Καθ οδόν
ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ, ΤΑ ΛΟΥΛΟΥΔΑ ΓΙΟΡΤΆΖΟΥΝ !
Πρωτομαγιά χθες Παρασκευή !
Στον πρωινό καφενέ, η συνέλευση της
καφενόβιας γερουσίας εμνήσθη ημερών αρχαίων και το πήραμε πρίμο σεκόντο μουρμουριστά έτσι για το καλό του μήνα «
Πρωτομαγια τα λούλουδα γιορτάζουν και τα πουλιά πολλές φωλιές αλλάζουν και
τραγουδούν το Μάη επάνω στα κλαδιά »
Ο
Παμίνος έφερε ανθοδέσμη τριαντάφυλλα στην κυρά Σοφία, τη γυναίκα του καφετζή
και της τα έδωσε με υπόκλιση του παλιού καιρού:
Μη σε τρομάζουν τα …άσπρα
μαλλιά μου κι οι τόσες ρυτίδες, έχω λουλούδια νωπά στην καρδιά μου που ακόμα δεν είδες!!!
Σα δε
ντρέπεσαι βρε –θύμωσε τάχα ο καφετζής
–φλερτάρεις τη γυναίκα μου στην ηλικία σου, αλλά ο Παμίνος είχε έτοιμη την απάντηση. Στην ηλικία μας το
σπουδαίο είναι να μη χάνεις την αισιοδοξία σου και εκείνη την ψευδαίσθηση ότι ακόμη δεν ήρθε το «πλήρωμα
του χρόνου» Μας χρωστάει η ζωή κάτι
υπόλοιπα .Πως το είπε ο Ναπολέων στο Βατερλό. Όταν ο στρατάρχης Νέυ έντρομος
του είπε «Μεγαλειότατε το παν εχάθη» του απάντησε: Όχι μας απομένει η τιμή!!!
Μάιος
2015. Γυρίζω πίσω τα φύλα του ημερολογίου και απορώ. Μα πότε πέρασαν τα χρόνια.
Σα νάταν χτες που τρέχαμε να πιάσουμε το
Μάη κάπου εκεί στη «Δροσιά» απέναντι από
τον Άγιο Ανδρέα το νοσοκομείο, πριν η καταφορά των καιρών γεμίσει πολυκατοικίες
ακόμη και τις πέρα εξοχές όπου περάσαμε τα νιάτα μας, τραγουδώντας «
Μάιος μας έφτασε εμπρός βήμα ταχύ να τον προϋπαντήσουμε παιδιά στη εξοχή»
Δεν περνάνε τα χρόνια, με πειράζει ο Μηνάς ,
Μάλλον εμείς περνάμε. Για θυμίσου τον Μαλακάση
«Αχ πως χτυπά καμιά φορά τούτη η καρδιά κι αναφτερά τώρα στα
γεροντάματα. Σα νιός και ξαναχαίρομαι φεγγάρι-μέρα –αστροφεγγιά – δύσες
–ηλιοχαράματα»
Πρωτομαγιά χθες Παρασκευή, καλοθύμητη μέρα,
γυρίζουμε σε αναδρομές τότε που με την άνοιξη να ευωδιάζει τον τόπο και τα
νιάτα μας έτοιμα να κονταροχτυπηθούνε με
τους ανεμόμυλους της ζωής τρέχαμε να
προλάβουμε να ζήσουμε. Μόλις είχαμε βγει από κατοχή, εμφύλιο, σπουδές. Το
γράφει ωραία ο Μπολέτσης « Ξεκινήσαμε να πάμε
με της νιότης τις πορφύρες πισωκάπουλα στον άνεμο. των μελλούμενων
σωτήρες»
Ωστόσο οι απαισιόδοξοι και πάντα
ανικανοποίητοι, αυτοί που βλέπουν το ποτήρι μισοάδειο κι άκουσαν και τη
συνέντευξη του Πρωθυπουργού στον Χ¨νικολάου ,που τα είπε λίγο στριμωγμένα, επιμένουν πως ο Μάης είναι
δύσκολος μήνας Το λέει κι η παροιμία « Μάη μήνα μην παντρέψεις κι ούτε δέντρο να φυτέψεις» όμως
στη λαογραφία υπάρχει και το αίσιόδοξο «αν ρίξει ο Απρίλης δυο νερά κι ο Μάης
άλλο ένα ,χαρά σ` εκείνον τον ζευγά που `χει πολλά σπαρμένα»
Ωστόσο για τους πολλούς ο Μάης είναι μια
ανάσα στην απελπισία του χειμώνα. Κάτι σα χάπι αισιοδοξίας και αναγέννησης, καθώς
έρχεται μετά την Ανάσταση του Κυρίου για να φέρει «χαρά εν όλω τω κόσμω»
Με ένα σωρό προσωνύμια έχει στολίσει η λαϊκή
μας παράδοση τον Μάη. Λουλουδάς-Σπαρτιάρης-Πράσινος. Στα Τζουμέρκα τον
λένε σκορποφαμελίτη γιατί οι κτηνοτρόφοι
–οι λίγοι που απόμειναν να φυλάνε…
«Θερμοπύλες » καθώς η αγροτική και κτηνοτροφική κοινωνία έδιωξε στις πόλεις και
αστικοποίησε ιδιαίτερα τους νέους- παίρνουν τα ζωντανά τους και ξεκινάνε για τα
ορεινά τους γραίκια να ξεκαλοκαιριάσουν. Γεμίζουν οι βουνοπλαγιές από τις παρουσίες τους κι αντιλαλούν από τα κυπροκούδουνα. Α, τι ωραίος και τι περιγραφικός ο
Κρυστάλλης.
«Αυτή την ώρα οι πιστικοί τα πρόβατα
σκαρίζουν
Βόσκουν αυτά με τη δροσιά και με το κρύο της νύχτας
σε γούπατα σε λαγκαδιές και σε όχτους απλωμένα
γλυκός – γλυκός αντίλαλος χύνεται απ` τα
κουδούνια»
Ωστόσο για να είμαστε ρεαλιστές ο Μάης δεν
είναι μόνο μήνας της ευφορίας αλλά και της… εφορίας διότι από τις 10 του μήνα αρχίζει
η υποβολή των δηλώσεων εισοδήματος. (Τι ήθελα να το θυμηθώ αυτό τώρα και να σας
χαλάσω το πρωινό;) Και άντε να δηλώσεις τι; Εδώ το κράτος δεν έχει…μία και ζει
με δανεικά, εμείς θα έχουμε;
Τι έχετε να δηλώσετε είχαν ρωτήσει τον Σούτσο-
αν θυμάμαι καλά –στο τελωνείο όταν γύριζε από την Γερμανία - «τα άπλυτά μου»
απάντησε!
Παλιά σε όλα τα σπίτια κρεμάγανε στεφάνια,
στην εξώπορτα, σήμερα που να το κρεμάσεις στην είσοδο της πολυκατοικίας ;
Πρωτομαγιά χτες-Καλό κι ευλογημένο μήνα να
έχουμε φίλοι μου !
Σταύρος
Ιντζεγιαννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου