Πέμπτη 22 Αυγούστου 2013

Εκκλησιολόγος 21-8-13



                                            ΚΑΘ ΟΔΟΝ  
    ΤΟ ΤΑΜΑ ΤΗΣ

   Την Θεοτόκον και μητέραν του Θεού ύμνοις τιμώντες μεγαλύνομεν.
   Το`χει τάμα από τα νιάτα της ν` ανεβαίνει κάθε Δεκαπενταύγουστο στο μοναστήρι της Γηροκομίτισσας, ξυπόλυτη όλον τον δρόμο από την Αγία Σοφία σχεδόν  μέχρι πάνω, να προσκυνήσει, να προσευχηθεί και να νοιώσει ως τα βάθη της ψυχής της εκείνο το «Απόστολοι εκ περάτων συναθροισθέντες..»σα να θέλει να βρεθεί κοντά τους εκείνη την υπεραγία στιγμή στο «κηδεύσατε μου το σώμα…»
   Το `χει τάμα και πάει κάθε χρόνο –άσχετο που κάθε φορά για δυο μέρες τα πόδια της φουσκαλιασμένα την κρατάνε σε μια καρέκλα αδύνατο να περπατήσει.
   Ωστόσο δεν είναι που τα χρόνια βαραίνουν όσο και να πεις, είναι που φέτος, ένα διάστρεμμα λίγες μέρες πριν, με το πόδι πια σε νάρθηκα – για τρεις εβδομάδες λένε οι γιατροί- κάτι σαν ελαστική μπότα,
 δυσκολεύεται ακόμη και στις δουλειές του σπιτιού.
     Φιλική η οικογένεια, δική μας πες, μάταια προσπαθούμε να την αποτρέψουμε από την προσκυνηματική της οδοιπορία, μ` όλο που ξέρουμε πως είναι αδύνατο –συνήθεια κάπου 40 και περισσότερα χρόνια τώρα-να κρατηθεί.
  -Θα πάω – λέει.
   -Τουλάχιστον να έρθω μαζί σου –λέει ο φίλος μου. Να σε βοηθήσω, αν  δυσκολευτείς να  σε πάρω με το αμάξι.
   -Όχι. Δε χρειάζομαι βοήθεια. Θα με βοηθήσει η Παναγία όπως κάθε χρόνο. Γιατί να μου αρνηθεί την βοήθειά της φέτος; Μόνη θα πάω, επιμένει
  Επικαλούμαστε το γιατρό που το ξεκαθάρισε: Να μη το κουράσετε για να μη πάθετε χειρότερα. Θα ήθελε να πει «στην ηλικία σας» αλλά φρονίμως ποιών το κατάπιε. Που να τολμήσει να της πει ότι μετράει σχεδόν 6,5 δεκαετίες!
  Θύμισα στο φίλο μου αυτό που μας έλεγε ο συχωρεμένος ο πατέρας μου και θείος του.
   Να θυμάστε έλεγε τρία πράγματα αν θέλετε να ζήσετε ευτυχισμένη  ζωή με τη γυναίκα σας . Πρώτον : Ότι και να πείτε, όσο και να προσπαθήσετε να της εξηγήσετε, ό τελευταίος λόγος θα είναι πάντα δικός της..
Δεύτερον: Δεν αρκεί να έχετε δίκιο. Πρέπει και να την αφήσετε να νομίζει ότι το δίκιο είναι δικό της και τρίτον το και σπουδαιότερο μη κάνετε το λάθος να της θυμίσετε την ηλικία της.: Θα σας κάνει εχθρό της. Οι γυναίκες συγχωρούν πολλά αλλά σε καμία περίπτωση δε συγχωρούν τον…χρόνο. Βρίσκονται σε διαρκή διένεξη μαζί του.
 Και επειδή «Αιρετικόν μετά πρώτην και δευτέραν παρησίαν παραιτού» το μόνο που έμενε  να κάνουμε ήταν να την παρακολουθούμε  αθέατοι από μακριά προσευχόμενοι στη Χάρη Της «Μήτηρ  του Θεού φυλαξον την υπό την σκέπην Σου »
 -Και πήγε;
 -Ναι πήγε. Ξεκίνησε σχεδόν έξη το πρωί– νύχτα ακόμη- ξυπόλητη και έφτασε με μιαν ανάσα στο Γηροκομειό, να συρθεί γονατιστή ως την εικόνα της και κλαίγοντας να παρακαλεστεί –να προσευχηθεί για όλους μας. Εκείνο το «την πάσαν ελπίδαν εις Σε ανατήθι μι…»
   Ποια δύναμη είναι αυτή που στερεώνει τον άνθρωπο ώστε να  κάνει τα αδύνατα –δυνατά;
  Εάν έχετε πίστην ως κόκον σινάπεως-Είπε !Αυτή τεράστια, η καταλυτική δύναμη που κάνει τον άνθρωπο υπεράνθρωπο. Που σε βγάζει από τα συνηθισμένα  μέτρα και ερμηνεύει το εικόνα και ομοίωση του Θεού.
    Τη συναντήσαμε στο μοναστήρι –λαχανιασμένοι εμείς , σταματώντας κάθε λίγο να πάρουμε ανάσα, να κάνουμε καρδιά. Σταθήκαμε  δίπλα της , αλλά ούτε που μας ένοιωσε. Λες και βρισκόταν νοερά εκεί «Γεσθημανή το  χωριόν… όπου πάσαι των αγγέλων οι στρατιαί Αποστόλων η Δωδεκάς κηδεύνε το σώμα της Παρθένου ενώ ο Υιός  και θεός της παρελάμβανε  το πνεύμα της μητέρας του.
   Τη ζηλεύω είπα. Είναι ωραίο να μπορείς, έτσι απόλυτα, να πιστεύεις. Νοιώθεις δυνατός. Νοιώθεις έτοιμος να υπερνικήσεις όλα τα εμπόδια. Να ξεπεράσεις όλες σου τις φοβίες. Να διαλύσεις όλους σου τους δισταγμούς. Να ξεφύγεις από τις αμφιβολίες σου και πάνοπλος με τη θεϊκή δύναμη της πίστης να αλλάξεις ακόμη και τους φυσικούς νόμους
--------------------------------  
-Πως πάνε τα πόδια τη ρώτησα την επομένη, έτοιμος να τη  μαλώσω που δε μας άκουσε και πήγε σ` αυτή την κατάσταση ξυπόλυτη  τόσο δρόμο.
 -Α, μια χαρά, μου απάντησε. Κοίτα έβγαλα τον νάρθηκα και περπατάω ελεύθερα. Δε σας είπα ότι η Παναγιά η Γηροκομίτισσα θα βοηθήσει;
  Θεέ και Κύριε .Πράγματι. Έγιανε μέσα σε μια νύχτα
                   Σταύρος Ιντζεγιαννης
  
  
  

Δεν υπάρχουν σχόλια: