Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010

ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ

Οι λέξεις στάζουν μέλι,
στις νυκτερινές συνεδρίες των ονείρων.
Δυο- δυο, τρεις –τρεις
σε λαμπερό περιτύλιγμα φωνηέντων,
με περισπωμένες και θαυμαστικά,
συλλαβίζουν τ` όνομά σου.
Αγάπη .
Κι αποσύρονται διακριτικά
στο χειροκρότημα των αισθήσεων

Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2010

Ο ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ

Αναζητούσε τον Θεό
και ζωγράφιζε σύγνεφα
κι οργισμένους ωκεανούς .
Λιβάδια με κατακόκκινες παπαρούνες
κι έναν ήλιο καλοκαιριάτικο μεσούρανα.

Κι ύστερα πάλι
ζωγράφιζε ένα παιδικό χαμόγελο
κι ένα δάκρυ
σε παρθενικά μάγουλα
Και μια γλάστρα με βασιλικά
σ` ανοιξιάτικο παραθύρι

Ώσπου είδε ένα μυρμήγκι
να κουβαλάει ένα σπόρο σιτάρι
κι έσκυψε ταπεινός και προσευχήθηκε

« Πάτερ ημών ο επί της γης
και εν τοις υψίστοις»

ΒΙΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ.

Βιβλιοπαρουσίαση
ΑΞΟΝΑΣ ΠΕΡΙΣΤΡΟΦΗΣ
( Ποίηση Στέλιου Μαφρέδα)

Με τη δεύτερη ποιητική συλλογή του ο Στέλιος Μαφρέδας μετά τον «Ταριχευτή ημερών » συνεχίζει τον ποιητικό του πλόο σε προσωπικές διαδρομές κι αταξίδευτους κύκλους. Πάντα σε ώρες γαλήνης και όπως και στην πρώτη του συλλογή με την ήμερη αναπόληση ενός νόστου κυριολεκτικά ή συχνά μεταφορικού
Η δεύτερη συλλογή «Άξονας Περιστροφής» ορίζεται από μεγαλύτερα ποιήματα, με ένα εκπληκτικό φορτίο γλωσσικού πλούτου, όπου η αισθητική ηχητική της κάθε λέξης, προσεκτικά επιλεγμένης στην εκφραστική της δυνατότητα, συμμετέχει καθοριστικά στη νοηματική πληρότητα, παράγοντας ταυτόχρονα και ένα αρμονικό ποιητικό κείμενο εύληπτο που αρδεύει από μια πλούσια πηγή έμπνευσης. Η θεματική του όπως και στην πρώτη του συλλογή περιπλανάται σε μια νοσταλγική αναπόληση –κυρίαρχη η αγάπη στις γονικές ρίζες –και σε έναν εξιδανικευμένον έρωτα πάντα σε ήσσονες τόνους
Κυριαρχεί και εδώ ένας εσωτερικός ρυθμός, καθώς τα υγρόληκτα στοιχεία που θητεύει η λεκτική του επιλογή συντείνουν στην άνετη ροή του στίχου, με τις μεταφορές και τις αναγωγές να δημιουργούν μια λυρική ευφορία. Όχι σπάνια, αναγκάζοντας τον αναγνώστη σε μια αναγωγή της σκέψης του ποιητή με τα καθ` εαυτόν του καθενός μας. Κι ίσως αυτή η άνετη μεταφορά, από το εγώ στο εμείς, να είναι η επιτυχία του Στέλιου Μεφρέδα.
Ο «άξονας περιστροφής»του τίτλου σημειολογώντας τον ποιητικό άξονα στη περιστροφή του από το πρώτο ενικό στο δεύτερο ή από τη μελαγχολία στην ελπίδα , από το ανέλπιστο ή το αναπόφευκτο στην παραδοχή του τετελεσμένου κινείται σε έναν διάλογο με ένα υποθετικό συνομιλητή που μπορεί να είναι ένα alter ego ( μην είσαι ανυπόμονος /κάτι θα βρεις απόψε να κάνεις/να σκαλίσεις τη φωτιά κάποιο στίχο να γράψεις /να δοκιμάσεις τονισμούς) ή ένας εξιδανικευμένος έρωτας …
( Τα χέρια σου ω τα χέρια σου σύνορο και επικράτειά μου λειμώνας να βλαστήσουν οι ρίζες μου κλείθρα του παραδείσου στον δεύτερο κύκλο της δημιουργίας )ή το ίδιο υποθετικά ένα φίλος ή ένας εξομολόγος πάντοτε σ ένα επίπεδο νοσταλγίας “Θυμάσαι καθόμασταν στα ρείθρα έτοιμοι να ταξιδέψουμε με τις βάρκες μας ….Θα γυρίσουμε κάποτε στον τόπο μας γιατί έχει ο καιρός γυρίσματα”.
Κυρίαρχη μια φιλοσοφική διάθεση που τον ταξιδεύει σε μεταφυσικές( Άπλωσε ρίζες μέσα μου η αλλοτρίωση/καταιγισμός οι αριθμοί τα σχέδια τα μερίσματα, χρόνια αποσβένω το φως που κληρονόμησα ένα έγινα με τους συνδαιτυμόνες ) κι αλλού «Ένα χάμογελο στείλε μου Αριάδνη /ν` αμνηστευθεί η καταδίκη μας/μη γίνει βρόχος το σχοινί σου κι απαγχονιστώ»
Κι` ακόμη ξενίζουν κάποιες λέξεις , νοσφίζομαι, επίνελυς, τυφλοπάνι, ανιπτόποδες αλλά προσθέτουν στο καθημερινό λεξιλόγιο δείγμα της προσφοράς της ποίησης στη γλώσσα.
Δυσκολεύεσαι να ξεχωρίσεις κάποιο ιδιαίτερα, ωστόσο « Ξεστρατίζει ο νους με τέτοιο φεγγάρι…Μακάριοι αυτοί που απόψε κοιμούνται/Οι άλλοι/πίνουν το ένα ποτό μετά το άλλο/ κοιτάζουν ήρεμα το φεγγάρι/ και ρίχνουν την αυλαία»
Σταύρος Ιντζεγιάννης