Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2013

Εκκλησιολογος


Καθ οδόν

ΝΑ ΞΑΝΑΒΡΟΥΜΕ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ !



Ουδέν κακόν, αμιγές καλού. Κάθε αναποδιά ,έχει και την ίσια πλευρά της έλεγε ο πατέρας . Να λέτε «Δόξα τω Θεό».

Κάπως έτσι βγάλαμε την κατοχή που μας έμαθε να μη πετάμε το ψωμί, αλλά να το τρώμε φέτα – φέτα δυο και τρεις ημέρες συνέχεια. Μάθαμε να τρώμε και τα ρεβύθια και το πλιγούρι και τις λαχανίδες και ψωμί κριθαρένιο –σήμερα λένε μάλιστα πως είναι πιο υγιεινό- που εμείς τα παιδιά δεν τα τρώγαμε κι` ακόμη μάθαμε να μη πετάμε τα παλιά ρούχα αλλά να τα μπαλώνει δυο και τρεις φορές συνέχεια η μάνα .Άσε που στα παπούτσια, μας βάζανε ένα μικρό πεταλάκι στις μύτες και ολόκληρο πέταλο στα τακούνια για να μη λιώνουν που κλωτσάγαμε ότι βρίσκαμε στο δρόμο.

Φαντάζουν εξωπραγματικά σήμερα, αλλά τα θυμήθηκα, καθώς γνωστό μας ζευγάρι μάθαμε ότι παντρεύτηκε σε στενότατο κύκλο προ ημερών.

Και που έγινε το γλέντι-ρώτησε η γυναικεία περιέργεια της συμβίας μου.

-Α, δεν έγινε γλέντι. Μαζευτήκανε στο σπίτι του γαμπρού οι γονείς και οι κουμπάροι και το γλεντήσανε μεταξύ τους. Μ` εκείνα τα λεφτά που θα δίναμε σε κάποιο κέντρο -είπε ο πατέρας της νύφης- πάρτε να καλύψετε τις ανάγκες του νέου νοικοκυριού. Κι όπως μάθαμε έγινε ένα σπιτίσιο γλέντι τρικούβερτο.

Λες ή οικονομική στενότητα να μας μαζέψει ξανά στα σπίτια μας ;

Ήδη ο ξάδερφος που κάθε χρόνο γιόρταζε σε κάποιο κέντρο και μας τραπέζωνε κάπου 30 άτομα-συγγενείς και φίλους, ειδοποίησε ότι φέτος δε θα γιορτάσει ένεκα… «κρυολογήματος» !!!. Προφάσεις εν αμαρτίαις σχολίασε η φαρμακόγλωσσα νύφη του αλλά παραδέχτηκε πως και αυτή το ίδιο θα κάνει της Υπαπαντής που γιορτάζει η κόρη της, καθόσον ο Φίλιππας άνεργος τέσσερις μήνες τώρα.

-Και δε θα γιορτάσεις το παιδί;

-Α, όποιος έρθει στο σπίτι, ένα γλυκό για τα χρόνια πολλά και μια τεντούρα .Τα τραπεζώματα τέρμα. Δε μου έρχεται σε καλό αλλά … έλλειψις χρημάτων στάσις εμπορίου.

Μου θύμισε τα γιορτάσια της προπολεμικής εποχής, όπου η οικογένεια άνοιγε το σαλόνι , φόραγε η κυρία το βελούδινό της, γκρενά με μια στάλα ντεκολτέ, ίσια- ίσια να μη βάλλει τις φωνές ο Αποστόλης : «Ευθυμία ντροπή, σεμνά είπα, σε βλέπει ο κόσμος»!!!

Φόραγε κι αυτός το μαύρο του –κατά κανόνα το γαμπριάτικο-με άσπρο πουκάμισο ξεκούμπωτο στο λαιμό- δεν έκλεινε λόγω πάχους πανάθεμά το- και γραβάτα που δεν την είχε ξαναλύσει από το γάμο του!!!

Όποιος έμπαινε έλεγε χρόνια πολλά, έπαιρνε το γλυκό κουταλιού με ένα κουταλάκι από το βάζο με το βύσσινο, σε ένα οβάλ δίσκο με καγκελάκι γύρω –γύρω και ούτε δώρα και ούτε ποτά. Ένας έμπαινε ένας έφευγε .

Το σύστημα άλλαξε στη δεύτερη μεταπολεμική δεκαετία όπου οι πολυκατοικίες κατάργησαν τα σαλόνια και μαζί και τα γιορτάσια στα σπίτια. Γίναμε Ευρωπαίοι .Ξένοι ο ένας στον άλλον!

Για λίγον καιρό άρχισαν οι αγγελίες που γέμιζαν ολόκληρη σελίδα εφημερίδας. « Ο κύριος και η κυρία Ευαγγέλου… πολιτικού μηχανικού ο οποίος χτίζει πολυκατοικίες στα Ψηλαλώνια σε καλή τιμή, δεν εορτάζουν ούτε δέχονται επισκέψεις δια τον υιόν των Δημητράκη ιατρόν, ο οποίος σπουδάζει εις το εξωτερικόν και επέρασεν το πρώτον έτος ιατρικής με άριστα μεταξύ 29 συμφοιτητών του»!!!

Δεν πέρασαν δυο δεκαετίες και μάθαμε ότι άρχισαν να κυκλοφορούν κάτι μαγικά χαρτάκια που λεγότανε πιστωτικές κάρτες και με τις οποίες έπαιρνες από την τράπεζα όσα λεφτά ήθελες υπό τύπον δανείου. Βέβαια έβαζες υποθήκη το σπίτι σου αλλά αυτό ήταν μια «ασήμαντη λεπτομέρεια»!!!

Ω χαρές και πανηγύρια! Τα σπίτια έκλεισαν άρον –άρον και αρχίσαμε να γιορτάζουμε την «ονομαστικήν εορτήν»σε κάποιο κέντρο. Αμ έπος αμ έργον, πήραμε δάνειο και πήγαμε να δούμε τον πύργο του Άιφελ και να κάνουμε το γύρο της Ευρώπης σε 10 ημέρες από τις οποίες τις 6 τις περνάγαμε στο λεωφορείο, τις δύο στα αξιοθέατα Ρώμη- Παρίσι και τις υπόλοιπες –δύο, μας δείχνανε στο ξενοδοχείο τη Ζυρίχη-Βερολίνο-Βουδαπέστη-Στοκχόλμη-Βιέννη σε βίντεο!!!

Μόλις τώρα μάθαμε ότι τα 50 που μας είχε δανείσει είχαν γίνει 100 και η τράπεζα ήθελε τα λεφτά της, αλλιώς μας έπαιρνε το σπίτι ή τα αυτοκίνητα που είχαμε πάρει διπλά και από 2000 c.c και πάνω! Άκου πράματα φίλε μου. Και τι κάνουμε τώρα; Σπίτι γρήγορα να ξαναβρούμε ο ένας τον άλλον

Σταύρος Ιντζεγιαννης

Δεν υπάρχουν σχόλια: