Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2009

Σχόλια για τους αυτοσχεδιασμούς του Ν.Σταυρουλόπουλου

ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ
AYTOΣXEΔIAΣMOI-
( Ποίηση Ν.Σταυρουλόπουλου)

Αιφνιδίασε ευχάριστα η πρώτη ποιητική συλλογή του Νίκου Σταυρουλόπουλου μ` όλο που «αυτά μόνο οι επαϊοντες τα προσέχουν και αυστηροί και δίκαιοι τηρούν τις αρχές και την αξιοπρέπειά τους» (σελ 40)
Λέμε αιφνιδίασε καθώς η εποχή μας θητεύοντας μιαν ηχητική δημοτικής μεταγλώττισης λόγιων τύπων έχει αν όχι λησμονήσει ,αλλ` οπωσδήποτε απομακρυνθεί από τις συζεύξεις ή τις συναιρέσεις φωνηέντων και συμφώνων του καθαρού λόγου.
Άρτια η ποιητική δομή απαλλαγμένη από τα δεσμά της ομοιοκατάληκτης φόρμας - αν και αυτή, στο ποιητικό μας υποσυνείδητο, συμβαδίζει ακόμη με την ποίηση στο πρώτο τέταρτο του 20ου αιώνα –έχει μιαν αξιοσημείωτη παρουσία φιλοσοφικού διαλογισμού, πάνω στην υπαρξιακή αγωνία του σύγχρονου ανθρώπου « Ευτυχισμένοι όσοι από τον φόβο του θανάτου ως σκεύη κεραμέως δεν συντρίβονται και με φως και αξιοπρέπεια τελειώνουν» κι αλλού «Μέσα στις έγνοιες της βιοτής παλεύουν μερικοί άνθρωποι…Οι ευτολμοι το ανέφικτον προβλέπουν /Όμως στο νου τους δεν περνά η παραίτηση»
Μια μελάγχολη διάθεση τον ακολουθεί συχνά, με μια διάχυτη υποψία απόγνωσης, στα όρια μιας μεταφυσικής που ακολουθεί τις σκέψεις του και την έμπνευσή του. «καμιά φορά μέσα στη νύχτα, ερωτήματα/ τον αναστατώνουν…Δεν έχει τι να περιμένει και δύναμη ν`αντισταθεί/ κι άτονα κοιτάζοντας ολόγυρά του, την συμφορά του/ δεν αρνείται. Και μες στους καημούς φυλλορροεί» κι αλλού σελ46 « Είναι πολύ αργά να προσδοκά και η αφειδώλευτη τρυφερότης γλυκαίνει την πίκρα από το φαρμάκι που ο εχθρός χρόνος του αγοράζει»
Αυτός ο διαλογισμός με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, πάνω στα ανθρώπινα, αποτελεί θα έλεγε κανείς, τον κεντρικό άξονα της ποιητικής του και τη στηρίζει με τον λυρισμό και την αισθητική του λόγου του μαζί με κάποιο ρομαντικό στοιχείο που συχνά διασπά μιαν έντονη και έμμονη προσκόλλησή του στα μελλούμενα εικονοπλάθωντας ρομαντικές εικόνες και στιγμές «Κάθομαι και κοιτάζω ένα κλωνί βασιλικό και δυο γαρδένιες σ` ανθογυάλι μικρό κοντά μου. Μόλις χώρεσαν…»
Ή στη σελ 12 όπου μια λεπτομερής περιγραφικότητα φωτογραφίζει τον αισθητό χώρο σε μια ποιητική μετάλλαξη- «.Το παλαιό σπίτι είχε ένα μέγιστον δωμάτιον Η οροφή ζωγραφισμένη περιτέχνως ήταν. Και το διάζωμα γύψινον καλλιτεχνικόν. Πολυέλαιοι ωραίοι και περσικά χειροποίητα χαλιά…και ακόμη –ακόμη ένα ηχόχρωμα που αναδύεται καθώς «στο ανοιχτό παράθυρο ,τριαντάφυλλο κόκκινο έκλινε προς τα έξω σα να ήθελε να πετάξει»
Να υπογραμμίσουμε απαραίτητα, μιαν ακόμη πλευρά της έμπνευσής του από ιστορικές στιγμές που του δίνουν την ευκαιρία να διαλογισθεί πάνω στα ανθρώπινα δίνοντας στον σχολιαστή τη δυνατότητα να διαχωρίσει την ποιητική του Ν. Σταυρουλόπουλου σε ποίηση, ερωτική, κοινωνικό- φιλοσοφική και ιστορική
Υπάρχει μια άκρως προσεγμένη επιλογή των λέξεων και της έκφρασης- κάποιες φορές με Αλεξανδρινούς τύπους- που δεν συνάδει με τον τίτλο «αυτοσχεδιασμοί» χωρίς ωστόσο να αφαιρεί από την ουσία ή την αξιολόγηση της ποίησής του που υπογραμμίζει μια παρουσία υποσχόμενη πολλή συνέχεια.

Στ Ιντζεγιάννης

Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2009

INEVITABLE

Οι σοφές κεφαλές
με τις λευκές μπλούζες
συνεδρίαζαν χαμηλόφωνα
Ξέρετε
τα γνωστά ιατρικά.

