Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2013

ΚΑΘ ΟΔΟΝ 23/9/13



                                                      ΚΑΘ ΟΔΟΝ
         ΜΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

     Η απεργία των καθηγητών σκόρπισε τον μαθητόκοσμο στις καφετέριες της Ρήγα Φεραίου και της Αγίου Νικολάου όπου το Πυθαγόρειο Θεώρημα παράγγειλε καπουτσίνο φρέντο παρέα με την εφαπτομένη των δύο καθέτων που τέμνονται δίχα. Στο διπλανό τραπέζι ο Θουκιδίδης παρέα με τον Ηρόδοτο  πίνανε τον φραπέ τους με κρουασάν συζητώντας για τη νεώτερη Ελλάδα των απεργιών των καταλήψεων και του  συνδικαλιστικού κινήματος
  -Τι γνώμη έχεις εσύ ρώτησαν τον Σωκράτη που έπινε τον εσπρέσσο του όρθιος με τον Κρίτωνα και τον Κριτία
  -Έν οίδα ότι ουδέν οίδα –απάντησε ο Δάσκαλος ξύνοντας το κεφάλι του
  Πιο εκεί ο Ησίοδος  καθυστερημένος κατά 2,5 χιλιάδες χρόνια όπως ήταν φυσικό, θέλησε να παραγγείλει κουρκούτι με κρασί κόκκινο και ψωμί τσιγαρισμένο για να το τρίψει μέσα και να απολαύσει το πρωινό του ενώ μια παρέα Σπαρτιάτες πίνανε Μέλανα Ζωμό με κόκα κόλα
  -Ποιοι είναι αυτοί ρώτησε μια νεαρούλα τον μπάρμαν.
 - Δεν ξέρω- της απάντησε. Σαν μετανάστες μου φαίνονται από την Αρχαία Ελλάδα.
  Στη γενιά μου λέγαμε ανοίγεις ένα σχολείο κλείνεις μια φυλακή. Σήμερα το γυρίσαμε. Κλείνεις ένα σχολείο ανοίγεις μια καφετέρια. Σημεία των καιρών!
  Στα μαύρα πανιά οι μαθητές που δεν πρόλαβαν να ανοίξουν τα σχολεία και…ξαναμαζεύτηκαν στις καφετέριες για να πνίξουν με φραπέ ή διπλό εσπρέσσο φρέντο τη στενοχώρια τους που χάνουν μαθήματα .
  Ποιος φταίει; Όλοι μας. Οι γονείς που αντί να αξιώσουν το άνοιγμα των σχολείων σιγοντάρουν την απεργία. Και καλά οι έχοντες –ο έστιν μεθερμηνευόμενον τον φυσάνε τον παρά- και στέλνουν τα παιδιά τους στο ιδιωτικό, αλλά εμείς οι άλλοι  οι περιλειπόμενοι που να βρούμε για δίδακτρα σε ιδιωτικό.
 Φυσικά δεν είναι αθώοι και οι διδάσκοντες οι οποίοι έχουν καθώς  φαίνεται μπερδέψει το οικονομικό πρόβλημα –πραγματικά υπαρκγτό και ζωτικό μάλιστα -με το κομματικό και πορεύονται ανάμεσα στις συμπληγάδες της οικονομίας και της πολιτικής. βάζοντας πάντα μπροστά τα παιδιά. Προς  μεγάλην δυστυχίαν του οικογενειακού βαλαντίου που σα να μη του φτάνει όλη η οικονομική δυσπραγία που φορτώνεται στις πλάτες του, του έρχεται τώρα και αυτό.
   Τρίτη αιτία και φαρμακερή!!!
    Η πολιτική. Ο μεγάλος ένοχος. Αντί να υπάρξει μια διακομματική αντιμετώπιση που θα εξασφάλιζε  σε βάθος χρόνου την απρόσκοπτη και γόνιμη  λειτουργία των σχολείων, την άφησε έρμαιο των συνδικαλιστικών φορέων και ιδιαίτερα του κάθε Υπουργού που εννοεί  να καταργήσει τα όσα προσπάθησε ο προηγούμενος και να επιβάλλει το δικό του σύστημα. Φτου κι απ` την αρχή!!!
   Είχε λέει το ανέκδοτο-το διαχρονικά επίκαιρο για την παιδεία στην Ελλάδα –ο Χότζας ( Ο θυμόσοφος , χαζοχαρούμενος και αγαθιάρης Ανατολίτης της δικής μου γενιάς) φτιάξει ένα φούρνο. Φώναξε τον Καδή να κάνει τα εγκαίνια, αλλά εκείνος, μόλις πήγε έβαλε τις φωνές ; Χότζα δεν ντρέπεσαι να βάλλεις την πόρτα να βλέπει την Ανατολή. Να σε βλέπει ο Αλλάχ που κλέβεις  στο ζύγι. Τι ασέβεια  είναι αυτή μπρε.
  Έτσι ο Χότζας αναγκάστηκε να φράξει την πόρτα που έβλεπε στην Ανατολή και άνοιξε άλλη να βλέπει στη Δύση.
  Ήρθε ο σουλτάνος και μόλις είδε την πόρτα προς τη Δύση αγανάκτησε. Τι ασέβεια είναι αυτή Χότζα  εφέντη. Γύρισες την πλάτη στον Αλλάχ. Ντροπή σου. Γρήγορα να τη γυρίσει προς το βορρά από όπου ήρθα οι προγονοί μας οι Τουρκμένοι .
  Γύρισε πάλι την είσοδο ο Χότζας κατά τον βορρά αλλά αυτή τη φορά αγανάκτησαν οι πελάτες . Τι μας πέρασες Χότζα, θα κάνουμε ολόκληρο κύκλο για να πάρουμε ένα καρβέλι  ψωμί;
  Κάπως έτσι κι εμείς με το εκπαιδευτικό μας σύστημα. Το γυρίζουμε  από εδώ, το γυρίζουμε  από εκεί. Ικανοποιείται ο ένας αγανακτεί ο άλλος και οι μόνοι που δε φταίνε  είναι τα παιδιά που καλούνται να προσαρμόζονται κάθε χρόνο στις διαφορετικές απαιτήσεις του κάθε Υπουργού που επιμένει να  σώσει την παιδεία,  βυθίζοντάς τη βαθύτερα από ότι ο προηγούμενος.
  Και δεν είναι καινούργιο. Από τότε που δασκάλα μου είπε στον πατέρα μου «Κύριε Ιντζεγιάννη σας το έχω ξαναπεί, ο Σταύρος δεν τα παίρνει τα γράμματα ,Καλλίτερα να του μάθετε μια τέχνη» μέχρι σήμερα όλοι μας αναρωτιόμαστε τι φταίει. Το ίδιο αναρωτήθηκες και ο πατέρας μου: Γιατί δεν τα παίρνει τα γράμματα .Τι φταίει ;
  Το σύστημα  πατέρα –Το σύστημα !!!
                                 Σταύρος Ιντζεγιαννης


                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                     

   
  

Δεν υπάρχουν σχόλια: