Εν
κατακλείδι
ΤΟΥ
ΜΑΪΟΥ Ο ΜΉΝΑς 4
Νάμουν
τον Μάη γάιδαρος τον Αύγουστο κριάρι, όλο τον χρόνο πετεινός και γάτος τον
Γενάρη!
-Ήθελες ;
- Μωρέ εγώ ήθελα, αλλά, άλλο το τι θέλεις
και άλλο το τι μπορείς. Είναι γνωστό ότι η γυναίκα είναι όσο φαίνεται, ο άντρας όσο μπορεί. Μπορείς ; Εδώ σε θέλω!!!
Πήγε
ο Νικόλας στον ανδρολόγο. « Γιατρέ μου …τίποτε. Κι όχι ότι είναι του θανατά, άλλα
ρεζιλεύομαι στη γυναίκα μου που ανίκανο με ανεβάζει- ανίκανο με κατεβάζει στις
φίλες της»
Δεν είναι τίποτε σοβαρό του λέει ο ντόκτωρ
και του δίνει ένα χάπι. Το παίρνει ο Νικόλας αλλά και πάλι τίποτε. «Γιατρέ μου
δεν γίνεται τίποτε»
Του αλλάζει το χάπι ο γιατρός αλλά και πάλι δοκιμάζει ο δόλιος ο Νικόλας, ξαναδοκιμάζει.
Ιδρώνει ξεϊδρώνει, αλλά …τίποτε. Ξαναπάει στο γιατρό που του δίνει διπλή δόση
και τρίτη και τέταρτη φορά αλλά και πάλι μηδέν του μηδενός.
Απορεί και ο γιατρός αλλά …«για πέρασε στο
εξεταστήριο του λέει» Φωνάζει τη νοσηλεύτρια- μία σεξόβομβα- για πήγαινε της λέει και κάνε πως τον χαϊδολογάς να δούμε
τι γίνεται. Πάει η κοπέλα και βγαίνει σε πέντε λεπτά αναμαλλιασμένη «Τι μου λες
γιατρέ πως δε μπορεί. Αυτός είναι ταύρος
εν υαλοπωλείο»
Για έλα εδώ βρε-τον φωνάζει ο γιατρός. «Τι
μου λες πως δεν μπορείς εδώ την κοπέλα τη ξεμάλλιασες στο πίτσι φυτίλι»
-Μα γιατρέ μου, εγώ με τη γυναίκα μου δε
μπορώ. Με τις άλλες είμαι μια χαρά!!!
Αγανακτεί αυτή τη φορά ο γιατρός με το δίκιο
του. «Χριστιανέ μου 40 χρόνια με την
ίδια γυναίκα και θες και να μπορείς; Άει στο καλό σου κι έλεγα να σκίσω το
δίπλωμά μου»
Πρωτομαγιά
προχτές Παρασκευή. Πότε κιόλας ; Όσο μεγαλώνω μου φαίνεται πως οι ημέρες
περνούνε γρηγορότερα. Δεν προλαβαίνεις να πεις καλημέρα και σου απαντάνε …καληνύχτα. Και να σκέφτεσαι
ότι υπάρχουν άνθρωποι που λένε «δεν ξέρω πώς να σκοτώσω την ώρα μου. Τους
…σκοτώνεις ή όχι;»
Έρχεται η άλλη κουνιστή και λυγιστή πρωτομαγιάτικα στολισμένη
σαν επιτάφιος της Μητροπόλεως και σου βγαίνει στο ψιθυριστό, επίτηδες, επειδή σε βλέπει με
τη γυναίκα σου
« Πάμε για τρέλες στις
Σεϋχέλες»;. Κάπως έτσι είχε γίνει και είπε ο Ροϊδης ; Όταν ήμουν νέος φοβόμουν μη μου πούνε- Όχι. Τώρα που μεγάλωσα τρέμω μη
μου πούνε- Ναι.
-Τι σου είπε -ρωτάει η άλλη,
καχύποπτη όπως όλες οι γυναίκες
-Τίποτε αγάπη μου. Για την... εφορία ρώταγε,
πότε αρχίζει η προθεσμία για τις δηλώσεις. Μήνας-γαρ - όχι μόνο της ευφορίας
αλλά και της εφορίας ο Μάης. Και άντε να δηλώσεις τι ;Αφού το κράτος ομολογεί
πως δεν έχει…μία θα έχουμε εμείς;
Τι έχετε να δηλώσετε –είχαν ρωτήσει τον Σούτσο
στο τελωνείο
Τα άπλυτά μου- ήταν η απάντηση!!!
Πρωινή η παρέα στην καφετέρια κι έρχεται η
καινούργια σερβιτόρα, ένα ουρί του παραδείσου και ρωτάει ναζιάρικα. Τι θα
πάρετε ;
Θυμήθηκα τον Δροσίνη. « Θέλεις μια κουταλιά
γλυκό βανίλια λεμονάκια; / Α όχι, όχι, προτιμώ καλύτερα να πάρω απ` το γλυκό το
στόμα σου μια κουταλιά φιλάκια»
-Τι θα πάρετε ;
-Εσένα απαντάει ο Μιχάλας
αλλά ο δαίμονας δε ...μάσηξε.
Τον κοίταξε από πάνω μέχρι
κάτω σαν να τον μέτραγε και του την έριξε στεγνά και ανελέητα. Εγώ είμαι σκληρή
για τα δόντια σας. Μήπως θέλετε να σας φέρω χαμομήλι ή προτιμάτε τήλιο.
Φίσκα
η πλατεία και η Ρήγα Φεραίου προχτές Μερικές εξώμπρατσες –εξώστηθες και ξεκάλτσωτες κιόλας
.Να κοιτάζεις μια αυτές και μια τη Μαριγούλα δίπλα σου και να σου έρχεται να
αυτοκτονήσεις. Κι όχι τίποτε άλλο αλλά, το γαμώτο είναι που σε κρατάει και σφιχτά-σφιχτά
από το μπράτσο, όπως βλέπουμε στην
τηλεόραση να πηγαίνουν οι αστυφύλακες τους κρατούμενους στην κλούβα.
-
Πρωτομαγιά αγάπη μου γιατί δε χαμογελάς –παραπονιέται.
-Έλα ντε . Γιατί;
Σταύρος Ιντζεγιάννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου