ΚΑΘ ΟΔΟΝ
Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΟΧΥΡΩΝ ΜΕΤΑΞΑ
Μια ιστορική επέτειος αυτές τις ημέρες περνάει δυστυχώς τα τελευταία χρόνια απαρατήρητος. Την 6 έως 7
Απριλίου του 1941 η μάχη των οχυρών Μεταξά, που αντιστάθηκε στη Γερμανική
εισβολή με αποτέλεσμα να αναγκάσει τον Χίτλερ να ομολογήσει: «Από όλους τους
στρατούς που αντιμετωπίσαμε μόνο οι Έλληνες ήταν άξιοι αντίπαλοί μας»
Έχουν περάσει 76 χρόνια από την εποποιία των οχυρών που άντεξαν τη
Γερμανική επίθεση προκαλώντας τον θαυμασμό του κόσμου και που δεν παραδόθηκαν
παρά μόνο όταν η Ελλάδα αναγκάστηκε να συνθηκολογήσει αφού κάθε αντίσταση ήταν
πια μάταιη θυσία. Μια ηττημένη νίκη!!!
Ρούπελ-Νυμφαίο –Περιθώρι-Ιστίμπεη-Λίσε-Καρντάγ
–Εχίνος Κλειδί. κ.α Ηρωικά οχυρά, όλα τους
θυμίζουν Ελλάδα. Θυμίζουν Μαραθωνομάχους.
Θερμοπύλες. Κωνσταντινούπολη. Θυμίζουν το αναπαλλοτρίωτο στους αιώνες
«Ιτε Παίδες Ελληνων νυν υπέρ πάντων ο αγών»
Είναι ένας ηρωισμός που δεν έχει όμοιό του. Στο οχυρό Ιστίμπεη ένας έφεδρος
λοχίας, ο Δημήτριος Ίτσος αρνείται να
παραδοθεί. Μαζί με δύο δεκανείς θερίζουν με το πολυβόλο τους Γερμανούς οι
οποίοι έχουν ανέβει επάνω στο οχυρό και με τα φλογοβόλα προσπαθούν να τους
κάψουν ζωντανούς. Ο λοχίας μαζί με τους
δυο δεκανείς αναγκάζονται να βγουν από το οχυρό και να παραδοθούν .Έκπληκτος ο
γερμανός Στρατηγός διατάσσει να αποδοθούν τιμές και μετά αφού τον συγχαίρει
βγάζει το περίστροφό του και πυροβολεί
τον ηρωικό λοχία στο κεφάλι θεωρώντας προσβολή για τον Γερμανικό στρατό τις εκατοντάδες
απώλειες που είχαν από ένα έφεδρο
λοχία!!!
Στο οχυρό Περιθώρι ο ταγματάρχης Δουράτσος
απαντά στον Γερμανό στρατηγό που του
ζητά να παραδοθεί : Τα οχυρά δεν παραδίνονται, καταλαμβάνονται!!!
Το Στρατηγείο διατάσσει τον συνταγματάρχη Γεώργιο Σαλβάνο στο συγκρότημα
Καραντάγ να παραδοθεί διότι είναι κυκλωμένος και ο Σαλβάνος με τους αξιωματικούς και τους στρατιώτες τους αρνούνται να παραδοθούν.
Τελικά με τη διαβεβαίωση ότι υπογράφηκε
η ανακωχή ο Συλβάνος υποχώρησε, έφτασε συντεταγμένος μέχρι τις Σέρρες όπου και παρέλασε με τους στρατιώτες του πριν
παραδώσουν τα όπλα τους .Στιγμές
μεγαλείου που δείχνουν την αδάμαστη ελληνική ψυχή.
Στο οχυρό Λίσε ο λοχαγός διοικητής διατάσσει αντεπίθεση και οι ηρωικοί μαχητές βγαίνουν
από το οχυρό και σε μια μάχη σώμα σε σώμα συλλαμβάνουν αιχμαλώτους. Οι Γερμανοί έχουν
κυριολεκτικά λυσσάξει. Έχουν ανέβει πάνω στο οχυρό αλλά δεν μπορούν να μπουν
μέσα. Ρίχνουν ένα κιβώτιο με δυναμίτη
αλλά ο λοχαγός το αρπάζει και το ξαναπετά έξω
όπου σκάει και σκοτώνει τους επιτιθέμενους.
Αυτά
που συμβαίνουν στα οχυρά δεν μπορεί να
τα συλλάβει ο νους του ανθρώπου. Δεν είναι μάχη. Είναι μια σύγκρουση τιτάνων.
Μια κόλαση πυρός. Οι Γερμανοί μαθημένοι από τις εύκολες νίκες τους στην υπόλοιπη Ευρώπη τα χάνουν καθώς μια
χούφτα Έλληνες με δύο μέτωπα πολέμου όχι μόνο ανθίστανται αλλά βγαίνουν από τα
οχυρά και ανατρέπουν το άνθος του γερμανικού στρατού.
Η γερμανική αεροπορία σφυροκοπάει αδιάκοπα
τα οχυρά τα οποία όμως αντέχουν. Το
ελληνικό στρατηγείο τους διατάσσει να παραδοθούν διότι ο αγώνας είναι μάταιος
αλλά οι υπερασπιστές έχουν μεθύσει πια, αρνούνται να υπακούσουν ακόμη και στους
αξιωματικούς τους και δηλώνουν ότι θα πολεμήσουν μέχρι τέλους.
Στο οχυρό Νυμφαίο ο ταγματάρχης Αλέξανδρος Αναγνωστός
έχοντας
εξαντλήσει όλα τα πυρομαχικά του μέχρι τελευταίας σφαίρας αναγκάζεται να
βγει από το οχυρό. Τι βαθμό φέρετε τον ρωτά ο Γερμανός στρατηγός που τον συγχαίρει.
-Ταγματάρχης απαντά ο Αναγνωστός.
-Αδύνατον είσθε στρατηγός
και το κρύβετε. Αυτή η άμυνα είναι σχέδιο στρατηγού, λέει ο Γερμανός και φεύγει οργισμένος που ένας έλληνας
ταγματάρχης ρεζίλεψε τους
γερμανούς στρατηγούς !
Το Οχυρό Ρούπελ έμεινε απόρθητο μέχρι τέλους
έχοντας αποδεκατίσει κυριολεκτικά τους επιτιθέμενους που επί τρεις ημέρες το
σφυροκοπούν και χάνουν τις καλύτερες μονάδες τους καθώς το οχυρό όχι μόνο δεν έπεφτε αλλά ενεργώντας
αντεπιθέσεις έπιανε και αιχμαλώτους Ο συνταγματάρχης Ιωάννης Ζήσης μαθαίνοντας ότι υπογράφηκε η παράδοση πήρε όσους τους είχαν απομείνει
και αρνούμενος να παραδοθεί στους Γερμανούς διέφυγε στην Τουρκική Πέργαμο. Εκεί αφού παρέταξε τους ηρωικούς μαχητές του, τους
ευχαρίστησε για την αφοσίωσή τους, τους
συνεχάρη και αυτοκτόνησε !
Όπως γράφει
Γερμανός ιστορικός, η ιστορία οφείλει να αναγνωρίσει αυτό που είχε
γράψει ο Γεώργιος Βλάχος (διευθυντής της Καθημερινής) στην επιστολή του στον
Χίτλερ με την έναρξη της γερμανικής επίθεσης, «Η Ελλάς αφού έμαθε όλον τον
κόσμο πως να ζει, τώρα θα τον μάθει και
πώς να πεθαίνει»
Ας είναι αιωνία η μνήμη τους!
Σταύρος Ιντζεγιάννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου