ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ
ΜΑΝΑ
Ω ΜΑΝΑ !
Μάνα, μανούλα, μανίτσα, μητέρα μαμά. Μάμα μία λένε η Ιταλοί. μάδερ οι Άγγλοι.
Μάμυ –λένε τα …βουτυρόπαιδα κι εμείς οι χωριάτες φωνάζουμε: μάνα ε ωρή μάνα! Μάνα του κόσμου η Παναγία. Μανούλα μου
φωνάζουμε στον πόνο μας. Γιορτή της
μάνας χτες που κυκλοφορεί σε μύριες όσες παραλλαγές . Γνωστό το μανούλι που
κυκλοφορεί στις παραλίες και το μανουλομάνουλο που κυκλοφορεί στις
…γκαρσονιέρες και σερβίρετε συνήθως με
βιάγκρα.
Έρχεται πρωινός ο Παμίνος σκασμένος
στα γέλια και διηγείται το πάθημά του.
Λείπει η γυναίκα του κρουαζιέρα κι
επειδή όταν λείπει ο γάτος χορεύουν τα ποντίκια, σκέφτηκε να διασκεδάσει τη
μοναξιά του και πήρε τη νοσηλεύτρια που
φροντίζει τη γιαγιά έτσι για να …λύσουν
σταυρόλεξα!!!
Φάγανε τις μπριζόλες τους ήπιαν και τις μπιρίτσες τους κι εκεί επάνω στο πάμε να
ξαπλώσουμε του λέει η τύπισσα. Κύριε Παμίνο δε βάζουμε και το πιεσόμετρο στο
χέρι να παρακολουθούμε ταυτόχρονα καλού
–κακού και την καρδιά σας μη μας βρει κανένα κακό και το έχω τύψεις που σας
πήρα στο λαιμό μου. Άσε που θέλω και να κοινωνήσω αύριο!!!
Στην πιάτσα κυκλοφορεί και η μανάρα που
σημαίνει τη γεροδεμένη αυταρχική πεθερά που δε σηκώνει μύγα στο σπαθί της, ενώ
αντίθετα υπάρχει και το ….μανάρι – που λέει ο χασάπης από δίπλα-κάθε που βλέπει
την Κικίτσα να περνάει με τα μίνι της και τα εξώπλατά της και τα ντεκολτέ της
να βάζει Άγιο σε πειρασμό: Μανάρι μου !
Στη
γλώσσα του σεξ υπάρχει και η «μαμά» η γνωστή διευθύντρια του φροντιστηρίου
σεξουαλικών σπουδών ( η μαντάμα που λέγαμε στο στρατό) και από το οποίο
περάσαμε όλοι οι αρσενικοί στα 16
προκειμένου να … «μορφωθούμε» μη κατεβούμε στον στίβο της ερωτικής μας
ζωής αδιάβαστοι. Το ότι μερικοί εκεί
μέσα πήραν και ντοκτορά είναι μια άλλη ιστορία.
Στην προσωπική μου ζωή η γιορτή της μάνας
σημάδεψε το εκπαιδευτικό μου Βατερλώ.
Στη δευτέρα δημοτικού η ιστορία όπου η δασκάλα μας με είχε βάλλει να απαγγείλω το
ωραιότατο ποίημα του Μαρκορά « Μάνα δε
βρίσκεται λέξη καμία να`χει στον ήχο της τόση αρμονία …κ.τ.λ»
Διάσημος χωρατατζής ο πατέρας μου - που του
άρεσε να πειράζει τη μάνα μ`όλο που κυριολεκτικά τη λάτρευε- με δασκάλεψε.
-Να πεις «πατέρας δε βρίσκεται λέξη καμία
νάχει στον ήχο της τόση αρμονία…»Διότι εσύ
σαν άντρας πρέπει να είσαι μαζί με έμενα και όχι με τη μάνα σου και την αδερφή
σου που είναι γυναίκες .Και για επικυρώσει τη συμμαχία μου έδωσε ολόκληρο τάλιρο
να πάρω σοκαλάτα και παγωτό.
- Μα αφού έτσι λέει το ποίημα;
. –Μη φοβάσαι εγώ είμαι υπεύθυνος!
Τι να `κανα. Παπάς κρεμάμενος έγραφε κι υπόγραφε
–λέει η παροιμία-προκειμένου να χάσω και το…χαρτζηλίκι για το παγωτό. Όταν ήρθε
η σειρά μου βγήκα καμαρωτός –στην πρώτη σειρά η μάνα μου είχε φωνάξει και τις
φίλες της να καμαρώσουν τον κανακάρη της που θα έλεγε το ποίημα της μάνας, ενώ
ο πατέρας μου όρθιος από το βάθος μου έκανε νόημα με το δάχτυλο στο κεφάλι σα να μου έλεγε πρόσεχε τι θα πεις .
Και άρχισα «Πατέρας δε βρίσκεται λέξη καμία…» έγινε για δευτερόλεπτα σιωπή και μετά κάποια κυρία
φώναξε «Λάθος – λάθος» η δασκάλα βγήκε κατακόκκινη στη σκηνή « Σταυρούλη τι είπες; διόρθωσέ το: Μάνα δε
βρίσκεται λέξη καμία, με ρεζίλεψες»» ενώ ο πατέρας μου με τους φίλους του
χειροκροτούσαν δαιμονιωδώς. Κάπως έτσι προβιβάστικα στην δευτέρα δημοτικού επιεικώς με 5,τη βάση και διαγωγή καλή ενώ όλοι φίλοι μου είχαν πάρει 10 με τόνο και διαγωγή
κοσμιωτάτη.
Και πολύ σου πάει μου είπε η δασκάλα που
δεν μπορούσε να το χωνέψει. Κι έκοψε και την καλημέρα του πατέρα μου. Όμως όταν κοιμήθηκε εν ειρήνη, εγώ πήγα στην Άρτα -τριαντάρης πια-και τη νεκρολόγισα κλαίγοντας
«Ήσουν η δεύτερη μάνα μας είπα και είναι
κρίμα που δεν μπορείς να μας ακούσεις που όλα τα παιδιά σου μαζεμένοι εδώ γύρω
σου φωνάζουμε :Σ`αγαπούμε μανούλα μας, Σ αγαπούμε»
Στ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου