Παρασκευή 15 Ιουλίου 2016

ΓΝΩΜΗ 2/ / 7 / 16


                                                         Εν κατακλείδι       

 

  ΣΤΑΛΙΓΚΡΑΝΤ

     Ανήσυχος  ο Παμίνος προχτές στον πρωινό καφενέ, παραγγέλλει «βαρύ και όχι σε χοντρό φλιτζάνι με τρεις φουσκάλες, τη μεγάλη αριστερά» να ξεχωρίζει ότι είναι αριστερός, της καθαυτού αριστεράς τουτέστιν από Κωνσταντοπούλου και πέρα, έως τις παρυφές του Κουτσούμπα! Η Βρετανία εψήφισε όχι- λέει.

   Και λοιπόν τι έγινε; Κι εμείς ΟΧΙ είχαμε ψηφίσει, αλλά ο Αλέξης ο οποίος ως γνωστόν παίζει τα διπλωματία στα πέντε δάχτυλα, το πήρε και καθ οδόν το σερβίρισε ΝΑΙ διότι πολιτική είναι να κάνεις όχι αυτό που σου λένε, αλλά αυτό που θέλεις   εσύ !!!

   Απορεί η συνέλευση των καφενόβειων καθόσον τη δουλειά έχει φάντης με το ρετσινόλαδο; Άλλο Αγγλία , άλλο Ελλάδα. Όχι αυτοί. Ναι  εμείς –διότι έχουμε λαμβάνεις και τα 7,5 Δις-

Κάθετε λοιπόν και μας το αναλύει ο Παμίνος.

  Τι είναι σήμερον η Ευρώπη; Ό,τι πει η Μέρκελ και ο Σόιμπλε.  – ένας σύγχρονος Μέτερνιχ-οι οποίοι παίζουν πιγκ πογκ τις υπόλοιπες 27 χώρες νεκρανασταίνοντας τον φρενοβλαβή δεκανέα της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης.

   Σε κάθε απόφαση, σε κάθε συζήτηση, να ρωτήσουμε τι αποφασίζει η Μέρκελ ή ο Σόιμπλε που δήθεν διαφωνούν ενώ το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να κερδηθεί ο τρίτος παγκόσμιος που γίνεται ξανά από τη Γερμανία με τα νυν ισχύοντα όπλα. Την οικονομία. Τουτέστιν, δάνεια, αγορές, χρηματιστήρια, ομόλογα τόκοι και δε συμμαζεύεται.

   Δείτε την ιστορία : Τον πρώτον παγκόσμιο πόλεμο τον έκαναν οι Γερμανοί με τα κλασικά όπλα. Και αφού αιματοκύλισαν τον τότε κόσμο, έχασαν τελικά, αλλά δεν το έβαλαν κάτω. Σχεδόν μια γενιά μετά  ξαναπήραν μπροστά, εκμεταλλευόμενοι την ανοχή των νικητών, που περνούσαν τον καιρό τους σε συμβούλια και διαβούλια για τη  συνοχή ή μη της Ευρώπης των κρατών της κοινωνίας των εθνών ( Κ.Τ.Ε)

  Κι ενώ οι άλλοι παίζανε το πάνω χέρι- κάτω χέρι τίνος είναι το πιο πάνω, οι Γερμανοί εξοπλιζότανε και ετοιμάζανε τα σχέδια τους, που ποτέ δεν απαρνήθηκαν, για την ηγεμονία της Ευρώπης.

   1939. Στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο που ξεκίνησαν πάλι αυτοί , καθώς δεν μπορούσαν να χωνέψουν την ήττα του 1919. Πάλι πρωτοπόρησαν με τα τανκς και τους αλεξιπτωτιστές , πιστοί  στο παλιό τους  όνειρο, της κυριαρχίας στον κόσμο. Η Γερμανία υπεράνω όλων. Στην πόρπη των Γερμανών στρατιωτών γράφανε Γκοτ μιτ ουνς. Ήγουν ο Θεός είναι μαζί μας από εκεί και το γνωστό ανέκδοτο.

 Γράφει ο Μουσολίνι σε μια συνέντευξη ο Θεός με έστειλε στη γη να σώσω τον κόσμο και ο Χίτλερ γράφει από κάτω «Ψέματα δεν  έστειλα κανέναν »

   Σήμερα το σύγχρονο όπλο είναι η οικονομία.

   Όσοι έχουν διαβάσει ιστορία ξέρουν ότι η υποχωρητικότητα του  Τσάμπερλαιν που νόμιζε ότι υπέγραψε  διαρκή ειρήνη με τον Χίτλερ, διευκόλυνε την κήρυξη του Β παγκοσμίου πολέμου.     Πριν καν στεγνώσει η μελάνη ο παρανοϊκός δικτάτωρ της Γερμανίας, όρμησε στην Πολωνία (Ντάντσιχ) και εν συνεχεία στην  υπόλοιπη κεντρική Ευρώπη αφού ήδη με την ανοχή των Άγγλων είχε προσαρτήσει την Αυστρία και την Τσεχοσλοβακία.

   Οι Βρετανοί όμως δεν ξέχασαν το πάθημα και φροντίζουν να μην το επαναλάβουν. Δε ζει  ο Τσώρτσιλ για να ενώσει τα δάχτυλα στη χαρακτηριστική χειρονομία της Νίκης, καθώς ο ηγεμονισμός της Γερμανίας ξαναθυμήθηκε το Ούμπερ άλες. Αυτοί οι άνθρωποι δε βάζουν μυαλό και θέλουν ξανά να  αιματοκυλήσουν- οικονομικά φυσικά αυτή τη φορά-- την Ευρώπη.

  Αν όμως διαβάζανε ιστορία, θα σκοντάφτανε πάνω στο Στάλιγραντ, εκεί όπου έγινε ο τάφος των υπερφίαλων ονείρων του Χίτλερ και άρχισε το ξήλωμα τη γερμανικής υπεροχής.

  Ύστερα από 6 μήνες οδομαχιών η 6η  στρατιά του Πάουλους αναγκάστηκε να παραδοθεί παρά τις διαταγές του Χίτλερ να σκοτωθούν όλοι τους  για χάρη του. 250 χιλιάδες στρατιώτες παραδόθηκαν στον Ερυθρό Στρατό. Συνολικά η μάχη έληξε με με 2 εκατομμύρια στρατιώτες Γερμανούς και Ρώσους νεκρούς και 40 χιλιάδες από τον άμαχο πληθυσμό σε μια πόλη  που έγινε « Λιθοι, πλίνθοι κέραμοι ατάκτως ερριμένα ».

   Σκέφτομαι –λέει ο Παμίνος μήπως το Όχι των Άγγλων είναι το καινούργιο Στάλινγκραντ απ` όπου αρχίζει η υποχώρηση όχι της Ε.Ε αλλά της Γερμανικής Ευρώπης. Είδομεν!

 

Σταύρος Ιντζεγιαννης

 

   

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

    

 
 

 

 

.

 

 

 

 

;  

                               Σταυρος Ϊντζεγιάννης

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: