Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2014

ΓΝΩΜΗ



                                              Εν κατακλειδι
     ΙΔΙΑ ΓΕΥΣΗ

    Μυρίων επάνοδος!
   Ύστερα από μια μικρή περίοδο γεμάτη καμπύλες και τεθλασμένες , σε κάποια παραλία, σε μια εκδρομή ή στο γυναικοχώρι, ή και στο…μπαλκόνι του σπιτιού, με το μποξεράκι και τη φανελίτσα, ταβλάκι με το γείτονα-η ζωή ξαναμπαίνει στην ευθεία της, όπου κατά τη λαϊκή ανεξάντλητη σοφία, «Κάθε κατεργάρης στον μπάγκο του»! Δεν είχαμε δα  και μεγάλο καλοκαίρι φέτος, χώρια η κρίση που δε σήκωνε μεγάλα ξεπορτίσματα. Οίκαδε λοιπόν. Φθινόπωρο  καλημέρα.
   Γραφείο, μαγαζί, εργαστήριο ή στην ουρά κάθε 30 του μήνα για να πληρωθείς τη σύνταξη, βλαστημώντας από άκρα Δεξιά έως άκρα  Aριστερά –καθόσον κολιός και κολιός από το ίδιο βαρέλι-που κάθε  φορά σου δίνουν και λιγότερα.
  -Μα ο πρωθυπουργός λέει πως δε θα γίνουν περικοπές.
  -Δεν εννοεί εμάς, λέει για τον δικό του μισθό!!!
 Στο τρόκολο, που λένε  στη γλώσσα του βιοπορισμού, τόσο οι εργαζόμενοι όσο και οι συνταξιούχοι κι όχι μόνο γιατί η σφίξη βγάζει λάδι, αλλά κυρίως διότι κατά μεν τον Παύλο ο μη εργαζόμενος μηδέ εσθιέτω, κατά δε Χουρδουβέλη ο συνταξιούχος… αποθανέτω!!!  Λένε ότι η τρομερότερη εντολή που δόθηκε στον άνθρωπο, είναι  να τρώει το ψωμί του με τον ιδρώτα του προσώπου του. Εκτός και έχει βρει το κόλπο να το τρώει με τον ιδρώτα των άλλων, όπως κάνουν οι τριακόσιοι της βουλής και οι στρατιές των συμβούλων και των παρατρεχάμενων. Όλοι οι άλλοι εμείς –οι περιλειπόμενοι-  οι μη έχοντες ελπίδα να δούμε…Θεού πρόσωπο, ζήσαμε για λίγο τη μικρή αυταπάτη των καλοκαιρινών διακοπών και ξανά μία από τα ίδια. Τι είχες Γιάννη τ`είχα πάντα. Με το πρώτο κουδούνι  του Σεπτέμβρη ξαναμπήκαμε στην ευθεία.
   Βέβαια ποιος λίγο ποιος πολύ, κάπως κυκλοφορήσαμε τις διακοπές. Μερικοί στο φάε, πίε ψυχή μου και  ευφραίνου και άλλοι στο δως ημίν σήμερον, και  αύριο …μας ξαναδίνεις!! Δηλονότι υπάρχουν εκείνοι που έχοντες και τα` αυγά και τα καλάθια, πήγαν στα Κανάρια νησιά ή στο Ακαπούλκο ή να δουν τον πήλινο Στρατό της Κίνας- κρουαζιέρα  18 ημερών, 2.235 ευρώ το άτομο- και υπάρχουν  και οι άλλοι που την πέρασαν μεταξύ Βουλγαρίας και Πράγας πιο οικονομικά ή ακόμη και  όσοι αρκέστηκαν στη Ροδοδάφνη Αιγίου στο πατρικό τους ή στο πεθεροχώρι. Ακόμη κι  εμείς που ξεκαλοκαιριάσαμε μεταξύ Πατρών –Ρίου θες έτσι, θες αλλιώς καλά περάσαμε. Το καλοκαίρι ότι και να πεις, ακόμη και για τον πιο φτωχό, έχει τη δική ομορφιά, τη δική του ιδιαιτερότητα. Μια  κάποια ανεμελιά έστω και με λιανοτάρια ευρόπουλα. Ακόμη κι  εκείνοι που στείλανε τα γυναικόπαιδα στο…Σωποτό ή στη Γαβρολίμνη και κάθισαν στο σπίτι, εργένηδες, να απολαύσουν μια στάλα ήρεμη ζωή  παρέα με τη… λογίστρια (μη θυμώνετε, δε βγάζω τσιμουδιά) καλά περάσανε.
   Καλοκαίρι θα πει μάσες , φούμες , ξάπλες, και άγιος ο Θεός, Χαρά σ` εκείνον που μπορεί και απολαμβάνει. Που  μένει ψύχραιμος σ` αυτό το κρατικό παιγνίδι κατεδαφίσεων. Διότι τι νομίζετε πως είναι η ζωή. ’Ο,τι φας , ό,τι πιείς και ότι αρπάξει ο(ντροπή τέτοια λόγια) –λέει η Φωτούλα της Κυριακούλας της περιπτερούς.
  -Εγώ κυρ- Σταύρο μου τη ζωή μου τη θέλω, λέει- όχι περί δια άλλην αιτίαν, αλλά λόγω επειδή μια ζωή την έχουμε κι αν δεν τη γλεντήσουμε, που λέει το άσμα. Με εννοείς; Διότι τι είναι ο άνθρωπος, ώσπου να πεις καλημέρα, έρχεται ο Γαβρίλης και σου λέει περάστε έξω,  από δω πάνε κι άλλοι. Καληνύχτα.
 -Ο…ποιος;
  Ο Γαβριήλ καλέ, ο αρχάγγελος που δε σηκώνει και κουβέντα, να του πεις, άσε με ρε κυρ-Άγγελε έτσι να χαρείς τα αγγελούδια του ουρανού, να απολαύσω μια στάλα ζωή ακόμη.
  Όπως και να έχει, θες πλούσια, θες μίζερα, περάσαμε ένα ακόμη καλοκαίρι. Ήδη η ζωή ξαναβρίσκει τον ρυθμό της με τη ρουτίνα της ή με τα απρόοπτά της, με τις ομορφιές και τις ασχήμιες ή τις δυσκολίες της και τα αδιέξοδά της.
    Ψυχραιμία, λέει ο Βρασίδας. Κοίτα  εμένα. Δε δίνω δεκάρα για το αύριον. Μήπως έχεις να με δανείσεις 200 ευρώ και θα στα επιστρέψω μόλις… κερδίσει το λαχείο!!!
    Ήδη η Γωγούλα απέναντι που έκανε κάθε μέρα γυμναστική με το σορτσάκι της, φόρεσε αθλητική φόρμα. Δε φτάνει δηλαδή που χάσαμε το καλοκαίρι ,χάνουμε και το θέαμα. Καλό Φθινόπωρο  φίλοι μου!
                             Σταύρος Ιντζεγιαννης

Δεν υπάρχουν σχόλια: