω από τη Νοβάρτις.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Τι να τους πει ο κ Κοτζιάς ;Δυο λεφτά να
καθαρίσουμε τα τσανάκια μας και ξαναρχόμαστε να συνεχίσουμε τον διάλογο ; <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Κάπου εκεί είναι που μπαίνει στη μέση <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ο κ. Χαρίτων λοχίας του πυροβολικού στον
πόλεμο του `40 και μας κάνει στρατηγική ανάλυση επί<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>χάρτου.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Δώστε βάση παίδες.( Τι παίδες δηλαδή, που
μέσος όρος ηλικίας είναι τα 84) από Ανατολικά οι Μεμέτηδες με το Αλλάχ μπιρ
Αλλάχ από τα βόρεια οι Σκοπιανοί, λίγο πιο μέσα οι Βούλγαροι που ντε και καλά
να βγούνε στο Αιγαίο από την Καβάλα (δεν έχουν ακόμη χωνέψει που χάσανε τη
Θεσσαλονίκη μέσα από τα χέρια τους για μια ώρα διαφορά στα ρολόγια( !!!), πιο
εκεί οι Σέρβοι με την πολυεθνικότητα που τους διακρίνει και δεν ξέρεις τι
ακριβώς είναι. Πιο εκεί Δυτικά οι Κοσοβάροι και οι Αλβανοί .Μάλιστα οι Αλβανοί
που διεκδικούν τις περιουσίες των Τσάμηδων λέει και πάλι καλά που δε ζητάνε και
το γεφύρι της Άρτας-« Ο Πρωτομάστορας μου έλεγε ο Μένιος<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>- ένας Αλβανός που ξεχορτάριαζε τον κήπο-ήταν
Αλβανός και καταχράστηκε τα χρυσαφικά της Λενιώς της άτυχης Πρωτομαστόρισσας »!!!
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Αν
κάποιος νομίζει ότι η πολιτική είναι άσχετη από την ηθική –έχει πει ο Κικέρων-
σημαίνει ότι αυτός δεν έχει καταλάβει ούτε τη μία ούτε την άλλη. Διότι και ΑΝ
υποθέσουμε ότι όσα καταγγέλλονται είναι σωστά, θα συμφωνήσουμε νομίζω όλοι, ότι
δεν ήταν η στιγμή να ανακινηθεί αυτό το ζήτημα και να δώσουμε την εντύπωση
στους<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>διαπραγματευόμενους μαζί μας ότι
δεν είμαστε κράτος αλλά σκορποχώρι! Και δεν είναι μόνο <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>οι ξένοι. Αν γινόταν αυτή τη στιγμή μια<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δημοσκόπηση πόσο ή πόσοι εμπιστευόμαστε τους
πολιτικούς και την πολιτική τους θα παίρνανε ένα ολοστρόγγυλο-0- μηδενικό!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Και μη έχοντας πιο κάτω άλλο σκαλί να
κατρακυλήσεις στου κακού τη σκάλα - γράφει ο Παλαμάς στον 8<sup>ο<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></sup><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>λόγο τον Προφήτη –θα αισθανθείς να σου φυτρώνουν
ω χαρά, τα φτερά <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τα πρωτινά σου τα
μεγάλα. Να περιμένουμε άραγε ότι ο Προφήτης θα βγει αληθινός ή θα μείνουμε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>για όλη μας της ζωή κι εμείς και τα παιδιά
μας στο τελευταίο σκαλί για πάντα : <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Σταύρος Ιντζεγιάννης<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></div>
<br />stivhttp://www.blogger.com/profile/04469162935321403478noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5422944771660074230.post-50434339273032547712019-06-15T19:03:00.002+03:002019-06-15T19:03:24.483+03:00EN KATAKLEIDI PALAIA<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;">
ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΤΟ
ΕΘΝΟΚΟ ΜΑΣ ΠΑΡΑΛΟΓΟ<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Τελικά καταφέραμε να χωριστούμε κι εδώ. Κι
ας συμφωνούμε κατά βάθος όλοι, ότι Μακεδονία είναι μία και είναι Ελληνική. Όμως
ακόμη κι εδώ βρήκαμε τον τρόπο να διαφωνήσουμε. Διότι</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif;">,</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif;">
λέει ο Χρηστάρας, άλλο συμπολίτευση άλλο αντιπολίτευση. Ακόμη κι εκείνοι που
σαν κυβέρνηση κάποτε λέγανε σύνθετο όνομα, τώρα λένε όχι. Τα σύνθετα είναι εκ
του πονηρού. Και είναι πράγματι. Διότι το βόρεια ή το Νόβα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>θα ξεχαστεί εκ των πραγμάτων και θα μείνει το
Μακεδονία σκέτο με όλα τα συμπαρομαρτούντα. Και η …μειονότητα και η γλώσσα και
τα σχολικά τους βιβλία. Άντε να<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>αρχίσουμε και τις απειλές. Αργούνε ;Εδώ και οι Αλβανοί που βρωμάγανε τα
χνώτα τους και <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στέλναμε ρούχα να
ντυθούνε και φάρμακα, σήμερα σηκώσανε κεφάλι και θέλουν λέει και την…
Πρέβεζα!!!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Και καλά αυτοί, αλλά εμείς ; Διαφωνούμε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ακόμη και εκεί που συμφωνούμε Τα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>έχουμε στο </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif;">D</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif;">.</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif;">N</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif;">μας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Τρικούπης- Δηληγιάννης. Και πιο πριν στην
επανάσταση Κωλέτης-Κολοκοτρώνης. Κατά βάθος δεν είχαν να χωρίσουν τίποτε πέρα
από την αναθεματισμένη καρέκλα. Γιατί εσύ και όχι εγώ;<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Κωνσταντίνος –Βενιζέλος. Μέχρι και χωριστό
κράτος ο Εθνάρχης. Στη Θεσσαλονίκη η πρωτεύουσα. Άλλη Ελλάδα η μία ,άλλη η άλλη,
μέχρι που φέραμε τον Μεταξά. Δημοκρατία<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>η Δικτατορία; <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Αριστερά –Δεξιά. Εθνικός<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στρατός –κυβέρνηση του βουνού. Το κέντρο;
Ανύπαρκτο. Όσες φορές πήγε να κυβερνήσει διχάστηκε εντός του. Παπανδρέου
Μητσοτάκης, Τσιριμώκος, Νόβας,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Μαύρος
όλοι τους προσωπικότητες του Κέντρου. Όμως… <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Καραμανλής – Παπανδρέου ! Όποιος κυβερνούσε
διόριζε δικούς του .Κάτι πήγε να αλλάξει ο πάλαι ποτέ Τρικούπης αλλά τον ρίξανε
με το «λεφτά υπάρχουν» του Δηληγιάννη. Σας θυμίζει κάτι; Προς Θεού όχι. Άπαγε της<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>βλασφημίας. Απλή σύμπτωση<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Κάτι πήγε να κάνει ο Αντρέας, αλλά αυτός δεν
ήτανε ούτε Δεξιά ούτε Αριστερά ήταν… Αντρέας!!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ακόμη και στην καθημερινή συνέλευση του… καφενέ
η παρέα διχασμένη. Διαφωνεί μονίμως ο Χρηστάρας, <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Στα
ανθρώπινα καταγράφεται. Δείτε την καθημερινότητα. Παντού διαφορά. Διαχωρισμός<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Tο πλήθος και η μοναξιά του ατόμου. O πλούτος
και η φτώχεια. H υπεραπασχόληση για μερικούς , η ανεργία για τους άλλους. H
λιγότερη προσπάθεια… για περισσότερα χρήματα! Πουθενά το μέτρο. Aνύπαρκτη η
μέση οδός. Μύθος ο δρόμος της γκαμήλας.<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Διαλέξτε. Δεξιά η Αριστερά; <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Xορτάτοι κάποιοι. Θεονήστικοι άλλοι.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Σε οπτική ασφυξία οδηγούν τα σύγχρονα
Σούπερ Mάρκετ. 30 ειδών τυριά. 10 ειδών λουκάνικα. 15 ειδών γάλατα. Αναρίθμητα
τα κονσερβικά <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Nωπά ή κατεψυγμένα, φρέσκα
ή ... ληγμένα, τυποποιημένα ή χύδην, ζυμαρικά ή όσπρια. . Ων ουκ έστιν αριθμός
τα καλλυντικά. Ποσότητες και ποιότητες , φίρμες ή άγνωστα που σε φέρνουν σε
αμηχανία.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;">Ποιό
να πάρω; Ποιό να αφήσω; Λίγο ή πολύ; Mονό ή διπλό; Aκριβό ή φτηνό; Nορμάλ ή ...
λάιτ!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Tην ίδια ώρα έξω, από το κατάστημα, μια
γριούλα <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>επαιτεί: Θεός σ’χωρέσ’ τα
πεθαμένα σας, μια βοήθεια ... πανάθεμά σας!!!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Χτες έξω από την Ευαγγελίστρια, κάποιος
ζητιάνευε με το τσιγάρο στα χέρια. Ελεήστε με για τα… τσιγάρα μου!!!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Για
κρίση μιλάνε οι έμποροι. Aλλα οι βιτρίνες είναι ασφυκτικά γεμάτες. Kοιτάς τα
παπουτσάδικα και σε πιάνει ίλιγγος. Aπό μπότες ιππασίας, μέχρι γοβάκια χορού.
Aρβύλες να ανέβεις στον Παναχαϊκό αλλά και σπορτέξ να κάνεις τροχάδην. Παπούτσια
με πλαστικό ή με δέρμα. Με ένα ή με<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δύο
λουριδάκια που είναι και τα πιο ακριβά. Όσο λιγότερο ύφασμα έχει ένα γυναικείο
φόρεμα, τόσο ακριβότερα στοιχίζει. Ίσως γιατί σκεπάζοντας λιγότερα, δείχνει
περισσότερα !!!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Eίναι κι αυτό μια αντίθεση. Aφαιρώ - προβάλλω!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Mερικές – μοντέλα- γδύνονται για να ...
ντυθούν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Διαβάζουμε για δεξιώσεις εκατομμυρίων που
δίνουν κάποιοι. Στη διπλανή σελίδα κάποια μάνα πούλησε το παιδί της για να
πληρώσει τα χρέη της. Άλλος πουλάει το νεφρό του. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Πληθωρισμός, πλούτος, χλιδή, από τη μια μεριά.
Aνεργία, φτώχια, σπίτια σε πλειστηριασμό, από την άλλη.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Οι ανεξόφλητες επιταγές ζουν στα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>συρτάρια και τις θυρίδες τραπεζών. 102 Δις
χρωστάνε τα ελληνικά νοικοκυριά. Ζούμε στην εποχή του συν- πλην. Γιατί να μας
κάνει εντύπωση που ακόμη και στο συλλαλητήριο που είναι τόσο σοβαρό εθνικό μας
θέμα, διαφωνήσαμε, ενώ κατά βάθος, όλοι-ΜΑ ΟΛΟΙ- συμφωνούμε. Μακεδονία είναι
μία και αυτή είναι η Ελληνική!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"> Σταύρος Ιντζεγιάννης<span style="font-size: 16pt;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />stivhttp://www.blogger.com/profile/04469162935321403478noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5422944771660074230.post-30890417389878591352019-06-15T18:58:00.004+03:002019-06-15T18:58:49.715+03:00ΚΑΘ ΟΔΟΝ ΠΑΛΑΙΑ<br />
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
ΚΑΘ ΟΔΟΝ <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Η ΚΥΡΆ<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>ΝΤΙΝΑ<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Η
κυρά Ντίνα ανύμπορη, καθηλωμένη στο αναπηρικό της καροτσάκι από χρόνια, με μια
συνταξούλα ίσια-ίσια να μη πάει στο πτωχοκομείο, χτύπησε τη μεσοτοιχία ν`
ακούσει η κυρά -Φρόσω που την παράστεκε σε δύσκολες στιγμές.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Έλα Φρόσω μου να μου κατεβάσεις το
εικόνισμα της Παναγιάς. Χαιρετισμοί σήμερα, να την ψάλλω κι εγώ απ` την
ανυμπόρια μου. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Έστησε
το `κόνισμα στο κομοδίνο, άναψε το κερί στο κηροπήγιο έβαλε λιβάνι και πήρε τη
Σύνοψή της.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>« Νέαν έδειξε<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>κτίσην, εμφανίσας ο Κτίστης υμίν τοις υπ` αυτού γενομένοις.... Χαίρε
της<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>άνθος της αφθαρσίας…»<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Μόνη
ορφανή από τα νιάτα της η Ντίνα η Οικονόμου, πότε δουλειά εδώ πότε εκεί επέζησε
- θεοφοβούμενη καθώς ήταν και η δόλια η μάνα της, που έφυγε νωρίς με τη πίκρα
στην ψυχή για τα ξεπορτίσματα του προκομμένου της του Κώστα Οικονόμου, του
άλλοτε άρχοντα- εφοπλιστή τον λέγανε- με στόλο ψαροκάικα, που έφαγε όλη την
περιουσία του στα γλεντοκοπήματα μέχρι που έφυγε κι αυτός από κύρωση ήπατος,
αφήνοντας τη μοναχοκόρη του ορφανή και θεόφτωχη.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Κάθε
φτωχός κι η μοίρα του. Ανέβηκε σε μια καρέκλα να κατεβάσει ένα απόγευμα τα
εικονίσματα η Ντίνα και πως έγινε έχασε την ισορροπία της<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και έπεσε σπάζοντας τον γοφό και τον δεξιό
μηρό της. Όχι δηλαδή πως δε γιατρευότανε, αλλά… Αλλά αν δεν έχεις λεφτά...!!!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Μασάζ
λέγανε, αντικατάσταση γοφού και ένα σωρό άλλα που όλα θέλουν λεφτά. Έχεις;
Έγιανες. Δεν έχεις,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>έμεινες ανάπηρος σε
ένα καροτσάκι με ρόδες, ίσια που να κινείσαι μες στο σπίτι να μπορείς να
αυτοβολεύεσαι<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>όσο γίνεται. Να μη
καταντήσεις στο πτωχοκομείο. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Άνοιξε τη Σύνοψη, οι Γ! χαιρετισμοί κι άρχισε
να ψάλλει: <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>« Χαίρε δένδρον αγλαόκαρπον εξ ου τρέφονται
πιστοί. Χαίρε δένδρον ευσκιόφυλλον υφ ου σκέπονται πολλοί.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Το
είχε καϋμό, όταν ήταν νέα και καλλίφωνος μάλιστα, τόσο που <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στη χορωδία του κατηχητικού <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ήταν να <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ψάλλει αυτή το «Άσπιλε, αμόλυντε, άφθορε,
άχραντε…» αλλά βλέπεις κι εκεί…!<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>« Γύρισε κλαίγοντας. Ήμαρτον Παρθένα μου,
αλλά αν δεν πω <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>σε Σένα το παράπονό μου
σε ποιόν να το πω; Να σε ψάλλω ήθελα. Να σε ψάλω μες από την ψυχή μου. Όχι για
να καμαρώνω που θα μ` ακούνε και θα λένε τι ωραία φωνή. Να σε ψάλλω σαν κόρη
σου, που έρχεται να σε ευχαριστήσει για όλη σου την καλοσύνη, να με κρατάς
ασπίδα μου άτρωτη στους<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τόσους
πειρασμούς »<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Για λίγο ο νους της ξεστράτισε από τη
Σύνοψη. Οι πειρασμοί. Πόσοι και πόσοι. Όλοι ήθελαν να εκμεταλλευτούν τη ορφάνια
της. Ακόμη και κάποιοι γείτονες καλοθελητές, δήθεν να τη συνδράμουν στην
ορφάνια της, που ήταν δεν ήταν ακόμη<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δεκαπέντε
ετών όταν πέθανε η μάνα της κι ύστερα από μερικούς<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μήνες κι ο πατέρας της από το <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πολύ πιοτό που έπινε καταβόθρα στα γλέντια του.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Όταν έμεινε, ορφανή κι αναγκάστηκε να
παρατήσει το σχολείο για να δουλέψει αγρίεψε, άναψε. Είχε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>καρδιά. Μετά την κηδεία έβαλε τις φωνές: «Εγώ
κι εσύ τώρα μωρή ζωή, ν` αναμετρηθούμε» Κι αναμετρήθηκε. Και δε μπόρεσε.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Όχι που δε μπόρεσε, αλλά ή
ζωή είχε απαιτήσεις που ούτε τις είχε φανταστεί. Απαιτήσεις που σε βάζουν στο
δίλημμα να ξεπουλήσεις την ψυχή σου ή να σταθείς ασάλευτή στην ηθική και την
αξιοπρέπειά σου <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Προτίμησε να σταθεί όρθια. « Ασπίδα μου και
πανοπλία μου εσύ Παναγία μου» έλεγε πρωί βράδυ στην προσευχή της. Όρθια, τίμια,
σωστή να μη ντρέπεται να κυκλοφορήσει. Όρθια αλλά… νηστική, θεόφτωχη, ανήμπορη
να αντιμετωπίσει ούτε την αναπηρία της !<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Καθηλωμένη σε ένα αναπηρικό καροτσάκι
,περήφανη, αξιοπρεπής, χριστιανή, να μη μπορεί ούτε στην εκκλησία να πάει <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>έμεινε ν` ακούει την Κυριακάτικη λειτουργία
στο ραδιοφωνάκη της παρηγοριά της μόνη.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Όχι
μόνη. Όχι. Παρασκευή χαιρετισμών ήταν σα σήμερα καθώς άνοιγε τη Σύνοψή της, ξαφνικά
ένα φως υπέρλαμπρο πλημμύρισε το χώρο και σα να βρέθηκε στο Ναό όρθια μπροστά
στην εικόνα της Παναγιάς κι άκουσε τη φωνή :Ψάλε με Ντίνα. Ψάλε με, ήρθα για να
σ` ακούσω κόρη μου!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Η
κυρά Ντίνα προσπάθησε να συνεχίσει την ανάγνωση αλλά τα δάκρυα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>είχαν μουσκέψει τα γράμματα και μόνο η φωνή-
εκείνη η γλυκιά φωνή έμεινε ν` αντηχεί μέσα της :Ψάλλε με κόρη μου για σένα
ήρθα, να σ` ακούσω!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Σταύρος Ιντζεγιάννης<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<o:p></o:p></div>
<br />stivhttp://www.blogger.com/profile/04469162935321403478noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5422944771660074230.post-8117741299785764932019-06-14T09:41:00.003+03:002019-06-14T09:41:23.616+03:00παλαια ΚΑΘ ΟΔΟΝ 2018<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;">
</span>ΚΑΘ ΟΔΟΝ<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΧΑΙΡΕ
ΠΙΣΤΩΝ ΟΔΗΓΕ…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Χαίρε ότι τα ουράνια <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>συναγάλλεται τη γη. Χαίρε ότι τα επίγεια
συγχωρεύει ουρανοίς<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;">Χαίρε
πιστών οδηγέ<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>σωφροσύνης. Χαίρε πασών
γενεών ευφροσύνη<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Β! Χαιρετισμοί στη Θεοτόκο χθες Παρασκευή.
Κατάφωτες οι εκκλησίες. Μου έφεραν στον νου τον Καβάφη.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Την εκκλησίαν αγαπώ-τα εξαπτέρυγά της <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;">Τα
ασήμια των σκευών , τα κηροπήγιά της <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Τα φώτα τες εικόνες της τον άμβωνά της<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Εκεί σαν μπω ,μες σ` εκκλησία των γραικών<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;">Με
των θυμιαμάτων της τες ευωδιές<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;">με
τις λειτουργικές<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>φωνές και συμφωνίες.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Με τις μεγαλοπρεπείς<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>των ιερέων παρουσίες<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;">και
κάθε των κινήσεως τον σοβαρό ρυθμό <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;">λαμπρότατοι<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μες των αμφίων των στολισμό <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ο νους<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>μου πιαίνει σε τιμές μεγάλες της φυλής μας<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;">στον
ένδοξό μας<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>βυζαντινισμό<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Γεμάτες ασφυκτικά οι εκκλησίες .Τι είναι
εκείνο σκέφτομαι που μαζεύει ακόμη και ανθρώπους που δεν εκκλησιάζονται
τακτικά, που δεν πάνε ούτε τις Κυριακές όπως ταιριάζει στον θρησκευόμενο πιστό.
Τι είναι αυτό που μας μαζεύει κάθε Παρασκευή Χαιρετισμών και όχι μόνο έτσι σαν
μια παρουσία αλλά ναι συμμετοχή, για να ψάλουμε μαζί με το αναλόγιο <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>«Την ωραιότητα της Παρθενίας σου και το
υπέρλαμπρο το της αγνοίας σου…»<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Στο διπλανό στασίδι ένας φίλος, ο Προκόπης,
έχει ανοίξει τη Σύνοψη και σιγομουρμουρίζει: με κατάνυξη: Χαίρε βάθος<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δυσθεώρητον και αγγέλων οφθαλμοίς .Χαίρε
γήθεν πάντας ανυψώσασα χάριτι…!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Τον κοιτάζω, με κάποια<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>έκπληξη, γιατί είναι από αυτούς που δεν είναι
άθρησκοι ή άθεοι αλλά δεν πατάνε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και στην
εκκλησία, αλλά πριν ρωτήσω, καταλαβαίνει την απορία μου Είναι το κάτι
άλλο-απαντά στη σκέψη μου. Ίσως γιατί μέσα μας η εικόνα της Παναγίας είναι
άρρηκτα δεμένη<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>με την έννοια της μάνας.
Λες και κάποιο χέρι με τραβάει από το χέρι και με σέρνει στην εκκλησία. Λες και
μια φωνή μέσα μου με προστάζει πήγαινε στους χαιρετισμούς. Μια φωνή που μου
φωνάζει: Έλα… έλα!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ναι. Είναι γεγονός αυτός ο δεσμός, που μας
δένει με τη Θεοτόκο και <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>που
αποκαλύπτεται καθημερινά. Αρκεί να σκεφθεί κανείς ότι μόλις<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μας συμβεί κάτι η πρώτη μας έγνοια-η πρώτη
μας φωνή για βοήθεια είναι: Παναγία μου… μάνα μου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Θυμήθηκα<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>εκείνον τον ανθυπολοχαγό που είχα δει, παιδάριο τότε στον πόλεμο του `40,
που τον είχαν φέρει στο Νοσοκομείο της Άρτας και του είχαν κόψει τα πόδια του
(μας είχαν μαζέψει τότε παιδιά 10-12 ετών και μοιράζαμε τσιγάρα και
μπισκότα-σοκολάτες στους τραυματίες) και φώναζε : Μανούλα μου… μανούλα μου
σφίγγοντας πάνω στο στήθος του και χιλιοφιλώντας την εικόνα της Παναγίας, που
μια νοσηλεύτρια του είχε χαρίσει χωρίς να μπορείς να ξεχωρίσεις ποια από τις
δύο καλούσε. Τη μάνα του ή την Παναγία που εκείνη τη στιγμή είχαν γίνει ένα
πρόσωπο. Η βοήθεια από τον ουρανό!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Και δεν είναι μόνο αυτό. Είναι αυτή η
συμμετοχή όλου αυτού του πλήθους .Μια συμμετοχή, μια προσήλωση που δεν τη
συναντάς<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ούτε στην Κυριακάτικη
λειτουργία.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ξέρεις μου εξηγεί ο Προκόπης, είναι κάτι
ανεξήγητο. Νομίζω πως αν δεν έρθω στους Χαιρετισμούς κάτι μου λείπει. Κάτι που
μόνο εδώ μέσα Παρασκευή το βρίσκω. Όπως τότε που μικρά παιδιά τρέχαμε να κρυφτούμε
στην ποδιά της μάνας μας ζητώντας σ` αυτή ότι άλλο δε μπορούσαμε να βρούμε από
άλλού. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Καθώς τον κοιτάζω σκέφτομαι την επιστροφή του
ανθρώπου «ως η έλαφος επί τας πηγάς των υδάτων» για να ξεδιψάσει στην αληθινή
πηγή της ζωής. Μετά το προανάκρουσμα του Τριωδίου με τις παραβολές<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>του Ασώτου και<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τη διαχρονική αντιπαράθεση του Τελώνου και
του Φαρισαίου που ακόμη κυκλοφορούν μέσα μας<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>και ας μη θέλουμε να το παραδεχτούμε-εμείς οι ίδιοι δεν είμαστε τάχα που
αναπαράγουμε δυο χιλιάδες χρόνια τα Φαρισαϊκά μας γονίδια;-ο άνθρωπος, εγώ,
εσείς, εμείς, ο φίλος μου ο Προκόπης που κάθε τόσο σκουπίζει κρυφά όσο μπορεί
ένα δάκρυ- η καθημερινότητα μπαίνει σεμνή, ακροπατούσα με σκυμμένο κεφάλι<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στον κύκλο των χαιρετισμών προς τη Παρθένο
για να ψάλλει μαζί με τον Πρωτοστάτη Άγγελο: Χαίρε του πεσόντος Αδάμ η
ανάκλησης. Μια ανάκληση που γίνεται ένα κάλεσμα ζωής για τον καθένα μας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Οι Β!
χαιρετισμοί χθες Παρασκευή. Νομίζω πως<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>κάτι γύρω μας έχει αλλάξει μου ομολογεί ο Προκόπης. Μια τάση περισυλλογής.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Μια διαλεκτική<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>με τον εσώτερο εαυτό μας. Μια αναδιάταξη της
πορείας</span><span style="mso-spacerun: yes;">
</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif;">προς<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ένα απάνεμο λιμάνι, για να ψάλουμε <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;">Σταύρος
Ιντζεγιάννης<span style="font-size: 14pt;"><o:p></o:p></span></span></div>
<br /></div>
stivhttp://www.blogger.com/profile/04469162935321403478noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5422944771660074230.post-45621647137048328742019-06-14T09:36:00.003+03:002019-06-14T09:36:18.509+03:00palaia 2018<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΑ<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΓΑΜΩΤΟ<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>ΜΟΥ<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Τον
τελευταίο καιρό, όπως ήταν επόμενο, καθώς πλησιάζουμε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>προς τις εκλογές, την επικαιρότητα κλέβουν οι
δημοσκοπήσεις που ανεβοκατεβάζουν υποψηφίους και κόμματα.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Το πρωί προηγείται με διψήφιο
η Ν.Δ ενώ προς το μεσημέρι η ψαλίδα φαίνεται να κλείνει σε μονοψήφιο νούμερο
και το απόγευμα όταν σκάει η βόμβα του κ. Κουρουπλή που φωτογραφίζεται με τον
Σεβασμιότατο Αιγιαλείας η διαφορά χτυπάει κόκκινο με τα νούμερα να ανεβαίνουν <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στα ύψη. Έγκλημα να είχε κάνει ο άνθρωπος δε
θα τον στήνανε έτσι στον τοίχο αν και είναι γνωστό ότι στα κόμματα όπως και
στις επαναστάσεις και σε κάθε κίνημα, η φαγωμάρα δεν είναι με τους αντιπάλους
αλλά μεταξύ τους<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Αγανακτεί ο κ. Τρύφων <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>υποστηρικτής του κ .Κουρουπλή ως βέρος
Αγρινιώτης: Τόσο καιρό που φωτογραφιζότανε αγκαλιά ο Αλέξης με τον<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Πάνο (γνωστόν για τις ακροδεξιές του απόψεις)
και όλο αγκαλίτσες<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και φιλάκια και σε
ψηφίζω , με<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ψηφίζεις , ψηφιζόμαστε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κι οι δυο, δεν πείραζε κανέναν, τώρα τους
πείραξε η φωτογραφία του Κουρουπλή ο οποίος στα κάτω – κάτω όπως εξηγούν <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και οι<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>σωματοφύλακές του πήγε να εξομολογηθεί και να πάρει ευλογία Κυρίου :
Δέσποτα ήμαρτον εις τον Ουρανόν και ενώπιον σου, μη κοιτάς που είμαι με τον
Σύριζα, μέσα μου κάνω<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τον σταυρό μου
μέχρι που φιλάω και το χέρι του Αμβρόσιου. Τι άλλην χρείαν μαρτυρίας ζητάς<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Διαμαρτύρεται καθώς ακούσαμε στις ειδήσεις ο
Σκουρλέτης: Πας<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>που πας άνθρωπέ μου είναι
ανάγκη να βγάλεις και φωτογραφία να μας ξεφωνίζουν!!!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Δηλαδή
αν καταλάβατε, σου λέει ο κ. Κουρουπλής, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>βουλιάζει που βουλιάζει η βάρκα μη χαθούμε αύτανδροι.
Άσε να τα έχουμε καλά και με τις επουράνιες δυνάμεις<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δεν ξέρεις τι γίνεται. Εδώ ακούγεται ότι και
ο Γαβρόγλου κουβεντιάζει με τον Αρχιεπίσκοπο, ενώ εγώ φωτογραφίζομαι με<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>απλό Δεσπότη. Που είναι το κακό;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Το πράγμα δε θα είχε σημασία αν οι ίδιοι οι
σύντροφοί του <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δεν το κάνανε θέμα
αποδεικνύοντας με αυτή τη διαμαρτυρία το ρόλο που παίζει η θρησκεία στην ζωή
του ανθρώπου και κυρίως στην πολιτική. Και μη κοιτάτε που τάχα καμώνονται τον
άθεο και δεν ορκίζονται στο ευαγγέλιο. Μέσα τους τάζουν κεριά σαν το μπόι τους,
αν μπούνε στη βουλή.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Κατόπιν αυτού και επειδή ζούμε στον
αστερισμό των δημοσκοπήσεων η <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στήλη
αποφάσισε να κάνει τη δική της δημοσκόπηση προκειμένου να διαλευκανθεί το ζήτημα
.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;">
</span>ΕΡΩΤΗΣΗ :Τι ρόλο παίζει η θρησκεία στην πολιτική και στη ζωή μας ;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Οι
απαντήσεις των ανδρών ήταν διαμετρικά αντίθετες από των γυναικών. Όλοι
συμφώνησαν πως η θρησκεία είναι απαραίτητη με μια διαφορά. Σε δείγμα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>50 ανδρών οι 44 απάντησαν ότι θα προτιμούσαν
να είναι Μουσουλμάνοι διότι ως γνωστόν ο Μωάμεθ επιτρέπει 3 γυναίκες και 30
παλακίδες.( Σημ : Αυτοί μάλλον βλέπουν τα Τούρκικα σήριαλ)<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Αντίθετα<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>σε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δείγμα 30 γυναικών,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>όλες απάντησαν ότι προτιμούν τον Χριστιανισμό
διότι ισχυροποίησε τον θεσμό της οικογένειας, απαγόρευσε τα ξεπορτίσματα του
συζύγου, ενώ συγχωρεί με την εξομολόγηση κάποιο τυχαίο (!!!)παραστράτημα της
γυναίκας με<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>έναν φίλο που της πρόσφερε
ένα κόσμημα <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ή ένα ερωτόλογο, δηλαδή όλα
αυτά που ξεχνάει ο σύζυγος από την επομένη του γάμου.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Εξ άλλου σε δείγμα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>50 ανδρών<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>ετέθη η ερώτηση : Απατάτε τη γυναίκα σας; Οι 39 απάντησαν<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>απεριόριστες φορές .Οι 6 αρκετές ,οι 3
μερικές φορές και ο παππούς ορκίστηκε: Μετά τα 88 καμία!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Στην
ίδια <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ερώτηση σε δείγμα 30 γυναικών και
οι 30 απάντησαν ;Ούτε μία φορά. Αλλά όταν τους<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>ζητήθηκε να ορκιστούν αρνήθηκαν κατηγορηματικά . Μόνο μια ορκίστηκε «στη
ζωή του<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Βασιλάκη μου» και<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τραγική σύμπτωση τον κηδέψαμε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>προχτές !!!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Πάντως στην ερώτηση .ΤΙ ΜΕΣΟΛΑΒΕΙ ΑΝΑΜΕΣΑ στην
θρησκεία και την πολιτική , όλοι απάντησαν. Μια φωτογραφία με τον Δεσπότη!!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Σταύρος Ιντζεγιαννης<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br /></div>
stivhttp://www.blogger.com/profile/04469162935321403478noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5422944771660074230.post-54732721186897766302018-04-07T17:14:00.003+03:002018-04-07T17:14:24.328+03:00ΓΝΩΜΗ 14 / 1 /18<br />
<div class="MsoBodyText">
<span style="font-size: 16pt;"> <span style="font-size: small;">
ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoBodyText">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΜΙΚΡΟΙ
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΙ<o:p></o:p></div>
<div class="MsoBodyText">
<br /></div>
<div class="MsoBodyText">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Συνηθίζεται τέτοιες<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μέρες <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ένας μικρός απολογισμός. Συν –πλην<span lang="EN-US">,</span> υπόλοιπο τόσα.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Υπόλοιπο; Γι ποιο υπόλοιπο μιλάμε; Εδώ
τρομάξαμε να τα φέρουμε μία η άλλη. Και μη οι πιστωτικές –που στην
πραγματικότητα δεν ξέρεις τι σου γίνεται και ξοδεύεις μέχρι ένα πρωί να σε
ειδοποιήσουν πως βγαίνει το σπίτι σου σε πλειστηριασμό-θα είχαμε θα είχαμε
βγάλει δίσκο έξω από την Ευαγγελίστρια: Βοηθάτε με φτωχοί να μη σας μοιάσω!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Η ωραιότερη κάρτα που έλαβα έγραφε: <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Χρόνια πολλά -γιατί η ποσότητα μετράει.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Χρόνια καλά γιατί η ποιότητα προέχει. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Χρόνια τρελά γιατί αυτά είναι που θα μας
μείνουν. «Να ΄χουμε κάτι<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>να θυμόμαστε
και στα γεράματά μας» που λέει το τραγούδι.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Τα παιδιά που ήρθανε να μας
τα πούνε επέμεναν : Βαστάει κόλα και χαρτί, χαρτί και καλαμάρι.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Να αποφεύγεις το « χαρτί και
καλαμάρι » λέει ο θείος ο Χρηστάκης που<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>κάποτε ψάχνοντας τις τσέπες <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>του η
θεία <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>(συνήθεια γυναικών που δεν κόβεται
όσο και να φωνάξετε) βρήκε σημείωμα που έγραφε<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>« Μη ξεχάσεις<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αύριο στις 8 όπως
είπαμε»<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Παλιάνθρωπε ούρλιαξε η θεία. Ποια είναι αυτή
που σε περιμένει<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>οπωσδήποτε!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Μάταια προσπαθήσαμε να της εξηγήσουμε ότι
επρόκειτο ασφαλώς περί λάθους. και ότι επρόκειτο για<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>το συμβούλιο στο… σύλλογο αποφοίτων…!<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ο θείος στα εβδομήντα του, αν είναι δυνατόν
να έχει παράνομες σχέσεις <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Όταν ήρθε την άλλη μέρα στον καφενέ αντί να
μας πει ευχαριστώ, οργίστηκε κι από πάνω. «Πρώτον<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δεν είμαι εβδομήντα, αλλά μόνο εξήντα εννιά
και δεύτερον τι ρόλο παίζει αν είμαι παντρεμένος »<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Μα καλά<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>δε ντρέπεσαι το καλαμπουρίζουμε! Αλλά κάθεται και μας το κάνει λιανά. «Παίδες
δώστε βάση : Η Γωγώ. Ουρί του παραδείσου. Από εκείνα που ο Πατισάχ τα φύλαγε
για τις επίσημες ημέρες. Τις καθημερινές έπαιρνε από τις 364<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>που είχε παρακαταθήκη, μία για κάθε μέρα
εκτός από τα μεσημέρια που έπαιρνε τη μαγείρισσα για να την ευχαριστήσει που
του μαγείρευε ιμάμ μπαϊλντί !<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Όπερ;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Τι όπερ βρε ζώα, που ζείτε 50 χρόνια με το
στεφανοχάρτι σας μπας και δε σας ανοίξουν οι πύλες παραδείσου να παίζεται
πεντόβολα με τα <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Αγγελάκια ξεχνώντας αυτό
που λέει ο πασάς στον Καζαντζάκη<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>« Όλα
τα συγχωρεί ο Αλλάχ εκτός από το να χαλάσεις χατίρι σε γυναίκα»!!!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Καινούργια χρονιά- καινούργιες ελπίδες. Τα
μικρά «λαβείν»<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>που σε κάνουν έστω
πρόσκαιρα ευτυχισμένο. Τα μεγάλα «δούναι» που σε γεμίζουν απελπισία. Όμως «Έτσι<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>είναι η ζωή μωρό μου – πάντα έτσι είν ή ζωή…
Φεύγει και δεν το φτάνεις το τρένο της ζωής»<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Μικροί απολογισμοί: Πόσα θέλαμε να κάνουμε. Πόσα μπορέσαμε, πόσα μας
άφησαν οι συνθήκες. Πόσα τα αφήσαμε-ες αύριον-Με ελπίδες και με αισιοδοξία
ξεκινάμε την καινούργια χρονιά. Και τούτος ο ανήφορος, κατήφορο θα φέρει.
Ευτυχισμένοι όσοι μπορούν να συμβιβάζονται με αυτά που πέτυχαν ή αυτά που
έχουν. Η ευτυχία βρίσκεται στα μέτρα του καθενός μας-σοφία Κομφούκιου-οι
άνθρωποι δεν την βλέπουμε γιατί συνήθως την ψάχνουμε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πιο ψηλά <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Μόνη ανταμοιβή το ότι η ελπίδα πεθαίνει
τελευταία. Κι όσο ζω θα ελπίζω πως κάτι θα αλλάξει και<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>το αύριο θα είναι πιο καλό από το
σήμερα.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Μείζον
πάντων η αγάπη –επιμένει η Θεία Κούλα αλλά όχι από εκείνη που εννοείς εσύ
Χρήστο μου που όλο κάνεις λάθος και τάχα μου ήτανε σκοτάδι και κατά λάθος
χτύπησα στις ζωντοχήρας. Αγάπη αγνή από εκείνη που λέει ο Απόστολος Παύλος. Όλα
τα άλλα έπονται. Υγεία και κάθε χαρά <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Το λοιπόν φάγαμε ήπιαμε, τραγουδήσαμε-Άγιος
Βασίλης έρχεται και δε μας καταδέχεται- φάγαμε και κανά<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δυο κουραμπιέδες παραπάνω- και το άλλο πρωί
που μετρήσαμε το ζάχαρο μας ήρθε ο ουρανός καπάκι.3,40!Δε βαριέστε όμως. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Θέλει και λίγο γλύκα η ζωή να την
…καλοπιάνουμε !<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Φίλοι αναγνώστες , η<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στήλη σας εύχεται μια καλή κι ευλογημένη
χρονιά. Μια χρονιά με υγεία<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αγάπη χαρά
και ειρήνη. Χρόνια καλά. Αν είναι βέβαια και …πολλά ακόμη καλλίτερα .<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Και λεφτά –επιμένει το βαφτιστήρι μου<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Κι αν είναι και με λεφτά ακόμη πιο καλά,
ποιος λέει όχι ;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Σταύρος
Ιντζεγιάννης<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />stivhttp://www.blogger.com/profile/04469162935321403478noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5422944771660074230.post-88930953819305491682018-04-07T17:12:00.004+03:002018-04-07T17:12:46.948+03:00ΓΝΩΜΗ 7 / 1 / 18<br />
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΑΣΤΕΙΟΤΗΤΕΣ<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Η πλαστική σακούλα έκλεισε τον<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δωρεάν κύκλο της .Ήδη από προχτές χρεώνεται εν
μέσω γενικής αγανακτήσεως. Το πόσο θα αντέξει αυτή η αγανάκτηση είναι μια άλλη
ιστορία.15 ημέρες πολλές μου φαίνονται. Η καταναλωτική κοινωνία έχει τον τρόπο
να κερδίζει. Μου φαίνεται αδύνατο το να μπορούσαμε να ξαναγυρίσουμε <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στο πατροπαράδοτο δίχτυ. Δεν ξέρω αν κάποιοι το
θυμούνται!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Πηγαίναμε στον μπακάλη με το δίχτυ. Μου είπε η μάνα μου να μου
δώσεις<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τρεις δραχμές λάδι, δυο δραχμές ρύζι,
μια δραχμή χαλβά και μια δραχμή ελιές καλές χοντρές ,μπόλικες και να τα
γράψεις!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ώσπου νευρίασε – όλο γράφτα και γράφτα-ο
μπακάλης ο Λουρίδας : «Να πεις στη μάνα σου δε ξαναγράφω»<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Α μπα και θα τα θυμάσαι απέξω; <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Το
δίχτυ ήταν η λύση. καταργήθηκε με την κατοχή όταν η ανάγκη-ίσως ο φόβος -επέβαλε
να μη φαίνονται τα ψώνια γιατί κινδύνευες, στο δρόμο<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κάποιος πιεσμένος από την πείνα, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>βλέποντας τα όσα είχες ψωνίσεις-να σου τα
αρπάξει. Η<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πείνα , <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>είναι ο χειρότερος σύμβουλος. Σιγά – σιγά
αντικαταστάθηκε από μια πάνινη τσάντα. Ίσως η καλλίτερη λύση μια και το
πλαστικό δεν είχε κάνει το δικτατορικό του καταναγκασμό<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στη ζωή μας. Χαρές και πανηγύρια με την
εμφάνισή του πλαστικού <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και καμάρι οι
γυναίκες στην αρχή. Ανυποψίαστοι ακόμη!!!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Πλαστικές τσάντες, πλαστικά παπούτσια,
πλαστικές μπλούζες, μπουφάν και ό,τι βάλλει ο νους του ανθρώπου. Το πλαστικό με
τη λογική του ανθεκτικού άρχιζε να εξουσιάζει – και την εξουσιάζει εν πολλοίς
μέχρι τώρα ας μη γελιόμαστε-και η παρουσία του εν παντί και πάντα πρόσφερε
λύσεις. Τα κύπελλα μιας χρήσεως που <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κυκλοφορούν όλοι με τον καφέ στα χέρια (και
φυσικά να μη γελιόμαστε το πετάνε στον πρώτο κάδο που θα βρούνε και όχι στους
,μπλε της ανακύκλωσης)<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τα μπουκάλια <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και ένα σωρό άλλα όπως λ.χ τα κουτάλια ,τα
πιατικά και φυσικά και οι πλαστικές<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>σακούλες βέβαια, που η χρίση τους <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>έλυσε προβλήματα της καθημερινότητας. Να το
παραδεχτούμε αυτό! <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Το δέρμα, το χαρτί, το γυαλί
αντικαταστάθηκαν από το πλαστικό. Επόμενο ήταν αφού και πρόχειρο και φτηνό αλλά
και το κυριότερο ήταν άθραυστο. Μεγάλο πλεονέκτημα. Μαζί και το ότι
προσαρμόστηκε σε κάθε χρήση και κάθε ανάγκη. Υπάρχει βέβαια και το ότι θα
χρεώνονται 0,04 λεπτά αλλά…<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Εδώ χωράει το αλλά!!!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Όταν με τα πρώτα μετακατοχικά<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>χρόνια άρχισαν οι συγκοινωνίες και το<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>εισιτήριο<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>κάποια στιγμή ακρίβυνε 10 λεπτά έγινε χαμός. Οι εργάτες κατέβηκαν σε
απεργίες διαμαρτυρίας για το 10λεπτο. Δεν υπήρχε ακόμη η πληθώρα του Ι.Χ –και
τα μηχανάκια-που έλυσαν από τη μια μεριά το πρόβλημα της μετακίνησης και το
χειροτέρεψαν από την άλλη δεδομένου ότι αυτοκίνητο σημαίνει εκτός από τη
ρύπανση, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τα λογής έξοδα που προκύπτουν
από τη χρήση του. Τα λεωφορεία που μια περίοδο πριν από 10 ή 15 χρόνια
πηγαινοερχότανε άδεια<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τώρα γεμίζουν
ασφυκτικά όσο κι αν πολύ απέχουν από το να είναι<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>εξυπηρετικά, λόγω του ακατάστατου
συγκοινωνιακού ωραρίου. Ποιός διαμαρτύρεται σε βαθμό απεργίας για το ότι<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κάθε τόσο ακριβαίνει το κόμιστρο; Κανείς!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ακόμη χειρότερα γινότανε με το ψωμί. Με
μαύρες σημαίες το εργατικό κέντρο, για ένα δεκάλεπτο, απειλούσε Θεούς και
Δαίμονες. Το συνηθίσαμε κι αυτό. Δε μιλάμε πια παρ` όλο που σιγά – σιγά
ξαναγυρίζουμε –ανάγκα και Θεοί πείθονται- στο ψωμί και ελιές. Κι αν θα βρίσκουμε
κι αυτό. Η καταναλωτική κοινωνία<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>αμύνεται με βάση τις συνήθειές μας-που δυστυχώς δύσκολα θα κόψουμε αν
ποτέ μάθουμε να απλώνουμε τα πόδια μας όσο χωράει το πάπλωμά μας. Χρεώνονται οι
πλαστικές σακούλες ήδη από προχτές 0,04 λεπτά Διαμαρτυρόμαστε. Μερικοί άρχισαν
να κουβαλάνε <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>σακούλες από το σπίτι.
Κολοκύθια μετά ριγάνεως !!!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Θα συνηθίσουμε και τη
χρέωση όπως συνηθίσαμε και τόσα άλλα. Ζήτημα είναι αν θα αντέξουν οι
διαμαρτυρίες δυο εβδομάδες ή πολύ λέω ;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Άλλωστε η σακούλα μπροστά στα πλαστικά κύπελλα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>είναι παρωνυχίδα. Και μήπως αν την πληρώσουμε
θα πάψει να ρυπαίνει το περιβάλλον. Αστείοι είμαστε !!!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Να απαγορευτεί το πλαστικό εντελώς σε κάθε
χρήση γίνεται; Δε γίνεται. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Αυτά τα περί
πληρωμής είναι αστειότητες!!!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Σταύρος Ιντζεγιάννης<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-size: 16.0pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-size: 16.0pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<br />stivhttp://www.blogger.com/profile/04469162935321403478noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5422944771660074230.post-91171756778905533882018-03-02T16:22:00.004+02:002018-03-02T16:22:33.771+02:00ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΟΣ 1 / 3 / 18<br />
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;">
</span>ΚΑΘ ΟΔΟΝ<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΧΑΙΡΕ
ΠΙΣΤΩΝ ΟΔΗΓΕ…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Χαίρε ότι τα ουράνια <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>συναγάλλεται τη γη. Χαίρε ότι τα επίγεια
συγχωρεύει ουρανοίς<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;">Χαίρε
πιστών οδηγέ<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>σωφροσύνης. Χαίρε πασών
γενεών ευφροσύνη<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Β! Χαιρετισμοί στη Θεοτόκο χθες Παρασκευή.
Κατάφωτες οι εκκλησίες. Μου έφεραν στον νου τον Καβάφη.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Την εκκλησίαν αγαπώ-τα εξαπτέρυγά της <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;">Τα
ασήμια των σκευών , τα κηροπήγιά της <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Τα φώτα τες εικόνες της τον άμβωνά της<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Εκεί σαν μπω ,μες σ` εκκλησία των γραικών<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;">Με
των θυμιαμάτων της τες ευωδιές<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;">με
τις λειτουργικές<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>φωνές και συμφωνίες.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Με τις μεγαλοπρεπείς<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>των ιερέων παρουσίες<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;">και
κάθε των κινήσεως τον σοβαρό ρυθμό <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;">λαμπρότατοι<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μες των αμφίων των στολισμό <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ο νους<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>μου πιαίνει σε τιμές μεγάλες της φυλής μας<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;">στον
ένδοξό μας<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>βυζαντινισμό<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Γεμάτες ασφυκτικά οι εκκλησίες .Τι είναι
εκείνο σκέφτομαι που μαζεύει ακόμη και ανθρώπους που δεν εκκλησιάζονται
τακτικά, που δεν πάνε ούτε τις Κυριακές όπως ταιριάζει στον θρησκευόμενο πιστό.
Τι είναι αυτό που μας μαζεύει κάθε Παρασκευή Χαιρετισμών και όχι μόνο έτσι σαν
μια παρουσία αλλά ναι συμμετοχή, για να ψάλουμε μαζί με το αναλόγιο <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>«Την ωραιότητα της Παρθενίας σου και το
υπέρλαμπρο το της αγνοίας σου…»<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Στο διπλανό στασίδι ένας φίλος, ο Προκόπης,
έχει ανοίξει τη Σύνοψη και σιγομουρμουρίζει: με κατάνυξη: Χαίρε βάθος<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δυσθεώρητον και αγγέλων οφθαλμοίς .Χαίρε
γήθεν πάντας ανυψώσασα χάριτι…!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Τον κοιτάζω, με κάποια<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>έκπληξη, γιατί είναι από αυτούς που δεν είναι
άθρησκοι ή άθεοι αλλά δεν πατάνε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και στην
εκκλησία, αλλά πριν ρωτήσω, καταλαβαίνει την απορία μου Είναι το κάτι
άλλο-απαντά στη σκέψη μου. Ίσως γιατί μέσα μας η εικόνα της Παναγίας είναι
άρρηκτα δεμένη<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>με την έννοια της μάνας.
Λες και κάποιο χέρι με τραβάει από το χέρι και με σέρνει στην εκκλησία. Λες και
μια φωνή μέσα μου με προστάζει πήγαινε στους χαιρετισμούς. Μια φωνή που μου
φωνάζει: Έλα… έλα!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ναι. Είναι γεγονός αυτός ο δεσμός, που μας
δένει με τη Θεοτόκο και <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>που
αποκαλύπτεται καθημερινά. Αρκεί να σκεφθεί κανείς ότι μόλις<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μας συμβεί κάτι η πρώτη μας έγνοια-η πρώτη
μας φωνή για βοήθεια είναι: Παναγία μου… μάνα μου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Θυμήθηκα<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>εκείνον τον ανθυπολοχαγό που είχα δει, παιδάριο τότε στον πόλεμο του `40,
που τον είχαν φέρει στο Νοσοκομείο της Άρτας και του είχαν κόψει τα πόδια του
(μας είχαν μαζέψει τότε παιδιά 10-12 ετών και μοιράζαμε τσιγάρα και
μπισκότα-σοκολάτες στους τραυματίες) και φώναζε : Μανούλα μου… μανούλα μου
σφίγγοντας πάνω στο στήθος του και χιλιοφιλώντας την εικόνα της Παναγίας, που
μια νοσηλεύτρια του είχε χαρίσει χωρίς να μπορείς να ξεχωρίσεις ποια από τις
δύο καλούσε. Τη μάνα του ή την Παναγία που εκείνη τη στιγμή είχαν γίνει ένα
πρόσωπο. Η βοήθεια από τον ουρανό!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Και δεν είναι μόνο αυτό. Είναι αυτή η
συμμετοχή όλου αυτού του πλήθους .Μια συμμετοχή, μια προσήλωση που δεν τη
συναντάς<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ούτε στην Κυριακάτικη
λειτουργία.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ξέρεις μου εξηγεί ο Προκόπης, είναι κάτι
ανεξήγητο. Νομίζω πως αν δεν έρθω στους Χαιρετισμούς κάτι μου λείπει. Κάτι που
μόνο εδώ μέσα Παρασκευή το βρίσκω. Όπως τότε που μικρά παιδιά τρέχαμε να κρυφτούμε
στην ποδιά της μάνας μας ζητώντας σ` αυτή ότι άλλο δε μπορούσαμε να βρούμε από
άλλού. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Καθώς τον κοιτάζω σκέφτομαι την επιστροφή του
ανθρώπου «ως η έλαφος επί τας πηγάς των υδάτων» για να ξεδιψάσει στην αληθινή
πηγή της ζωής. Μετά το προανάκρουσμα του Τριωδίου με τις παραβολές<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>του Ασώτου και<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τη διαχρονική αντιπαράθεση του Τελώνου και
του Φαρισαίου που ακόμη κυκλοφορούν μέσα μας<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>και ας μη θέλουμε να το παραδεχτούμε-εμείς οι ίδιοι δεν είμαστε τάχα που
αναπαράγουμε δυο χιλιάδες χρόνια τα Φαρισαϊκά μας γονίδια;-ο άνθρωπος, εγώ,
εσείς, εμείς, ο φίλος μου ο Προκόπης που κάθε τόσο σκουπίζει κρυφά όσο μπορεί
ένα δάκρυ- η καθημερινότητα μπαίνει σεμνή, ακροπατούσα με σκυμμένο κεφάλι<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στον κύκλο των χαιρετισμών προς τη Παρθένο
για να ψάλλει μαζί με τον Πρωτοστάτη Άγγελο: Χαίρε του πεσόντος Αδάμ η
ανάκλησης. Μια ανάκληση που γίνεται ένα κάλεσμα ζωής για τον καθένα μας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Οι Β!
χαιρετισμοί χθες Παρασκευή. Νομίζω πως<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>κάτι γύρω μας έχει αλλάξει μου ομολογεί ο Προκόπης. Μια τάση περισυλλογής.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Μια διαλεκτική<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>με τον εσώτερο εαυτό μας. Μια αναδιάταξη της
πορείας</span><span style="mso-spacerun: yes;">
</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif;">προς<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ένα απάνεμο λιμάνι, για να ψάλουμε <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;">Σταύρος
Ιντζεγιάννης<o:p></o:p></span></div>
<br />stivhttp://www.blogger.com/profile/04469162935321403478noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5422944771660074230.post-68552745675223112632018-03-02T16:21:00.001+02:002018-03-02T16:21:04.047+02:00ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΟΣ<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
14=3-2011<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Α Χαιρετισμοί προχτές –οι δεύτεροι αυτή την
εβδομάδα και δε σας κρύβω πως νοιώθω σα μικρό παιδί. Σαν τότε που μικρά παιδιά
τρέχαμε να στριμωχτούμε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>γύρω από το
ψαλτήρι για να ψάλουμε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>με τις παιδικές
μας φωνές την Ωραιότητα της Παρθενίας σου ή το Τη υπερμάχω στρατηγώ τα
νικητήρια.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Λίγο πιο μεγάλοι μέσα στο ιερό βοηθούσαμε
τον Παπά – Κώστα και να εκεί ομηρικοί καυγάδες ποιος θα κρατήσει το θυμιατό να
θυμιατίσει τον παπά .<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Αυτές τις μέρες ξαναγίνομαι παιδί και δεν είμαι
ο μόνος σίγουρα .Όλοι λίγο πολύ νοιώθουμε μια νοσταλγία και κάθε τόσο ο νους
ξεφεύγοντας ξαναγυρίζει σε παιδικές στιγμές<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Κάθε τόσο<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ον τρόπον επιποθεί η έλαφος επί τας πηγάς των
υδάτων, ούτω επιποθεί <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>η ψυχή μου προς Σε
ο Θεός. Εδίψασεν <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>η ψυχή μου προς τον Θεόν
τον ζώντα..- ψαλμός<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>41<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Οι Α! χαιρετισμοί την εβδομάδα που πέρασε.Οι
Β αυτή τηνεβδομάδα που διατρέχουμε.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Άγγελος
πρωτοστάτης ουρανόθεν επέμφθη ειπείν τη Θεοτόκο το Χαίρε!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ύστερα από το μικρό διάλειμμα μιας<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>επιφανειακής, ψευδεπίγραφης , κομπορρημονούσης,
έωλης<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και εν πολλοίς ανερμάτιστης χαράς,
επιμελώς κρυμμένης μέσα στην ανωνυμία της αποκριάτικης αμφίεσης, το διπλοκάμπανο
της εκκλησίας σημαίνει σεμνό <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>προσκλητήριο <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ψυχικής αγαλλίασης ,αφιερωμένης στον Ευαγγελισμό
της Παρθένου. Χαίρε όχημα ηλίου του νοητού,<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>άμπελος αληθινή.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ταπεινή
γονυκλησία της ανθρώπινης συμμετοχής<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>που
προσπαθεί να σμίξει τον εόρτιο ύμνο της στο άγγελμα της ενθέου σαρκώσεως.: Χαίρε
γης το θεμέλιο!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Πάνω σ`
αυτό το «θεμέλιο» προσπαθεί η πίστη να στηρίξει τη μεγάλη διαιώνια ελπίδα της,
ικεσία της ψυχής, στον παναθρώπινο χαιρετισμό: Ρόδον το αμάραντον χαίρε η μόνη
βλαστήσασα <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Μικρές<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>λαμπάδες θα ανάψουν στα μπρούτζινα μανουάλια την ταπεινή ανθρώπινη
προσευχή, μαζί και την μεγάλη, τη μοναδική μας απαντοχή, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>: Την πάσαν ελπίδαν εις Σε ανατήθι μι , μήτηρ
του Θεού..!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Με
κατάνυξη γονατίζει η ψυχή. Γεμίζει δέος<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>τον ανθρώπινο νου το μυστήριο της ασπόρου συλλήψεως. Χαίρε κλίμαξ γήθεν
πάντας ανυψώσα χάριτι.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Υπάρχει μια αλλαγή στο σκηνικό της
καθημερινότητας σήμερα. Μια μυστική επιθυμία για αναβάπτιση επί τας πηγάς
της<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αρετής. Πόσο ωραία<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>χαρακτηρίζει ο υμνωδός :Χαίρε λουτήρ εκπλύνων
συνείδησιν.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ένα πρόσκαιρο γλέντι η αποκριά. Μια μάταιη <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>προσπάθεια<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>για <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>διάλειμμα στη μάχη για τον
άρτο τον επιούσιο που οδηγεί στα αδιέξοδα του βιοπορισμού προσθέτοντας την
απογοήτευση στην θλιβερή πραγματικότητα μιας εποχής που χαρακτηρίζεται περισσότερο
από ποτέ με το γνωστό ο άνθρωπος για τον άνθρωπο λύκος! <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Επικάλυψη της προσωπικότητας<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>με ένα ντόμινο και μια μάσκα - σαν να
ντρέπεται τον εαυτό της –σαν να νοιώθει τη λύσσα του Κάλιμπαν όταν βλέπει στον
καθρέφτη την ασχήμια του- για ένα τόσο δα<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>ξεφάντωμα που οδηγεί στο τέλμα. Στον λαβύρινθο του μηδενισμού. Ίσως «στο
τελευταίο σκαλί<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στου κακού τη σκάλα»
καθώς λέει ο ποιητής στον όγδοο λόγο του «Δωδεκάλογου του γύφτου». <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ήδη ταπεινός<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ξαναγυρίζει ο<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>άνθρωπος στο στασίδι της εκκλησίας ύστερα από το σύντομο ταξείδι στη
χώρα της αυταπάτης και της απογοήτευσης –ένας ιδιότυπος άσωτος κι αυτός που
διασκόρπισε <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τη μεγάλη περιουσία της
αρετής και της αυτογνωσίας, τον ανεκτίμητο θησαυρό της αξιοπρέπειας και της
σεμνότητας, αυτή την<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>εικόνα <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και ομοίωση του Θεού που αποτελεί την
ουρανόσταλτη <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δωρεά <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>- για
να προσευχηθεί: Κύριε ο αμέτρητο έχων το έλεος. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Κάλεσμα<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>στη γιορταστική<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>συγκέντρωση για
την παρθενική ένθεο σάρκωση. Μέσα στη<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>λαμπροφόρες εκκλησίες <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>για μια
ακόμη φορά<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>η μετάνοια εδραιωμένη στην
πίστη θα ψάλλει<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μαζί με τον Άγγελο
πρωτοστάτη το χαίρε.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Χαίρε του πεσόντος Αδάμ η ανάκληση.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Χαίρε των δακρύων της Εύας η λύτρωση. Χαίρε
νύμφη ανύμφευτε!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Μετά το προανάκρουσμα του Τριωδίου με τις
παραβολές του Ασώτου και τη διαχρονική <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αντιπαράθεση του Τελώνου και του Φαρισαίου που
ακόμη κυκλοφορούν ανάμεσά μας – η τάχα είμαστε εμείς οι ίδιοι που αναπαράγουμε
δυο χιλιάδες χρόνια τα <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Φαρισαϊκά μας
γονίδια κληροδότημα στους απογόνους μας ;-η καθημερινότητα με τους
προβληματισμούς της<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και τις απαιτήσεις
της, μπαίνει στον <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αγώνα σεμνή και
ακροπατούσα με σκυμμένη κεφαλή <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στον κύκλο των Χαιρετισμών προς την Παρθένο
για να ψάλλει μαζί με τις ουράνιες δυνάμεις <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Χαίρε<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>ύψος δυσανάβατον ανθρωπίνοις λογισμοίς. Χαίρε βάθος δυσθεώτηρον και
αγγέλων οφθαλμοίς<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ήδη
κάτι γύρω μας αλλάζει.. Μια τάση περισυλλογής και αυτοελέγχου. Μια αυτοκριτική
με τον εσώτερο εαυτό μας ενώπιος- ενωπίω<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Μια αναδιάταξη της πορείας. Μια διόρθωση –μία ακόμη <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>διόρθωση- πλεύσης προς το απάνεμο λιμάνι της πίστης.
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ιλαστήριον του κόσμου χαίρε άχραντε Δέσποινα <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Σταύρος Ιντζεγιάννης<span style="font-size: 14pt;"><o:p></o:p></span></div>
stivhttp://www.blogger.com/profile/04469162935321403478noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5422944771660074230.post-42993912403094099742018-03-02T16:17:00.005+02:002018-03-02T16:17:45.072+02:00ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΟς 16 / 2 / 18<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;"> <span style="font-size: small;">
ΚΑΘ ΟΔΟΝ</span></span> <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>ΘΕΟΝΥΜΦΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ξαφνικά καθώς π` άκουσα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τις καμπάνες της Ευαγγελίστριας να σημαίνουν
κάλεσμα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στους πιστούς για τους Β!
χαιρετισμούς μ` έπιασε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>παράπονο. Μ`
έπιασε μια συγκίνηση. Σε καλό μου τι μου ήρθε;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Για λίγο γύρισα πίσω. Προσπάθησα να ξαναγίνω
παιδί. Τότε που τρέχαμε <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>να μπούμε στο
ιερό για να βαστήξουμε τις κηρολαμπάδες <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ή τις τόρτσες κι ακόμη πιο μεγάλοι πια, να
θυμιατίσουμε τον παπά την ώρα που περιέφερε τα Άγια για τη μεγάλη είσοδο. Να
θυμιατίσουμε τον παπά. Η ύψιστη τιμή !<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ακόμη κάποιες άλλες φορές, στους
χαιρετισμούς ιδιαίτερα, το ιερό ερχότανε σε δεύτερη μοίρα. Ο μαγνήτης ήταν το
ψαλτήρι όπου μαζευόμαστε γύρω από τον ψάλτη για να ψάλουμε το Χαίρε Νύμφη –
Ανύμφευτε. Κι ακόμη περισσότερο βέβαια η μεγάλη στιγμή που την περιμέναμε πως
και πως. Να ψάλουμε «Την ωραιότητα της Παρθενίας Σου» Εκεί πια ήταν το
επιστέγασμα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>της βραδιάς και η προσμονή
ολόκληρης εβδομάδος. Ήταν που ο Δεσπότης ο Σπυρίδων ( Άρτα 1938) είχε δώσει
εντολή στους πρωτοψάλτες να το ψέλνουν τα παιδιά κι ας το λένε άτεχνα.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Μα Δέσποτα -είχε διαμαρτυρηθεί ο Θωμάς<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ο ψάλτης του Παντοκράτορα- το λένε φάλτσα.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Δεν πειράζει του απάντησε ο Δεσπότης. Μόνο τα
παιδιά, με τη δική τους αγνότητα δικαιούνται να ψάλλουν <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αυτόν τον ύμνο !<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Χτες<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>καθώς άκουγα την καμπάνα της Ευαγγελίστριας, λίγο ακόμη και θα έβαζα τα
κλάματα. Πως γίναμε αλήθεια έτσι; Πως αλλάξαμε ; Πως αγριέψαμε; Τι απέγινε εκείνη
η παιδιάστικη πίστη που μας έκανε να τρέχουμε να χωθούμε όσο γίνεται
γρηγορότερα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στην εκκλησία , να
στριμωχτούμε όσο γίνεται πιο κοντά στο ψαλτήρι, για να υμνήσουμε με καθαρές
καρδιές<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>«Ρόδον το αμάραντον χαίρε η μόνη
βλαστήσασα»<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ήταν η ψυχή μας που γονάτιζε μπροστά στην
Άγια εικόνα Της,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>επιχειρώντας να αναπλάσει
με τη φαντασία,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>την απαράμιλλη στιγμή
του Ευαγγελισμού <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και να νοιώσει το
μεγάλο θαύμα της ασπόρου συλλήψεως.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Άσπιλε αμόλυντα άφθορε, άχραντε, αγνή
Παρθένε Θεόνυμφε Δέσποινα. Το ξέραμε όλο απέξω, μ`όλο που ποτέ δε θα το λέγαμε
μπροστά στην Εικόνα Της, μια και αυτό ήταν προνόμιο των μεγάλων και των
καλλίφωνων.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ξέραμε απέξω όλο το τελετουργικό κι έμοιαζε
ο καθένας μας<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ένας τελετουργός της
ωραίας λειτουργίας.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Τώρα προσπαθώ να<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>θυμηθώ τα λόγια απ` τα τροπάρια, απ` τα
εγκώμια, αλλά η μνήμη μου αρνήται όλο και πιο συχνά, αυτή τη χάρη κι άλλο δε
θυμάμαι πάρεξ στίχους σκόρπια εδώ και<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>εκεί<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Προγραμματίζουμε από καιρό , σχεδόν τη λαχταράμε,
αυτή την ώρα των χαιρετισμών που κρατάει μιαν ιδιαίτερη συγκίνηση που έρχεται
από παλιά. Όπως μετά από μια μεγάλη περίοδο ξηρασίας, η γη λαχταρά τη βροχή, έτσι
και η θρησκευτικότητά μας, αποζητά<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τη
μελωδία των ύμνων και εκείνη την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα της εκκλησίας, με το
θυμίαμα να ανεβαίνει προσευχή στη Θεομήτορα.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Μερικοί αδιόρθωτα ρομαντικοί,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>λαχταράμε να ζήσουμε αυτές τις μέρες ,να
νοιώσουμε, να χαρούμε, να δακρύσουμε μπροστά στην εικόνα Της σε κάποιο απόμερο ξωκλήσι,
με το φως των κεριών και με τους Αγίους να ζωντανεύουν μέσα από την ακινησία
της αγιογράφησης και να<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>γεμίζουν τον
χώρο με την ιερότητα της παρουσίας τους, σε μια<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>λιτανεία ικεσίας<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στη Μητέρα των
μητέρων.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Όμως τα προγράμματα μένουν προγράμματα Όλο
και κάτι θα ματαιώσει τη λαχτάρα της ψυχής. Θυμάμαι τον καλόγερο, που μου είπε
όταν του είπα «Μα πώς να αφήσω γέροντα το μαγαζί, τις δουλειές, τις ανάγκες
κάποιες υποχρεώσεις»<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Άκου- με κάρφωσε-είσαι απελπιστικά κολλημένος
με τα γήινα. Ψάχνεις προφάσεις να αποφύγεις τις αληθινές σου υποχρεώσεις. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Η ζωή δεν είναι εδώ. Τις δουλειές τις
σκέφτεσαι την ψυχή σου όμως; Λες όπως όλοι, έχουμε καιρό .Όμως κανείς δεν ξέρει
πότε ο Δεσπότης θα σου χτυπήσει την πόρτα και συ θα τρέχεις αλαφιασμένος να βρεις
λάδι εκείνη τη στιγμή, να ανάψεις το λυχνάρι της ψυχής σου για να τον υποδεχθείς
!»<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Η καμπάνα της Ευαγγελίστριας καλεί στους
χαιρετισμούς. Προσπαθώ να θυμηθώ τα λόγια. Όμως το μόνο που θυμάμαι είναι: Την
πάσαν ελπίδαν εις Σε ανατίθημι. Μήτηρ του Θεού φύλαξόν με υπο την σκέπην Σου<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>ΚΑΘ ΟΔΟΝ<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>ΘΕΟΝΥΜΦΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ξαφνικά καθώς π` άκουσα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τις καμπάνες της Ευαγγελίστριας να σημαίνουν
κάλεσμα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στους πιστούς για τους Β!
χαιρετισμούς μ` έπιασε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>παράπονο. Μ`
έπιασε μια συγκίνηση. Σε καλό μου τι μου ήρθε;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Για λίγο γύρισα πίσω. Προσπάθησα να ξαναγίνω
παιδί. Τότε που τρέχαμε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>να μπούμε στο
ιερό για να βαστήξουμε τις κηρολαμπάδες<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>ή τις τόρτσες κι ακόμη πιο μεγάλοι πια, να θυμιατίσουμε τον παπά την ώρα
που περιέφερε τα Άγια για τη μεγάλη είσοδο. Να θυμιατίσουμε τον παπά. Η ύψιστη
τιμή !<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ακόμη κάποιες άλλες φορές, στους χαιρετισμούς
ιδιαίτερα, το ιερό ερχότανε σε δεύτερη μοίρα. Ο μαγνήτης ήταν το ψαλτήρι όπου
μαζευόμαστε γύρω από τον ψάλτη για να ψάλουμε το Χαίρε Νύμφη – Ανύμφευτε. Κι
ακόμη περισσότερο βέβαια η μεγάλη στιγμή που την περιμέναμε πως και πως. Να
ψάλουμε «Την ωραιότητα της Παρθενίας Σου» Εκεί πια ήταν το επιστέγασμα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>της βραδιάς και η προσμονή ολόκληρης
εβδομάδος. Ήταν που ο Δεσπότης ο Σπυρίδων ( Άρτα 1938) είχε δώσει εντολή στους
πρωτοψάλτες να το ψέλνουν τα παιδιά κι ας το λένε άτεχνα.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Μα Δέσποτα -είχε διαμαρτυρηθεί ο Θωμάς<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ο ψάλτης του Παντοκράτορα- το λένε φάλτσα.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Δεν πειράζει του απάντησε ο Δεσπότης. Μόνο τα
παιδιά, με τη δική τους αγνότητα δικαιούνται να ψάλλουν<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αυτόν τον ύμνο !<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Χτες<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>καθώς άκουγα την καμπάνα της Ευαγγελίστριας, λίγο ακόμη και θα έβαζα τα
κλάματα. Πως γίναμε αλήθεια έτσι; Πως αλλάξαμε ; Πως αγριέψαμε; Τι απέγινε
εκείνη η παιδιάστικη πίστη που μας έκανε να τρέχουμε να χωθούμε όσο γίνεται
γρηγορότερα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στην εκκλησία , να
στριμωχτούμε όσο γίνεται πιο κοντά στο ψαλτήρι, για να υμνήσουμε με καθαρές
καρδιές<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>«Ρόδον το αμάραντον χαίρε η μόνη
βλαστήσασα»<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ήταν η ψυχή μας που γονάτιζε μπροστά στην
Άγια εικόνα Της,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>επιχειρώντας να
αναπλάσει με τη φαντασία,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>την απαράμιλλη
στιγμή του Ευαγγελισμού<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και να νοιώσει
το μεγάλο θαύμα της ασπόρου συλλήψεως.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Άσπιλε αμόλυντα άφθορε, άχραντε, αγνή
Παρθένε Θεόνυμφε Δέσποινα. Το ξέραμε όλο απέξω, μ`όλο που ποτέ δε θα το λέγαμε
μπροστά στην Εικόνα Της, μια και αυτό ήταν προνόμιο των μεγάλων και των
καλλίφωνων.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ξέραμε απέξω όλο το τελετουργικό κι έμοιαζε
ο καθένας μας<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ένας τελετουργός της
ωραίας λειτουργίας.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Τώρα προσπαθώ να<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>θυμηθώ τα λόγια απ` τα τροπάρια, απ` τα
εγκώμια, αλλά η μνήμη μου αρνήται όλο και πιο συχνά, αυτή τη χάρη κι άλλο δε
θυμάμαι πάρεξ στίχους σκόρπια εδώ και<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>εκεί<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Προγραμματίζουμε από καιρό , σχεδόν τη
λαχταράμε, αυτή την ώρα των χαιρετισμών που κρατάει μιαν ιδιαίτερη συγκίνηση
που έρχεται από παλιά. Όπως μετά από μια μεγάλη περίοδο ξηρασίας, η γη λαχταρά
τη βροχή, έτσι και η θρησκευτικότητά μας, αποζητά<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τη μελωδία των ύμνων και εκείνη την ιδιαίτερη
ατμόσφαιρα της εκκλησίας, με το θυμίαμα να ανεβαίνει προσευχή στη Θεομήτορα.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Μερικοί αδιόρθωτα ρομαντικοί,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>λαχταράμε να ζήσουμε αυτές τις μέρες ,να
νοιώσουμε, να χαρούμε, να δακρύσουμε μπροστά στην εικόνα Της σε κάποιο απόμερο
ξωκλήσι, με το φως των κεριών και με τους Αγίους να ζωντανεύουν μέσα από την
ακινησία της αγιογράφησης και να<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>γεμίζουν τον χώρο με την ιερότητα της παρουσίας τους, σε μια<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>λιτανεία ικεσίας<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στη Μητέρα των μητέρων.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Όμως τα προγράμματα μένουν προγράμματα Όλο
και κάτι θα ματαιώσει τη λαχτάρα της ψυχής. Θυμάμαι τον καλόγερο, που μου είπε
όταν του είπα «Μα πώς να αφήσω γέροντα το μαγαζί, τις δουλειές, τις ανάγκες
κάποιες υποχρεώσεις»<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Άκου- με κάρφωσε-είσαι απελπιστικά κολλημένος
με τα γήινα. Ψάχνεις προφάσεις να αποφύγεις τις αληθινές σου υποχρεώσεις.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Η ζωή δεν είναι εδώ. Τις δουλειές τις
σκέφτεσαι την ψυχή σου όμως; Λες όπως όλοι, έχουμε καιρό .Όμως κανείς δεν ξέρει
πότε ο Δεσπότης θα σου χτυπήσει την πόρτα και συ θα τρέχεις αλαφιασμένος να
βρεις λάδι εκείνη τη στιγμή, να ανάψεις το λυχνάρι της ψυχής σου για να τον
υποδεχθείς !»<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Η καμπάνα της Ευαγγελίστριας καλεί στους
χαιρετισμούς. Προσπαθώ να θυμηθώ τα λόγια. Όμως το μόνο που θυμάμαι είναι: Την
πάσαν ελπίδαν εις Σε ανατίθημι. Μήτηρ του Θεού φύλαξόν με υπο την σκέπην Σου<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Σταύρος Ιντζεγιαννης<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Σταύρος Ιντζεγιαννης<span style="font-size: 16pt;"><o:p></o:p></span></div>
<br />stivhttp://www.blogger.com/profile/04469162935321403478noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5422944771660074230.post-31737346464062029032018-03-02T16:15:00.006+02:002018-03-02T16:15:48.513+02:00ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΟΣ 16 / 2 / 18<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
ΚΑΘ ΟΔΟΝ <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
ΟΔΟΙΠΟΡΙΑ<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΠΡΟΣ ΤΗ ΖΩΉ<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ιδού οδοιπορούμε προς Βηθλεέμ. Οδοιπορούμε
προς τη ζωή. Εκεί όπου<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>το σκοτάδι<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>έγινε φως. Η απελπισία ελπίδα. Η<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αμαρτία εξαγνισμός. Εκεί όπου ο άνθρωπος
ξαναγεννήθηκε για να κερδίσει την αληθινή ζωή. Την αιώνια<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>απόλαυση του Παράδεισου.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Μια
οδοιπορία που άρχισε από τη στιγμή που η μάνα , μωρά ακόμη μας πήγε για πρώτη
φορά στην εκκλησία και μείναμε μαγεμένοι<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>από<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>την υπόσχεση μιας
αιώνιας<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ζωής; προσκολλημένοι στον Λόγο
Του και στο παράδειγμά Του<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Έτσι μεγαλώσαμε σιγά – σιγά. Από τις πρώτες
κινήσεις που μας έμαθε η ευλογημένη αγάπη της, ήταν να κάνουμε το σταυρό μας.
Ύστερα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>το «Πάτερ ημών». Κάπου εκεί
άρχισαν μαζί με τις πρώτες σκανταλιές<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>και τα δύσκολα. «Να γράψεις 10 φορές το Πάτερ ημών» , μέχρι να το μάθεις
απέξω-είπε ο Συνέσιος ο καλόγερος που μας έκανε και κατηχητικό.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Άγιος άνθρωπος , δεν ήξερε γράμματα πολλά ,αλλά
η διδαχή του όλη κι όλη ήταν τα παράδειγμά του. Έμενε μέρες θεονήστικος για να
βοηθήσει τους φτωχούς στη γειτονιά.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Στην κατοχή θυμάμαι που ζητιάνευε για ένα
ξεροκόμματο ψωμί, όχι για τον εαυτό του αλλά για άλλους που δεν είχαν ούτε
μπουκιά.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Βαρέθηκα να σου μπαλώνω το ράσο –του είπε μια μέρα η μάνα (ήταν τακτικός
στο σπίτι μας ) και του πήρε ένα καινούργιο. Έκανε σα μικρό παιδί από τη χαρά
του. Δεν το φόρεσε. Πήγε και το χάρισε στον καλόγερο στο μοναστήρι της
Φανερωμένης .Ήταν χειρότερο από το δικό μου ράσο απολογήθηκε γελώντας στη μάνα
μου που του έβαλε τις φωνές «εγώ το πήρα για `σένα»<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Χριστιανή μου της είπε , λες να μη με
δεχθούν εκεί πάνω<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>επειδή θα φοράω
τριμμένο ράσο; Τι λες εσύ Νίκο ρώτησε τον πατέρα γελώντας.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Εγώ
λέω καλόγερε ότι δεν ξέρεις από γυναίκες. Αν είχες παντρευτεί θα ήξερες ότι
αυτές δεν παίρνουν από λόγια!!!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Άλλη μια φορά. Παραμονές Χριστουγέννων είχε
φτιάξει η μάνα τους κουραμπιέδες της και μοσκοβολούσε το σπίτι. Μας τρέχανε τα
σάλια<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
«Αλλά μη τολμήσετε να φάτε
γιατί θα κοινωνήσετε ανήμερα»<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Γιατί δεν τους κλειδώνεις –είπε η θεία, που
ζούσε μαζί μας και πάντα μας γλίτωνε από τη τιμωρία καθώς μας λάτρευε και μας
κακομάθαινε, όπως έλεγε η μάνα. Παιδιά είναι !<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>«Αν τους κλειδώσω δεν έχει αξία .Η νηστεία
είναι μια άσκηση αυτοελέγχου και αυτοπειθαρχίας. Να μάθουν από τώρα να
κυριαρχούν στα πάθη τους» Ήταν ανυποχώρητη στις απόψεις της σε ό,τι αφορούσε
την αγωγή μας.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Κλέψε δύο<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>κουραμπιέδες και φέρε να τους φάμε, να έχουμε την αμαρτία μισή- μισή –είπε
ο πατέρας μου. Και όχι για να τους φάει-είχε διαβήτη- αλλά για να γελάσει με τη
μάνα την οποία λάτρευε και του άρεσε να την πειράζει<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Όταν
το εξομολογήθηκα στον Συνέσιο ( όσο και να του κρυβόσουνα είχε τον τρόπο να σου
τα βγάζει ο ευλογημένος) με έβαλε να γράψω 100 φορές δεν θα ξανακλέψω. Χώρια
που ήρθε στον πατέρα μου και του έβαλε τις φωνές. «τι πράγματα είναι αυτά
μαθαίνεις το παιδί να κλέβει. Για τιμωρία σου θα μου δώσεις 100 δραχμές-πολλά
λεφτά για την εποχή- να τα δώσω σε δυο οικογένειες που πεινάνε».<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Δε συμφέρει ούτε να κλέψεις σ` αυτόν τον
τόπο-είπε γελώντας ο μακαρίτης. Εσύ ξεπατώνεσαι στο γράψιμο κι εγώ στην
πληρωμή. Άσε μη ξανακλέψεις , στοιχίζει ακριβά, <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Τα θυμήθηκα όλα αυτά καθώς οι κουραμπιέδες είναι
στο ντουλάπι κλειδωμένοι. Δεν ξέρεις τι γίνεται. Καλύτερα να φυλάγεσαι!!!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ιδού οδοιπορούμε προς Βηθλεέμ. Μεγάλοι πια.
Ψάχνω μέσα μου να βρω εκείνη την παιδική αθωότητα που μας έκανε να τρέχουμε
στην εκκλησία<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>σαν καταφύγιο σε κάθε
δυσκολία. Να κάνω τον σταυρό μου όχι τυπικά αλλά σαν μια εσωτερική ανάγκη. Να
ευχαριστήσω τον Κύριο για τα τόσα αγαθά που έχουμε και πάλι η απληστία μας δε
χορταίνει.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Θα φτάσουμε άραγε στη Βηθλεέμ –αναρωτιέμαι,
να βρούμε το αληθινό φως ,να κερδίσουμε την αληθινή ζωή ή θα μείνουμε
προσκολλημένοι στους τύπους ,νομίζοντας ότι έτσι πλησιάζουμε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στη φάτνη.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Θα μπορέσουμε να σταθούμε
αληθινού<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>προσκυνητές με καθαρές καρδιές
ή θα πρέπει να ξαναγράψουμε <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>50, 100,
χίλιες φορές –Θεός σ`χωρές τον Συνέσιο- το «Δόξα εν Υψίστοις Θεό και επί γης
ειρήνη» μέχρι να καταλάβουμε το αληθινό νόημα της γέννησης Του ;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Σταύρος Ιντζεγιάννης<span style="font-size: 16pt;"><o:p></o:p></span></div>
<br />stivhttp://www.blogger.com/profile/04469162935321403478noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5422944771660074230.post-87336515726362985902018-03-02T16:13:00.004+02:002018-03-02T16:13:54.933+02:00ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΟς 9 / 2 / 18<br />
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="font-size: 14pt;"> <span style="font-size: small;">
ΚΑΘ ΟΔΟΝ<o:p></o:p></span></span></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;">
</span>ΨΥΧΟΣΑΒΒΑΤΟ<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ανάθεμα
που δούλεψε τα τρία τα Σαββάτα. Το Σάββατο της Τυρινής, το Σάββατο των Ρουσαλιών
και των Αγίων Θοδώρων διαβάζουμε στη λαογραφία μας σχετικά με τα ψυχοσάββατα<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Όλα τα
Σάββατα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>είναι αφιερωμένα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στη μνήμη των νεκρών, όπως και όλες οι
Κυριακές είναι αφιερωμένες<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στην Ανάσταση
του Κυρίου. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ιδιαιτέρως όμως<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δύο Ψυχοσάββατα υπάρχουν που κατ εξοχήν
μνημονεύουμε και τιμούμε με προσφορά κολλύβων στη μνήμη τους. Το Σάββατο της
Τυρινής και το Σάββατο της<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Πεντηκοστής.<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Η εκκλησία μας τα ψυχοσάββατο των Αποκρέω
δέεται<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>προς τον Κύριο<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>να δείξει το έλεός τους<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>όχι μόνο σε μας αλλά και σε όλους όσους
προηγήθηκαν κεκοιμημένους συγγενείς και φίλους και απανταχού ορθοδόξους.<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Η εκκλησία στηριζόμενη στην Αγία Γραφή
τιμά<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>το σώμα ως Ναό του Αγίου Πνεύματος
(Προς ΚορινθίουςΑ) και διδάσκει ότι το σώμα θα αναστηθεί και θα ενωθεί με την
αθάνατη ψυχή.<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Γι αυτό άλλωστε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και απαγορεύει την καύση των νεκρών και
εύχεται υπέρ πάντων των απ` αιώνος<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>εν
πίστη και ευσεβεία κεκοιμημένων <o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Τα
ψυχοσάββατα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>βράζουν κόλλυβα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τα οποία διαβάζουν στην εκκλησία ή κάνουν
φιλανθρωπία (το λεγόμενο ψυχικό) ή πηγαίνουν και κάνουν τρισάγια τους τάφους
των δικών τους. Παλαιότερα μάλιστα δε δούλευαν τη μέρα αυτή τιμώντας τους
νεκρούς τους.<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Πλούσια η λαογραφία σχετικά με τα Ψυχοσάββατα Το
Σάββατο των Αγίων Θεοδώρων <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>οι ανύπαντρες
κοπέλες <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>έβαζαν κόλυβα κάτω από το
μαξιλάρι τους για να δουν ποιόν θα πάρουν<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Το έθιμο
των κολύβων η λαϊκή παράδοση το συνδέει με το θαύμα του Αγίου Θεοδώρου του
Τήρωνος<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Όταν
ανέβηκε στον θρόνο ο <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82" title="Ιουλιανός"><span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">Ιουλιανός</span></a> 361-363 πραγματοποίησε μεγάλο διωγμό κατά των
χριστιανών. Γνωρίζοντας το τυπικό των χριστιανών για τη νηστεία, και θέλοντας
να τους ταλαιπωρήσει ακόμα περισσότερο, κάλεσε τον έπαρχο της <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CF%8D%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B7" title="Κωνσταντινούπολη"><span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">Κωνσταντινούπολης</span></a> και του είπε να αποσύρει από
την πόλη τα τρόφιμα που ήταν νηστίσιμα, υποχρεώνοντας τους χριστιανούς είτε να
μη νηστεύσουν, είτε να μείνουν νηστικοί. Έτσι και έγινε. Τότε σύμφωνα με την
εκκλησιαστική παράδοση εμφανίστηκε μπροστά στον <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%85%CE%B4%CF%8C%CE%BE%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%BF_%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BF%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%B1%CF%82" title="Ευδόξιος ο Αντιοχείας"><span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">Ευδόξιο</span></a> (<a href="http://el.wikipedia.org/wiki/360" title="360"><span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">360</span></a>-<a href="http://el.wikipedia.org/wiki/370" title="370"><span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">370μ</span></a>.Χ.), ο Θεόδωρος ο
Τήρων και του είπε «σύναξε το ποίμνιο του Χριστού και δώσε εντολή, κανένας
Χριστιανός να μην αγοράσει τίποτα από όσα πουλιούνται, διότι όσα πωλούνται στην
αγορά είναι μιασμένα, αφού με εντολή του βασιλιά έχουν μιανθεί από αίμα <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%B9%CE%B4%CF%89%CE%BB%CF%8C%CE%B8%CF%85%CF%84%CE%B1" title="Ειδωλόθυτα"><span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">ειδωλόθυτων</span></a> ζώων, και αναπλήρωσε τις ελλείψεις αυτών,
χορηγώντας κόλλυβα». Έτσι όλη την εβδομάδα έφαγαν κόλλυβα. Από τότε μέχρι και
σήμερα εορτάζεται την πρώτη εβδομάδα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής το θαύμα αυτό.<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Χρησιμοποιείται δε το σιτάρι διότι ο Ϊωάννης κεφ ;12 παρ 24 γράφει «.Εάν
μη ο κόκκος του σίτου πεσών εις τη γην αποθάνει ούτος μόνος μένει. Εάν δε
αποθάνει πολύν καρπόν φέρει.»<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Άσχετα
πάντως από το εκκλησιαστικό γεγονός πρέπει να ομολογήσω<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πως<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></em>το <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>βρασμένο <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>σιτάρι ,ανακατεμένο με τριμμένη φρυγανιά,
ζάχαρι , ρόδι αμύγδαλα και σταφίδα ήταν το καλύτερο γλύκισμα των παιδικών μου
χρόνων καθώς η μάνα το έφτιαχνε συχνά ως απογευματινό κέρασμα τις ημέρες της
νηστείας .<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Από τις
κορυφαία γεγονότα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>της εκκλησίας μας τα
Ψυχοσάββατα δεδομένου ότι <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μας καλεί να
προσευχηθούμε μαζί της<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>για τις ψυχές των
κεκοιμημένων μας. Γι αυτό άλλωστε τα τριήμερα που τελούμε είναι αφιερωμένα στην
Ανάσταση του Κυρίου μετά από την παραμονή του τριήμερο στον τάφο και η ευχή
είναι να αναστηθεί και ο νεκρός μας στη ουράνιο βασιλεία.<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Τα 9μερα είναι
για τα 9 τάγματα των Αγγέλων και η ευχή είναι και ο νεκρός μας να βρεθεί μαζί
τους <o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Τα 40μερα
είναι για την ανάληψη του Κυρίου και η ευχή είναι να αναληφθεί και ο νεκρός
μας<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και να συναντήσει τον Χριστό<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στην Ουράνιο βασιλεία και τα ετήσια είναι όπως
τα γενέθλια. Έτσι τιμούμε τη μέρα της μετάστασής του .<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>To
1754<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τo κίνημα των μοναχών του Αγίου Όρους
δίχασε ευτυχώς προσωρινά την εκκλησία ( το γνωστό ως κίνημα των κολυβάδων)
γιατί<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πίστευαν πως δεν πρέπει να <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τελούνται μνημόσυνα τις Κυριακές η οποία
είναι<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Αναστάσιμη ημέρα, έως ότου ο
Πατριάρχης Θεοδόσιος 1770 και αργότερα ο Γρηγόριος ο Ε <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>1798 επέτρεψαν την τέλεση μνημοσύνου και τις
Κυριακές</span></em><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Υπέρ γονέων και διδασκάλων ( Τους χρωστάμε
τόσα πολλά) δέεται σήμερα η στήλη. Ο ελεήμων Θεός να τους έχει στα δεξιά του
.Σκέφτομαι πόσα κάνανε για μας κι αναρωτιέμαι αν εμείς μπορέσαμε να
ανταποδώσουμε το ελάχιστο. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Σταύρος Ιντζεγιάννης<span style="font-size: 14pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />stivhttp://www.blogger.com/profile/04469162935321403478noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5422944771660074230.post-48546661518424456782018-03-02T16:12:00.000+02:002018-03-02T16:12:02.168+02:00ΓΝΩΜΗ 30 / 12 / 18<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 18.0pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ε</span>Ν
ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>2018
–ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-<span lang="EN-US">T</span>τι είναι ο χρόνος παππού-ρωτάει ο εγγονός μου<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Ο
χρόνος αγόρι μου, είναι μια εφεύρεση των συνταξιούχων, για να μετράνε πότε θα
περάσει ο μήνας <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>να<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πάρουν τη σύνταξή τους!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
- Και ο μήνας παππού;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Ο μήνας είναι ένα πάκο χαρτιά με αριθμούς από
το 1 μέχρι το 30. Κάθε μέρα σκίζουμε ένα χαρτί και μετράμε πόσα μείνανε,
υπολογίζοντας «άντε και τον φάγαμε τον μήνα» ενώ στην πραγματικότητα ο μήνας
έφαγε εμάς κι αντί να παρακαλάμε να μην περάσουν οι μέρες της ζωής μας,
αντιθέτως παρακαλάμε να περάσουν. Δηλαδή να πεθάνουμε μια ώρα γρηγορότερα.
Επειδή όμως πρέπει να μαθαίνεις για να κάνεις …τον έξυπνο στην τάξη σου γράψε
στο τετράδιό σου.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ο
χρόνος έχει 12 μήνες , 52 εβδομάδες , 366 ημέρες , 8760<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ώρες , 525600 λεπτά και 31.536.600
δευτερόλεπτα <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Πρόσεξε
τώρα :Από<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αυτές οι 122 ημέρες είναι
άχρηστες διότι τις περνάμε στο κρεβάτι . Εννοώ για ύπνο , διότι<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>το κρεβάτι το χρησιμοποιούμε και για άλλα που
δε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>λέγονται, γιατί μπορεί να<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>σε διώξει η δασκάλα<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
από το σχολείο. Μας μένουν
λοιπόν 244 ημέρες για όλα τα υπόλοιπα, από τις οποίες τις 18 τις περνάμε στην
τουαλέτα, ήτοι 366<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>επί 1,15΄ =421,30 ΄
Πλύσιμο ξύρισμα , μαγκιγιάζ οι γυναίκες, μπάνιο<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>και άλλα που ούτε αυτά γράφονται, γιατί μυρίζουν άσχημα !Άρα μας μένουν
226 ημέρες μόνο.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Λίγο πολύ όλοι<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δουλεύουν, εκτός από τους νέους πτυχιούχους,
που αυτοί μεν κάθονται στην καφετέρια<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
, εξακολουθεί όμως <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>,να δουλεύει<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>διπλά για το χαρτζιλίκι τους<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ο
πατέρας τους. Ας πούμε λοιπόν έ να οχτάωρο δουλειά .Δηλαδή 360 ημέρες επί 8
άλλες 122 ημέρες . <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Από
τον λογαριασμό , εξαιρούνται ,οι δημόσιοι υπάλληλοι και κυρίως οι γυναίκες, οι
οποίες , κάτι οι… « άσχημες ημέρες», κάτι οι κοπάνες , κάτι<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>το αρρώστησε ο Δημητράκης μου- βάλε και την άδεια
κυήσεως<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και λοχείας μετά , είναι ζήτημα
αν κατά μέσον όρο πιάνουν το …πεντάωρο και πολύ λέω . Ας είναι. Μας μένουν
λοιπόν 226-122 =<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>100 ημέρες<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>χοντρικά !<span style="mso-spacerun: yes;">
</span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Από αυτές<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>τις 100 ημέρες το χρόνο ,<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>χρησιμοποιούμε τις 18 ,( δηλαδή 52 εβδομάδες<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>επί 8 ώρες την εβδομάδα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>=416 ώρες και δια 24 =18 ) παρέα με το… αίσθημά
μας. Μη ρωτάς περισσότερα. Θα μάθεις όταν μεγαλώσεις!!!<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Μας μένουν λοιπόν <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>82 ημέρες, αν δεν κάνω λάθος<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στον λογαριασμό, από τις οποίες πρέπει αφιερώσουμε
και ένα δεκάλεπτο,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>άλλες δυο φορές την
εβδομάδα στη γυναίκα μας. Ψυχή έχει κι αυτή Άρα : 52 επί 10 ΄ = 520 δια 60 = 9
ώρες περίπου το χρόνο (! ) για τις συζυγικές …υποχρεώσεις .Θα μάθεις όταν
παντρευτείς!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Υπόλοιπο λοιπόν 73 . Υπολογίστε τώρα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>εκκλησία. Μιάμιση ώρα η λειτουργία αλλά
επειδή πάμε πάντα καθυστερημένοι , ας βάλουμε<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>1 επί 52 Κυριακές<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>έχουμε 52 ώρες
το χρόνο <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και αν υπολογίσουμε , κηδείες .
βαφτίσια, γάμους , ευχέλαια , τρισάγια , δοξολογίες, κάπου 5 ολόκληρες ημέρες
το χρόνο τις περνάμε στη εκκλησία .<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Πολλές δεν είναι παππού;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Δίκιο έχεις, αλλά μην τα βάζεις με το Θεό. Μ`
Αυτόν δε τα βάζει κανείς .Υπόλοιπο 68 ημέρες.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Πρόσεξε όμως. Ζει <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ο άνθρωπος χωρίς φαγητό ; Κολατσιό το πρωί ,
γεύμα το μεσημέρι, δείπνο το βράδυ θέλεις το λιγότερο δύο με δυόμισι ώρες<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Χώρια που αν έρθει<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κανένας φίλος-για ουζάκι- από εκείνους που
θρονιάζονται και ξεχνάνε να σηκωθούν, θέλεις ολόκληρο τετράωρο. Κατ` οικονομία
λοιπόν 366 ημέρες<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>με τέσσερες μέσον όρο,
έχουμε 1464 ώρες ήτοι ημέρες 61<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Τι
μένουν ; Μόνο 7 ημέρες δικές μας <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>το
χρόνο, που κι αυτές τις χαραμίζουμε γκρινιάζοντας με τη γυναίκα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>,την πεθερά ή τα παιδιά ή υπολογίζοντας πόσα
χαλάσαμε , πόσα έμειναν-αν έμειναν!- και<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>πότε θα έρθει η 30<sup>η</sup> του μήνα για να πληρωθούμε. Κατάλαβες;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Όχι παππού!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
-Ούτε εγώ αγόρι μου, ούτε κανένας άλλος έχει καταλάβει, πως περνάει ο χρόνος. Σαν
χτες είχαμε 2017 και σήμερα ξημερώσαμε με ένα χρόνο ακόμη στην πλάτη μας. Πότε
κιόλας 2018 Καλή χρονιά!!!<span style="font-size: 18pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 18.0pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Σταύρος Ιντζεγιάννης<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />stivhttp://www.blogger.com/profile/04469162935321403478noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5422944771660074230.post-58637469903928320522018-03-02T16:09:00.005+02:002018-03-02T16:09:37.462+02:00ΓΝΩΜΗ 23 / 12 / 18<br />
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-size: 14pt;"> </span>
ΕΝ ΚΑΤΑΚΕΙΔΙ <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ
2018<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Κατατέθηκε , συζητήθηκε, αναλύθηκε,
εξηγήθηκε και τελικά υπερψηφίσθηκε, εν μέσω αντεγκλήσεων, από την
κοινοβουλευτική πλειοψηφία, ο φορολογικός, φοροεϊσπρακτικός, φοροαποδωτικός , προϋπολογισμός
του οικονομικού , πολιτικού, πολιτιστικού, αμυντικού, κομματικού και θρησκευτικού
έτους 2018 ο οποίος όπως εξήγησε ο κ Πρωθυπουργός κατά την ομιλία του, είναι
αναπτυξιακός, διορθωτικός και ανορθωτικός της οικονομίας, δεδομένου ότι
καταργεί πλείστες όσες διατάξεις των προηγουμένων ετών, οι οποίες εμπόδιζαν την
ανάπτυξη και πρόοδο της χώρας. Όπως μάλιστα εξήγησε - επί λόγω τιμής- είναι ο
τελευταίος μνημονιακός προϋπολογισμός και κατόπιν τούτου η χώρα είναι ελεύθερη
από τα δεσμά της οικονομικής υποτέλειας , ιδιοτέλειας και όλων των άλλων μορφών
εξάρτησης από το Δ.Ν.Τ και την Ευρωπαϊκή Ένωση να τραβήξει προς τη δόξα της υπό
την επιτήρηση των αγορών βεβαίως! Αλλά αυτό αποτελεί μικρή λεπτομέρεια η οποία θα
ρυθμιστεί στα επόμενα 40 έτη!!!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Αν και η δημοσίευση του προϋπολογισμού δεν
έχει ακόμη κυκλοφορήσει ώστε να ξέρουμε τι ακριβώς μας γίνεται,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>σύμφωνα με παρατρεχάμενες πληροφορίες που
διέρρευσαν και που η στήλη εξασφάλισε, ο νέος προϋπολογισμός έχει στις κυριότερες
διατάξεις του τα παρακάτω άρθρα .<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Καταργείται η πάσης φύσεως φορολογία των
δημοσίων, φυσικών και αφύσικων προσώπων δεδομένου ότι η κυβέρνηση προτίθεται να
αντιμετωπίσει εξ ολοκλήρου τα φορολογικά βάρη με τη φορολογία και τον μισθό των
βουλευτών, η οποίοι θα κληθούν να αναλάβουν εξ ολοκλήρου το βάρος των
φορολογικών βαρών της χώρας, θυσιαζόμενοι για το γενικό καλό και το κοινωνικό
σύνολο υπέρ <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>των πολιτών τους οποίους
αντιπροσωπεύουν και οι οποίοι τους ψηφίζουν ακριβώς για αυτό το λόγο !<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Κατόπιν τούτου απαλλάσσονται της φορολογίας
οι πάσης φύσεως αρσενικοί , θηλυκοί και …τοιούτοι(!) ως επίσης και οι έχοντες <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>καταθέσει δήλωση αλλαγής φύλου, επισυνάπτοντες
και σχετική<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>απόδειξη κρατικού
νοσοκομείου της ημεδαπής ότι προέβησαν εις αλλαγήν των οργάνων που
διαφοροποιούν το φύλο. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Με
το νέο φορολογικό νομοσχέδιο απαλλάσσονται του φόρου, οι έχοντες<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>συμπληρώσει σαράντα έτη γάμου, με την ιδία
σύζυγο δεδομένου ότι περιλαμβάνονται στις απαλλαγές <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>του νόμου περί<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>«διανοητικής αναπηρίας» όπως τόνισε οικονομικός αναλυτής <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και άρα δικαιούνται απαλλαγής και αφορολογήτου
επιδόματος αναπηρίας.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Δεν εξαιρούνται του νόμου <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>οι έχοντες συνάψει και δεύτερο ή τρίτο γάμο οι
οποίοι …καλά να πάθουν. Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού όπως είχε πει ο…
Σαρκοζί που σα να μη του έφτανε η πρώτη πήρε και<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δεύτερη - πράγμα που του στοίχησε την εξουσία-
και που κάνουν και <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πολλοί <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δικοί μας<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>να μη κρυβόμαστε-όταν ανεβούν στην καρέκλα της εξουσίας οπότε ανακαλύπτουν
ξαφνικά <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ότι η νόμιμη σύζυγος τους πέφτει
λίγη, ενώ η ιδιαιτέρα τους είναι πιο …ορεξάτη !!!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Απαλλάσσονται επίσης πάσης φορολογίας, οι
ένστολοι πλην του Υπουργού Αμύνης ο οποίος στις επιθεωρήσεις φοράει<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στολή παραλλαγής - τάχα μου - τάχα μου - είμαι
έτοιμος να χύσω το αίμα μου για σας- αρκεί να μη μου ζητάτε εκείνες τις
επιστροφές τώρα και πίσω!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Απαλλάσσονται του φόρου οι έχοντες κομματική
ιδιότητα και δράση βομβιστικών επιθέσεων διότι κατά τον εισηγητή του νόμου, «
όποιος φυλάει τα ρούχα του έχει τα μισά »! Σου λέει ο άνθρωπός άσε να
κοιμόμαστε ήσυχοι, Θέλεις να μας βάλλει στη λίστα του ο Ρουβίκωνας ! <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Απαλλάσσονται του νόμου περί φορολογίας οι
διάφορες αναξιοπαθούσες κοινωνικές ομάδες όπως οι ποδοσφαιριστές, οι
τραγουδιστές των νυκτερινών κέντρων, καθώς και οι μεγαλοκυρίες<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>των καναλιών και οι<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μεγαλοπαράγοντες του ποδοσφαίρου, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>διότι έτσι κι αλλιώς αυτοί φοροδιαφεύγουν να
μη χάνουμε άδικα τον καιρό μας κυνηγώντας αεριτζήδες ! <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Επίσης απαλλάσσονται του νόμου περί
φορολογίας,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>όσοι αποδεδειγμένα ακούνε τα
κρατικά κανάλια όπου εκφράζεται από επίσημα χείλη η μια και μοναδική αλήθεια
των κυβερνητικών πεπραγμένων. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Όπως ήταν επόμενο κατά τη<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>συζήτηση ο μεν πρωθυπουργός υπεραμύνθηκε του
νομοσχεδίου λέγοντας «μην κατηγορείτε εμάς διότι και σεις όταν είσαστε τα
είχατε κάνει χειρότερα» ενώ ο κ Κουτσούμπας δήλωσε δείχνοντας τον κ Τσίπρα, τον
κ Μητσοτάκη και την κυρία Φώφη «Κολιός και κολιός από το ίδιο βαρέλι»<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Συμπέρασμα όπως δήλωσε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ανώνυμος πολίτης στη λαχαναγορά του Ρέντη :
Κάθε πέρυσι και καλύτερα κάθε φέτος και χειρότερα!!!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Σταύρος Ιντζεγιάννης<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<br />stivhttp://www.blogger.com/profile/04469162935321403478noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5422944771660074230.post-65538098189275559712018-03-02T16:06:00.005+02:002018-03-02T16:06:41.342+02:00ΓΝΩΜΗ <br />
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ο
ερχομός του κ. Ερντογάν δημιούργησε όπως ήταν επόμενο, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πολιτική αναταραχή. Η κυβέρνηση μιλά για διπλωματική
επιτυχία, ενώ η αντιπολίτευση υποστηρίζει ότι επρόκειτο για φιάσκο.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ήδη δέκα μέρες μετά, οι αντεγκλήσεις
συνεχίζονται. Τι είπε, τι δεν είπε, τι εννοούσε αλλά δεν το είπε και τι
κρυβόταν<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πίσω <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>το προσωπείο του διπλωμάτη, γνωστού όντως ότι
στη διπλωματία, αλλά λες, άλλα εννοείς και αλλά ο άλλος καταλαβαίνει!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Κατόπιν τούτου η στήλη –παθιασμένη για την
αλήθεια και σφόδρα απολιτική- αποφάσισε για χάρη των αναγνωστών της να μεταβεί
στην Κωνσταντινούπολη και να πάρει τη μόνη σωστή και απαλλαγμένη<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>προκαταλήψεων συνέντευξη, από τον κ. Ταγίπ <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ερντογάν, την οποία και παραθέτουμε, προς
χάριν των αναγνωστών μας και βεβαίως για να αποκατασταθεί η αλήθεια.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ο κ
Ερντογάν με δέχθηκε στην αίθουσα του θρόνου, φορώντας τη στολή του Σουλεϊμάν
του μεγαλοπρεπούς, περιστοιχιζόμενος κατά την περίσταση, από τους Υπουργούς του,
δίκην Βεζύριδων. Η συνέντευξη ακολούθησε μέσα σε πνεύμα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>απόλυτης φιλίας και κατανόησης.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΕΡΩΤΗΣΗ-Τι
γνώμη έχετε για την Ελλάδα.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΑΠΑΝΤΗΣΗ-Βρε
παιδί μου είμαι<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τόσο χρονών και ακόμη
δεν έχω καταλάβει πως έγινε και ύστερα από τετρακόσια χρόνια που όλοι οι
μεγάλοι της γης <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>υποκλινόντανε μπροστά μας,
μας ξεφύγατε εσείς,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>οι κουρελήδες,
πεινασμένοι, θεόφτωχοι, άοπλοι. Μας φοβότανε οι Δυνατοί και δε μας φοβηθήκατε
εσείς; <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Αυτό είναι κάτι, που<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δεν το έχουμε καταλάβει και δεν μπορούμε να
το<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>χωνέψουμε μέχρι σήμερα, στην Τουρκία!
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΕΡΩΤΗΣΗ- Εμείς <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πολυχρονεμένε μου, λέμε πως ήταν<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>θέλημα του Θεού που είδε την αδικία και μας
όπλισε.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Φωνή λαού οργή Θεού λέμε!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΑΠΑΝΤΗΣΗ-Δεν καταλαβαίνω για πια οργή μιλάτε. Δεν
περνάγατε καλά; Ούτε στις τράπεζες χρωστάγατε, γιατί όλα ήταν δικά μας, ούτε μισθούς
είχατε για να τους κόβουν, ούτε σύνταξη παίρνατε γιατί πεθαίνατε νέοι. Ούτε
σκεφτόσαστε τι θα φάτε την άλλη μέρα, γιατί έτσι κι αλλιώς δεν είχατε τι να
φάτε. Τι είδους αχαριστία ήταν αυτή να χτυπήσετε τον ευεργέτη σας; <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΕΡΩΤΗΣΗ
–Ναι αλλά όταν βλέπαμε τον Αγά σκύβαμε το κεφάλι και προσκυνάγαμε ,αλλιώς μας έκοβε
το κεφάλι.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΑΠΑΝΤΗΣΗ- Εκεί θα κολλήσουμε; Για πέντε
κρεμάλες ή μερικές …σούβλες; Στο κάτω- κάτω,<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>εμείς σας <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>απαλλάσσαμε από τα
μαρτύρια, ενώ εσείς έχετε γεμίσει τις φυλακές με εγκληματίες και τους ταϊζετε
κι από πάνω. Εμ` δεν έχετε, εμ κάνετε και φιλανθρωπίες.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΕΩΤΗΣΗ-Πως σχολάζετε ότι τώρα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>είμαστε οργανωμένο κράτος. Ενώ τότε δεν
είχαμε τίποτε.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΑΠΑΝΤΗΣΗ-Και
μήπως τώρα έχετε; Όλα ανήκουν στις τράπεζες Ακόμη και οι εθνικές γαίες -που
σκοτωθήκατε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>για να τις αποκτήσετε- είναι
υποθηκευμένες στους ξένους. Τουλάχιστον τότε δεν πληρώνατε ΕΜΦΙΑ<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΕΡΩΡΗΣΗ-Πως θα πληρώναμε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΕΜΦΙΑ αφού δεν είχαμε σπίτια;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΑΠΑΝΤΗΣΗ-Γιατί έχετε σπίτια τώρα; Κάθε μέρα
τα βγάζει σε πλειστηριασμό η τράπεζα!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΕΡΩΤΗΣΗ- Μην ξεχνάτε ότι έχουμε μια ιστορία
4-5 χιλιάδων ετών. Η γλώσσα μας είναι η ρίζα όλων των άλλων. Οι φιλόσοφοί μας
έδωσαν τα φώτα σε όλον τον κόσμο.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΑΠΑΝΤΗΣΗ-
Από ότι μαθαίνω, η ΔΕΗ ακριβαίνει το ρεύμα τόσο, ώστε καλύτερα που δώσατε τα
φώτα στους άλλους και μείνατε στο σκοτάδι .<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΕΡΩΤΗΣΗ - Κύριε πρόεδρε συχνά αναφέρεστε στη
συνθήκη της Λωζάνης. Ποια είναι η θέση σας<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΑΠΑΝΤΗΣΗ- Να μας πείτε και ευχαριστώ που σας
απαλλάξαμε από 750 χιλιάδες Μουσουλμάνους της Θράκης. Αν γινότανε <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πόλεμος ποιόν νομίζετε ότι θα υπερασπιζότανε
αυτοί; Την Ελλάδα ;Λάθος. Το αίμα νερό δε γίνεται. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Τι Μωάμεθ τι Τούρκος. Νομίζετε ότι οι
Μουσουλμάνοι της Θράκης έχουν γίνει Έλληνες; Κούνια που σας κούναγε!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΕΡΩΤΗΣΗ –Για τα νησιά του Αιγαίου μιλάτε
συνεχώς. Τι σκέφτεστε;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΑΠΑΝΤΗΣΗ- Τότε που υπογράψαμε δεν τα χρειαζόμαστε.
Η κατάσταση άλλαξε όταν τα νησιά αποδείχτηκαν τουριστικό χρυσορυχείο. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>¨Ασε που το πετρέλαιο στην περιοχή αλλάζει τα
δεδομένα. Τώρα τα χρειαζόμαστε.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΕΡΩΤΗΣΗ.
Συχνά αναφέρεστε για τους Τούρκους πιλότους που δεν μπορούμε να τους εκδώσουμε
διότι στις Δημοκρατίες η Δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Στο
σημείο αυτό ο κ Ερντογάν έσκυψε και κάτι ρώτησε χαμηλόφωνα τους Υπουργούς του,
αλλά όλοι σήκωσαν τους ώμους τους, δηλώνοντας άγνοια.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Και
ο Ερντογάν απάντησε: Εξηγήστε μας τι σημαίνει Δημοκρατία; Διότι στα λεξικά μας
δεν υπάρχει αυτή η λέξη!!!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Σταύρος Ιντζεγιαννης<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<o:p></o:p></div>
<br />stivhttp://www.blogger.com/profile/04469162935321403478noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5422944771660074230.post-75509839946977457122018-02-17T21:02:00.001+02:002018-02-17T21:02:08.343+02:00ΓΝΩΜΗ 9 / 2 / 18<br />
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><o:p><span style="font-size: 14pt;"> </span></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNoSpacing">
ΒΑΡΑΤΕ ΒΙΟΛΙΤΖΉΔΕς<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Αχός βαρύς ακούγεται πολλά
ντουφέκι και πέφτουν: Τουφεκάτε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κι
όποιον πάρουν τα σκάγια. Στο έσχατο σημείο του ευτελισμού<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ο πολιτικός μας βίος. Διαμαρτύρεται ο
πολιτικοποιημένος της συντροφιάς «Κύριοι δεν είναι όλοι οι ίδιοι - λέγω» Εσύ
καλά κάνεις και… λέγεις, αλλά :Κολιός και κολιός από το ίδιο βαρέλι, η σοφία
του λαού -λέγει. Διότι<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αυτή ακριβώς τη
στιγμή που χρειαζόμαστε εθνική ομοψυχία, εμείς το «παίζουμε πάνω χέρι κάτω χέρι
τίνος είναι το πιο πάνω»!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Του Ζάεφ παίδες. Διότι έχει καταφέρει –παρά
το εκτόπισμα του κ Κοτζιά- να μας κολλήσει με την πλάτη στο πάτωμα Αν όχι
ακριβώς, αλλά… «ακριβώς περίπου» που λέει και ο Αρίστος ο καφετζής.!!!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Από τη μια μεριά η Αμερική από την άλλη η
τέως… «Γκραν Μπριτάνια» επιμένουν «συμβιβαστείτε γιατί δε μας παίρνει η ώρα .Ο
Πούτιν κατεβαίνει στα Βαλκάνια<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και
πρέπει να μπείτε στο ΝΑΤΟ να εξασφαλίσουμε τα σύνορά μας » . Πιέζει ο ένας από
εδώ, ο άλλος από εκεί στο τέλος θα μας βγάλουν το λάδι. Κι εμείς ;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Εμείς οι τρεις στον καφενέ τσιγάρο πρέφα και
καφέ. Πέρα βρέχει. Μη μου χαλάς τα γούστα μου και πάρε μου τα… ούλα!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Διαμαρτύρονται οι δεξιοί ,
φωνάζουν οι αριστεροί(αν υπάρχουν τέτοιοι διότι στην εποχή μας επαληθεύθηκε ο
Νίτσε ή κάποιος άλλος δε θυμάμαι καλά) : Ο θάνατος των ιδεολογιών είχε γράψει
σε ανύποπτο χρόνο. Στο ίδιο καζάνι βράζουμε όλοι το μόνο που μας χωρίζει είναι
η καρέκλα του Πρωθυπουργού, του Υπουργού.<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Και το… πορτοφόλι μας !!!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Την
ίδια ώρα οι Σκοπιανοί τα βρήκαν μεταξύ τους και « δεν αλλάζει το Σύνταγμα» –
λέγουν κι αυτοί,<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Και τώρα;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Εδώ σε θέλω κάβουρα! Διότι στη
διαπραγμάτευση δεν παίζει ρόλο ποιος που πότε και γιατί τα κονόμησε –ΑΝ τα
κονόμησε-λέγω. Τι τους νοιάζει τους σκοπιανούς το «κάποιος κάπου κάποτε τα
τσέπωσε –ΑΝ –ξαναλέγω από τη Νοβάρτις.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Τι να τους πει ο κ Κοτζιάς ;Δυο λεφτά να
καθαρίσουμε τα τσανάκια μας και ξαναρχόμαστε να συνεχίσουμε τον διάλογο ; <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Κάπου εκεί είναι που μπαίνει στη μέση <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ο κ. Χαρίτων λοχίας του πυροβολικού στον
πόλεμο του `40 και μας κάνει στρατηγική ανάλυση επί<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>χάρτου.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Δώστε βάση παίδες.( Τι παίδες δηλαδή, που
μέσος όρος ηλικίας είναι τα 84) από Ανατολικά οι Μεμέτηδες με το Αλλάχ μπιρ
Αλλάχ από τα βόρεια οι Σκοπιανοί, λίγο πιο μέσα οι Βούλγαροι που ντε και καλά
να βγούνε στο Αιγαίο από την Καβάλα (δεν έχουν ακόμη χωνέψει που χάσανε τη
Θεσσαλονίκη μέσα από τα χέρια τους για μια ώρα διαφορά στα ρολόγια( !!!), πιο
εκεί οι Σέρβοι με την πολυεθνικότητα που τους διακρίνει και δεν ξέρεις τι
ακριβώς είναι. Πιο εκεί Δυτικά οι Κοσοβάροι και οι Αλβανοί .Μάλιστα οι Αλβανοί
που διεκδικούν τις περιουσίες των Τσάμηδων λέει και πάλι καλά που δε ζητάνε και
το γεφύρι της Άρτας-« Ο Πρωτομάστορας μου έλεγε ο Μένιος<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>- ένας Αλβανός που ξεχορτάριαζε τον κήπο-ήταν
Αλβανός και καταχράστηκε τα χρυσαφικά της Λενιώς της άτυχης Πρωτομαστόρισσας »!!!
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Αν
κάποιος νομίζει ότι η πολιτική είναι άσχετη από την ηθική –έχει πει ο Κικέρων-
σημαίνει ότι αυτός δεν έχει καταλάβει ούτε τη μία ούτε την άλλη. Διότι και ΑΝ
υποθέσουμε ότι όσα καταγγέλλονται είναι σωστά, θα συμφωνήσουμε νομίζω όλοι, ότι
δεν ήταν η στιγμή να ανακινηθεί αυτό το ζήτημα και να δώσουμε την εντύπωση
στους<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>διαπραγματευόμενους μαζί μας ότι
δεν είμαστε κράτος αλλά σκορποχώρι! Και δεν είναι μόνο <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>οι ξένοι. Αν γινόταν αυτή τη στιγμή μια<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δημοσκόπηση πόσο ή πόσοι εμπιστευόμαστε τους
πολιτικούς και την πολιτική τους θα παίρνανε ένα ολοστρόγγυλο-0- μηδενικό!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Και μη έχοντας πιο κάτω άλλο σκαλί να
κατρακυλήσεις στου κακού τη σκάλα - γράφει ο Παλαμάς στον 8<sup>ο<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></sup><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>λόγο τον Προφήτη –θα αισθανθείς να σου φυτρώνουν
ω χαρά, τα φτερά <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τα πρωτινά σου τα
μεγάλα. Να περιμένουμε άραγε ότι ο Προφήτης θα βγει αληθινός ή θα μείνουμε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>για όλη μας της ζωή κι εμείς και τα παιδιά
μας στο τελευταίο σκαλί για πάντα : <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Σταύρος Ιντζεγιάννης<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-size: 16.0pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></div>
<br />stivhttp://www.blogger.com/profile/04469162935321403478noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5422944771660074230.post-58661996127332251742018-02-17T20:59:00.003+02:002018-02-17T20:59:31.398+02:00ΕΚΚΛΗΣΟΛΟΓΟς 5 / 2 / 18<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;">
ΚΑΘ ΟΔΟΝ<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;">
</span>ΨΥΧΟΣΑΒΒΑΤΟ<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ανάθεμα
που δούλεψε τα τρία τα Σαββάτα. Το Σάββατο της Τυρινής, το Σάββατο των Ρουσαλιών
και των Αγίων Θοδώρων διαβάζουμε στη λαογραφία μας σχετικά με τα ψυχοσάββατα<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Όλα τα
Σάββατα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>είναι αφιερωμένα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στη μνήμη των νεκρών, όπως και όλες οι
Κυριακές είναι αφιερωμένες<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στην Ανάσταση
του Κυρίου. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ιδιαιτέρως όμως<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δύο Ψυχοσάββατα υπάρχουν που κατ εξοχήν
μνημονεύουμε και τιμούμε με προσφορά κολλύβων στη μνήμη τους. Το Σάββατο της
Τυρινής και το Σάββατο της<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Πεντηκοστής.<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Η εκκλησία μας τα ψυχοσάββατο των Αποκρέω
δέεται<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>προς τον Κύριο<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>να δείξει το έλεός τους<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>όχι μόνο σε μας αλλά και σε όλους όσους
προηγήθηκαν κεκοιμημένους συγγενείς και φίλους και απανταχού ορθοδόξους.<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Η εκκλησία στηριζόμενη στην Αγία Γραφή
τιμά<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>το σώμα ως Ναό του Αγίου Πνεύματος
(Προς ΚορινθίουςΑ) και διδάσκει ότι το σώμα θα αναστηθεί και θα ενωθεί με την
αθάνατη ψυχή.<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Γι αυτό άλλωστε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και απαγορεύει την καύση των νεκρών και
εύχεται υπέρ πάντων των απ` αιώνος<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>εν
πίστη και ευσεβεία κεκοιμημένων <o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Τα
ψυχοσάββατα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>βράζουν κόλλυβα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τα οποία διαβάζουν στην εκκλησία ή κάνουν
φιλανθρωπία (το λεγόμενο ψυχικό) ή πηγαίνουν και κάνουν τρισάγια τους τάφους
των δικών τους. Παλαιότερα μάλιστα δε δούλευαν τη μέρα αυτή τιμώντας τους
νεκρούς τους.<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Πλούσια η λαογραφία σχετικά με τα Ψυχοσάββατα Το
Σάββατο των Αγίων Θεοδώρων <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>οι ανύπαντρες
κοπέλες <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>έβαζαν κόλυβα κάτω από το
μαξιλάρι τους για να δουν ποιόν θα πάρουν<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Το έθιμο
των κολύβων η λαϊκή παράδοση το συνδέει με το θαύμα του Αγίου Θεοδώρου του
Τήρωνος<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Όταν
ανέβηκε στον θρόνο ο <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82" title="Ιουλιανός"><span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">Ιουλιανός</span></a> 361-363 πραγματοποίησε μεγάλο διωγμό κατά των
χριστιανών. Γνωρίζοντας το τυπικό των χριστιανών για τη νηστεία, και θέλοντας
να τους ταλαιπωρήσει ακόμα περισσότερο, κάλεσε τον έπαρχο της <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CF%8D%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B7" title="Κωνσταντινούπολη"><span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">Κωνσταντινούπολης</span></a> και του είπε να αποσύρει από
την πόλη τα τρόφιμα που ήταν νηστίσιμα, υποχρεώνοντας τους χριστιανούς είτε να
μη νηστεύσουν, είτε να μείνουν νηστικοί. Έτσι και έγινε. Τότε σύμφωνα με την
εκκλησιαστική παράδοση εμφανίστηκε μπροστά στον <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%85%CE%B4%CF%8C%CE%BE%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%BF_%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BF%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%B1%CF%82" title="Ευδόξιος ο Αντιοχείας"><span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">Ευδόξιο</span></a> (<a href="http://el.wikipedia.org/wiki/360" title="360"><span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">360</span></a>-<a href="http://el.wikipedia.org/wiki/370" title="370"><span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">370μ</span></a>.Χ.), ο Θεόδωρος ο
Τήρων και του είπε «σύναξε το ποίμνιο του Χριστού και δώσε εντολή, κανένας
Χριστιανός να μην αγοράσει τίποτα από όσα πουλιούνται, διότι όσα πωλούνται στην
αγορά είναι μιασμένα, αφού με εντολή του βασιλιά έχουν μιανθεί από αίμα <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%B9%CE%B4%CF%89%CE%BB%CF%8C%CE%B8%CF%85%CF%84%CE%B1" title="Ειδωλόθυτα"><span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">ειδωλόθυτων</span></a> ζώων, και αναπλήρωσε τις ελλείψεις αυτών,
χορηγώντας κόλλυβα». Έτσι όλη την εβδομάδα έφαγαν κόλλυβα. Από τότε μέχρι και
σήμερα εορτάζεται την πρώτη εβδομάδα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής το θαύμα αυτό.<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Χρησιμοποιείται δε το σιτάρι διότι ο Ϊωάννης κεφ ;12 παρ 24 γράφει «.Εάν
μη ο κόκκος του σίτου πεσών εις τη γην αποθάνει ούτος μόνος μένει. Εάν δε
αποθάνει πολύν καρπόν φέρει.»<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Άσχετα
πάντως από το εκκλησιαστικό γεγονός πρέπει να ομολογήσω<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πως<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></em>το <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>βρασμένο <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>σιτάρι ,ανακατεμένο με τριμμένη φρυγανιά,
ζάχαρι , ρόδι αμύγδαλα και σταφίδα ήταν το καλύτερο γλύκισμα των παιδικών μου
χρόνων καθώς η μάνα το έφτιαχνε συχνά ως απογευματινό κέρασμα τις ημέρες της
νηστείας .<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Από τις
κορυφαία γεγονότα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>της εκκλησίας μας τα
Ψυχοσάββατα δεδομένου ότι <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μας καλεί να
προσευχηθούμε μαζί της<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>για τις ψυχές των
κεκοιμημένων μας. Γι αυτό άλλωστε τα τριήμερα που τελούμε είναι αφιερωμένα στην
Ανάσταση του Κυρίου μετά από την παραμονή του τριήμερο στον τάφο και η ευχή
είναι να αναστηθεί και ο νεκρός μας στη ουράνιο βασιλεία.<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Τα 9μερα είναι
για τα 9 τάγματα των Αγγέλων και η ευχή είναι και ο νεκρός μας να βρεθεί μαζί
τους <o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Τα 40μερα
είναι για την ανάληψη του Κυρίου και η ευχή είναι να αναληφθεί και ο νεκρός
μας<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και να συναντήσει τον Χριστό<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στην Ουράνιο βασιλεία και τα ετήσια είναι όπως
τα γενέθλια. Έτσι τιμούμε τη μέρα της μετάστασής του .<o:p></o:p></span></em></div>
<div class="MsoNormal">
<em><span style="font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>To
1754<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τo κίνημα των μοναχών του Αγίου Όρους
δίχασε ευτυχώς προσωρινά την εκκλησία ( το γνωστό ως κίνημα των κολυβάδων)
γιατί<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πίστευαν πως δεν πρέπει να <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τελούνται μνημόσυνα τις Κυριακές η οποία
είναι<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Αναστάσιμη ημέρα, έως ότου ο
Πατριάρχης Θεοδόσιος 1770 και αργότερα ο Γρηγόριος ο Ε <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>1798 επέτρεψαν την τέλεση μνημοσύνου και τις
Κυριακές</span></em><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Υπέρ γονέων και διδασκάλων ( Τους χρωστάμε
τόσα πολλά) δέεται σήμερα η στήλη. Ο ελεήμων Θεός να τους έχει στα δεξιά του
.Σκέφτομαι πόσα κάνανε για μας κι αναρωτιέμαι αν εμείς μπορέσαμε να
ανταποδώσουμε το ελάχιστο. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Σταύρος Ιντζεγιάννης<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />stivhttp://www.blogger.com/profile/04469162935321403478noreply@blogger.com0