Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012

σχολιαζοντας το κοτσέρτο της Πολυφωνικής 22/12/2112








Σχολιάζοντας το Χριστουγεννιάτικο Κοντσέρτο της

Πολυφωνικής Χορωδίας το Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2112

Από τον Σταύρο Ιντζεγιάννη





ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΚΟΝΤΣΕΡΤΟ ΤΗΣ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΉΣ

Στο Συνεδριακό κέντρο του Πανεπιστημίου το Σάββατο 22/12/2012



Θεσμός πια η Χριστουγεννιάτικη συναυλία της πολυφωνικής, για μια ακόμη φορά, μάζεψε την Πάτρα, στο ασφυκτικά γεμάτο μεγάλο αμφιθέατρο του Πανεπιστημίου μας σε μια ξεχωριστή από κάθε άποψη εκδήλωση. Κοσμικό μαζί και θρησκευτικό γεγονός .

Η πολυφωνική , μια χορωδία που οικοδομήθηκε από το μηδέν χάρη στην αγάπη των Πατρινών για το χορωδιακό τραγούδι και το πάθος ενός ανθρώπου. Του Σταύρου Σολωμού που μάζεψε, ενέπνευσε και δίδαξε στην αρχή μια χούφτα ανθρώπους και που σιγά- σιγά έγιναν οι πολλοί ,οι πάρα πολλοί ,που πλαισίωσαν την αρχική χορωδία και την έκαναν γνωστή όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά πολύ πιο πέρα από τα σύνορά της έχοντας κατακτήσει δεκάδες διεθνή βραβεία με τις εμφανίσεις της.

Δεν ξέρω πόσο και αν η επίσημη Πάτρα έχει τιμήσει τον μαέστρο της τον Σταύρο Σολωμό. Τον άνθρωπο που δικαιούται ανεπιφύλακτα τον τίτλο Δημιουργός, αφού από το τίποτε δημιούργησε αυτό που καμαρώνουμε και χειροκροτούμε με τα τόσα τμήματα και τις σχολές που διδάσκουν μουσική, καλλιεργούν φυτώρια πολιτισμού και που η πόλη έχει χρέος να τον τιμήσει εξαιρετικά δείχνοντας έτσι ότι ξέρει να τιμά τους Πατρινούς που ξεχωρίζουν.

Ήδη με την προεδρεία του κ. Γιάννη Κότορου Διευθυντού του Εκκλησιατικού Λυκείου, καθηγητού της Βυζαντινής μουσικής , χοράρχη και πρωτοψάλτη του Μητροπολιτικού Ναού της Ευαγγελιστρίας η Πολυφωνική διανύει μια νέα περίοδο μεγάλων επιτυχιών και –χωρίς να παραβλέπει κανείς το μέχρι τώρα επιτελεσθέν από τις κατά καιρούς διοικήσεις έργο - εκδηλώσεων που εντυπωσιάζουν με τη δυναμική τους εντός και εκτός συνόρων έτσι που μπορεί πια η Πολυφωνική χορωδία της Πάτρας να ονομάζεται «Πολυφωνική χορωδία της Ελλάδος»

Ο κ. Γιάννης Κότορος- ο οποίος διευθύνει και την Βυζαντινή χορωδία της- έφερε στην πολυφωνική τις διοικητικές και οργανωτικές του ικανότητες πράγμα βασικό για ένα τόσο πολυπρόσωπο και διαρκώς ευρυνόμενο σχήμα σε σχολές, μουσικά φροντιστήρια, ειδικά τμήματα και διοργανώσεις εκδηλώσεων ανωτάτου επιπέδου που διαρκώς επιβραβεύονται.

Ωστόσο το προχθεσινό (22 Δεκεμβρίου) Χριστουγεννιάτικο Κοντσέρτο υπήρξε ομολογουμένως μια ιδιαίτερα εντυπωσιακή εκδήλωση που μάγεψε το ακροατήριο καθώς η καθοριστική συμμετοχή της Αθηναϊκής Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων (ΑΣΟΝ)έδωσε μια ξεχωριστή νότα συμφωνικής μαζί και χορωδιακής απόλαυσης με διευθυντή τον δικό μας άνθρωπο. Τον άνθρωπο της Πατρινής καρδιάς μας. Τον Παύλο Σεργίου γόνο και θρέμμα της Πάτρας, γιο ενός ξεχωριστού πνευματικού ανθρώπου του Κώστα Σεργίου, για χρόνια συνεργάτη του Ημερήσιου Κήρυκα, με 9 ή 10 ποιητικές συλλογές στο ενεργητικό του..

Διευθυντής Συμφωνικής Ορχήστρας και επίκουρος καθηγητής Μουσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών ο κ . Παύλος Σεργίου καταξιωμένος ήδη στα μεγάλα μουσικά κέντρα του εξωτερικού με διακρίσεις και τιμές που τον φέρνουν στην πρώτη γραμμή του συμφωνικού προγράμματος, μας έδωσε με την ΑΣΟΝ –εν πολλοίς δημιούργημά του- τη χαρά να καμαρώσουμε έναν Πατρινό που διαπρέπει και τιμά εντός και εκτός Ελλάδος τη χώρα συνολικά και την γενέθλια πόλη την Πάτρα ειδικότερα.

Το ξεχωριστό του προχθεσινού κοντσέρτου (22/12/2012) ήταν το ιδιαίτερο χρώμα που έδωσε η συμφωνική μουσική και το άριστα δέσιμό της με την Πολυφωνική χορωδία που διηύθηνε ο κ Σταύρος Σολωμός και η κ Ελένη Παπαδοπούλου Αραβαντινού η οποία έχει αναπτύξει μια εξαίρετη μουσική δραστηριότητα διευθύνοντας την παιδική και νεανική χορωδία της Πολυφωνικής η οποία έχει κατακτήσει δεκάδες βραβεία.

Ο Αρχιμουσικός κ Σεργίου που μεγάλωσε στην Πάτρα και έχει σίγουρα ψάλλει όταν ήταν παιδί ( χθες έδειξε ότι παρέμεινε το παιδί που ψάλλει κάλαντα) στις γειτονιές της, σε συνεργασία με την χορωδία ετοίμασαν ένα πρόγραμμα κοντά στον ακουστικό μας εθισμό από Ελληνικά κάλαντα . Κι αυτό ήταν που ξεσήκωσε το κατάμεστο αμφιθέατρο.

Το Χριστουγεννιάτικο κοντσέρτο ήταν μια ακόμη ευκαιρία για να δείξει η Πάτρα την αγάπη της στην Πολυφωνική μας χορωδία.

Αυτή την αγάπη με την οποία την περιβάλλει η πόλη, στα 20 χρόνια που υπάρχει,τον μαέστρο και τους χορωδούς του, Κι αυτή η αγάπη είναι το μεγαλύτερο και το πιο πολύτιμο βραβείο. Κι όχι μόνο γιατί έκανε το όνομα της πόλης στον πολιτιστικό τομέα γνωστό-πασίγνωστο, στους διεθνείς χώρους , αλλά γιατί παρακολουθώντας την πορεία της, διαπιστώνει κανείς ότι εκεί μέσα δεν δημιουργούνται απλά χορωδοί, αλλά διδάσκεται ευαισθησία. Γιατί αυτή είναι σε τελευταία ανάλυση η αξία του τραγουδιού. Κάνει τον άνθρωπο ευαίσθητο. Κάνει τον άνθρωπο – Άνθρωπο. Κι αυτό πρέπει να το αναγνωρίσουμε ως το μεγαλύτερο και πολυτιμότερο βραβείο της Χορωδίας.



Σταύρος Ιντζεγιάννης





















Δεν υπάρχουν σχόλια: