Καθ οδον
Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ
Και όσα εν βίω ήμαρτον ως αγαθός και φιλάνθρωπος Θεός συγχώρησον . Καθαρή Δευτέρα μεθαύριο. Προσευχή και νηστεία παραγγέλλει η εκκλησία. Κάθαρση σώματος και ψυχής. Καιρός για περισυλλογή. Χρειάζεται κάθε τόσο μια στιγμή αφιερωμένη στους οδοδείκτες της ζωής σου. Που πάμε ; Πως πάμε; Μήπως ξεστρατίσαμε; Ένας απολογισμός πεπραγμένων κάθε τόσο για να δεις τα συν και τα μείον.
- Να πας να εξομολογηθείς και να κοινωνήσεις –μου λέει.
- Μα τον περασμένο μήνα εξομολογήθηκα- κοινώνησα της είπα ( που να φανταστώ ότι βαστάει ημερολόγιο πότε εξομολογούμαι, και πότε κοινωνώ ) Από τότε «καθαρός .Λευκός ως η χιών» Τι άλλο να εξομολογηθώ -διαμαρτύρομαι. Πάλι τα ίδια να τα πω απ` την αρχή. Αφού σου λέω ότι διάγω βίον σεμνόν και αναμάρτητον. Να ορκιστώ ; Στο στεφάνι μου. Στην ψυχή που θα παραδώσω όταν έρθει η ώρα. Όποτε είναι! Δε χρειάζονται και βιασύνες δα!!!
Βάζει τα γέλια. Άσε το στεφάνι ήσυχο, γιατί και ο φίλος σου ο Κωστάκης στο στεφάνι του ορκιζότανε και κατέληξε στο διαζύγιο. Όσο για την ψυχή σου, αυτό θα το ξέρουμε όταν έρθει ή ώρα και δούμε στην πλάστιγγα του Κυρίου το βάρος της . Κατά τα έργα του ο καθένας. «και η κρίσης η εμή δικαία εστίν»- είπε ο Κύριος. Φυλάξου.
Για να δω το τεφτέρι σου; Νομίζεις ότι με ξεγελάς ; Είσαι ψεύτης –λέει. Πρώτον ήταν πριν τα από τα Χριστούγεννα που κοινώνησες και δεύτερον, δε μπορεί, μες στην κοσμικότητα ζεις, όλο και κάτι θα έχεις κάνει. Για θυμήσου : Και αν ο οφθαλμός σου ο δεξιός σε σκανδαλίζει έκβαλε αυτόν. Είσαι σίγουρος για τα μάτια σου ή… θα σε πάω σε οφθαλμίατρο.
Θυμήθηκα πριν χρόνια τον Λώλη τον Μπαγιούκα. Αμετανόητος καρναβαλιστής, στα νιάτα του, όμως εν μετανοία πραγματική και συντριβή πήγαινε κάθε τόσο στο Άγιο Όρος να εξομολογηθεί.
-Χριστιανέ μου, του είπε ο πνευματικός του την τελευταία φορά, δεν προφτάνω να σου συγχωρώ τη μια αμαρτία μου φέρνεις άλλες δέκα. Τι θα γίνει με σένα ;Τι την πέρασες την εξομολόγηση. Παίρνεις ένα σφουγγάρι και σβήνεις. Ο γέγονε- γέγονε. Φτου κι απ` την αρχή ;
Άνθρωπος είσαι, δε λέω, πολλοί οι πειρασμοί. Κυλάς –καταρακυλάς σε παίρνει η κατηφόρα .Όμως όχι κι έτσι; Βάλε μυαλό !
Αυστηρός ο καλόγερος .Δε σήκωνε κουβέντα,-διηγείτο ο φίλος. Ούτε λόγω , ούτε έργω αλλά ούτε και εν διανοία.
Το θεωρεί εύκολο; Ζούμε σε λάκο λεόντων. Σε κάθε βήμα ένας πειρασμός .Εκεί που λες γλίτωσα σου στήνει άλλη παγίδα. Προσεύχομαι κάθε τόσο. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός και πνεύμα ευθές εγκαίνησον εν τοις εγκάτοις μου. Αλλά…
Τι θέλει να κάνω; Να δεθώ και να αυτομαστιγώνομαι όπως αυτός;
Την τελευταία φορά σηκώθηκε όρθιος και έβαλε τις φωνές. Σήκω φύγε δε βρίσκω άκρη με `σένα Αιρετικόν μετά πρώτην και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού!
Κίνησα να φύγω αλλά με κράτησε . Δεν έχεις να πας πουθενά –είπε. Άλλαξε ύφος απότομα. Καλοσύνεψε. Ποιος είμαι εγώ που θα σε διώξω, είπε. Αμέτρητο το έλεος Κυρίου. Δε δικάζω εγώ. Αυτός εκεί επάνω ξέρει και τις πράξεις και τα κίνητρα και τις προθέσεις .Μόνο αυτός διαβάζει τι έχεις στο νου σου. Κι αυτός συγχωρεί και ξανασυγχωρεί. Δεν διώχνει κανέναν. Απέραντη η καλοσύνη του και ατέλειωτη αγάπη του. Αμέτρητες φορές η συγνώμην Του. Όμως υποσχέσου μου τουλάχιστον ότι θα προσπαθήσεις, γιατί το πρόβλημα δεν είναι αν μετάνιωσες γι` αυτά που έκανες .Το πρόβλημα είναι αν αποφάσισες να αλλάξεις και να μη ξανακάνεις τα ίδια!
Δοκιμάζεται ο άνθρωπος. Και σήμερα και πάντα και κάθε φορά πιο πολύ, δοκιμάζεται η πίστη και η αντοχή μας. Όμως το να προσπαθείς δεν είναι μια στιγμιαία ενέργεια. Είναι ένας διαχρονικός αγώνας όπου η ανταμοιβή είναι εκείνη η χαρά της νίκης όσο μικρή ή μεγάλη κι αν είναι
Συγχώραμε που σου έβαλα τις φωνές είπε. Για δες, δοκιμάζομαι κι εγώ από τον πειρασμό. Υποσχέσου μου ότι θα προσπαθήσεις.
Ο Λώλης ο Μπαγιούκας έφυγε πριν 11 χρόνια τέτοιες μέρες από καρκίνο στον πνεύμονα. Σε μια τελευταία συζήτηση που είχαμε δυο μέρες πριν «ταξιδέψει» –μού είπε: Να πεις στον καλόγερο ότι προσπάθησα.
Σταύρος Ιντζεγιάννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου