ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ

Με τρομάζουν οι λέξεις .

Με φοβίζουν τα βήματά τους
στα κιτρινισμένα φύλλα των βιβλίων
ή πίσω από φωτογραφίες
σα δόκανα
που παγιδεύουν τον χρόνο
σ` ονόματα και ημερομηνίες
με
φωνήεντα και σύμφωνα.

Αντικλείδια μνήμης.

Αδειανά πανωφόρια
που προσπαθούν να ντύσουν
νεκρές επιθυμίες
για να μείνουν στο επέκεινα
με την ένδειξη :
Ενθάδε κείται



Η ΧΑΡΑ

Aναζητούσε τη χαρά ,
στα καλντερίμια της σιωπής,
και στους κρυφούς κώδικες του ονείρου
ή
στiς πολύχρωμές αγάπες
των παραμυθιών

Όμως

τα βράδια
στην πολιορκία της μοναξιάς του
όταν η νύχτα γέμιζε
φαντάσματα απ` το μέλλον,
ζούσε μια ψευδαίσθηση χαράς
σε μια πλημμύρα
αποπλανημένων δακρύων