ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ   

     ΠΙΝΑΚΩΤΗ- ΠΙΝΑΚΩΤΗ !

     - Χριστός Ανέστη

     -Αληθώς

     Χαρούμενη η αναστάσιμη κωδωνοκρουσία γέμισε ευφρόσυνη το προαύλιο της εκκλησίας. Αγκαλιές –φιλιά-χαρές-ευχές και λουλούδια- γεμίσανε από το μήνυμα της αγάπης. Αυτή την αγάπη που δίδαξε ο Χριστός σαν μοναδικό οδηγό και κανόνα ζωής.

  «Ανοίξτε  αγκαλιές ειρηνοφόρες, ομπροστά στους Αγίους και φιληθείτε, φιληθείτε γλυκά χείλη με χείλη, πέστε Χριστός Ανέστη εχθροί και φίλοι» θυμίζω τη «μέρα Λαμπρής του Σολωμού» σε μια γνωστή από τα παλιά που ανάβει τη λαμπάδα της και σκύβω να τη φιλήσω.

  -Να σου λείπουν αυτά απαντάει γελώντας. Μας βλέπει ο άντρας μου !

   -Αχ, αυτός ο άλλος που σε πήρε από μένα.

   Χριστός Ανέστη- αληθώς.

    Κυριακή του Πάσχα. Μια βδομάδα σαρακοστή και μετά ορμάμε στη μαγειρίτσα και τα τζατζίκια και τα μεζεκλίκια μας. Και τις μπίρες και τα κρασιά σας καθόσον  οίνος ευφραίνει καρδίαν ανθρώπου. Τσουγκρίσαμε και τα κόκκινα αυγά. Μερικοί μετά την κρασοκατάνυξη θυμηθήκανε να τσουγκρίσουν και τα …κληρονομικά τους!

  Μικροί Φαρισαίοι που σταυρώνουμε όλο τον χρόνο τον Χριστό ( Τη μεγάλη Παρασκευή για πιο σιγουριά του βάζουμε και τρία καρφιά) και μετά  κλαψουρίζουμε : Αμαρτιών μου τα πλήθη. Οίμοι Κύριε !

  -Χριστός Ανέστη!

  -Και του Χρόνου.

   Με το «δι ευχών» η εκκλησία αδειάζει εν ριπή οφθαλμού κατά το «διασκορπισθήτωσαν οι εχθροί αυτού» και πολύ φοβάμαι ότι μαζί τελειώνει και το αναστάσιμο μήνυμα. Και το αγαπάτε αλλήλους .Και η σταυρική θυσία « ίνα σώσει τον άνθρωπον» Όλη η ιστορία  είναι δυστυχώς μια εβδομάδα. Η εβδομάδα  των Παθών του Κυρίου αλλά και του ανθρώπου. Διότι εκείνο το «ύμνοις εξοδίους» το ερμηνεύσαμε ως εξοδίους -έξοδα, εν Σούπερ Μάρκετ. Όπως και να έχει νηστεύσαντες  και μη νηστεύσαντες , φαρισαίοι και τελώνες , βουτηγμένοι στο βούρκο αλλά και άμωμοι ,μετανοούσες Μαγδαληνές άλλα και αμετανόητες, ανάψαμε κερί στον αναστάντα  Χριστό και συγχωρεθήκαμε από το αμέτρητό του έλεος. Σκέφτομαι μάλιστα μήπως  εκείνο το «Ου γαρ οίδασι τι ποιούσι» που είπε επάνω από το σταυρό, δεν ήταν μόνο για τους  σταυρωτές του, αλλά για όλους εμάς. Ο όχλος που μια ζητωκραύγαζε και την άλλη αναθεμάτιζε. Εμείς !  

   Όπως και να έχει γιορτάσαμε το Πάσχα. Ένα Πάσχα ακόμη. Άλλοι εντός τειχών στην  αυλή του σπιτιού ή στη βεράντα της πολυκατοικίας Κάποιοι στα πατρικά, στο χωριό, λιγότεροι φέτος λόγω κρίσεως. Αν το υπολογίσετε, περισσότερο στοιχίζει να πας στο χωριό, παρά να κάνεις Πάσχα στο… Χίλτον. Διότι κάτι βαφτιστήρια, κάτι η κουνιάδα  που θέλει μαγιό να κάνει μπάνιο στο νεραύλακα στα Τζουμέρκα, κάτι ο παππούς που θέλει  σώβρακα  μακριά μέχρι τον αστράγαλο τα οποία είναι πιο ακριβά κι από τα μεταξωτά που φοράνε οι βουλευτές, κάτι η πεθερά που παλιά βολευότανε με ένα μαύρο τσεμπέρι (κεφαλομάντηλο) αλλά τώρα λέει, να μου φέρετε παλτό με γουνάκι στο γιακά  γιατί κάνει κρύο εδώ πάνω και χώρια κι ο κουνιάδος που ζητάει τάμπλετ για να συνεννοείται με τα …πρόβατα !

    Υπάρχουν φυσικά και αυτοί που παρά την κρίσι (ποιά κρίσι, ρωτάνε) πάνε στο Μαρόκο λέει για Πάσχα να ευχηθούν Χριστός Ανέστη στον Σουλτάνο

   - Αλλάχ Μπιρ Αλλάχ!!!

    Τέλος πάντων θες έτσι, θες αλλιώς κάναμε ο καθένας με τον τρόπο του Ανάσταση. Μερικοί φάγαμε πλούσια (ντερλικόσαμε κατά τη γλώσσα της λαχαναγοράς) μερικοί πιο μιζέρικα στο φούρνο του σπιτιού  μισό κατσικάκι στα κλήματα, ακόμη και κάποιοι ( δυστυχώς υπάρχουν και αυτοί και δεν είναι και λίγοι εν έτει 2014 από Χριστού) που κάνανε Πάσχα με το πιάτο της Επισκοπής ή του Δήμου (που  ευτυχώς υπάρχει κι αυτό) και είπαμε και Δόξα τω Θεώ, άλλοι κυριολεκτώντας και άλλοι από συνήθεια, μέχρι σήμερα που όλα αυτά ξεχαστήκανε.

   Η ζωή ξαναμπαίνει στο ρυθμό της και ξαναβρίσκουμε τις αγαπημένες μας κωμικές εκπομπές :Τον Τσίπρα να απειλεί να φέρει την ανάπτυξη με μια υπογραφή «διατάσσω να γίνει ανάπτυξη» και τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να διαβεβαιώνει με αυτοϊκανοποίηση  (μην πάει ο νους σας  αλλού) ότι υπάρχει πρωτογενές  πλεόνασμα από  τις περικοπές των μισθών και των συντάξεων οι οποίες  αναστέλλονται μέχρις εκλογών.

  Και ό λαός; Ο  λαός «Πινακωτή –πινακωτή από το άλλο μου τα αφτί»

  Χριστός Ανέστη –Αληθώς !

                             

                                   ΣΤΑΥΡΟς ΙΝΤΖΕΓΙΑΝΝΗΣ