ΕΝ
ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ
ΓΝΩΜΗ 1/9/15
ΕΚΛΟΓΕΣ
Εκλογές ξανά. Εφταμηνίτικες. Δημοκρατία –
λέει ο ένας να μιλήσει ο λαός. Δημοκρατία
λέει κι ο άλλος , ο λαός μίλησε τρεις φορές στον ίδιο χρόνο. Σώνει και
καλά να πει, να ξαναπεί μέχρι να πει
αυτό που θέλετε ; Ποιος έχει δίκιο;
Όμως
από τα βάθη των χρόνων που πέρασαν και με τη σοφία τους, η φωνή δύο κορυφαίων
που πέρασαν από τη ζωή –χωρίς να… περάσουν- ακούγεται περιγελαστική άλλοτε αυστηρή , άλλοτε διδακτική,
περιγράφοντας τον αείποτε – αλλά αθάνατο Ρωμιό. Από το 1828 ζωντανή μέχρι
σήμερα
Αυστηρή προειδοποίηση για όλα αυτά τα
καμώματα που ζούμε- και τά`χουμε ξαναζήσει ας μη γελιόμαστε- ή τά`χουμε
διαβάσει όσοι προλάβαμε, και μάλλον δεν τα προσέξαμε, όσο τους έπρεπε.
Μα να που ο νους του χρονογράφου τα βαστάει
στα τεφτέρια της μνήμης, μόνο που δεν ξέρει πια τι πρέπει: Να γελάσει ή να
κλάψει;
Να πως περιγράφουν το Ρωμιό και τη Ρωμιοσύνη,
την Ελλάδα στο κύλημα των χρόνων και τους κυβερνήτες της, το παρελθόν και το
μέλλον του τόπου. Δύο μεγάλοι. Αναστήματα που άντεξαν στο χρόνο και στους
καιρούς και φωνάζουν από το τάφο του κρίνοντας πρόσωπα και πράγματα .
ΣΟΥΡΗΣ. Εφημερίδα Ρωμιός. ΠΑΛΑΜΑΣ ; Σατιρικά
γυμνάσματα.
Η Ελλάδα από το 1893 του
Τρικούπη και του Δηλιγιάννη μέχρι- για τι όχι;- σήμερα. Η Ελλάδα μπροστά στις
κάλπες του Σεπτέμβρη 2015
ΣΟΥΡΗΣ
Και των σοφών οι λόγοι θαρρώ πως είναι ψώρα //.Αυτός ο πλάνος κόσμος και
πάντοτε και τώρα ΔΕΝ κάνει ότι λέγει. ΔΕΝ λέγει ότι κάνει
Και ο ΠΑΛΑΜΑΣ :Οι κηφήνες , οι βάτραχοι, κι οι ακρίδες. Τρανοί πολιτικοί,
γραμματισμένοι, αφρόντιστα μέσα σ`εφημερίδες//
ένα πλήθος ανίδεοι και στριμμένοι καθένας τους ανάξια τα`ονομά σου σημάδι μιας τυφλής χτυπιάς
το στένει.
Πιο τσεκουράτος ωστόσο χτυπάει αλύπητα τον
πολιτικό κόσμο ο ΣΟΥΡΗΣ : Κλέφτες φτωχοί
και άρχοντες με άμαξες και άτια, κλέφτες χωρίς μια πήχη γη και κλέφτες με
παλάτια //ο ένας κλέβει όρνιθες και
σκάφες για ψωμί κι ο άλλος κλέβει το Έθνος σύσσωμο για πλούτη και τιμή
Όμως κι ο ΠΑΛΑΜΑΣ δε χαρίζεται. Δεν έχει
σημασία αν γράφτηκαν για το 1905 Η Ελλάδα ίδια κι απαράλλαχτη μέχρι σήμερα:
Σκύλος κοκαλογλύφτης φέρνει γύρα κρακ, κρακ στις γειτονιάς τους τενεκέδες, ο
πόσα παίρνεις και ο Θεσιθήρας. Για την πατρίς καβγάς στους καφενέδες…Φαγοπότι,
ξαπλωταριό, τα ίδια//Τα θέατρα, τις ταβέρνες,
τα πορνεία, φάμπρικές μπάνκες σπίτια αποκαϊδια//και στα όνειρά της μουρλή γλωσσοκοπάνα πολιτεία
βλέπει τον Περικλή (σ.σ Δηλαδή θυμάται τους αρχαίους)
Εκλογές 2015 Η Ελλάδα του σήμερα. 100 χρόνια
πριν ο ΣΟΥΡΗΣ περιγράφει τον Ρωμιό και τη Ρωμιοσύνη του τότε. Του τότε, αλλά
βλέπετε να έχει κάτι αλλάξει μέχρι σήμερα;
ΠΑΛΑΜΑΣ ; Τα κεφάλια του Γένους και του
κράτους, οι Βουλευτές κι ο Δάσκαλος ,τα πιάσαν όλα τα πόστα .Νους, καρδιά, δικά
τους. Δέσαν τον Νου. Την καρδιά τη ντροπιάσαν//Να. Το ρουσφέτι κι η Ελληνικούρα
τα άρματά τους. Με εκείνα μας χαλάσαν.//
Η σκέψη νούλα. Η τέχνη πατασαβούρα….τ` Άγιο κόνισμα μια καλικατούρα!!!
Κι
εμείς λοιπόν τι κάνουμε θα αναρωτηθείτε όπως κι εγώ\.
Το γράφει ο ΣΟΥΡΗΣ από το 1912 : Και
ψωμοτύρι και για καφέ, το «Δε βαρυέσαι» κι «ωχ αδερφέ»// Ωσάν πολίτης, σκυφτός
ραγιάς. Αν πιάσει πόστο Δερβεναγάς. Θέλει ακόμη κι αυτό ειν` ωραίο να
παριστάνει τον Ευρωπαίο, στα δυο φορώντας τα πόδια που`χει στο ένα λουστρίνι,
στο άλλο τσαρούχι!!!
Και λοιπόν που καταλήγουμε αφού όπως γράφει
στον Ρωμιό του ο ΣΟΥΡΗΣ: Όλα σ` αυτή τη γη μασκαρευτήκαν ονείρατα κι ελπίδες
και σκοποί…χαρά στους χασομέρηδες , χαρά στους αρλεκίνους //σκλάβος ξανάσκυψε ο
Ρωμιός και διαβολοκρατιέται.
Γι αυτό όπως γράφει, πάντα στον Ρωμιό του
« Γι αυτό το κράτος που τιμά τα
ξέστρωτα γαϊδούρια// Σιχτίρ στα χρόνια τα παλιά , σιχτίρ και στα καινούργια
---------------------------------
ΥΓ: Παρ`όλα αυτά, η στήλη μια ζωή αισιόδοξη
-τιμώντας φυσικά τον ΠΑΛΑΜΑ .οσο και το ΣΟΥΡΗ- κλείνει με τον λόγο του ΡΙΤΣΟΥ : Τη Ρωμιοσύνη μη την κλαις. Εκεί που πάει να σκύψει με το σουγιά
στο κόκκαλο με το λουρί στο σβέρκο νάτη πετιέται από ξαρχής !!!
Σταύρος Ιντζεγιαννης
Καθ οδόν
ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ
Σεπτέμβρης
ο ένατος μήνας του ημερολογίου μας από το Λατινικό septem= 7( 7ος μήνας κατά τα πάλαι ποτέ Ρωμαϊκό ημερολόγιο)
Κατά την ορθοδοξία ο πρώτος μήνας του θρησκευτικού ημερολογίου, Αρχή Ινδίκτου
Η Ίνδικτος
είναι χρόνος μέτρησης που διαρκεί
15 χρόνια και ξαναρχίζει κάθε φορά από την αρχή, αρχίζοντας πάντα από την 1η
Σεπτεμβρίου.
Η λέξη Ίνδικτος είναι Λατινική (index) Ελληνοποιημένη .Σημαίνει πίνακας αλλά και εγκύκλιος
,χρονολογικό σύστημα.
Η χρησιμοποίηση της Ινδίκτου άρχισε από
Διοκλητιανού το 297-298 μ.Χ στην αρχή πενταετής αλλά αργότερα καθιερώθηκε
15ετής κι αυτό διότι κατά τον Νικόδημο
τον Αγιορείτη το ανθρώπινο σώμα υφίσταται κάθε 15χρόνια αλλαγή. Λ.χ στα 15 ο
άνθρωπος έχει την τριχοφυϊα ,στα 30 η ωριμότητα, στα 45 γίνεται μεσήλικας, στα
60 αρχίζει να ασπρίζει και στα 75 αρχίζει να γερνά Επί Μ. Κωνσταντίνου αρχίζει να εφαρμόζεται η
Ίνδικτος (τo 313)ως χρόνος μέτρησης ενώ
καθιερώνεται επίσημα το 527 επί Ιουστινιανού.
Σήμερα η εκκλησία μας (παρά το ότι ισχύει το
Γρηγοριανό ημερολόγιο)τηρώντας την παράδοση γιορτάζει την αρχή της Ινδίκτου την
1η Σεπτεμβρίου και η οποία διαρκεί 15 έτη .
Για να βρει κανείς σε πια Ινδικτιώνα
βρισκόμαστε, αρκεί να προσθέσει στην υπάρχουσα χρονολογία τον αριθμό 3 και να διαιρέσει δια 15.Το
πηλίκον δείχνει τον αριθμό των Ινδικτιώνων και το υπόλοιπο την τρέχουσα
Ινδικτιώνα.
Π.χ 2015 + 3=2018 : 15 = 134 και υπόλοιπο 5
.Δηλαδή είμαστε στο 5ο έτος της 134ης Ινδικτιώνος .
Την 1η
Σεπτεμβρίου διαβάζεται η περικοπή από το
Ευαγγέλιο του Λουκά όπου αναφέρεται στο πρώτο κήρυγμα του Χριστού στη συναγωγή της Ναζαρέτ (Λουκά
4,16-18 ) .
Σε πολλά μέρη (παρακολούθησα την τελετή στο
Άγιο Όρος όπου στη Μονή Παντοκράτορος μοιράστηκαν μαζί με το αντίδωρο και
σταφύλια τα οποία είχαν ευλογηθεί κατά τη λειτουργία) μοιράζονται σταφύλια της
πρώτης κοπής για να ευλογηθούν οι καρποί της γης.
21Σεπτεμβρίου η Φθινοπωρινή Ισημερία .Η ημέρα
είναι ίδια με τη νύχτα μέχρι στις 21 Δεκέμβρη οπότε έχουμε το χειμερινό
ηλιοστάσιο όπου και έχουμε τη μεγαλύτερη νύχτα του έτους και τη μικρότερη ημέρα
μέχρι στις 21Μαρτίου όπου η Νύχτα είναι ίση με την ημέρα (εαρινό σημείο και
ακολουθεί η 21η Ιουνίου-μεγαλύτερη ημέρα , μικρότερη νύχτα!
14 Σεπτεμβρίου η μνήμη της υψώσεως του
Τιμίου Σταυρού από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Μακαρίο προς « θέαν και προσκύνησιν
» μετά την ήττα των Πέρσών ,το 614, οι οποίοι είχαν συλήσει τον
Ναό της Αναστάσεως, οπότε ανεκτήθη και
επανατοποθετήθηκε στον Ναό. Ο Τίμιος Σταυρός ανευρέθει υπό της Αγίας Ελένης
στον λόφο του Γολγοθά το 326 μέσα σε μία συστάδα με βασιλικά . Στις 14
Σεπτεμβρίου εορτάζουν οι Σταύροι και οι Σταυρούλες. Ημέρα αυστηρής νηστείας
Στη
λαογραφία ο Σεπτέμβρης ονομάζεται και Χρονογράφος γιατί τον μήνα αυτό ο Χάρος
(λένε) καταγράφει τα ονόματα αυτών που θα πάρει μέσα στη χρονιά.(χτύπα ξύλο!)
Σε πολλές περιοχές σπάνε ρόδια για να τον ξορκίσουν.
Την 1 Σεπτέμβρη εορτή του
Αγίου Συμεών οι έγκυες δεν κάνουν καμιά εργασία για να μη βγει το παιδί τους
σημαδεμένο.( Συμεών- σημάδι)
15
Σεπτεμβρίου το άνοιγμα των σχολείων.Οι
τελευταίοι τουρίστες αποχαιρετούν τον Ελληνικό ήλιο και τις γαλάζιες θάλασσες
(Κατ` έθιμον από την άλλη ημέρα απεργούν δάσκαλοι και καθηγητές για τον μισθό τους και οι μαθητές για να κάθονται )
Ο Σεπτέμβρης ωστόσο σημάδεψε και την εθνική μας ιστορία.
3 Σεπτεμβρίου 1922 . Η Σμύρνη δεν υπάρχει
πια. Τα τελευταία τμήματα του στρατού μας εγκαταλείπουν την Μικρά Ασία. Την
ίδια μέρα η χιλιοτραγουδισμένη Σμύρνη το προπύργιο της Ιωνίας , το Παρίσι της
Ανατολής –ο αλησμόνητος Ελληνισμός- παραδίδεται από τους Τούρκους στις φλόγες.
Στις
3 Σεπτέμβρη 1939. Αρχίζει ο Β/ Παγκόσμιος πόλεμος που άλλαξε τη γεωπολιτική
μορφή του κόσμου. Η Γερμανία εισβάλει στην Πολωνία ενώ Γαλλία και Αγγλία
κηρύσσουν τον πόλεμο εναντίον της.
Ακόμη. Στις 2-9-1937 πεθαίνει ο βαρώνος Πιερ
Ντε Κουμπερτέν που μαζί με τον Δημήτρη Βικέλα αναβίωσαν τους Ολυμπιακούς αγώνες .Δε μπορούσαν φυσικά να φανταστούν ότι
θα καταντούσαν μια εμποροπανήγυρη γεμάτη
απάτες που καμία σχέση δεν έχει πια με τον αληθινό αθλητισμό.
Τον Σεπτέμβρη του 1949 εμφανίζεται ο πρώτος
ηλεκτρονικός Υπολογιστής που σημειώνει την έκρηξη της τεχνολογίας και σημαδεύει
τον αιώνα που πέρασε .
Σταύρος
Ιντζεγιαννης .
.
ΚΑΘ ΟΔΟΝ
ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΟΣ
10/9/15
ΣΩΣΟΝ ΚΥΡΙΕ ΤΟΝ ΛΑΟΝ ΣΟΥ
Τη μεγάλη Δεσποτική γιορτή πανηγυρίζουμε
μεθαύριο. Πανηγύρις– πανηγύρεων . Η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού. Του Σταυρού της
θυσίας αλλά και της σωτηρίας του κόσμου
Σώσον Κύριε
τον λαόν σου –θα ψάλλει ο υμνωδός
και μαζί του η Ορθοδοξίας όλη θα διαλαλήσει: Χαίροις ο των τυφλών οδηγός, των
ασθενούντων ιατρός, η ανάστασης απάντων των τεθνεώντων , ο ανυψώσας ημάς τους
εις φθοράν πεσόντας, Σταυρέ Τίμιε!
Την μεγάλη γιορτή πανηγυρίζει η Ελλάδα μεθαύριο Δευτέρα 14 του
μήνα, ιδιαίτερα φέτος που περίσσεψαν οι αντίξοες περιστάσεις και οι λογής κίνδυνοι μας
φέρανε στο χείλος του γκρεμού. Έτσι η ύψωση του Τιμίου Σταυρού έρχεται σαν ένας
ελπιδοφόρος συμβολισμός στις πονηρές και
δύσκολές ημέρες που περνάει η Ελλάδα και
συμβολίζει την ύψωση για την οποία
δέεται ολόκληρη η Ελλάδα, ως λύτρωση της. Κι όχι μόνο από την οικονομική κρίση
που μαστίζει τη χώρα αλλά κυρίως από τη ηθική σήψη –την ακόμη χειρότερη που
κινδυνεύουμε να μας αφανίσει!« Κι αν έρθουν χρόνοι δίσεχτοι πέσουν καιροί
οργισμένοι…» γράφει ο Παλαμάς στους «Πατέρες». Είναι η εποχή που ζούμε κι ο
συμβολισμός της Ύψωσης του Τιμίου Σταυρού αντανακλά τις ελπίδες όλων μας.
Ένας συμβολισμός που έρχεται να διαλαλήσει
στην οικουμένη τη δόξα του Κυρίου και την πανανθρώπινη ελπίδα!
Κατά την ιερή παράδοση και την ιστορία των
χρόνων, το 326 η βασιλομήτωρ –μετέπειτα
Αγία της Εκκλησίας μας –Ελένη, έσκαψε στον Γολγοθά για να βρει τον Σταύρο του
μαρτυρίου – τον Σταυρό της μεγάλης θυσίας αλλά και της λύτρωσης.
« Χαίροις ο του Κυρίου Σταυρός δι ου ελύθη
της αράς το ανθρωπινον »
Πράγματι η Βασιλομήτωρ βρήκε τους τρεις Σταυρούς σε μια συστάδα γεμάτη βασιλικά και εμαρτυρήθη
ο Σταυρός του Κυρίου από το γεγονός ότι ακούμπησαν αυτόν πάνω σε έναν νεκρό ο
οποίος αμέσως ανεστήθη –κατά την παράδοση. Στο σημείο αυτό η Αγία Ελένη, με
χορηγία του γιου της Αυτοκράτωρα Κωνσταντίνου έχτισε τον ναό της Αναστάσεως.
Ο Πατριάρχης Μακάριος την 14η
Σεπτεμβίου του 336 ύψωσε τον Σταυρό του Κυρίου για να τον δουν «προς τέρψιν και ευλογίαν» όλοι οι
πιστοί και τον ετοποθέτησε εντός του Ναού.
280 χρόνια –το 614- οι ορδές των Περσών κυριεύοντας τα Ιεροσόλυμα κατέστρεψαν και λεηλάτησαν τα
πάντα και μαζί και τον Ναό της Αναστάσεως
απ` όπου πήραν και τον Ιερό Σταυρό του Κυρίου μαζί δε απήγαγαν και τον
Πατριάρχη Ζαχαρία. Το περίεργο γι` αυτούς -το φυσικό για μας-είναι ότι στην
Περσία ο Τίμιος Σταυρός έκανε θαύματα γιατρεύοντας τυφλούς, αρρώστους, ανίατα
ασθενείς και άλλους και λειτούργησε σα μια πηγή ελέους κάνοντας πολλούς Πέρσες
να πιστέψουν –αν όχι φανερά αλλά οπωσδήποτε καίρια-στη νέα τότε γι` αυτούς
Θρησκεία. Τον Χριστιανισμό.
14 χρόνια μετά, ο Αυτοκράτωρ Ηράκλειτος
συντρίβοντας τους Πέρσες, απελευθέρωσε τον Ζαχαρία και μαζί και τον Τίμιο Σταυρό ( τον οποίο οι Πέρσες έκθαμβοι για τα
θαύματά του είχαν φυλάξει με μεγάλη προσοχή).
Επιστρέφοντας στα Ιεροσόλυμα ο
Ηράκλειτος, επανατοποθέτησε τον Σταυρό στο Ναό στις 14 Σεπτεμβρίου, πάλι κατά
σύμπτωση. Κατά την παράδοση ,μάλιστα, ο Ηράκλειτος προσπαθώντας να μπει στον
Ναό εμποδιζότανε από μια άγνωστη δύναμη και μπήκε όταν ακούγοντας τη συμβουλή
του Πατριάρχη, έβγαλε το βασιλικό στέμμα ,τα υποδήματά και τα βασιλικά του
ενδύματα και μπήκε στον Ναό όπου ο Πατριάρχης Ζαχαρίας ύψωσε για
δεύτερη φορά τον Σταυρό από το άμβωνα ώστε να τον δουν όλοι και να ευλογηθούν
από αυτόν. Κι αυτή είναι η δεύτερη Ύψωση
την οποία γιορτάζουμε τη Δευτέρα !
Οι εκκλησίες μας θα γεμίσουν πάλι με
βασιλικά, θυμίζοντας την εύρεσή Του στο λόφο του Γολγοθά, ψάλλοντας «
Πανσεβάσμιε, ημών η βοήθεια, βασιλέων κραταίωμα, σθένος δικαίων, ιερέων η
ευπρέπεια »!
Ωστόσο η 14η Σεπτεμβρίου δεν
είναι απλώς μια πανήγυρις της Ορθοδοξίας η οποία χαίρει και αγάλλεται και
δοξολογεί την ανάμνηση της αναστύλωσής Του. Είναι ταυτόχρονα και ένας
βαθύς συμβολισμός που δίνει ελπίδες στον
δοκιμαζόμενο Ελληνικό λαό ότι όπως ο Τίμιος Σταυρός ανυψώθηκε ξανά για να
λάμπει εις τους αιώνας η δόξα και η ισχύς
Του στο στερέωμα, το ίδιο με τη βαθειά πίστη του λαού μας θα λάμψει ξανά
και η Ελλάδα μας ξεπερνώντας τα όποια προβλήματά της πάντα με την πίστη και την βοήθεια του Θεού !!!
Σταύρος
Ιντζεγιάννης
ΚΑΘ ΟΔΌΝ
ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΟΣ 16/9/15
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
Απολιτική η στήλη - όπως άλλωστε είναι και η
γραμμή του «Εκκλησιολόγου»- θεωρεί ωστόσο χρέος της – χρέος του κάθε ενεργού
πολίτη- να εκφράζει τον προβληματισμό της και να δημοσιοποιεί τις αγωνίες, το
άγχος και τις σκέψεις της πάνω στα
κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά δρώμενα
αυτού του τόπου.
Παρακολουθούμε όλες αυτές τις ημέρες τον προεκλογικό αγώνα των κομμάτων, που
επικεντρώνουν την κριτική και τα σχέδιά τους,
στα οικονομικά, την ανάπτυξη, την ανεργία και το μεταναστευτικό.
Προβλήματα όντως ουσιαστικά, αλλά όχι και τα μόνα, που αποτελούν τη γενεσιουργό
αιτία της όλης κακοδαιμονίας μας. Παραβλέποντας το σπουδαιότερο. Το αίτιο. Την
υποβάθμιση -την καταβαράθρωση- των αξιών με τις οποίες γαλουχηθήκαν οι γενιές
των Ελλήνων μέχρι τώρα, την απαξίωση των παραδόσεων και την ηθική σήψη της κάθε λογής εξουσίας. Σήψη που βρίσκεται
στη βάση των προβλημάτων που
δημιουργηθήκαν στα τελευταία χρόνια, μέσα στον παγκοσμιοποιημένο γεωπολιτικό
χώρο και τον ανερμάτιστο και αλλοπρόσαλλο αμοραλισμό των ηγετών του.
Θα προσέξατε ασφαλώς πως σε όλη αυτή την
προεκλογική καμπάνια, σε όλην αυτή την
μεγαλόστομη και εν πολλοίς καυχησιολόγο ρητορεία, την γεμάτη από ψεύτικες
υποσχέσεις, και φρούδες ελπίδες, απουσιάζει έστω και μία φράση –μιαν αναφορά-
στη θρησκεία, που κουβαλά στους ώμους
της γενεές –γενεών η Ελλάδα. Λες και ο
τόπος αυτός πορεύεται χωρίς πυξίδα στους καιρούς, παρά το γεγονός, ότι αν σε
κάποιον οφείλει την ύπαρξή της, το στήριγμά της στον αγώνα της παλιγγενεσίας,
το αγκυροβόλιο στους χαλεπούς καιρούς, το κάθε λογής ερέθισμα για αντίσταση
στις δοκιμασίες, αυτό υπήρξε η θρησκεία. Για του Χριστού την πίστη την Αγία και
της πατρίδος την ελευθερία ξεσηκώθηκε
και πορεύεται το έθνος
Και όχι μόνο. Όλη αυτή η στρατιά των
μαρτύρων, των ηρώων, των αρχηγών του έθνους και του ηρωικού κλήρου που
αγωνίστηκε με τα αιματοβαμμένα ράσα του
για να μείνει όρθια η Πατρίδα, λες και
όλοι αυτοί πορεύτηκαν στους αιώνες που πέρασαν μόνο για την οικονομική
ευμάρεια, τον πλούτο, την άνεση και τη χαζοχαρούμενη ζωή που ζούμε τα τελευταία
χρόνια!
Και ακούμε τους αρχηγούς οι οποίοι
ρητορεύουν στα μπαλκόνια, στις πλατείες, στα παράθυρα της τηλεόρασης, στις
εφημερίδες ή στις τηλεμαχίες λοιδορώντας, κατηγορώντας, συκοφαντώντας ο ένας
τον άλλον για τα διάφορα λάθη και τα ατοπήματα, λησμονώντας το σπουδαιότερο.
Ότι ενός έστιν χρεία : αρετής, όπως τη θεσμοθέτησε στους καιρούς ο Κύριος στην
επί του όρους ομιλία του και με τις παραβολές του ανέλυσε στην πρακτική του
καθ` ημέραν βίου.
Τους ακούμε να μιλούν με περισσή αυταρέσκεια
και… «θύραθεν σοφία !» για την προσφορά
τους στον τόπο ή για τα μελλοντικά τους
σχέδια , για τη στρατηγική του κομματικού τους αγώνα και τα επιτεύγματα της
πολιτικής τους ωσάν ο τόπος αυτός με τις ιδεοληψίες τους και τα κομματικά τους
κατορθώματα κατάντησε η γη της επαγγελίας. Την ίδια ώρα που το 1/3 του
πληθυσμού βρίσκεται κάτω ή στα όρια της φτώχειας και η νεολαία μας μεταναστεύει
ομαδικά σε μια από τις μεγαλύτερες αιμορραγίες που έζησε ο τόπος .
Δεν
έχουμε ακούσει ούτε έναν αρχηγό να μιλά για την ανάγκη επανατοποθέτησης,
απέναντι στο πρόβλημα της ηθικής εξαθλίωσης που αποτελεί και την βασική αιτία
της διαφθοράς και της καταλήστευσης του
δημοσίου αλλά και την εξαχρείωση του ιδιωτικού μας βίου.
Εν έτη 2015 από Σωτήρος Χριστού, μιλάμε για
δουλεμπόριο. Βλέπουμε να ξεβράζει η θάλασσα κορμάκια παιδιών. Παρακολουθούμε
εικόνες φρίκης, με οικογένειες να διαλύονται και χέρια να απλώνονται για ένα
κομμάτι ψωμί ή για μια θέση σε ένα πλοίο ή τρένο.
Ακούμε για σχέδια και λογής υποσχέσεις.
Κανείς τους δε βάζει τον δάκτυλο πάνω στην αιμορροούσα πληγή για να δει –πιο
σωστά να τρομάξει βλέποντας -ότι όλα αυτά δεν είναι παρά το αποτέλεσμα της
ηθικής μας εξαθλίωσης και της παρεκτροπής μας από την οδό της μίας και
μοναδικής αλήθειας. Την οδό της Χριστιανικής αρετής. Δε μίλησε κανείς τους για
την ανάγκη να αναζητήσουμε τη λύση στην ηθική ανύψωση του ανθρώπου. Στην ανάγκη
να ζητηθεί το αίτιο της παρακμής στους παράδρομους που μας οδηγεί η αιρετική
αντίληψη που έχει ανυψώσει την οικονομία στο βωμό ενός πολιτικό-κοινωνικού
μηδενισμού και λατρεύει μοναδικό Θεό της το ψέμα, την παραπλάνηση, και την
κατάκτηση της εξουσίας με κάθε μέσο. Ο Θεός να βάλλει το χέρι του λέει ο λαός
και έχει δίκιο!\
Σταύρος Ιντζεγιαννης
·
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου