ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΣΑΡΌΛΑΣ

«Μη σπαταλάτε άσκοπα το χρόνο σας ; Ξεχάστε κατσαρόλες, τηγάνια, ταψιά .Μαγειρεύουμε εμείς, για σας .Ένα τηλεφώνημα και είμαστε σπίτι σας. Τηλ ….»
Η διαφήμιση στην είσοδο της πολυκατοικίας, τετρασέλιδη με ότι φαγητά βάζει ο νους .Από παραδοσιακά μέχρι μοντέρνα(!) και από πατάτες με κρέας μέχρι γιουβαρλάκια ή εσκαλώπ με σως τατάρ. Ακόμη και …πατσά!!!.
Θεέ και Κύριε αγανάκτησε η θεία Κλειώ. Τι άλλο θα δούμε πια. Καταργήσαμε το παραδοσιακό σαλόνι που ανοίγαμε τις γιορτές να δεχθούμε κόσμο, καταργήσαμε το ευλογημένο μεσημεριανό τραπέζι – τη συνέλευση της οικογένειας -γιατί δε μας βολεύουν πια οι ώρες - άντε να καταργήσουμε και την κουζίνα , να δούμε τι θα μείνει από αυτό που παλιά ονομάζαμε οικογένεια. Ο ένας έρχεται, ο άλλος φεύγει – καλημέρα – καληνύχτα- ότι θέλουμε, το λέμε στο κινητό μέσα από το λεωφορείο ή στο γραφείο και στο τέλος, το σπίτι θα είναι μόνο μια κρεβατοκάμαρα και ένα δωμάτιο για την τηλεόραση . Αμφιβάλω αν τα εγγόνια μας θα έχουν κουζίνα .Ακόμα και τον πρωινό καφέ τον πίνουν έξω
Θυμήθηκα την κυρία απέναντι μας που πριν χρόνια, όταν εμφανίστηκαν τα τηλεφωνικά φαγητά- πίτσες , μακαρονάδα στην αρχή- καυχιότανε ότι δεν κάθεται να μαγειρεύει: Ένα τηλεφώνημα καλέ και είναι όλα στο τραπέζι.
- Και γιατί δεν πάτε καλύτερα να φάτε και έξω, να γλιτώσετε και το πλύσιμο του τραπεζομάντιλου – είχε νευριάσει η Θεία Κλειώ.
Η αλήθεια είναι, ότι χαιρετίστηκε από τους εργένηδες που τρώγανε στα μαγέρικα ( διάσημο του Νικολάρα στην Αγίου Νικολάου όπου τρώγανε όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι) σαν λύση. Και είναι αν το σκεφθεί κανείς. Αντί να φας έξω, κάθεσαι στο σπίτι σου Δεν ξέρω αν τρως φθηνότερα ή καλύτερα, αλλά οπωσδήποτε πιο άνετα. Πλένεσαι σαν άνθρωπος, βάζεις τις παντόφλες σου να ξεκουράσεις τα πόδια σου και τρως κατά πως σε βολεύει. Θες με μαχαιροπίρουνο, θες με τα χέρια σου, γλύφοντας κάθε τόσο και τα δάχτυλά σου αν τύχει και σου αρέσει.
Άσε που μπορείς να καλέσεις και το φοιτητριάκι από δίπλα για παρέα
« Ξέρετε δεν μπορώ να τρώω μόνος. Δεν πάει κάτω, Δεν έρχεστε να φάμε μαζί;»
Γεμάτη ευκολίες για το κάθε τι η εποχή μας. Με τα καλά και τα κακά της. Αλλά να αντικαταστήσουμε το φαγητό της οικογένειας; Να μην απολαύσεις εκείνη την μοναδική όσφρηση του ψητού ή το στιφάδο ή το αυγολέμονο στη σπιτίσια κουζίνα; Να αυτοκαταργήσεις τη χαρά της συζυγικής σπεσιαλιτέ που αν μάλιστα έχει και λίγο μεράκι, με το μαγείρεμα, μπορεί να σου δώσει την αίσθηση- με τη γυναικεία πονηριά -ότι μαγειρεύει αποκλειστικά για σένα και να σε σκλαβώσει.
Το διηγείται φίλος. Είχε φάει έξω με …«παρέα» τον άμπακα και γυρίζοντας το βράδι ακούει την Ερμιόνη του. «Που είσαι χριστιανέ μου και σε περιμένω τόσες ώρες , έφτιασα το φρικασέ που σου αρέσει και το έχω ζεστάνει δυο φορές. Άντε πλύνε τα χέρια σου και έλα γρήγορα να φάμε»
-Και τι έκανες –ρωτάμε.
-Τι να`κανα; Έφαγα όχι μόνο την τεράστια πιατέλα που έβαλε μπροστά μου, αλλά θέλοντας να εξιλεωθώ για το ξεπόρτισμα, της είπα ότι ήταν θεσπέσιο και πριν προλάβω να αποσώσω την κουβέντα μου έφερε και δεύτερο πιάτο . Ξαγρύπνησα όλη τη νύχτα με μαλόξ
( Πάντως για την ιστορία, η γυναίκα του, διηγήθηκε στη δική μου την άλλη μέρα «Κατάλαβα ότι έφαγε έξω , τον ξέρω τη μουρντάρης είναι και για να τον εκδικηθώ, τον έβαλα να φάει δυο πιάτα και όλη τη νύχτα στριφογύριζε άγρυπνος από το στομάχι του. Να βάλλει μυαλό άλλη φορά»
Στα μυστικά της συζυγικής αρμονίας η κουζίνα. Η σχέση του αντρόγυνου ,περνάει μέσα απ` την κουζίνα – έλεγε η συχωρεμένη η μάνα.
Μάλλον μέσα από την κρεβατοκάμαρα - είπε γελώντας ο πατέρας- για να την πειράξει.
Καλέ Νίκο τι λόγια είναι αυτά –τον έκοψε αυστηρή η γιαγιά από την πολυθρόνα της. Πρόσεχε σ` ακούνε τα παιδιά
Τα παιδιά είμαστε 30 -32 χρονών, παντρεμένοι!!!
Ότι και να πούμε όμως το έτοιμο φαγητό μπαίνει στη ζωή μας .Οι δρόμοι έχουν γεμίσει μηχανάκια που πηγαινοφέρνουν φαγητά .Πολύ φοβάμαι ότι μετά από κάμποσα χρόνια τα παιδιά δε θα ξέρουν τι είναι τηγάνι και τι κατσαρόλα. Σήμερα απλώς παρακολουθούμε τον αργό θάνατό της.
Σταύρος Ιντζεγιάννης