Καθ οδον

ΤΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ



Νηστεύει ο δούλος του Θεού γιατί φαϊ δεν έχει- λέγανε παλαιά.

Ξύπνησε ένα πρωϊ ο γέρο –Κούτρας και είδε κρέας στο φούρνο. Πότε ήρθε κιόλας το…Πάσχα και δεν το κατάλαβα, απόρησε!!!

Πάσχα –Χριστούγεννα ήταν απαραίτητο το κρέας στις φτωχογειτονιές. Οι άλλοι, οι «έχοντες» δυο φορές το μήνα. Σπάνια τρεις,οι πολύ πλούσιοι. Ακούγεται παράξενο, αλλά είναι αληθινό.

Τα θυμήθηκα προχτές, καθώς είδα τον στρατηγό (Μεταξύ μας ταγματάρχης αποστρατεύτηκε, αλλά οι γυναίκα του και τα παιδιά του αγαπητική αδεία τον προβίβασαν σε στρατηγό, έτσι για να του φύγει ο καϋμός που δεν πρόλαβε να φορέσει το παντελόνι με την κόκκινη ρίγα στο πλάι και το πηλήκιο με τη διπλή χρυσή κλάρα και σιγά – σιγά , λέγε και λέγε το πίστεψε κι αυτός ότι έγινε στρατηγός κι έτσι τον φωνάζουμε όλοι. Στρατηγέ μου) Τον είδα στο ταμείο του σούπερ μάρκετ με ένα καροτσάκι γεμάτο από του Αβραάμ και του Ισαάκ τα καλά.

Έχω την κακία μέσα μου μερικές φορές κι ας μη το λέω στον πνευματικό μου που επιμένει, λες και ξέρει ότι κάτι κρύβω. «Έχεις τίποτε άλλο που να σε βαρύνει ;» ρωτάει.

-Τίποτε Άγιε πατέρα .Όλα καλά. Που να του πω ότι με πιάνει ο δαίμονας της κριτικής. Μια φορά που του το είπα με κάρφωσε «Μη κρίνετε ίνα μη κριθείτε» από τότε τσιμουδιά, άλλα η κριτική- κριτική! Ήμαρτον Κύριε πώς να την αποφύγεις, όταν βλέπεις τον άλλον με ένα καρότσι γεμάτο φίσκα και σου λέει : Ε, ναι είναι σαρακοστή βλέπεις !!!

-Στρατηγέ μου νηστεία και προσευχή προστάζει ο σοφός εκκλησιαστής

-Ε, ναι. Είναι σαρακοστή βλέπεις!!!

-Δηλαδή σαρακοστιανά;

-Ναι. Μερικές κονσέρβες καλαμαράκια και κάτι ρώσικα καβούρια που αρέσουν στη Χριστίνα πήρα και λίγο ταραμά , ελιές., βολβούς, λίγο χαβιάρι που αρέσει στη Χριστίνα μου, λίγο ταχίνι, πήρα κι ένα αυγοτάραχο, ένα κομμάτι μπακαλάο, χταποδάκι ξυδάτο και κάτι από δω κάτι από κει, να πως φεύγουν τα λεφτά-κούνησε το κεφάλι με απελπισία!

Ομολόγησα με συντριβή ότι είχε δίκιο. Αλλά ο δαίμονας μέσα μου, με έστησε πίσω του στο ταμείο να δω τι ήταν όλα αυτά τα «σαρακοστιανά» που έβγαζε - έβγαζε και δεν τελείωναν.

Θυμήθηκα τη συχωρεμένη τη μάνα που φώναζε του πατέρα. Είναι σαρακοστή, να κόψεις το καφενείο.

Ήταν που ο πατέρας μαζί με τους γύρω εμπόρους , μαζευότανε το μεσημέρι κατά τις δώδεκα στο καφενείο της γειτονιάς και πίνανε τα ουζάκια τους.

-«Με μεζέ σαρακοστιανό Ευγενία μου, να σε χαρώ ψέματα δε λέω, θα κοινωνήσω τη…Λαμπρή» Έλα όμως που η μάνα πήγε μια μέρα στο καφενείο και τι να δει! Συκωτάκια από πουλιά με αυγό και τυρί και σαλάμια και ότι βάζει ο νους του ανθρώπου μεζεκλίκια. Έγινε ο χαμός !!!

Νηστεύουμε άραγε σήμερα; Και πως νηστεύουμε; Με χαβιάρι και καβούρια ρώσικα; Με μια τραπεζαρία γεμάτη από νηστίσιμα έστω, αλλά…γεμάτη! Να τρως και να λες , έσκασα από το φαγητό; Να μη στενοχωρήσεις ούτε για λίγο την ευωχία στομάχου. Να μη νοιώσεις πως κάτι πρέπει να ξεπλύνει τον ρύπο του οργανισμού από τα λίπη και τις τοξίνες και να καθάρεις το «σαρκίον» που μας έλεγε ο Συνέσιος στο κατηχητικό του την αλησμόνητη εποχή των 10 χρόνων.

Ελιές, χαλβάς, πατάτες βραστές, νερομπίγουλη αλάδωτη, ταραμάς και κρεμύδι ήταν το συνηθισμένο σαρακοστιανό φαγητό. Κάθε που υπήρχε κατάλυση, το λάδι ήταν η πολυτέλεια !!!

Σοφή η εντολή της εκκλησίας που ζητάει από τον άνθρωπο κάθαρση σώματος και ψυχής, καθορίζοντας τις περίφημες νηστείες της ορθοδοξίας, ως μέσον όχι μόνο ψυχικής υγείας αλλά και σωματικής. Άλλωστε και μόνο το γεγονός ότι όλες μα όλες ανεξαιρέτως οι θρησκείες έχουν θεσπίσει τη νηστεία ως μέσον εξαγνισμού-μερικές αυστηρότερα από εμάς-δείχνει τη αξία της ως –έστω θεραπευτικής-πανάκειας.

Νηστεύουμε σήμερα; Και ακόμη περισσότερο νηστεύουμε τις επιθυμίες ;Πως το λέει ο Υμνωδός; «Και δώρησαι ημίν ο Θεός γρήγορον νουν, σώφονα λογισμόν, καρδίαν νήφουσαν, ύπνον ελαφρόν και πάσης σατανικής φαντασίας απηλαγμένον».

Νηστεύουμε; Τι σόι νηστεία είναι αυτή που γεμίζουμε το στομάχι με μισό κιλό χαλβά, ελιές, και μια σκάφη κολοκυθάκια νερόβραστα με ένα κιλό ψωμί και μετά…»δεν κοιμήθηκα όλη τη νύχτα από το στομάχι μου»

-Ναι αλλά ήταν…σαρακοστιανά !!!

Σταυρός Ιντζεγιαννης