Διασωληνώσεις, ηλεκτροσόκ
καρδιογραφήματα

Στο βάθος της αίθουσας
εκείνος ο μαυροφορεμένος
γελούσε ειρωνικά ,

αδημονώντας

που καθυστερούσανε
-το έτσι κι αλλιώς αναπόφευκτο-
έργο του

Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2009

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ

Κυριακή 9 Νοεμβρίου στον Εισαγωγικό Σύλλογο Πάτρών παρουσιάσαμε με τον Χρήστο Μούλια την τρίτη έκδοση του βιβλιου του Λευτέρη Μαρινέλλη "1922.Οι πρόσφυγες στην Πάτρα".

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ

Έβαζε τη ζωή σε εισαγωγικά ,
να ξορκίσει
την απειλή του χρόνου
που φυλλορροούσε
σε ημερολόγια τοίχου και εορτές γενεθλίων.

Στο απέναντι παγκάκι,
ένα ζευγάρι,
φιλιόνταν παθιασμένα,
αδιαφορώντας παντάπασιν
για την ημερομηνία λήξεως
και για το έωλο των αισθημάτων

Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2009

ΑΝΟΜΗΜΑΤΑ

Ζητούσε έλεος
στις προσευχές και τα κεριά
της Κυριακάτικης λειτουργίας
ερμηνεύοντας το νίψον ανομήματα

Την υπόλοιπη εβδομάδα
παρέμεινε φανατικά στο ...
μόναν όψιν

Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2009

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΟΙΗΣΗΣ
Την Παρασκευή 18/9/2009 στις 8.45΄στον κήπο του βιβλιοπωλείου Πολυεδρ0 (Κανακάρη 147) παρουσιάζω την πολύ ενδιαφέςρουσα ποιητική συλλογή της Γιώτας Παρθενίου "Πήρες τα γράμματά μου"; Θα χαρώ να είστε εκεί.Σ.Ιντζεγιάννης

Τετάρτη 12 Αυγούστου 2009

ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΣΤΟ ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΌ

Απόστολοι εκ περάτων συναθροισθέντες …
Ανηφορίζει η πίστη προς το μοναστήρι της κοιμήσεως της Θεοτόκου , για να αποθέσει το δάκρυ της ψυχής της ,σεμνή, ταπεινή και να ανάψει το κερί της δέηση και ύμνος μαζί, ψάλλοντας ευλαβικά « Ου σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε τας δυναστείας Σου λαλείν οι ανάξιοι. Ει μη γαρ Συ προϊστασο πρεσβεύουσα τις υμάς ερρύσατο εκ τοσούτων κινδύνων»
Αρχαία μας συνήθεια τούτη η ανάβαση τον Δεκαπενταύγουστο στο Γηροκομειό .Το μοναστήρι που στέκει στο πέρασμα των χρόνων απαρασάλευτο σημείο αναφοράς της Πάτρας και που η ιστορία του συνυφαίνεται με την ιστορία της πόλης σε στιγμές δύσκολων αγώνων για τη λευτεριά του γένους αλλά και ώρες ευφρόσυνες δόξης και μεγαλείων.
Σ` αυτό το μοναστήρι που κτήτωράς του κατά την ιστορική παράδοση παρ` όλο που τα πρώτα στοιχεία χάνονται στη αχλύ του χρόνου φέρεται ο Άγιος μεγαλομάρτυς Αρτέμιος ( αυτός στον οποίον και οφείλεται το πρώτο υδραγωγείο μας) αφιερωμένο στην κοίμηση τα Θεοτόκου γονατίζει τον Δεκαπενταύγουστο η πόλη και σ` Αυτήν εναποθέτει την πάσαν ελπίδαν καθώς από τα βάθη της καρδιάς της προσεύχεται: Διάσωσον από κινδύνους τους δούλους Σου Θεοτόκε , ότι πάντες μετά Θεόν εις Σε καταφεύγομεν ως άρρηκτον τείχος και προστασία.
Χιλιάδες οι προσκυνητές που κατακλύζουν από την παραμονή το χώρο ο οποίος ανακαινισμένος τα τελευταία χρόνια με την εργώδη και άοκνη προσπάθεια του Ηγουμένου της Πανοσιολογιοτάτου π. Συμεών ανοίγει μια πλατιά αγκαλιά για να κλείσει μέσα της όλη την πόλη.
Μικρά παιδιά αλλά και γερόντισσες, η χαροκαμένη αλλά και η αδελφή και η μάνα και η σύζυγος και η κόρη. Η πλούσια και η φτωχή, η νεαρούλα που με θερμοπαρακαλεί για τον καλό της και η μάνα που γονατίζει για τον ξενητεμένο της .Και εκείνη η ανάπηρη κοπελίτσα που γονατιστή ανεβαίνει την ανηφόρα κουβαλώντας το τάμα της μουρμουρίζοντας : Επίβλεψον εν ευμενεία πανύμνητε Θεοτόκε επί την εμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσην και ίασε της ψυχής μου το άλγος .
Και δεν είναι βέβαια η μοναδική φορά που ανεβαίνουν οι Πατρινοί αλλά και οι επισκέπτες να ανάψουν το κερί τους στην Μητέρα το κόσμου γιατί βέβαια για να γνωρίσεις την Πάτρα θα πρέπει να ανάψεις το κερί σου στο Μοναστήρι της από όπου και η πανοραμική θέα της πρωτεύουσας του Μωριά είναι μοναδική. .Κι ακόμα να πιεις νερό από τον κούτουλα σε μια πράγματωση της –σε μια ερμηνεία –της καρκινικής επιγραφής: Νίψον ανομήματα μη μόναν όψιν!
Ωστόσο όμως, τέτοια μέρα το προσκύνημα παίρνει μια άλλη μορφή Γίνεται μια πάνδημη συμμετοχή, μια ευλαβική γονυκλισία όπου νοερά μαζί με το πλήθος των Αποστόλων «Γεσθημανή το χωρίον» κηδεύουν το σώμα Της ενώ το πνεύμα της παραλαμβάνει ο Υιός και Θεός Της κατά τον ωραίο τροπάριο του υμνωδού.
Είναι πράγματι μια από τις σπάνιες σε κατάνυξη εόρτιες συνάξεις καθώς βλέπεις τα πλήθη των πιστών να περιμένουν υπομονετικά επί ώρες για να προσκυνήσουν τη σεπτή και θαυματουργή της εικόνα της.
Τη Θεοτόκω εκτενώς νυν προσδράμωμεν αμαρτωλοί και ταπεινοί και προσπέσωμεν εν μετανοία κράζοντες εκ βάθους ψυχής: Δέσποινα βοήθησον…
Σταύρος Ιντζε

Κυριακή 26 Ιουλίου 2009

ΤΑ ΔΑΧΤΥΛΑ
Τα δάχτυλα ,
Τα δάχτυλα που αγγίζουν
τις ρώγες του δειλινού
χαράζουν όνειρα
στο γαλάζιο επέκεινα
και μιλάνε
ΕΣΥ ΚΑΙ ΤΟ ΦΙΛΙ

Ρωτάς για το δρόμο,
για την αλάνα που παίζαμε
και τα παράθυρα
που χαμογελούσαν
Μόνο εσύ λείπεις
και τα βασιλικά που στόλιζαν τον έρωτα
κι εκείνο το φιλί
που μού `στειλες με τα ακροδάχτυλα.
Μόνο εσύ και το φιλί

Κυριακή 12 Ιουλίου 2009

ΑΠΟΓΝΩΣΗ
Τα φλας τη κοσμικότητας
τύφλωσαν
τον αγγελιαφόρο της απελπισίας
Και το μήνυμα της απόγνωσης
ξεχάστηκε στον πλούσιο μπουφέ
με τ` ακριβά ποτά και τα αρωματικά πούρα.

Όμως

Στις όχθες του Νίγηρα και του Κόγκο.
μια μαύρη Ραχήλ
θρηνούσε «επί των τέκνων αυτής»

Εκείνα τα εκατομμύρια παιδιά
που πεθαίνουν από πείνα

Πέμπτη 9 Ιουλίου 2009

Ιχνηλασιες
ΑΦΙΕΡΩΣΕΙΣ
(Γιωργου Τσιρώνη- ποίηση)

Είναι παρατηρημένο πως διαβάζοντας ποίηση προσπαθούμε ενστικτωδώς να καθορίσουμε το στίγμα του ποιητή κατατάσσοντάς τον σε κάποια σχολή ή σε κάποιο ποιητικό ρεύμα. Μιλάμε για μοντέρνο ή μεταμοντέρνο, για αυτοματισμό ή υπερρεαλισμό και άλλα πολλά σε μια προσπάθεια να εγκλωβίσουμε το ποιητικό κείμενο με διαχωριστικές ώστε να το ερμηνεύσουμε και να το σχολιάσουμε συγκριτικά με άλλα του είδους.
Ωστόσο διαβάζοντας την ποίηση του Γιώργου Τσιρώνη με τίτλο «Αφιερώσεις»–πρώτη του ποιητική συλλογή (50 ποιήματα) συνάμα και πρώτη εκδοτική προσπάθεια του «Πολύεδρου» που ήδη επεκτείνεται και στον χώρο των εκδόσεων-πρέπει να ομολογήσουμε πως ο Τσιρώνης δεν είναι τίποτα από όλα αυτά .Είναι απλά ο εαυτός του. Έχει μια προσωπική δομή του στίχου, απλή, χωρίς διάθεση εντυπωσιασμού με υπερβολές ή πνευματικά-οπτικά μπαρόκ.
Η διαπίστωση οδηγεί σε μια ευανάγνωστη ποίηση –σε πείσμα όσων διατείνονται πως ο ποιητής οφείλει να είναι δυσνόητος έως ακατανόητος- και όπου οι λέξεις ξεφεύγοντας από το δεσμωτήριο μιας συγκεκριμένης τεχνοτροπίας συνδιαλέγονται απλά κατανοητά εύληπτα με τον ψυχισμό του αναγνώστη. Λέξεις απλές καθημερινές που η ευαισθησία του ποιητή τις μετασχηματίζει ποιητικά δίνοντας τους μέσα από μεταφορές μια διαφορετική διάσταση πέρα από τη φαινομενολογία τους δημιουργώντας μια ιδιαίτερη σχέση. Αυτή η διαπροσωπική σχέση ποιητή αναγνώστη είναι αυτό που επιτυγχάνει ο Γιώργος Τσιρώνης
Οι «Αφιερώσεις» χωρίζονται σε τρεις ενότητες, με ισάριθμα αποσπάσματα γνωστών ποιητικών κειμένων από Σολωμό –Καρούζο- Σκαρτσή.
Ο άξονας πάνω στον οποίο κινείται η θεματολογία του είναι ο αισθητός κόσμος γύρω μας , o oποίος μορφοποιείται ποιητικά μέσα από μεταφορές πάνω στον άξονα ενός φιλοσοφικού στοχασμού και μιας αδιόρατης μελαγχολίας που διατρέχει όλο το ποιητικό έργο. «Τελειώνοντας σου γράφω πως το τραίνο πάλι δεν ήρθε /κι από τις ράγες ένα μουντό παράπονο φουντώνει» σελ 22.Τα πουλιά ,τα δέντρα, τα λουλούδια , ο καθημερινός άνθρωπος, αποτελούν μαζί με τα όνειρα, πηγές της έμπνευσής του με κυρίαρχο άξονα τη ζωή. Ωστόσο συχνά μια ανατροπή προσπαθεί μια νότα αισιοδοξίας. «Η κάθε μέρα φέρνει την άλλη μέρα .Κουράζει την ψυχή και το κορμί….Γι αυτό κι εσύ φοράς τα κόκκινά σου τα παπούτσια».
Στη σελίδα 15 ένα διαμαντάκι τελειώνει «…Κι όλο καπνίζουμε τη γόπα της ελπίδας/Και μόνο τούτη τη γη γνωρίζουμε .
Σταύρος Ιντζεγιάννης

Τρίτη 7 Ιουλίου 2009

ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ

Χαμογελούσαν φιλάρεσκα,
στον φακό,
ανάμεσα σε δύο ποτά
και κάποιες μνήμες.

Πίσω από τις αδιόρατες ρυτίδες
ο πανδαμάτωρας
σάρκαζε
την αδιανόητη αιχμαλωσία του χρόνου
ελέγχοντας
τα πιστοποιητικά γεννήσεως
με τις ημερομηνίες λήξεως
κρυμμένες επιμελώς

στα περιθώρια της φωτογραφίας

fileas-stiv.blogspot.com

Τετάρτη 24 Ιουνίου 2009

24 - ΧΕΡΙΑ

Χέρια
Απλωμένα χέρια
Μελαμψά

Χέρια

Λυωμένα κεράκια
στους κηροστάτες του ελέους

Μη ταλαιπωρείς τη ματιά σου
στ` αδιέξοδα της φιλανθρωπίας
αδερφέ από τον Νιγηρα

Ο Άγιος των ζητιάνων
είναι λευκός

Πέμπτη 28 Μαΐου 2009

22

η βροχή
εστιασε τη θλίψη του απομεσήμερου
στη γυάλινη ομίχλη
της τζαμόπορτας

Συβιλικά ιδεογραφήματα

Χνώτο

Μην προσπαθείς
να ερμηνεύσεις τις γραφές.

Η ομορφιά
κρατάει λιγα λεπτά
και μερικά δευτερόλεπτα

Σάββατο 16 Μαΐου 2009

ΩΡΑ 22.30΄ ΑΚΡΙΒΩΣ

Ξέρω είναι η ώρα σου.
Όπου να`ναι θα ανοίξεις την πόρτα.

Θα καθίσεις δίπλα μου
ν` ακούσουμε το κοντσέρτο του Μέντελσον.
για πιάνο και βιολί
τόσο μελαγχολικό
σα να γράφτηκε για τη δική μας ιστορία.

Κάποια στιγμή
θα κοιτάξεις το ρολόι σου λυπημένη
-η ώρα να φύγεις-
και θα σκουπίσεις με το δάχτυλό σου
ένα δάκρυ μου

Θα σηκώσεις το χέρι σου σε αποχαιρετισμό
και θα φύγεις αμίλητη όπως ήρθες .

Όπως έρχεσαι πάντα την ίδια ώρα

15-5-09

Κυριακή 3 Μαΐου 2009

11
Ζωγραφίζω τ όνομά σου
σε επάλληλους κύκλους
ανεξιχνίαστων μυστηρίων.
Σε ημικύκλια διαθλάσεων,
με γραμμές και διαγώνιες
προσπαθώ να προσδιορίσω
την παρουσία σου,
Στις συντεταγμένες
που σημαδεύουν,
ανοιξιάτικες αιθρίες
και χειμωνιάτικες καταιγίδες,
αναζητώ το στίγμα σου.
Σε ποιους παραλλήλους,
σε ποιους τροπικούς
ταξιδεύει το τυχαίο και τ απρόσμενο,
για να νοιώσω την ανάσα σου,
άρωμα ζωής
στην ποιητική μοναξιά μου

Παρασκευή 10 Απριλίου 2009

ποίηση-3

3
Άνοιξε το παράθυρο
και γέμισε τις χούφτες ουρανό
κι έναν έφηβο ήλιο
να ξορκίσει τους πειρασμούς της νύχτας.

Φαντασιώσεις ερωτικών απωθυμένων

Αργότερα

Στην αιχμαλωσία του πεζόδρομου
έκλεινε τα μάτια
να ξαναβρεί
τις οπτασίες της νύχτας
και τα αγαπημένα του φαντάσματα

ξεχνώντας

ότι
οι λεπτοδείκτες γυρίζουν μόνο δεξιόστροφα

Κυριακή 5 Απριλίου 2009

ΤΡΑΓΟΥΔΙ
Πέντε πάνω-πέντε κάτω
σου `πα σ` αγαπώ
γέλασες -δε σε πιστεύω

πέντε πάνω -πέντε κάτω
όρκο-φίλησα σταυρόι
πάλι εσύ- δε σε πιστεύω

Πέντε πάνω-πέντε κάτω
ούτε όρκο , ουτε σταυρό
τώρα πια δε σ` αγαπώ
τώρα μόνο... σε λατρεύω
Αναρτήθηκε από fileastiv στις 9:25 πμ 0 σχόλια
Παρασκευή, 2 Ιανουάριος 2009
ΕΡΩΤΙΚΟ
ΕΡΩΤΙΚΟ

Άγνωστοι δρόμοι.
Βήματα π` ανιχνεύουν κερκόπορτες
στην απελπισία του αδιανόητου.

Μόνο το κορμί σου
φλεγόμενη βάτος
οριοθετεί παραισθήσεις

Και ανομήματα .
Αναρτήθηκε από fileastiv στις 8:55 πμ 0 σχόλια
ΡΗΤΑ ΚΙ ΑΡΗΤΑ
Δεν υπάρχει χειρόταρο πράγμα από τη στρατευμένη άγνοια -Γκαίτε.
Ένας Αφρικανικός θρύλος λέει πως κάποιος μεγάλος βασιλιάς ζήτησε να του χτίσουν ένα παλάτι -επί ποινή θανάτουτ αν δεν το κατόρθωναν-αρχίζοντας από τη σκεπή.
Εκεί που όλοι ήταν απελπισμένοι ο αρχιμάστοράς του δέχτηκε και ζήτησε από τον βασιλιά να καταθέσει πρώτος αυτός τον θεμέλιο λίθο .Έτσι γλίτωσαν από το αδύνατο.
Αναρτήθηκε από fileastiv στις 8:15 πμ 0 σχόλια
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)

ΣΟΦΑ ΚΑΙ ΑΣΟΦΑ

Πόλεμος παντων μεν πατήρ ,πάντων δε βασιλεύς -
Ηρακλειτος

Σάββατο 28 Μαρτίου 2009

ΣΟΦΑ ΚΑΙ…ΆΣΟΦΑ

Ο γρηγορότερος τρόπος να τελειώνεις με έναν πόλεμο είναι να τον χάσεις
- Το σπουδαιότερο είναι όχι να νικήσεις αλλά να χρησιμοποίησες τη νίκη σου.
Όργουελ
Αν θέλεις πόλεμο υπάρχουν πέντε μέτωπα να πολεμήσεις. Η άγνοια του νου. Τα πάθη της ψυχής. Η απειλή κατά της πατρίδας .Οι διχόνοιες στην οικογένεια
Πυθαγόρας

Η πολιτική είναι πόλεμος χωρίς αιματοχυσία .Ο πόλεμος είναι πολιτική με αιματοχυσία.
Στην πολιτική και στον πόλεμο υπάρχουν πράγματα που γίνονται χωρίς να λέγονται και πράγματα που λέγονται χωρίς να γίνονται
Κων.Καραμανλής

Είμαι σίγουρος ότι η ιστορία θα φανεί καλή μαζί μου γιατί σκοπεύω να τη γράψω ο ίδιος
Ουίνστον Τσώρτσιλ

Τρίτη 24 Μαρτίου 2009

ΔΙΑΦΟΡΑ –ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ

Κρασί σε πίνω για καλό και συ με πας στον τοίχο.
Τοίχο τον τοίχο έρχομαι , την πόρτα σου δε βρίσκω

Πέμπτη 19 Μαρτίου 2009

ΑΠΟΛΕΊΠΕΙΝ Ο ΘΕΟΣ

Εκπορνεύουν την πλήξη τους
στις πολυσύχναστες καφετέριες
και στους μαιάνδρους της μοναξιάς τους
εκλιπαρώντας έλεος
στα αμήχανα χαμόγελα των περαστικών.

Σε λαβυρίνθους φαντασιώσεων,
αναζητούν εξομολογητήριο
των ανομολόγητων επιθυμιών τους

Μάταια.

Η πολιορκία του χρόνου
κλειδώνει τις διαφυγές
με συνθήκες και αναπόφευκτα
σφραγίζοντας τα τετελεσμένα.

Χθες κάποιος διάβαζε μεγαλόφωνα
το Απολείπειν ο θεός Αντώνιον
του Αλεξανδρινού
Ναι- του Κων/νου Καβάφη
Ενοχές

Ξαφνικά
κάποιος έκλεισε τον διακόπτη
και το σκοτάδι γέμισε ενοχές
και μισόλογα.
Μια τύψη
επικαλέστηκε τα παρελθόντα
και τα πεπερασμένα..
Όχι δεν είπε το όνομά σου.
Εσύ
βρισκόσουν ακόμη στα μέλλοντα.

Τετάρτη 18 Μαρτίου 2009

ΑΡΙΘΜΌς 4-
Τέσσερα πράγματα δεν γυρίζουν πίσω .
Η πέτρα αφού ριχτεί
Η λέξη αφού ειπωθεί
Η ευκαιρία αφού χαθεί
Ο χρόνος αφού φύγει
-Δαλάι Λάμα-

Τρίτη 10 Μαρτίου 2009

ΕΡΗΜΙΤΗΣ

Ερημίτης του πλήθους
ζητιανεύει
στα κράσπεδα της σιωπής
φωτεινά χαμόγελα
ν` ακουμπίσει την ψυχή του

Όμως

Μοναδικό έλεος
ένα μαντήλι
να μαζεύει δάκρυα
κι` απελπισίες

Παρασκευή 6 Μαρτίου 2009

ΚΟΥΡΑΣΗ

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΚΟΥΡΑΣΗΣ

Για αρκετά χρόνια π0ροσπαθούσα να βρω γατί αισθανόμουν κουρασμένος και κατηγορούσα τον εαυτό μου για έλλειψη ύπνου. Τώα ξέρω επιτέλους τον λόγο.
Είμαι κουρασμένος γιατί δουλεύω υπερβολικά.
Ο πληθυσμός αυτής της χώρας είναι 11.000.000
Τα 5100 είναι συνταξιούχοι και βρέφη.
Μας μένουν λοιπόν 5 900 000 να κάνουν τη δουλειά
Από αυτούς τα 3.000.000 είναι σε σχολεία (Δημοτικό μέχρι και μεταπτυχιακό) άρα μένουν2.900.000 να κάνουν τη δουλειά.
Βγάλε έξω και 1.500.000 δημοσίους υπαλλήλους που …τα ξύνουν(!) άρα μένουν 600.000 να κάνουν τη δουλειά.
Αν σκεφτείς ότι κάθε χρονική στιγμή υπάρχουν στα νοσοκομεία 188.000 μας μένουν 412.000 να κάνουν τη δουλειά .
Επίσης υπάρχουν 358.000 στις φυλακές για διάφορα αιτίες άρα μας μένουν 53.002 για να κάνουν τη δουλειά
Αν σκεφτείς επίσης ότι οι άνεργοι είναι 53.000 πολύ εύκολα καταλαβαίνεις ότι μένουν μόνο δύο να κάνουν τη δουλειά .
Εσύ και εγώ.
ΚΙ ΕΣΥ ΚΑΘΕΣΑΙ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ !!!
.

Πέμπτη 5 Μαρτίου 2009

ΠΑΤΑΤΑ !!!
Ελέχθη από την παρουσιάστρια Φαίη Σκόρδου στη μεσημβρινή εκπομπή της 5-3-2009. Πριν σας ΑΠΟΚΑΛΥΨΟΥΜΕ αυτά που ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ. !!! Σκέψου τι αποκάλυψη μεγέθους…( Εύγε κορίτσι μου Ελληνικά άριστα με !!!)

Τετάρτη 4 Μαρτίου 2009

ΚΟΥΙΖ

Κουϊζ
-Ποιος είναι ο πιο έξυπνος βλάκας
-Ο υπολογστής. Έξυπνος διότι
μπορεί να λύσει όποιο πρόβλημα
του τεθεί και …
βλάκας διότι δεν μπορεί να σκεφτεί
τίποτε από μόνος του.

Ανέκδοτο.
-Φιφίκα έρχεσαι στο δωμάτιό μου
να φάμε μια πίτσα και να κάνουμε έρωτα;
-Όχι Τάκη μου. Δε μου αρέσει η…πίτσα

ΜΕΘΗ

MΕΘΗ

Ο παππούς μου τα έτσουζε γερά με τούρκικο ρακί αραιωμένο με νερό αλλά μεθούσε ,έπινε τότε ουίσκυ με νερό αλλά και πάλι μεθούσε .Το ίδιο και με το κρασί .Το αραίωνε με νερό αλλά και πάλι μεθούσε, ώσπου αποφάσισε να μη ξαναμεθύσει και έκοψε …το νερό

Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2009

ΜΠΑΛΑΝΤΕΡ-ΚΡΙΤΙΚΗ

ΜΠΑΛΑΝΤΕΡ

Αν το μέτρο της επιτυχίας μιας παράστασης κρίνεται από την αντίδραση της πλατείας, η κωμωδία- η φάρσα- που απολαύσαμε χτες από τη «Θεατρική Σκηνή Πολυχώρου Πολιτείας» πρέπει να αποτέλεσε μια μοναδική επιτυχία.
Ο «Μπαλαντέρ» του Μαρκ Καμολέτι καταγράφεται στις μεγάλες επιτυχίες του θιάσου και πρέπει να τονισθεί ότι δεν είναι απλώς επίτευγμα του σκηνοθέτη ή των ηθοποιών αλλά και του μεταφραστή ( Γιώργος Θεοδοσιάδης)γιατί αν είναι δύσκολο να μεταφράσεις πεζογράφημα ή ακόμη περισσότερο ποίηση, το να μεταφράσεις κωμωδία , χωρίς να χάσει το πνευματώδες παιγνίδι των λέξεων, χωρίς να χάσει τη λογοπαικτική αλαφράδα της μητρικής γλώσσας του κειμένου, μοιάζει κατόρθωμα που παίρνει άριστα.
Το κοινό όχι απλώς γέλασε αλλά καθώς λέμε ξεκαρδίστηκε στα γέλια καθώς η μία ανατροπή έφερνε μια άλλη σε ένα απίθανα ευρηματικό παιχνίδι καταστάσεων .
Αγαπημένο θέμα όλων των γελοιογράφων κάποτε ο συζυγικός βίος, ερεθίζει μέχρι σήμερα ακόμη ,στην εποχή της πλήρους ή πιο σωστά αχαλίνωτης απελευθέρωσης τους κωμωδιογράφους με τους συζύγους να αμιλλώνται ποιος θα ξεγελάσει τον άλλον και πάντοτε με τον φίλο ή τη φίλη του ζεύγους σε πρώτη γραμμή αναζήτησης εραστή ή ερωμένης .
Το κλασικό ζευγάρι γίνεται τρίγωνο - τετράγωνο – πεντάγωνο για να καταλήξουν θυμίζοντας το ευφυολόγημα. Οι πέντε που γίνονται τέσσερις οι εξής τρεις : Αυτός και αυτή. Ένα ευτυχισμένο αντρόγυνο που διαπιστώνει τελικά ότι …παρεξήγηση μηδέ. Χάπι εντ !
Την παράσταση έκλεψε η καρικατούρα μιας μαγείρισσας που από παρεξήγηση παριστάνει πότε την μαγείρισσα , πότε την ερωμένη του ενός πότε τη φίλη του άλλου μπλέκοντας σε μια απίθανη σύχιση, φίλους, σύζυγο, εραστή, ερωμένη .
Πράγματι η Συζέτ (Μελίνα Κουτσοχέρα) κατακτά την πλατεία κρατώντας το ρόλο της με άνεση (η γλώσσα η κίνηση, το ύφος)και χωρίς κραυγαλέες υπερβολές (το μεγάλο πλην των κωμικών) ένα διπλό- τριπλό ρόλο που εντυπωσιάζει και χαρίζει αβίαστο γέλιο.
‘Εμπειρος ο Διονύσης Βούλτσος σε ρόλους μεταπτώσεων (Μπερνάρ) ερμηνεύει θαυμάσια με τη γνωστή μας άνεσή του τον αείποτε ερωτύλο Γάλλο που φέρνει ακόμα και σπίτι του την ερωμένη του (Σουζάν) ενώ το ζευγάρι, Ζακλίν- Ρομπέρ (Νιόβη Κωστοπούλου–Ανδρέας Θανασούλας )κρατούν πειστικά τον διπλό- τριπλό ρόλο της συζύγου-ερωμένης και φίλου –εραστή της. Τέλος η εξάδα συμπληρώνεται με τη Σωτηρία Καλλία (Σουζάν) σωστή ,φίλη –ερωμένη –παρ ολίγον μαγείρισσα και τον Τάσο Ψαραδέλη σε έναν μικρό στα μέτρα του ρόλο.
Με ένα μόνο σκηνικό το Γαλλικό σπίτι πρώην σταύλος προσφέρει μια ευκαιρία στους ηθοποιούς να αναδείξουν ρόλους διαρκών μεταπτώσεων και ανατροπών που κερδίζουν αβίαστα το γέλιο και το χειροκρότημα καθώς ο σκηνοθέτης( Σπύρος Κουβαρδάς) εκμεταλλεύτηκε σωστά το ταλέντο τους σε μια κωμωδία - φάρσα γαλλικής φινέτσας και οικογενειακής …»ευτυχίας!!! Η δική μας Μαρία Αλανιάδη επιτυχημένη στα ενδυματολογικά της. Σίγουρα δεν πρέπει να τη χάσετε .Όλοι κάπως – κάπου θα διακρίνουν τον…κρυφό εαυτό τους !!!
Στ Ιντζεγιάννης

Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2009

ΘΕΕ ΜΟΥ- ΘΕΕ ΜΟΥκόλασηκόλαση

κόλαση

Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί μια απάντηση που δόθηκε σε ενδιάμεσες εξετάσεις/ προόδους στη χημεία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης.
Η ερώτηση είχε ως εξής και βαθμολογούταν με έξτρα βαθμούς:
Η Κόλαση είναι εξώθερμη ή εσώθερμη;
(στη χημεία ή εξώθερμη δίνει θερμότητα ενώ η άλλη απορροφά).

Οι περισσότεροι φοιτητές έδωσαν απαντήσεις παρέχοντας αποδείξεις βασισμένες στο Νόμο του Boyle (ένα αέριο ψύχεται όταν μεγαλώνει ο όγκος και θερμαίνεται όταν συμπιέζεται) ή κάτι παρόμοιο.
Ωστόσο, ένας έγραψε τα εξής:

Πρώτον πρέπει να γνωρίζουμε αν ο όγκος της κόλασης αυξάνεται προς το χρόνο. Επομένως χρειάζεται να ξέρουμε το ρυθμό με τον οποίο οι ψυχές εισρέουν στην κόλαση και το ρυθμό με τον οποίο διαφεύγουν.
Νομίζω ότι μπορούμε ασφαλώς να υποθέσουμε ότι όταν μια ψυχή πάει στην κόλαση, δεν πρόκειται να φύγει. Επομένως, δεν διαφεύγουν ψυχές. Τώρα για το πόσες ψυχές μπαίνουν, ας δούμε πόσες διαφορετικές θρησκείες υπάρχουν σήμερα στον κόσμο. Οι περισσότερες από αυτές δηλώνουν ότι αν δεν είσαι οπαδός τους, τότε θα πας στη κόλαση. Εφόσον υπάρχουν περισσότερες από μία τέτοια θρησκεία και εφόσον οι άνθρωποι ανήκουν σε περισσότερη από μία θρησκεία, τότε μπορούμε να εξαγάγουμε το συμπέρασμα ότι όλες οι ψυχές πάνε στην κόλαση. Και όπως έχουν οι ρυθμοί γεννήσεων και θανάτων, θα πρέπει να αναμένουμε ότι ο αριθμός των ψυχών στην κόλαση θα αυξηθεί εκθετικά.
Τώρα, ο λόγος για τον οποίο εξετάζουμε το ρυθμό αλλαγής του όγκου της κολάσεως, είναι γιατί ο Νόμος του Μπόυλ δηλώνει ότι για να παραμείνει σταθερή η θερμοκρασία και η πίεση στην κόλαση, ο όγκος της πρέπει να αυξάνεται αναλόγως με τις ψυχές που προστίθενται. Αυτό μας δίνει 2 περιπτώσεις:
1. Εάν η Κόλαση διαστέλλεται με πιο αργό ρυθμό από αυτόν με τον οποίο εισέρχονται ψυχές, τότε η θερμοκρασία και η πίεση θα αυξάνονται μέχρι να σκάσει η Κόλαση και να ξεχυθούν οι ψυχές.
2. Εάν η Κόλαση διαστέλλεται με ρυθμό πιο γρήγορο από τη αύξηση των ψυχών, τότε η θερμοκρασία και ή πίεση θα πέφτουν μέχρι να παγώσουν τα καζάνια της.
Ποιά από τις 2 περιπτώσεις ισχύει??

Αν αποδεχθούμε το αξίωμα το οποίο μου είπε η Τερέζα όταν ήμουν πρωτοετής, ότι .."Θα πρέπει να παγώσει η Κόλαση πριν κοιμηθούμε μαζί". και αν συνθεωρήσουμε και το γεγονός ότι χθες το βράδυ όντως κοιμήθηκα μαζί της, τότε . ισχύει η δεύτερη υπόθεση και επομένως είμαι σίγουρος ότι η Κόλαση είναι εξώθερμη και ότι ήδη έχει παγώσει.
Απόρροια αυτής της θεωρίας είναι ότι η κόλαση, αφού έχει παγώσει, άρα δεν δέχεται άλλες ψυχές και επομένως έχει εκλείψει.... αφήνοντας μόνο τον Παράδεισο. Αυτό με τη σειρά του αποδεικνύει την ύπαρξη ενός Θεϊκού Όντος, το οποίο εξηγεί γιατί χθες το βράδυ η Τερέζα φώναζε συνεχώς: "Θεέ μου, Θεέ μου".

ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑΣ

επιχειρηματίας
Ένας επιχειρηματίας έστειλε ένα fax στη σύζυγό του.
'Προς την αγαπημένη μου σύζυγο.
Θα καταλάβεις σίγουρα ότι έχω κάποιες ανάγκες στις οποίες εσύ μετά
τα 54 σου χρόνια δεν μπορείς πλέον να μου ικανοποιήσεις. Είμαι πολύ
ευχαριστημένος μαζί σου και σε εκτιμώ σαν μία καλή σύζυγο. Για τον λόγο
αυτό, αφού διαβάσεις αυτό το fax, ελπίζω ότι δεν θα ερμηνεύσεις λανθασμένα
το γεγονός ότι θα περάσω το βράδυ με την 18χρονη γραμματέα μου στο
ξενοδοχείο Comfort Inn Hotel. Σε παρακαλώ μην αναστατώνεσαι.
Θα γυρίσω στο σπίτι πριν τα μεσάνυχτα.'

Όταν ο άντρας επέστρεψε σπίτι, βρήκε την παρακάτω επιστολή στην
τραπεζαρία:
'Αγαπημένε μου σύζυγε,
Έλαβα το fax σου και σε ευχαριστώ για την ειλικρίνειά σου. Θα ήθελα
με αυτή την ευκαιρία να σου υπενθυμίσω ότι και εσύ επίσης είσαι 54 χρονών.
Ταυτόχρονα θα ήθελα να σε ενημερώσω ότι την ώρα που το διαβάζεις αυτό, θα είμαι στο ξενοδοχείο 'Fiesta' με τον Μιχάλη, τον προπονητή μου στο tennis, o οποίος, όπως και η γραμματέας σου, είναι 18 ετών.
Σαν επιτυχημένος επιχειρηματίας και με τις εξαιρετικές σου γνώσεις
στα Μαθηματικά, θα καταλάβεις ότι είμαστε στην ίδια κατάσταση, αν και με μία
μικρή διαφορά: Το 18 χωράει πολλές περισσότερες φορές στο 54 από ότι χωράει το 54 στο 18.
Για τον λόγο αυτό δεν θα επιστρέψω πριν το αυριανό μεσημεριανό.'

Δευτέρα 12 Ιανουαρίου 2009

Διάβασα

Ο ανθρωπος δε χρειάζεται να κερδίσει το φεγγάρι αν πρόκειται να χάσει τη γη
Φρανσουά Μωριάκ

Λθυτρώνεται μόνο αυτός που ξέρει να αγωνίζεται
Γκαίτε

Παρασκευή 2 Ιανουαρίου 2009

ΡΗΤΑ ΚΙ ΑΡΗΤΑ

ΔΕν υπαρχει χειρότερο πράγμα απότη στρατευμένη άγνοια-Γκαιτε

Ένας Αφρικανικός θρύλος λέει ότι ένας βασιλιάς ζήτησε από τους υπηκόους του -επί ποινή θάνάτου -να του χτίσουν ένα παλάτι αρχίζοντας από τη σκεπή .Πάνω στη γενική απελπισία ο αρχιμηχανικός του έδωσε τη λύση ζητώντας από το βασιλιά να καταθεσει τον θεμέλιο λίθο !!!

ΕΡΩΤΙΚΟ

Ερωτικό .

Άγνωστοι δρόμοι.
Βήματα π` ανιχνεύουν κερκόπορτες
στην απελπισία του αδιανόητου.

Μόνο το κορμί σου
φλεγόμενη βάτος
οριοθετεί παραισθήσεις

Και ανομήματα .