Έρευνα

Από τα καλοπροαίρετα της Έρευνας Αιγίου- Φλογεράς
ΡΟΜΑΝΤΙΚΗ είδηση, ο ερχομός της ‘Ανοιξης, από τη μακρινή Ιαπωνία. Οι κάτοικοι ξεχύθηκαν στα πάρκα να γιορτάσουν τις ανθισμένες κερασιές. Κάτι ανάλογο με τη δική μας Πρωτομαγιά, που είναι Εργατική στην παγκοσμιοποιημένη καθιέρωσή της, περισσότερο γιορτάζεται ως ημέρα της ελληνικής ‘Ανοιξης και των λουλουδιών.
---Όταν βλέπουμε και τις δικές μας κερασιές ν’ ανθίζουν, να ντύνονται μ’ εκείνο το νυφιάτικο φόρεμά τους, θυμόμαστε το Λουντέμη, που εξόριστος από την Ελλάδα έγραψε τις πιο ωραίες λυρικές σελίδες στα μυθιστορήματά του «Οι κερασιές θ’ ανθίσουνε ξανά». Εκεί πλέκεται μια προσωπική του ιστορία, με πολλή φυσιολατρία και αίσθημα, που ενδιαφέρει και συγκινεί. Το παραθέτουμε ολόκληρο σαν ένα λυρικό εμβατήριο που καθορίζει το βηματισμό της ‘Ανοιξης μέσα στους μίσχους των λουλουδιών και σαν ξαλάφρωμα όποιας αισθαντικής ψυχής βρίσκει διέξοδο σε ευγενικά σύμβολα της φύσης και της ζωής:

Οι κερασιές θ’ ανθίσουνε και φέτος στην αυλή
Και θα γεμίσoυν μ’ άνθη το παρτέρι.
Πικρή που είναι η ‘Ανοιξη σαν είσαι δίχως ταίρι,
πικρή πού ‘ναι η ζωή.

‘Ανοιξε το παράθυρο στην πρωινή γιορτή,
για νά ‘μπουν οι μοσκοβολιές από το περιβόλι.
Αχ, κάθε του τριαντάφυλλο και μια πληγή από βόλι
είναι για σε ποιητή.

Νύσταξα να σε καρτερώ, έρωτα, και να λιώνω
μπρος στο βιβλίο της ζωής σκυμμένος μια ζωή!
Μα, κι αν ήτανε να ‘ρχόσουνα για ένα έστω πρωί
χίλια θε νά ‘δινα πρωινά, να ζούσα εκείνο μόνο!