Σάββατο 30 Ιουλίου 2016

ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΟΣ 28 / 7 / 16


 

                                                                         ΚΑΘ ΟΔΟΝ

      Ο ΤΡΟΜΟΣ

    Σίγουρα κάτι δεν πάει καλά.. Τον τελευταίο καιρό το ένα  έγκλημα ακολουθείται από ένα άλλο. Ωσάν κάποιος να άνοιξε την πόρτα ενός φρενοκομείου  και απελευθέρωσε κάποιους μανιακούς σχιζοφρενείς – με την εντολή εξολοθρεύστε. Πως αλλιώς να εξηγήσεις  αυτή  την ανεξέλεγκτη δύναμη που κυριαρχεί σε παγκόσμιο επίπεδο με ένα όπλο ή ζωσμένη με μια βόμβα που απειλεί να πυροδοτήσει στο όνομα ενός θρησκευτικού φανατισμού ή μιας ανεξήγητης τρέλας σκοτώνοντας με ένα πραγματικό σαδισμό αθώους αδιακρίτως φύλου, ηλικίας, χρώματος επιδερμίδας, αξιώματος ή πλούτου. Ο θάνατος για τον θάνατο.

   Η ζωή του ανθρώπου πιο φτηνή παρά ποτέ. Γιατί σκοτώνουν;  Άγνωστο. Δε γνωρίζονται μεταξύ τους. Δεν είχαν ποτέ μια όποια διαφορά. Δεν αρνήθηκαν μια διαταγή. Δεν  πρόβαλαν μια  αντίσταση. Σκοτώθηκαν γιατί απλώς κάποιος παρανοϊκός είχε ή αγόρασε ένα όπλο ή κάποιοι  φρόντισαν να τον οπλίσουν και ή τον διέταξαν ή στη περίπτωση του τζιχάντ τον έπεισαν πως αυτό είναι το θέλημα  του Αλλάχ. Ενός άγριου εκδικητικού Θεού που λειτουργεί ως σύχρονος Μινώταυρος ζητώντας  την καθημερινή του λεία  και πως έτσι θα πάει στον μουσουλμανικό παράδεισο όπου το πιλάφι είναι βουνό και το μέλι  ρέει σαν ποτάμι και  σκέφτηκε να το χρησιμοποιήσει για να μείνει στην ιστορία.  

Ως ένα κακέτυπο του Ηρόστρατου ο οποίος το 356 πΧ πυρπόλησε τον Ναό της Εφεσίας Αρτέμιδος για να μείνει το όνομά του στην ιστορία όπως δήλωσε ο ίδιος  Ένας κύκλος αίματος που δε λέει να κλείσει και που η αιμάτινη διάμετρός του εκτείνεται από την Εγγύς στην Άπω Ανατολή

  και  από εκεί στην Ευρώπη προσπαθώντας  να συμπεριλάβει και τις πέντε Ηπείρους. Ήδη μετά τη Γερμανία και τη σφαγή του Μονάχου ένας Γερμανός  -Ιρανός έσφαξε έναν Έλληνα Μουσουλμάνο. Προχτές ακόμη ακούσαμε  στην Ιαπωνία( 19 νεκροί από επίθεση σε κέντρο ατόμων με νοητική αναπηρία) .Από τη Νέα Φιλαδέλφεια (ΗΠΑ) στη Γαλλία όπου μετά τα τραγικά  αλλεπάλληλα τρομακτικά χτυπήματα προχθές κάποιος αποκεφάλισε στο όνομα του Αλλάχ ένα ιερέα. Κανείς δε ξέρει που και ποιο θα είναι το επόμενο χτύπημα. Ο θρησκευτικός φανατισμός , τα ρατσιστικά απωθημένα, οι ταξικές διαφορές,  τα εθνικιστικά κατάλοιπα μαζί με τον σαλεμένο νου έρχονται με τη ρομφαία μιας εκδικητικής μανίας να ισοπεδώσουν ότι ζωντανό στην πλάση. Κανείς δεν ξέρει να απαντήσει στο ερώτημα: Γιατί;  

-Διότι !!!

  Γιατί ; Είχα ρωτήσει έναν γέροντα στο Περιβόλι της Παναγιάς όπου είχα καταφύγει να  συγκεντρωθώ, να κάνω τον απολογισμό,  πριν 10 χρόνια. Γιατί;

  Δεν υπήρχε ακόμη αυτή η έξαρση της ανεξέλεγκτης εγκληματικότητας που υπάρχει σήμερα, αλλά ο κόσμος βρισκόταν σε αναταραχή-κυρίως οικονομική-που προδίκαζε ένα σκοτεινό μέλλον. Και τότε είχαμε αρχίσει να φοβόμαστε –κάποια σημάδια το έδειχναν-πως ερχόταν καταιγίδα.

  -Γιατί;- είχα ρωτήσει τον γέροντα στον αυλόγυρο της πανέμορφης Φιλοθέης.

   Σταμάτησε να σκαλίζει το χώμα με το ραβδί του μπροστά στο πεζούλι που  καθόμαστε και είπε  χωρίς να σηκώσει το κεφάλι του. «Δεν ξέρεις γιατί; Εκεί κάτω στην πόλη που γράφεις , που διαβάζεις , που ακούς που συζητάς  δεν κατάλαβες ακόμη το γιατί;»

  -Εκεί κάτω είναι αλλιώς τα πράματα γέροντα. Όταν ζεις μια κατάσταση, όταν είσαι μέρος  αυτών που γίνονται, όταν μοιράζεσαι τις ευθύνες της καθημερινότητας δε βλέπεις .Δεν ακούς, δεν καταλαβαίνεις Πρέπει να βρεθείς  έξω από το πεδίο της ζωής εκεί κάτω. Πρέπει να τα δεις από μακριά –να σταθείς παρατηρητής-για να ανοίξεις τα μάτια σου. Να βρεθείς μέσα στην ομορφιά της Δημιουργίας να νοιώσεις όσο είναι μπορετό την Πλάση και τον Πλάσαντα. Να προσπαθήσεις την απολύμανση από τα μικρόβια της απιστίας  για να καταλάβεις τη βαθύτερη έννοια της πίστης. Της απόλυτης πίστης, που δικαιώνει τον προορισμό του ανθρώπου και υμνολογεί  τον πάντα εν σοφία ποιήσαντα εν όλη τη καρδία και εν όλη τη ψυχή και εν όλη τη διαννοία σου. Πες μου γέροντα τι φταίει. Ρωτάω γιατί;   

  Μεσολάβησε μια σιωπή που μπορεί να κράτησε μισό λεπτό ή έναν αιώνα. Ύστερα είπε ήσυχα. Χάσαμε την πίστη μας. Λατρεύουμε το χρήμα. Την εξουσία, το  σαρκίο μας. Το « εγώ» μας. Σηκώσαμε  κεφάλι ενάντια στο  Θεό. Επαναστατήσαμε ενάντια στη θέλησή του και λησμονήσαμε το λόγο του :Τι ωφελήσει άνθρωπον εάν τον κόσμον όλον κερδίσει την δε ψυχήν αυτού ζημιωθεί. Ζημιωθήκαμε την ψυχή μας να το γιατί!

                                        Σταύρος Ιντζεγιαννης

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Γνωμη 30 / 7 / 16


   

                                                      ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ

   ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ

 

  Θάλαττα – θάλαττα. Μυρίων κάθοδος..Ουκ έστιν άρσεν ή θήλυ, νεαρά ή μπαμπόγρια, πλούσιος ή πένης, παντρεμενος  ή ανυμέναιη ,μπεμπέκα,  χήρα ή ζωντοχήρα, εποχούμενη ή πεζοπορούσα που να μη βρίσκεται παρά θιν αλός!

    Η θάλασσα είναι μια θηλυκή αγκαλιά .Ο ουρανός  είναι γαλάζιος. Οι νεαρές είναι θεόγδυτες. Οι επιθυμίες χτυπάνε κόκκινο. Η το πιεσόμετρο έτοιμο να κλατάρει και η γερουσία του καφενέ συνεδριάζει εκτάκτως παραθαλασσίως αφ ενός  λόγω καύσωνος αφ ετέρου λόγω θεάματος . Ο Χρηστάρας καθαρίζει κάθε τόσο τα γυαλιά του. Τώρα που έγινε η θάλασσα γιαούρτη χάσαμε τα κουτάλια, αφορίζει!

   Ο Τσίπρας με την κουστωδία του πάνε στην Πάρο αεροπορικώς. Η μεσοαστική οικογένεια πάει στη πλαζ  λεωφορειακώς. Οι μπουρζουάδες…κουρσαρικώς και ο Λεβέντης στη βουλή…κυβερνητικώς Φυσικά ο κύριος εφοπλιστόπουλος με την κοιλίτσα του, τη φαλακρίτσα  και τη νερά του σύζυγο πάνε σε κάποιο κοσμικό νησί …κοττερικώς. Τουτέστιν όλοι βολεύονται μια χαρά κι εμείς όπως -  όπως!!!

    Πάω να ντυθώ λέει η μαντάμ και …γδύνεται. Ένα τριγωνικό πανάκι μπροστά κι ένα κορδονάκι εξ οπίσω με ένα φιογκάκι που  σε βάζει  σε πειρασμό: Να το λύσω – να μη το λύσω. Α ρε ζωή μπαμπέσα και κακούργα. Κάποτε είχαμε δόντια και δεν  είχαμε … μήλο να δαγκώσουμε Σήμερα που γέμισε ο τόπος …μήλα δεν έχουμε δόντια και οι μασέλες δε φτουράνε στην περίπτωση!!!

  - Πως με βλέπετε – ρωτάει φιλάρεσκα η μανταμίτσα από το διπλανό τραπέζι.

  -.Γλακτομπούρεκο !

  Τσακίζεται ο Μένιος να της βρει καρέκλα να καθίσει στο τραπέζι μας να την κεράσουμε. Θα πιείτε ένα ουζάκι, να ανοίξουμε μια …σαμπάνια;

 - Α όχι ευχαριστώ με περιμένει ο Λάκης να βουτήξουμε-λέει και μας δείχνει έναν  παιδαρά που της κάνει νόημα: Έλα λοιπόν!

  Αχ Θεέ μεγαλοδύναμε. Όλα τα έργα εν σοφία εποίησες εκτός από ένα. Τι χρειαζόταν τα γεράματα; Να βλέπεις κάτι τέτοιες   και σού `ρχεται να χωρίσεις την Αριστέα  και να πάρεις ετούτη δω να σε ταϊζει πρωί βράδι λουκουμάδες  με ρακόμελο.

 -Θα της τα ρίξω –λέει ο Μεμάς.

 Κάτσε φρόνιμα βρε. Διότι καλά να σου πει όχι, αν όμως σου πει ναι, τι κάνεις ; 

   Ε και-δευτερολογεί ο φίλος. Αν είναι να πεθάνεις  σε μια τέτοια αγκαλιά χαλάλι της.  Θα ανεβείς στον ουρανό και θα σου ανοίξουν διάπλατα τις πύλες του παραδείσου. Περάστε κύριε, δικός σου ο Παραδεισος πρόσεχε μόνο τον… όφη »

  Το έλεγε  η γεροντολόγος η Ασλάν που κουράριζε τον Καραμανλή! Οι άντρες πρέπει να παντρεύονται μικρές για να ξανανιώνουν. Κάτι ήξεραν οι Αιγύπτιοι που έβαζαν τους Φαραώ να κοιμούνται με 12 πιτσιρίκες  στο κρεβάτι  για να αισθάνονται νέοι.

   Καλοκαίρι-Βερναδέικα μπιτς. Ο χρόνος τρέχει. Η ηλικία έτρεξε προ πολλού. Οι δυνάμεις ξέμειναν. Οι εξετάσεις του γιατρού από το κακό στο χειρότερο και οι πειρασμοί σε πολιορκούν  λες και το  κάνουν επίτηδες να σου θυμίζουν τι είχες και  τι έχασες

 - Από μυαλό ;

 - Κουκούτσι!

   Είναι και η καρδιά. Ένα ντουλάπι χάπια. Για την πίεση, για το ζάχαρο, για τη χοληστερίνη, για τον προστάτη, για τους ρευματισμούς τα αρθριτικά και να προσέχετε –λέει ο γιατρός το… βιάγκρα στην ηλικία σας με μέτρο !!!

  Η  Ελλάδα απολαμβάνει στις παραλίες τα μπάνια του λαού με σαγιονάρες, βερμούδες και μπικίνι. Μερικές με εξώλαιμα, εξώπλατα και έξω φόρα καμπάνα τα εντός, εκτός και επί τα  παραμέσα. Ξαπλωμένες δίπλα- δίπλα γιαγιά –μαμά κόρη και εγγονή. Όλες οι ηλικίες, όλα τα μεγέθη, όλα τα βάρη και όλες οι εμφανίσεις. Φάλαινες  αλλά και χέλια. Συλφίδες αλλά και μερικές με…πορτ μπακγάζ!

 Το Δημόσιο αργεί εκτός από τις εφορίες που ξαγρυπνάνε. Κάτι λέει η τηλεόραση για τις δόσεις, τα κόκκινα δάνεια τις τράπεζες τις ρυθμίσεις .Θα αρχίσουν και οι πλειστηριασμοί. Έξαλλος ο Παμίνος  βάζει τις φωνές. Αμάν πια με τη τηλεόραση .Αφήστε να απολαύσουμε το ουζάκι μας, να χαρούμε την ομορφιά που κυκλοφορεί  στου γιαλού τα βοτσαλάκια και από Σεπτέμβρη βλέπουμε Ο Θεός είναι μεγάλος.

- Μα δε λέμε για το Θεό. Για τον Τσίπρα λέμε!!!

                          Σταύρος Ιντζεγιαννης

Πέμπτη 28 Ιουλίου 2016

ΓΝΩΜΗ 25 / 7 / 16


     

                                                       ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ

    ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΣΤΗΝ ΟΜΙΧΛΗ

 

    Τσίπρας :Νικήσαμε μεν , χάσαμε δε !

   Μητσοτάκης:  Χάσαμε μεν, νικήσαμε δε !

  Δηλαδή λέει ο Παμίνος ο ένας νίκησε χάνοντας κι ο άλλος έχασε νικώντας. Παρ` το αυγό και κούρευτο !  

  Με 179 ψήφους υπέρ, ψηφίστηκε η απλή αναλογική (νίκη της κυβέρνησης)  η οποία όμως δε μπορεί να εφαρμοστεί από τις επόμενες εκλογές αλλά από τις μεθεπόμενες, άρα ήττα της κυβερνητικής πρότασης που αλλιώς τα περίμενε κι αλλιώς της βγήκαν καθώς τα 200 κουκιά έμειναν ευσεβείς πόθοι. Το αν ήταν σωστή η πρόταση ή όχι   άλλου παπά Βαγγέλιο. Κοινή γαρ η τύχη και το μέλλον αόρατο.

    Ξενυχτισμένος μας έρχεται  ο φίλος  στην πρωινή συνέλευση της  γερουσίας του καφενέ. Με τη τσίμπλα στα μάτια ακόμη  σελεμίζει καφέ και τσιγάρο, καθόσον λέει περίμενα να δω την ονομαστική ψηφοφορία στη βουλή και να απολαύσω λόγους – διαλόγους –ατάκες και καρφιά και το μόνο αξιοσημείωτο  ήταν ο Λεβέντης που τα είχε βάλλει με την κυρία Γενηματά για να καταλήξει ως μαινόμενος ταύρος κατά του κ. Σκανδαλίδη. Από τις απολαυστικότερες στιγμές του Ελληνικού κοινοβουλίου. Κρίμα που δεν τον άφησαν να ορμήξει να δούμε θέαμα

    Και λοιπόν ρωτάμε; Ώδινεν όρος και έτεκεν μυν απαντάει. Ούτε φωτιστήκαμε – ούτε σκοτιστήκαμε. Δεν υπάρχουν πια οι μεγάλοι που ξενυχτούσαμε να τους ακούσουμε. Απέσβετω λάλον  ύδωρ. Οι μεγάλοι τελείωσαν.Ετουτοι εδώ αντί να μιλάνε για πολιτική βρίζουν ο ένας τον άλλον. Ακούγαμε τον Κανελλόπουλο να αγορεύει ή τον Γεώργιο Παπανδρέου τον Γέρο της Δημοκρατίας και μαθαίναμε όχι μόνο πολιτική αλλά και Ελληνικά. Καθαρά ωραία ελληνικά. Καταλάβαινες γιατί πράγμα  μιλάνε. Σήμερα ακούς βουλευτές από το βήμα της βουλής και αναρωτιέσαι τι λένε ή τι ήθελαν να πούν! Χώρια που διαβάζουν από χειρογράφου. Κάποτε εθεωρείτο ρητορική ανεπάρκεια  και  προσβλητική της προσωπικότητας του βουλευτή η από χειρογράφου ανάγνωση.  Κάποιες φαρμακόγλωσσες  μάλιστα λένε ότι τους τα δίνει έτοιμα το κόμμα και τα διαβάζουν όπως θα διαβάζανε : Επιστολής Παύλου το ανάγνωσμα!

   Ακούγαμε και τότε πολιτική  με αντεγκλίσεις  και φραστικές  επιθέσεις, που όμως δεν ξεφεύγανε από το ύφος της ρητορικής  ευπρέπειας. Χαιρόσουν να τους ακούς και μάθαινες όχι μόνο πολιτική άλλα και  ιστορία. Ακούγαμε από το βήμα της βουλής τον ανεξάντλητο  σε γνώσεις και μνήμες με αναφορές διανθισμένες με  ιστορία και παράδοση, ακόμη και λογοτεχνία , τον  αξέχαστο Αθανάσιο Κανελλόπουλο βουλευτή Ηλείας και Υπουργό συντονισμού και λέγαμε να μη τελειώσει.

    Όπως και να έχει, κοινή διαπίστωση ότι  στις συμπληγάδες του ΝΑΙ και του ΟΧΙ βρέθηκαν την Πέμπτη που πέρασε κόμματα και αποκόμματα, νεοφώτιστοι του κοινοβουλίου και παλιές καραβάνες που παίζουν στα δάχτυλα τη τέχνη να λες πολλά χωρίς να λες τίποτε. Το γνωστό Άλλα αντ` άλλα και της Παρασκευής το γάλα. Για άλλα αναφέρεται  ο ρήτορας , για άλλα απαντάει από κάτω η αντιπολίτευση!

   149 γραμμένοι να ομιλήσουν οι περισσότεροι θυμίζοντας με τα όσα είπαν ,ξείπαν, αναθεμάτισαν, έβρισαν, την περίφημη συνεδρίαση του 1893, όπου ο Θεόδωρος Δηληγιάννης είχε πει το αμίμητο λες και το είπε για μας σήμερα. «Οι περιπεπλεγμένες υποθέσεις  του ημετέρου κράτους κύριοι βουλευτές περιεπλέχθησαν εις έτι περιπλοκοτέραν περιπλοκήν». Και δεν είχε άδικο καθώς  149 βουλευτές  άλλοι διαβάζοντας λες και διάβαζαν έκθεση  3ης λυκείου και άλλοι  μπερδεύοντας σοφίες και ελληνικούρες κατηγορούσανε  τους προηγούμενους .

   Κοινή διαπίστωση ωστόσο, είναι,  ότι εκείνο που απασχολεί τόσο την κυβέρνηση όσο και την αντιπολίτευση δεν είναι το να πείσουν το λαό ότι αυτοί είναι οι καλύτεροι και οι μόνοι να τον βγάλουν από την κρίση, αλλά ότι οι άλλοι  είναι οι χειρότεροι.

   Ήδη το εκλογικό σύστημα παραμένει το ίδιο και ο νικητής όποτε κι αν γίνουν εκλογές θα πάρει το μπόνους των 50 εδρών γιατί δυστυχώς η πολιτική ιστορία της Ελλάδας  διδάσκει ότι άλλο η θεωρεία της απλής αναλογικής και άλλο και άλλο η πράξη της κυβερνησιμότητας. Οι κυβερνήσεις συνεργασιών στην Ελλάδα ουδέποτε μακροημέρευσαν Θα έχουμε πάντα ανάγκη  ένα μπόνους για τον πρώτο. Σημασία έχει το ποιος θα είναι ο πρώτος. Και μόνο αυτό.

   Σταύρος Ιντζεγιαννης

 

Πέμπτη 21 Ιουλίου 2016

ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΟΣ 23 / 7 /16


                                                            ΚΑΘ  ΟΔΟΝ

      ΆΡΤΙ ΑΦΙΧΘΕΙΣ

 

     Κάλλιο να σου το μάτι παρά το όνομα-λέει η λαϊκή σοφία !

   Κατάντησες γκρινιάρης – μου το κολλάει η μικρή μου κόρη που αποτελεί και το κριτικό μου βαρόμετρο. Συμφωνεί πάραυτα και ο ανεψιός μου –μη χάσει την ευκαιρία. Ηλικία γαρ –μου ρίχνει και την χαριστική βολή-τι περιμένεις.

 Έχουν δίκιο, αλλά έχω κι εγώ το δικό μου δίκιο, διότι βλέπω , ακούω, διαβάζω μερικά  πράγματα που όχι είναι απλώς  περίεργα, αλλά τα θεωρώ απαράδεκτα.

  Στο θέμα  μας λοιπόν.

   Γάμος. Με όλους τους κανόνες και τους τύπους της ορθοδοξίας. Νυφικό επώνυμο, πέπλα, τούλια, διαμαντικά και χρυσαφικά, ρύζι με το σακί να φτιάξεις πιλάφι για ολόκληρη ενορία και τα γνωστά της εκκλησιαστικής τάξης. «ευλόγησον αυτούς Κύριε ο Θεός ημών ως ευλόγησας τον Αβραάμ και τη Σάρα…  και δως αυτοίς καλλιτεκνίαν…και καλούς απογόνους!!!

-Να ζήσετε…να ζήσετε !!!

   Με απορία με κοιτάζει η καλή μου  θεία Ευτέρπη. Που το πας –ρωτάει. Τι το περίεργο βλέπεις.

  Μέχρι εδώ τίποτε- απολογούμαι Όλα καλά και ωραία και Χριστιανικά. Παρακάτω είναι που θέλω να σχολιάσω. Άκου…ν` ακούσεις!!

    Στα «Νιφορέικα μπιτς» η γαμήλια δεξίωση. Είθισται. Με 300 καλεσμένους διαβάζω στην εφημερίδα. Πάλι καλά. Οι άνθρωποι έχουν λεφτά –δικά τους είναι ούτε τα  έκλεψαν ούτε δανεικά τα ζήτησαν, ούτε από τα δικά μου πήραν. Δικά τους είναι να τα χαίρονται. Τέλεια μέχρις εδώ. Παρακάτω είναι η κριτική μου, διότι…

   Διότι η τεράστια γαμήλια τούρτα ήρθε από την Ιταλία μαζί με τους Ιταλούς σεφ. Και λέω τώρα εγώ ο γκρινιάρης και αιωνίως καταγγελτικός. Δεν υπήρχαν στη Ελλάδα και δη στην Πάτρα

 ζαχαροπλαστεία ικανά να φτιάξουν μια τούρτα , όσο κι αν την ήθελαν μεγάλη, εντυπωσιακή, χλιδάτη. Πως θα πάει αυτός ο τόπος μπροστά, όταν για ένα γλύκισμα-έστω γαμήλιας  δεξίωσης, τρέχουμε στην Ιταλία ή αλλού;

   Θα μου πείτε και τι με νοιάζει εμένα. ‘Όμως εδώ έχω την αντίρρησή μου. Αν δεν μιλήσουμε , αν δε φωνάξουμε γι αυτά τα  φαινομενικά ασήμαντα, πως θα φωνάξουμε για τα σημαντικά.

   Θυμήθηκα σαν σε αχλύ τα πριν τον πόλεμο χρόνια όπου οι εφημερίδες διαφήμιζαν το  θαυμασμό μας για ότι ξένο  με τις γνωστές αγγελίες. « Ο καρδιολόγος ..τάδε  άρτι αφιχθείς εξ Εσπερίας δέχεται κ.τ.λ» Η θυγάτηρ του… δείνα συμπολίτη μας, επανελθούσα εκ του ταξιδίου της εις Παρισίους, όπου ενημερώθη περί των τελευταίων εξελίξεων της μόδας,  αναλαμβάνει…κτλ » αλλά και μετά τον πόλεμοι οι δρόμοι γέμιζαν ξενόγλωσσες επιγραφές, Ραφείον το Παριζιάνικο, Κουρείον η Μπέλα  Νάπολη, Εστιατόριον το Γαλλικόν. Το κάθε ξένο είχε περιβληθεί από μία αίγλη. Κουάν ντ` ορ – γωνιά του χρυσού (κι ας ήταν στη μέση  του τετραγώνου!) .Ραφείον το…σικ! κι ένα σωρό άλλα που εξακολουθούν μέχρι σήμερα.

    Η ξενομανία μας, η διάθεση να αντιγράψουμε σε κάθε τι τους Ευρωπαίους θριάμβευε και καθώς φαίνεται  εξακολουθεί να θριαμβεύει. Μια τούρτα- ένα γλύκισμα δηλαδή, το παρήγγειλλαν  στην Ιταλία. Πως να πάει μπροστά αυτός ο  τόπος;

   Θα απαγορέψεις  στον κόσμο να κάνει  αυτό που θέλει-με εγκαλεί η θεία Ευτέρπη.

  Όχι βέβαια. Καλόπιστη η κριτική που ξεκινά από τις απορίες μου. Τι το λιγότερο θα είχε μια τούρτα ή ακόμη κι ένα νυφικό ή κάτι άλλο φόρεμα ή φαγώσιμο ή διακοσμητικό Ελληνικό, από αυτά που έχουν οι ξένοι: Δηλαδή θεωρείται τίτλος το ότι ήρθε η τούρτα από την Ιταλία και θα μειώνετο η λαμπρότητα της τελετής του κατά τα άλλα συμπαθούς ζεύγους των νεονύμφων, αν η γαμήλιος τούρτα ήτο Ελληνική ή κατ` εμέ του αδιόρθωτου πατρινολάτρη ήταν Πατραϊκής κατασκευής!

   Είμαστε αδιόρθωτα ξενομανείς. Πάσχουμε από ένα σύνδρομο μειονεκτικότητας  απέναντι στους ξένους το οποίο αναπαράγεται από γενιά σε γενιά από Βαυαροκρατίας ως σήμερα.. Εξακολουθούμε να υποστηρίζουμε – το διαφημίζουμε κιόλας- εκείνο το « άρτι αφιχθείς εξ Εσπερίας» δι ο και αρπάχτηκα με τον εγγονό μου, που μιλώντας μου απάντησε, ο κέυ παππού, εννοώντας εντάξει-συμφωνώ. Γιατί αγόρι μου προσπάθησα να τον διορθώσω. Ελληνικά μιλάμε. Πες εντάξει- σύμφωνοι.

 -Μα το λένε όλα τα παιδιά στο σχολείο. Το λέει και η δασκάλα μας, μου απάντησε . Το λέει και ο μπαμπάς και η μαμά, συμπλήρωσε και ο μικρότερος –του νηπιαγωγείου αυτός.

   Βλέπετε δεν είναι μόνο στα γλυκά, ισχύει ακόμη και στη γλώσσα μας εκείνο το «άρτι αφιχθείς εξ Εσπερίας»!!!

  Σταύρος Ιντζεγιαννης

 

 

Δευτέρα 18 Ιουλίου 2016

GNVMH 18/7/16


 

                                                   ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ

   O ΑΡΙΘΜΟΣ 200

 

 Αυτή η ιστορία με τους 3 ψήφους που λείπουν (μέχρι τη στιγμή που γράφεται αυτό το χρονογράφημα ) για να συμπληρωθεί  ο μαγικός αριθμός 200 και να περάσει ο νέος εκλογικός νόμος,  που θα απαγορεύει στο όποιο κόμμα έχει την πλειοψηφία να σχηματίζει κυβέρνηση (θες να βγει η Ν.Δ,  λέει ο Σύριζα και να τραβιόμαστε, κάλιο λοιπόν γαϊδουρόδενε παρά γαϊδουρογύρευε,  που έλεγε ο παππούς) θύμισε τη δύναμη των αριθμών που κυβερνούν τη ζωή μας κι ας λένε πως οι αριθμοί είναι αδιάψευστοι. Εξαρτάται πως τους μετράς και ενώ 1+1 =2 μπορεί όμως να κάνουν και 1Χ1=1ή αν τους βάλλεις πλάι-πλάι 11. Στον έρωτα (1+1=3) δηλαδή  ένας και μία, μπορεί κάλλιστα  να κάνουν 3 αν ξαπλώσουν κατά το «Ρωμαϊκό Δίκαιο» «γυμνός και γυμνή στο ίδιο κρεβάτι» και… δεν προσέξουν!!!

   Από την εποχή που ο Πυθαγόρας διατύπωσε το περίφημο θεώρημά του  για την υποτείνουσα του ορθογωνίου τριγώνου όπου  «το τεσσαράγκωνο της  αποκατινής τεντρώστας πατσίζει σούμα με το τεσσαράγκωνο των δυο παϊδιών που στέκονται σούζα» μέχρι σήμερα  οι αριθμοί παίζουν βασικό ρόλο στη πολιτική, οικονομική θρησκευτική  και κυρίως τη συζυγική και ερωτική ζωή των ανθρώπων !

    Για τρεις ψήφους ψάχνεται η κυβέρνηση θυμίζοντας τον Ριχάρδο τον 3ο : Το βασίλειό μου για ένα άλογο (Μάχη του Μποσγουορθ 1485) Εδώ ζητάμε 3 ψήφους. Την ιδεολογία μας για 3 ψήφους ( σημ: Ίσως και ένα Υπουργείο μπόνους !)

 Της μοίρας μας τα 3 κακά ταλαιπωρούν την κοινωνική μας ζωή, Πυρ – γυνή και θάλασσα. Και βέβαια σπουδαίος ο αριθμός 3 στην ερωτική ζωή των ανθρώπων όπου 3 είναι αυτά που καθορίζουν το μέλλον ενός ζευγαριού: Τα λεφτά, ο φίλος και το σεξ ( μερικές φαρμακόγλωσσες λένε και για τον…κουμπάρο ή την κουνιάδα)   και  3 είναι  όπως ξέρουμε τα μόνα που δε δανείζονται. Το όπλο, το άλογο και η γυναίκα. Ενώ τρία -3- είναι αυτά που δυσκολεύουν ένα διαζύγιο. Η κοινή περιουσία, η διατροφή και τα παιδιά

    Τρία-3- είναι εκείνα που συντάσσονται με το συμπάθιο. Ο αριθμός 3, τα μήκους σημαντικά (τόοοσο) και  η λέξη γάιδαρος .Υπάρχουν βέβαια και άλλα… 3 τα οποία όμως δεν γράφονται!!!

   Στην οικονομία η Ελληνική τραγωδία είναι η Τρόικα-δηλαδή τρία: Δ.Ν.Τ-Eurogroup-ΕΚΤ. Στην τραπεζική γλώσσα 3 είναι τα ζητούμενα Η υποθήκη, τα κόκκινα δάνεια και η πρώτη κατοικία ενώ η εφορία κόβεται κι αυτή για 3 πράγματα: Φοροδιαφυγή, καταθέσεις εξωτερικού, ανείσπρακτοι φόροι. Οι δανειστές ζητάνε  3 προϋποθέσεις για αξιολόγηση. Απολύσεις, μειώσεις συντάξεων και μισθών ,ασφαλιστικό πείνας.

     Επίκαιρη η Γαλλική τραγωδία προχθές  στη Νίκαια με τους 84 νεκρούς θύμισε τα 3 ιδανικά για τα οποία αγωνίστηκαν οι  Γάλλοι γκρεμίζοντας τη Βαστίλη στις14 Ιουλίου 1789:  Ελευθερία-ισότητα-αδελφοσύνη ενώ εμείς  είχαμε κάποτε  το γνωστό ψωμί – παιδεία – ελευθερία που αντικαταστάθηκε στις μέρες μας με άλλα πιο σύγχρονα 3 κι αυτά :Κόμμα, Βουλή, Υπουργείο! Πάντως σήμερα  βιώσιμη κυβέρνηση είναι  δυνατή μόνο υπό 3 προϋποθέσεις. Εκλογές-πρώτο κόμμα-μπόνους!!!

  Στην καθημερινή μας ζωή οι μόνοι τρόποι να πλουτίσεις είναι 3.Κληρονομιά, λαχείο, κομπίνα που είναι και η προτιμότερη γιατί γλιτώνεις τους φόρους.

  Στην κοινωνική μας ζωή 3 είναι τα χειρότερα πράγματα  λένε οι Κινέζοι: Να περιμένεις κάποιον που δεν έρχεται, να κλαις για το γάλα που χύθηκε και να αγαπάς κάποια που δε σ`αγαπά, ενώ 3 είναι και τα μόνα που δεν γυρίζουν πίσω λένε οι Βουδιστές : Ο χρόνος που πέρασε η πέτρα που πέταξες και τα λόγια που είπες, ενώ 1 και μόνο 1 είναι το αναπόφευκτο: Ο θάνατος !

   Όπως και να` χει, τρία είναι τα πρόσωπα της Θεότητος .Πατήρ ,Υιός και Άγιον Πνεύμα από τα οποία εκπορεύονται άλλα 3.Αγάπη Πίστης Ελπίδα και φυσικά για μας τους Έλληνες 3 είναι οι αξίες για τις οποίες αξίζει να θυσιάζεσαι. Θρησκεία, Πατρίδα, Οικογένεια.

  Από όλα αυτά, νομίζω, καταδεικνύεται η δύναμη του μαγικού αριθμού -3-στο πολιτικό γίγνεσθαι του τόπου, καθώς χωρίς αυτό δεν συμπληρώνεται ο απαιτούμενος  αριθμός 200 !

 Σταύρος Ιντζεγιάννης

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΟΣ 13/7/16


                                                                    ΚΑΘ ΟΔΟΝ

      ΕΝ ΘΕΡΜΩ

 

     Οικογενειακό το θέμα αλλά νομίζω πως έχει ενδιαφέρον κι ας λένε « τα εν οίκω μη εν Δήμω». Μερικές φορές κάποια γεγονότα  προκαλούν  από μόνα τους γενίκευση. Είναι από εκείνα που μπορεί να συμβούν σε όλους μας Δε φαντάζομαι να είμαι ο μόνος που γκρινιάζει με 38 βαθμούς θερμοκρασία.

 - Και γιατί δεν ανάβεις το κλιματιστικό-με ρωτάει ο Μηνάς.

  Ομολογώ πως δεν το ανέχομαι. Δεν ανέχομαι να κάθομαι με κλειστά πορτοπαράθυρα καλοκαιριάτικα αντί να βλέπω ουρανό, θάλασσα, την πρασινάδα στον απέναντι ακάλυπτο ή την κατακόκκινη βουκαμβίλια που δοξολογεί τη Μεγαλοσύνη και τη σοφία του Πλάστη.

 - Πως ζεις χωρίς κλιματιστικό –επιμένει ο φίλος

   Γιατί παλιά μπορούσαμε και τώρα δε μπορούμε, που έχουμε και όλα  μας τα καλά;

   Γεμίζαμε τη στάμνα νερό από τη βρύση και τη βάζαμε στο μπαλκόνι ή στο παράθυρο όλη τη νύχτα και το πρωί πίναμε κρύο νεράκι, δροσερό και όχι παγωμένο σαν αυτό το απρόσωπο του ψυγείου.   Βάζαμε τα φαγητά –αν περίσσευαν, που δεν περίσσευαν!- στην κλούβα – το φανάρι όπως το λέγανε εδώ στην Πάτρα, όχι μόνο να παίρνει αέρα αλλά και να το προφυλάξουμε και από τη γάτα που πείναγε κι αυτή η φουκαριάρα. Βέβαια δεν ήταν τα μόνα. Μας λείπανε πολλά. Δεν ήταν μόνο το ψυγείο, μέχρι που βγήκανε του πάγου και κάπως  καλυτέρεψε η κατάσταση.

  Δεν  είχαμε μπάνιο. Έχει μείνει ιστορικό στην οικογένεια, που ο θείος έδειρε την κόρη του διότι έκανε μπάνιο. Μπάνιο μεσοβδόμαδα;  Άρα  κάπου έχεις να πας αλλιώς γιατί πλένεσαι.!!!  

   Η μάνα έπλενε στη σκάφη και μοσχομύριζε μπουγάδα όλο το σπίτι. Αγαπημένο θέμα των γελοιογράφων της εποχής. Για ηλεκτρική σκούπα φυσικά ούτε λόγος. Που τέτοια; Αφήστε βέβαια το κινητό, αυτόν τον μπελά που μας έχει ξετινάξει οικονομικά, διότι όσο και να προσπαθείς να κάνεις οικονομία εσύ, δεν την κάνουν τα παιδιά σου που μιλούν με τις ώρες. Αλλά και εμείς. Το κινητό έχει γίνει απαραίτητο προκειμένου να ανταλλάξει η Ευλαλία τη συνταγή για τα Σμυρνέικα σουτζουκάκια με την θεία Καλλινίκη! 

   Και κάπου εκεί είναι που μελαγχολούμε διότι μόνοι μας  κάναμε τη ζωή μας δύσκολη. Μας λείπανε πολλά-ναι! Αλλά  αντί να μας κάνουν πιο ευτυχείς μας γεμίσανε απελπισίες και …δάνεια!

   Άλλη αυτή η ιστορία με τα δάνεια. Κάναμε χαρές και πανηγύρια. Γεμίσαμε λεφτά! Σε  έπαιρνε η τράπεζα στις 12 τα μεσάνυχτα την ώρα που η Δωροθέα  ροχάλιζε τρισευτυχισμένη, βλέποντας  όνειρο πως την είχαν ανακηρύξει «Μις  κουζίνα» και σου έλεγε έλα το πρωί να σου δώσουμε έτσι στο κουβεντιαστό 10 χιλιάδες να πας διακοπές με την οικογένεια δείτε το γαλάζιο Δούναβη, που λέει το βαλς και που μόνο γαλάζιος δεν είναι

   Τώρα σε ξαναπαίρνουν στα μαύρα μεσάνυχτα από την τράπεζα πάλι και σε φοβερίζουν να σου κατάσχουν το σπίτι γιατί καθυστέρησες τη δόση. Να το πάρουν να το κάνουν τι; Τα περισσότερα  σπίτια στην Ελλάδα υποθηκευμένα  είναι. Ακόμη και το κράτος παραλίγο να υποθηκεύσει – λένε- το κτήριο της βουλής  με τον άγνωστο στρατιώτη, μέσω ΤΑΙΠΕΔ!!!

  Βέβαια, λέει ο Χαραλαμπος, φτιάξαμε το καλύβι του παππού στην Άνω Καλεντίνη διώροφο με 9 δωμάτια και 7 μπάνια (Θέλαμε βλέπεις να έχει και ξενώνα) Μια φορά μόνο πήγαμε στα 10  χρόνια και δεν ξαναπήγαμε, διότι η κυρία μου αγανάκτησε: «Αντί να παιδεύομαι δυο μέρες να το συγυρίσω για να μείνουμε Σαββατοκύριακο, δεν πάω στη Ζάκυνθο να κάνω και τα μπάνια μου;

   Και δεν είναι η μόνη περίπτωση. Γνωστός μας πήρε δάνειο με υποθήκη το σπίτι του για να κάνει δεξίωση στο γάμο της κόρης του με 600 καλεσμένους. Μια φορά παντρεύεις το παιδί σου-είπε. Μόνο που η κόρη του στους 5 μήνες  χώρισε και τώρα  ζητάει δανεικά από τους φίλους, να πληρώσει το δάνειο της τραπέζης,  για να μη του πάρουν το σπίτι.

  Γκρινιάζω, αλλά ο μόνος τρόπος να αντιμετωπίσετε τους 38 βαθμούς που μας τσουρουφλίζουν είναι ένα χαμόγελο. Χαμογελάστε και θα δείτε πόσο πιο όμορφα θα νοιώσετε. Πέστε μια γελαστή καλημέρα στον συγκάτοικο ή στον γείτονα που τον συναντήσατε στον δρόμο, στους συναδέλφους στο γραφείο ή στη δουλειά. Στον άγνωστο που διασταυρωθήκατε  στο πεζοδρόμιο. Δεν είναι δική μου η πανάκεια. Τη συνιστούν κορυφαίοι ψυχολόγοι ή ψυχοθεραπευτές. Αλάνθαστη συνταγή για μια ευχάριστη μέρα έστω και χωρίς κλιματιστικό.

  Σταύρος  Ιντζεγιαννης

.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Παρασκευή 15 Ιουλίου 2016

ΓΝΩΜΗ 9 / 7 / 16


 

                                                     ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ

ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΉ ΑΝΟΡΕΞΙΑ

 

  Ήταν στραβό το κλίμα το`φαγε κι ο γάιδαρος κι αποστράβωσε. Σοβαρές οι επιπτώσεις της οικονομικής  και πολιτικής  εν γένει κρίσης, στη σεξουαλική συμπεριφορά  των Ελλήνων,   διαπιστώνεται από τις μελέτες  των στατιστικών στοιχείων, αναφέρουν ειδικοί αναλυτές, που ασχολούνται με το…

πήδημα απλούν. Το τριπλούν ξεχάστε το, καταργήθηκε   ως …άθλημα.

    Η συζήτηση  στη καφετέρια  «Ελληνικόν» (παίρνω όρκο ότι είναι αλήθεια)  όπου η κυρία των κάποιων Μαϊων διαμαρτύρεται προς γενικήν θυμηδίαν. «Εγώ δεν μπορώ να πάρω τα πόδια μου κι ο Απόστολος θέλει και να τα …σηκώσω. Πως το λέει η παροιμία εμείς  φαϊ , εμείς πιοτί δεν είχαμε , ραπανάκια για την όρεξη, τον στέλνεις να κοιμηθεί στον καναπέ ή όχι;»

   Κι αν παρήλθον οι χρόνοι εκείνοι των ερώτων φαιδρά εποχή !!! Πρωταθλητές κάποτε   στο  …άλμα  επί κλίνης οι Έλληνες και οι Ελληνίδες διαπιστώνεται ότι ήδη  πάσχουν από σεξουαλική ανορεξία. Ακόμη και η θεία Ευτέρπη στα 70 της το αναθεματίζει : Μπα γιε μ` που να σ` μείνει όρεξη για τέτοια που κοιμάσαι εργαζόμενος και ξυπνάς άνεργος! Περικοπές , διακοπές, συντάξεις, παρατάξεις, νόμους παρανόμους, κόμματα και αποκόμματα το τσίτσιρι πιτσίτσιρι μας  έλειπε!»  

  Το διηγείται γνωστή μας και σπάμε πλάκα. «Γυρίσαμε από την πλαζ  όπου έβλεπε ο Κωστάκης μου τα θεοτσίτσιδα θηλυκά και …κάπως του `ρθε. Ντε και καλά να …ξαπλώσουμε». Και τι έγινε ρωτάμε για να το γλεντήσουμε. «Ε κάτι πήγε να παλέψει, αλλά τον πήρε ο ύπνος και άρχισε να ροχαλίζει απάνω μου!!!»

   Απολύσεις ,λουκέτα στην αγορά, μειώσεις μισθών ασάφεια, δηλώσεις, διαδηλώσεις επιδόματα  και το Δ.Ν.Τ να σου μετράει τις μπουκιές, χώρια που όλη η Ελλάδα μπαίνει καθώς λένε  στο ΤΑΙΠΕΔ που ασχολείται με τις εκποιήσεις, πως να  σου αφήσουν διάθεση για …σορόπια. Στο ναδίρ η ερωτικές επιδόσεις των νεοελλήνων. Πάτος  του πάτου!

  Και να σκέφτεσαι ότι κάποτε ερχότανε η πάσα Σκανδιναυία για να  απολαύσει ελληνικό …καμάκι. Για θυμηθείτε το τραγούδι: «Έχουν στήσει παραγάδι σας αρέσει η Ελλάδα μις. Τι θα κάνετε το βράδι  του γιου λάι ματμαζέλ  δη Γκρης;

   Με μαυρισμένο μάτι έρχεται ο Κωστάκης στην πρωινή  συνέλευση της καφετέριας.

  -Τι συνέβη βρε;

   Ξεροκαταπίνει, αλλά δε γίνεται να αποφύγει την ανάκριση. «Χτες το βράδι –λέει- όπως κοιμώμουνα η Νίτσα μου κοπάνισε μια γροθιά που παραλίγο να μου βγάλει το μάτι»

Είχε εφιάλτες η γυναίκα. Έβλεπε ότι είχε ξαπλώσει δίπλα της ο…Σύριζα.  Και όσο νόμιζε πως ήταν ο Τσίπρας δε μίλαγε- μπορεί και να το ευχαριστιότανε , νέος ,ωραίος  ο Πρωθυπουργός- αλλά μετά πλάκωσε όλη η κυβέρνηση  νουμεράδα, άσε που ένας – λέει- ένας  ήθελε και…  

    -Α τον ανώμαλο!!!

   Και εκεί επάνω -  προσπαθώντας να ξεφύγει, άρχισε τις γροθιές που πήραν ευτυχώς μόνο το ένα μάτι του δόλιου του Κωστάκη

  Μου διαμαρτύρεται καλή μου φίλη. Πως να έχεις το νου σου στον έρωτα όταν χάνεις το έδαφος κάτω από τα πόδια σου. Φόροι επί φόρων, δάνεια, πλειστηριασμοί ασφάλειες λογαριασμοί επί λογαριασμών σου παίρνουν τη δεκάρα από τη τσέπη σου και μετά θέλουν και να τους χειροκροτήσεις.

   Μας κατηγορούν για ερωτικά ανόρεχτους τους Έλληνες. Απλώς μέσα σε όλη αυτή την αναμπουπούλα έχουμε  χάσει το δρόμο. Πας να ξαπλώσεις και το μυαλό σου στο δάνειο που λήγει ή στο σπίτι που απειλούν να στο βγάλουν στον πλειστηριασμό.

   Σε έξη δόσεις ο «ΕΜΦΙΑ» έλεγε ο Υπουργός. Μετά το έκανε σε τέσσερις δεν αποκλείεται να μας πουν φέρτα όλα μαζί να τελειώνουμε..Άντε μετά  από αυτά να πας να ξαπλώσεις δίπλα στην Ανδρομάχη που έκανε μπάνιο, αρωματίστηκε –έπλυνε και τις μασέλες της –φόρεσε και μπέιμπυ ντολ και περιμένει αγκαλίτσες και φιλάκια και χάδια πολλά!!!

    Μας καταργούν την επαφή το δέσιμο, τη λαχτάρα του ενός για τον άλλον. Πώς να διασωθεί η επιθυμία του Αδάμ για την Εύα. Ακόμη και ο κλασικός  όφις του παράδεισου βαρέθηκε να περιμένει την ανάπτυξη να γεμίσει ο τόπος… μήλα και έπεσε κάτω από μια μηλιά σε χειμερία νάρκη!

   Πως το λέγανε παλιά. Έλλειψη χρημάτων στάση εμπορίου πάπαλα και το…αυτό. Mη κάνετε πως δεν καταλαβαίνετε!!!!

 Σταύρος Ιντζεγιαννης

    

ΓΝΩΜΗ 2/ /7 / 16


                                                                              ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ     


  ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΟΝ ΗΜΕΡΑΝ


 

  Ο κόσμος άλλαξε αλλάξαν οι καιροί / περάσαν χάθηκαν τα όμορφα τα χρόνια !!!

  Στο νοσταλγικό η καφενόβια  συνέλευση  χθες Κυριακάτικα καθόσον ο Χαρίδημος αρχίζει τα γνωστά «Θυμάστε ρε σεις τι ωραία περνάγαμε» και εκεί είναι που το ψιλοτραγουδάμε : Βρε πως μπατιρίσαμε που σαρανταρίσαμε!!!

  Διότι κύριε- λέει- χάλασε ο κόσμος. Άκου ν` ακούσεις. Τι μας έλειπε; Τίποτε. Σήμερα μας λείπουν τα πάντα και το μέλλον αόρατον. Άσε που κάθε τόσο σε παίρνουν από την τράπεζα και σε φοβερίζουν να σου κατασχέσουν  το σπίτι σου. Να το πάρουν να το κάνουν τι; Όλα τα σπίτια στην Ελλάδα υποθηκευμένα  είναι. Ακόμη και το κράτος παραλίγο να υποθηκεύσει – λένε- το κτήριο της βουλής  με τον άγνωστο στρατιώτη .Και σε φοβερίζει ποιος; η τράπεζα  που σε έπαιρνε στις 12  μεσάνυχτα την ώρα που η Ασημίνα ροχάλιζε τρισευτυχισμένη, καθόσον έβλεπε  όνειρο πως την είχαν ανακηρύξει «Μις  κουζίνα» και σου έλεγε έλα το πρωί να σου δώσουμε έτσι στο κουβεντιαστό 5 χιλιάδες να πας διακοπές με τη γραμματέα σου να δεις το γαλάζιο Δούναβη που λέει το βαλς και που μόνο γαλάζιος δεν είναι –θολούρα και απελπισία λες και βλέπεις  τον Αχέροντα με τον κατάμαυρο βαρκάρη της!

 Τι να του πεις ότι θα πας με τη γυναίκα σου;

  -Θα βάλλει τα γέλια. Πεταμένα λεφτά.Να χρεωθείς για να πας διακοπές μαζί της. Τα δάνεια δίνονται  για όσους ξέρουν να ζουν τη ζωή τους και όχι για όσους θέλουν να μεταθέσουν τη συζυγική  φαγωμάρα στις διακοπές τους

    Είχαμε πάει χρόνια πριν στη Χαλκιδική και δεν εύρισκα ξενοδοχείο να μείνουμε .Μόλις άκουγαν αντρόγυνο με παιδιά ξύνιζαν τα μούτρα τους.

. Που ακούστηκε - μου είπε μία στη ρεσεψιόν- διακοπές  στη Χαλκιδική με τη γυναίκα τους; Είναι σα να πηγαίνεις  στο Μόναχο και κουβαλάς μπύρα από την Ελλάδα.

   Κάπως έτσι είχε η ιστορία και ζούσαμε  ζωή χαρισάμενη. Παίρναμε  δάνειο, βάζαμε υποθήκη το σπίτι μας βέβαια, αλλά ποιος ξέρει τι γίνεται, ζούμε, πεθαίνουμε. Έληγε το δάνειο, παίρναμε άλλο δάνειο, από άλλη τράπεζα για να ξεπληρώσουμε το πρώτο. Βάζαμε αυτή τη φορά υποθήκη το σπίτι της πεθεράς, για να μη μείνουν τα εγγόνια της  στο δρόμο  και μετά τρίτο για να ξεπληρώσουμε το δεύτερο από  άλλη τράπεζα και πάει κορδόνι.

  Έτσι με δάνειο του δανείου και υποθήκη  επί της υποθήκης πήγαμε στο Λονδίνο, στη Βιέννη, στο Παρίσι. πήγαμε στην Πράγα όπου γίναμε ρεζίλι, στην όπερα, διότι η Ασημίνα κοιμήθηκε, πήγαμε στο Ντουμπάι να δούμε τη Τζεμιλέ τη Αφρικάνα να χορεύει (εκεί άξιζε διότι στο τέλος  χόρεψε τσιτσίδι) και το σπουδαιότερο φτιάσαμε το καλύβι του παππού, ψηλά στα Τζουμέρκα και το κάναμε ολόκληρη  βιλάρα με 8 μπάνια λες και θα είχαμε ευκοιλιότητα και δε θα προλαβαίναμε να πηγαίνουμε.(μεταξύ μας άχρηστο έμεινε διότι την πρώτη φορά και μοναδική που πήγαμε παιδευόμαστε δυο μέρες να το καθαρίσουμε και δεν ξαναπήγαμε) 

  Μετά  αλλάξαμε αυτοκίνητο, πήραμε τζιπ 4Χ4, αγόρασα ρόλεξ και βραχιόλι της… κουνιάδας μου,  που με χαϊδολογάει, οπότε λείπει η  αδελφή της  φυσικά. Τρώγαμε κάθε βράδι  έξω, αλλάξαμε επίπλωση, πήραμε τηλεόραση τοίχο στον τοίχο, στείλαμε την κόρη μας να σπουδάσει στην Ευρώπη όπου σπουδάζουν τα παιδιά όλων των βουλευτών, ο κουνιάδος μου αγόρασε σκάφος και ο γιός μας πήρε μια μηχανάρα που τη βλέπεις και  τρομάζεις!   

  Αυτό θα πει ζωή. Φάε πίε ψυχή μου και ευφραίνου. Σήμερα έχει αύριο δεν έχει. Έφτιαξα δύο κοστούμια, η μαντάμ αγόρασε γόβες στιλέτο  και μπότες με 300 ευρώ  και τραπεζώσαμε  στα γιορτάσια μας  συγγενείς τε και φίλους σε κέντρα απόκεντρα  με δανεικά  από την τράπεζα.

   Θα πείτε  βάλαμε υποθήκες μέχρι και το αμπέλι του παππού. Ε, και ; Στο κάτω – κάτω όπως λέει ο Παμίνος οι κληρονόμοι θα πληρώσουν. Το ίδιο άλλωστε σκέφτεται και η κυβέρνηση με τα μνημόνια: Και που χρεώνουμε την Ελλάδα λες και θα ξαναβγούμε; Άσε να καλοπεράσουμε «την σήμερον ημέραν» μη χάσουμε την καρέκλα και τις μισθάρες και ας έρθουν οι επόμενοι να πληρώσουνε!!!!

                 Σταύρος Ιντζεγιαννης

 

EKKLHSIOLOGOS


                                                                    ΚΑΘ ΟΔΟΝ

      ΕΝ ΘΕΡΜΩ

 

     Οικογενειακό το θέμα αλλά νομίζω πως έχει ενδιαφέρον κι ας λένε « τα εν οίκω μη εν Δήμω». Μερικές φορές κάποια γεγονότα  προκαλούν  από μόνα τους γενίκευση. Είναι από εκείνα που μπορεί να συμβούν σε όλους μας Δε φαντάζομαι να είμαι ο μόνος που γκρινιάζει με 38 βαθμούς θερμοκρασία.

 - Και γιατί δεν ανάβεις το κλιματιστικό-με ρωτάει ο Μηνάς.

  Ομολογώ πως δεν το ανέχομαι. Δεν ανέχομαι να κάθομαι με κλειστά πορτοπαράθυρα καλοκαιριάτικα αντί να βλέπω ουρανό, θάλασσα, την πρασινάδα στον απέναντι ακάλυπτο ή την κατακόκκινη βουκαμβίλια που δοξολογεί τη Μεγαλοσύνη και τη σοφία του Πλάστη.

 - Πως ζεις χωρίς κλιματιστικό –επιμένει ο φίλος

   Γιατί παλιά μπορούσαμε και τώρα δε μπορούμε, που έχουμε και όλα  μας τα καλά;

   Γεμίζαμε τη στάμνα νερό από τη βρύση και τη βάζαμε στο μπαλκόνι ή στο παράθυρο όλη τη νύχτα και το πρωί πίναμε κρύο νεράκι, δροσερό και όχι παγωμένο σαν αυτό το απρόσωπο του ψυγείου.   Βάζαμε τα φαγητά –αν περίσσευαν, που δεν περίσσευαν!- στην κλούβα – το φανάρι όπως το λέγανε εδώ στην Πάτρα, όχι μόνο να παίρνει αέρα αλλά και να το προφυλάξουμε και από τη γάτα που πείναγε κι αυτή η φουκαριάρα. Βέβαια δεν ήταν τα μόνα. Μας λείπανε πολλά. Δεν ήταν μόνο το ψυγείο, μέχρι που βγήκανε του πάγου και κάπως  καλυτέρεψε η κατάσταση.

  Δεν  είχαμε μπάνιο. Έχει μείνει ιστορικό στην οικογένεια, που ο θείος έδειρε την κόρη του διότι έκανε μπάνιο. Μπάνιο μεσοβδόμαδα;  Άρα  κάπου έχεις να πας αλλιώς γιατί πλένεσαι.!!!  

   Η μάνα έπλενε στη σκάφη και μοσχομύριζε μπουγάδα όλο το σπίτι. Αγαπημένο θέμα των γελοιογράφων της εποχής. Για ηλεκτρική σκούπα φυσικά ούτε λόγος. Που τέτοια; Αφήστε βέβαια το κινητό, αυτόν τον μπελά που μας έχει ξετινάξει οικονομικά, διότι όσο και να προσπαθείς να κάνεις οικονομία εσύ, δεν την κάνουν τα παιδιά σου που μιλούν με τις ώρες. Αλλά και εμείς. Το κινητό έχει γίνει απαραίτητο προκειμένου να ανταλλάξει η Ευλαλία τη συνταγή για τα Σμυρνέικα σουτζουκάκια με την θεία Καλλινίκη! 

   Και κάπου εκεί είναι που μελαγχολούμε διότι μόνοι μας  κάναμε τη ζωή μας δύσκολη. Μας λείπανε πολλά-ναι! Αλλά  αντί να μας κάνουν πιο ευτυχείς μας γεμίσανε απελπισίες και …δάνεια!

   Άλλη αυτή η ιστορία με τα δάνεια. Κάναμε χαρές και πανηγύρια. Γεμίσαμε λεφτά! Σε  έπαιρνε η τράπεζα στις 12 τα μεσάνυχτα την ώρα που η Δωροθέα  ροχάλιζε τρισευτυχισμένη, βλέποντας  όνειρο πως την είχαν ανακηρύξει «Μις  κουζίνα» και σου έλεγε έλα το πρωί να σου δώσουμε έτσι στο κουβεντιαστό 10 χιλιάδες να πας διακοπές με την οικογένεια δείτε το γαλάζιο Δούναβη, που λέει το βαλς και που μόνο γαλάζιος δεν είναι

   Τώρα σε ξαναπαίρνουν στα μαύρα μεσάνυχτα από την τράπεζα πάλι και σε φοβερίζουν να σου κατάσχουν το σπίτι γιατί καθυστέρησες τη δόση. Να το πάρουν να το κάνουν τι; Τα περισσότερα  σπίτια στην Ελλάδα υποθηκευμένα  είναι. Ακόμη και το κράτος παραλίγο να υποθηκεύσει – λένε- το κτήριο της βουλής  με τον άγνωστο στρατιώτη, μέσω ΤΑΙΠΕΔ!!!

  Βέβαια, λέει ο Χαραλαμπος, φτιάξαμε το καλύβι του παππού στην Άνω Καλεντίνη διώροφο με 9 δωμάτια και 7 μπάνια (Θέλαμε βλέπεις να έχει και ξενώνα) Μια φορά μόνο πήγαμε στα 10  χρόνια και δεν ξαναπήγαμε, διότι η κυρία μου αγανάκτησε: «Αντί να παιδεύομαι δυο μέρες να το συγυρίσω για να μείνουμε Σαββατοκύριακο, δεν πάω στη Ζάκυνθο να κάνω και τα μπάνια μου;

   Και δεν είναι η μόνη περίπτωση. Γνωστός μας πήρε δάνειο με υποθήκη το σπίτι του για να κάνει δεξίωση στο γάμο της κόρης του με 600 καλεσμένους. Μια φορά παντρεύεις το παιδί σου-είπε. Μόνο που η κόρη του στους 5 μήνες  χώρισε και τώρα  ζητάει δανεικά από τους φίλους, να πληρώσει το δάνειο της τραπέζης,  για να μη του πάρουν το σπίτι.

  Γκρινιάζω, αλλά ο μόνος τρόπος να αντιμετωπίσετε τους 38 βαθμούς που μας τσουρουφλίζουν είναι ένα χαμόγελο. Χαμογελάστε και θα δείτε πόσο πιο όμορφα θα νοιώσετε. Πέστε μια γελαστή καλημέρα στον συγκάτοικο ή στον γείτονα που τον συναντήσατε στον δρόμο, στους συναδέλφους στο γραφείο ή στη δουλειά. Στον άγνωστο που διασταυρωθήκατε  στο πεζοδρόμιο. Δεν είναι δική μου η πανάκεια. Τη συνιστούν κορυφαίοι ψυχολόγοι ή ψυχοθεραπευτές. Αλάνθαστη συνταγή για μια ευχάριστη μέρα έστω και χωρίς κλιματιστικό.

  Σταύρος  Ιντζεγιαννης

.

 

 

 

 

 

 

 



 
                                                                    ΚΑΘ ΟΔΟΝ
      ΕΝ ΘΕΡΜΩ
 
     Οικογενειακό το θέμα αλλά νομίζω πως έχει ενδιαφέρον κι ας λένε « τα εν οίκω μη εν Δήμω». Μερικές φορές κάποια γεγονότα  προκαλούν  από μόνα τους γενίκευση. Είναι από εκείνα που μπορεί να συμβούν σε όλους μας Δε φαντάζομαι να είμαι ο μόνος που γκρινιάζει με 38 βαθμούς θερμοκρασία.
 - Και γιατί δεν ανάβεις το κλιματιστικό-με ρωτάει ο Μηνάς.
  Ομολογώ πως δεν το ανέχομαι. Δεν ανέχομαι να κάθομαι με κλειστά πορτοπαράθυρα καλοκαιριάτικα αντί να βλέπω ουρανό, θάλασσα, την πρασινάδα στον απέναντι ακάλυπτο ή την κατακόκκινη βουκαμβίλια που δοξολογεί τη Μεγαλοσύνη και τη σοφία του Πλάστη.
 - Πως ζεις χωρίς κλιματιστικό –επιμένει ο φίλος
   Γιατί παλιά μπορούσαμε και τώρα δε μπορούμε, που έχουμε και όλα  μας τα καλά;
   Γεμίζαμε τη στάμνα νερό από τη βρύση και τη βάζαμε στο μπαλκόνι ή στο παράθυρο όλη τη νύχτα και το πρωί πίναμε κρύο νεράκι, δροσερό και όχι παγωμένο σαν αυτό το απρόσωπο του ψυγείου.   Βάζαμε τα φαγητά –αν περίσσευαν, που δεν περίσσευαν!- στην κλούβα – το φανάρι όπως το λέγανε εδώ στην Πάτρα, όχι μόνο να παίρνει αέρα αλλά και να το προφυλάξουμε και από τη γάτα που πείναγε κι αυτή η φουκαριάρα. Βέβαια δεν ήταν τα μόνα. Μας λείπανε πολλά. Δεν ήταν μόνο το ψυγείο, μέχρι που βγήκανε του πάγου και κάπως  καλυτέρεψε η κατάσταση.
  Δεν  είχαμε μπάνιο. Έχει μείνει ιστορικό στην οικογένεια, που ο θείος έδειρε την κόρη του διότι έκανε μπάνιο. Μπάνιο μεσοβδόμαδα;  Άρα  κάπου έχεις να πας αλλιώς γιατί πλένεσαι.!!!  
   Η μάνα έπλενε στη σκάφη και μοσχομύριζε μπουγάδα όλο το σπίτι. Αγαπημένο θέμα των γελοιογράφων της εποχής. Για ηλεκτρική σκούπα φυσικά ούτε λόγος. Που τέτοια; Αφήστε βέβαια το κινητό, αυτόν τον μπελά που μας έχει ξετινάξει οικονομικά, διότι όσο και να προσπαθείς να κάνεις οικονομία εσύ, δεν την κάνουν τα παιδιά σου που μιλούν με τις ώρες. Αλλά και εμείς. Το κινητό έχει γίνει απαραίτητο προκειμένου να ανταλλάξει η Ευλαλία τη συνταγή για τα Σμυρνέικα σουτζουκάκια με την θεία Καλλινίκη! 
   Και κάπου εκεί είναι που μελαγχολούμε διότι μόνοι μας  κάναμε τη ζωή μας δύσκολη. Μας λείπανε πολλά-ναι! Αλλά  αντί να μας κάνουν πιο ευτυχείς μας γεμίσανε απελπισίες και …δάνεια!
   Άλλη αυτή η ιστορία με τα δάνεια. Κάναμε χαρές και πανηγύρια. Γεμίσαμε λεφτά! Σε  έπαιρνε η τράπεζα στις 12 τα μεσάνυχτα την ώρα που η Δωροθέα  ροχάλιζε τρισευτυχισμένη, βλέποντας  όνειρο πως την είχαν ανακηρύξει «Μις  κουζίνα» και σου έλεγε έλα το πρωί να σου δώσουμε έτσι στο κουβεντιαστό 10 χιλιάδες να πας διακοπές με την οικογένεια δείτε το γαλάζιο Δούναβη, που λέει το βαλς και που μόνο γαλάζιος δεν είναι
   Τώρα σε ξαναπαίρνουν στα μαύρα μεσάνυχτα από την τράπεζα πάλι και σε φοβερίζουν να σου κατάσχουν το σπίτι γιατί καθυστέρησες τη δόση. Να το πάρουν να το κάνουν τι; Τα περισσότερα  σπίτια στην Ελλάδα υποθηκευμένα  είναι. Ακόμη και το κράτος παραλίγο να υποθηκεύσει – λένε- το κτήριο της βουλής  με τον άγνωστο στρατιώτη, μέσω ΤΑΙΠΕΔ!!!
  Βέβαια, λέει ο Χαραλαμπος, φτιάξαμε το καλύβι του παππού στην Άνω Καλεντίνη διώροφο με 9 δωμάτια και 7 μπάνια (Θέλαμε βλέπεις να έχει και ξενώνα) Μια φορά μόνο πήγαμε στα 10  χρόνια και δεν ξαναπήγαμε, διότι η κυρία μου αγανάκτησε: «Αντί να παιδεύομαι δυο μέρες να το συγυρίσω για να μείνουμε Σαββατοκύριακο, δεν πάω στη Ζάκυνθο να κάνω και τα μπάνια μου;
   Και δεν είναι η μόνη περίπτωση. Γνωστός μας πήρε δάνειο με υποθήκη το σπίτι του για να κάνει δεξίωση στο γάμο της κόρης του με 600 καλεσμένους. Μια φορά παντρεύεις το παιδί σου-είπε. Μόνο που η κόρη του στους 5 μήνες  χώρισε και τώρα  ζητάει δανεικά από τους φίλους, να πληρώσει το δάνειο της τραπέζης,  για να μη του πάρουν το σπίτι.
  Γκρινιάζω, αλλά ο μόνος τρόπος να αντιμετωπίσετε τους 38 βαθμούς που μας τσουρουφλίζουν είναι ένα χαμόγελο. Χαμογελάστε και θα δείτε πόσο πιο όμορφα θα νοιώσετε. Πέστε μια γελαστή καλημέρα στον συγκάτοικο ή στον γείτονα που τον συναντήσατε στον δρόμο, στους συναδέλφους στο γραφείο ή στη δουλειά. Στον άγνωστο που διασταυρωθήκατε  στο πεζοδρόμιο. Δεν είναι δική μου η πανάκεια. Τη συνιστούν κορυφαίοι ψυχολόγοι ή ψυχοθεραπευτές. Αλάνθαστη συνταγή για μια ευχάριστη μέρα έστω και χωρίς κλιματιστικό.
  Σταύρος  Ιντζεγιαννης
.