εφημεριδα Γνωμη

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ

ZE M` EN FOU

-ΖΕΜΑΝΦΟΥ-



Ζωή μας κούρασες πολύ-λέει ο Αστέριος ο οποίος έρχεται στον πρωινό καφενέ βαρύς κι ασήκωτος, καθόσον το χρήμα παίδες είναι το παν την σήμερον ημέραν, μόνο που δεν το έχουμε εμείς. Δίκιο είχε ο Τσιτσάνης : Η δύναμη στον άνθρωπο είναι το πορτοφόλι.! Υπάρχει αντίρρηση ;

Συμφωνούμε πάραυτα πάντες οι…άπαντες, καθόσον τι να λέμε τώρα. Έρχεται ο άλλος ματσωμένος και σου κουνιέται: Με τον παρά μου και την… κυρά μου!

Παλαιά όταν ανταμώναμε οι συνταξιούχοι η μόνιμη συζήτηση ήταν η υγεία. Ανεβασμένο το ζάχαρο 1.90.

-Άστα και μένα η χοληστερίνη δε λέει να πέσει.2.44 και δεν πάει να πίνω πικραγγουριά και ότι βότανο βάζει ο νους του ανθρώπου

- Από σεξ;

- Απορεί η παρέα( μέσος όρος ηλικίας 75) τι μέρος του λόγου είναι αυτό; Τι σημαίνει σεξ;

Σήμερα το λοιπόν, άλλο δεν ακούς πάρεξ περί σύνταξη και περικοπές. Έγινε το χιλιάρικο κολοβομένο 800 καθόσον και εκεί σου κρατάνε αναδρομικά . Άσε που χάσαμε και το δώρο. Πάσχα- Χριστούγεννα κάπως ξελάσπωνε την κατάσταση. Πλήρωνες και καμιά καθυστερημένη δόση.

Τον τελευταίο καιρό αλλάξαμε θέμα: Με το καλημέρα η πρώτη ερώτηση είναι : Πόσα σου κόψανε;

-320 και χώρια τα αναδρομικά. Εσένα ;

Μόνος ατάραχος ο Χαρίτων, ο οποίος έρχεται στην ολομέλεια του καφενέ σιγοσφυρίζοντας : Τα λεφτά τι θα τα κάνεις, κάποια μέρα θα πεθάνεις! Πες του κουβέντα τώρα Ανύπαντρος ο δικός σου.Όπου τραπέζι- φαγητό κι όπου κρεβάτι …ώπα-ώπα!

-Παίζει ρόλο αυτό, ρωτάει ο αφελής της παρέας.

-Λένε πως αν θέλεις να δεις ποιος είναι παντρεμένος και ποιος ανύπαντρος δεν έχεις παρά να τους κοιτάξεις το πρωί που βγαίνουν από το σπίτι τους. Οι ανύπαντροι κατεβαίνουν τις σκάλες τραγουδώντας. Θα ζήσω ελεύθερο πουλί κι όχι κορόιδο στο κλουβί…

Ενώ οι παντρεμένοι ξεκινάνε τη μέρα τους με πρόσφατη την κρεβατομουρμούρα: Μου`κανες μαύρη την καρδιά μου σαν κατράμι! Πάρε, πλήρωσε, δώσε, εξόφλησε και μη ξεχάσεις τις παντόφλες της μαμάς θυμάσαι που σου ΄φερε στη γιορτή σου κάλτσες

- Ναι του συχωρεμένου του θείου Τάκη. Μετά την κηδεία του τις έπλυνε τις σιδέρωσε και μου τις έκανε δώρο, Έβλεπα τον μακαρίτη στον ύπνο μου ολόκληρο σαραντάμερο

-Δεν έχει σημασία το δώρο – δώρο!

Όλοι εμείς κατσούφηδες , το τραγούδι του ο Χαρίτων. Τούτη η γη που την πατούμε όλοι μέσα της θα μπούμε.

-Πάρτον στον γάμο σου να σου πει και του χρόνου. Μέχρι να μπούμε τι γίνεται; Εφορία, γραμμάτια, δόσεις για το στεγαστικό, για το καταναλωτικό, φαϊ . παιδιά, φροντιστήρια, βενζίνη, φάρμακα , κοινόχρηστα ,χώρια που δε ανάψανε και καλοριφέρ και ξεπαγιάσαμε φέτος, διότι κανείς δεν έλεγε να πληρώσει το πετρέλαιο. Ο έστιν πρίμουμ βίβερε ντεϊτε φιλοσοφάρι

Χαρά στα λάχανα-καγχάζει ο Χαρίτων. Γέλα βρε- είναι η φιλοσοφία του. Με τα πολλά στη φυλακή και με τα λίγα μέσα. Ο Θεός είναι μεγάλος

-Ο Θεός –ναι. Μεγαλειότατος! Εμείς τι κάνουμε . Το διηγείτο ο συχωρεμένος. Βούλιαζε λέει το καράβι και είχαν κατεβάσει τις βάρκες να σωθούν. Κάποια στιγμή η βάρκα είχε γεμίσει και ο ναύτης έβαλε τις φωνές : Καπετάνιε δε χωράει άλλους.

-Σώπα βρε ο Θεός είναι μεγάλος

-Ο Θεός είναι μεγάλος καπετάνιε, αλλά η βάρκα είναι μικρή!!!

Ωστόσο για να πούμε την αλήθεια κάθε που θα έρθει ο Χαρίτων στον καφενέ μας παρασύρει στην αισιοδοξία του.

Σελεμίζει κάθε φορά τσιγάρο, τον κερνάμε καφέ και από πάνω …«Με δανείζεις ένα εικοσάρι και μόλις πληρωθούμε θα στο φέρω»

Δεν πρόκειται βέβαια να το επιστρέψει αλλά χαλάλι του. Να σε γεμίζει κάποιος αισιοδοξία αυτή την εποχή που όλοι τα βλέπουμε κατάμαυρα είναι μεγάλη υπόθεση. Να σου μεταδίδει το κέφι του πρωί- πρωί και να σε μπολιάζει στην ανεμελιά του δεν είναι μικρό πράγμα. Κι ίσως αυτός ο ζεμανφουτισμός αυτό το «δε βαρυέσαι ότι βρέξει ας κατεβάσει» αυτό το «έχει ο Θεός» είναι το μυστικό που επιβιώνουμε στους αιώνες που κύλησαν και κάθε φορά (σκλαβιά, κατοχές, ξεριζωμοί, επαναστάσεις, δάνεια, πτωχεύσεις) ξαναγεννιόμαστε από τις στάχτες μας σαν τον φοίνικα. Ακόμα και ο πρωθυπουργός που πάει στις Βρυξέλες το ίδιο λέει: Φέρε μπάρμπα όποιος έχει θα χάσει. Ζεμαν φου



Σταύρος Ιντζεγιαννης