ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ
ΠΑΣΧΑ ΚΥΡΙΟΥ -ΠΑΣΧΑ
Ανάστασιν Χριστού θεασάμενοι
- Χριστός Ανέστη !
-Αληθώς ο Κύριος.
Διθυραμβική η καμπάνα της Ευαγγελίστριας,
διαλαλεί τη μεγάλη είδηση. Ανέστη Χριστός και πεπτώκασι δαίμονες!
Δεύτε λάβετε
φως εκ του ανεσπέρου φωτός/.
Στριμωχνόμαστε όλοι μπρος στην Ωραία Πύλη ποιος θα πρωτανάψει από το
κερί του παπά. Δυο βήματα μπροστά μας κάτι μυρίζει σα να καίγεται.. Είχε δίκιο
ο Νίτσε σχετικά με μυαλό και τα μαλλιά της γυναίκας .Το μυαλό της είναι για να
σε τσουρουφλίζει και τα μαλλιά της για να τσουρουφλίζονται από το κερί του
διπλανού της
Καταρράχτης τα λουλούδια ψηλά από το καμπαναριό
γεμίζουν
« πλάτες κι αγκαλιές και τα μαλάκια της»και μου
θυμίζουν τον Δροσίνη καθώς βλέπω μια νεαρούλα μπροστά μου γεμάτη ροδοπέταλα.
Μάταια η η Αρσινόη μου προσπαθεί να συγκρατήσει τον αδελφό της τον
Χρύσανθο, που με το Χριστός Ανέστη
επιμένει: Πάμε να φύγουμε Δεν άκουσες .Ουκ έστιν ώδε. Πάει ο Χριστός
πάμε κι εμείς !!!
Ωστόσο
γεμάτη η Ευαγγελίστρια στη μεταμεσονύκτια Αναστάσιμη λειτουργία. Από τις
ωραιότερες λειτουργίες καθώς το πένθιμο του Μεγαλοβδόμαδου διαδέχεται η χαρά
της ανάστασης .Είναι από τα σπάνια σε νοηματική πληρότητα ,κείμενα, ο
κατηχητικός λόγος του Ιωάννου του Δαμασκηνού « Ει τις εις μόνην έφθασεν την
ενδεκάτην μη φοβηθεί την βραδύτητα,
φιλότιμος γαρ ων ο Δεσπότης δέχεται τον
έσχατον καθάπερ και τον πρώτον…»
Με καρφώνει η μικρή μου η κόρη. «Άντε πήγαινε
να κοινωνήσεις .Σου συγχωρώ τις φωνές που μου βάζεις ,αλλά… να προσέχεις ε; Όχι
πάλι τα ίδια »
Τελικά η
διεθνής οικονομική κρίση, βοήθησε σε μια
επιστροφή
προς τον Θεό μια και ο άνθρωπος απογοητευμένος από την
πολιτική, οικονομική
κατάσταση η οποία κάνει τους
πλούσιους –
πλουσιότερους και τους φτωχούς ακόμη πιο
φτωχούς
και πιο απελπισμένους.
Υπάρχει μια τάση επιστροφής του
ανθρώπου προς
τη θρησκεία. Είναι η επιθυμία να αγκιστρωθείς
από κάπου που βρίσκεται επάνω από τα ανθρώπινα και είναι η μόνη που δεν απογοητεύει. Νέοι άνθρωποι. Παιδιά
, έφηβοι γέμισαν τις εκκλησίες κοινώνησαν. Κοσμοπλημμύρα! φωτός.
Ο
Χριστός Ανέστη αλλά εμείς θα βρισκόμαστε για μερικά χρόνια ακόμη, δηλαδή όχι
πολλά, καμιά δεκαπενταριά χρόνια μόνο καθώς
λένε, στη «Ζωή εν Τάφω».
Ουδέποτε η λέξη «έξοδος» είχε τόσες πολλές
ερμηνείες όσο το Πάσχα. «Εξοδος του Χριστού από τον Τάφο. Έξοδος του ανθρώπου
από την αμαρτία. Έξοδος των αστών προς τα χωριά και βέβαια έξοδα για το
Πασχαλινό τραπέζι. «Σήμερον ο Άδης στένων βοά». Στένων βοά και ο ταλαίπωρος οικογενειάρχης όμως!
Προσοχή έλεγε ο ξάδερφος. Κοκορέτσι σημαίνει
χοληστερίνη και δεν έτρωγε - και όχι μόνο- αλλά κούναγε και το κεφάλι του ότι
σώνει και καλά μας λυπόντανε. Αποτέλεσμα: τον χάσαμε πριν καλά – καλά κλείσει
τα πενηνταπέντε.
Το
πρόβλημα βέβαια δεν είναι ότι πεθαίνεις- έτσι κι αλλιώς όλοι πεθαίνουμε- αλλά
ότι πας στερημένος και μίζερος .Ενώ ο Μητσάρας μια ζωή ώπα – ώπα, όπου χορός και πανηγύρι
πρώτος και καλύτερος –τούτη η γη που την πατούμε όλοι μέσα της- θα μπούμε-χώρια
που το λέει και η καρδούλα του ακόμη. Κήδεψε δυο γυναίκες και όταν παντρευότανε
την τρίτη η παρέα του έκανε δώρο μια …κούτα Viagra!!!
Χριστός Ανέστη-Αληθώς.
-Να σας ανάψω-λέει και απλώνει τη λαμπάδα
της.
Ήμαρτον Κύριε πως έφτιαξες το πλάσμα σου τόσο
αδύναμο και ο πειρασμός το κυνηγάει ακόμη και μέσα στην εκκλησία. Πώς να της
εξηγήσω ότι τα ρήματα κλίνονται προ πολλού στον παρατατικό. Ανάβω…άναβα. Τότε
τον καιρό εκείνο τον παλιό!!!
Χριστός Ανέστη – Αληθώς!
Στολισμένη σα φρεγάτα με μεγάλο
σημαιοστολισμό μου γνέφει μια παλιά
αμαρτία : Έλα να κάνουμε αγάπη !
Της δείχνω με θλίψη δίπλα μου. Περικυκλωμένος
από κόρες εγγόνια συμπεθέρους που να
ξεφύγω. Κάθομαι σεμνά δείχνοντας καλή διαγωγή
… «δια τον φόβον των Ιουδαίων»!!!
Πάνω στο αναστάσιμο λαμπροστόλιστο τραπέζι,
οι πολύχρωμες λαμπάδες με το Αναστάσιμο
φως, σιγοκαίνε τη χαρά και την αγάπη στο ευφρόσυνο άγγελμα . Χόρευε νυν και αγάλλου Σιών!
-Χριστός Ανέστη
-Αληθώς !
Σταύρος Ιντζεγιάννης
Υγ .Ο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου