Μικρό σχόλιο από τον Σταύρο Ιντζεγιαννη
Η ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΤΩΝ ΚΑΘΟΛΙΚΩΝ
ΕΠ ΕΥΚΑΡΙΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ
Για μια ακόμη φορά η Χριστουγεννιάτικη συναυλία των καθολικών, στην καθολική εκκλησία ο Άγιος Ανδρέας της οδού Μαιζώνος, μάζεψε τη φιλόμουση Πάτρα από πολύ νωρίς έως το αδιαχώρητο. Αυτή είναι μια απόδειξη ότι ο από χρόνια μόνιμος πια μαέστρος της χορωδίας -η οποία αναγνωρίζεται ως προσωπικό του δημιούργημα και έχει την καθολική αναγνώριση της πόλης- ο αγαπητός σε όλους μας Ν. Σινιγάλιας έχει καταφέρει με τις πολύμοχθες και παρά τις πολλές φορές αντίξοές συνθήκες να εντάξει τη χορωδία του, ως αναπόσπαστο μέρος της πολιτιστικής ζωής της πόλης η οποία περιμένει πάντα τη χριστουγεννιάτικη συναυλία, ως μια ιδιαίτερη εκδήλωση των ημερών. Κατάνυξη μαζί και μουσική πανδαισία. Μουσικό μαζί και λειτουργικό γεγονός αν λάβει κανείς υπ` όψη του ότι οι ύμνοι των Χριστουγέννων δεν αποτελούν μια οποιαδήποτε μουσική έκφραση, αλλά συμβάλλουν στη μέθεξη του πιστού, στο γεγονός της γέννησης του Θεανθρώπου.
Ανανεωμένη η χορωδία σε μεγάλο βαθμό – ιδιαίτερα ως προς τους άνδρες-μάγεψε τόσο με τις πειθαρχημένες φωνές και την άψογη εκτέλεση ύμνων μερικοί από τους οποίους βρίσκονται κοντά στον ακουστικό μας εθισμό , τουλάχιστον για όσους παρακολουθούμε την λεγόμενη ευρωπαϊκή εκκλησιαστική μουσική.
Η ιδιαιτερότητα της καθολικής λειτουργίας είναι βέβαια το αρμόνιο ή το εκκλησιαστικό όργανο, αλλά ο μαέστρος της ο ,κ Σινιγάλιας έχει προσθέσει τα τελευταία χρόνια όργανα( συνήθως τρίο) και στη χθεσινή (Τετάρτη 19/12) συναυλία που παρακολουθήσαμε η χορωδία είχε πλαισιωθεί από ένα τρίο και στο τέλος από ένα κουιντέτο άρτια δεμένο με την όλη συναυλία και το πνεύμα των Χριστουγέννων
Έχοντας στη διάθεσή του ο μαέστρος μερικές από τις ωραιότερες γυναικείες και ανδρικές φωνές σε ένα άρτια δεμένο μουσικό σύνολο κράτησε μαγεμένο το ακροατήριό του με έργα όπως κάθε χρονιά, Βέρντι, Μότσαρτ, Μέντελσον, Λιστ, για να αναφέρω τους πιο γνωστούς μας κλασσικούς -και ακουστικά αγαπητούς μας- δημιουργούς. Ανάμεσα στα άλλα χαρήκαμε ιδιαίτερα την Άγια Νύχτα του Gruber ,το O Come Litle children του Schulz , το Ave Maria των Bach-Gounot ή το Transeamoys Usque Bethleem του Schnabel και το χορωδιακή σύνθεση του μαέστρου Laudate omnes Gentes. Περισσότερα παραδοσιακή φέτος –αν δε με απατά η ,μνήμη- έδωσαν μια ακόμη Χριστουγεννιάτικη νότα στην όλη εκδήλωση.
Εξ άλλου η ορχήστρα έδωσε άλλο χρώμα και δίκαια χειροκροτήθηκε θερμά.
Αληθινά ήταν μια απόλαυση των ημερών και μια ευχή ο νεογέννητος Χριστός να βοηθήσει να βγούμε από το οικονομικό τέλμα όπου βυθιζόμαστε καθημερινά. Εύγε!
Σταύρος Ιντζεγιαννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου