ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ
Η
ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ
Κλείστε τη, τη ρημάδα έβαλε τις φωνές η θεία
Κωστούλα. Με το που ανοίγεις την τηλεόραση κινδυνεύεις από εγκεφαλικό. Περίσσευμα δηλώνει ο
Στουρνάρας. Έλλειμμα, το υπολογίζει ο Τσίπρας,Tο ΠΑΣΟΚ εγγυάται την Ελλάδα επιμένει ο Βενιζέλος κι ο
Κουβέλης: Ναι μεν… αλλά!!!
Χάσαμε και την Αλέκα, τι ωραία τα έλεγε «έξω
οι βάσεις του θανάτου». ο Κουτσούμπας δε
λέει τίποτε. Η Αλέκα ήταν άλλο πράμα. Την άκουγες και ανατρίχιαζες.
Πρωινός καφές της οικογένειας και με το καλημέρα αρχίζουμε τα οικονομικά.
Φόροι, αυθαίρετα, αγροτεμάχια, περικοπές , πρόστιμα, επικουρικά, συντάξεις ,ασφαλιστικό, οι
προθεσμίες και δε συμμαζεύεται Έχει δίκιο η θεία. «Πέστε κάτι ευχάριστο για
καλημέρα. Κι όχι τίποτε άλλο, αλλά δεν ήρθε ακόμη και η Πιπίτσα το φοιτητριάκι
που κάθεται απέναντι και κάθε πρωί κάνει τη γυμναστική της, με ένα σορτσάκι
μαγική εικόνα. Τα χεράκια δεξιά, τα χεράκια αριστερά, διάσταση των ποδών επίκυψη.
Θεούλη μου !
- Δε ντρέπεσαι- λέει η κυρία μου. Τι θα πεις μεθαύριο στην εξομολόγηση.
-Απλούστατα δε θα πω τίποτε. Άλλωστε ποιος τα
λέει όλα; Κανένας. Όλοι λένε τα ανώδυνα. Δε βλαστήμησα, δεν έφαγα λάδι, δεν
έκλεψα τη σφουγγαρίστρα της διπλανής ,αλλά το αν επιθύμησα την αδερφή της
γυναίκας μου, ή την ανεψιά μου δεν το λέει κανένας!!!
Θυμήθηκα τον συγχωρεμένο τον πατέρα :Τι θα
φάμε σήμερα –άρχιζε η μάνα.
-Άσε να πιούμε τον καφέ μας πρώτα, να
καπνίσουμε ένα τσιγάρο, να πούμε δόξα τω Θεώ μια μέρα ακόμη, να πάρουμε ανάσα
και μετά βλέπουμε. Ε, και να μη φάμε μια μέρα δε χάλασε ο κόσμος. Άλλοι έχουν
μέρες να φάνε κι εμείς που είμαστε χορτάτοι από χτες το βράδι!
Η φιλοσοφία του ήτανε «Δε συζητάνε τα
οικονομικά το πρωί γιατί σου χαλάνε τη διάθεση και πάει ανάποδα η μέρα ».Φυσικά
το ίδιο έλεγε και το μεσημέρι. «Άκου εδώ Ευγενία ( η μάνα μου) στο φαγητό δε συζητάνε
οικονομικά. Η ώρα του φαγητού είναι ιερή. Άλλοι πεινάνε κι εσύ τρως. Να λες
Δόξα τω Θεώ»! Αλλά και το βράδι ξανάλεγε το ίδιο τροπάρι « το βράδι δε
κουβεντιάζουνε οικονομικά γιατί παθαίνεις αϋπνία»
Η Ελλάδα σήμερα. Δύο εκατομμύρια Έλληνες ζουν
κάτω από το όριο της φτώχειας – λένε οι στατιστικές. Το…ζουν είναι βέβαια σχήμα
λόγου. Απλώς πεθαίνουν με δόσεις. Η ζωή εν τάφω-αν έχετε ακουστά! Άλλο ένα εκατομμύριο είναι αυτοί που ήρθαν από το
πουθενά. Κανείς δεν ξέρει αν ζουν ή αν πέθαναν. Άγνωστοι μεταξύ αγνώστων
τριγυρίζουν στους δρόμου απλώνοντας το χέρι τους ή τρώνε στην ουρά από τα συσσίτια της Επισκοπής. Ντύνονται με
τα αποφόρια της φιλανθρωπίας και συντηρούν το λόμπυ των αποβλήτων ή διαβιούν
στην ομηρία μιας μαφίας που διακινεί
ναρκωτικά και ανθρώπινες ψυχές. Κάπου- κάπου κλέβουν ένα καρβέλι κι αν τους πιάσουν
το πληρώνουν για χαβιάρι. Διαχρονικοί Αγιάννηδες (Οι άθλιοι-Βικτώρ Ουγκό.1862).
Πέρα από αυτές τις κατηγορίες υπάρχουν
ένα εκατομμύριο Έλληνες που ζουν πάνω από του όρια του πλούτου. Είναι
η αστική τάξη των ρετιρέ, των ρόλεξ των
τσακούζι και μιας αλλοδαπής που φυλάει τα παιδιά την ώρα που η «Μαντάμ Ντε
Πομπαντούρ» βρίσκεται σε κάποιο ινστιτούτο για να χάσει τα όσα περιδρόμιασε την
προηγούμενη νύχτα ή αγωνίζεται σε μια γκαρσονιέρα να εξοικονομήσει τη χασούρα
στο καρέ κάποιας κυρίας «Ντε λα τσίμπιλα» όπου μαδάνε τις χαζοβιόλες. Τα παιδιά
τους σπουδάζουν στο Χάρβαρντ πώς να γίνουν Πρωθυπουργοί και να μας βουλιάξουν βαθύτερα από εδώ που μας βούλιαξαν οι
πατεράδες τους.
Υπάρχουν ακόμη καμιά διακοσαριά χιλιάδες πάνω
από τα όρια του υπερπλούτου. Ζούνε σε αφάνταστη χλιδή από μίζες και κομπίνες
και ταξιδεύουν με ιδιωτικά τζετ. Αν τους πιάσουν δικάζονται κάπου 8-10 χρόνια
γιατί έχουν παραγραφεί τα περισσότερα αδικήματα. Στο εφετείο γίνονται 6. Εκτίουν
τα 2/3 δηλαδή κάπου 4 χρόνια από τα οποία ήδη έχουν περάσει τα 2
προφυλακισμένοι και τα υπόλοιπα τα περνάνε σε κάποιο νησί του Ειρηνικού λόγω… «ανηκέστου
βλάβης» όπου ζουν αυτοί καλά και μείς …όπως –όπως!!
Σταύρος Ιντζεγιάννης
-----------
Υ.γ
Κάθε ομοιότητα με τη δίκη του κ. Τσοχατζόπουλου είναι απλώς μια σατανική
σύμπτωση. Πως θα μπορούσα να σκεφτώ κάτι
τέτοιο, για ένα άνθρωπο τον οποίο αυτοί που τον κατηγορούν σήμερα, παρά 6
ψήφους να τον κάνουν Πρωθυπουργό ; Σ.Ι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου