ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΟΣ

                                                 Καθ οδον   

    ΕΡΥΘΡΟΣ  ΣΤΑΥΡΌΣ

  

    Πραγματοποιήθηκε  την εβδομάδα που πέρασε  από την εφημερίδα «Σύμβουλος επιχειρήσεων» του κ Παναγιώτη Γιαλένιου το «Forum υγείας» με ειδικό θέμα « Παρόν και μέλλον  στην Υγεία» που στάθηκε ιδιαίτερα στον εθελοντισμό με αναφορά στον Ερυθρό Σταυρό και την προσφορά του στο κοινωνικό σύνολο. Μια προσφορά που στηρίζεται και ερμηνεύει στην πληρότητά της τη Χριστιανική διδασκαλία.

   Εάν ταις γλώσσες του κόσμου λαλώ και των αγγέλων, αγάπη δε μη έχω χαλκός γέγονα ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον-γράφει στην ανυπέρβλητη περιγραφή της Αγάπης στην περίφημη Α επιστολή του προς Κορινθίους ο Παύλος, ο Απόστολος  των Εθνών

  Και πράγματι  μόνο μέσα στη διάσταση που δίνει  στην αγάπη ο Παύλος, μπορεί να εξηγήσει κανείς την απόφαση του Ερρίκου Ντυνάν (1828-1910) να πρωτοστατήσει στην ίδρυση του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού η οποία αργότερα  προεκτάθει και στην Ερυθρά ημισέληνο για να καλύψει και τους μη χριστιανούς μια και ο ανθρώπινος πόνος δεν έχει πατρίδα, χρώμα, επιδερμίδας , θρήσκευμα ή φύλο κι ακόμη δεν έχει σημασία  αν είναι καιρός ειρήνης ή πολέμου παρ όλο που το ερέθισμα από όπου ξεκίνησε ήταν εκείνο το απέραντο σφαγείο στη πεδιάδα του Σολφερίνο τον Ιούνιο του  1859 με τις 30.000 νεκρούς και 10.000 αγνούμενους μέσα σε 15 ώρες. Κι ακόμη –ακόμη αν το προεκτείνουμε σε κάποιο φιλοσοφικό βάθος η αμάχη στην οποία  βρίσκεται ο άνθρωπος  διαρκώς  με τους άλλους ή ακόμη χειρότερα με τον εαυτό του.

   Δεν έχει σημασία αν ο πόλεμος με τη στενή έννοια  είναι σε ένα πεδίο μάχης με νεκρούς και τραυματίες με σημαίες και λάβαρα και πολεμόχαρες κραυγές, ή μεγαλόστομες  ρητορείες πολιτικών περί ειρήνης που κανείς,- ούτε οι ίδιοι- πιστεύουν. Ο πόλεμος υπάρχει καθημερινά. Περπατάει μαζί μας συντροφικά με την ειρήνη .Υπάρχει στις ποικιλόμορφες εκφάνσεις του φανερά ή μυστικά για να ρυθμίζει την ανθρώπινη καθημερινότητα. Ο πόλεμος είναι η παγκόσμια αγωνία της αυριανής ημέρας που προσπαθεί να φωτίσει ο ήλιος  της ειρήνης. Της ειρήνης όπως την ευλόγησε ο Κύριος : Ειρήνη υμίν!

   Τον άρτον ημών τον επιούσιον δως ημίν σήμερον, προσευχόμαστε  και μέσα από τη μεταφορά της  σε μια ευρύτητα του όρου, στην πραγματικότητα παρακαλούμε για την ειρήνη την εξωτερική και  την εσωτερική. Την ειρήνη που χρειάζεται ο άνθρωπος με τους άλλους και με τον εαυτό του.Την ειρήνη στον πολύμορφο καθημερινό αγώνα του.

    Δεν ξέρω αν ο Ερρίκος Ντυνάν είχε διαβάσει την παραβολή του Καλού Σαμαρείτη, όπως έμεινε μέσα από το ευαγγέλιο του Λουκά, ως κλασικό παράδειγμα του ανθρώπινου χρέους.

  «Άνθρωπός τις κατέβαινεν από Ιερουσαλήμ εις Ιεριχώ και λησταίς περιέπεσεν οι και εκδύσαντες αυτόν απήλθον αφέντες ημιθανή τυγχάνοντα …Σαμαρείτης δε τις οδεύον ήλθε κατ  αυτόν  και ιδών αυτόν ευσπλαχνίσθη και προσελθών κατέδησεν τα τραύματα αυτού επιχέων ελαιον και οίνον επιβάς δε αυτόν επί το ίδιον κτήνος  ήγαγεν αυτόν εις πανδοχείον και επιμελήθη αυτού»

     Μέσα στο σκηνικό της αλλοφροσύνης ,της πανανθρώπινης τρέλας , της παγκοσμιοποιημένης απειλής ο Ερυθρός Σταυρός προσπαθεί να σώσει τον άνθρωπο. Μέσα από τον εθελοντισμό που τον στηρίζει κανοναρχεί και οριοθετεί τη δράση του και μένει στέρεα αφοσιωμένος στην εντολή : Αγάπη την εμήν δίδωμι υμίν.

   Ο Ερυθρός Σταυρός έγινε ευρύτερα γνωστός στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, με την κατοχή και τον αδελφοκτόνο εμφύλιο όπου η συμμετοχή του στη διάσωση του τόπου υπήρξε καθοριστική .Όμως αδικούμε τις αδελφές του Ερυθρού Σταυρού οι οποίες τόσο στους πολέμους του 12 -13 και πιο πριν στον πόλεμο του 1897 και βέβαια στον Ελληνοϊταλικό, βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή  και στα ορεινά χειρουργεία  με τους μαχητές μας και πολέμησαν τον αγώνα του έθνους με την αυταπάρνησή τους

       Θα θυμούνται όσοι πρόλαβαν έστω μικρά παιδιά όπως εγώ, τον πόλεμο  του 40 και την μετέπειτα κατοχή με τους νεκρούς από πείνα να κείτονται στους δρόμους .Τότε ήταν που ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός  έκανε τα πάντα για να βοηθήσει την Ελλάδα που έσερνε τα κουρέλια της στους δρόμους.

 Τρόφιμα ρουχισμός  και κυρίως φάρμακα. Αυτά τα φάρμακα που έσωσαν τον κόσμο και στήριξαν την Ελλάδα στη δύσκολη στιγμή της.

   Σ` αυτή την εθελοντική προσφορά του Ερυθρού Σταυρού στάθηκε  το «Φόρουμ υγείας »αποδίδοντας τον οφειλόμενο  φόρο τιμής  στη προσφορά του. Στην ανεκτίμητη προσφορά που αποτελεί το φωτεινό παράδειγμα της Χριστιανική ζωής !  

                      ΣΤΑΥΡΟΣ ΙΝΤΖΕΓΙΑΝΝΗΣ