ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ
Ο ΜΑΗΣ ΜΕ ΤΑ ΛΟΥΛΟΥΔΑ
Παγκόσμια ημέρα αργίας η Πρωτομαγιά Ημέρα των
εργατικών διεκδικήσεων που χαρακτηρίζεται από τις γνωστές διαδηλώσεις μ` όλο
που τον τελευταίο καιρό οι εργάτες αντί να κατεβαίνουν ενωμένοι διαδηλώνουν
χωριστά ανάλογα με τις κομματικές τους εντολές. Τι Έλληνες θα είμαστε αν
ενωνόμαστε κάποτε.
Συνδεδεμένη
με το εργατικό κίνημα η 1η Μαϊου όταν το 1886 έγιναν οι μεγάλες διαδηλώσεις
στο Σικάγο με αίτημα τα τρία οχτάρια: οχτώ ώρες εργασίας,
οχτώ ψυχαγωγία και οχτώ ύπνος. Στην Ελλάδα, η απεργία των καπνεργατών του 1936
στη Θεσσαλονίκη βάφτηκε με αίμα που
καταγράφηκε, στις εφημερίδες της άλλης ημέρας, με μια χαρακτηριστική φωτογραφία
η οποία έδειχνε μια μάνα να οδύρεται πάνω από το σκοτωμένο της παιδί. Ήταν η
φωτογραφία που ενέπνευσε τον Γιάννη Ρίτσο να γράψει
τον «Επιτάφιο»: «Μέρα Μαγιού μου μίσεψες/μέρα Μαγιού σε χάνω…».
Αυτά από την ιστορική πλευρά. Από την
ημερολογιακή άστα να πάνε κατ ανέμου διότι όσο μεγαλώνω μου φαίνεται ότι οι ημέρες περνούν γρηγορότερα. Δεν
προλαβαίνεις να πεις καλημέρα και αμέσως καληνύχτα. Λες και κάτι τις κυνηγάει και βιάζονται να περάσουν. Και έχω
και το γιατρό που μου λέει «Στην ηλικία σας πρέπει να προσέχετε»!
Ωστόσο δεν είναι ο καιρός που φεύγει. Αλίμονο.
Ο καιρός μένει- εμείς φεύγουμε-λέει ένας άγγλος ποιητής.!
Και να σκέφτεσαι ότι υπάρχουν άνθρωποι που λένε
δεν ξέρω πως να σκοτώσω την ώρα μου. Για σκέψου! Άλλος παρακαλεί να ζήσει μια
ώρα ακόμη και ο άλλος θέλει να τη σκοτώσει.
Τον …σκοτώνεις ή όχι;. Μια
ώρα είναι μια ζωή – λέει το τραγούδι. Φεύγει και δεν το φτάνεις το τραίνο της
ζωής !
Κατεβείτε φωνάζει ο…
σταθμάρχης,
-Μπα που να φας τη γλώσσα
σου!!!
Παλιά δεν υπήρχε σπίτι να μην έχει κρεμάσει
στην εξώπορτά του ένα στεφάνι. Που να το κρεμάσεις σήμερα Στην πολυκατοικία;
Δίγνωμος ο Μάης. Μια βροχή μια λιακάδα.
Καταιγίδες στα ορεινά, ήλιος καυτερός στα πεδινά- πάμε για μπάνιο στα
παραθαλάσσια .
Την ξέρετε την παροιμία. Αν ρίξει ο Απρίλης
δυο νερά κι ο Μάης άλλο ένα ,χαρά σε `κεινον τον ζευγά που` χει πολλά σπαρμένα.
Ατάκα όμως η απάντηση: Στον καταραμένο τόπο τον Μάη μήνα βρέχει. Άντε να βρεις
άκρη. Το μόνο σωστό είναι αυτό που λέει « Νά ` μουν το Μάη γάιδαρος , τον Αύγουστο
κριάρι, όλο τον χρόνο πετεινός και γάτος τον Γενάρη»!!!
Με ένα σωρό προσωνύμια έχει στολίσει η λαϊκή
μας παράδοση τον Μάη. Λουλουδάς-
βροχομηνάς-σπαρτιάρης. Σκορποφαμελίτη
τον ονομάζουν στα Τζουμέρκα γιατί οι κτηνοτρόφοι παίρνουν τα ζωντανά τους και
φεύγουν στα ορεινά τους γραίκια να ξεκαλοκαιριάσουν. Γεμίζουν οι βουνοπλαγιές
από τις παρουσίες τους και οι βουνοκορφές αντιλαλούν από τα κυπροκούδουνα .
Μήνας
τον ερωτευμένων θεωρείται ο Μάης γιατί την άνοιξη όλα φουντώνουν , η φύση αναζωογονείται και οι καρδιές αρχίζουν το…
τραλαλά.
Μετά την Πασχαλινή αργία, τριήμερο για το
Δημόσιο, η Πρωτομαγιατική αργία –πάλι τρεις για το δημόσιο. Γι αυτό άλλωστε ο
Έλληνας προτιμάει το δημόσιο. Κορόιδο είναι;
- Που περάσατε τη πρωτομαγιά – ρωτάει ο
Μηνάς.
-Α όλα
κι όλα. Φέτος είπαμε να το ρίξουμε έξω. Όσα πάνε κι όσα έρθουν. Μια ζωή είναι
αυτή-που λέει κι η Αρσινόη μου- κι αν δεν τη γλεντήσουμε τι θα καταλάβουμε τι
θα καζαντίσουμε !
Δυο μέρες με πιλάτευε. «Αγάπη μου, όλος ο καλός κόσμος
πηγαίνει θαλασίως ή αεροπλανικώς σ` άλλη γη ` σ` άλλα μέρη που κανέναν δεν
ξέρουμε και κανείς δε μας ξέρει»
Τι να έκανα; Ανάγκα και Θεοί πείθονται. Πόσο
μάλλον στην Αρσινόη μου που με άρχισε και στα χαϊδολογήματα , τώρα και
πίσω. «που θα με πας –που θα με πας.
Όπου γουστάρεις κι αγαπάς»
Λέγε –λέγε το κοπέλι κάνει
την γριά και θέλει. Το αποφάσισα. Δε βαρυέσαι .Άνθρωποι είμαστε, είπα, να
βγούμε κι εμείς παραέξω , να δούμε πως
ζει ο έξω κόσμος. Άλλωστε «με τα πολλά στη φυλακή και με τα λίγα μέσα». Ας πάει
και το παλιάμπελο είπα και αντί να πάμε όπως κάθε χρόνο στ` Αραχωβίτικα πήγαμε
στη… Ροδινή!!!
Στ Ιντζεγιάννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου