Παρασκευή 12 Ιουλίου 2013

ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΟς 13/7/2013



 
                                                ΚΑΘ  ΟΔΟΝ
      ΟΡΚΟΣ

     Μη ομόσαι  όλως.!
    Η θαυμάσια μελέτη  για τον όρκο, του Αρχιμανδρίτη  π. Κυρίλλου Κωστοπούλου «Ο όρκος» τεκμηριωμένη σε μια εκπληκτική σε εύρος βιβλιογραφία, ξανάθεσε επί τάπητος το πράγματι σπουδαιότατο ζήτημα του όρκου. Μη ομόσαι όλως η εντολή, αλλά… ορκιζόμαστε για ψύλλου πήδημα. Μα το…
  - Το χέρι στο ευαγγέλιο. Ορκίζεσαι…
   Στην εμπορική μου τιμή κύριε πρόεδρε- είχε πει ο πατέρας μου, μιλημένος από τη μάνα ,η οποία με τη γυναικεία της
πονηριά προσπαθούσε να εφαρμόσει  το « δυσίν Κυρίοις  εργάζεσθαι»παρ` ότι χαλεπόν!
  «Να ορκισθείς Νίκο μου, αλλά στο εμπόριο, όχι στο Θεό  και μην ακουμπίσεις το χέρι στο ευαγγέλιο. Κράτα το ψηλότερα!!!»
 - Άσε την εμπορική σου τιμή και την ξέρουμε- του είπε ο πρόεδρος. Αυτή δικάζουμε εδώ..
   Τι να έκανα, απολογήθηκε  στο σπίτι, όπου η μάνα θεοφοβούμενη  έφερε την άλλη μέρα τον Παπά –Κώστα να κάνει ευχέλαιο.
   Ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος .Υπήρχε αγορανομία τότε που ήλεγχε και κάθε τόσο τους κουβαλάγανε στο δικαστήριο για πλαστά τιμολόγια ή διότι νοθεύανε τον καφέ με κριθάρι ή ρεβύθι. Δεν ήταν όπως τώρα που κανείς δεν ελέγχει και κλέβουν ασύστολα ο ένας τον άλλον και όλοι μαζί το κράτος, πρώτο και καλλίτερο.
   Δεν ήταν λίγοι αυτοί  που ζούσαν κυριολεκτικά από την  ψευδομαρτυρία  Και μάλιστα για σοβαρά αδικήματα, ακόμη και για φόνους ή ληστείες.
  -Ξέρω πως ορκίζεσαι ψέματα Λ…είπε ο συγχωρεμένος ο Παναγιώτης ο Μπόκαρης πρωτοδίκης τότε (συνταξιοδοτήθηκε πρόεδρος εφετών) αλλά ο νόμος βλέπεις μου δένει τα χέρια, αλλιώς θα σε έκλεινα μέσα και δε θα  έβγαινες ποτέ. Και πράγματι ο Λ…ήταν γνωστός στα δικαστήρια, μέχρι Μεσολόγγι, Αγρίνιο. Πύργο !
  Έλλειψη παιδείας, αδιαφορία μπροστά στον φόβο Κυρίου ή μάλλον κακή συνήθεια που ξεκινούσε από το σπίτι. Μάλλον νομίζω το τελευταίο. Ορκιζότανε οι μεγάλοι –ορκιζότανε και οι μικροί. Βλαστημούσαν –το ακόμη τρισχειρότερο τα Θεία οι μεγάλοι-βλαστημούσαν και οι κατιόντες.
   Το μήλο κάτω από τη μηλιά έλεγε η θεία όταν  άκουγε τα παιδιά του αδερφού της, που βλαστημούσαν από ουρανό μέχρι γη διότι και ο πατέρας και η μάνα τους δεν άφηναν καντήλι να μη κατεβάσουν. Κατά τα άλλα πρώτοι και καλλίτεροι στην εκκλησία.
   Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι ο όρκος στο δικαστήριο (να παλαμίσει το ευαγγέλιο καθώς έλεγαν ) συγκράτησε κανέναν από την ψευδορκία, ή την επιορκία .Το ένα χειρότερο από το άλλο !
  Οι δικαιολογίες πολλές :Είναι προϊστάμενος της κόρης μου. Θες να την κυνηγήσει; Είναι αδερφός της γυναίκας μου ακόμη φοβερότερο. Διότι  ο φόβος της γυναίκας είναι πιο χειροπιαστός από το φόβο Κυρίου κι ας είναι κρεμασμένη η εικόνα Του επάνω από το κεφάλι του δικαστή, να σε κοιτάζει μ` εκείνο το βλέμμα το γεμάτο αγάπη και στοχασμό σαν να σου λέει «πρόσεχε τέκνον μου»
   Μπορείς με τη  μετάνοια και την εξομολόγηση να  συγχωρεθείς από την αμέτρητη καλοσύνη Του. Το σόι της γυναίκας σου, δεν σου το συγχωρεί ποτέ !!!.
  Η στήλη είναι αναφανδόν κατά του όρκου στα  δικαστήρια. Έχοντας την πείρα μιας επαγγελματικής ζωής 30 και πλέον ετών δεν μπορεί να ξεχάσει ότι όλοι  έμποροι – επαγγελματίες- επιχειρηματίες αλλά και δημόσιοι υπάλληλοι ανερυθρίαστα ορκιζόμαστε και παλαμίζαμε το ευαγγέλιο. Για να γλιτώσουμε ένα - ακόμη και μηδαμινό- πρόστιμο. Πόσο μάλλον όταν επρόκειτο για κάτι σοβαρό.
  Να καταργηθεί ο όρκος-ναι. Όχι μόνο δεν αποτελεί εγγύηση αληθείας αλλά σε αναγκάζει να ψευδομαρτυρήσεις ή να γίνεις επίορκος. Δε ζούμε δα σε κοινωνία αγγέλων –φευ! Κι όχι μόνο, αλλά πολύ απέχουμε από το να έχουμε την οικογενειακή –αφήστε κατά μέρος την σχολική- αγωγή που θα μας μάθαινε ότι ο «Φόβος Κυρίου» δε σημαίνει τα καζάνια της κολάσεως που μας φοβέριζε τω καιρώ εκείνω ο θεολόγος ο Παπάζογλου αλλά την αγάπη του Χριστού για μας και την αλήθεια. Εκείνο το έστω ο λόγος υμών το ναι =ναι και το ου –ου.(Ματθς ε-48)
  Όσο το να ορκίζεται ο μάρτυς στη συνείδησή του καλλίτερα να μη το  συζητούμε. Εδώ δε φοβούνται το Θεό και θα σκεφτούν τη συνείδησή τους;
                                Σταύρος Ιντζεγιάννης

 
 
 
 
 
   


Δεν υπάρχουν σχόλια: