Σάββατο 17 Φεβρουαρίου 2018

ΓΝΩΜΗ 23 / 12 / 17



                                                         ΚΑΘ ΟΔΟΝ
     ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

   Στις  10Δεκεμβρίου  του 1948 με το τέλος του Β! Παγκοσμίου πολέμου η γενική συνέλευση των  Η. Ε (Ηνωμένων Εθνών) ψήφισε την διακήρυξη για την προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Μια διακήρυξη  που θα έβαζε όπως φιλοδοξούσαν οι εμπνευστές της, τέλος στην καταπάτηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων που έχει ο κάθε άνθρωπος ασχέτως  χρώματος επιδερμίδας, θρησκεύματος, γλώσσας, καθώς ο πόλεμος  με τα εκατομμύρια των νεκρών γυναικών παιδιών - αμάχων είχε κατεβάσει τον άνθρωπο στο επίπεδο αντικειμένου, χωρίς αξία και τα ολοκαυτώματα είχαν δημιουργήσει έναν Φρανκενστάιν –εξολοθρευτή κάθε ανθρώπινης ύπαρξης. Άουσβιτς-Χιροσίμα-ισοπέδωση πόλεων με τους ανηλεείς και άνευ διακρίσεως βομβαρδισμούς κατάλυση κάθε μορφής ηθικού νόμου. Ο άνθρωπος για τον άνθρωπο κυριολεκτικά ένας πεινασμένος λύκος. 
    Στη φιλοσοφία της διακήρυξης  βρίσκεται  ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα αποτελούν ηθικές αρχές που θέτουν συγκεκριμένα πρότυπα ανθρώπινης συμπεριφοράς και συνήθως προστατεύονται ως νόμιμα δικαιώματα κατά το εθνικό και διεθνές δίκαιο. Θεωρούνται ως  αναπαλλοτρίωτα θεμελιώδη δικαιώματα που κάθε άτομο δικαιούται από τη στιγμή της γέννησής του, απλώς και μόνο επειδή είναι ανθρώπινο ον « Ό,τι γαρ εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων  εμοί εποιήσατε» –είπε ο Κύριος.
  Ιδιαίτερα δε αυτούς τους «αδελφούς τους ελάχιστους» θέλησε να προστατεύσει η διακήρυξη των δικαιωμάτων που έχει ο κάθε άνθρωπος  από τη γέννησή του έως το τέλος του.
   Ίσως δεν υπάρχει μεγαλύτερη διεθνής διπλωματική φάρσα  από την υπογραφή της διακήρυξης,  που  αυτοί οι οποίοι την υπέγραφαν, ήταν οι ίδιοι που με τον έναν ή άλλον τρόπο είχαν καταπατήσει ακόμη και τα θεμελιώδη δικαιώματα του ατόμου. Και ίσως ξέρανε ότι υπέγραφαν μια ουτοπία. Πιο σωστά ότι προσπαθούσαν να ξεγελάσουν εαυτούς και αλλήλους!
  Όταν με το τέλος του Α! παγκοσμίου πολέμου δημιουργήθηκε η Κ. τ. Ε (Κοινωνία των Εθνών) υπήρξε μια πρώτη προσπάθεια για συνεννόηση όλων των κρατών πάνω στα προβλήματα που απασχολούν την ανθρωπότητα και υπεγράφη στις  28 Ιουνίου 1919 από 44 κράτη  εκτός από τις Η.Π.Α  διότι θεωρήθηκε Ευρωπαϊκή υπόθεση. Δεν είχαν αποβάλλει ακόμη τα κληρονομικά τους γονίδια που οικοδόμησαν  την Αμερική , πάνω  στη Καλύβα του Μπάρμπα Θωμά !
   Οι στόχοι του Συνδέσμου περιλάμβαναν τον αφοπλισμό, την πρόληψη του πολέμου μέσω της συλλογικής ασφάλειας, τη διευθέτηση των διαφορών μεταξύ των χωρών μέσω διαπραγματεύσεων και της διπλωματίας, τη βελτίωση της ποιότητας ζωής παγκόσμια και τον σεβασμό της ανθρώπινης  ζωής και αξιοπρέπειας.
  Ωστόσο πριν αλέκτωρ φωνήσει (20 χρόνια μετά) η ιδεολογία των Ναζί καταπατώντας κάθε έννοια λογικής ξέσχισε τη διακήρυξη, με την αιτιολογία ότι και οι άλλοι είχαν καταπατήσει τα δικά τους θεμελιώδη δικαιώματα. Έτσι οδηγηθήκαμε στον Β! παγκόσμιο πόλεμο που η ναζιστική και φασιστική ιδεολογία επέβαλε αμφισβητώντας το δικαίωμα του ανθρώπου να είναι… άνθρωπος !Η ιδεολογία της κτηνωδίας δημιούργησε τη φρίκη των εκατομμυρίων νεκρών !
 - Και μετά ;
  Όταν τελείωσαν όλα αυτά πιστέψαμε ότι με την υπογραφή της διακήρυξης των αυτονόητων δικαιωμάτων του ανθρώπου ο πλανήτης γη θα αποτελούσε επιτέλους την εικόνα και ομοίωση του Δημιουργού του. Άλλωστε  την είχαν υπογράψει ομόφωνα όλοι.
   Αυταπάτη; Ουτοπία; Ή φάρσα: Όπως και να την ονομάσει κανείς η πραγματικότητα είναι μία. Ο Άνθρωπος εξακολουθεί να δυναστεύει , να εκμεταλλεύεται, να βιαιοπραγεί κατά  του συνανθρώπου του.
  Δεν είχε καλά – καλά στεγνώσει η μελάνη της υπογραφής και είχαμε Βόρειος Κορέα κατά Νοτίου. Βιετνάμ. Καμπότζη. Αφγανιστάν. Δικτατορίες. Στάλιν. Άνοιξη της Πράγας . Γιαρουζέλσκυ. Καντάφι. Ουγκάντα. Νιγηρία. Σομαλία Βόρειος  και νότιος Αφρική  και τελευταία Συρία .Όλοι αυτοί - και άλλοι ων ουκ έστιν αριθμός, χρώμα επιδερμίδας, θρησκεία πολιτισμός, γλώσσα σημαίνουν νεκροί. Χιλιάδες νεκροί, ξεσπιτωμένοι, άνεργοι, εξαθλιωμένοι, μετανάστες από το… όπου στο… όπου. Άνθρωποι που αναζητούν τη γη Χαναάν και η οποία τις περισσότερες φορές δεν είναι παρά ένας ανώνυμος τάφος ή σε μια θάλασσα.
  Θυμάστε εκείνο το ωραίο έργο «οι Γερμανοί ξανάρχονται» με τον Τσαγγανέα να  αναρωτιέται «Άνθρωποι- Άνθρωποι  Αιμοχαρείς, αιμοδιψείς και αιμοβόροι! Προς τι το μίσος και η αλληλοεξόντωσις; Προς τι ο αλληλοσπαραγμός; Πού είναι οι άνθρωποι;»
 -Που είναι οι άνθρωποι;
   Ήδη το δουλεμπόριο ανθεί και θεωρείται από τις πιο επικερδείς επιχειρήσεις. Και η διακήρυξη των δικαιωμάτων του Ανθρώπου ;Μια φάρσα! Αυτοί οι ίδιοι οι μεγάλοι –οι δυνατοί είναι, που εξοπλίζουν τους αδύναμους  για να σκοτώνονται εφαρμόζοντας το παλαιό μα πάντα επίκαιρο «Διαίρει και βασίλευε !
Σταύρος Ιντζεγιάννης




















Δεν υπάρχουν σχόλια: