Τρίτη 17 Αυγούστου 2010

Από τον Σταύρο Ιντζεγιάννη
Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΗΣ…ΚΡΙΤΙΚΗΣ !

Ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε εδώ στην επαρχία, όσοι ασχολούμαστε με την κριτική ή έστω τον σχολιασμό λογοτεχνικών κειμένων ή και παρουσίαση βιβλίων -συνηθέστερα ποιητικών συλλογών μια και όλοι οι Έλληνες γράφουν ποίηση !!!-είναι ο μικρός, στενός κοινωνικός κύκλος . Συγγένειες ,γνωριμίες, κοινωνικοί δεσμοί, ακόμη και συμφέροντα , γιατί όχι;
«Θα παρακαλούσα να μου σχολιάσετε στη στήλη σας τη συλλογή μου» –γράφει και με θερμή αφιέρωση μάλιστα –φίλη της γυναίκας μου.
Να τη σχολιάσω; Πώς να τολμήσω να της γράψω ότι είναι για …πέταμα!!!
Θα μου κόψει την καλημέρα και η γυναίκα μου.
Χώρια που είναι στη μέση και εκείνη η αφιέρωση που λίγο ακόμη και θα σε κάνει να πιστέψεις ότι είσαι ό.. Σπύρος Μελάς ή ο Άλκης Θρύλος.
«Δε μου γράψατε δυο λόγια για το μυθιστόρημα της κόρης μου »μου παραποιείται ο τμηματάρχης της αδελφής μου και μαζί κι αυτή που με πιέζει: Γράψε δυο λόγια , τον έχω ανάγκη.
Είναι και η τρυφερή γνωριμία της …γνωριμίας! « Δε σου άρεσαν τα ποιήματά μου ; Γιατί δε μου γράφεις μια κριτική»
Να γράψω ότι έχει του κόσμου τις ασυνταξίες και τους παιδαριώδεις στίχους που θυμίζουν τα στιχάκια πίσω από τα ημερολόγια ;
Γελάτε ; Μάλλον !
Αλλά είναι πρόβλημα. Συναντιόμαστε κάθε μέρα .Πίνουμε καφέ. Κερνάνε – κερνάμε. Πως να τους εξηγήσεις ότι δε φτάνει να διαθέτεις χίλια ή δυο χιλιάδες ευρώ για να τυπώσεις μια συλλογή ή 3000 για ένα μυθιστόρημα αλλά δεν αρκεί .Πρέπει να ξέρεις και να γράφεις –στοιχειωδώς έστω.
Πάθημά μου προ καιρού. Η φωνή στο τηλέφωνο μου χάλασε τη μεσημεριάτικη σιέστα: Ο κύριος…;
-Ο ίδιος .Εσείς ;
-Διάβασα το σχόλιό σας για τη νουβέλα της Ε.Μ. Για όνομα του Θεού .Τη διαβάσατε ή τα γράψατε έτσι από υποχρέωση. Πέταξα 15 ευρώ. Ντροπή σας !!!
Πώς να του εξηγήσω ότι η κυρία είναι μεν αδιάβαστη –έχει μείνει στις εκθέσεις τις πρώτης λυκείου…αλλά είναι…ναι, πως να το πω, αμαρτία !
Θα πείτε -και σωστά –ότι γράφεις δυο λόγια σε μια καρτ ντε βιζίτ «Ευχαριστώ για την τιμητική αφιέρωση είναι πράγματι αξιόλογη και σας συγχαίρω. Συνεχίστε έχετε μέλλον»
Αμ δε. Παρουσιάζοντας ένα μυθιστόρημα στα φιλολογικά βραδινά στη Πάτρα ο παρουσιαστής το ξεφούρνισε ( προφανώς για να καλύψει και τη δική του αμηχανία) « Όπως γράφει και ο Σ.Ι …κ.τ .λ -πρόσθεσε και μερικά δικά του που δεν τα είχα γράψει στο σημείωμα που είχα στείλει-και …ξεμπέρδεψε αυτός, αλλά εξετέθην εγώ!
Το ερώτημα είναι .Υπάρχει κριτική (εννοώ εδώ στον μικρό κύκλο της επαρχίας)ή όλοι λειτουργούμε με τα κατά συνθήκην ψεύδη του Μαξ Νορντάου ;
Δε νομίζετε ότι είναι πρόβλημα που αξίζει να συζητηθεί;
Σταύρος Ιντζεγιάννης
Πάτρα
sindzeyan@yahoo.gr . blog. Fileas-stiv.blogspot.com


Δημοσιεύθηκε στη «Πνευματική ζωή» Τευχος 193 Ιούλιος – Αυγουστος 2010

Πέμπτη 12 Αυγούστου 2010

EN ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ
ΕΡΩΤΙΚΗ ΑΝΟΡΕΞΙΑ

Εφτά στις δέκα Ελληνίδες δηλώνουν ερωτική ανορεξία.( Aσκητής -Ελευθεροτυπία- δημοσκόπιση 26/7/2010) αιτία η οικονομική κρίση, η επαγγελματική ανασφάλεια, η αβεβαιότητα της αυριανής ημέρας και γενικά όλη αυτή η πολιτική και κοινωνική αναστάτωση στην οποία ζει η Ελλάδα τον τελευταίο καιρό.
« Σάκη πάρ` τα χέρια σου, δεν έχω όρεξη. Εδώ ο κόσμος χάνεται κι εσένα το μυαλό… κατ` απ` το πάπλωμα» !
Η οικονομική ανασφάλεια λέει ο κ. Ασκητής επιδρά στη σεξουαλική ζωή της γυναίκας και την κάνει ανοργασμική.
Και να δεις που τα έλεγα εγώ – λέει η θεία Χαρίκλεια. Αυτή η ιστορία με το Δ.Ν.Τ δε θα μας βγει σε καλό.
Σκέψου δηλαδή, απασχολεί ακόμη και τη θεία, στα 72 της !!!
Συμφωνεί και η ανηψιά της η Ευτέρπη. « Εδώ δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει αύριο. Ακούς για απολύσεις, λένε για 20 χιλιάδες συμβασιούχους, άλλοι για 40, άλλοι για 80 και να έχω και τον Μηνά να μου θέλει ντε και καλά αγκαλίτσες και φιλάκια Πως το λένε ;Εμείς φαϊ, εμείς πιοτί δεν είχαμε , ραπανάκια για την .όρεξη . Τον στέλνεις να κοιμηθεί στον καναπέ ή όχι ;
Συμφωνεί και η γειτόνισσά μας η κυρία Ευλαμπίου: Εγώ δεν μπορώ να πάρω τα πόδια μου κι αυτός θέλει και να τα…σηκώσω. Άσε με έχω τις …μέρες μου!!!
Δημοσκοπήσεις, δείχνουν ότι οι Ελληνίδες ,άλλοτε από τις πιο θερμές γυναίκες- μίξη από Ανατολίτικο πάθος και Μεσογειακό ταπεραμέντο-με ιδιαίτερα ανεπτυγμένη λίμπιντο -ασυναγώνιστες στον έρωτα, έχουν επηρεαστεί από την εν γένει οικονομική δυσπραγία, σε σημείο που να έχουν χάσει την οργασμική τους ικανότητα.
Απολύσεις , μετατάξεις, μειώσεις μισθών, κατάργηση επιδομάτων ,ακρίβεια στην αγορά, ασάφεια οικονομικών μέτρων, απεργίες, διαδηλώσεις και ελεγκτές να σου μετράνε τις μπουκιές, όλα αυτά που χαρακτηρίζουν την σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα, επιδρούν στην ερωτική τους διάθεση. Χώρια ο φόβος για το χειρότερο της αυριανής ημέρας. Κοιμάσαι εργαζόμενος και ξυπνάς άνεργος. Ουδέποτε η Ελλάδα έζησε τέτοια χαώδη κατάσταση. Ζούμε την οικονομική δικτατορία του Δ.Ν.Τ.
Με μαυρισμένο μάτι έρχεται ο Κωστάκης στην πρωινή συνέλευση της καφετέριας.
-Τι συνέβη βρε;
Ξεροκαταπίνει, αλλά δε γίνεται να αποφύγει την ανάκριση. «Χτες το βράδι –λέει-αναπάντεχα όπως κοιμώμουν η Νίτσα μου κοπάνισε μια γροθιά που παραλίγο να μου βγάλει το μάτι»
-Γιατί;
- Άκου… ν` ακούσεις !Είχε εφιάλτες η γυναίκα. Έβλεπε ότι την πηδούσε η τρόικα. Και όσο ήταν ο Λοβέρδος δε μίλαγε- μπορεί και να το ευχαριστιότανε , ωραίος ο Υπουργός- αλλά μετά πλάκωσε όλο το Δ.Ν.Τ νουμεράδα και μάλιστα – λέει- εκείνος ο Δανός που τον βλέπουμε στην Τ.V όλο με το σακάκι στον ώμο, ήθελε και… !
-Α τον ανώμαλο!!!
Και εκεί επάνω- στον εφιάλτη της - προσπαθώντας να ξεφύγει, άρχισε η Νίτσα τις γροθιές που πήραν ευτυχώς μόνο το ένα μάτι του δόλιου του Κωστάκη
Γελάμε , του ανοίγουμε πλάκα, αλλά η ιστορία δεν είναι για γέλια. Όσο μας πηδάνε στον ύπνο- κομμάτια να γίνει-είναι κι εκείνη η…πεντάμορφη (!!!) υπουργός οικονομικών της Γαλλίας που έχει τρελάνει τον Παπακωνσταντίνου στα φιλιά -αλλά μας έχουν στριμώξει και μας αλλάζουν τα φώτα και στον ξύπνιο ,παρά φύσιν και κατ εξακολούθησιν!!!
Μου διαμαρτύρεται καλή μου φίλη :Πως να έχεις το νου σου στον έρωτα, όταν χάνεις το έδαφος κάτω από τα πόδια σου. Φόροι επί φόρων, δάνεια, πιστωτικές, ασφάλειες, τράπεζες, λογαριασμοί επί λογαριασμών σου παίρνουν και την τελευταία δεκάρα από την τσέπη και σου ζητούν να τους χειροκροτήσεις κι από πάνω ως… σωτήρες !!!
Μη μας κατηγορείτε-λέει- για ερωτικά ανόρεχτες. Απλώς μέσα σε όλη αυτή τη αναστάτωση χάνουμε τον δρόμο. Μας καταργούν την επαφή, το δέσιμο, τη λαχτάρα του ενός για τον άλλον. Έχουμε γίνει ξένοι. Ξένοι στο ίδιο σπίτι , στο ίδιο κρεβάτι .Πως να κάνεις έρωτα με έναν ξένο ;
Έλα ντε !!!
Σταύρος Ιντζεγιάννης
s

Κυριακή 8 Αυγούστου 2010

εν κατακλειδι

ΨΥΧΗ ΜΟΥ Η ΕΛΛΑΔΑ !

Αύγουστε καλέ μου μήνα, να `σουν δυο φορές το χρόνο !
Δεκαπενταύγουστος .Το Πάσχα του καλοκαιριού. Η κατ` εξοχήν ερμηνεία της ψυχοσύνθεσης του Έλληνα που τρέχει ν` ανάψει το αγιοκέρι του στη Μεγαλόχαρη, μητέρα του Θεού αλλά και της Ελλάδας, ψάλλοντας. Διάσωσον από κινδύνων τους δούλους σου Θεοτόκε ότι πάντες μετά Χριστόν, εις Σε καταφεύγομεν ως άρρηκτον τείχος και προστασία. ….
Και μετά ξεχύνεται στις παραλίες αγκαλιά με τη παρανομία του: Ωπα-ώπα η καρδιά μου η σορόπα ή σκαρφαλώνει στα βουνά ν` ανακαλύψει τις ρίζες του σε κάποιο κατσικοχώρι.
-Μπα γιε μ` πως έγινε κι μας θυμ`θήκαταν
Ψυχή μου η Ελλάδα !
Το δημόσιο κλειστό λόγω διακοπών. Τα μαγαζιά κλειστά λόγω αναδουλειάς. Οι παραλίες γεμάτες λόγω ζέστης.
- Που θα με πας- που θα με πας ;
-Όπου γουστάρεις κι αγαπάς !
Η μισή Ελλάδα στου γιαλού τα βοτσαλάκια, όπου εκτός από τα δυο καβουράκια κάθονται και κάτι καβουρομάνες.Ax!
Η άλλη μισή στα πατρικά της .Ψηλά στην Κωστηλάτα στα κρύα τα νερά !Δεκαπέντε μέρες θάλασσα , δεκαπέντε μέρες στο βουνό, ήταν η συμβουλή υγείας των γιατρών πριν μισό αιώνα. Σήμερα σε φλομώνουν στα χάπια. Για τη πίεση, για το ζάχαρο, για τη χοληστερίνη, για τον προστάτη, για την καρδιά, για τα νεφρά και…και
-Και βιάγκρα παππού!!!
Κάτι λέει η τηλεόραση για την τρίτη δόση του δανείου
Κλείσε το πανάθεμά σε μου βάζει τις φωνές. Άσε να χαρούμε τις διακοπές. Από Σεπτέμβρη βλέπουμε .Άλλωστε μια ζωή ο Έλληνας, ζεμανφουτίστας, άφηνε τα προβλήματά του για την επομένη. Δεν κολώσαμε στην κατοχή θα κολώσουμε τώρα. Ο Θεός είναι μεγάλος !!!
Το διηγείτο ο συχωρεμένος. Βούλιαζε λέει το καράβι και προσπαθούσαν να σωθούν με τις βάρκες. Καπετάνιε φώναζε ο ύπαρχος , μη κατεβάζεις άλλους ,δε χωράει η βάρκα.
Ο Θεός είναι μεγάλος έλεγε ο καπετάνιος και κατέβαζε κι άλλους.
Μωρέ ο Θεός είναι μεγάλος, αλλά… η βάρκα είναι μικρή.
Ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε
Βουλιάζουμε - βουλιάζουμε βοήθεια !!!
Φίσκα η παραλίες όπου νέες, γριές, μπεμπέκες επιδεικνύουν από ολόσωμα μέχρι φύλλο συκής.
Συκής ; Λεμονιάς δε λες καλλίτερα. Γραμματόσημο!!!
Σκουπίζει και ξανασκουπίζει τα γυαλιά του ο παππούς. Πρέπει να πάω στον γιατρό, σα να μου θολώνει λίγο το αριστερό.
Α ρε παππού. Εγώ ν` ο μαύρος γέρασα και συ θέλεις παιχνίδια
Ξαπλωμένες δίπλα – δίπλα, γιαγιά, μαμά, κόρη, εγγονή.
Φάλαινες αλλά και χέλια . Συλφίδες αλλά και «Μις κυταρίτιδες» Σιλουέτες για πασσαρέλα, αλλά και κάτι άλλες με …πορτ μπαγκάζ !!!
Η πάσα Ελλάς απολαμβάνει το καλοκαίρι της, γράφοντας στα παλιά της παπούτσια τρόικες και Ευρώπες.
Τι γνώμη έχετε για τους ελεγκτές – με ρωτάει.
Άσε ρε κύριε , ώρα που τη βρήκες. Κοίτα γύρω σου. Η ζωή λιάζεται, ακκίζεται, ερωτεύεται, απολαμβάνει τη λίγη ξεγνοιασιά της , προσπαθεί να ξεφύγει από τη μέγγενη του άγχους να ξεχάσει και να ξεχαστεί. Για θυμήσου τον εκκλησιαστή: άφρον – άφρον !
Τι θα του πεις .είχα το νου μου στα νέα οικονομικά μέτρα,..
- Βρε ηλίθιε, θα σου πει, η Ελλάδα δεν αλλάζει με τίποτε. Μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει και ξανά προς τις μίζες τραβά, τραβά , τραβά !!!
Βερναδέικα μπιτς. Αδιαχώρητο. Σκέψου και να μη μας είχαν κόψει το επίδομα.
Στα διπλανό τραπέζι μια υπερμεγέθης κοιλίτσα , με φαλακρίτσα, με μυωπικά γυαλιά, απολαμβάνει το ουζάκι της διαβάζοντας το χρηματιστήριο, ενώ δίπλα του η νεαρά ύπαρξη των 30 άντε 35 ανοίξεων ανταλλάσσει νοήματα με κάποιον νεαρό.
Της κάνει νόημα :Έλα -Απαντά με το ίδιο τρόπο : Δεν μπορώ , βλέπει !
-Κόρη του ;
- Σιγά, μη σ` ακούσει. Γυναίκα του. Γέρος γάτος τρυφερά ποντίκια. Τα αντίθετα έλκονται . Σιγά μη παντρευότανε καμιά εξηντάρα σαν κι αυτόν. Με τον παρά μου και τη…νεαρά μου!
Λίγα μέτρα πιο κει στη θάλασσα ένα ζευγαράκι απολαμβάνει τα μακροβούτια του : Και μας έλεγε το κύμα το φιλί δεν είναι κρίμα!!!
Γκαρσόν δυο ούζα με μεζέ… νηστίσιμο!
Είναι και νηστεία βλέπετε !!!
Σταύρος Ιντζεγιάννης