Εν κατακλείδι
Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΗΡΩΔΗ
Σε θέατρο του παράλογου εξελίσσεται το νέο φορολογικό σύστημα. Σε οικονομική εξαθλίωση ωθείται η ελληνική οικογένεια .
Ή τρελοί είναι αυτοί που το σκέφτονται ή …άτεκνοι και εκδικούνται αυτούς που έχουν παιδιά .Δεν εξηγείται αλλιώς το γεγονός ότι αυτοί που έχουν παιδιά θα πληρώνουν περισσότερο φόρο από αυτούς που δεν έχουν.
Απίστευτα και όμως …ελληνικά
Σε μια εποχή που η Ελλάδα μαστίζεται από υπογεννητικότητα και τόσο η πολιτεία , όσο και η εκκλησία, επιμένουν στην ανάγκη να πλουτισθεί η οικογένεια με παιδιά, αντί να θεσπίζουμε κίνητρα για τεκνοποίηση κυνηγάμε την τεκνογονία, τιμωρώντας τους γονείς που ονειρεύονται μια μωρουδίστικη κούνια και μια παιδικά αγκαλιά.
Περισσότερο φόρο πληρώνει όποιος έχει ένα ή δύο, παιδιά παρά αυτοί που είναι άτεκνοι. Σα να λένε στους παντρεμένους, μη τυχόν και κάνετε παιδιά καταστραφήκατε. Ώρα να μοιράζουν και αντισυλληπτικά μαζί με τη φορολογική δήλωση ή με τα κουφέτα στην εκκλησία.!!!
Μαστίζεται από υπογεννητικότητα η Ελλάδα.
Άντε τώρα να σου ευχηθεί ο παπάς ,δως αυτοίς καρπόν κοιλίας «Άστο να λείπει παπά μου :Τα παιδιά τα ευλογεί ο Θεός αλλά τα μεγαλώνει ο πατέρας….και τα φορολογεί το κράτος»
Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε η εντολή αλλά για τα έξοδα δεν προβλέπει τίποτε. Βλέπετε άλλα Θεός κελεύει και άλλα το σούπερ μάρκετ απαιτεί. Βάλτε τώρα και τα άλλα συμπαρομαρτούντα από ρουχισμό μέχρι φροντιστήρια και κάνε σούμα να δεις νούμερο να σου φύγει το τσελβέλο που λέγαν παλιά στο Τσάντε. Άσε πια να σου τύχει και καμιά αρρώστια, από εκείνες που συνήθως περνάνε τα παιδιά και μας ξενυχτάνε δίπλα στην κούνια τους.
Κάποτε, στα μικροαστικά κέντρα κι ακόμη περισσότερο στα χωριά, μεγαλώναμε στις αλάνες, οι οποίες λειτουργούσαν σαν άτυπα νηπιαγωγεία και όπου παίρναμε τα πρώτα μαθήματα κοινωνικής συμβίωσης και...ξυλοδαρμού. Στο σχολείο μετά, με ένα τετράδιο στην κωλότσεπη κι ένα μολύβι βολευόντανε οι απαιτήσεις της μάθησης.
Πέντε κολυβογράμματα όλα κι όλα « Μη Μίμη μη, έλεγε η Μιμή. Μη Μίμη μη» Σήμερα από την πρώτη δημοτικού μαθαίνουν ηλεκτρονικούς υπολογιστές και Αγγλικά (ίσως και Γερμανικά αν επιμείνει η Μέρκελ) δεν αποκλείεται δε και Τούρκικα με τη φόρα που έχουμε πάρει με τα Τουρκικά σήριαλ για να διδάσκεται αντί για την επανάσταση του `21 που την περνάμε –φευ - στο ντούκου-η ιστορία του Σουλεϊμάν του αιμοσταγή ( και όχι μεγαλοπρεπεπή που τον διαφημίζουν οι Τούρκοι)
Τα βιβλία, περνούσαν από τον μεγαλύτερο στον μικρότερο, όπως και τα ρούχα. Άλλες εποχές βέβαια , άλλες οι ανάγκες και άλλες οι πρακτικές. Σήμερα κουβαλάνε μια στίβα βιβλία μερικά από τα οποία –ναι- τα δίνει το υπουργείο αλλά όλα τα άλλα απαραίτητα , τσάντες ,υπολογιστές , βοηθήματα τα πληρώνει ο οικογενειακός προϋπολογισμός. Χώρια που είναι και πανάκριβα.
Βλέπετε το πρόβλημα είναι ποσοτικό και τα ποσά είναι ευθέως ανάλογα. Περισσότερα παιδιά περισσότερα έξοδα. Τώρα και περισσότερος φόρος -λένε οι φωστήρες του Υπουργείου οικονομικών οι οποίοι εζήλωσαν την δόξα του Ηρώδη.
Στο ένα ή δύο το πολύ παιδιά αρκείται η ελληνική οικογένεια, παραβλέποντας τις στατιστικές οι οποίες υπογραμμίζουν, ότι έτσι που πάμε, στο τέλος, η Ελλάδα θα είναι μια κοινωνία σε μαρασμό.
Συμφωνούμε και υπερθεματίζουμε. Όπως και να το κάνεις, τα παιδιά τα φτιάνεις εύκολα αλλά τα μεγαλώνεις δύσκολα Κάποτε λέγαμε ψωμί – παιδία- ελευθερία σήμερα προσθέτουμε και… φορολογία !!!
Μεγαλώνουν τα παιδάκια μου ,μεγαλώνουν τα φαρμάκια μου λέει η λαϊκή σοφία. Τι άλλην χρείαν μαρτυρίας έχουμε ;Το πρόβλημα βέβαια δεν είναι μόνο ελληνικό. Γενικά η Ευρώπη γερνά και προσπαθεί να τονίσει τη διάθεση για παιδιά, θεσπίζοντας κίνητρα, που υποτίθεται ότι βοηθάνε την γεννητικότητα. Στη Ελλάδα αντίστροφα, με δύο παιδιά την έβαψες. Με τρία καταστράφηκες . Άλλωστε είναι και η σύγχρονη τεχνολογία που βοηθάει την υπογεννητικότητα. Η τηλεόραση παρακίνησε αρνητικά το από νωρίς κρεβάτωμα και η δικαιολογία της αγαθής γριούλας που προσπάθησε να αιτιολογήσει το ότι γεννούσε σαν κουνέλα δεν ισχύει.
Τι να κάνουμι γιέμ` οι δόλιοι. Φως δεν έχουμι, εφημερίδις δε διαβάζουμι, κάνει και κρύο , πέφτουμι από νωρίς στου κριβάτ` και…
Τώρα τι γίνεται που δεν ανάβουμι κι καλουριφέρ` θεια Χρήσταινα, μ`λες τι κάνουμι;
Σταύρος Ιντζεγιάννης
Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΗΡΩΔΗ
Σε θέατρο του παράλογου εξελίσσεται το νέο φορολογικό σύστημα. Σε οικονομική εξαθλίωση ωθείται η ελληνική οικογένεια .
Ή τρελοί είναι αυτοί που το σκέφτονται ή …άτεκνοι και εκδικούνται αυτούς που έχουν παιδιά .Δεν εξηγείται αλλιώς το γεγονός ότι αυτοί που έχουν παιδιά θα πληρώνουν περισσότερο φόρο από αυτούς που δεν έχουν.
Απίστευτα και όμως …ελληνικά
Σε μια εποχή που η Ελλάδα μαστίζεται από υπογεννητικότητα και τόσο η πολιτεία , όσο και η εκκλησία, επιμένουν στην ανάγκη να πλουτισθεί η οικογένεια με παιδιά, αντί να θεσπίζουμε κίνητρα για τεκνοποίηση κυνηγάμε την τεκνογονία, τιμωρώντας τους γονείς που ονειρεύονται μια μωρουδίστικη κούνια και μια παιδικά αγκαλιά.
Περισσότερο φόρο πληρώνει όποιος έχει ένα ή δύο, παιδιά παρά αυτοί που είναι άτεκνοι. Σα να λένε στους παντρεμένους, μη τυχόν και κάνετε παιδιά καταστραφήκατε. Ώρα να μοιράζουν και αντισυλληπτικά μαζί με τη φορολογική δήλωση ή με τα κουφέτα στην εκκλησία.!!!
Μαστίζεται από υπογεννητικότητα η Ελλάδα.
Άντε τώρα να σου ευχηθεί ο παπάς ,δως αυτοίς καρπόν κοιλίας «Άστο να λείπει παπά μου :Τα παιδιά τα ευλογεί ο Θεός αλλά τα μεγαλώνει ο πατέρας….και τα φορολογεί το κράτος»
Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε η εντολή αλλά για τα έξοδα δεν προβλέπει τίποτε. Βλέπετε άλλα Θεός κελεύει και άλλα το σούπερ μάρκετ απαιτεί. Βάλτε τώρα και τα άλλα συμπαρομαρτούντα από ρουχισμό μέχρι φροντιστήρια και κάνε σούμα να δεις νούμερο να σου φύγει το τσελβέλο που λέγαν παλιά στο Τσάντε. Άσε πια να σου τύχει και καμιά αρρώστια, από εκείνες που συνήθως περνάνε τα παιδιά και μας ξενυχτάνε δίπλα στην κούνια τους.
Κάποτε, στα μικροαστικά κέντρα κι ακόμη περισσότερο στα χωριά, μεγαλώναμε στις αλάνες, οι οποίες λειτουργούσαν σαν άτυπα νηπιαγωγεία και όπου παίρναμε τα πρώτα μαθήματα κοινωνικής συμβίωσης και...ξυλοδαρμού. Στο σχολείο μετά, με ένα τετράδιο στην κωλότσεπη κι ένα μολύβι βολευόντανε οι απαιτήσεις της μάθησης.
Πέντε κολυβογράμματα όλα κι όλα « Μη Μίμη μη, έλεγε η Μιμή. Μη Μίμη μη» Σήμερα από την πρώτη δημοτικού μαθαίνουν ηλεκτρονικούς υπολογιστές και Αγγλικά (ίσως και Γερμανικά αν επιμείνει η Μέρκελ) δεν αποκλείεται δε και Τούρκικα με τη φόρα που έχουμε πάρει με τα Τουρκικά σήριαλ για να διδάσκεται αντί για την επανάσταση του `21 που την περνάμε –φευ - στο ντούκου-η ιστορία του Σουλεϊμάν του αιμοσταγή ( και όχι μεγαλοπρεπεπή που τον διαφημίζουν οι Τούρκοι)
Τα βιβλία, περνούσαν από τον μεγαλύτερο στον μικρότερο, όπως και τα ρούχα. Άλλες εποχές βέβαια , άλλες οι ανάγκες και άλλες οι πρακτικές. Σήμερα κουβαλάνε μια στίβα βιβλία μερικά από τα οποία –ναι- τα δίνει το υπουργείο αλλά όλα τα άλλα απαραίτητα , τσάντες ,υπολογιστές , βοηθήματα τα πληρώνει ο οικογενειακός προϋπολογισμός. Χώρια που είναι και πανάκριβα.
Βλέπετε το πρόβλημα είναι ποσοτικό και τα ποσά είναι ευθέως ανάλογα. Περισσότερα παιδιά περισσότερα έξοδα. Τώρα και περισσότερος φόρος -λένε οι φωστήρες του Υπουργείου οικονομικών οι οποίοι εζήλωσαν την δόξα του Ηρώδη.
Στο ένα ή δύο το πολύ παιδιά αρκείται η ελληνική οικογένεια, παραβλέποντας τις στατιστικές οι οποίες υπογραμμίζουν, ότι έτσι που πάμε, στο τέλος, η Ελλάδα θα είναι μια κοινωνία σε μαρασμό.
Συμφωνούμε και υπερθεματίζουμε. Όπως και να το κάνεις, τα παιδιά τα φτιάνεις εύκολα αλλά τα μεγαλώνεις δύσκολα Κάποτε λέγαμε ψωμί – παιδία- ελευθερία σήμερα προσθέτουμε και… φορολογία !!!
Μεγαλώνουν τα παιδάκια μου ,μεγαλώνουν τα φαρμάκια μου λέει η λαϊκή σοφία. Τι άλλην χρείαν μαρτυρίας έχουμε ;Το πρόβλημα βέβαια δεν είναι μόνο ελληνικό. Γενικά η Ευρώπη γερνά και προσπαθεί να τονίσει τη διάθεση για παιδιά, θεσπίζοντας κίνητρα, που υποτίθεται ότι βοηθάνε την γεννητικότητα. Στη Ελλάδα αντίστροφα, με δύο παιδιά την έβαψες. Με τρία καταστράφηκες . Άλλωστε είναι και η σύγχρονη τεχνολογία που βοηθάει την υπογεννητικότητα. Η τηλεόραση παρακίνησε αρνητικά το από νωρίς κρεβάτωμα και η δικαιολογία της αγαθής γριούλας που προσπάθησε να αιτιολογήσει το ότι γεννούσε σαν κουνέλα δεν ισχύει.
Τι να κάνουμι γιέμ` οι δόλιοι. Φως δεν έχουμι, εφημερίδις δε διαβάζουμι, κάνει και κρύο , πέφτουμι από νωρίς στου κριβάτ` και…
Τώρα τι γίνεται που δεν ανάβουμι κι καλουριφέρ` θεια Χρήσταινα, μ`λες τι κάνουμι;
Σταύρος Ιντζεγιάννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου