Τετάρτη 10 Ιουλίου 2013

Εκκλησιολογος 9/7/2013


Καθ οδόν

ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ



Κατηγορούμε συχνά το διαδύκτιο για τις ανεξέλεγκτες και ανεύθυνες πληροφορίες ή ειδήσεις που μας σερβίρει, πολλές φορές μάλιστα και ηθικώς…ανήθικες ή στρεβλές!!!

Το πρόβλημα βέβαια δε βρίσκεται στην τεχνολογία, αλλά στο ότι δε μπορούμε να βρούμε τη διαχωριστική γραμμή πέρα από την οποία το χρήσιμο γίνεται άχρηστο και κυρίως επικίνδυνο.

Ωστόσο χθες βρήκα κάτι στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, που πιστεύω ότι αξίζει να το μοιραστώ μαζί σας.

Το βρήκα καταχωρημένο στην ηλεκτρονική εφημερίδα «Έρευνα Αιγίου» που εκδίδει και διευθύνει ο Ανδρέας Φλογεράς ένας από τους ελάχιστους εναπομείναντες δημοσιογράφους της παλιάς καλής σχολής που πριν και πάνω από όλα σεβότανε τον αναγνώστη και πολύ περισσότερο τον εαυτό τους.

Του το ταχυδρόμισαν και σεβόμενος την πνευματική ιδιοκτησία, το σημειώνει και με τη σειρά μου σημειώνω κι εγώ τον πρώτο αποστολέα, τον κ Φώτη Θεοδωρακόπουλο και το οποίο εν προκειμένω είναι ένα μάθημα πρακτικής φιλοσοφίας απόλυτα κατανοητό και άμεσα χρήσιμο.

Τα υλικά συσκευασίας του πειράματος είναι ένα γυάλινο βάζο, μερικά μπαλάκια τένις, χαλίκια, άμμος και δύο κούπες καφέ. Χώρος, μια αίθουσα παράδοσης μαθημάτων, ο καθηγητής και οι σπουδαστές, νέοι κατά κανόνα.

Ο καθηγητής ρίχνει τα μπαλάκια του τένις στο βάζο και ρωτάει τους σπουδαστές αν είναι γεμάτο ή χωράει κάτι άλλο. Βλέποντας ότι οι φοιτητές το αντιλαμβάνονται γεμάτο, ο καθηγητής αρχίζει και ρίχνει τα χαλίκια, τα κουνάει κι αυτά γεμίζουν τον κενό χώρο ανάμεσα στα μπαλάκια. Ρωτάει πάλι αν το βλέπουν γεμάτο κι αν χωράει κι άλλο τι. Στην απορία των φοιτητών ότι όχι δε χωράει άλλο, ο καθηγητής ρίχνει και τον άμμο και ο οποίος γεμίζει τα κενά που ακόμη υπήρχαν ανάμεσα στα μπαλάκια και τα χαλίκια. Ε τώρα πια γεμίσαμε οριστικά ψιθυρίζει κάποιος σπουδαστής. Αλλά ο καθηγητής πειραματιστής δεν είχε ακόμη τελειώσει. Παίρνει δύο κούπες καφέ και τις ρίχνει στο βάζο και φυσικά ο καφές απορροφήθηκε στο ενδιάμεσο των κενών που είχαν αφήσει, τα μπαλάκια, τα χαλίκια και ο άμμος. Έκπληξη αλλά και τέλος του πειράματος.

Δια των αισθητών – σημειώνει ο κ Φλογεράς ο οποίος πριν από τη δημοσιογραφία υπήρξε δάσκαλος και ιδιοκτήτης ιδιωτικού εκπαιδευτηρίου – στα υπεραισθητά. Είναι η αρχή μιας εποπτικής διδασκαλίας. όπου συμβαίνει να γίνεται.

Το πείραμα συμβολίζει κάτι. Ο γυάλινος χώρος είναι η διάρκεια της ζωής μας. Τα μπαλάκια του τένις που προηγήθηκαν αντιστοιχούν στις μεγάλες αξίες και ιδέες της ζωής μας. Πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια , παιδιά, φίλοι, ελευθερία, δικαιοσύνη οι οποίες πρέπει να προηγούνται στη ζωή μας.. Τα χαλίκια που κάλυψαν τα κενά είναι οι δευτερεύοντες στόχοι της ζωής. Δουλειά, αυτοκίνητο, σπίτι, ρούχα , εμφάνιση και ο άμμος που τρύπωσε παντού συμβολίζει κάποιες λεπτομέρειες που επηρεάζουν την όλη υπόσταση και τη συμπεριφορά μας. Ο καφές που διείσδυσε παντού και κάλυψε τα κενά των…κενών συμβολίζει τη ρευστότητα των ασήμαντων περιστατικών τα οποία συντιθέμενα φτιάχνουν τα πολύ μεγάλα και πολλές φορές τα αδιέξοδά μας. κι ακόμη αφού χώρεσε κι αυτός, το πόσο μεγάλη είναι και πόσο γεμάτη μπορεί να είναι η ζωή μας.

Το πείραμα έγινε για να δείξει την ιεράρχηση των αξιών και των θεμάτων – των προβλημάτων που συγκροτούν την καθημερινή μας διαβίωση και τον τρόπο που τα αντιλαμβανόμαστε και τα αντιμετωπίζουμε. Το δίδαγμα εν προκειμένω είναι να γεμίζουμε πρώτα τη ζωή μας με τα πλέον αξιόλογα και πρωτεύοντα και να αφήνουμε τον άμμο και το καφέ τελευταία. Γιατί – σημειώνει συμπερασματικά ο κ. Φλογεράς - αν γεμίζουμε τον βιωματικό μας χώρο με σκουπίδια η ζωή θα περάσει και θα έχουμε αφήσει έξω τα σημαντικά τα οποία θα μπορούσαν να μας διαμορφώσουν επωφελή άτομα και να είχαμε κερδίσει τη ζωή για μας και τα παιδιά μας αλλά και την κοινωνία της οποίας είμαστε μέλη.

Τι θα μπορούσα να προσθέσω σε ένα τόσο ξεκάθαρο παιδαγωγικό μάθημα που διαχρονικά και δια βίου αποτελεί για όλους μας οδοδείκτη ύπαρξης.

Συνήθως- ας το παραδεχθούμε – δίνουμε μεγάλη σημασία σε δευτερεύοντα και χάνουμε το σπουδαία. Μας απασχολούν μικρότητες και χαζοχαρούμενα γεγονότα ή προβληματιζόμαστε για πράγματα που τελικά δεν αξίζουν και δεν μας προσφέρουν τίποτε, ενώ χάνουμε το αληθινό νόημα της ζωής όπως την καθόρισε ο Κύριος με την επί του όρους ομιλία Του.

Σταύρος Ιντζεγιαννης





Δεν υπάρχουν σχόλια: