ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ
ΓΙΑΤΡΕ ΜΟΥ ΒΟΗΘΕΙΑ
-Γιατρέ μου ευχαριστώ. Το φάρμακο που δώσατε στην πεθερά μου απεδείχθη μοναδικό .
-Α, ναι; Και πως είναι η ασθενής μας ;
-Την κηδέψαμε προχθές!!!
---------------------------
Απεργούν τα φαρμακεία. Απεργούν οι γιατροί. Τα μόνα που δεν απεργούν είναι η κρίση και οι αρρώστιες.
Στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας οι ασφαλισμένοι που γίνονται μπαλάκι μεταξύ υπουργείου και φαρμακείων. Αυξάνεται και η συμμέτοχή των ασφαλισμένων στα φάρμακά τους . Ευτυχώς που τα έξοδα της κηδείας παραμένουν σταθερά
Απολιτική η στήλη, αρκείτε να ρωτάει το φαρμακοποιό, πότε ανοίγει και πότε απεργεί. Άλλωστε είτε η πέτρα ,είτε το αυγό κυλήσει, ο ασφαλισμένος θα πληρώσει που είναι και ο μόνος ο οποίος δε φταίει,. Ίσως και ο μόνος που δεν πήρε μέρος στο μεγάλο φαγοπότι!!!
Ευτυχώς δεν απεργούν η γειτόνισσα, ο μανάβης και η συμπεθέρα που εκδίδουν αβέρτα συνταγές οι οποίες αρχίζουν με βότανα και τελειώνουν με έμπλαστρα και ξεματιάσματα .
-Κυρά Λίτσα πως πάει ο παππούς;
-Πάει… στον αγύριστο. Τά ΄φησε όλα στη Βουλγάρα που τον περιποιείτο.
25 εκατομ συνταγές χορηγούν ετησίως οι 12.5 χιλιάδες γιατροί του ΙΚΑ για τα 11,5 χιλιάδες φαρμακεία .Ο έστιν ο κάθε δικαιούχος περίθαλψης παίρνει με το τσουβάλι φάρμακα , ενέσεις , χάπια κλύσματα υπόθετα τσιρότα και στο τέλος γλιτώνει από την αρρώστια και πάει από γαστρορραγία ή καταντάει να έχει εξάρτηση από τα χάπια. Ενίοτε και από το γιατρό
-Άστα Χριστίνα μου πάω σε έναν ψυχίατρο κούκλο. Να φανταστείς ότι κλείνω τα μάτια και με γδύνει ως τα μέσα- μέσα μου .
Καταντήσαμε να έχουμε στα σπίτια μας ένα ντουλάπι φάρμακα , χώρια από αυτά που πετάμε είτε γιατί έληξε η ημερομηνία είτε γιατί έληξε…ο ασθενής .Συλλυπητήρια!!!
Είναι γνωστό άλλωστε ότι η φήμη των γιατρών κυκλοφορεί στα σαλόνια, τα έργα τους στα νεκροταφεία. Γαίαν έχεις ελαφράν, μακαρίτη μου!!!
Παλαιά είχαμε ασπιρίνη, οινόπνευμα και θερμόμετρο. Σήμερα έχουμε πιεσόμετρο και μηχανάκι να μετράμε κάθε πρωί την πίεση και το σάκχαρο. Ωστόσο ο καλύτερος γιατρός της οικογένειας ήταν η γιαγιά που με τη πείρα της αλλά και με την αγάπη της-εκείνα τα άγια τα χέρια της που όταν σε χάιδευαν σε θεράπευαν αμέσως-γιάτρευαν έναν σωρό αρρώστιες για τις οποίες τρέχουμε με το παραμικρό : γιατρέ μου ο μπούλης βήχει.
-Φενεργκάν
Η γιαγιά μας ξάπλωνε μπρούμητα, τύλιγε σε ένα πιρούνι βαμβάκι, το βούταγε στο οινόπνευμα και με το κερί από το καντήλι της Παναγιάς μας έριχνε βεντούζες. Μετά μας έκανε μια γερή εντριβή και το πρωί : «Σήκω γρήγορα τεμπέλη μου να πας σχολείο»
Όταν το είπα του γιατρού, στο σπίτι που τρώγαμε, έβαλε τα γέλια, αλλά πίσω από την πλάτη του, η πεθερά του, έκανε μια γκριμάτσα σαν να έλεγε «κακομοίρη μου γελάς, αλλά τα παιδιά σου με τέτοια σου τα μεγάλωσα εγώ»!!!
Από την εποχή των αντιβιοτικών που έσωσαν κόσμο και κοσμάκη –το σωστό να λέγεται-θεραπεύουμε το συνάχι ή τον πονόλαιμο αλλά καταστρέφουμε το στομάχι μας που το γεμίζουμε ανεξέλεγκτα από ένα σωρό χάπια.
-Γιατρέ μου κάθε βράδι βλέπω στον ύπνο μου ποντίκια που παίζουν ποδόσφαιρο.
-Δεν είναι τίποτε σπουδαίο. Θα σας γράψω μερικά χάπια να τα πάρετε το βράδι και δεν θα τα ξαναδείτε.
-Γιατρέ μου, γίνεται να τα πάρω από αύριο το βράδι, γιατί σήμερα παίζουν τελικό;
Προπολεμικά- όταν οι γιατροί δεν ξέρανε τι έχεις , λέγανε μαλάρια και ξεμπερδεύανε. Η ελονοσία θέριζε.
Μας ήταν άγνωστος –στη σημερινή του έκταση- ο καρκίνος, τα εγκεφαλικά, οι καρδιοπάθειeς ( Αν πέθαινες ξαφνικά ,λέγανε του ήρθε κόλπος) κι ακόμη το στρες ή το AIDS και τα τροχαία που σήμερα ξεκληρίζουν ολόκληρα χωριά κάθε χρόνο.
Την εποχή εκείνη θέριζε ο τύφος και οι επιδημίες. Η φυματίωση ήταν το σήμα κατατεθέν του ρομαντισμού.
Σήμερα όταν δεν ξέρουνε τι έχεις σου λένε αλεργία και ο ένας γιατρός σε στέλνει στον άλλον από συναδερφική αλληλεγγύη. Υπέρηχοι, αξονικές, κωλονοσκόπιση (ωχ) συνταγές επί συνταγών και…λεφτά να έχεις να πληρώνεις, εκτός αν πάσχεις από αμνησία
-Γιατρέ μου πάσχω από φοβερή αμνησία. Ξεχνώ αμέσως .Τι με συμβουλεύετε;
-Να με πληρώσετε προκαταβολικά !!!
Σταύρος Ιντζεγιάννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου