Σάββατο 16 Μαΐου 2009

ΩΡΑ 22.30΄ ΑΚΡΙΒΩΣ

Ξέρω είναι η ώρα σου.
Όπου να`ναι θα ανοίξεις την πόρτα.

Θα καθίσεις δίπλα μου
ν` ακούσουμε το κοντσέρτο του Μέντελσον.
για πιάνο και βιολί
τόσο μελαγχολικό
σα να γράφτηκε για τη δική μας ιστορία.

Κάποια στιγμή
θα κοιτάξεις το ρολόι σου λυπημένη
-η ώρα να φύγεις-
και θα σκουπίσεις με το δάχτυλό σου
ένα δάκρυ μου

Θα σηκώσεις το χέρι σου σε αποχαιρετισμό
και θα φύγεις αμίλητη όπως ήρθες .

Όπως έρχεσαι πάντα την ίδια ώρα

15-5-09

Δεν υπάρχουν σχόλια: