Σχολιάζοντας εκδηλώσεις

Σχολιάζοντας εκδηλώσεις

Από τον Σταύρο Ιντζεγιάννη



ΟΡΦΕΑΣ—ΑΕΙ ΠΑΙΔΕΣ

-Πούναι τα χρόνια τα παλιά-



Μέσα στο κατάμεστο Δημοτικό μας θέατρο, ο αειθαλής Ορφέας που μετρά σχεδόν 90 χρόνια αδιάκοπης παρουσίας στη πολιτιστική ζωή της πόλης, κανοναρχώντας τη μουσική της κίνηση και όχι μόνο, ζωντάνεψε ξανά την ωραία και αλησμόνητη εποχή. Την μπελ επόκ κατά την υπογράμμιση του Παναγιώτη Κανελλόπουλου μιας Πάτρας που πρωτοπορούσε στον εξευρωπαϊσμό της Ελλάδας - όντας η δυτική της πύλη- χωρίς και να χάνει τη ελληνική της ταυτότητα.

Η αγέραστοι- οι αιώνιοι έφηβοι – της χορωδίας που υπήρξε το σήμα κατατεθέν της πόλης με τον αρχιμουσικό – μαέστρο της Ηλία Παπαδόπουλο - αναμορφωτή της χορωδίας -και τον Γιάννη Χριστόπουλο ο οποίος και είναι η ψυχή του Ορφέα, θύμισαν αξέχαστες αγαπημένες μελωδίες, μέσα από μια επιτυχημένη συρραφή από οπερετικά αποσπάσματα και αγαπημένες καντάδες .

Ένα λιμπρέτο με εύθυμα ξαφνιάσματα –δημιούργημα του Γιάννη Χριστόπουλου- αξιοποίησε τις μεγάλες διαχρονικές δυνατότητες της χορωδίας κατά τον καλλίτερο τρόπο, δίνοντας την ευκαιρία να ακουστούν ωραίες φωνές, άλλοτε σε μονωδία και άλλοτε σε ντουέτα , πάντα με κάλυψη του χορωδιακού συνόλου. Έκπληξη – αχ πώς άλλαξαν οι καιροί - για τον ανδροκρατούμενο – όπως τον ξέραμε μέχρι σήμερα Ορφέα, η συμμετοχή –η πολύ επιτυχημένη συμμετοχή με τις ωραίες φωνές- της σοπράνο Ζωής Καραγκούνη και της επίσης σοπράνο Λιουντμίλας Κατσιγιάννη οι οποίες «εκόμισαν» - κατά Καβάφη-μια νέα πνοή στον αγέραστο Ορφέα. Όπως και να το κάνουμε ακόμα και για δεδηλωμένους φαλοκράτες- όπως η υπογραφή-η γυναίκα έχει τη δική της χάρη και τη δική της προσφορά!

Ο Γιάννης Χριστόπουλος απέσπασε, όπως αναμενόντανε άλλωστε, το άφθονο χειροκρότημα των αμέτρητων φίλων του στην Πάτρα ενώ το λιμπρέτο με την ταβέρνα –ιδιάζον χορωδιακό σκηνικό-έδωσε την ευκαιρία να ακουστούν φωνές που αγαπούμε όσοι παρακολουθούμε την πορεία του Συλλόγου μέσα στα τόσα χρόνια που υπάρχει. Ο Αντώνης Χριστόπουλος , που δίκαια χειροκροτήθηκε θερμά .Ο πολύ αγαπημένος μας Παναγιώτης Παπαλεξάτος που έκλεψε την παράσταση με τη γνωστή του σκηνική του άνεση Ο ταβερνιάρης Φίλιππος Μπαρτζελάς,. με τους βοηθούς του , ο απολαυστικός Αναστάσης Βλάνης στο ρόλο του Λαλάκη και όλοι- μα όλοι ανεξαιρέτως, όπως ο Γ. Ζωϊτσάκης, ο νεαρός Φίλιππος Βέρρας, ο Εμ Φλέσσας ο Γιαννης Αυγερινός- οι συντελεστές μιας χορωδίας που παρουσιάστηκε ανανεωμένη σε δυναμικό και κέφι αποδεικνύοντας ότι μπορούν και σταματούν τον χρόνο.

Ο μαέστρος και συνθέτης, ο ξεχωριστό Ηλίας Παπαδόπουλος όπως τον έχουμε ακούσει και σε δικά του τραγούδια, ξέρει να κερδίζει πάντα τις καρδιές μας. Και να και η έκπληξη. Ο ιδιαίτερα σεμνός θαυμάσιος βαρύτονος ο Φίλιππος Παπαδόπουλος .Μας κέρδισε.

Πολύ καλός, σύντομος, περιεκτικός - ουσιαστικός ο αφηγητής Τάκης Τσονάκας.

Μπράβο σε όλους. Άξιοι συνεχιστές ενός άξιου ονόματος που σημαίνει ότι παρά τους δύσκολους καιρούς που περνάμε, η Πάτρα δε χάνει το κέφι της και οι Πατρινοί αεί παίδες θα τραγουδούν.



Σταύρος Ιντζεγιάννης