ΚΑΘ ΟΔΟΝ
ΤΟ ΨΩΜΙ …ΨΩΜΑΚΙ
"Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο πηγαίνουν για ύπνο νηστικοί
κάθε βράδυ κι όμως εκατομμύρια τόνοι τροφίμων καταλήγουν στο σκουπιδοτενεκέ ή χαλάνε
πριν φτάσουν στην αγορά- τόνισε ο πρόεδρος του
διεθνούς οικονομικού οργανισμού Τζιμ Γιονγκ Κιμ. Ενώ το ποσοστό των
τροφίμων που σπαταλιούνται παγκοσμίως είναι ντροπιαστικό Σύμφωνα με την έκθεση, η πολιτική εφοδιασμού
που ακολουθούν τα μεγάλα σουπερμάρκετ, υποκινεί την υπερπαραγωγή τροφίμων και
οι διαφημιστικές "προσφορές" ενθαρρύνουν τους καταναλωτές να
αγοράζουν περισσότερα απ' όσα έχουν πραγματική ανάγκη. Θυμήθηκα ότι δυο γενιές
πίσω είχαμε μόνο δύο ειδών τυριά , φέτα και κεφαλοτύρι για τρίψιμο ενώ οι
πλούσιοι τρώγανε και κασέρι, που ήταν και πιο ακριβό. Παλιά κυκλοφορούσαν και
με μπαλωμένα παντελόνια –διαμαρτύρεται ο
Παμίνος: Να γυρίσουμε πίσω και στην εποχή που δεν είχαμε καν τουαλέτα αλλά… αποχωρητήριο και σκουπιζόμαστε με
εφημερίδα; Να ξαναβάλουμε μπουγάδα στη σκάφη και να σφουγγαρίζουμε το πάτωμα με
…πατσαβούρα; Να θυμηθούμε τον σπαγκοραμμένο που όταν του είπε τη γυναίκα του να πάρει λίγο κρέας απόρησε:
Μπα ήρθε κιόλας το Πάσχα και δεν το κατάλαβα!!! Όχι
βέβαια ,άλλωστε και να θέλαμε θα ήταν δύσκολο να ξαναμπούμε στον παλιό ρυθμό
της ζωής. Το ποτάμι δε γυρίζει πίσω, αλλά ο συγχωρεμένος ο πατέρας έλεγε να απλώνεις τα πόδια σου όσο χωράει το
πάπλωμά σου. Είναι γεγονός ότι το μάτι του ανθρώπου είναι αχόρταγο και αυτό το ξέρουν πολύ καλά οι διαφημιστές
που στήνουν τα πράγματα στο σούπερ μάρκετ με τέτοιο τρόπο που αν μπορούσες θα
τα έπαιρνες όλα. Το έχω ξαναγράψει που μια
κυρία είχε αγοράσει κονσέρβες για
γάτες. Γνωρίζοντάς τη απόρησα,
έχετε γατιά –ρώτησα. Όχι μου απάντησε
αλλά τις είχε προσφορά και επωφελήθηκα !!! Καταλαβαίνετε φυσικά τη δύναμη της
προβολής και της διαφήμισης που ασκούν τα σούπερ μάρκετ επάνω μας
αναγκάζοντας μας να αγοράσουμε πράγματα
που είναι πάνω από τις ανάγκες μας , πολλά από τα οποία
θα πετάξουμε είτε γιατί έληξαν, είτε γιατί δε μας άρεσαν αλλά τα πήραμε έχοντας
παρασυρθεί από την εμφάνισή τους . λ.χ από το περιτύλιγμα ή που τα εμφάνιζαν για προσφορά, πολιτική που
ακολουθούν και τα μεγάλα ρεστωράν με τα οποία προσφέρουν σαν ειδική απόλαυση με μεγάλα γράμματα
στον κατάλογο «το πιάτο της ημέρας». Οχτώ φορές στις δέκα είναι το φαγητό που
δεν καταναλώθηκε την προηγουμένη !!!( Οι Αμερικάνοι λένε. Βάλε φτηνό πράγμα
σε ακριβό περιτύλιγμα και πούλησέ το για πολυτελείας!!! Βέβαια το κακό ή η σπατάλη όπως και να την
πείτε, έχει κάπως περιοριστεί τα τελευταία χρόνια όπου η στενότης των οικονομικών και κυρίως το γεγονός ότι οι τράπεζες
άρχισαν να σφίγγουν την κάνουλα των
δανεικών που αφειδώς χορηγούσαν και μας καταχρέωσαν (λένε ότι οι τράπεζες έχουν
κατασχεμένα χιλιάδες σπίτια που δεν ξέρουν τι να τα κάνουν) έχει κάπως
περιοριστεί. Η εποχή που πετούσαμε ολόκληρες φραντζόλες και κοτόπουλα στον κάδο
των σκουπιδιών μάλλον τελείωσε ή όπου να`ναι τελειώνει. Παλιά στο μπακάλη
χρησιμοποιούσαν το περίφημο τεφτέρι όπου ο φίλος μου ο Παναγιώτης ο Λ.. όταν
ψώνιζε η μικρή του σπιτιού πέντε
δραχμές χαλβά, έγραφε 6 η 7 και όταν
στην πρόσθεσή κάνανε τα διάφορα ψώνια 17, αυτός έγραφε 19. Μα 15 κάνανε του
είπα μια μέρα που τον παρακολουθούσα, δε
βλέπουν ότι τους κλέβεις; Δε διαμαρτύρονται; -Λες
και θα τα πάρω-απάντησε. Πληρώνουν τα μισά, παίρνουν άλλα τόσα και ο λογαριασμός
αντί να μειώνεται, αυξάνει. Το ίδιο σκέφτονται κι αυτοί. Άστονε να γράφει. Λες
και θα τα πάρει; Αν τους πιέσεις φεύγουν
και ψωνίζουν αλλού ! Οι πιστωτικές κάρτες μας άλλαξαν τη σειρά.
Μας κλέβουν μέσω των τόκων περισσότερο από ότι ο Παναγιώτης κι ενώ εκεί βλέπαμε
καθημερινά την κίνηση του λογαριασμού εδώ έχουμε χάσει τον…μπούσουλα. Η ευκολία
με την οποία μας δίνανε τα λεφτά μας βούτηξε στο χρέος μέχρι το λαιμό. Φαίνεται
ότι η θηλιά που μας πέρασε στο λαιμό η τρόικα άρχισε να μας προσγειώνει στην
πικρή πραγματικότητα. Αλλά και πάλι το ότι σε όλον τον κόσμο υπάρχουν άνθρωποι
που κοιμούνται νηστικοί , το ότι παιδικά πεθαίνουν από υποσιτισμό όπως εμείς
στην κατοχή από πείνα δε μας απαλλάσσει από την ευθύνη μας.
Σκέφτομαι τι θα
απαντήσουμε σ` εκείνο το Άφρον, άφρον; Τι θ` απολογηθούμε την ώρα της κρίσεως ;
Σταυρος Ιντζεγιαννης
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου