ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ
ΞΩΛΑΜΠΡΑ
Την δε επαύριον ήτις είναι μετά τη Λαμπρή
μαζευόμαστε στον καθιερωμένο πρωινό
καφενέ μας άπαντες παρόντες διότι πήγαμε
ήρθαμε και όλα μια χαρά: Χριστός Ανέστη- Αληθώς. Και ευτυχώς για πρώτη χρονιά τροχαία μηδέν. Έχει δίκιο ο κ
Σπρίντζης.
που διαμαρτύρεται ότι τον
κατηγορούν για τις ουρές που σχηματίστηκαν στους δρόμους και άρα καθυστέρηση
δυο ώρες. Είμαστε άδικοι :Παλαιά λέει υπήρχε μεγαλύτερη καθυστέρηση το ξεχνάμε; Πριν γίνουν οι σήραγγες κάναμε
τέσσερις ακόμη και έξη ώρες να φτάσουμε Γιάννενα. Και πριν γίνει η γέφυρα με το
στριμωξίδι στα φέρυ μπωτ κάναμε θυμάμαι μια χρονιά 7 ώρες με ουρές
χιλιομέτρων από το Μεσολόγγι στο Αντίριο
και πιο πριν το 1940 με την Καλυδώνα έως το Κρυονέρι απέναντι και μετά με το
τραινάκι μέχρι το Αγρίνιο και από εκεί με λεωφορείο έκανες δυο μέρες να φτάσεις
Γιάννενα και μάλιστα –για να θυμάστε και να μην είστε αχάριστοι –το 1880 γράφει
ο γιατρός ο Κορύλος-νομίζω-πως κάνανε
Πάτρα –Αθήνα 6 ( μάλιστα έξη) ημέρες ! Τι
φωνάζετε λοιπόν λέει ο Υπουργός. Άλλωστε αν το καλοσκεφτείς, τι είναι 2 ώρες
καθυστέρηση. Ο άνθρωπος ζει κατά μέσον όρο
80 χρόνια Χ 12 μήνες= 960 επί 30 ημέρες ο μήνας =28.800 ημέρες δηλαδή Χ
24 ώρες την ημέρα ο άνθρωπος ζει κατά μέσον όρο 691.200 ώρες. Ε, τι είναι 2
ώρες καθυστέρηση μπροστά στις 691.220 ώρες που
ζεις .Σιγά το πράμα. Όθεν ψηφίζω Σπρίντζη!!!
Αλλού
είναι το θέμα. Όχι το πόσο έκανε να φτάσεις στο χωριό σου αλλά το πώς πήγες-
ήρθες: Διότι άλλο να έχεις συνοδηγό τη γραμματέα σου κι άλλο να έχεις την
πεθερά σου, να σου γκρινιάζει: Σιγά, θα μας σκοτώσεις αναθεματισμένε!!!
Τα κουτσούβελα πίσω άλλα ξερνοβολάνε κι άλλα
τσιρίζουν . Θεός σ`χωρες την ψυχούλα του Ηρώδη που δεν άφησε παιδί για παιδί
Από κοντά και η Αρσινόη μου «Όλο στο σόι σου
πάμε, όταν σου λέω να πάμε στο δικό μου
βάζεις τις φωνές !» Από εκεί και πέρα το φιατάκι μου αγκομαχάει
αλλά οι δρόμοι –μονόδρομοι είναι ασφαλείς εκτός και πέσεις σε κανέναν… ραλίστα
που τρέχει με 200 και λες Παναγιά μου θα πέσει επάνω μας και είδα στον ύπνο
μου, ότι με φίλαγε η μάνα της. Σε καλό να μου βγει. Τέλος πάντων γυρίσαμε σώοι
αλλά αντί για τέσσερις ημέρες καθίσαμε
δύο γιατί η Αρσινόη μου κατά τη συνήθειά της άρχισε το ψαλτήρι της.
« Πες στον πατέρα σου για` κεινο το λιοστάσι.
Θα μας το πάρει κι αυτό ο αδελφός σου με εκείνη τη σουρλουλού που τον παίζει
στα δάχτυλα κι αρχίζει και τις γαλιφιές
πεθερούλη μου και πεθερούλα μου και κοίτα τι σας έφερα από τη πόλη. Ένα
πουκάμισο από τη λαϊκή 5 ευρώ κι ένα μεσοφόρι για τη μάνα σου άλλα 3 ευρώ από τη λαϊκή κι αυτό!
Να τη η γκρίνια !Μια
μπουκιά κοκορέτσι και εκείνο να σου το βγάζουν από τη μύτη. Διότι…« διότι είσαι
χαζός –λέει η δική μου Τους έδωσε τη γκαρσονιέρα στην Αθήνα, τους έδωσε το
μαγαζί στην Άρτα, σου πήρανε και το περιβόλι, ε, όχι να μας φάει η αχόρταγη και
το λιοστάσι. Άσε να του μιλήσω εγώ, αφού εσύ ντρέπεσαι»
Πολύ θέλει να αρπαχτούμε
Λαμπριάτικα; Θα το έχετε παρατηρήσει τα αδέρφια
δε θα χωρίζανε ποτέ αν δεν μπαίνανε στη μέση οι νυφάδες να …καθαρίσουν .Τελικά
κάτι η μουρμούρα της μιανής , κάτι η φαγωμάρα της άλλης, είχαν δεν είχαν,
αρπαχτήκαμε και γίναμε… μπίλιες!
Λογαριάζαμε
να καθίσουμε 4 ημέρες να γεμίσουν τα πνευμόνια μας καθαρόν αέρα και
καθίσαμε δύο. Τα μαζέψαμε άρον- άρον και φύγαμε, με τα αυτοκίνητα πάλι
σημειωτόν, διότι ο κ. Σπρίντζης δεν πρόλαβε να αποτελειώσει τους δρόμους και
αποτελειώνει εμάς. Τα αυτοκίνητα σημειωτόν .Κάποιοι βλαστημάνε την κυβέρνηση κι
εμείς στο αμάξι όλη την ώρα, το χωράφι
το περιβόλι, το λιοστάσι, ο αδερφός σου , η μάνα σου και το ραδιόφωνο που
επιμένει Ανάστασιν Χριστού θεασάμενοι.
Πως περάσατε είναι η
κλασική ερώτηση μόλις συναντιόμαστε
-Τι να σας πω… μούρλια!!!
Σταύρος Ιντζεγιαννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου