γνωμη 6/1/13 Εν κατακλειδι ΟΛΑ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ ΔΥΣΚΟΛΑ Δε μας έφταναν της μοίρας μας τα τρία κακά –Ευρώ-Στουρνάρας- Δανειστές –μας πρόκυψε τέταρτη και φαρμακερή. Αιθαλομίχλη. Μην ανάβεται τζάκια. Κίνδυνος –καρκίνος. Θα πεθάνουμε από το κρύο διαμαρτύρονται, κυρίως στη βόρειο Ελλάδα, όπου ο « Βοριάς που τ`αρνάκια παγώνει» δεν αστειεύεται, με το θερμόμετρο να βρίσκεται μονίμως κάτω από το μηδέν και το χιόνι συγκάτοικο όλο το χειμώνα. Ε, και; Αν είναι να πεθάνει κανείς για την Ελλάδα, θεία η δάφνη, μια φορά κανείς πεθαίνει Το τζάκι που κάποτε ζέσταινε τα παραμύθια της γιαγιάς- κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη, μια φορά κι έναν καιρό -περνώντας από τον ρομαντισμό των ερωτευμένων –κοντά στο τζάκι αγκαλιά στη πολυθρόνα-κατέληξε η καρκινογόνα απειλή της αιθαλομίχλης. κάτι που μέχρι σήμερα κανείς μας δεν είχε σκεφτεί. Αποδιωγμένο μέσον, χαρακτηριστικό της φτωχολογιάς και της ζωής του χωριού, πριν παρατήσουμε τα χωράφια μας και το παραγώνι (με τη χύτρα μόνιμη στην πυροστιά για το κουρκούτι ή τον τραχανά) άρχισε να μπαίνει στα σαλόνια των πλουσίων όχι σαν μέσον θέρμανσης αλλά σαν διακοσμητικό στοιχείο της ευμάρειας. Η ανία του πλούτου το θεώρησε θετικό στοιχείο του «ευ ζειν» και γέμισε τα διαμερίσματα με ψεύτικα ηλεκτρικά τζάκια. Το «έχουμε και τζάκι» κατάντησε όπως το έχουμε και πίνακες και χαλιά !!! Πατροπαράδοτο μέσο αντιμετώπισης του χειμώνα στις μονοκατοικίες μας ,τότε που ζούσαμε την απλή ζωή του τζακιού, κυρίως στα χωριά μας ή της ξυλόσομπας ή το πιο φτωχικό μαγκάλι με τα κάρβουνα-φτάσαμε στα διαμερίσματα που υποτίθεται ότι είχαν λύσει το πρόβλημα της θέρμανσης με τα καλοριφέρ. Το τζάκι, αν αφαιρέσεις την αισθητική της φλόγας που γεμίζει ρομαντικές σκιές το χώρο και αναδεύει τα όνειρα σμίγοντας την αλήθεια με το ψέμα και τους πρίγκιπες με τους λαθρομετανάστες, δεν ήταν δα και ο ιδανικός τρόπος να ζεσταθείς. «Μπροστά πύρα , πίσω κλαδευτήρα» έλεγε η μάνα. Δεν ήταν ακόμη η ζωή μας στο ρυθμό της πολυκατοικίας με τα διαμερίσματα που είχανε κεντρική θέρμανση ακόμη και στην τουαλέτα! -Πώς να κάνεις ένα μπάνιο μέσα στην κρύο- διαμαρτύρεται η… κοντέσα ντε λα τσίμπιλα -Πως κάνατε παλαιά μαντάμ; - Παλαιά δεν κάναμε μπάνιο, επεμβαίνει στη κουβέντα η… τρίτη ηλικία, που πρόλαβε την υπαίθρια ζωή. Μια φορά το…μήνα και εκείνο με τη μουρμούρα του γεννήτορα. «Μπα, που θα πας και πλένεσαι; Έχεις …αραντεβού;» Τις ιερόδουλες τις λέγανε «παστρικές», γιατί κάνανε μπάνιο καθημερινά κι αυτές όχι που το ήθελαν, αλλά για τον έλεγχο του υγειονομικού!!! Ποιός είχε τάχα σκεφτεί ότι μετά την εποχή των παχιών αγελάδων -των τραπεζικών δανείων και τις πιστωτικής κάρτας –θα επακολουθούσαν οι ισχνές και θα αποζητούσαμε το τζάκι μια και το πετρέλαιο – ο μαύρος χρυσός !-κατάντησε απλησίαστο. Οχτώ στα δέκα σπίτια δεν ανάβουμε καλοριφέρ. Ένας να μη θέλει αρκεί να το στερηθούμε όλοι. « Ο άντρας μου είναι άνεργος» είπε η κυρία του τρίτου. «Και ο γιος μου το ίδιο, έχει τέσσερις μήνες να πληρωθεί» συμπλήρωσε η άλλη του ισογείου. Τι μπορείς να πεις; - Εμείς δεν έχουμε πρόβλημα. Πέφτουμε από νωρίς στο κρεβάτι-είπε το φοιτητριάκη κι έκλεισε μάτι στον μαντράχαλο που τη συνόδευε. - Ακούς Ιάκωβε, σκούντησε η κυρία Ευτέρπη τον άντρα της. Πέφτουν από νωρίς στο κρεβάτι. Πίσω μου σ` έχω σατανά, μουρμούρισε ο δόλιος, Ύστερα από 40 χρόνια γάμου με ποια να πέσω στο κρεβάτι, με την…αδερφή μου; Έλειψις χρημάτων στάσης εμπορίου συνόψισε ο διαχειριστής και η συνέλευση διαλύθηκε άδοξα: Δεν ανάβουμε καλοριφέρ ! Ευτυχώς στην Πάτρα δεν έχουμε αιθαλομίχλη, καθώς ο πατραϊκός φροντίζει με το βοριά, να καθαρίζει την ατμόσφαιρα και όσοι διαθέτουν τζάκι το χαίρονται. Οι υπόλοιποι θα πληρώσουμε τα…κερατιάτικα στη ΔΕΗ με τα αλογόνα και τους θερμοπομπούς και τα ηλεκτρικά σώματα. Βλέπετε με το τζάκι αιθαλομίχλη- καρκίνος. Χωρίς το τζάκι ηλεκτρισμός –οικονομικό ξετίναγμα. Το πρόβλημα μετατοπίζεται από το πώς θέλετε να ζήσετε, στο πως θέλετε να πεθάνετε. Ιδού το δίλημμα. Είχε δίκιο η γιαγιά : Όλα του γάμου δύσκολα κι η νύφη γκαστρωμένη!!! Σταύρος Ιντζεγιαννης

                                       Εν κατακλειδι 

     ΟΛΑ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ ΔΥΣΚΟΛΑ

   Δε μας έφταναν της μοίρας μας τα τρία κακά –Ευρώ-Στουρνάρας- Δανειστές –μας πρόκυψε τέταρτη και φαρμακερή. Αιθαλομίχλη.

Μην ανάβεται τζάκια. Κίνδυνος –καρκίνος.

  Θα πεθάνουμε από το κρύο διαμαρτύρονται, κυρίως στη βόρειο Ελλάδα, όπου  ο « Βοριάς που τ`αρνάκια παγώνει» δεν αστειεύεται, με το θερμόμετρο να βρίσκεται μονίμως κάτω από το μηδέν και το χιόνι  συγκάτοικο όλο το χειμώνα.

  Ε, και; Αν είναι να πεθάνει κανείς για την Ελλάδα, θεία η δάφνη, μια φορά κανείς πεθαίνει

   Το τζάκι που κάποτε ζέσταινε τα παραμύθια της γιαγιάς- κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη, μια φορά κι έναν καιρό -περνώντας από τον ρομαντισμό των ερωτευμένων –κοντά στο τζάκι αγκαλιά στη πολυθρόνα-κατέληξε η καρκινογόνα απειλή της αιθαλομίχλης. κάτι που μέχρι σήμερα κανείς μας δεν είχε σκεφτεί.

   Αποδιωγμένο μέσον, χαρακτηριστικό  της φτωχολογιάς και της ζωής του  χωριού, πριν παρατήσουμε τα χωράφια μας  και το παραγώνι (με τη χύτρα μόνιμη στην πυροστιά για το κουρκούτι ή τον τραχανά) άρχισε να μπαίνει στα σαλόνια των πλουσίων  όχι σαν μέσον θέρμανσης αλλά σαν διακοσμητικό  στοιχείο της ευμάρειας. Η ανία του πλούτου το θεώρησε θετικό στοιχείο του «ευ ζειν» και γέμισε τα διαμερίσματα με ψεύτικα ηλεκτρικά τζάκια. Το «έχουμε και τζάκι» κατάντησε όπως το έχουμε και πίνακες και χαλιά !!!

   Πατροπαράδοτο μέσο  αντιμετώπισης του χειμώνα στις μονοκατοικίες μας ,τότε που ζούσαμε την απλή ζωή του τζακιού, κυρίως στα χωριά μας ή της ξυλόσομπας ή το πιο φτωχικό μαγκάλι με τα κάρβουνα-φτάσαμε στα  διαμερίσματα που υποτίθεται ότι είχαν λύσει το πρόβλημα της θέρμανσης με τα καλοριφέρ. Το τζάκι, αν αφαιρέσεις την αισθητική της φλόγας που γεμίζει ρομαντικές σκιές  το χώρο και αναδεύει τα όνειρα σμίγοντας την αλήθεια με το ψέμα και τους πρίγκιπες με τους λαθρομετανάστες, δεν ήταν δα και ο ιδανικός  τρόπος να ζεσταθείς.  

  «Μπροστά πύρα , πίσω κλαδευτήρα» έλεγε η μάνα. Δεν ήταν ακόμη η ζωή μας στο ρυθμό της πολυκατοικίας με τα διαμερίσματα που είχανε κεντρική θέρμανση ακόμη και στην τουαλέτα!

  -Πώς να κάνεις ένα μπάνιο μέσα στην κρύο- διαμαρτύρεται η… κοντέσα ντε λα τσίμπιλα

  -Πως κάνατε παλαιά μαντάμ;

 - Παλαιά  δεν κάναμε μπάνιο, επεμβαίνει στη κουβέντα η… τρίτη ηλικία, που πρόλαβε την υπαίθρια ζωή. Μια φορά το…μήνα  και εκείνο με τη μουρμούρα του γεννήτορα. «Μπα, που θα πας και πλένεσαι; Έχεις …αραντεβού;»

  Τις ιερόδουλες τις λέγανε «παστρικές», γιατί κάνανε μπάνιο καθημερινά κι αυτές όχι που το ήθελαν, αλλά για τον έλεγχο του υγειονομικού!!! 

   Ποιός είχε τάχα σκεφτεί ότι μετά την  εποχή των παχιών αγελάδων  -των τραπεζικών δανείων και τις πιστωτικής κάρτας –θα επακολουθούσαν οι ισχνές και θα  αποζητούσαμε το τζάκι μια και το πετρέλαιο – ο μαύρος  χρυσός !-κατάντησε απλησίαστο. Οχτώ στα δέκα σπίτια δεν ανάβουμε καλοριφέρ. Ένας να μη θέλει αρκεί να το στερηθούμε όλοι.

  « Ο άντρας μου είναι άνεργος» είπε η κυρία του τρίτου. «Και ο γιος μου το ίδιο, έχει τέσσερις μήνες να πληρωθεί» συμπλήρωσε η άλλη του ισογείου. Τι μπορείς να πεις;

-   Εμείς δεν έχουμε πρόβλημα. Πέφτουμε από νωρίς στο κρεβάτι-είπε το φοιτητριάκη κι έκλεισε μάτι στον μαντράχαλο που τη συνόδευε.

 - Ακούς  Ιάκωβε, σκούντησε η κυρία Ευτέρπη τον άντρα της. Πέφτουν από νωρίς στο κρεβάτι.

 Πίσω μου σ` έχω σατανά, μουρμούρισε ο δόλιος, Ύστερα από 40 χρόνια γάμου με ποια να πέσω στο κρεβάτι, με την…αδερφή μου;

  Έλειψις χρημάτων στάσης εμπορίου συνόψισε ο διαχειριστής και η συνέλευση διαλύθηκε άδοξα: Δεν ανάβουμε καλοριφέρ !    

   Ευτυχώς στην Πάτρα δεν έχουμε  αιθαλομίχλη, καθώς ο πατραϊκός  φροντίζει με το βοριά, να καθαρίζει την ατμόσφαιρα και όσοι διαθέτουν τζάκι το χαίρονται. Οι υπόλοιποι θα πληρώσουμε τα…κερατιάτικα στη ΔΕΗ με τα αλογόνα και τους θερμοπομπούς και τα ηλεκτρικά σώματα.

  Βλέπετε με το τζάκι αιθαλομίχλη- καρκίνος. Χωρίς το τζάκι ηλεκτρισμός –οικονομικό ξετίναγμα. Το πρόβλημα μετατοπίζεται από το πώς θέλετε να ζήσετε, στο πως θέλετε να πεθάνετε. Ιδού το δίλημμα. Είχε δίκιο η γιαγιά : Όλα του γάμου δύσκολα κι η νύφη γκαστρωμένη!!!

                    Σταύρος Ιντζεγιαννης