ΓΝΩΜΗ 18/9/15

                                                                  ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ               

                                                         ΓΝΩΜΗ 18/9/15

Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ

    Οι εκλογές  πέρασαν κιόλας στην ιστορία. Για μερικούς  ζητωκραυγάζοντας και κάποιους άλλους βλαστημώντας, Κερδισμένοι – χαμένοι! Κάποιοι βολεύτηκαν μέσα στον νυμφώνα και κάποιοι έμειναν απέξω. Ωστόσο η ζωή μετά το  διάλειμμα της ψήφου, συνεχίζεται. Οι χαμένοι με τη γκρίνια της γυναίκας τους (σου το `λεγα  εγώ ότι είσαι σε λάθος κόμμα!)  και με τους πετυχημένους να διαγκωνίζονται για την καρέκλα (οι κακές γλώσσες επιμένουν πως όχι μονό για την καρέκλα αλλά και για τα εξ αυτής …αγαθά).Η ζωή ξαναβρίσκει τον συνηθισμένο της ρυθμό με τις μικροχαρές και με τις μικρολύπες της, το συνηθισμένο πια άγχος του βιοπορισμού ή το ελάχιστο γέλιο  που μας απόμεινε για να φαιδρύνει την καθημερινότητα,  μέχρι να αρχίσουν –όπου να είναι καταφθάνουν - τα ραβασάκια της  εφορίας διπλά και τρίδιπλα.και μάλιστα οι ειδοποιήσεις γράφουν επάνω και τη λέξη επείγον με κεφαλαία !

  Είναι γνωστό το ανέκδοτο : Μπαμπά ρωτάει ο Τοτός γιατί η πολιτικοί μετά τα 65 δεν βγαίνουν στη σύνταξη όπως όλοι. Τι τη θέλουν την εξουσία γέροι άνθρωποι

-Διότι μετά τα 65 η εξουσία μπαίνει στη θέση του σεξ.

-Δηλαδή –απορεί ο Τοτός

 - Ο,τι δεν μπορούν να κάνουν πια στη γυναίκα τους παιδί μου,  εννοούν να το κάνουν στη χώρα τους !!!

   Οι εκλογές πέρασαν (πέρασαν; Ποιος ξέρει;) βέβαια, αλλά η  καθημερινή μας προσευχή για τον άρτον τον επιούσιον μένει και μας ζορίσει όπως πάντοτε. Κι ας επιμένει ο Ευαγγελιστής πως ουκ επ  άρτον μόνον ζήσεται άνθρωπος. Πόσο ευτυχισμένοι θα είμαστε αν μπορούσαμε να νοιώσουμε το βαθύτερο νόημά της. Μικρές ανθρώπινες αδυναμίες,  διότι ναι μεν ουκ επ άρτον αλλά …με τα φάρμακα απαραίτητα. Ίσως πιο απαραίτητα και από τον άρτον διότι κι αν δε φας μια μέρα δεν τρέχει τίποτε αλλά τα χάπια θες δε θες πρέπει να τα πάρεις – λέει ο γιατρός. Δε ξέρεις τι σε βρίσκει !

  -Πόσα χάπια παίρνεις Χαρίδημε-ρωτάει ο ένας συνταξιούχος τον άλλον.«5 το πρωί 3 με το φαγητό και 3 το βράδι»

  -Πάλι καλά. Εγώ φτάνω τα 16 μέρα μπαίνει – μέρα βγαίνει. Χώρα οι εξετάσεις κάθε τρεις και λίγο!!!

  Μέρα  εκλογών χτες  Θυμήθηκα τον συγχωρεμένο τον πατέρα που φανατικός με το κόμμα του άναβε παραμονές εκλογών διπλά κεριά για να βγει ο υποψήφιος – και φίλος του –ώστε να τον έχει του χεριού του για κανένα  ρουσφέτι (μεταξύ μας ήταν οι μόνες φορές που πάταγε στην εκκλησία, εκτός φυσικά από τα Χριστούγεννα και το Πάσχα, αλλά μπροστά στην ανάγκη έκανε και την προσευχή του) Μια χρονιά μάλιστα είχε κάνει και τάμα (προσπαθούσε να βγάλει άδεια για ένα παράνομο χτίσμα που είχε πάρει κοψοχρονιά ) αλλά δεν το εκπλήρωσε, διότι και το κόμμα πάτωσε και ο φίλος του δε βγήκε και πήγαν και τα λεφτά που είχε ενισχύσει τον εκλογικό αγώνα πήγαν χαμένα,

  Να πας το τάμα είπε η μάνα θεοφοβούμενη « Γιατί;-έκανε πως θύμωσε ο πατέρας – αφού δε βοήθησε ο Αϊ Νικόλας για τι να του πάω το ασημικό»

  Τα θυμήθηκα όλα αυτά, καθώς Δευτέρα  πρωί σήμερα η  επομένη των εκλογών, ανάβοντας κερί στην Ευαγγελίστρια είδα γνωστό μου υποψήφιο  που είχε εκλεγεί –και που δε διακρίνεται ως θρησκευόμενος – Πάσχα, Χριστούγεννα  άντε και καμία κηδεία στην εκκλησία ή σε καμιά δοξολογία  στην πρώτη γραμμή με τους επισήμους για να φανεί–να ανάβει ευχαριστήριο κερί στην Παναγία.

  Τον συνεχάρην φυσικά για την εκλογή του ( αν και… μεταξύ μας δεν τον ψήφισα)  αλλά δεν άντεξα να μην του το πω. Δούλε πονηρέ. Πάλι καλά που το θυμήθηκες.

  -Α όχι μόνο σήμερα –απάντησε. Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων .Κάπως το λέει ο Μαξ Νορντάου : Τα κατά συνθήκην ψεύδη!  

                                    Σταύρος Ιντζεγιάννης