Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2017

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ-ΔΕΥΤΕΡΑΣ
     ΓΕΝΑΡΗΣ 2017

     Μαύρη ειν` η νύχτα στα βουνά / στους κάμπους πέφτει χιόνι / φόροι, μειώσεις και περικοπές / ο ελλην τουρτουρίζει και παγώνει.
    Τους πέτυχα μπροστά στην τηλεόραση την ώρα που έδειχνε τη Βόρεια Ελλάδα πνιγμένη στο χιόνι. Σα να  είμαστε στη Σιβηρία –είπε ο φίλος μου. Τέτοιες εικόνες  δε θυμάμαι να τις έχω δει άλλοτε. Ακούγαμε για αποκλεισμό περιοχών, αλλά   τέτοιες εικόνες μου μοιάζουν πρωτοφανείς. Οι άνθρωποι εκεί πάνω υποφέρουν. Και όχι μόνο αυτοί-συμπλήρωσε η γυναίκα του. Για σκέψου τους πρόσφυγες μέσα στις σκηνές. Το ακόμη χειρότερο του… χειρότερου. Θεέ μου βοήθησέ τους-έκανε τον σταυρό της. Από ποιόν άλλον να περιμένουν; Από  εμάς που συμπονούμε  μέσα από τη ζέστη μας ; Αν πεις για τους φίλους μας στην Ευρώπη νομοσχέδιο ετοιμάζεται στη Γερμανική βουλή,  για τον επαναπατρισμό των μεταναστών στην Ελλάδα. Τι το περίεργο θα πείτε .Ξεχνάτε τον Αυστριακό υπουργό εξωτερικών που είχε πει «Πετάχτε τους στη Θάλασσα !!!»
  Πάντως σα θέαμα είναι μοναδικό είπε ο καλός μου φίλος, δείχνοντας το χιονισμένο τοπίο.  Ναι ωραίο θέαμα, είπε η κόρη του. Αλλά, άλλο να το βλέπεις μέσα από τη ζέστη του σπιτιού σου και άλλο να το ζεις. Άλλο να υποφέρεις τον χειμώνα  έξω από το σπίτι σου. Για ρωτήστε  αυτούς που ζουν αυτή την… «ομορφιά» καθώς τη λες!!!
   χαιρόμαστε καταστάσεις που για άλλους κρύβουν  απελπισία και μύριους όσους κινδύνους, περιμένοντας με την ψυχή στο στόμα και με το «Παναγιά μου βοήθα μας» μια σωτηρία .Και δεν είναι μόνο η προσωπική τους  ασφάλεια, Είναι και το βιός. Καταστραφήκαμε  -μου τηλεφώνησε-από την Παραμυθιά ο κουμπάρος μου. Δεν έμενε τίποτε. Παγώσανε τα πάντα. Πως θα τα βγάλουμε πέρα; Ήταν στραβό το κλίμα-λέει η λαϊκή σοφία-το `φαγε και το ζώο κι αποστράβωσε. Στη λαϊκή προχτές οι παραγωγοί σε απόγνωση,μπροστά στις άδειες  πάγκες τους
    Ασφαλισμένοι στη ζέστη του σπιτιού μας όσο και να θέλουμε δε μπορούμε να μπούμε στη θέση των ανθρώπων που εκεί πάνω στη Βόρεια Ελλάδα βρίσκονται στο έλεος του χιονιά που δεν είναι μόνο μια απειλή για τους ίδιους αλλά και για την περιουσία τους
Θυμάμαι το ωραίο ποίημα  του Καρυωτάκη.
  « Έξω πέφτει αδιάκοπα και πυκνό το χιόνι. / κρύα και κατασκότεινη κι αγριωπή η νυχτιά. Είναι η στέγη ολόλευκη, γέρνουν άσπροι κλώνοι / μες το τζάκι  απόμερα ξεψυχά η φωτιά»
 Γυρίζω χωρίς να το θέλω-μα και πώς να το ξεχάσω;-το χρόνο πίσω. Τετάρτη Δημοτικού. Μας είχε βάλλει η δασκάλα να γράψουμε έκθεση :Το χιόνι !
  Μην είσαι κουτός είπε ο πατέρας μου. Άνοιξε μια εγκυκλοπαίδεια και θα βρεις κάτι να το αντιγράψεις Ποιος θα  το καταλάβει ; 
  Έξυπνη η ιδέα βρήκα ένα σωρό ποιήματα για το χιόνι. Αντέγραψα δύο μεγαλούτσικα και τα πήγα καμαρωτός στο σχολείο.Έλα όμως που  η δασκάλα το κατάλαβε αμέσως.
  - Μόνος σου τα έγραψες Σταυρούλη;
  -Μάλιστα Κυρία.
  Τότε θα πάρεις μηδενικό για την έκθεση που είναι ξένη και θα μείνεις και τιμωρία  σε όλα τα διαλείμματα για να μάθεις να μη λες ψέματα.
  Από τότε φρόντιζα  όχι να μη λέω ψέματα-αυτό δεν κόβετε εύκολα !-αλλά να τα κρύβω καλύτερα!!!
 « Κρυώνω είπα χτες του γιατρού».
 Έβαλε τα γέλια: Ε, είναι και τα χρόνια βλέπεις  που δε βοηθάνε. Τι περιμένεις .Πάλι καλά να λες!
 Άκου κουβέντα που βρήκε να μου πει!!!
                           Σταύρος Ιντζεγιαννης















 
                                
   .
                     








Δεν υπάρχουν σχόλια: