Πέμπτη 5 Απριλίου 2012

ΚΑΘ ΟΔΟΝ
ΠΑΣΧΑ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ

« Και αναβαίνων ο Ιησούς εις Ιεροσόλυμα παρέλαβε τους δώδεκα μαθητάς κατ` ιδίαν εν τη οδώ και είπεν αυτοίς; Ιδού αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα »
Που θα πάτε το Πάσχα –ρώτησε η κυρία που φιλοξενούσε την απογευματινή ανία μας, με ένα φλιτζάνι τσάι και λίγα μπισκότα – είναι νηστίσιμα είπε-ξέροντας ότι όλοι νηστεύαμε.
-Που θα πάτε λοιπόν για Πάσχα φέτος;
Το που είναι μια κουβέντα είπε κάποιος από τη συντροφιά. Το πως είναι το ζήτημα
Τη μια περικοπή μια άλλη χειρότερη διαδέχεται. Το να πας ακόμη και στο πατρικό στο χωριό, κατάντησε ένα έξοδο δυσβάσταχτο. Και μόνο να σκεφτείς μετακίνηση είναι θέμα πολύπλοκων υπολογισμών. Δεν πας άλλωστε με τα χέρια αδειανά κι ας είναι ακόμη και στου αδερφού σου. :Καλημέρα ήρθαμε να φάμε…δωρεάν!
-Πόσο μάλλον να πας στο πεθεροχώρι σου-είπε κλείνοντας με σημασία το μάτι ο κύριος Χαράλαμπος.
- Η γυναίκα του αναψοκοκκίνησε : Αν δεν πεις τις κακίες σου δε γίνεται.
Πέστα Χαράλαμπε αλάλαξε η παρέα εν χορώ.
Άλλο που δεν ήθελε ο φίλος.
Η ιστορία ήταν απλή είπε γελώντας , μια και η ομήγυρη επέμενε να το γλεντήσει..
Πέρυσι -είπε- η ερίτιμος σύζυγός μου επέμενε. «Θα πάμε στη μαμά , στην Άνω Καλεντίνη όπου θα περάσουμε δέκα μέρες χωρίς να ξοδέψουμε δεκάρα, χώρια και η χαρά που θα της δώσουμε ύστερα από τόσα χρόνια που έχουμε να πάμε στο χωριό»
Για να πω την πάσαν αλήθεια –διηγήθηκε γελώντας ο Χαράλαμπος- η πρόταση δε μου άρεσε και τόσο δεδομένου ότι με τα κουνιάδια μου δε συμφωνούμε ούτε στα πολιτικά ούτε στα …κληρονομικά. Αλλιώς μου τα είχαν πει , αλλιώς μου τα δώσανε μετά τα στέφανα. Τέλος πάντων.
Ωστόσο εκείνο το « χωρίς να ξοδέψουμε δεκάρα»ήταν δελεαστικό. Σε μια εποχή που τα πράγματα έχουν σφίξει – και θα σφίξουν μέχρις ασφυξίας καθώς λένε μετά τον Ιούνιο που θα ξανάρθει η τρόικα-το να κάνεις διακοπές χωρίς έξοδα είναι ότι καλύτερο. Άλλωστε. Το να αφήσεις τη χαρά της Ελληνικής Πασχαλιάς –της μοναδικής αυτής ειρηνικής γιορτής που μόνο στην Ελληνική ύπαιθρο νοιώθεις- για να κάνεις ανάσταση σε ένα Αυστριακό ξενοδοχείο είναι έγκλημα.
Η ιστορία λοιπόν - άρχισε δυο εβδομάδες πριν την αναχώρηση μας. Πρέπει κάτι να πάρουμε της μαμάς -είπε η γυναίκα μου. Δεν μπορούμε να πάμε με τα χέρια αδειανά.
Συμφώνησα πάραυτα. Να της πάρουμε ένα προσευχητάριο – πρότεινα γιατί στην ηλικία της το μόνο που της χρειάζεται είναι να προσεύχεται για τη σωτηρία της ψυχής της.
-Θα της πάρουμε ένα φόρεμα. Της το έχω υποσχεθεί από τότε που μας έστειλε την κολοκυθόπιτα.
-Που όμως δεν τη φάγαμε, γιατί μέχρι να έρθει από την Άνω Καλεντίνη είχε χαλάσει.
-Δεν έχει σημασία. Η χειρονομία μετράει. Θα πάρουμε και ένα πουκάμισο του μπαμπά που σου έστειλε 2 κιλά κάστανα το ξέχασες; Θα πάρω και ένα μαγιό στην αδερφή μου.
-Τι να το κάνει το μαγιό στο βουνό-απόρησα. Που θα κάνει
μπάνιο ;Στον…νεραύλακα ;
-Μη γίνεσαι αγενής- απάντησε. Πηγαίνουν στην κρέμαση του νερόμυλου και φοράνε τα μαγιό.
-Έχεις πνεύμα οικονομίας- συμφώνησα, αλλά κάτι άρχισε να με ανησυχεί. Διότι κάτι τα σώβρακα του κουνιάδου, τη μπλούζα της γυναίκας του, το κομπολόι του αγροφύλακα, το κάλυμμα για την Αγία Τράπεζα που το είχε τάξει στον παπα-Τότομο και μια μπλούζα της πρεσβυτέρας πιάναμε νούμερο τετραψήφιο !!!
Η χαριστική βολή όμως ήρθε δυο μέρες πριν ξεκινήσουμε. Ο Σωτηράκης – τηλεφώνησε η κουμπάρα μας – το βαφτιστήρι σου δεν ξέρεις τι χαρές έκανε που έμαθε ότι θα μας έρθετε. Θέλει λέει να του φέρεις ένα ζευγάρι σπορτέξ Αντίτας με αερόσολα. Τα περιμένει πως και πως.
Όταν έκανα λογαριασμό είδα ότι με τα λεφτά αυτά θα είχαμε πάει όχι πέντε ,αλλά δέκα μέρες τον γύρω της Ευρώπης με όλα τα έξοδα πληρωμένα και σε ξενοδοχείο τεσσάρων αστέρων

Στ.Ιντζεγιάννης

Σ.Σ. Έτσι για την ιστορία, τα Αντίτας με αερόσολα έχουν 175 Ευρώ !!!
Άντε και καλό Πάσχα στο…χωριό! Σ.Ι

Δεν υπάρχουν σχόλια: